Without transparency, accountability is hampered

Earlier this week I was called by the Auditor General to his office in order to discuss the request for an investigation which I had submitted to his office some 15 days ago on behalf of ADPD. My request for an investigation was relative to the contract of service entered into between the Institute for Tourism Studies (ITS) and the Honourable Rosianne Cutajar, then a Labour member of parliament, now turned independent after being squeezed out of Labour.

As pointed out earlier in this column (The role of members of Parliament: TMIS 2 April), the issue is not an investigation of Rosianne Cutajar. It is rather an investigation into the operation of the Institute for Tourism Studies (ITS): whether it has engaged a consultant to its CEO to carry out responsibilities in respect of which the said consultant had no knowledge or competence, as is public knowledge.

An examination of the contract entered into between the Honourable Cutajar and ITS lists the areas of responsibilities which she was expected to shoulder: primarily issues of financial management. These responsibilities fall substantially outside the competences of a qualified Italian secondary school teacher. The contract in question is one which was hidden from public view until it was released by Shift News on the 23 March after it had obtained a copy as a result of a Freedom of Information request.

The inquisitive and investigative free press is shining a light on secretive acts carried out by the public sector: this is what transparency is about. Without transparency there is no way that we can ensure a shred of accountability.

The Auditor General informed me that he had called this meeting to hear my views, prior to his taking a decision on whether to proceed with the investigation and subsequently inform the Speaker of the House of Representatives of his findings.

Good governance does not stand a chance of ever taking root if this is how decisions are taken in the wider public sector. It is about time that all decision-takers start shouldering responsibility for the decisions they take. This ITS contract is one small example of abusive behaviour which needs acting upon immediately. It is not only politicians who must be accountable.

The management of public funds is tied with a duty to act in a responsible manner. All those who manage public funds must be in a position to account minutely for their actions. At the end of the day, it is the Auditor General who is entrusted by Parliament to monitor and report on the matter. Hopefully in the not-too-distant future we will be informed exactly what happened and who is actually responsible.

Transparency and accountability work in tandem. A lack of transparency is normally the first step to try and ensure that accountability is avoided.

Transparency is the indispensable foundation of good governance. In contrast, bad governance is generally wrapped in secrecy through the withholding of information which should be in the public domain. Without transparency, accountability is a dead letter; devoid of any meaning. A lack of transparency transforms our democracy into a defective process, as basic and essential information required to form an opinion on what’s going on is missing. After all, accountability is about responsibility: it signifies the acknowledgement and assumption of responsibility for our actions. This cannot be achieved unless and until transparency reigns supreme.

Whenever government, or public bodies, are secretive about information which they hold, and refuse or oppose without valid reason requests to release information under the provisions of the Freedom of Information Act they give ample proof of their governance credentials.

Transparency is a journey, not a destination. We have to work hard at ensuring transparency continuously. It is a long journey, one which never ends.

Rules and laws will not bring about transparency. It will only result whenever each one of us opts to do what is right and not what is expedient. Our actions speak much louder than words.

published in The Malta Independent on Sunday: 16 April 2023

Il-governanza tajba tinbena fuq it-transparenza

It-transparenza hi l-pedament essenzjali għal governanza tajba. B’kuntrast ma dan, il-governanza ħażina, ġeneralment, tkun akkumpanjata mis-segretezza u dan billi jinżamm jew ikun ostakolat l-aċċess għal informazzjoni ta’ kull xorta, liema informazzjoni għandha tkun pubblika.

Il-ħmieġ assoċjat mal-Panama Papers sirna nafu bih fil-mument li nkixfet l-informazzjoni dwar dawk li fittxew l-irkejjen tad-dinja fejn hi inkoraġġita s-segretezza: irkejjen fejn jinħbew il-flus ġejjin mill-korruzzjoni u mill-evażjoni tat-taxxi. Bl-istess mod l-iskandlu tal-Vitals dwar l-isptarijiet kif ukoll it-taħwid kollu assoċjat mal-power station ma kienux iseħħu kieku l-Partit Laburista fil-gvern għażel it-trasparenza flok is-segretezza bħala għodda essenzjali għat-tmexxija. Segretezza li kultant twaħħxek.

Il-kontabilità li tant niftaħru biha, wara kollox, hi dwar ir-responsabbiltà. Tfisser l-għarfien tar-responsabbiltà għal dak li nagħmlu. Dan ma jistax iseħħ jekk ma ssaltanx it-trasparenza, dejjem, u mhux biss meta jaqbel.

Il-ġimgħa l-oħra, l-Kamra tal-Kummerċ ippubblikat dokument bil-ħsibijiet tagħha dwar il-ħtieġa li tkun inkoraġġita u msaħħa l-governanza tajba. Kien f’loku li l-Kamra tal-Kummerċ emfasizzat li l-governanza tajba hi msejsa fuq it-trasparenza, l-kontabilità u s-saltna tad-dritt.

Spiss jingħad li l-informazzjoni hi poter. It-transparenza hi dwar dan il-fatt: li jkun assigurat li l-poter jinfirex. Għax hu biss meta jkollna għarfien ta’ dak li qed jiġri li nkunu nistgħu neżerċitaw id-dritt bażiku tagħna bħala ċittadini li neżiġu illi kull min jiddeċiedi, u allura jeżerċita l-poter, jagħti kont ta’ egħmilu, dejjem.

Il-politiċi mhumiex l-uniċi li jieħdu d-deċiżjonijiet. Dawn jinkludu liċ-ċivil u lil dawk li jmexxu l-awtoritajiet u l-istituzzjonijiet imwaqqfa biex jiffaċilitaw l-amministrazzjoni tal-istat fit-twettieq tal-funzjonijiet u d-dmirijiet tiegħu.

It-trasparenza teħtieġ li tinfirex anke fid-dinja tal-kummerċ. Spiss nisimgħu lil min jemfasizza li l-politika m’għandiex tindaħal fis-settur privat, fid-dinja tan-negozju. Għal uħud għadu mhuwiex ovvju li anke s-settur privat, u in-partikolari id-dinja tan-negozju, għandu joqgħod lura milli “jindaħal” fil-politika. Fost affarijiet oħra dan ifisser il-ħtieġa li jkun regolat il-lobbying. Dan ma jsirx billi il-lobbying ikun ipprojibit imma billi kull attività ta’ lobbying tkun transparenti. Għax jekk il-lobbying isir sewwa jista’ ikollu impatt posittiv fuq it-tfassil tad-deċiżjonijiet. Hi is-segretezza li tagħti fama ħażina lill-lobbying, segretezza intenzjonata biex ixxaqleb id-deċiżjonijiet lejn interessi kummerċjali u fl-istess ħin biex tostor it-taħwid.

Huwa f’dan id-dawl li l-inizjattiva tal- Ministru l-ġdid għall-Ambjent Aaron Farrugia li jżomm lista tal-laqgħat kollha tiegħu ma’ dawk li jfittxu li jiltaqgħu miegħu, inkluż mal-utenti, u li jippubblika din l-informazzjoni fil-forma ta’ reġistru ta’ trasparenza hi pass kbir ‘il quddiem. Din l-inizjattiva hi f’waqtha u hi ta’ eżempju lill-politiċi oħrajn biex huma ukoll jipprattikaw it-transparenza. Dan imma għandu jkun biss l-ewwel pass li jeħtieġ li jkun segwit bil-pubblikazzjoni ta’ proposti u dokumenti li l-Ministru jirċievi waqt dawn il-laqgħat, kif ukoll il-minuti tal-laqgħat li jkunu saru.

Hu magħruf li l-Kummissarju dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika qed iħejji biex jippubblika abbozz ta’ proposti dwar ir-regolamentazzjoni tal-lobbying biex eventwalment tkun tista’ issir konsultazzjoni pubblika dwarhom. Nittama li dan iwassal għal sitwazzjoni fejn f’dan il-qasam Aaron Farrugia ma jibqax l-eċċezzjoni. Il-bqija tal-membri tal-Kabinett m’għandhomx jibqagħlhom għażla. Għandhom ikunu kostretti li huma wkoll jaġixxu biex it-transparenza fil-ħidma politika tkun ir-regola u mhux l-eċċezzjoni.

Għax huwa biss meta it-transparenza jkollha egħruq fondi u b’saħħithom li nistgħu nibdew intejbu d-demokrazija tagħna billi neliminaw id-difetti li tħallew jakkumulaw tul is-snin.

 

ippubblikat fuq Illum : Il-Ħadd 26 ta’ Jannar 2020

Good governance is founded on transparency

Transparency is the indispensable foundation of good governance. In contrast, bad governance is generally wrapped in secrecy through the withholding of information which should be in the public domain.

The Panama Papers saga saw the light of day when information on those seeking secretive jurisdictions was made public. These locations are sought to hide  the fruits of corruption or tax evasion from public scrutiny. Similarly, the Vitals hospital scandal, as well as the power station scandal, with all their ramifications, would undoubtedly not have occurred if the Labour Party in government had embraced transparency instead of entrenching secrecy as its basic operational rule.

Transparency is a basic characteristic of good governance whereas secrecy is the distinguishing mark of bad governance, inevitably leading to unethical behaviour and corruption.

Without transparency, accountability is a dead letter; devoid of any meaning. A lack of transparency transforms our democracy into a defective process, as basic and essential information required to form an opinion on what’s going on is missing. After all, accountability is about responsibility: it signifies the acknowledgement and assumption of responsibility for our actions. This cannot be achieved unless and until transparency reigns supreme.

Last week, the Chamber of Commerce published its views on the need to reinforce good governance. Pertinently it emphasised that good governance is founded on transparency, accountability and the rule of law.

It is said that knowledge (and information) is power. This is what transparency is all about: ensuring that power is shared by all as it is only when we are aware as to what is going on that we can exercise our basic right as citizens: holding decision-takers to account. Being in possession of information gives each and every one of us the power to act and exercise our civic rights.

Holders of political office are not the only decision-takers. Decision-takers include the civil service as well as those running authorities and institutions established to facilitate the administration of the state in carrying out its functions and duties.

Even business leaders should be transparent in their actions and decision-taking. Many a time we have heard the expression “we should take politics out of business”, signifying that politics should not interfere in the private sector.

To some it is less obvious that the reverse of that is just as important, meaning that we should also “take business out of politics”. Among other things, this signifies that we should regulate lobbying. This is not done by prohibiting lobbying but by focusing the spotlight of transparency on all lobbying activity. If lobbying is done properly, it could have a beneficial impact on policy making. It is secrecy that gives lobbying a bad reputation: a secrecy intended to derail decisions in a manner beneficial to the different lobby groups as well as to facilitate and shroud underhand deals.

In this respect the initiative of the newly appointed Environment Minister Aaron Farrugia to log all of his meetings with lobbyists and stakeholders and to publish a Transparency Register is a welcome step in laying solid foundations for the practice of transparency by holders of political office. It is, however, only a first step and must be eventually followed by the publication in real time of proposals received as well as the minutes of meetings held.

It is known that the Commissioner for Standards in Public Life will shortly be publishing proposals for the regulating of lobbying. Hopefully, this should lead to a situation where Aaron Farrugia would not be an exception. Others will be compelled to not only follow in his footsteps but to proceed much further in entrenching transparency in the working methods of holders of political office.

A deep-rooted commitment to transparency is the only way by which we can start repairing our defective democracy.

 

published in The Malta Independent on Sunday : 26 January 2020

Il-Lobbying u l-eżerċizzju tal-poter

Meta niddiskutu l-politika dwar ir-regolamentazzjoni tal-lobbying bosta drabi jqum l-argument dwar dawk il-politiċi li hekk kif jispiċċaw mill-politika attiva jingħataw responsabbiltajiet f’azjendi kbar. Din nirreferu għaliha bħala politika tar-“revolving door”, imsemmija għall-dawk il-bibien tal-lukandi li jduru u li hekk kif tidħol fiċ-ċirku tagħhom, malajr tispiċċa ġewwa.

L-eżempju klassiku li jissemma hu l-ingaġġ ta’ Josè Manuel Barroso li sa ħames snin ilu kien President tal-Kummissjoni Ewropea mill-bank multinazzjonali Goldman Sachs. Il-kumitat tal-etika tal-Unjoni Ewropea kien iddeskriva l-imġieba ta’ Barroso bħala waħda li kienet etikament ħażina avolja kien konkluż li ma kien hemm l-ebda ksur tal-Kodiċi tal-Etika.

Imġiba bħal din hi meqjusa bħala parti integrali mill-proċess tal-lobbying li jeħtieġ li jkun regolat b’mod adegwat.

F’Malta dawn l-affarijiet nagħmluhom “aħjar” minn hekk għax l-anqas regoli dwar imġieba ta’ din ix-xorta ma għandna! Fost oħrajn, dan huwa riżultat tal-fatt li ma kienx hemm qbil bejn Gvern u Opposizzjoni fil-Parlament dwar ir-regolamentazzjoni tal-lobbying meta kienet qed tkun diskussa il-liġi dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika. Allura ipposponew id-diskussjoni billi tefgħuha f’ħoġor il-Kummissarju dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika George Hyzler, bl-inkarigu li jkun hu li jabbozza r-regoli proposti dwar il-lobbying f’Malta.

F’Malta dan fil-fatt seħħ ukoll fil-passat riċenti mhux biss meta John Dalli kien ingaġġat mal-Grupp tal-Marsovin imma ukoll meta l-Grupp Corinthia, fi żminijiet differenti, ingaġġa kemm lis-Sur Dalli kif ukoll lill-Karmenu Vella, li għadu kif temm perjodu ta’ ħames snin bħala Kummissarju tal-Unjoni Ewropea. Ma nkisrux regoli minħabba li l-imġiba etika f’dan il-pajjiż hi ġeneralment injorata. Ir-reazzjoni lokali għal dan l-ingaġġ ta’ politiċi ġeneralment kienet: għala le?

Hu loġiku li nikkonkludu li jekk f’Malta niġu naqgħu u nqumu milli nirregolaw kif fid-dinja tan-negozju u l-industrija jingaġġaw malajr politiċi li jkunu għadhom kif spiċċaw mill-ħatra, aħseb u ara kemm ser nagħtu kaz meta nies tan-negozju jiġu ngaġġati huma stess f’posizzjonijiet viċin il-politiċi biex b’hekk jinfluwenzaw u jirregolaw l-aġenda pubblika.

Wara skiet twil, f’wieħed mill-messaġġ qosra, qishom it-talba ta’ filgħodu, li qed jippubblika fuq facebook, Varist Bartolo, qalilna kemm hu perikoluż li nies tan-negożju jkunu viċin iżżejjed tal-poter. Probabbilment li qed jitkellem mill-esperjenza, wara li hu u sħabu fil-Kabinett kienu qed jiffaċċjaw lill-Keith Schembri għal kważi seba’ snin sħaħ fl-Uffiċċju tal-Prim Ministru. U dan mhux l-uniku kaz.

Meta l-Kummissarju dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika ikollu l-ħin biex ifassal regoli dwar il-lobbying, dan kollu, bla dubju, jkun wieħed mill-punti fundamentali li jkunu meħtieġa illi jkunu indirizzati. In konformità ma dak li jiġri band’oħra, probabbilment li jikkonsidra regolament li ma jippermettix li l-qabża mis-settur politiku għal dak kummerċjali jseħħ immedjatament. Dan ikun ifisser li ħatriet ta’ din ix-xorta jkollhom jistennew bejn sena u nofs u sentejn minn meta tkun ġiet fi tmiemha l-ħidma fis-settur li fiha l-persuna tkun ħadmet l-aħħar. Dan isir bl-intenzjoni li jkun imnaqqas l-impatt negattiv tal-lobbying li inevitabilment jirriżulta u li jkun intrinsikament assoċjat ma dawn it-tip ta’ ħatriet.

Qegħdin tard ukoll biex ikun regolat il-lobbying b’mod ġenerali. Ir-rimedju bażiku kontra l-impatti negattivi tal-lobbying hi t-trasparenza.

Il-lobbying, kemm-il darba jsir sewwa u b’mod etiku m’għandux iwassal għal governanza ħażina. Għax huwa perfettament leġittimu li ċittadin, gruppi ta’ ċittadini, kumpaniji u anke għaqdiet mhux governattivi jfittxu li jinfluwenzaw it-teħid tad-deċiżjonijiet. Dan isir il-ħin kollu u jinvolvi l-komunikazzjoni ta’ informazzjoni u opinjonijiet jew veduti lill-leġislaturi u lil dawk li jamministraw minn kull min għandu kwalunkwè xorta ta’ interess.

Dan hu perfettament leġittimu għax iżomm lil min jieħu d-deċiżjonijiet infurmat bl-impatti ta’ dak li jkun qiegħed ikun ikkunsidrat. Imma huwa importanti li dan il-lobbying ma jkunx trasformat fi proċess li bħala riżultat tiegħu il-politiku jagħmel il-wisa’ u d-deċiżjonijiet fil-fatt jeħodhom ħaddieħor mid-dinja tal-business.

Il-lobbying jirrikjedi ammont konsiderevoli ta’ transpareza: hu essenzjali li jkun sganċjat mis-segretezza jew kunfidenzjalità artifiċjali. Fejn il-lobbying hu regolat dan isir billi l-laqgħat jew attivitajiet oħra li jservu għall-lobbying jingħataw pubbliċità biex b’hekk ikun possibli li jsir skrutinju mill-opinjoni pubblika. Il-minuti ta’ dan it-tip ta’ laqgħat ikunu pubbliċi kif għandu jkun ukoll kull dokument u studju assoċjat. Għandna d-dritt li nkunu nafu min u kif qed ifittex li jinfluwenza l-proċess tad-deċiżjonijiet. Dan jassigura li l-lobbying ma jkunx użat bħala għodda sigrieta biex iħarbat il-proċess demokratiku li bih jittieħdu d-deċiżjonijiet politiċi.

Din hi waħda mill-problemi ewlenin li tat kontribut biex tixxettel il-kriżi politika preżenti f’Malta: in-nuqqas ta’ apprezzament tal-ħtieġa ta’ mġiba etika korretta f’kull ħin fil-ħajja pubblika. Problema li jeħtieġilna li niffaċċjawha immedjatament.

 

Ippubblikat fuq Illum : Il-Ħadd ta’ Diċembru 2019

Lobbying and the levers of power

When discussing the politics of lobbying regulation, what is known as the “revolving door” policy is frequently discussed. This is normally understood to mean the accelerated passage of a politician, generally from a senior political role, to a leading role in the corporate world.

The classic example of this was the recruitment by multinational investment bank Goldman Sachs of Josè Manuel Barroso, former President of the European Commission. An EU ethics panel had described Mr Barroso’s behaviour as morally reprehensible, even though it concluded that he was not in breach of the EU Integrity code.

Such behaviour is considered to be an integral part of the lobbying process which requires adequate regulation.

In Malta we do it even better than that, because no rules governing such behaviour exist! This is the result of no agreement on lobbying regulation being reached when the Standards in Public Life legislation was discussed by Parliament. As a result, they postponed the discussion and conveniently added the requirement of formulating lobbying rules to the duties of the Commissioner for Standards in Public Life, George Hyzler.

In Malta it has already happened in the recent past, not just in John Dalli’s recruitment by the Marsovin Group but also when the Corinthia Group recruited, at different times, both John Dalli and outgoing EU Commissioner Karmenu Vella. No rules were infringed, bypassed or ignored here as, to put it mildly, regulating ethical behaviour has never been Malta’s strong point. Rather, the local reaction was: why not?

It stands to reason that some would think that if Malta does not regulate the use of “revolving doors” to catapult politicians into the corporate world, why on earth should we regulate it for businessmen intending to do away with the lobbying middlemen and take the levers of power directly into their very hands?

After a long silence, it was very “thoughtful” of Minister of Education Evarist Bartolo to warn us of the perils we face in one of his recent early morning thoughts for the day posted on facebook. Together with his Cabinet colleagues he has had to face Keith Schembri for almost seven years at the Office of the Prime Minister, to name just one such appointment.

When the Commissioner for Standards in Public Life finds time to draft rules regulating lobbying, the issue of “revolving doors” should undoubtedly be high on his list of must dos. In line with lobbying regulations in other jurisdictions he will, hopefully, be proposing a cooling off period as a brake on such appointments. This would mean high-level appointments from the corporate world to the political world (and vice-versa) would need to wait until 18 to 24 months have elapsed between ceasing activity in one sector and entering the other. This is normally intended to dampen the negative lobbying impacts which such appointments lead to. It is inevitable and is intrinsically linked with these types of appointments.

It is also about time for the regulation of lobbying in general. Applying transparency to lobbying is the basic antidote needed.

Lobbying, if done properly and above board, should not lead to bad governance. It is perfectly legitimate for any citizen, group of citizens, corporations or even NGOs to seek to influence decision-taking. It is done continuously and involves the communication of views and information to legislators and administrators by those who have an interest in informing them of the impacts of the decisions under consideration.

It is perfectly legitimate that individuals, acting on their own behalf or else acting on behalf of third parties, should seek to ensure that decision-takers are well informed before taking the required decisions. However, lobbying should not be the process through which the decision-takers make way for the representatives of corporations to take their place.

Lobbying requires a considerable dose of transparency: it needs to be unchained from the shackles of secrecy. In other jurisdictions this is done through actively disclosing information on lobbying activities, thereby placing them under the spotlight of public opinion. The timely publication of minutes, as well as documents and studies relative to meetings held by holders of political office, is essential. The public has a right to know who is seeking to influence the decision-taking process. This helps ensure that lobbying is not used as a tool to secretly derail or deflect the democratic process leading to political decisions.

This is one of the major issues resulting from the political crisis currently engulfing the Maltese islands: essentially an absence of ethics in the public sphere which should be addressed forthwith.

published in The Malta Independent on Sunday : 15 December 2019

Il-Korruzzjoni m’għandhiex kulur

Id-dibattitu dwar il-korruzzjoni fil-gżejjer Maltin ma jispiċċa qatt. Il-korruzzjoni m’għandhiex kulur u tiddependi ħafna fuq kultura ta’ klijenteliżmu u fuq istituzzjonijiet dgħajfa jew imdgħajfa. Sfortunatament, ma teżisti l-ebda rieda politika biex dan ikun indirizzat.

Ma tidher l-ebda azzjoni ċara u konkreta li tikkorrispondi mad-diskors pubbliku u ma jaqta’ xejn dwar tolleranza żero għall-korruzzjoni.

Ir-resistenza tal-Ministri Edward Scicluna, Konrad Mizzi u Chris Cardona biex tinfetaħ inkjesta kriminali minn maġistrat dwar l-allegazzjonijiet tal-kompliċità kriminali tagħhom in konnessjoni mal-ftehim tal-Vitals Global Healthcare dwar l-isptarijiet ma tinftiehemx. Prim Ministru b’tolleranza żero għall-korruzzjoni kien jitlob l-inkjesta hu stess. Inkella kien ikun minn ta’ quddiem biex jappoġġja t-talba li saret.

Kieku l-Partit Laburista kellu tolleranza żero għall-korruzzjoni ilu li bagħat lil Konrad Mizzi u lil Keith Schembri jixxejru. Il-fatt li l-mexxej Laburista Joseph Muscat ma aġixxiex b’dan il-mod ifisser li hu dispost li jagħlaq għajnejh għall-irregolaritajiet li jagħmlu ta’ madwaru. F’dawn iċ-ċirkustanzi, Partit Laburista b’tolleranza żero għall-korruzzjoni kien jiġbed widnejn il-mexxej tiegħu u jwissieh li jiemu magħduda jekk ma jibdilx triqtu. Il-fatt li l-Partit Laburista ma għamel xejn minn dan ifisser ħaġa waħda: li korruzzjoni hi tollerata.

Ikun għaqli jekk niftakru illi fl-istadji inizzjali tal-iskandlu magħruf bħala Panama Papers diversi membri tal-Grupp Parlamentari tal-Partit Laburista irreaġixxew għal dan kollu bil-bibien magħluqa.

F’April u Mejju tal-2016 kienet ħarġet l-istorja li mhux il-Partit Laburista kollu hu illuppjata dwar allegazzjonijiet ta’ korruzzjoni. Id-dibattitu intern, kif irrappurtat fil-medja, kien imqanqal, imma ma wassal għall-ebda azzjoni konkreta.

Il-Partit Nazzjonalista, għalkemm fl-Opposizzjoni, ma jistax ikun alternattiva għal dan għax minkejja li l-kritika tiegħu hi korretta mhuwiex kredibbli.

Il-Partit Nazzjonalista eleġġa mexxej li ftit li xejn jispira fiduċja fost il-pubbliku. Primarjament dan hu minħabba l-informazzjoni li toħroġ minn rapporti investigattivi dwaru ppubblikati minn Daphne Caruana Galizia, informazzjoni li turi kif diversi drabi ma aġixxiex b’mod korrett. Il-politku ma’ għandux il-possibilità li jagħżel meta jixgħel is-switch tal-imġieba etika. L-imġieba tal-politiku meta ma jkunx taħt il-lenti tal-opinjoni pubblika hi l-iktar indikattiva dwar x’isarraf. Il-kaz ta’ klijenti tal-uffiċju legali ta’ Adrian Delia li bbenefikaw minn dħul minn briedel f’Londra huwa eżempju prattiku ta’ dan. Meta l-informazzjoni kienet ippubblikata Delia fetaħ libell imma wara mhux biss irtirah imma ma ħa l-ebda passi alternattivi biex jisganċa ruħu minn dak li ntqal bl-iswed fuq l-abjad dwaru.

L-istess għandu jingħad dwar ix-xhieda ġuramentata tad-Deputat Nazzjonalista Claudio Grech dwar l-iskandlu taż-żejt liema xhieda ngħatat quddiem il-Kumitat Parlamentari għall-Kontijiet Pubbliċi. Dakinnhar Grech qal li ma kienx jiftakar jekk qatt iltaqa’ ma’ George Farrugia, il-moħħ wara l-iskandlu u li wara ngħata l-maħfra biex jikxef kollox. Il-Kap tal-PN ta’ dakinnhar, Simon Busuttil, bl-ebda mod ma rreaġixxa għal din l-imġieba. Ma ttieħdu l-ebda passi kontra Claudio Grech mill-PN f’dan il-kaz li bosta jqisuh bħala li pprova jevita li jikxef informazzjoni ta’ relevanza għal għarfien aħjar ta’ fatti tal-iskandlu.

Fid-dawl ta’ nuqqas ta’ kredibilità, meta l-Opposizzjoni Parlamentari (kif kostitwita illum) titkellem, l-impatt ta’ dak li tgħid bi kritika tal-Gvern ftit hu effetttiv.

Dan nistgħu narawh ukoll fid-dawl ta’ każi ta’ governanza ħażina li jikkomunikaw messaġġ wieħed: il-PL u l-PN huma pezza waħda. Eżempju ċar ta’ dan hu l-kaz tal-involviment ta’ Mario Demarco fin-negozjati kuntrattwali tad-dB fil-kwalità tiegħu ta’ konsulent legali tal-Grupp dB, meta fl-istess ħin kien Viċi Kap tal-Opposizzjoni u kelliemi għall-Finanzi. Għalkemm Mario Demarco għamel apoloġija pubblika dwar dan meta l-qiegħa kienet saħnet, il-ħsara li seħħet kienet sostanzjali. Il-messaġġ ċar li ġie kkomunikat dakinnhar kien li l-aħjar elementi tal-Opposizzjoni Parlamentari ma kinux kapaċi jiddistingwu bejn l-obbligi pubbliċi u l-interessi privati tagħhom.

Ikun opportun ukoll li niftakru fid-diversi rapporti tal-Awditur Ġenerali dwar abbuż minn propjetà pubblika meta din kienet responsabbiltà politika tad-deputat Jason Azzopardi. Il-PN fl-ebda ħin ma esiġa li Azzopardi jerfa’ r-responsabbiltà politika għall-frejjeġ li ħalla warajh.

Il-governanza ħażina u l-korruzzjoni huma kuġini. Waħda twassal għall-oħra. Xi minn daqqiet hemm min jitfixkel waħda mal-oħra.

Alternattiva Demokratika dejjem kienet ċara. Dejjem kellna tolleranza żero kemm għall-korruzzjoni kif ukoll għall-governanza ħażina. Sfortunatament, la l-PN u l-anqas il-PL ma jistgħu jgħidu l-istess.

ippubblikat fuq Illum : Il-Ħadd 17 ta’ Novembru 2019

 

 

 

Corruption is colour-blind

The debate on local corruption is never-ending. Corruption is colour-blind and is heavily dependent upon a clientelist culture, as well as on the existence of weak or weakened institutions. In addition, unfortunately, there is currently no political will to address either.

The never-ending public utterances on zero-tolerance to corruption are not matched with clear-cut action.

The resistance by Cabinet Ministers Edward Scicluna, Konrad Mizzi and Chris Cardona to the initiation of a magisterial criminal inquiry into the allegation concerning their criminal complicity in the Vitals Global Healthcare Hospitals deal is mind-boggling. A Prime Minister with a zero-tolerance to corruption would have requested the inquiry himself. Alternatively, he should have been the first to support the NGO-requested investigation.

A Labour Party which has a zero-tolerance to corruption would have sent Konrad Mizzi and Keith Schembri packing ages ago. The fact that Labour leader Joseph Muscat did not so act signifies that he is willing to turn a Nelson eye to his colleagues’ misdemeanours. In these circumstances a corruption zero-tolerant Labour Party would have given notice to its leader that his days are numbered if he does not change his ways. The fact that the Labour Party did not so act gives one clear message: it is corruption-tolerant.

It would be pertinent to point out that, in the initial stages of the Panama Papers debate, various members of the Labour Party Parliamentary group reacted behind closed doors. Way back in April and May of 2016, leaks in the media had indicated that not all of the Labour Party is anesthetised in its reactions to allegations of corruption. The internal debate, as then reported, was fierce, but it did not lead to concrete action.

The Nationalist Party, although in opposition, is no alternative to all this, as its criticism, though correct, is not credible.

The Nationalist Party has elected a leader who does not inspire much confidence in the public, primarily as a result of the investigative reports published by Daphne Caruana Galizia which unearthed information that illustrated the various instances in which he acted unethically. Holders of political office have no choice as to when to switch on to an ethical behaviour mode. Their behaviour when they were not under the glaring spotlight of public opinion is most indicative of their ethical worth. A case in point is Adrian Delia’s legal representation of clients benefitting from earnings from London-based brothels in respect of which published information he instituted legal action that he later withdrew. Subsequently he took no action which disproves anything that was published about this brothel business.

Likewise, no action was taken in respect of the sworn testimony of senior PN Member of Parliament Claudio Grech when giving witness in front of the Public Accounts Committee in its inquiry on the oil scandal. Grech had then stated that he did not recollect if he had ever met George Farrugia, the prime mover in the oil scandal, who was eventually pardoned to reveal all. The then PN leader, Simon Busuttil, had not reacted to this behaviour and no action whatsoever was initiated against Claudio Grech by the PN in what most consider a case of avoiding spilling information of relevance.

In view of its lack of credibility, whenever the Parliamentary Opposition – as presently constituted- speaks up, the impact of what has been revealed about Government’s dubious practices is severely diluted.

This could be viewed also with reference to serious issues of bad governance which communicate one clear message: they are cut from the same cloth. A case in point is Mario Demarco’s involvement in the dB contract negotiations as legal advisor to the dB Group, at a time when he was Deputy Leader of the Opposition and its spokesperson on Finance. Though Mario Demarco issued a public apology when the matter made headlines, the damage done was substantial. The clear message conveyed was that the better elements of the Parliamentary Opposition are incapable of drawing a line between their public duties and their private interests.

We may also deem it fit to remember the various reports issued by the Auditor-General on the mis-management of government property. At the time, this was the political responsibility of the Hon Jason Azzopardi but at no time was he asked by his party to shoulder political responsibility for the mess that he left behind.

Bad governance and corruption are cousins; one leads to the other and at times one is easily mistaken for the other.

At Alternattiva Demokratika we have always been clear: we are zero-tolerant in respect of both corruption and bad governance. Unfortunately, the same cannot be said of the PN and the PL.

published on The Malta Independent on Sunday: 17 November 2019

Il-mina t’Għawdex: ħmar il-lejl

Il-Ministru Ian Borg, iktar kmieni din il-ġimgħa, infurmana li kien qed jaħdem biex iwettaq il-ħolma ta’ diversi Għawdxin billi jmexxi l-quddiem il-proċess tal-mina taħt qiegħ il-baħar bejn Malta u Għawdex. Wara dibattitu li ilu għaddej is-snin hu ċar li iktar milli jwettaq il-ħolm ikun aħjar jekk Ian Borg jipprepara ruħu għal ħmar il-lejl.

Saru studji ġejoloġiċi imma lanqas il-konklużjonijiet ġenerali dwarhom ma nafu. Għadhom mistura qieshom xi sigriet tal-istat. Tliet snin ilu l-ġejoloġista Peter Gatt kien ġibed l-attenzjoni għall-fatt li l-mina tal-Enemalta bejn il-power station tal-Marsa u Delimara kienet swiet id-doppju ta’ dak ippjanat u dan minħabba kollass tal-blat f’diversi punti matul il-mina nnifisha. Dan kien seħħ bħala riżultat tan-nuqqas ta’ informazzjoni ġejoloġika meta ġiet imfassla l-mina. Kieku dan kellu jseħħ waqt li jkun għaddej ix-xogħol fuq il-mina bejn Malta u Għawdex hu inevitabbli li jkollna problemi kbar, inkluż possibilment numru ta’ mwiet.

Hu fatt magħruf li fil-Fliegu hemm diversi kisriet ġejoloġiċi (geological faults). Tajjeb li nirrealizzaw li tnejn mill-proposti għall-mina, li saru minn Mott MacDonald, il-konsulenti ta’ Transport Malta, jgħaddu minn dawn il-kisriet.

Li jkunu eżaminati l-kampjuni tal-blat f’laboratorju, anke jekk għal ftit ġimgħat, bla dubju jżid l-għarfien tal-ġejoloġija taż-żona imma dan mhux biżżejjed biex fuqu jittieħdu deċiżjonijiet dwar id-diżinn tal-proġett. Biżżejjed nifhmu li minkejja l-istudji ġejoloġiċi dettaljati fuq numru kbir ta’ snin, ix-xogħol fuq il-mina bejn l-Ingilterra u Franza, iċ-Channel Tunnel, kellu jieqaf u jkun devjat diversi drabi minħabba li t-tħaffir iltaqa’ ma problemi ġejoloġici li ma kien hemm l-ebda indikazzjoni tagħhom fl-istudji dettaljati!

L-istudji serji jieħdu ż-żmien biex isiru: ma jistgħux ikunu mgħaġġla minħabba data determinata minn agenda politika.

Tliet snin ilu, Transport Malta, flimkien mal-Kamra tal-Kummerċ Għawdxija kkummissjonaw studju ekonomiku, ferm qabel ma biss bdew l-istudji ġejoloġiċi. L-istudju kien intitolat Establishing a Permanent Link between the Island of Gozo and Mainland Malta: An Economic Cost Benefit Analysis of Available Strategic Options, li kien sar minn E-Cubed Consultants. Dan l-istudju kien argumenta li t-traffiku bejn il-gżejjer kien ipproġettat li fuq perjodu ta’ 15il sena jiżdied minn medja ta’ 3000 moviment kuljum għal 9000 moviment kuljum. Argument li jmur kontra l-Pjan Nazzjonali għat-Trasport approvat fl-2015 ukoll.

Il-mina proposta teħtieġ ammont kritiku ta’ movimenti ta’ karozzi li jħallsu biex jgħaddu mill-mina u per konsegwenza minn fuqhom jinġabru l-ispejjes tal-mina kif ukoll il-profitti tal-operaturi. Fi ftit kliem il-mina, biex tirnexxi tiddependi minn moviment kbir ta’ karozzi kuljum. Dan imur kontra l-politika dwar it-trasport tal-lum, li ta’ l-inqas fuq il-karta, timmira għal tnaqqis ta’ karozzi mit-toroq tagħna. Din hi materja li bla dubju għandha tkun eżaminat mill-istudju fuq l-impatti ambjentali (EIA) dwar il-mina proposta. Dan l-istudju għadu fl-istadji inizzjali tiegħu u dan wara li l-Awtorità dwar l-Ambjent u r-Riżorsi ftit ġimgħat ilu approvat dak li għandu jkun indirizzat (terms of reference) minn dan l-istudju. L-EIA hu stadju essenzjali li minnu jeħtieġ li jgħaddi l-proġett.

Għaldaqstant, kien irresponsabbli l-Ministru tat-Trasport, meta, iktar kmieni din il-ġimgħa, ħabbar li fi żmien sitt xhur kienet ħierġa sejħa internazzjonali għall-offerti għall-mina bejn Malta u Għawdex. Dan ifisser li dawn l-istudji huma irrelevanti? Fl-opinjoni tiegħi il-Ministru  qiegħed jagħti  dan il-messaġġ ċar u tond.

Din hi l-agħar forma ta’ governanza ħażina għax jimmina l-isforzi tal-awtoritajiet fil-qadi ta’ dmirijiethom. B’dan il-ħsieb jiena ktibt lill-Ombudsman u tlabtu jinvestiga dan in-nuqqas ta’ governanza tajba. Il-Gvern għandu jkollu l-paċenzja li jistenna sakemm ikunu konklużi l-istudji ambjentali qabel ma jieħu d-deċiżjonijiet.

 

Ippubblikat fuq Illum : Il-Ħadd 16 ta’ Diċembru 2018

Gozo tunnel nightmares

Minister Ian Borg informed us, earlier this week, that he seeks to turn into reality a Gozitan “long-held dream” by starting the process for a Malta-Gozo tunnel below the seabed. After debating the matter for years, it is clear that rather more than dreams, Ian Borg should prepare himself for a nightmare.

Geological studies have now been carried out and the results therof are being treated as some state secret. Three years ago, geologist Peter Gatt had drawn attention to the fact that the Enemalta tunnel between the Marsa power station and Delimara had a cost overrun of 100 per cent as a result of rock collapse along several points of the tunnel. This had occurred due to inadequate geological information fed into the design process. If the same were to happen during the Malta-Gozo tunnel works, a series of disasters, including possibly loss of life, would be inevitable.

It is a known fact that the Gozo channel is full of geological faults. It is pertinent to note that two of the tunnel options put forward by Transport Malta advisors Mott MacDonald pass through an active fault in the Gozo channel.

Taking borehole samples and examining them in a laboratory over a few weeks certainly increases our knowledge of the geology of the area but it is nowhere near the sufficient knowledge on the basis of which one can conclude the design parameters of the project. Suffice it to point out that notwithstanding the detailed geological studies spanning over many years and underpinning planning for the Channel Tunnel linking Folkestone in Kent and Coquelles near Calais, the drilling of the tunnel had to be deviated at certain points because of unpredicted geological formations.

Serious studies take years to conclude: they cannot be rushed to meet a deadline set by a political agenda.

Feasibility studies have been carried out some time ago, long before the geological studies were even taken in hand. Three years ago, the Gozo Business Chamber in conjunction with Transport Malta commissioned a study entitled Establishing a Permanent Link between the Island of Gozo and Mainland Malta: An Economic Cost Benefit Analysis of Available Strategic Options. In the study, which was carried out by E-Cubed Consultants, it was argued that the average annual daily traffic (AADT) between the islands is projected to increase from 3000 to 9000 vehicle movements over a 15-year period.

This feasibility study makes assumptions which run counter to the National Transport Master Plan objective of reducing cars from our roads.

Basically, the proposed tunnel requires a critical mass of vehicular movements which would be subject to the payment of a toll and hence contribute to the recovery of the capital outlay, maintenance costs and profits. This runs counter to current Maltese Transport policy, which (at least on paper) aims to reduce the use of private cars from our roads.

This is an issue which would undoubtedly be examined by the Environmental Impact Assessment (EIA) on the proposed Tunnel which study is currently in its initial stages after the Environment and Resources Authority recently approved the terms of reference of such a study. The EIA is an essential stage of the assessment of the project.

It was therefore irresponsible for the Minister of Transport, earlier this week, to announce that within six months an international call for tenders would be issued relative to the Malta-Gozo undersea Tunnel. Does this mean that the government considers the EIA irrelevant? This, in my opinion is the clear message being conveyed.

It is the worst form of bad governance as it undermines the efforts of the established authorities in carrying out their responsibilities. With this in mind, I have written to the Ombudsman and asked him to investigate this breach of good governance. Government should have the patience of awaiting the outcome of the EIA before taking any further decisions.

published in The Malta Independent on Sunday : 16 December 2018

L-idjoti (bla sens ta’ etika) fit-tmexxija tal-Awtoritá tal-Ippjanar

L-aħbar fil-media li Jacqueline Gili, Direttur tal-Kuntratti fil-Ministeru tal-Finanzi, persuna nnominata mill-Gvern fuq il-Bord tal-Awtoritá tal-Ippjanar, inġiebet minn Catania bil-jet għal-laqgħa tal-Bord kienet aħbar xokkanti. Fatt li jistabilixxi standards ġodda ta’ governanza ħażina għal din l-amministrazzjoni.

Id-dikjarazzjoni taċ-Chairman Eżekuttiv tal-Awtoritá tal-Ippjanar Johann Buttigieg, li jkun idjota kieku kellu jerġa’ jikri jet privat darba oħra meta jaf li m’għandux appoġġ politiku għal deċiżjoni bħal din, turina b’mod ċar daqs il-kristall in-natura tal-problema reali tal-Awtoritá tal-Ippjanar. Id-deċiżjonijiet ma jittieħdux fuq bażi ta’ prinċipji etiċi ta’ tmexxija imma biss jekk ikunx hemm appoġġ politiku għalihom. L-Awtoritá tal-Ippjanar għandha tmexxija amorali li tippermetti kollox, sakemm ikun hemm l-appoġġ politiku neċessarju.

Hemm mod sistematiku kif jivvutaw il-parti l-kbira tal-membri tal-Bord tal-Ippjanar. M’hemmx bżonn wisq għerf biex tbassar min minnhom jista’ jivvota favur jew kontra applikazzjonijiet kontroversjali. Xi kultant ivarjaw ftit imma ġeneralment tista’ tipprevedi bi kważi preċiżjoni kif ser tmur il-votazzjoni.

Dan ifisser li d-deċiżjoni li jinkera l-jet kien eżerċizzju sempliċi biex ikun assigurat li l-voti favur l-applikazzjoni jkunu kollha preżenti madwar il-mejda. Meta wieħed iqis li Jacqueline Gili m’attendietx 29 minn l-aħħar 75 laqgħa tal-Bord tal-Awtoritá tal-Ippjanar dan kollu jassumi sinifikat ikbar.

Dan kollu, minkejja Ii hu importanti hu huwa kważi insinifikanti f’kuntrast mal-problemi kkawżati mill-konflitt ta’ interess eżistenti fil-laqgħat tal-Bord tal-Awtoritá tal-Ippjanar.

Intqal li żewġ membri tal-Bord tal-Awtoritá tal-Ippjanar għandhom kunflitt ta’ interess li minħabba fih ma kellhomx jipparteċipaw fil-laqgħa li kkunsidrat u approvat l-applikazzjoni tad-dB għal żvilupp f’Pembroke.

Iż-żewġ każi huma ta’ natura kompletament differenti.

L-ewwel każ ta’ kunflitt ta’ interess hu dak tal-membru parlamentari Laburista Mellieħi Clayton Bartolo. Meta kien mistoqsi dwar il-każ wara d-deċiżjoni, l-Onor. Clayton Bartolo spjega li missieru u zijuh jikru fond kummerċjali mingħand id-dB Group: huma sidien ta’ kumpanija fil-qasam tal-isports tal-baħar li topera mit-Tunny Net, propjetá ta’ Silvio Debono. Il-fatt enfasizzat mill-Onor. Bartolo li l-qraba tiegħu ma jirċievu l-ebda ħlas mingħand id-dB Group hu rrelevanti. Dak li hu relevanti hu li Clayton Bartolo qatt ma seta biss jikkunsidra li jivvota kontra l-proġett tad-dB f’Pembroke għax li kieku għamel dan kien ikun qed jipperikola l-interessi kummerċjali ta’ qrabatu. Dan hu l-kunflitt ta’ interess ta’ Clayton Bartolo. Huwa kellu jiddikjara dan l-interess tiegħu immedjatament fil-bidu tal-laqgħa u sussegwentement kellu jwarrab u ma jipparteċipax fid-diskussjoni u d-deċiżjoni dwar il-proġett propost minn dB f’Pembroke.

It-tieni kunflitt ta’ interess hu ferm iktar serju minn hekk. Jinvolvi lil Matthew Pace membru tal-Bord tal-Awtoritá tal-Ippjanar u l-ishma li għandu fl-aġenzija tal-propjetá Remax. Dan l-interess ta’ Matthew Pace fin-negozju tal-propjetá huwa f’kunflitt dirett mad-doveri tiegħu ta’ membru tal-Bord tal-Awtoritá tal-Ippjanar. Bħala sid ta’ ishma f’Remax hu perfettament naturali li Matthew Pace jieħu interess attiv fil-permessi ta’ żvilupp li jistgħu jwasslu għal iktar negozju għall-aġenzija li fiha għandu sehem. Imma bħala membru tal-Bord tal-Awtoritá tal-Ippjanar m’għandu jkollu l-ebda interess ta’ din ix-xorta għax dan inevitabilment iċajpar il-ġudizzju tiegħu huwa u jikkonsidra u jiddeċiedi l-applikazzjonijiet li jkollu quddiemu. Hu ċar li qatt ma messu kien appuntat. Il-fatt li ġie appuntat juri l-importanza li jagħti l-Gvern preżenti lill-imġieba korretta ta’ dawk li jiġu maħtura.

Hu floku ukoll li niġbed l-attenzjoni li Matthew Pace hu direttur eżekuttiv tal-kumpanija MFSP Financial Management Limited li f’Ġunju li għadda kienet immultata €38,750 mill-FIAU (Financial Intelligence Analysis Unit) talli ma osservatx numru tal-liġijiet kontra l-ħasil tal-flus. Ir-rapporti fl-istampa f’Ġunju li għadda jindikaw li l-kontijiet inkwistjioni kienu ta’ Keith Schembri, Kap Amministrattiv tal-Uffiċju tal-Prim Ministru Joseph Muscat, u ta’ Adrian Hillman li kien Direttur Maniġerjali tal-Allied Newspapers.

Dan jgħinna mhux ftit biex nifhmu ħafna iktar dak li qiegħed jiġri. It-taħwid li għaddej fl-Awtoritá tal-Ippjanar għandu l-barka diretta minn Kastilja, u allura huwa l-Prim Ministru li jeħtieġ li jerfa’ r-responsabbiltá diretta għal dan kollu.

 

Ippubblikat fuq Illum : Il-Ħadd 30 ta’ Settembru 2018