Il-ħiliet ħodor li neħtieġu

Il-ħiliet il-ħodor ma jiġux waħedhom. Għandna ħtieġa kbira tagħhom biex insibu tarf tat-trasizzjoni ekoloġika. Jeħtieġilna li b’mod urġenti nirrisolvu l-kunflitt tal-bniedem man-natura. Neħtieġu li nibdew nirrimedjaw il-ħsara ambjentali akkumulata li l-bniedem ikkawża fuq id-dinja.

Biex nimxu f’din it-triq hemm ħtieġa ta’ bidliet sostanzjali fl-imġieba tagħna. Din mhiex għażla li nistgħu naqblu magħha inkella le. Hi ħtieġa li llum jew għada irridu niffaċċjaw.

L-istrateġija dwar l-iżvilupp sostenibbli, li preżentement hi soġġetta għal konsultazzjoni pubblika,  titkellem, fost oħrajn, dwar l-oġġettiv ta’ edukazzjoni ta’ kwalità li tkun kapaċi tirrispondi għall-ħtiġijiet tas-suq tax-xogħol. Dan tagħmlu hi u tiddiskuti l-oġġettiv strateġiku numru 4.  L-istrateġija tinfurmana li dawn il-ħtiġijiet tas-suq tax-xogħol jinkludu l-ħiliet ħodor.

Ma għandi l-ebda diffikulta dwar oġġettiv bħal dan li jipprova joħloq kredenzjali ħodor għall-ekonomija. Imma, naħseb li jkun għaqli li flok nimmiraw ħafna il-fuq nidentifikaw mod prattiku kif nassiguraw li l-parti l-kbira tal-popolazzjoni tikseb il-ħiliet bażiċi ħodor. Fl-aħħar minn l-aħħar l-iżvilupp sostenibbli mhux ser nilħquh mill-uffiċini, billi noħloqu pjani dettaljati minn wara l-iskrivanija. Nilħquh bl-imġieba tagħna, ġod-djar tagħna, fejn ngħixu l-ħajja normali tagħna. Din hi l-isfida tagħna. Hi sfida li tmur lil hinn mill-ekonomija.

L-għaqda ambjentali Nature Trust, flimkien ma numru ta’ skejjel, fuq dan qegħda fit-triq it-tajba, ferm qabel ma tfasslu strateġiji. Iċ-ċavetta qegħda fl-aċċess għall-imħuħ. Tul is-snin l-implimentazzjoni tal-proġett eko-skola min-Nature Trust wassal numru sostanzjali ta’ tfal u żgħażagħ f’kuntatt ma’ rejaltajiet ambjentali li niffaċċjaw ta’ kuljum.

Tul is-snin kelli diversi opportunitajiet fejn iltqajt ma’ parteċipanti fl-eko-skola kif ukoll mal-għalliema tagħhom. L-għarfien ambjentali li kisbu kien wieħed impressjonanti. Applikaw l-għarfien li kisbu għad-dinja ċkejkna tagħhom, l-iskola. Uħud minnhom irnexxielhom ukoll iwasslu dak li tgħallmu sad-dar u influwenzaw kemm lill-ħuthom kif ukoll lill-ġenituri tagħhom biex huma wkoll jaġixxu b’mod li ma jkunux ta’ ħsara ambjentali.

Dan hu pass kbir il-quddiem. Imma mhux biżżejjed.  

L-eko-skejjel jeħtieġ li jinfettaw lill-komunitajiet lokali tagħna biex huma ukoll jimxu fuq l-istess passi. Dan jista’ jwassal għat-tibdil meħtieġ fl-imġieba tagħna lkoll. Dan hu proċess twil. Bil-mod il-mod nistgħu nibnu komunitajiet sostenibbli. Dan nagħmluh billi nassiguraw ruħna li kull eko-skola tgħin lill-ġenerazzjonijiet differenti fil-komunitajiet lokali  tagħna biex huma jagħrfu u jakkwistaw il-ħiliet il-ħodor. Ħiliet li lkoll kemm aħna neħtieġu biex inkunu nistgħu ngħixu f’armonija  fl-ambjenti rispettivi tagħna. Ħilijiet li dawk li ġew qabilna kellhom, imma li tul is-snin intilfu minħabba dak li kultant jissejjaħ “progress” li biddel il-mod kif ngħixu!

Jeħtieġ li nqiesu l-kisba u l-għarfien ta’ ħiliet ħodor bħala ħiliet soċjali essenzjali. Dan ftit nagħtu kaz tiegħu minkejja l-biżibilju konsultazzjonijiet pubbliċi li jsiru mid-diversi awtoritajiet pubbliċi tul is-snin. Dan ifisser ukoll li flimkien mal-istrateġija “nazzjonali” dwar l-iżvilupp sostenibbli neħtieġu ukoll strateġija fuq livell lokali biex din tkun implimentata fl-għeruq tas-soċjetà, fil-komunitajiet lokali tagħna.

Tul is-snin sar ħafna xogħol, imma dan, ħafna drabi, sar bla koordinazzjoni ta’ xejn. Il-koordinazzjoni meħtieġa, meta issir sewwa, jirnexxielha tagħti riżultati tajbin billi tifrex il-ħiliet ħodor fil-komunitajiet lokali tagħna. Dan hu mod prattiku kif il-proċess ta’ twettieq tal-istrateġija għall-iżvilupp sostenibbli jitmexxa minn min hu effettwat mill-ħsara ambjentali akkumulata li irridu niffaċċjaw ta’ kuljum.

Huwa biss billi niddemokratizzaw il-bidla meħtieġa fl-imġieba fuq livell lokali li nistgħu nibdew il-mixja lejn żvilupp sostenibbli bis-serjetà. Il-Kunsilli Lokali, jekk iridu, għandhom rwol ċentrali f’dan kollu. Hi opportunità unika ta’ kif jistgħu jagħtu sura lill-ħajja ta’ madwarna.

ippubblikat fuq Illum: 1 ta’ Jannar 2023

The green skills which we require

Green skills do not grow on trees. Yet we need them in abundance in order to be able to navigate the ecological transition. We need to urgently come to terms with nature. It is required that we start the healing process, slowly repairing the accumulated environmental damage which humankind has to date inflicted on Mother Earth.

In order to walk along this path substantial behavioural change is essential. This is not an option. It is a basic requirement which all of us must address, sooner rather than later.

The Sustainable Development Strategy, currently subject to public consultation, advocates the achievement of high-quality education responsive to labour market needs when discussing its strategic objective number 4. These labour market needs, we are informed, include green skills.

I have no issue with such an objective which seeks to align the markets to green pathways. I would however point out that before aiming for the stars it would be appropriate if we seek practical ways of ensuring that basic green skills are acquired by as large a section of the population as possible. At the end of the day sustainable development will not be achieved if adequately planned in our offices: it requires proper implementation in our homes, in our routine behaviour. This is our challenge. A challenge which goes far beyond the economy.

The environmental NGO Nature Trust in conjunction with a number of schools, is, in this respect, on the right track, before the drafting of written strategies. Access to our thinking faculties is fundamental. Over the years the implementation by Nature Trust of the eco-school project has brought a substantial number of children and youngsters in touch with the eco-realities which we have to face day-in day-out.

Over the years I have had various opportunities of meeting with eco-school participants together with their teachers. The eco-knowledge which they have acquired is impressive. They have applied this knowledge in their micro-world, their school. Some of the eco-school participants have also exported this knowledge to their homes nudging their siblings and their parents into acting in an eco-friendly manner.

This is a gigantic step forward. It is however not enough.

Our eco-schools need to infect our local communities into following similar paths, consequently leading to the required behavioural change. This is a slow and laborious process. Slowly we can build sustainable communities by ensuring that our eco-schools serve as catalysts, mentoring the different generations in our localities into acquiring the green skills which we all require in order to be able to live in harmony with our surroundings. Skills similar to those which our forefathers had, but which have been discarded as a result of the so-called progress which we have been subject to throughout the years!

We need to consider the development of green skills as essential social skills, a matter which is not considered in any depth by the multitude of public consultations carried out over the years by the different authorities. This signifies that in parallel to the “national” sustainable development strategy we urgently require a local strategy for sustainable development to be implemented at the roots of our society, in our local communities.

A lot of uncoordinated efforts have been taken in hand over the years. Coordinating the work done as well as that currently in hand could, if done properly yield significant results in disseminating green skills amongst our local communities. This is the practical manner in which the sustainable development strategy process can be owned by those impacted by the accumulated environmental damage which we have to face day-in day-out.

Only by democratising the behavioural change required at a local level can we start moving along the path of sustainable development. Local Councils have a pivotal role in this whole process. It is their’ s for the taking. It is a unique opportunity through which they can realistically shape their surroundings.

published in The Malta Independent on Sunday: 1 January 2023

The war on nature is suicidal

If we are to register any significant progress in addressing our quality of life we must once and for all end the war on nature. This has been emphasised by Inger Anderson, the Executive Director of UNEP (United Nations Environment Programme) when she was addressing the Conference of the Parties of the UN Convention on Biological Diversity, currently in session at Montreal.

This has been also emphasised by a multitude of speakers within other fora, notably those related to climate, most recently in Sharm El Sheikh during the latest Climate Summit.

The Framework Convention on Climate Change and the Convention on Biological Diversity are just two of the many efforts and initiatives of the international community in order to end the continuous human war on nature.

Small steps forward have been made but they are nowhere near being enough in order to have any significant impact in halting the damage done to date as well as reversing its consequences.

It has been an uphill struggle for more than fifty years. It was in Stockholm fifty years ago, in June 1972, that the international community agreed for the first time ever, to recognise the environment as an important issue to be delt with by the global political agenda.

The UN Conference on the Human Environment held in Stockholm in 1972 laid the foundations for international environmental governance. The Stockholm Conference is in fact credited with introducing the environment in the contemporary political lexicon.

Opening the United Nations Montreal Biodiversity Conference, this week, Antonio Guterres-UN Secretary General, said that humans are treating nature “as a toilet”. Nature, said Guterres, is humanity’s best friend: without nature, we have nothing, without nature we are nothing!

We threaten nature in many ways: urbanisation, deforestation, agricultural intensification, all forms of pollution, climate change as well as the spread of invasive species. Possibly these are the primary vehicles used in the intensive war waged by humanity against nature.

It is about time that we seek ways to make peace. With nature, however, there is no room for negotiation! We must seek to make peace before nature strikes back with full force. It is already retaliating, and this will definitely get much worse.

There is no possibility to negotiate with nature, her demands are clear and simple: unconditional surrender. We need to change our ways and habits. Nature can be a reliable friend but if transformed into an enemy, it is ruthless, as climate change shows continuously and unequivocally.

Nature is what sustains everything on earth, yet it is declining on a global level. The rate of extinction of species is increasing exponentially.

Expanding protected areas is not enough to arrest nature’s decline. We need to change our behaviour through seriously addressing the various environmental threats. We must limit the spread of invasive species, and halt deforestation. We need to protect agricultural land. It is imperative that we drive some sense into land use planning. We also need to eliminate environmentally harmful subsidies. We need to protect what’s left of the natural resources which we have been provided with!

It is only when our actions match our nice words that we can start achieving the required results. Until then, we inch closer to a collective suicide.

published in The Malta Independent on Sunday: 11 December 2022

Mqabba: vittma ta’ sklerożi tal-istituzzjonijiet

Madwar għoxrin sena ilu, l-awtorità responsabbli mill-ippjanar għall-użu tal-art, dakinnhar imsejħa l-MEPA, kienet ippubblikat pjan dwar ir-regolamentazzjoni tal-minerali fil-gżejjer Maltin. Dan id-dokument bl-isem Minerals Subject Plan for the Maltese Islands iġib id-data ta’ Mejju 2003.

Kif mistenni, dan il-Pjan hu dwar il-qafas regolatorju essenzjali biex issir l-estrazzjoni tal-minerali minn ġol-art. Primarjament dan jikkonċerna l-operazzjoni tal-barrieri biex tkun estratta l-ġebla Maltija. Dan hu qasam tal-kawbojs, qasam fejn ir-regolamentazzjoni hi skarsa u l-infurzar prattikament ineżistenti.

Fl-ewwel linji tiegħu, dan il-pjan jitkellem ċar ħafna billi jitkellem dwar il-kunflitt inevitabbli li jirriżulta mill-operazzjoni tal-barrieri. Jemfasizza li fi gżejjer li huma żgħar u b’popolazzjoni li hi iffullata hemm kunflitt mat-turiżmu u l-industrija, kif ukoll kemm mal-iżvilupp kummerċjali kif ukoll dak residenzjali. Hemm impatt ukoll fuq il-ħarsien tar-riżorsi naturali u ta’ dawk kulturali. Li jinħoloq bilanċ bejn il-ħtieġijiet tal-industrija tal-kostruzzjoni għar-riżorsi minerali f’kuntest ta’ żvilupp sostenibbli hi sfida ewlenija, jgħidlina l-pjan. Dan flimkien ma kunsiderazzjonijiet ta’ ippjanar ta’ użu ta’ art u konsiderazzjonijiet ambjentali.

Il-pjan dwar il-minerali jitkellem ukoll fid-dettall dwar l-impatt fuq terzi: jiġifieri l-impatt fuq in-nies, kemm residenti kif ukoll dawk li jkunu fil-viċinanzi, hi x’inhi r-raġuni għal dan: dan jinkludi t-tfal tal-iskola primarja. Specifikament jikkunsidra l-impatti riżultat tal-istorbju u tat-trab li huma ġġenerati mit-tħaddim tal-barrieri, mhux biss mill-ħidma biex ikun estratt il-ġebel, imma ukoll minn attività anċillari.

Il-pjan jirreferi għall-ġenerazzjoni tal-istorbju u jgħid li l-permessi ta’ żvilupp għandhom jindirizzaw dan l-inkonvenjent b’diversi miżuri, fosthom permezz ta’ ilqugħ adegwat (acoustic screening), kontroll tal-ħinijiet tal-operazzjoni tal-barriera, li jkun stabilit il-massimu tal-istorbju permissibli u li l-attività storbjuża tkun l-iktar il-bogħod possibli minn żoni sensittivi.

Il-pjan jitkellem ukoll dwar ir-regolamentazzjoni tal-ġenerazzjoni tat-trab. L-attività li tiġġenera t-trab għandha tkun il-bogħod kemm jista’ jkun minn żoni sensittivi. Hu rakkomandat ukoll mill-pjan li meta jinġemgħa fuq is-sit kwantità ta’ prodotti tal-ġebla (stockpiling) dan ikun mgħotti: dan inaqqas it-tixrid tat-trab u allura jgħin biex ikun indirizzat l-inkonvenjent.

Għandi kopja elettronika ta’ dan il-pjan li kont niżżilt minn fuq is-sit elettroniku tal-Awtorità tal-Ippjanar xi snin ilu. Meta din il-ġimgħa erġajt fittixt, sibt li dan id-dokument sparixxa minn hemm: illum m’għadux aċċessibli fuq is-sit elettroniku tal-awtorità!  Safejn naf jien dan il-pjan għadu fis-seħħ imma, mal-Awtorità tal-Ippjanar diffiċli tgħid: għax qatt ma taf fejn int!

Ftakart f’dan kollu meta f’dawn il-ġranet ġejt ikkuntattjat minn residenti fl-Imqabba minħabba applikazzjoni tal-ippjanar (PA 0350/22) li daħlet reċentement dwar barriera fil-viċinanzi tal-iskola primarja tal-Imqabba.  Din l-applikazzjoni hi dwar attività diversa fil-barriera inkluż tkissir tal-ġebla biex tipproduċi ż-żrar kif ukoll dwar il-ħażna taż-żrar fs-sit (stock piling).

Ir-residenti qalulna, lili u lil Melissa Bagley, (kandidat tal-partit fuq id-distrett elettorali li minnu jifforma parti l-Imqabba) li ilhom jaqilgħu ġo fihom żmien. Bħala riżultat ta’ dan għandhom raġun li joqgħodu lura milli jitkellmu direttament. Bħala partit aħna ser nitkellmu f’isimhom.

Jiena rajt il-file dwar din l-applikazzjoni fuq is-sit elettroniku tal-awtorità tal-ippjanar u nħoss li għandi ngħid pubblikament li jiena mħasseb ħafna bir-reazzjoni tad-Direttorat tas-Saħħa Ambjentali li hi nieqsa minn kull sens ta’ responsabbiltà. Jonqos milli jitkellem dwar l-impatti negattivi fuq in-nies kemm tat-trab fin iġġenerat kif ukoll tal-istorbju. Ma jitkellimx dwar il-ħtieġa li dan ikun ikkontrollat mill-proċess tal-ippjanar innifsu.

L-Awtorità dwar l-Ambjent u r-Riżorsi, min-naħa l-oħra, tistabilixxi numru ta’ kundizzjonijiet li għandhom ikunu osservati in lineja ma’ l-aħjar prattiċi ambjentali. Għandu jkun ċar, iżda li dawn il-miżuri u kundizzjonijiet jeħtieġ  li jkunu partiintegrali kemm minn eventwali permess ta’ żvilupp kif ukoll mill-permess operattiv li jinħareġ mill-ERA innifisha.

Sal-ħin li qed nikteb, id-Dipartiment tal-Edukazzjoni għadu ma fetaħx ħalqu biex jipproteġi lill-istudenti fl-iskola primarja tal-Imqabba li hi daqstant viċin tal-barriera soġġett ta’ din l-applikazzjoni. Ma nafx x’qed jistennew biex jipproteġu lit-tfal Mqabbin mill-istorbju u t-trab fin ġġenerat mill-barriera!

B’mod konvenjenti l-anqas il-Kunsill Lokali tal-Imqabba ma fetaħ ħalqu. Imma dan ma jissorprendi lil ħadd.

Din hi materja serja u gravi li teħtieġ l-attenzjoni tagħna lkoll. Il-barrieri u l-ħidma fihom jinħtieġu li jkunu regolati sewwa biex il-kwalità tal-ħajja ta’ dawk kollha li jgħixu fil-madwar tkun imħarsa bis-serjetà.

Is-skiet, jew in-nuqqas ta’ azzjoni adegwata, tal-awtoritajiet li nsemmi iktar il-fuq hi skandaluża. Din hi sklerożi tal-istituzzjonijiet. Meta l-iktar hemm bżonnhom, dawn jiġġammjaw.

ippubblikat fuq Illum: il-Ħadd 6 ta’Novembru 2022

Jgħadduna biż-żmien

L-Awtorità tal-Ambjent u r-Riżorsi (ERA) għadha kif ippubblikat abbozz ta’ Strateġija Nazzjonali dwar l-Ambjent għal konsultazzjoni pubblika. Dan l-abbozz ippubblikatu bl-Ingliż biss. Qiesu t-tmexxija tal-ERA ma tafx bil-Malti.

Minn awtorità pubblika nistennew ferm aħjar minn hekk. Kemm ser iddumu tinsulentawna? L-iskuża li l-Malti mhux addattat għal dokument tekniku mhiex waħda aċċettabbli. In-nuqqas ta’ dokument bil-Malti hi opportunutà mitlufa biex l-ERA tikkomunika iktar man-nies.

Iżda lil hinn mil-lingwa, l-istrateġija ambjentali li qed tkun proposta hi waħda ġenerika. Fiha tmien għanijiet li hu propost li jintlaħqu sal-2050. Il-lista tal-għanijiet li l-ERA trid tindirizza mhiex il-problema, għax il-problema hija li dawn l-għanijiet huma affarijiet li ilna niddiskutu żmien: ġew ippubblikati biżibilju rapporti, strateġiji u regoli jew policies li jkunu saru b’intenzjonijiet tajba tul is-snin!  Il-problemi jinqalgħu dejjem meta nfittxu li nimplimentaw il-miżuri meħtieġa biex jitwettqu dawn l-għanijiet. F’dak il-mument jinqagħu elf skuża, għax fir-realtà ma hemmx il-volontà politika li jittieħdu passi bis-serjetà.

Dan hu bil-bosta differenti milli jipprova jgħid ic-Chairman tal-ERA fid-daħla bl-Ingliż li kiteb għad-dokument konsultattiv! Din hi storja li għaddejna minnha diversi drabi!

Il-ħsara ambjentali li saret tul is-snin mhiex xi ħaġa li ser tkun irranġata mil-lum għall-għada.  Ħadd m’għandu jistenna riżultati malajr fil-mixja biex insewwu l-ħsara ambjentali li tħalliet takkumula tul is-snin.

Il-ħarsien tal-ambjent jinvolvi li jinbidlu deċiżjonijiet politiċi diversi li ittieħdu tul is-snin li kienu parti mill-kawża ta’ ħsara konsiderevoli. Ifisser ukoll li nibdlu attitudnijiet, drawwiet u l-mod kif inġibu ruħna.

Fid-daħla għad-dokument konsultattiv iċ-Chairman tal-ERA Chairman, Victor Axiak, jistqarr li jista’ jkun hemm ħtieġa ta’ sagrifiċċji żgħar fl-immedjat biex niksbu benefiċċji ambjentali fit-tul li jitgawdew minn ġenerazzjonijiet futuri. Din hi dikjarazzjoni li prattikament kulħadd jaqbel magħha. Imma dikjarazzjoni bħal din teħtieġ ukoll li tkun segwita minn lista ta’ miżuri meħtieġa biex tittieħed azzjoni dwarhom,  lista li tvarja minn miżuri li jistgħu jittieħdu immedjatament għal oħrajn li jħarsu iktar fit-tul.

Ma baqax iktar żmien biex noqgħodu niffilosifizzaw dwar l-ambjent.  Il-problemi nafu x’inhuma u  nafu ukoll min fejn ġejjin u min hu l-kawża tagħhom! Tħejjew kwantità ta’ rapporti, strateġiji, pjani t’azzjoni u x’naf jien tul is-snin. Kull Ministru ġdid ipprova jagħti l-impressjoni li hu jew hi sabet is-soluzzjoni b’nisġa ta’ kliem sabiħ li jipprova jimpressjona. Sfortunatament ir-rapporti tekniċi li saru kif ukoll dak li qalu in-nies waqt konsultazzjonijiet pubbliċi, bosta drabi ġie injorat.  Anzi xi drabi l-gvernijiet saħansitra aġixxew bil-maqlub ta’ dak propost jew maqbul!

L-istrateġija proposta illum, per eżempju,  tiffilosofizza dwar il-ħtieġa li innaqqsu id-dipendenza tagħna fuq il-karozzi u tinsisti li għandhom jonqsu l-karozzi mit-toroq tagħna.  Jekk wieħed imur lura u jerġa’ jaqra ftit l-istrateġija nazzjonali dwar it-trasport, li kienet iffinalizzat sitt snin ilu, jsib eżattament l-istess argumenti. Imma minflok ma ħa l-passi meħtieġa, l-Gvern – kemm direttament kif ukoll permezz tal-agenziji u l-awtoritajiet tiegħu – għamel bil-maqlub!

Kull studju li sar, kemm f’Malta kif ukoll barra minn xtutna, repetutament ikkonkluda li żvilupp massiċċ tal-infrastruttura tat-toroq twassal biex awtomatikament jiżdiedu l-karozzi fit-toroq. Kif mistenni, anke f’Malta, hekk ġara. Il-konġestjoni u l-problemi tat-traffiku żdiedu mhux naqsu riżultat tal-proġetti diversi tat-toroq. Dan seħħ għax kuntrarju tal-pariri li kellu, l-Gvern ma indirizzax il-kawza tal-problemi, imma indirizza l-effett.  Il-problema mhiex il-wisa’ jew it-tul tat-toroq, imma n-numru ta’ karozzi fit-toroq. Is-sitwazzjoni illum – f’ħafna każi  – hi agħar milli kienet qabel ma saru dawn il-proġetti.  

Minnbarra dan, daqslikieku mhux biżżejjed, l-awtoritajiet għamlu is-snin jinkoraġixxu l-iżvilupp ta’ petrol stations kbar, qieshom supermarkets. Dawn ħarbtu ammont mhux żgħir ta’ raba’. Biex issa jiġu jgħidulna kemm iridu jipproteġu l-agrikultura!

Kif nistgħu ntejbu l-kwalità tal-arja jekk nibqgħu nżidu l-karozzi fit-toroq tagħna?  Uħud forsi jargumentaw li s-soluzzjoni qegħda wara l-bieb bl-introduzzjoni tal-karozzi tal-elettriku inkella bl-użu tal-idroġenu jew xi fuel ieħor alternattiv. Dan ikun biss soluzzjoni parzjali għax fl-aħħar mill-aħħar irridu naraw kif ikun ġġenerat l-elettriku meħtieġ inkella kif ikun prodott l-idroġenu jew fuel alternattiv.

M’għandiex ammont suffiċjenti ta’ enerġija rinovabbli iġġenerata lokalment għax l-għorrief li ħadu id-deċiżjonijiet ftaħru fil-passat kemm kien irnexxielhom jinnegozjaw deroga tajba biex il-mira nazzjonali ta’ ġenerazzjoni ta’ enerġija rinovabbli ma tkunx 20% imma 10% tal-elettriku ikkunsmat. Ħtija ta’ hekk, illum m’għandniex ammont suffiċjenti ta’ enerġija rinovabbli.  Meta għandna l-ħtieġa ta’ enerġija elettrika bi prezz raġjonevoli  għandna nuqqas f’dan il-qasam li għalih qed inħallsu bizzalza.

Id-dipendenza li għandna bħala pajjiż fuq il-karozzi privati hi riżultat ta’ traskuraġni politika tat-trasport pubbliku tul is-snin. Li t-trasport pubbliku jkun b’xejn minn dan ix-xahar kienet deċiżjoni prematura. L-ewwel pass messu kien li tkun indirizzata l-effiċjenza u l-puntwalità tas-servizz. Il-prezz qatt ma kien problema.

Hu meħtieġ li l-effiċjenza u l-puntwalità tas-servizz ikunu indirizzati b’urġenza. Meta dan isir jagħmel ġid ambjentali ferm iktar mill-argumenti tekniċi kollha dwar kemm hemm ħtieġa li nħarsu l-ambjent. Trasport pubbliku effiċjenti flimkien ma investiment f’modi alternattivi ta’ transport hu ta’ benefiċċju ambjentali enormi.

Din hi uġiegħ ta’ ras kbira. Pariri ċari kien hemm. Iżda meta kien possibli li l-problema tkun indirizzata, l-Gvern, direttament kif ukoll permezz tal-awtoritajiet u aġenziji diversi tiegħu, ġie jaqa’ u jqum minn dan u għamel bil-maqlub!

Argumenti simili jistgħu jsiru dwar numru kbir ta’ materji ta’ importanza ambjentali: mill-ilma sal-pestiċidi, mill-użu tal-art sal-bijodiversità, mill-isforzi favur ekonomija ċirkulari għal taxxi ambjentali iddiżinjati sewwa.

Il-mod kif il-politika dwar it-trasport tħalliet għan-niżla hu biss eżempju wieħed żgħir minn fost bosta li jwassal għall-konklużjoni inevitabbli li ma teżistix rieda politika biex il-ħsara ambjentali tkun indirizzata bis-serjetà.

Il-konsultazzjoni pubblika tal-ERA sfortunatament hi fażi oħra fi proċess li permezz tiegħu qed jippruvaw jgħadduna biż-żmien.

ippubblikat fuq Illum : Il-Hadd 23 t’Ottubru 2022

aqra ukoll dokument sottomessmill-ADPD lill-ERA hawn

Greenwashing by ERA

The Environment and Resources Authority (ERA) has published a draft National Strategy for the Environment for public consultation. The proposed strategy is not specific but generic in nature. It lists eight strategic goals which it proposes to address till 2050.

There is no problem with the listed goals. We have, in fact been there before with a multitude of strategies and well-meaning policies. The problems arise when seeking to implement the specific measures required to achieve the said goals. When push comes to shove 1001 difficulties arise as it becomes clear that there exists no political will to act decisively. This is quite contrary to the impression conveyed in the forward penned to the strategy by the ERA Chairman!

ERA seeks a long-term vision since it is well known that the reversal of environmental damage takes time. One should not expect immediate results in the quest to reverse the accumulated damage to the environment.

Protecting the environment involves reversing political decisions which have been the cause of considerable environmental damage. It involves changing attitudes and behaviour.

In the forward to the document released for public consultation ERA Chairman Victor Axiak states that: “Short-term sacrifices may need to be made for long-term benefits to be reaped by future generations.” It is a statement that anyone in his right senses would agree with. Such a statement should however have been followed by a list of measures which require action, ranging from short term to long-term ones.

The time for philosophising on the environment is long overdue. We all know what the problems are. We also know who and what has caused them. A countless number of reports, strategies, masterplans, and action plans have been produced over the years. Unfortunately, they have been repeatedly ignored. At times governments have acted in a manner which is directly in opposition to what has been proposed or even agreed to!

The currently proposed environment strategy, for example, philosophises on reducing our car dependence and advises on the need to reduce cars from our roads. Leafing through the National Transport Master Plan finalised six years ago one finds the same admonition. Instead of taking definite steps, government, directly as well as through its agencies and authorities followed a path leading in the opposite direction.

All studies carried out in Malta and abroad have repeatedly concluded that large scale road infrastructural improvement leads to more cars on the road. As was expected this is what is happening in Malta at the time being. Traffic congestion has worsened, as instead of addressing the cause of the problem the authorities addressed the effects. They sought to widen roads and introduce new ones instead of addressing the exponential increase of cars on the roads. The traffic situation is worse than ever notwithstanding the monies spent or rather wasted in these projects.

In addition, the authorities have spent years encouraging the construction of large fuel stations, comparable to supermarkets in size, gobbling up quite an amount of good agricultural land in the process. Now, they are telling us how important it is to protect agricultural land!

How can we improve the quality of our air if we keep increasing cars on our roads? Some would say that a solution is round the corner with the electrification of vehicles or with the use of hydrogen as an alternative fuel. This would only partly solve the problem. One must consider the source of electricity utilised or how the hydrogen (or other fuel) is produced.

We do not have enough renewable energy generated from local sources as the ignoramuses leading the country were (in the past) overjoyed at their successful EU negotiations to reduce the national target for the generation of renewable energy from 20 to 10 per cent of the electrical energy consumed. Now, when we desperately need more electricity which is reasonably priced, we are faced with a substantial deficit which is costing the national exchequer considerable expense.

We are faced with a national problem of car addiction as a result of the political neglect of public transport over the years. Having it free of charge as of this month was premature as the first step should have been to address its efficiency and reliability.   Price was never an issue.

This lack of efficiency and reliability of public transport is essential to address with urgency as, once addressed, it will do more for environmental protection that all the philosophising on the environment over the years! An efficient public transport together with a substantial investment in alternative modes of transport would be quite beneficial for the environment.

This is one of the major problems we currently face. Clear advice was available, yet when it was possible to address the problem, government through its various authorities and agencies deliberately made it worse.

Similar arguments can be made about a multitude of other areas of environmental importance ranging from water to pesticides, from land use to biodiversity, from efforts to set up a circular economy to adequate environmental taxes which are appropriately designed.

The way transport policy has developed in a downhill direction is just one small example of many on the basis of which it is inevitable to conclude that there is no political will to address environmental issues seriously. The ERA public consultation is unfortunately another phase of an on-going greenwashing exercise.

published in the Malta Independent on Sunday: 23 October 2022

see also detailed submissions by ADPD to ERA here

L-annimali, il-moħqrija u l-ikel fuq il-platt

Issa għaddew iktar minn seba’ snin minn meta issejjaħ ir-referendum dwar il-kaċċa fir-rebbiegħa. Referendum li kien inizjattiva ta’ Alternattiva Demokratika flimkien ma’ koalizzjoni ta’ 13-il għaqda ambjentali u tal-ħarsien tal-annimali u li kien intilef b’numru żgħir ħafna ta’ voti. Kultant dan il-proċess demokratiku jerġa’ jissemma’ fl-aħbarijiet u dan billi l-għaqdiet tal-kaċċaturi jridu  jnaqqsu l-aċċess għal dan id-dritt. S’issa, fortunatement, ħadd ma jidher li ta każ tagħhom. Imma ħadd ma jaf jekk l-affarijiet jinbidlux fil-futur!

Flok ma nirrestrinġu l-użu demokratiku tal-għodda tar-referendum għandna nikkunsidraw li nestendu l-użu tiegħu. Sal-lum għandna d-dritt li niġbru l-firem biex jissejjaħ referendum li jipproponi li titħassar liġi jew parti minnha. Għalhekk jissejjaħ referendum “abrogattiv” għax huwa referendum li jħassar ligi jew parti tagħha. Dan id-dritt demokratiku  għandu jkun estiż biex ikun possibli li jittieħdu inizjattivi dwar liġijiet li l-Parlament jevita b’mod kontinwu.  ADPD-The Green Party repetutament ippropona li dan isir bi proposti speċifiċi fil-manifest elettorali. L-aħħar darba li dan sar kien fl- elezzjoni ġenerali tal-2022.

Ir-referendum tal-2015 dwar il-kaċċa fir-rebbiegħa kien biex jitħassru regolamenti li kienu jippermettu l-kaċċa fir-rebbiegħa. B’dan il-pass kienet tkun qed tiġi imħarsa l-bijodiversità u dan għax fil-perjodu li l-għasafar ibejtu l-ebda kaċċa ma kienet tkun permessa.   Dan imma ma kienx jindirizza l-ħarsien tal-għasafar b’mod iktar wiesa’. Biex dan ikun jista’ jseħħ teħtieġ li tkun abolita l-kaċċa f’kull żmien. Din fil-fatt kienet, u nifhem li għada, l-posizzjoni ġustifikata tal-għaqdiet li jaħdmu favur l-annimali.

Id-dibattitu lokali dwar il-ħarsien tal-annimali hu sfortunatament limitat għall-annimali li nżommu fid-djar (pets), dawk li jintużaw fir-riċerka, kif ukoll riċentment għaż-żmiemel li jintużaw mal-karozzini. Ittieħdu diversi inizjattivi dwar iż-żwiemel u dan wara ħidma bla waqfien mill-għaqidet li jaħdmu favur il-ħarsien tal-annimali.

Il-mod kif l-industrja tal-agrikultura timxi mal-annimali fl-irziezet hi materja ta’ importanza. Qed jingħata importanza dejjem ikbar fl-Unjoni Ewropeja.

Riċentement, Alison Bezzina, il-Kummissarju għall-Ħarsien tal-Annimali ippruvat testendi d-diskussjoni dwar dan kollu billi ikkummentat dwar il-konsum tal-ħalib. Il-kummenti tagħha saru fil-Jum Dinji tal-Ħalib (3 ta’ Ġunju). Hi ibbażat il-kummenti tagħha fuq dak li jgħaddu minnu l-baqar li jipproduċu l-ħalib b’mod naturali għall-għoġġiela tagħhom u jispiċċaw jeħdulhom kemm il-ħalib kif ukoll lill-għoġġiela biex jinbiegħ kummerċjalment!  

L-argument dwar il-mod kif nimxu mal-annimali jkompli. Intqal illi kieku l-biċċerija għandha ħitan tal-ħġieg, ħadd iktar ma jiekol laħam. Il-punt hu li l-mod kif jiġi prodott il-laħam jassoġġetta lill-annimali għall-moħrija esaġerata li, kieku tkun magħrufa, tant taħsad nies li kważi ħadd iktar ma jmiss il-laħam b’mod permanenti.

It-trasparenza fil-biċċerija u l-fabbriki tal-annimali hi essenzjali biex ikun assigurat li r-regoli bażiċi li jħarsu lill-annimali mill-moħqrija bla sens qed jiġu osservati.

It-triq mir-razzett sal-mejda tal-ikel hi mimlija bi problemi konnessi mat-trattament ħażin tal-annimali. Li kellna nkunu nafu iktar dak li jseħħ wara l-bibien magħluqin tal-irżieżet jew tal-fabbriki tal-annimali bla dubju jkollna  nibdew naħsbu sewwa dwar l-għażliet tagħna ta’ dak li nieklu. Dawn huma għażliet li ħafna drabi nagħmluhom b’għajnejna magħluqa, bla ħafna ħsieb. Huma għażliet awtomatiċi li ħafna drabi ftit tajna każ ta’ xi jfissru: għax dejjem hekk għamilna.

L-etika dwar dak li nieklu hi estensjoni naturali tad-dibattitu ambjentali. Fil-fatt il-ġustizzja ambjentali u l-ħarsien tal-annimali huma tewmin.

In-numru ta’ dawk li ma jieklux laħam qiegħed jiżdied kif qiegħed jiżdied in-numru ta’ dawk li ma jridux imissu prodotti ġejjin mill-ħalib. Din iż-żieda hi waħda fuq livell globali. Dawn l-għażliet qed isiru fuq konsiderazzjonijiet ambjentali, konsiderazzjonijiet dwar ħarsien tal-annimali kif ukoll konsiderazzjonijiet etiċi.

Il-Gvern jippenalizza lil dawk li jagħmlu għazliet etiċi dwar l-ikel. Dan ġie emfasizzat riċentement waqt intervista ta’ Darryl Grima, ambjentalist, veġan u attivist kontra l-qtil tal-annimali għall-ikel. Hu meħtieġ li l-Gvern ma jibqax jippenalizza lil min jagħmel dawn l-għażliet. Darryl Grima jsemmi eżempju wieħed. Il-ħalib hu meqjus bħala prodott tal-ikel u għaldaqstant fuqu ma titħallasx taxxa fuq il-valur miżjud (VAT). Imma l-prodotti li jintużaw bħala alternattivi għall-ħalib ma jitqiesux bħala ikel u allura huma soġġetti għall-VAT. Dan mhux sewwa u għandu jinbidel.

Mahatma Gandhi kien jemfasizza li “l-kobor ta’ nazzjon u l-progress morali tiegħu jitkejjel minn kif huwa jittratta lill-annimali.”  Dan jgħodd għal kulħadd, f’kull żmien.

ippubblikat fuq Illum : 10 ta’ Lulju 2022

On birds and other animals

It has been seven years since the spring hunting referendum, a Green Party initiative in Malta supported by a coalition of 13 environmental and animal welfare NGOs, was lost by the smallest of margins.  Occasionally we still have public references to that democratic process as the hunting lobby wants to restrict its availability. So far, fortunately, they have not been heeded. One does not however know whether this will remain so.

Rather than restricting the use of a referendum by popular demand one should consider extending it. The right to call an abrogative referendum should be extended to also include a referendum which proposes legislative initiatives. So far, we have the right to take the initiative to delete legislation or part of it, hence the term “abrogative” meaning “to delete”. This democratic right should be extended to make it possible to include the taking of legislative initiatives by the electorate, in particular those initiatives which are continuously avoided by Parliament. ADPD-The Green Party has time and again proposed the matter in its electoral manifesto, including in the manifesto for the 2022 general elections.

The 2015 spring hunting referendum sought to delete from the statute book legislation permitting spring hunting. This would have addressed issues of biodiversity by abolishing hunting during the bird breeding season. The 2015 referendum initiative did not however address issues of animal welfare as in such a case one would have to consider the complete abolition of hunting. This was and in fact still is the valid view of a number of animal welfare NGOs.

The local debate on animal welfare is unfortunately limited to treatment of pets, to animals used in research and relatively recently to the welfare of horses used by the local cabs (karozzini). Various initiatives in this respect have been embarked on in the past years as a result of the persistent lobbying by animal welfare NGOs.

The treatment of farm animals is a basic issue which is not given due weight by the agricultural industry. It is given an ever-increasing importance within the EU.

Recently, Alison Bezzina, the Animal Welfare Commissioner sought to extend the animal welfare debate by challenging the need for milk consumption. She did this in her comments on World Milk Day (3 June) basing her arguments on what cows are made to endure in order to produce milk for human consumption. It was pointed out that access of the new born calves to that same milk which nature provides for their subsistence is diverted to human use!

Extending the argument further, it has been stated by many others that if the abattoir had glass walls none of us would ever eat meat again. The point made being is, to put it mildly, that the process to produce meat for our consumption causes a lot of unnecessary suffering to animals, which, if we are aware of, would put most of us off meat consumption permanently.

Transparency at the abattoir and farm factories is essential in order to ascertain as to whether the basics of animal welfare standards are being adhered to!

From the farm to the fork there are many issues of animal welfare which are continuously ignored by one and all. Being aware as to what goes on behind the closed doors of farms and farm factories would undoubtedly force us to think carefully about our choices of food. Choices which, so far, we take for granted, as they are choices which we consider to be automatic ones and which we rarely think about.

The ethics of what we eat is a natural extension of the environmental debate. In fact, environmental justice and animal welfare are twins.

The number of those who do not eat meat as well as those who do not consume dairy products is on the increase on a global level. Their choices are based on environmental, animal welfare and ethical considerations.

Government penalises those who make ethical choices when it comes to food! This was emphasised recently in an interview by Darryl Grima, an environmentalist, vegan and End the Slaughter campaigner. It is about time that government does not penalise those making such choices. Darryl Grima refers to one example. Dairy milk is considered as food and is therefore not subject to value added tax (VAT). Its substitutes, however, plant-based milks, are still subject to VAT. This is unacceptable and should change.

Mahatma Gandhi used to emphasise that “the greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way in which its animals are treated”.  This is food for thought: pun intended.

published in The Malta Independent on Sunday 10 July 2022

Planning application PA00777/22 : another mega-development at Marsaskala

(photo is the official Parliamentary voting record of those voting in favour of the rationalisation exercise: that is those voting in favour of extending the building development boundary into what was then ODZ-Outside the Development Zone)

It would be pertinent to remember that on the 26 July 2006 Malta’s Parliament approved a resolution which we normally refer to as the “rationalisation” exercise, as a result of which extensive stretches of land until then outside the development zone (ODZ) were declared as land suitable for development.

The PN parliamentary group, supported the Lawrence Gonzi led government and voted in favour of developing ODZ land whilst ironically the Labour Opposition had then voted against the proposal. This is not just history. It is still affecting our daily lives. Today, 16 years later some are realising for the first time how land use planning was screwed by the then Environment Minister George Pullicino!

Three of the Members of Parliament who had then voted in favour of developing ODZ land are still MPs today.

Their names come to mind when considering the latest mega-development proposal, this time at iż-Żonqor on the outskirts of Marsaskala, through development application PA00777/22.  The development application this time concerns a 5,000 square metre area of rural land over which it is proposed to construct 135 residential units and 180 basement garages. These will be spread over 10 different levels, four of them below ground floor level after excavating a substantial amount of rock.

The basic decision permitting today’s proposed development was taken on the 26 July 2006 when the rationalisation exercise was approved by Parliament on the proposal of a PN-led government. No studies were then carried out as to the environmental impacts of the development resulting from the rationalisation exercise. Specifically, the cumulative impact of the development proposed was ignored contrary to the then emerging environmental acquis of the EU relative to the assessment of plans and programmes, known as the SEA Directive (Strategic Environment Assessment Directive) which Directive entered into force on the days immediately following the approval by the Maltese Parliament of the rationalisation exercise.

The basic question to ask is whether we really need such large-scale developments. Why are we determined as a country to develop every square centimetre of our land? Isn’t it about time that a moratorium on such large-scale development enters in force?

The rationalisation exercise should be scrapped at the earliest and all rationalised land returned to its former ODZ status the soonest. This is what we should expect of any government which (unashamedly) proclaims that the environment and our quality of life is now its priority.

It has taken our residents 16 years to become sensitised to the large-scale havoc which land use planning has degenerated to.  Throughout these 16 years all genuine environmentalists have been pointing this out. Unfortunately, some only react when large scale development is very close to their backyard, otherwise they do not care. The writing has been on the wall for a number of years, yet it was ignored for quite some time.

One mega-project after the other has been eroding our quality of life, the latest one being proposal PA00777/22 which goes by this description: To excavate and construct 180 garages at basement level, 2 Class 4B shops, and 135 overlying units. The site is at iż-Zonqor, Marsaskala, but it should be everyone’s concern.

It is about time that we stop all this in the same way that the proposed Marina at Marsaskala had to be shelfed, hopefully for good!

published on Malta Independent on Sunday : 5 June 2022

From Dubai to Singapore

Last week, the President of the Republic, laying out the programme for the new government in what is known as the speech from the throne, emphasised that the environment is a core value for this government. Reading through the speech prepared by government, his Excellency was clear by dwelling on a number of different topics of considerable environmental importance.

However, Dr Vella was unfortunately not advised as to how and when the government intends to address its continuous contradictions in its drive to shift its focus from the infrastructure to the environment.

The elastic environmental politics presented by this government ranges from more flyovers to achieving carbon neutrality, simultaneously being dependent on two interconnectors tapping the Sicilian energy market.

Previous governments led by the Labour party had sought to transform Malta into another Dubai, that is a land of high rises and extensive land reclamation . The attempt at Dubai-ification embarked on by the Muscat led government will apparently now be transformed into a Singaporization as emphasised by infrastructure Minister Aaron Farrugia. This is the implementation of the policy of continuity which his Excellency was apparently not sufficiently advised about.

The current crop will do their best to outshine their predecessors. Since there is not much more land to ruin, they have therefore turned their gaze towards the sea which they will be ruined in due course.

Preliminary studies carried out in the past had identified the areas in Maltese waters where land reclamation could be considered, subject to more in-depth studies. The coastal areas identified and studied are those along the  Magħtab/Baħar iċ-Ċagħaq coastline and the Xgħajra/Marsaskala coastline. These are the coastal zones which have to be watched and protected.

The basic question to ask before embarking on planning any land reclamation projects is: what do we need land reclamation for? In the past land was reclaimed to construct the Freeport or to protect the coast at Msida, Gżira and elsewhere.

If any new pressing need is identified one should carefully consider them.

The Netherlands used land reclamation successfully to adequately manage its low-lying land. Hong Kong made use of land reclamation to create high value land required for its airport on the Chek Lak Kok island. Through land reclamation Singapore expanded its container port, an essential cornerstone in its economy.

The way to go about tackling land reclamation is through serious public consultation. Labour in government has, so far, only consulted developers on land reclamation. It has, in the recent past, only consulted those who were seeking new ways to make a quick buck! These are the fourth-floor guys who are only interested in making hay while the sun shines.

If government is serious about land reclamation it should immediately publish a list of its proposed projects. This should be accompanied by a draft national land-reclamation strategy for public consultation. At this point consultation should not be with the speculation lobby: it has already been extensively consulted. Consultation at this stage should primarily be with environmental NGOs and the coastal communities, in particular those directly impacted.

Having said the above I do not think that land reclamation is or should be a priority. Rather, the priority should be the restructuring of the construction industry: specifically cutting it down to size and putting it to good use.

The country would be economically, environmentally and socially much better off if the construction industry is assisted in its much-needed restructuring. It would undoubtedly need to shed labour which can be absorbed by other sectors of the economy. Retraining would be required to ease the entry of the shed labour force into other economic areas.

After years of haphazard and abusive land-use planning, land reclamation is the last thing we need!

published in The Malta Independent on Sunday : 15 May 2022