Inċineratur? Le grazzi.

 

L-iskart hu riżors li għandna nutilizzawh flok ma narmuh. Biex nilħqu dan l-iskop irridu nibdlu l-attitudni tagħna u minn ekonomija lineari naqilbu għal waħda ċirkulari. L-istrateġija dwar l-iskart tistabilixxi s-sena 2050 biex sa dakinhar jintlaħaq l-oġġettiv ta’ skart zero fil-miżbliet. Biex dan l-oġġettiv ikun jista’ jintlaħaq hemm diversi għodda amministrattivi.

F’ekonomija lineari aħna nużaw (jew nikkonsmaw) prodott u wara li l-ħajja utli ta’ dan il-prodott tiġi fi tmiemha narmuh. L-ekonomija ċirkulari taħdem b’mod differenti b’mod li l-prodott użat (jew il-partijiet li jiffurmawh) jibqa’ jeżisti wara li jtemm il-ħajja utli tiegħu u dan billi jintuża biex jinħoloq prodott ġdid.

Hu possibli li nimmiraw għal tnaqqis fil-ġenerazzjoni tal-iskart (waste minimisation). Dan isir billi meta l-prodott ikun iddisinjat, min joħolqu iqis sewwa l-iskart li dan il-prodott jiġġenera matul il-perjodu kollu li jkun qed jiġi użat. Permezz ta’ eko-diżinn il-prodott jissaffa minn dawk l-elementi tiegħu li ma jkunux neċessarji u b’hekk jonqsu id-diffikultajiet li jkun riċiklat.

Nistgħu nnaqqsu l-iskart li niġġeneraw billi nassiguraw li nixtru biss dak li għandna bżonn u li dan nagħmluh fi kwantitajiet addattati għall-ħtiġijiet tagħna. Nistgħu, pereżempju nużaw prodotti fi qies kbir flok kwantita ferm ikbar tal-istess prodott f’qies iżgħar. Bħala riżultat ta’ dan aħna jirnexxielna nnaqqsu l-iskart li niġġeneraw u dan billi narmu numru inqas ta’ kontenituri jew pakkjeġġar.

L-iskart li xorta jkun iġġenerat minkejja politika li tfittex li tnaqqsu jista’ jkun irriċiklat. Fil-fatt nirriċiklaw il-karta, l-metall, il-plastik u l-ħġieġ. Nirriċiklaw ukoll l-apparat elettriku u elettroniku. F’xi lokalitajiet beda ukoll ir-riċiklaġġ tal-iskart organiku li niġġeneraw.

Sfortunatament madwar 12% biss tal-iskart li niġġeneraw hu rriċiklat, ferm inqas milli qed jirnexxilhom iwettqu l-parti l-kbira ta’ pajjiżi oħra. Dan hu falliment fl-implimentazzjoni tal-istrateġija dwar l-iskart. Biex jgħatti dan il-falliment, il-Ministru għall-Ambjent, għan-nom tal-Gvern, qed jipproponi li nibdew naħarqu l-iskart li niġġeneraw f’inċineratur. Il-mira hi li jinħaraq 40% tal-iskart tal-gżejjer Maltin. Il-Gvern qed jipproponi li flok ma nibgħatu l-iskart dan naħarquh f’inċineratur biex nevitaw il-ħtieġa ta’ iktar art għal iktar miżbliet.

L-inċinerazzjoni ma tinkoraġix lin-nies biex jagħtu kaz ta’ dak li jikkunsmaw. L-inċinerazzjoni tinkoraġixxi soċjetà li tarmi u twassal il-messaġġ li hemm ħaddieħor li qed jieħu ħsieb jerfa’ l-problemi li noħolqu bil-konsum tagħna.

Qed jinfurmawna li bl-inċinerazzjoni ser niġġeneraw l-enerġija mill-iskart. Studju li ġie ikkummissjonat mill-NGO internazzjonali Zero Waste Europe intitolat The Potential Contribution of Waste Management to a Low Carbon Economy jindika li meta nirriċiklaw l-iskart niffrankaw bil-bosta iktar enerġija milli tista’ tkun iġġenerata meta jinħaraq l-istess skart. Allura fejn hu l-benefiċċju ambjentali?

Hemm bżonn ninvestu sforz ferm ikbar fir-riċiklaġġ tal-iskart. Din l-industrija għandha l-potenzjal li tiżviluppa f’pilastru ewlieni tal-ekonomija l-ħadra b’kontribut sostanzjali lill-ekonomija inkluż bil-ħolqien ta’ numru ta’ impiegi. Il-proposta tal-Gvern favur l-inċineratur ser joħloq ostaklu sostanzjali biex dan l-element importanti tal-ekonomija ċirkulari ma jitħalliex jiżviluppa.

Ikun ferm iktar utli kieku flok ma jwaqqaf kumitati dwar deċiżjonijiet li jkun diġa ħa, l-Onorevoli Ministru tal-Ambjent jipprova jifhem ftit x’inhu mistenni minnu.

Il-ħruq tal-iskart permezz tal-inċinerazzjoni ser iservi biex ikompli jnaqqas l-impenn tal-ftit li qed jirriċiklaw. Hu meħtieġ li minflok ma naħarbu mill-problema tal-falliment tal-politika dwar l-immaniġġjar tal-iskart neżaminaw bir-reqqa ir-raġunijiet għal dan il-falliment.

Ippubblikat fuq Illum : 24 ta’ Settembru 2017

Incinerator? No thanks.

Waste is a resource which should be used instead of being thrown away. For this to be achieved, we need to change from a linear to a circular economy.

Malta’s waste management strategy identifies the year 2050 as the target for achieving zero waste going to landfill sites and in order to achieve this target, various policy tools are available.
In a linear economy, we use (or consume) a product and at the end of its useful life we throw it away. A circular economy functions differently in that at the end of its useful life, a product – or its constituent parts – remains in existence by being utilised to create another product.

Through waste minimisation, the waste we generate is reduced to the minimum possible. Life-cycle thinking is key to reducing waste throughout the useful life of a product and this is done when a product is still on the drawing board. Through the application of eco-design, the unnecessary constituent elements of a product are weeded out. In addition, these constituent elements are also examined to ensure that none of them impede eventual re-cycling at the end of the product’s useful life.

We can also minimise waste by ensuring that we purchase and use only that which is required in appropriate quantities. We can do this, for example, by using products in large sizes instead of similar multiple products in small sizes, which will result in less packaging being sent to waste.

The waste that is generated, notwithstanding a waste prevention policy, can be dealt with in various ways. The preferred option is to recycle it, that is to seek alternative uses. We recycle paper, metal, plastics and glass. We also recycle electric and electronic equipment. Recycling of the organic part of the waste we generate is also in hand in various localities.

Unfortunately only around 12 per cent of our waste is being recycled, substantially less than in other countries. This is a failure in implementing the objectives of the Waste Management Strategy. To cover up this failure, the Environment Minister, on behalf of the government, has proposed to embark on a process of incineration, targeting a maximum of 40 per cent of the waste generated in the Maltese Islands. The government is proposing that, instead of sending waste to landfill, it should be incinerated –  thus eliminating the problem of identifying more sites for landfills.

Incineration does not encourage citizens to care about what they consume. It encourages the throw-away society and sends the message that others will shoulder the problems created by our consumption.

We are being informed that incineration will generate energy from waste. A study commissioned by the international NGO Zero Waste Europe entitled The Potential Contribution of Waste Management to a Low Carbon Economy indicates that recycling of waste can save substantially much more energy that can be generated through the incineration of the same waste. So where is the environmental benefit of incineration?

More effort needs to be invested in the recycling of waste. The recycling industry has the potential of developing into a very robust pillar of the green economy, creating a number of green jobs. The government proposal in favour of incineration will be an insurmountable obstacle as a result of which this important element of the circular economy will not be allowed to develop.

Rather then setting up committees to consider half baked decisions, it would be more appropriate if the Honourable Minister for the Environment would attempt to master his brief.

Burning waste in an incinerator will further reduce the commitment of the few who are currently bothering to recycle. Instead of avoiding addressing the failure of implementing the waste management strategy, it would be more appropriate if the reasons for this failure are identified.

published in The Malta Independent on Sunday : 24 September 2017