Jgħadduna biż-żmien

L-Awtorità tal-Ambjent u r-Riżorsi (ERA) għadha kif ippubblikat abbozz ta’ Strateġija Nazzjonali dwar l-Ambjent għal konsultazzjoni pubblika. Dan l-abbozz ippubblikatu bl-Ingliż biss. Qiesu t-tmexxija tal-ERA ma tafx bil-Malti.

Minn awtorità pubblika nistennew ferm aħjar minn hekk. Kemm ser iddumu tinsulentawna? L-iskuża li l-Malti mhux addattat għal dokument tekniku mhiex waħda aċċettabbli. In-nuqqas ta’ dokument bil-Malti hi opportunutà mitlufa biex l-ERA tikkomunika iktar man-nies.

Iżda lil hinn mil-lingwa, l-istrateġija ambjentali li qed tkun proposta hi waħda ġenerika. Fiha tmien għanijiet li hu propost li jintlaħqu sal-2050. Il-lista tal-għanijiet li l-ERA trid tindirizza mhiex il-problema, għax il-problema hija li dawn l-għanijiet huma affarijiet li ilna niddiskutu żmien: ġew ippubblikati biżibilju rapporti, strateġiji u regoli jew policies li jkunu saru b’intenzjonijiet tajba tul is-snin!  Il-problemi jinqalgħu dejjem meta nfittxu li nimplimentaw il-miżuri meħtieġa biex jitwettqu dawn l-għanijiet. F’dak il-mument jinqagħu elf skuża, għax fir-realtà ma hemmx il-volontà politika li jittieħdu passi bis-serjetà.

Dan hu bil-bosta differenti milli jipprova jgħid ic-Chairman tal-ERA fid-daħla bl-Ingliż li kiteb għad-dokument konsultattiv! Din hi storja li għaddejna minnha diversi drabi!

Il-ħsara ambjentali li saret tul is-snin mhiex xi ħaġa li ser tkun irranġata mil-lum għall-għada.  Ħadd m’għandu jistenna riżultati malajr fil-mixja biex insewwu l-ħsara ambjentali li tħalliet takkumula tul is-snin.

Il-ħarsien tal-ambjent jinvolvi li jinbidlu deċiżjonijiet politiċi diversi li ittieħdu tul is-snin li kienu parti mill-kawża ta’ ħsara konsiderevoli. Ifisser ukoll li nibdlu attitudnijiet, drawwiet u l-mod kif inġibu ruħna.

Fid-daħla għad-dokument konsultattiv iċ-Chairman tal-ERA Chairman, Victor Axiak, jistqarr li jista’ jkun hemm ħtieġa ta’ sagrifiċċji żgħar fl-immedjat biex niksbu benefiċċji ambjentali fit-tul li jitgawdew minn ġenerazzjonijiet futuri. Din hi dikjarazzjoni li prattikament kulħadd jaqbel magħha. Imma dikjarazzjoni bħal din teħtieġ ukoll li tkun segwita minn lista ta’ miżuri meħtieġa biex tittieħed azzjoni dwarhom,  lista li tvarja minn miżuri li jistgħu jittieħdu immedjatament għal oħrajn li jħarsu iktar fit-tul.

Ma baqax iktar żmien biex noqgħodu niffilosifizzaw dwar l-ambjent.  Il-problemi nafu x’inhuma u  nafu ukoll min fejn ġejjin u min hu l-kawża tagħhom! Tħejjew kwantità ta’ rapporti, strateġiji, pjani t’azzjoni u x’naf jien tul is-snin. Kull Ministru ġdid ipprova jagħti l-impressjoni li hu jew hi sabet is-soluzzjoni b’nisġa ta’ kliem sabiħ li jipprova jimpressjona. Sfortunatament ir-rapporti tekniċi li saru kif ukoll dak li qalu in-nies waqt konsultazzjonijiet pubbliċi, bosta drabi ġie injorat.  Anzi xi drabi l-gvernijiet saħansitra aġixxew bil-maqlub ta’ dak propost jew maqbul!

L-istrateġija proposta illum, per eżempju,  tiffilosofizza dwar il-ħtieġa li innaqqsu id-dipendenza tagħna fuq il-karozzi u tinsisti li għandhom jonqsu l-karozzi mit-toroq tagħna.  Jekk wieħed imur lura u jerġa’ jaqra ftit l-istrateġija nazzjonali dwar it-trasport, li kienet iffinalizzat sitt snin ilu, jsib eżattament l-istess argumenti. Imma minflok ma ħa l-passi meħtieġa, l-Gvern – kemm direttament kif ukoll permezz tal-agenziji u l-awtoritajiet tiegħu – għamel bil-maqlub!

Kull studju li sar, kemm f’Malta kif ukoll barra minn xtutna, repetutament ikkonkluda li żvilupp massiċċ tal-infrastruttura tat-toroq twassal biex awtomatikament jiżdiedu l-karozzi fit-toroq. Kif mistenni, anke f’Malta, hekk ġara. Il-konġestjoni u l-problemi tat-traffiku żdiedu mhux naqsu riżultat tal-proġetti diversi tat-toroq. Dan seħħ għax kuntrarju tal-pariri li kellu, l-Gvern ma indirizzax il-kawza tal-problemi, imma indirizza l-effett.  Il-problema mhiex il-wisa’ jew it-tul tat-toroq, imma n-numru ta’ karozzi fit-toroq. Is-sitwazzjoni illum – f’ħafna każi  – hi agħar milli kienet qabel ma saru dawn il-proġetti.  

Minnbarra dan, daqslikieku mhux biżżejjed, l-awtoritajiet għamlu is-snin jinkoraġixxu l-iżvilupp ta’ petrol stations kbar, qieshom supermarkets. Dawn ħarbtu ammont mhux żgħir ta’ raba’. Biex issa jiġu jgħidulna kemm iridu jipproteġu l-agrikultura!

Kif nistgħu ntejbu l-kwalità tal-arja jekk nibqgħu nżidu l-karozzi fit-toroq tagħna?  Uħud forsi jargumentaw li s-soluzzjoni qegħda wara l-bieb bl-introduzzjoni tal-karozzi tal-elettriku inkella bl-użu tal-idroġenu jew xi fuel ieħor alternattiv. Dan ikun biss soluzzjoni parzjali għax fl-aħħar mill-aħħar irridu naraw kif ikun ġġenerat l-elettriku meħtieġ inkella kif ikun prodott l-idroġenu jew fuel alternattiv.

M’għandiex ammont suffiċjenti ta’ enerġija rinovabbli iġġenerata lokalment għax l-għorrief li ħadu id-deċiżjonijiet ftaħru fil-passat kemm kien irnexxielhom jinnegozjaw deroga tajba biex il-mira nazzjonali ta’ ġenerazzjoni ta’ enerġija rinovabbli ma tkunx 20% imma 10% tal-elettriku ikkunsmat. Ħtija ta’ hekk, illum m’għandniex ammont suffiċjenti ta’ enerġija rinovabbli.  Meta għandna l-ħtieġa ta’ enerġija elettrika bi prezz raġjonevoli  għandna nuqqas f’dan il-qasam li għalih qed inħallsu bizzalza.

Id-dipendenza li għandna bħala pajjiż fuq il-karozzi privati hi riżultat ta’ traskuraġni politika tat-trasport pubbliku tul is-snin. Li t-trasport pubbliku jkun b’xejn minn dan ix-xahar kienet deċiżjoni prematura. L-ewwel pass messu kien li tkun indirizzata l-effiċjenza u l-puntwalità tas-servizz. Il-prezz qatt ma kien problema.

Hu meħtieġ li l-effiċjenza u l-puntwalità tas-servizz ikunu indirizzati b’urġenza. Meta dan isir jagħmel ġid ambjentali ferm iktar mill-argumenti tekniċi kollha dwar kemm hemm ħtieġa li nħarsu l-ambjent. Trasport pubbliku effiċjenti flimkien ma investiment f’modi alternattivi ta’ transport hu ta’ benefiċċju ambjentali enormi.

Din hi uġiegħ ta’ ras kbira. Pariri ċari kien hemm. Iżda meta kien possibli li l-problema tkun indirizzata, l-Gvern, direttament kif ukoll permezz tal-awtoritajiet u aġenziji diversi tiegħu, ġie jaqa’ u jqum minn dan u għamel bil-maqlub!

Argumenti simili jistgħu jsiru dwar numru kbir ta’ materji ta’ importanza ambjentali: mill-ilma sal-pestiċidi, mill-użu tal-art sal-bijodiversità, mill-isforzi favur ekonomija ċirkulari għal taxxi ambjentali iddiżinjati sewwa.

Il-mod kif il-politika dwar it-trasport tħalliet għan-niżla hu biss eżempju wieħed żgħir minn fost bosta li jwassal għall-konklużjoni inevitabbli li ma teżistix rieda politika biex il-ħsara ambjentali tkun indirizzata bis-serjetà.

Il-konsultazzjoni pubblika tal-ERA sfortunatament hi fażi oħra fi proċess li permezz tiegħu qed jippruvaw jgħadduna biż-żmien.

ippubblikat fuq Illum : Il-Hadd 23 t’Ottubru 2022

aqra ukoll dokument sottomessmill-ADPD lill-ERA hawn

Greenwashing by ERA

The Environment and Resources Authority (ERA) has published a draft National Strategy for the Environment for public consultation. The proposed strategy is not specific but generic in nature. It lists eight strategic goals which it proposes to address till 2050.

There is no problem with the listed goals. We have, in fact been there before with a multitude of strategies and well-meaning policies. The problems arise when seeking to implement the specific measures required to achieve the said goals. When push comes to shove 1001 difficulties arise as it becomes clear that there exists no political will to act decisively. This is quite contrary to the impression conveyed in the forward penned to the strategy by the ERA Chairman!

ERA seeks a long-term vision since it is well known that the reversal of environmental damage takes time. One should not expect immediate results in the quest to reverse the accumulated damage to the environment.

Protecting the environment involves reversing political decisions which have been the cause of considerable environmental damage. It involves changing attitudes and behaviour.

In the forward to the document released for public consultation ERA Chairman Victor Axiak states that: “Short-term sacrifices may need to be made for long-term benefits to be reaped by future generations.” It is a statement that anyone in his right senses would agree with. Such a statement should however have been followed by a list of measures which require action, ranging from short term to long-term ones.

The time for philosophising on the environment is long overdue. We all know what the problems are. We also know who and what has caused them. A countless number of reports, strategies, masterplans, and action plans have been produced over the years. Unfortunately, they have been repeatedly ignored. At times governments have acted in a manner which is directly in opposition to what has been proposed or even agreed to!

The currently proposed environment strategy, for example, philosophises on reducing our car dependence and advises on the need to reduce cars from our roads. Leafing through the National Transport Master Plan finalised six years ago one finds the same admonition. Instead of taking definite steps, government, directly as well as through its agencies and authorities followed a path leading in the opposite direction.

All studies carried out in Malta and abroad have repeatedly concluded that large scale road infrastructural improvement leads to more cars on the road. As was expected this is what is happening in Malta at the time being. Traffic congestion has worsened, as instead of addressing the cause of the problem the authorities addressed the effects. They sought to widen roads and introduce new ones instead of addressing the exponential increase of cars on the roads. The traffic situation is worse than ever notwithstanding the monies spent or rather wasted in these projects.

In addition, the authorities have spent years encouraging the construction of large fuel stations, comparable to supermarkets in size, gobbling up quite an amount of good agricultural land in the process. Now, they are telling us how important it is to protect agricultural land!

How can we improve the quality of our air if we keep increasing cars on our roads? Some would say that a solution is round the corner with the electrification of vehicles or with the use of hydrogen as an alternative fuel. This would only partly solve the problem. One must consider the source of electricity utilised or how the hydrogen (or other fuel) is produced.

We do not have enough renewable energy generated from local sources as the ignoramuses leading the country were (in the past) overjoyed at their successful EU negotiations to reduce the national target for the generation of renewable energy from 20 to 10 per cent of the electrical energy consumed. Now, when we desperately need more electricity which is reasonably priced, we are faced with a substantial deficit which is costing the national exchequer considerable expense.

We are faced with a national problem of car addiction as a result of the political neglect of public transport over the years. Having it free of charge as of this month was premature as the first step should have been to address its efficiency and reliability.   Price was never an issue.

This lack of efficiency and reliability of public transport is essential to address with urgency as, once addressed, it will do more for environmental protection that all the philosophising on the environment over the years! An efficient public transport together with a substantial investment in alternative modes of transport would be quite beneficial for the environment.

This is one of the major problems we currently face. Clear advice was available, yet when it was possible to address the problem, government through its various authorities and agencies deliberately made it worse.

Similar arguments can be made about a multitude of other areas of environmental importance ranging from water to pesticides, from land use to biodiversity, from efforts to set up a circular economy to adequate environmental taxes which are appropriately designed.

The way transport policy has developed in a downhill direction is just one small example of many on the basis of which it is inevitable to conclude that there is no political will to address environmental issues seriously. The ERA public consultation is unfortunately another phase of an on-going greenwashing exercise.

published in the Malta Independent on Sunday: 23 October 2022

see also detailed submissions by ADPD to ERA here

Il-kontabilità tal-banek għall-ħsara ambjentali

Meta niddibattu l-ħsara ambjentali li qed tiżdied kontinwament madwarna nagħmlu tajjeb li nippuntaw subgħajna lejn ir-regolaturi nkompetenti u lejn ir-regħba tal-hekk imsejħa żviluppaturi. Wasal iż-żmien li ma dawn inżidu l-banek, għax huma l-banek li jiffanzjaw il-proġetti ta’ żvilupp u allura huma jagħmlu din il-ħsara possibli. Anke l-banek, għaldaqstant għandhom l-obbligu li jerfgħu ir-responsabbiltà fuq spallejhom għall-ħsara ambjentali li qed isseħħ: huma qed jiffinanzjawha.

Meta neżaminaw ir-rapporti annwali tal-banek lokali ewlenin hu ċar li dawn huma nteressati biss fil- profitti. Kontinwament taparsi jħossu għall ambjent. Dan jagħmluh biss u esklussivament biex jipproteġu r-reputazzjoni tagħhom.

Il-banek ipinġu lilhom infushom bħala li qegħdin hemm biex ikunu ta’ għajnuna. Regolarment iroxxu ftit flus favur numru ta’ kawżi ġusti. Iżda minkejja din is-sensittività  artifiċjali lejn setturi diversi tal-komunità, il-profitt jibqa’ dejjem prijorità fuq il-lejaltà lejn in-nies u lejn il-komunità.

L-attitudni tagħhom lejn proġetti ta’ żvilupp hi indikattiva ta’ dan. Il-banek rarament jindikaw fl-istqarrijiet pubbliċi inkella fir-rapporti tagħhom jekk u kif jagħtu każ ta’ impatti ambjentali u soċjali meta jkunu qed jikkunsidraw li jgħinu biex ikun iffinanzjat xi proġett ta’ żvilupp.  

Fl-aħħar rapport annwali tiegħu, per eżempju, l-HSBC jirreferi għal dawk li jissejħu Equator Principles. Dawn l-Equator Principles huma sett ta’ kriterji miftehma fuq skala internazzjonali bejn banek u istituzzjonijiet finanzjarji. Huma qafas regolatorju volontarju dwar kif l-istituzzjonijiet finanzjarji għandhom jeżaminaw u jagħtu piz lir-riskji soċjali u ambjentali assoċjati ma’ proġetti li jkunu quddiemhom għall-finanzjament.  Jistabilixxu l-kriterji minimi li għandhom ikunu applikati huma u jittieħdu deċiżjonijiet dwar dawn ir-riskji.  Fost affarijiet oħra, dawn l-Equator Principles jitkellmu dwar kif il-banek u l-istituzzjonijiet finanzjarji għandhom jiddjalogaw mal-utenti (stakeholders) dwar azzjoni effettiva biex ikunu ndirizzati ir-riskji ambjentali u soċjali minn proġetti li jkunu quddiemhom għall-finanzjament.

L-HSBC, sal-lum, ma ippubblikax rapporti jew xi tip ta’ informazzjoni oħra dwar il-mod prattiku kif il-bank qed japplika dawn il-prinċipji f’Malta. Għad irridu naraw kif il-bank qed jassigura ruħu li r-riskji ambjentali u soċjali ġew identifikati u ndirizzati u speċifikament kif il-klijenti żviluppaturi tal-bank qed jiddjalogaw mal-utenti (stakeholders).

Fir-rapport annwali tal-Bank of Valletta, min-naħa l-oħra, insibu spjegazzjoni tal-miri tal-Ġnus Magħquda dwar l-iżvilupp sostenibbli, deskrizzjoni dwar il-kawżi ġusti appoġġjati mill-bank u rendikont tal-azzjoni mittieħda biex il-friegħi tal-bank ikunu effiċjenti fl-użu tal-enerġija u joperaw b’mod li ma jagħmlux ħsara ambjentali. Ir-rapport jiddeskrivi ukoll is-servizzi tal-bank biex il-klijenti tiegħu ikollhom aċċess aħjar għal finanzi biex jimplementaw diversi miżuri ambjentali. Ir-rapport tal-BoV ma jagħmel l-ebda referenza għall-Equator Principles jew xi qafas regolatorju alternattiv.

Il-Lombard Bank, min-naħa l-oħra, fl-aħħar rapport annwali tiegħu jemfasizza l-attenzjoni tal-management biex jimminimizza l-impatti ambjentali mill-operazzjonijiet tiegħu. Jgħidilna li hu ukoll jgħin kawżi ġusti! L-anqas il-Lombard Bank ma jirreferi għall- Equator Principles jew xi linji gwida oħra dwar x’għandu jsir biex il-klijenti żviluppaturi jkunu sorveljati aħjar mill-bank.

Fuq livell ta’ Unjoni Ewropeja il-Bank Ċentrali Ewropew għadu kif approva dokument b’linja gwida dwar ir-riskji klimatiċi u ambjentali li hu applikabbli għas-settur bankarju kollu fl-Unjoni minn din is-sena. Primarjament dan id-dokument jirrigwarda ir-riskji klimatiċi.

Il-banek għandhom responsabbiltà li jassiguraw illi meta jiffinanzjaw proġetti ta’ żvilupp, il-finanzi li jipprovdu ma jkunux użati biex issir jew biex tkun aċċelerata ħsara ambjentali u/jew soċjali. Meta din il-ħsara ambjentali u/jew soċjali sseħħ, ir-responsabbilta m’għandiex tintrefa biss mill-iżviluppatur u mir-regolaturi imma ukoll mill-bank. Għax anke l-bank għandu jkun kontabbli. Wara kollox hu l-bank permezz tal-finanzjament li jipprovdi li jagħmel l-iżvilupp possibli. Kull meta l-banek ikunu kompliċi fi ħsara ambjentali u/jew soċjali ikollhom huma wkoll jerfgħu r-responsabbiltà. Mingħajr l-involviment tagħhom, wara kollox, il-ħsara ma isseħħx!

Ippubblikat fuq Illum: il-Ħadd 29 ta’ Awwissu 2021

Il-PN jgħatti x-xemx bl-għarbiel ?

Voting Rationalisation YES

(nota : ir-ritratt hu estratt mill-minuti tal-Parlament li juri l-ismijiet tal-Membri Parlamentari li vvutaw favur l-estensjoni tal-limiti tal-iżvilupp, rationalisation, fl-2006 ) 

 

Il-Partit Nazzjonalista ippubblika l-proposti tiegħu dwar l-ambjent fi ktejjeb intitolat  : A Better Quality of Life for You.  Dan hu bla dubju pass ‘il quddiem, kienu x’kienu r-raġunijiet li wassluh għal dan il-pass.

Fid-daħla għad-dokument ippubblikat, il-Kap tal-Opposizzjoni jagħmel dikjarazzjoni importanti. Jgħid: “Bnejna l-istituzzjonijiet u b’mod ġenerali fassalna politika tajba – imma bosta drabi ma assigurajniex li din tkun implimentata, inkella qgħadna nduru mal-lewża u ħloqna wisq eċċezzjonijiet.”

Dan, fil-fehma tiegħi ifisser, li, wara kollox,  hu ċar għal kulħadd li mhux biss hu meħtieġ li tfassal il-politika t-tajba, imma li huwa essenzjali ukoll li l-istituzzjonijiet li jkunu fdati bl-implimentazzjoni ta’ din il-politika jkunu f’posizzjoni li jistgħu jwettqu r-responsabbiltajiet tagħhom. Għax kif jistgħu jiffunzjonaw dawn l-istituzzjonijiet jekk f’posizzjonijiet ta’ tmexxija kruċjali jkollhom persuni partiġjani jew persuni ta’ fiduċja tal-Ministru, flok persuni mħarrġa u teknikament kompetenti?

Wara kollox, it-twettieq tal-politika ambjentali jiddependi fuq tmexxija tajba (good governance) li ilha nieqsa mill-istituzzjonijiet għal perjodu mhux żgħir.

X’jiswa’ li jkollok il-politika tajba dwar l-ippjanar għall-użu tal-art biex imbagħad il-Gvern immexxi mill-PN iċedi għall-pressjoni tal-spekulaturi tal-art meta mexxa ‘l quddiem proposta imsejħa skema dwar ir-razzjonalizzazzjoni li permezz tagħha l-limiti tal-iżvilupp ġew estiżi b’mod orizzontali?  Biex tkompli tgħaqqadha, fl-istess ħin, il-PN fil-Gvern estenda ukoll il-limiti tal-iżvilupp f’direzzjoni vertikali. Bħala riżultat ta’ dan, il-PN fil-Gvern injora l-poltika dikjarat tiegħu kif ukoll l-informazzjoni miġbura fid-diversi ċensimenti li kienu juru ċar li l-bini vojt kien qed jiżdied.

Il-politika ambjentali hi intrinsikament marbuta ma diversi oqsma oħra. L-estensjonijiet bl-addoċċ għal-limiti ta’ żvilupp ħolqu ħafna diffikultajiet lil diversi residenti Maltin li jridu jiġġeneraw l-enerġija alternattiva permezz tal-pannelli foto-voltajċi fuq il-bjut. Waqt li l-Ministru responsabbli mill-politika dwar l-enerġija alternattiva kien qed ifittex li jħajjar lin-nies biex jistallaw il-pannelli foto-voltajċi, min-naħa l-oħra l-Ministru għall-Ippjanar tal-Użu tal-Art kien mehdi jilgħab bl-għoli permissibli tal-bini f’diversi lokalitajiet. Kif nistgħu nippjanaw sewwa għal ġenerazzjoni ta’ enerġija alternattiva jekk l-aċċess għax-xemx f’diversi lokalitajiet m’huwiex garantit b’għoli permissibli ta’ bini li ma jinbidilx?

Nitkellmu ukoll dwar il-ħtieġa li nassiguraw titjib fil-kwalitá tal-arja, imma fl-istess ħin ma hemm l-ebda ħeġġa biex ikun indirizzat in-numru ta’ karozzi fit-toroq tagħna li qed jikber b’mod astronomiku. Dawn il-karozzi huma l-kawża ewlenija ta’ kwalitá tal-arja li sejra dejjem għall-agħar, f’uħud mil-lokalitajiet tagħna. Minflok ma nindirizzaw din il-problema reali, gvern wara l-ieħor ipprefera li jagħmilha iktar faċli biex il-karozzi jibqgħu jiddominaw it-toroq tagħna u dan billi jroxxu l-miljuni fi proġetti infrastrutturali għal toroq mhux meħtieġa. Dawn il-proġetti jservu biss biex iżidu l-karozzi fit-toroq, meta l-oġġettiv ta’ gvern serju għandu jkun l-oppost: li dawn jonqsu.

Marbuta ma dan kollu hemm in-nuqqas ta’ attenzjoni lit-trasport pubbliku tul is-snin. Filwaqt li għandna nirrikonoxxu li matul dawn l-aħħar sitta u tletin xahar kien hemm titjib fis-servizz, dan xorta għadu ferm ‘il bogħod minn dak mistenni f’pajjiż żgħir fejn id-distanzi bejn il-lokalitajiet huma minimi. Dan ukoll kien falliment ieħor fit-twettiq ta’ “politika tajba”.

Il-politika ambjentali hi dwar għażliet u deċiżjonijiet. Tul is-snin Alternattiva Demokratika, il-partit ekoloġiku f’Malta, fittex li jqiegħed dawn l-għażliet fuq l-agenda nazzjonali biex il-Maltin ikun f’posizzjoni li jiddeċiedu.

Wara ħafna snin, il-Partit Nazzjonalista stenbaħ għar-realtá ambjentali ta’ madwarna. Waqt li dan, minnu innifsu hu sinjal tajjeb, nistennew li l-PN  jibda l-proċess biex jirrevedi l-bqija tal-politika tiegħu u jġibha konsistenti mal-proposti ambjentali mħabbra. Meta dan iseħħ, forsi nkunu f’posizzjoni li niffurmaw opinjoni dwar jekk il-proposti ambjentali tal-PN humiex frott ta’ konvinzjoni inkella jekk għal darba oħra humiex jippruvaw jgħattu x-xemx bl-għarbiel.

ippubblikat fuq Illum : 5 ta’ Frar 2017

Environmental policy is about political decisions

The Nationalist Party has recently published its proposals for the environment in a document entitled A Better Quality of Life for You. This is a step forward, irrespective of the reasons motivating it.

In the foreword to the published document, the Leader of the Opposition makes a very important declaration. He states: “We built the necessary institutions, and generally put in the right policies – but all too often we did not ensure they were fully implemented, or we circumvented them, and made too many exceptions.”

This signifies a recognition of the fact that, at the end of the day, the real issue is not just the identification of the “right policies”,  but of ensuring that the institutions entrusted to implement them are in a position to carry out their responsibilities. How can these institutions function when key posts are filled with partisan cronies, or so-called “persons of trust” instead of competent technical people?

At the end of the day, the successful implementation of environmental policy is dependent upon a favourable climate of good governance which has been conspicuous by its absence for quite a long time.

What purpose does it serve to have the “right policies” on land use planning when, as a result of pressures from the land speculation lobby, the PN in Government adopted a rationalisation scheme extending the limits of development in a horizontal direction? To make matters worse, simultaneously the PN in government also extended the limits of development in a vertical direction. As a result it ignored both its own sanctimonious declarations as well as the clear indications from data collected and analysed by official bodies that the net result of its actions was a continuous increase in the number of vacant properties.

Environmental policy is intrinsically linked to various other policy areas. The haphazard extensions of the limits to development – the horizontal ones as well as the vertical ones – have, and still are, wreaking havoc on the capacity of Maltese households to generate alternative energy through the placing of photo-voltaic panels on the rooftops of their homes. While the Energy Minister advocates the need to generate alternative energy through the installation of photo-voltaic panels, the Minister responsible for land-use planning has been playing around with flexible permissible building heights in various localities. How can we adequately plan the generation of alternative energy if solar rights are not guaranteed through rigid height limitation regulations?

Similarly, we speak of the need to ensure an improvement in air quality but simultaneously there is a reluctance to address the spiralling number of cars on our roads – the major contributor to poor air quality in a number of areas. Instead of addressing the matter head-on, successive governments have sought to make it easier for car owners to dominate our roads by sprinkling millions of euros on the unnecessary development of the road infrastructure. In my view, such developments are unnecessary, as the end result will be a further increase in the number of cars when the real and only solution is an immediate reduction.

Linked to all this is the lack of importance given to public transport. While acknowledging that there has been an improvement in the use of public transport during the past 36 months, this is still considerably way off what it should be in a small country where distances between localities are minimal. This, too, is a failure to implement the “right policies”.

Environment policy is about making choices and taking decisions – some of which may be difficult and contentious. Over the years, it has been the objective of Alternattiva Demokratika, the Green Party in Malta, to place these choices on the national agenda so that our citizens are in a position to consider them and decide.

After many years, the Nationalist Party has woken up to the environmental realities around us. While this is positive, I await the revision of the PN’s other policies, which are inconsistent with their environmental proposals. When that happens, we may be able to form a definite opinion as to whether the publication by the Nationalist Party of its environment proposals is for real, or else another green-washing exercise in which matter the Nationalist Party has accumulated considerable experience.

published in the Malta Independent on Sunday : 5 February 2017

Thoughts for an Environmental Policy

The government has published a number of policy documents for public consultation. Two deal with different aspects of water policy while a third deals with issues for a National Environment Policy.

Also of relevance is an Ernst & Young Report commissioned by the Malta Environment and Planning Authority on a 2008 Public Attitudes Survey. It is dated April 2010. Although recently published I do not recollect reading anything in the press about this survey. One of the conclusions of this survey should be an eye opener to policy makers as to the central importance which the Maltese public attaches to the environment.

In the 2008 Public Attitudes Survey it was concluded that 69 per cent of respondents held the view that the environment was as important as the economy. On the other hand 23 per cent of respondents considered that the environment was more important than the economy while only eight per cent considered the economy as being of overriding importance.

To my mind these are significant conclusions contrasting with current national policy which considers that the economy has an ­overriding priority over the environment. The Maltese public thinks otherwise: 92 per cent of respondents of the Mepa Public Attitudes Survey have understood that the economy should not be an overriding consideration in environmental policy formulation. Now this is what sustainable development is all about.

Contrary to what green-washers imply, being committed to sustainable development does not mean that one seeks to balance or mitigate environmental, social and cultural impacts of economic development. Sustainable development speaks another language altogether for which unfortunately there is still a lack of translators. Real commitment to sustainable development conveys the message that humankind does not own the earth. It shares the earth with other species together with which it forms part of one eco-system.

The way in which our society has evolved and is organised is such that it considers human activity as meriting overriding importance. In fact it is often stated that policies are anthropocentric. Both PN and PL environmental policies can be grouped in this category. AD together with other Green parties around the globe differs as it follows a eco-centric path. But then the ecology has no vote!

Sustainable development properly construed considers the need of an eco-centric environmental policy. This signifies that a holistic approach is applied through which impacts on the whole eco-system are considered.

Now this is completely different from the manner in which our society is accustomed to look at itself. An eco-centric approach leads us to take a long term view in contrast to the short-sighted view of our immediate interests. This does not only impact land use but also waste management, agriculture and fishing, light pollution, acoustic pollution, air quality, water resources, mineral deposits, transport policy, the protection of our ecological heritage and many other areas.

When one considers the above I cannot understand why the authors of the National Environment Policy Issues Paper ignored the National Sustainable Development Strategy when formulating the Issues Paper for public consultation. They considered the 2008 State of the Environment Report and the Parliamentary debate which ensued together with the Ernst & Young report above quoted as the basis for a discussion.

In so doing they ignored completely a consultation process spanning a number of years which answered most of the questions which the Issues Paper poses.

This is surely not a new way of doing politics. It is a way with which most of us are familiar as it does away with past achievements and seeks to start a fresh page, ignoring everything and everyone. Knowing that at least one of the drafters of the National Environment Policy Issues Paper was actively involved in the process leading to the National Sustainability Strategy, I must ask the obvious question: Is the Issues Paper the first step towards the scrapping of the National Sustainability Strategy?

The current Bill before Parliament which seeks to consolidate existing legislation on land use planning and the environment removes all references to the National Sustainable Development Commission. It was stated repeatedly that a separate legislative measure will be proposed dealing with issues of sustainable development. Yet to date this is nowhere in sight. Does this confirm that there have been second thoughts on the National Sustainability Strategy?

The Strategy should currently be in the process of implementation. Section 5 of the Strategy entitled “The Way Ahead” provides that ministers have to produce action plans for the implementation of the National Sustainable Development Strategy in their portfolio within 18 months from the adoption of the strategy.

The strategy was adopted by Cabinet more than 18 moons ago yet the action plans are nowhere in sight.

I have never had any doubt that this government is being consistent with its beliefs: it says one thing, but when push comes to shove it proceeds with doing something else.

published in The Times : August 14, 2010