Wanted: a transport policy which makes sense

Everywhere is within reach in the Maltese islands: distances are relatively small. It is, in addition, an established fact, documented in the Transport Masterplan, that 50 per cent of private car trips on our roads take less than fifteen minutes. Do we need to be dependent on private cars for such short distances?

Over the years public transport was neglected. In the absence of suitable public transport, and as a reaction thereto, a pattern of car dependency has inevitably developed. The resulting congested roads are a symptom of this fact rather than being, as suggested in Parliament earlier this week by a government backbencher, the direct consequence of an increase in the country’s standard of living.

There have been improvements in public transport in the last years: these are however insufficient. Having free public transport is a good but pre-mature initiative as public transport has yet to be efficient and reliable. The decision announced last week by Transport Minister to invest in cycle lanes, is welcome, even if it comes a little late in the day.

The heavy investment in road infrastructure over the years has been misdirected as it has focused on the effects instead of on the causes of traffic congestion. The financial resources utilised in the Marsa Road network, the Central Link and elsewhere, will, at the end of the day, prove to be monies down the drain as traffic congestion will build up once more. This is already evident even in these early days. Others have been there before us as is revealed by countless studies carried out all over the world on the link between traffic congestion and improvement of the road infrastructure.

It is only through the provision of alternative means of sustainable mobility that the problematic behavioural pattern we have developed over the years can be addressed. Moving away from car dependency will however be a very slow process if policy makers keep continuously sending conflicting signals.

Making it easier for the car user through more or better roads is no help in solving the problem. It will make matters worse. Likewise, the subsidisation of petrol and diesel is sending a clear message to all that car dependency is not even considered to be a problem.

Three specific factors are currently in play: traffic congestion, fuel cost and the transition to transport electrification. If properly managed, together they can help us move towards a state of sustainable mobility. The transition period is however necessarily painful unless it is properly managed.

Postponement in tackling traffic congestion properly will only make matters worse.

Improvement of road infrastructure has postponed the issue of tackling traffic congestion into the future. Fuel subsidies have added to the problem as they blatantly ignore it. Electrification, unless coupled with a reduction of cars on the road will add acute electricity dependency on foreign sources to our current problems. Energy sovereignty has been problematic for quite some time: it will get worse.

The second electricity interconnector with the Sicilian mainland will worsen our car dependency as a result of linking it with a dependency on electricity generated outside our shores. We know quite well what that signifies whenever the interconnector is out of service, whatever the cause!

We need to go beyond the rhetoric and act before it is too late. It is also possible to ensure that the vulnerable are adequately protected. This would mean that instead of having across-the-board subsidises, these would be focused on those who really need them. All those who have mobility problems should receive focused assistance to help them overcome the difficulties which could result from a modal shift in transport. We cannot however go on with subsidies for all: it is not sustainable, neither economically, nor environmentally or socially

Land use planning can also be of considerable help if it is focused on the actual needs of the whole community instead of being at the service of the developers. We need to ensure that each community is self-sufficient in respect of its basic needs. This will, on its own, decrease traffic generated by the search for such needs.

The climate change debate is a unique opportunity to rethink the way we plan our cities as one way in which to combat the climate crisis. The idea crystallised as ‘the 15-minute city’ by Carlos Moreno, an architect advising the Paris mayor, entails turning current urban planning on its head to ensure that all our basic needs are available within easy reach, not more than 15 minutes away.

Carlos Moreno speaks of a social circularity for living in our urban spaces based on six essential functions: to live in good housing, to work close by, to reach supplies and services easily, to access education, healthcare and cultural entitlement locally by low-carbon means. Can we reassess the nature and quality of our urban lifestyles within these parameters?

All we do is essentially linked. At the end of the day traffic congestion and the related car dependency are a product of our mode of behaviour.  Thinking outside the box, we can tackle it successfully, as a result unchaining ourselves from our car dependency, consequently adjusting to a better sustainable lifestyle.

published in The Malta Independent on Sunday 20 November 2022

Emerġenza Klimatika: l-impatt tal-karozzi u l-avjazzjoni

Temperaturi rekord, li f’ħafna każi jaqbżu l-40 grad Celsius, nirien qerrieda u nixfa f’diversi pajjiżi. Din hi l-aħbar ewlenija mal-Ewropa kollha f’dawn il-ġranet. Din il-mewġa ta’ sħana mhiex xi sorpriża.  

Rapport mill- Joint Research Station tal-Unjoni Ewropeja li kien ippubblikat iktar kmieni din il-ġimgha, intitolat  Drought in Europe July 2022, jemfasizza li parti sostanzjali mit-teritorju tal-Unjoni Ewropeja hu soġġett għal nixfa li f’numru ta’ każi ilha tinġemgħa. Din hi in-normalità l-ġdida!

Il-klima ta’ bħalissa għandha impatt negattiv fuq l-agrikultura fl-Ewropa kollha. L-uċuħ tar-raba’ ser jirrendu ferm inqas. Fl-Italja, ġara tagħna, fuq it-TV rajna  il-livell tal-ilma tax-xmara Po li hu ferm iktar baxx mis-soltu: hemm metri inqas. L-esperti qed jgħidu li l-volum preżenti tal-ilma tax-xmara hu madwar 80 fil-mija inqas mis-soltu. Nofs l-irziezet Taljani għandhom problemi kbar ikkawżati min-nixfa u t-temperaturi għoljin li qed jiffaċċaw.

Dan m’hu xejn ġdid għall-biedja f’Malta. Ilna niffaċċjaw dawn il-kundizzjonijiet. In-nuqqas tal-ilma hi xi ħaġa normali f’Malta, in-nixfa, imma, qed issir ukoll iktar spissa. Imbagħad jiġu mumenti fejn jinfetħu s-smewwiet Ii jgħarrqu kull m’hawn b’għargħar li jkaxkar kollox.

Il-klima ilha żmien tinbidel ftit ftit u dan riżultat tal-istil ta’ ħajja li qed ngħixu. In-natura ilha żmien tagħtina s-sinjali li ma nistgħux nibqgħu għaddejjin kif aħna. Imma kontinwament ninjorawha. Riżultat ta’ hekk issa għandna din l-emerġenza klimatika, li, ġibniha b’idejna.

L-emerġenza klimatika issa hi rejaltà u hi parti integrali mill-ħajja tagħna. Biex nindirizzawha irridu nibdew nagħtu kaz dak li qed tgħidilna n-natura. Hu meħtieġ  li dan kollu jkun rifless fil-politika li tħares fit-tul. Speċifikament nistennew li l-politika li ma mhiex kompatibbli ma dak meħtieġ biex nindirizzaw it-tibdil fil-klima tkun indirizzata b’mod immedjat.  

Malta m’għandiex industrija li tagħti xi kontribut kbir għat-tibdil fil-klima. Il-problemi ewlenin fil-kaz tagħna ġejjin mit-trasport: mill-karozzi u mill-ajruplani.

In-numru ta’ karozzi fit-toroq għadu qed jiżdied kontinwament. Ix-xogħolijiet konnessi mat-titjib fl-infrastruttura tat-toroq qed isiru bl-iskop uniku li t-toroq ikunu jifilħu għal iktar karozzi. Dan ikompli jżid mal-problema. Il-konġestjoni tat-traffiku tonqos naħa u tiżdied band’oħra! Minkejja l-ħafna kliem sabiħ ma hemmx ir-rieda politika li l-kontribut  tal-karozzi għat-tibdil fil-klima jkun indirizzat.

Il-qalba tal-karozzi għall-elettriku, waħedha, mhux ser issolvi l-problema. L-emissjonijiet jibdew jonqsu fit-toroq u jiċċaqalqu għas-sors tal-elettriku li nużaw biex niċċarġjaw il-batteriji. L-enerġija rinovabbli li qed niġġeneraw hi ta’ kwantità insinifikanti!

Parti mill-problema nesportawha lejn Sqallija billi nużaw l-interconnector, li flok wieħed issa hu ippjanat li jkollna tnejn. B’hekk inkomplu inżidu  d-dipendenza tagħna għall-ħtiġijiet enerġetiċi.

Flimkien mal-qalba tal-karozzi għall-elettriku irid isir sforz ġenwin biex jonqsu sostanzjalment il-karozzi mit-toroq tagħna. Iċ-ċokon tal-gżejjer Maltin jagħmilha iktar possibli li nindirizzaw id-dipendenza tagħna fuq il-karozza u li din tkun sostitwita bi transport pubbliku effiċjenti. Kważi kullimkien jista’ jintlaħaq b’faċilità.

F’ Ottubru t-trasport pubbliku ser ikun b’xejn. Dan waħdu mhux biżżejjed: jinħtieġ trasport pubbliku li jkun effiċjenti.  Hu biss meta t-trasport pubbliku jkun alternattiva tajba li jkun jagħmel sens għall-gvernijiet li jibdew il-proċess biex jonqsu b’mod sostanzjali l-karozzi mit-toroq tagħna.

Biex nindirizzaw l-impatti tal-avjazzjoni l-istorja hi iktar ikkumplikata.  Id-dibattitu kurrenti dwar taxxa fuq il-fuel tal-avjazzjoni, kif diġa ġie emfasizzat, ser ikollu impatt sproporzjonat fuq il-gżejjer periferali fl-Unjoni Ewropeja. Imma l-problema hi waħda reali u teħtieġ li tkun indirizzata bla iktar dewmien.

Il-qalba tal-argument fid-diskussjoni li għaddejja hi dwar l-impatt ta’ taxxa fuq il-fuel tal-avjazzjoni fuq it-turiżmu. Mhux biss it-turiżmu lejn il-gżejjer Maltin, imma dak lejn kull rokna tal-Unjoni Ewropeja. Ilkoll kemm aħna naċċettaw il-prinċipju ambjentali bażiku li min iħammeġ jeħtieġ li jħallas (polluter pays principle) li illum il-ġurnata jifforma parti kemm mill-liġi Ewropeja kif ukoll minn dik Maltija.  Anke it-turiżmu għandu jerfa’ l-piż tal-impatti li jiġġenera, in partikolari l-impatti ambjentali tiegħu. Dak hu l-iskop tat-taxxa proposta fuq il-fuel tal-avjazzjoni.

Wasal iż-żmien li t-turiżmu ukoll jibda jirristrittura ruħu u jibda jagħti każ tal-impatti ambjentali tiegħu. Bl-emerġenza klimatika wara l-bieb ma jagħmilx sens li nibqgħu għaddejjin bit-tkaxkir tas-saqajn.

Żommu quddiem għajnejkom li l-gżejjer u l-komunitajiet mal-kosta jaqilgħu l-ikbar daqqa meta jibdew jiżdiedu l-impatti tat-tibdil fil-klima, billi jibda jgħola l-livell tal-baħar.  Xi gżejjer u uħud mill-komunitajiet mal-kosta l-anqas biss jibqgħu jeżistu.

Man-natura ma tistax tinnegozja, trid tbaxxi rasek!

ippubblikat fuq Illum: 24 ta’ Lulju 2022

Climate Emergency: addressing car and aviation impacts

Record breaking temperatures, in many cases exceeding 40 degrees Celsius, fires raging across a multitude of countries and drought, is the current news all over Europe. The current heatwave was not unexpected.

The European Union’s Joint Research Station in a report published earlier this week, entitled Drought in Europe July 2022, reports that a substantial portion of EU territory is exposed to warning levels of drought, or even worse. This will soon be the new normal!

The current climate will severely impact agriculture all over Europe. The impact on crop yields will be substantial. In neighbouring Italy, we have witnessed on TV the level of the waters of the river Po being several metres lower than usual: its current capacity is 80 per cent down on what’s normal at this time of the year. Fifty per cent of Italian farms are at risk, devastated by drought and high temperatures.

All this is nothing new for Maltese agriculture. We have been there before, at times due to prolonged drought, at others as a result of havoc creating floods which are increasing in frequency.

The climate has been slowly changing over the years, reacting to the changing human behaviour. Nature has been reacting slowly, signalling time and again that it will not be subdued.  Nature’s signals have been repeatedly ignored: as a result, we are now faced with a climate emergency.

The Climate Emergency is now a reality which is an integral part of our daily life. Addressing it would signify that we start taking note of nature’s signals and act accordingly. It stands to reason that this should be reflected in our country’s long-term policies. Specifically, one would expect that policies which are incompatible with responsible action to address climate change, are immediately addressed.

Malta has no heavy industry which contributes to climate change.  Our major contributor to climate change is transport, specifically road transport and aviation.

The number of cars on the roads is continuously increasing. Road infrastructure improvements taken in hand are intended to increase the capacity of Maltese roads and consequently are and will continue to add to the problem. Traffic congestion is being shifted from one area to another. Notwithstanding the political rhetoric, there is clearly no political will to act and address the contribution of road transport towards climate change.

Electrification, on its own, will not solve the problem. It will rather shift emissions from our roads to the source of electricity used in charging our cars. The renewable energy we generate is not sufficient to cater for our needs, in particular if we have to also cater for a complete electrification of our car fleet.

Part of the problem will be exported to the Sicilian mainland through the submarine energy cables and will be serve to increase our energy dependency.

Electrification of our roads must be coupled with a drive to substantially reduce cars from our roads. The relative smallness of the Maltese islands makes it much easier than elsewhere to substitute our car dependency with an efficient public transport. Almost everywhere is within easy reach.

Come October public transport will be free of charge. This must be coupled with an effort to increase its efficiency and reliability. It is only when public transport is a suitable alternative that it makes sense for governments to start a campaign to substantially reduce cars from our roads.  

Addressing the impacts of aviation is more complicated. The current debate on an aviation fuel tax, as pointed out by various political observers, will impact the peripheral islands within the EU in a disproportionate manner. At the end of the day some solution will have to be found to this aspect of the problem, without further delay.

The crux of the issue, however, is the impact of such an aviation fuel tax on tourism, not just tourism directed towards Malta but that directed to all areas within the EU. All of us accept the basic “polluter pays principle” which is enshrined not only in EU legislation but also in local laws and regulations. Even tourism should internalise its environmental costs. That is the purpose of the proposed aviation fuel tax.

It is time that the tourism industry starts its much-delayed restructuring. With the climate emergency on our doorstep there is no purpose in delaying any further.

Kindly keep in mind that islands and coastal communities will be the worst hit when the impacts of climate change increase substantially through a sea-level rise. Some islands, as well as a number of coastal communities, as a result, will simply cease to exist.

One cannot bargain with nature; you have to follow its instructions!

published on The Malta Independent on Sunday : 24 July 2022

Improving waste collection

Waste collection in our towns and villages does not cater for a modern 21st century European island state. It is approximately fifty years out of phase. It has not evolved with time to take into consideration modern day requirements.

The waste collection schedules do not cater for the needs of shift workers, of short-term tenants and small local businesses.

Local government governs at a local level. It takes decisions necessary in order to address the varying requirements of the community which it leads. Our local councils unfortunately do not have such an authority. Government (directly as well as through Wasteserv Malta Limited, the state waste operator) is continuously breathing down their necks such that they cannot plan and carry out waste collection differently and in an efficient manner.

A news item in the Malta Independent on Monday pointed at a proposal of the Local Councils’ Association on an alternative to the door-to-door waste collection in our towns and villages.

Our restricted pavements, as things stand, are during parts of the mornings cluttered with waste bags. In addition, they are also used for restaurant tables and chairs.  Possibly if there is enough space, pavements can also be used for the mobility of pedestrians! Vulnerable persons with different mobility disabilities and parents caring for young children are often at a loss in such situations. They are the first squeezed out of pavements!

It is within this context that the Local Councils’ Association has proposed a gradual shift from a door-to-door waste collection system to one where waste is deposited at specific collection points. The proposal is interesting even though it is not easily applicable in all localities. Specifically in village cores and in urban conservation areas there may not be sufficient space suitable for the development of the necessary infrastructure for the development of waste collection points. Our streets are already cluttered with services: drainage, water, electricity and communications! I believe that it will be slightly difficult to find adequate space for these collection points in some of our streets.

The proposal was submitted to government some months ago in response to the public consultation in hand on the Waste Management Strategy. It entails the identification of 13,000 collection points serving 250,000 households. It is envisaged that each household could possibly be within a 100-metre distance from a waste collection point.

I have discussed this proposal with Local Councils Association President Mario Fava who is very enthusiastic on its workability. Studies detailing the proposal have not to date been carried out locally but the method is practiced in a number of European cities.

Such a collection system could be the source of various benefits in our localities. Top of the list would be cleaner pavements and roads as a result of substantially reduced waste spillage. There would be less traffic congestion and obstruction as a result of not having a waste collection vehicle doing the rounds at a speed of 5 kilometres per hour through the streets of our towns and villages. In addition, greenhouse gas emissions from fuel consumption by waste collection vehicles would be substantially reduced. (Electrification of waste collection vehicles could likewise attain the same objective of greenhouse gas emission reduction.)

The next step should be a pilot project in a number of localities as a result of which the required infrastructural improvements should be identified and implemented for a selected number of waste collection points. Such a pilot project should not only consider the workability of the proposed alternative. It should also seek to address how those facing mobility difficulties can cope and what assistance would be required to ensure that they will eventually benefit from the proposed improvement to the waste collection system.

The new waste management strategy is long overdue. I hope that when finalised it will recognise that local councils, both individually as well as through their association are fully capable of planning and delivering the services which our towns and villages require in this day and age. They should not be obstructed from functioning as a local government.

published in The Malta Independent on Sunday : 26 September 2021

Lejn mobilità sostenibbli

Illum indirizzajna konferenza tal-aħbarijiet dwar il-politika tat-Trasport.

L-argument ewlieni tagħna hu li l-proġetti massiċċi ta’ toroq huma ħela ta’ flus.

Jgħidulna li huma meħtieġa biex tkun indirizzata l-konġestjoni tat-toroq.

Ma jgħidux li bħala riżultat qed jispiċċaw jiżdiedu l-karozzi fit-toroq u fi ftit ta’ żmien ieħor nerġgħu nispiċċaw koppi. Kull ma qed jiġri hu li l-problema qed tkun mixħuta fil-futur, biex tiżdied mal-problemi l-oħra li qed jintefgħu f’ħoġor il-ġenerazzjonijiet futuri.

Bil-ħidma tal-Gvern qed ikun indirizzat l-effetti li jidhru, u mhux il-kawża tal-problemi: konġestjoni u tniġġiż.

Il-kawża tal-problemi mhumiex it-toroq imma in-numru ta’ karozzi li dejjem jiżdiedu, meta fir-realtà hu possibli li ngħaddu mingħajrhom kieku l-Gvern u l-biżibilju awtoritajiet jindenjaw ruħhom jaħdmu bis-sens.

Iċ-ċokon tal-pajjiż hu l-ikbar vantaġġ li għandna fejn jidħol it-trasport. Il-fatt li kważi kullimkien hu viċin, tefa’ ta’ ġebla l-bogħod għandu jagħmilha iktar faċli li nindirizzaw il-problemi tagħna ta’ mobilità b’mod li jkollna politika ta’ trasport effettiva u sostenibbli.

L-istrateġija tat-trasport, infassla minn dan il-Gvern stess, tagħmel l-iktar osservazzjonijiet bis-sens.

Tgħidilna li nofs il-vjaġġi bil-karozzi privati huma għal distanzi qosra, b’medja ta’ 5.50 kilometri u li jdumu inqas minn kwarta. Din l-osservazzjoni turina li anke kieku kellna nindirizzaw biss dawn il- 50% tal-vjaġġi diġa nimxu pass ta’ ġgant lejn soluzzjoni. Biex nagħmlu dan hu meħtieġ investiment fl-infrastruttura lokali u reġjonali. Dan waħdu għandu l-potenzjal ta’ tnaqqis ta’ karozzi mit-toroq.

Mina : rovina

Il-mina proposta bejn Malta u Għawdex, għal darba oħra qegħda fl-aħbarijiet.

Waqt konferenza stampa, iktar kmieni matul il-ġimgħa, kelliema tal-PN fissru kif jaħsbuha dwar il-mina proposta bejn Malta u Għawdex. Bħas-soltu jippruvaw jogħġbu liż-żewġ naħat (favur u kontra l-mina), din id-darba bil-proposta ta’ referendum dwar jekk il-mina għandhiex issir jew le.

Kieku kellu jseħħ referendum ta’ din ix-xorta, dan għandu jinvolvi lil kulħadd, u mhux biss lill-Għawdxin. Dan billi l-impatti negattivi tal-mina, jekk isseħħ, ser jolqtu liż-żewġ naħat tal-fliegu: kemm f’Malta kif ukoll f’Għawdex.  

Mid-dettalji li nafu s’issa dwar il-mina, hu magħruf li f’Malta din ser tibda minn ħdejn l-Għerien, villaġġ ċkejken, villaġġ trogloditiku fil-limiti tal-Mellieħa. Kif jixhed ismu dan il-villaġġ hu parzjalment fl-għerien, fejn kienu jgħixu uħud mill-ewwel abitanti f’dawn il-gżejjer. Riżultat tat-tħaffir għall-mina dan il-villaġġ ser jinqered kompletament. F’Għawdex, min-naħa l-oħra, l-mina tibda fl-inħawi Ta’ Kenuna, fil-limiti tan-Nadur b’impatt qawwi u negattiv fuq il-biedja lokali.  

Tajjeb li neżaminaw mill-ġdid uħud mill-argumenti għala mhemmx ħtieġa ta’ mina li kull ma ser iġġib hu rovina.  

Il-mina proposta bejn Malta u Għawdex ser tkun tiddependi mill-karozzi w inġenji oħra li għax jagħmlu użu minnha jħallsu. Biex il-mina tagħmel sens ekonomiku n-numru ta’ karozzi u inġenji li jagħmlu użu mill-mina jrid ikun wieħed sostanzjali.  F’wieħed mill-istudji li saru u li hu pubbliku kien hemm estimu li l-moviment ta’ karozzi u inġenji oħra bejn Malta u Għawdex jiżdied bi tlett darbiet, minn tlett elef kuljum għal disat elef kuljum. L-istudju hu intitolat Establishing a Permanent Link between the Island of Gozo and Mainland Malta: An Economic Cost Benefit Analysis of Available Strategic Options u kien ikkummissjunat mill-Kamra tal-Kummerċ Għawdxija flimkien ma’ Transport Malta.

Jagħmel sens li l-karozzi li kull jum jiżdiedu fit-toroq Għawdxin jiżiedu bi tlett darbiet? It-toroq Għawdxin jifilħu għal dan? Għandna nissagrifikaw il-kwalità tal-arja f’Għawdex ukoll?  Jagħmel sens li nesportaw il-problemi tat-traffiku minn Malta għal Għawdex?  it-tweġiba ovvja għal kull waħda minn dawn il-mistoqsijiet hi: le, dan ma jagħmilx sens. Bosta minna huma konxji li anke illum, it-toroq Għawdxin diġa ma jifilħux għat-traffiku li jiġi minn Malta kuljum.

Is-servizz tal-katamaran (fast-ferry service) li riċentement beda jitħaddem għandu l-potenzjal għal soluzzjoni fit-tul biex tkun indirizzata b’mod raġjonevoli l-mobilità sostenibbli bejn il-gżejjer.  Imma dan is-servizz, waħdu, mhux biżżejjed, jeħtieġ li jkun rinfurzat mis-servizz tat-trasport pubbliku kif ukoll minn faċilitajiet aħjar fil-port tal-Imġarr Għawdex.

Mid-dibattitu tul ix-xhur qed tissaħħaħ l-idea li minbarra r-rotta diretta bejn l-Imġarr u l-Port il-Kbir jista’ jkun utli li jkun hemm xi waqfiet. Din hi proposta li tajjeb li tkun ikkunsidrata, imma irridu noqgħodu attenti li din ma tkunx skuża li warajha tinħeba strateġija biex jiżdied l-iżvilupp mal-kosta, b’mod partikolari dawk il-partijiet tal-kosta li għadhom mhux mittiefsa. Ikun tajjeb li nillimitaw ruħna għall-infrastruttura kostali eżistenti.

L-iżvilupp tas-servizz tal-katamaran, b’dan il-mod, mhux biss iwassal għal ħolqa effiċjenti u permanenti bejn il-gżejjer. Iwassal ukoll għal tnaqqis ta’ karozzi mit-toroq tagħna, kemm f’Malta kif ukoll f’Għawdex.  

Il-mina proposta mhiex soluzzjoni, hi problema, iġġib rovina. Nistgħu nsolvu l-problemi ta’ mobilità bis-sens komun. Is-servizz tal-katamaran hi waħda minn dawn is-soluzzjonijiet: issolvi problema illum mingħajr ma tgħabbi l-ġenerazzjonijiet futuri.  

ippubblikata fuq Illum : 8 t’Awwissu 2021

The Gozo tunnel white elephant

The Gozo tunnel issue is once more on the agenda. It forms part of the Father Christmas politics of the Nationalist and the Labour Party.

At a press conference earlier during the week, spokespersons on behalf of the PN put forward their arguments on the Gozo tunnel, as usual trying to straddle both sides of the debate through a proposal for a referendum as to whether the tunnel should proceed or not!

If such a referendum were to take place it should involve everyone and not just Gozitans, as the proposed tunnel will have considerable (negative) impacts on both sides of the Channel.

The details of the proposed tunnel, as known to date, signify that the tunnel will have a Malta starting point close to the troglodytic hamlet at l-Għerien in the limits of Mellieħa which hamlet would, as a result, be completely obliterated. At Gozo the tunnel will start at Ta’ Kenuna, within the limits of Nadur impacting considerably the agricultural community in the area.

It would be pertinent however to reiterate some of the arguments as to why we do not need another white elephant.

The proposed Gozo tunnel is dependent on cars and other vehicles making use of it, consequently paying the relevant tolls. Maximising such vehicular use is crucial for the proposed tunnel to make any economic sense. One of the studies carried out, which is in the public domain, had estimated that the current daily movements of vehicles between Malta and Gozo should be trebled from 3000 daily movements to 9000 daily movements. The study entitled Establishing a Permanent Link between the Island of Gozo and Mainland Malta: An Economic Cost Benefit Analysis of Available Strategic Options was commissioned by the Gozo Business Chamber together with Transport Malta.

Does it make sense to treble the daily vehicle movements on Gozitan roads? Do Gozitan roads have that capacity? Should we sacrifice air quality in Gozo too? Does it make sense to export traffic problems from Malta to Gozo? The obvious answer to all these questions is a clear no. Most of us are aware that Gozitan roads are already bursting at the seams as a result of the vehicles crossing over at this point in time.

The fast-ferry service, recently commencing operation is the potential long-term solution to having a reasonable and sustainable mobility between the islands. It has however to be buttressed by a more focused public transport service and better port facilities at Mġarr Gozo.

The debate over the months has suggested that in addition to a direct Mġarr-Valletta-Mġarr route one could consider intermediate stops on the coast along the route. This is an option worth considering in some depth. Care should however be taken that this would not increase development along the coast, particularly in those stretches of the coast which are still in an almost natural state. The preference for establishing intermediate stops should go for existing coastal infrastructure which could be improved.

The further development of the fast-ferry service would thus not only lead to a permanent efficient link between the islands, but also to a considerable reduction of cars from our roads on both sides of the Channel.

The proposed tunnel is not a solution, it is a problem. We can solve our mobility problems by opting for common sense solutions. The fast-ferry service is one such solution: it solves today’s problem without burdening future generations.

published in The Malta Independent on Sunday : 8 August 2021

Il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli

Il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli hi materja li għandha tkun f’idejn il-Prim Ministru minħabba li tmiss ma’ kull qasam tal-politika. Hu interessanti li għal darba oħra r-responsabbiltà politika għall-iżvilupp sostenibbli reġgħet ġiet lura Kastilja, f’ħoġor il-Ministru Karmenu Abela, li nħatar Ministru fl-Uffiċċju tal-Prim Ministru. Sal-lum dan rari seħħ ħlief għall-perjodu qasir li fih Mario Demarco kien Segretarju Parlamentari għat-Turiżmu u l-Ambjent.

Robert Abela mhuwiex l-ewwel Prim Ministru li emfasizza l-ħtieġa li jingħata iktar importanza lill-iżvilupp sostenibbli. Ħadd minnhom, imma, ma rnexxielu!

It-terminu “żvilupp sostenibbli” huwa l-iktar wieħed mit-termini fid-dizzjunarju politiku li huma użati ħazin. Il-lingwaġġ politiku użat kważi qatt ma jasal biex ifisser u jispjega li l-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli hi politika li tħares fit-tul: li kontinwament, huma u jittieħdu d-deċiżjonijiet, tagħti każ il-ġenerazzjonijiet futuri.

Il-gvernijiet ma jagħtux importanza biżżejjed lill-iżvilupp sostenibbli għax din m’hiex biss dwar illum imma hi ukoll dwar għada. Hi dwar kif il-ħidma tal-lum teħtieġ li issir b’mod li ma jkunx ippreġudikat għada u l-ġenerazzjonijiet futuri. Għada min rah? L-interess ta’ bosta minnhom iwassal sa ħames snin, jiġifieri sal-elezzjoni ġenerali li jmiss.

Dan hu punt li saħqet dwaru Gro Harlem Brundtland, Norveġiża u soċjalista demokratika li kienet Prim Ministru ta’ pajjiżha. Fir-rapport li hi ħejjiet għall-Ġnus Magħquda snin ilu dwar l-ambjent u l-iżvilupp, intitolat Our Common Future, emfasizzat li “Naġixxu b’dan il-mod għax nafu li mhu ser jiġri xejn: il-ġenerazzjonijiet futuri ma jivvutawx; m’għandhomx poter politiku jew finanzjarju; ma jistgħux jeħduha kontra d-deċiżjonijiet tagħna.”

Il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli mhix biss dwar l-ambjent: hi dwar kif inħarsu b’mod integrat lejn il-politika ambjentali, ekonomika, soċjali u kulturali. Tfisser li l-ħidma tagħna jeħtieġ li tħares fit-tul u li simultanjament trid tkun kompatibbli man-natura, l-ekonomija, l-iżvilupp uman u l-kultura tagħna.

L-iżvilupp sostenibbli hu dwar kif nistgħu f’kull ħin inkunu f’armonija ma’ dak li aħna mdawrin bih. Il-ħin kollu, u mhux biss meta jaqbel. Tirrikjedi s-sinkronizzazzjoni tal-politika kulturali, soċjali, ambjentali u ekonomika. Għax il-ħarsien tad-dinjità umana, l-apprezzament tal-wirt kulturali u l-ħarsien ambjentali huma essenzjali daqs l-iżvilupp ekonomiku.

Fil-qafas globali, kif ukoll Ewropew, il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli tfisser ukoll l-implimentazzjoni tal-miri dwar l-iżvilupp sostenibbli approvati mill-Ġnus Magħquda: 17-il mira imfissra f’169 oġġettiv. Din hi l-Aġenda Globali 2030 li dwarha l-Unjoni Ewropea ħadmet ħafna biex tkun maqbula mill-komunità internazzjonali. Filwaqt li l-Aġenda 2030 hi importanti kollha kemm hi, partijiet minnha għandhom importanza ikbar għalina f’Malta.

Ħu, per eżempju, l-immaniġjar tal-ilma. Hu essenzjali li nifhmu li huwa meħtieġ li r-riżorsa tal-ilma nieħdu ħsiebha sewwa u li l-użu li nagħmlu minnha jkun wieħed sostenibbli. Sfortunatament, sal-lum, l-immaniġjar tal-ilma f’Malta huwa kkaratterizzat minn doża mhux żgħira ta’ inkompetenza. Hemm aċċess kważi bla kontroll għall-ilma tal-pjan filwaqt li kwantità kbira ta’ ilma tax-xita jintrema l-baħar: kemm direttament permezz tal-mini li tħaffru għal dan l-iskop kif ukoll permezz tas-sistema tad-drenaġġ. Ir-regoli dwar il-ġbir u l-ħażna tal-ilma tax-xita applikati mill-awtoritajiet għal bini u żvilupp ġdid ħafna drabi mhumiex osservati. L-awtoritajiet ftit li xejn jagħtu kas.

Il-politika dwar it-transport hi qasam ieħor fejn l-ippjanar li ma jħarisx fit-tul jeħtieġ li jkun sostitwit billi tkun applikata l-politika ta’ żvilupp sostenibbli. Il-Pjan Nazzjonali tat-Trasport, li jibqa’ fis-seħħ sal-2025, jiġbdilna l-attenzjoni tagħna li nofs il-vjaġġi li nagħmlu bil-karozzi privati jdumu inqas minn kwarta. Dan jindika li inizjattivi biex ikun imrażżan it-traffiku fuq livell lokali u reġjonali jista’ jindirizza b’mod effettiv il-konġestjoni tat-traffiku fit-toroq tagħna bil-vantaġġ doppju ta’ titjib fil-kwalità tal-arja fejn din hi l-iktar meħtieġa.

Il-Pjan Nazzjonali tat-Transport jgħidilna li f’dan il-qasam, tul is-snin, ftit li xejn ħarisna fit-tul. Dan wassal, jgħidilna l-pjan, għal nuqqas ta’ direzzjoni strateġika u bħala riżultat ta’ dan żviluppajna l-inkapaċità li jkunu indirizzati materji diffiċli bħalma hi dik li tikkonċerna t-tnaqqis tal-karozzi privati. Min-naħa l-waħda għandna dan il-ħsieb sostenibbli dwar l-ippjanar tat-trasport, imma imbagħad min-naħa l-oħra l-Gvern ġie jaqa’ u jqum u għaddej bi programm ta’ nfieq sostanzjali fl-infrastruttura tat-toroq bl-iskop li tiżdied il-kapaċità tagħhom u bil-konsegwenza li d-dipendenza tagħna fuq il-karozzi tibqa’ tiżdied.

Dan kollu żejt fil-bażwa għax ġie ippruvat tul is-snin, bi studji li saru f’diversi pajjiżi, illi l-iżvilupp tas-sistema tat-toroq ma tnaqqasx il-konġestjoni tat-traffiku, imma isservi biss biex il-problema tkun posposta inkella tiċċaqlaq minn żona għall-oħra.

L-affarijiet huma agħar fil-qasam tal-ippjanar għall-użu tal-art. Gvernijiet suċċessivi wrew li ma kienux kapaċi jrażżnu l-iżvilupp esaġerat. B’wiċċ ta’ qdusija artifiċjali t-tmexxija politika tiddeskrivi lilha nnifisha bħal ħbieb tan-negozji (business friendly) inkella, kif smajna din il-ġimgħa ħbieb tas-suq (market friendly) u dan biex jippruvaw jiġġustifikaw in-nuqqas ta’ azzjoni adegwata. Qalulna li l-industrija tal-bini tant ħolqot impjiegi li qed tikkontribwixxi b’mod effettiv għal titjib fil-kwalità tal-ħajja.

Imma, kif bla dubju nafu lkoll, l-industrija tal-kostruzzjoni kienet fuq quddiem nett tkattar il-ħsara lill-pajjiż permezz ta’ żvilupp esaġerat bil-pretensjoni li l-ħsara ambjentali ikkawżata minnhom nagħmlu tajjeb għaliha aħna, l-bqija. Sfortunatament, ġew mgħejjuna minn gvernijiet suċċessivi li kontinwament fittxew kif jagħmluhielhom iktar faċli biex igawdu l-frott ta’ ħidmiethom. L-ippjanar tal-użu tal-art kif ipprattikat f’pajjiżna mhux sostenibbli u iktar ma jkun imrażżan malajr, ikun aħjar għal kulħadd.

In-nuqqas tal-politika għall-iżvilupp sostenibbli tinħass prattikament fl-oqsma kollha. Jeħtieġ li llum qabel għada nħarsu fit-tul f’kull deċiżjoni li tittieħed. Kien pass tajjeb, pass ‘l-quddiem li r-responsabbilta politika għall-iżvilupp sostenibbli marret lura f’Kastilja, fl-Uffiċċju tal-Prim Ministru. Imma dan għandu jkun biss l-ewwel pass. Il-bidu, segwit minn hafna iktar passi.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 19 ta’ Jannar 2020

The politics of sustainable development

The politics of sustainable development is a matter for the Prime Minister’s direct consideration as it is wide-ranging and concerns all areas of policy.

It is quite interesting that once more sustainable development has taken up residence at Castille, being the responsibility of Minister Carmelo Abela, who has been appointed as a Minister within the Office of the Prime Minister. This was very rarely the case to date except in the short period during which Mario de Marco was Parliamentary Secretary for Tourism and the Environment.

Robert Abela is not the first Prime Minister who has emphasised the need to give much more importance to sustainable development. To date, however, none of them has delivered.

Sustainable development is one of the most abused and mis-used terms in the political lexicon. Political discourse continuously fails to project the politics of sustainable development as having a long-term view and continuously factoring future generations in the decision-taking process.

Governments do not give sufficient importance to sustainable development as this is not just about today. It is rather about how today’s activity should not prejudice tomorrow and future generations. This is not sufficiently on the radar of today’s politicians. Their interest, generally, does not span more than five years: that is until the next general election.

This is a point underlined by former Norwegian social democrat Prime Minister Gro Harlem Brundtland in her seminal UN Report Our Common Future who emphasised that “We act as we do because we can get away with it: future generations do not vote; they have no political or financial power; they cannot challenge our decisions.

The politics of sustainable development is not just a matter of environmental concern: it involves a holistic consideration of environmental, economic, social and cultural policy. It signifies that our actions must have a long-term view and be simultaneously compatible with the forces of nature, the economy, human development and our culture.

Sustainable development is about living in harmony with all that surrounds us, at all times, not just when it suits us. It requires the synchronisation of cultural, social, environmental and economic policy. Shielding human dignity, appreciating our culture and environmental protection are as essential as economic development.

Within a global and EU framework the politics of sustainable development also involves following and implementing the UN Sustainable Development Goals: 17 goals and the associated 169 targets. This is the global 2030 Agenda to which the European Union contributed substantially. While the whole 2030 Agenda is important, some aspects of it are relatively more important on a local level.

Consider water management, for example. It is imperative that we realise that we need to manage our water resources in a sustainable manner. To date gross incompetence has characterised water management in Malta. Access to the water table is still substantially a free for all, while storm water is mostly dumped into the sea, either directly or through the public sewer system. Rules for rainwater harvesting within the framework of land use planning are more honoured in the breach, without the authorities taking the minimum of enforcement action.

Transport policy is another area where short-term planning needs to give way to the politics of sustainable development. The National Transport Master Plan which runs until 2025 draws our attention that 50 per cent of private car journeys involve trips that are shorter than 15 minutes. This indicates that taking initiatives to reduce vehicular traffic at a local and regional level would be of considerable help in addressing road congestion and improving air quality where it matters most.

The National Transport Master Plan emphasises that the approach to transport planning and policy in Malta has, to date, generally been short-term in nature. This “has resulted in the lack of strategic direction and the inherent inability to address difficult issues such as private vehicle restraint.” On the one hand we have this “written” sustainable approach to transport policy, yet on the other hand government has embarked on an unsustainable spending spree of infrastructural development to increase the capacity of our roads, as a result ensuring that car-dependency continues unabated.

Addressing traffic congestion through expanding the road network only results in shifting the problem: either physically to another area, or else moving it in time.

The cherry on the cake is land use planning. Successive governments have been unable to restrain overdevelopment.

Sanctimoniously they describe themselves as being business friendly or market friendly to try and justify their lack of adequate action. The building industry, we are repeatedly told, creates so much jobs that it “contributes to the quality of life”.

As we are all well aware the construction industry has been a major force in ruining this country through over-development and through expecting us to foot their environmental bills. Unfortunately, they have been aided by successive governments who continuously seek ways to make it easier for the industry to plunder their way through. Land use planning is clearly unsustainable and the sooner it is restrained the better for all.

Sustainable development is conspicuous by its absence in practically all areas of policy. The politics of sustainable development still needs to be ingrained in the day-to-day policy-making structures. Assigning political responsibility for sustainable development to a Minister in the Office of the Prime Minister could be a good first step forward. However, there is still a long way to go.

published in the Malta Independent on Sunday : 19 January 2020

L-iżbilanċ ambjentali

L-iżbilanċ ambjentali qiegħed dejjem jiżdied. Fid-diskors twil iżżejjed tiegħu meta ħabbar il-Baġit, il-Ministru tal-Finanzi Edward Scicluna dan il-fatt ma jagħtix kas tiegħu.

L-iżviluppaturi tal-propjetà, permezz tal-assoċjazzjoni tagħhom l-MDA esprimaw is-sodisfazzjon tagħhom dwar Baġit li għal darba oħra aċċetta l-proposti tagħhom biex l-iskemi ta’ inċentivi dwar tnaqqis ta’ taxxi marbuta max-xiri tal-propjetà jkunu estiżi. Il-Baġit jippreżenta dawn il-proposti b’libsa ta’ proposti soċjali. Fir-realtà huma miżuri kontra l-ambjent għax għandhom impatt dirett fuq iktar żvilupp ta’ art kif ukoll fuq l-intensifikazzjoni tal-iżvilupp fiż-żoni urbani tagħna.

It-turiżmu tal-Cruise liners huwa mfaħħar fid-diskors tal-Baġit. Il-Ministru Scicluna jentużjażma ruħu ftit iżżejjed meta jħabbar fid-diskors tiegħu li l-industrija tal-cruise liners f’Malta kibret b’75% tul dawn l-aħħar sitt snin. Il-Ministru Scicluna, probabbilment mhux konxju biżżejjed li l-industrija tal-cruise liners hi kontributur mhux żgħir fil-kontaminazzjoni tal-kwalità tal-arja.

Jeżistu diversi studji dwar l-impatti ambjentali tal-cruise liners fl-ibħra internazzjonali. Il-materja kienet mistħarrġa ukoll minn għaqda ambjentali lokali bl-għajnuna ta’ għaqda ambjentali Ġermaniża. Il-kampjuni tal-arja li ħadu mill-inħawi tal-Port il-Kbir jindikaw preżenza mhux żgħira ta’ partikoli mikroskopiċi fl-arja li qed jispiċċaw fil-pulmun ta’ dawk li jgħixu, jaħdmu inkella sempliċiment jgħaddu mil-lokalitajiet madwar il-Port il-Kbir. Bla dubju l-istess ħaġa insibuha f’Birżebbuġa bħala riżultat tal-operazzjonijiet tal-Port Ħieles.

Biex dan ikun indirizzat, soluzzjoni possibli tkun l-introduzzjoni ta’ obbligu li l-vapuri jagħmlu użu minn elettriku ġġenerat fuq l-art meta dawn ikunu mal-moll. Dwar dan diġa saru studji preliminari. L-istudji, iżda, mhumiex biżżejjed. Jirrikjedu ukoll id-disponibilità għall-azzjoni – disponibilità li presentement ma teżistix. L-istudju dwar il-Port il-Kbir sar fl-2014 filwaqt li dak dwar Birżebbuġa sar fl-2018. Dwar dan kollu d-diskors tal-Baġit hu sieket.

Il-Gvern għadu ma ħabbarx id-data li minnha ‘l-quddiem mhux ser ikun possibli li jkunu impurtati f’Malta karozzi li jaħdmu bil-petrol jew bid-diżil. Ġejna nfurmati li din id-data tista’ titħabbar fl-2020. It-tfassil tal-istrateġija tal-Gvern f’dan il-qasam qed tieħu fit-tul biex tieħu sura meta kien il-Prim Ministru nnifsu li ħabbarha iktar minn sentejn ilu. Ma hemm l-ebda serjetà fil-mod kif din l-istrateġija qed tkun imfassla. Il-materja mhix biss dwar li ma nimpurtawx iktar karozzi li jaħdmu bil-petrol jew bid-diżil.

Tinvolvi ukoll l-interess esaġerat kurrenti fl-iżvilupp ta’ pompi tal-petrol ġodda f’diversi inħawi ta’ Malta. Għax xi ħtieġa hemm għal iktar pompi tal-petrol meta d-deċiżjoni dwar l-elettrifikazzjoni tat-trasport privat qiegħed wara l-bieb? Moratorju immedjat dwar l-iżvilupp ta’ pompi tal-petrol ġodda kienet tkun deċiżjoni tajba u f’waqtha, meta hu aċċettat minn kulħadd li ma hemmx użu għalihom!

Il-Baġit, ifaħħar u jiftaħar bl-investiment massiċċ fl-infrastruttura tat-toroq. B’mod partikolari dwar mini jew fly-overs li x-xogħol dwarhom għaddej inkella qiegħed fi stadju avvanzat ta’ ippjanar.

Il-ġustifikazzjoni għal dan, minn dikjarazzjonijiet diversi li saru matul ix-xhur li għaddew, hi, biex tkun indirizzata l-konġestjoni tat-traffiku. Studji li saru madwar id-dinja kollha repetutament żvelaw li dawn it-tipi ta’ żviluppi fl-infrastruttura tat-toroq inevitabilment twassal għal-iktar traffiku.

Il-Minstru dan kollu jinjorah u jibqa’ jinsisti li jarmi daqstant miljuni ta’ ewro. Apparti li jgħarbel ftit l-esperjenza f’pajjiżi oħra, l-Onor. Ministru għandu jikkonsulta ruħu wkoll mal-Master-Plan għat-Trasport li tfassal taħt id-direzzjoni tal-Gvern li minnu jifforma parti u li b’mod mill-iktar ċar ifisser kif it-tnaqqis tal-karozzi privati mit-toroq tagħna hu għan essenzjali. Il-Ministru għall-Finanzi għandu jfittex li jkun jaf l-għaliex il-Gvern jitlob il-pariri u mbagħad dawn ikunu injorati.

Fl-aħħar il-Gvern irrealizza li hemm ħtieġa ta’ strateġija għal Green New Deal. Din hija strateġija li tindirizza l-impatti tat-tibdil fil-klima b’mod sostenibbli: ekonomikament, ekologikament u soċjalment. Imma biex strateġija ta’ dan ix-xorta tkun tagħmel sens, il-Gvern għandu, l-ewwel u qabel kollox iżarma l-istrateġiji li diġa għandu u li huma dijametrikament opposti għall-Green New Deal.

Ma jagħmilx sens, per eżempju, li filwaqt li l-Gvern repetutament jiddikjara ruħu favur il-ħtieġa tal-ħarsien ambjentali, imma mbagħad kontinwament joħroġ inċentivi biex jinkoraġixxi is-suq tal-propjetà. Lanqas ma jagħmel sens li jibqa’ għaddej bil-programm intensiv tal-iżvilupp tal-infrastruttura tat-toroq jew li jibqa’ għaddej bil-pjani dwar l-iżvilupp tal-mina bejn Malta u Għawdex li inevitabilment ser isservi biex iktar karozzi jaqsmu bejn il-gżejjer b’faċilità.

Flok l-għotjiet għax-xiri tal-batteriji għall-ħażna tal-elettriku ġġenerat mill-pannelli fotovoltajiċi kien ikun ferm aħjar kieku l-Gvern jagħti bidu għal investiment massiv biex ikun assigurat li s-sistema tad-distribuzzjoni tal-elettriku titjib għax hu b’dan li jista’ jkun aċċertat illi fid-djar tagħna jkun possibli li niġġeneraw iktar elettriku mix-xemx. In-nuqqas ta’ miżuri effettivi biex tkun iġġenerata iktar enerġija minn sorsi rinovabbli juru kemm mhu veru xejn li l-Gvern hu kommess favur t-tfassil u l-implimentazzjoni ta’ strateġija dwar il-Green New Deal.

Il-Ministru tal-Finanzi qed jgħaddina biż-żmien meta f’nifs wieħed jinsisti jitkellem dwar Għawdex bħala gżira ekoloġika filwaqt li jibqa’ jinsisti fuq “ħtieġa” għall-mina bejn il-gżejjer. Mina li ser taċċellera l-ħsara ambjentali fil-gżira Għawdxija.

L-iżbilanċ ambjentali qed jikber kontinwament, bla ebda kontroll ta’ xejn.

Ippubblikat fuq Illum: Il-Ħadd 20 ta’ Ottubru 2019