Aħdar ir-risposta

(diskors li għamilt illum is-Sibt 6 t’April 2019 f’egħluq Laqgħa Ġenerali Straordinarja li approvat il-kandidati u l-Manifest Elettorali ta’ Alternattiva Demokratika għall-elezzjonijiet ta’ Mejju 2019)

Il-Manifest Elettorali li għadna kif iddiskutejna u approvajna huwa mibni fuq erba’ argumenti: l-ugwaljanza, l-ekoloġija, is-saħħa u d-demokrazija. Hija r-rabta kontinwa li nfittxu bejn il-politika ambjentali u l-politika soċjali.

Kif ngħidu fil-Manifest li għadna kif approvajna, “Biex tkompli tinbena Ewropa b’saħħitha li tiddefendi liċ-ċittadin hemm bżonn li tissaħħaħ id-demokrazija. Id-demokrazija trid titħaddem dejjem iżjed fl-istituzzjonijiet kollha, b’mod li d-deċiżjonijiet kollha li jittieħdu mhux biss ikunu trasparenti imma fuq kollox jittieħdu minn persuni eletti u politikament kontabbli. Iċ-ċittadini għandu jkunilhom possibli li jinvolvu ruħhom direttament f’dan il-proċess demokratiku.

Għal dan l-iskop, anke l-lobbying għandu jkun trasparenti, b’regoli ċari li japplikaw għal kulħadd. (hu ta’ sodisfazzjoni li illum qrajna fil-gazzetti li l-Kummissarju tal-Istandards fil-Ħajja Pubblika beda jaħdem dwar l-ewwel regoli dwar il-lobbying)

Għax mhux aċċettabbli f’soċjetà Demokratika li ma jkunx magħruf min qed jipprova jinfluwenza d-deċiżjonijiet, kif u għaliex.

Dan ma’ jgħoddx biss fl-Unjoni Ewropeja imma fuq kollox għandu jgħodd f’kull wieħed mill-istati membri.

Ir-rapporti ippubblikati dwar Malta mill-Kunsill tal-Ewropa, mill-Kummissjoni Venezja u il-GRECO (il-kumitat kontra l-korruzzjoni) lilna ma ssorpreduniex. Fihom ħafna affarijiet li mhux biss Alternattiva Demokratika ilha żmien titkellem dwarhom imma dwarhom ukoll għamilna proposti konkreti matul is-snin, inkluż fil-Manifesti Elettorali differenti.

Il-Gvern qed jipprova jiddefendi ruħu li l-kritika qed issir dwar liġijiet li saru żmien ilu li l-gvern tal-lum wiret mingħand il-gverijiet ta’qabel. Filwaqt li f’numru ta’ kazijiet dan hu minnu jibqa’ l-fatt li l-Gvern preżenti sabha komda li jibqa’ għaddej fuq dak li sab, għax hu komdu ħafna li meta tiġi dahrek mal-ħajt twaħħal f’ dawk li ġew qablek.

Ħu per eżempju l-poteri li għandu l-Prim Ministru u l-Ministru tal-Intern li jawtorizza l-intercettazzjoni tat-telekomunikazzjoni (tapping). Ma kellniex bżonn li l-GRECO jiġbdulna l-attenzjoni għaliha din. Ilna ngħiduha, kif għamilna anke fil-Manifest Elettorali tal-2017 ta’ AD. Kif jista’jkun li jibqa’ jkun il-politku li jiddeċiedi jekk jingħatax permess jew le biex isir it-tapping? Kif ser jiddeċiedi l-politiku meta jkun iffaċċjat b’talba biex ikunu investigati dawk ta’ madwaru? Dan mhux konflitt ta’ interess kbir? Hu għalhekk li ilna ngħidu li l-awtorità li jsir it-tapping għandha tingħata lill-ġudikatura li bla dubju tfittex li toqgħod attenta illi fil-ġlieda kontra l-kriminalità mhux biss titwarrab il-politika partiġjana u l-protezzjoni tal-ħbieb tal-politiku imma fuq kollox tassigura li jkun imħarsa d-drittijiet fundamentali.
Għidna ferm iktar minn hekk. Fl-2017 fil-Manifest Elettorali tkellimna ukoll fuq l-FIAU (Financial Intelligence Analysis Unit) fejn insistejna li m’għandiex tkompli tkun imexxija mill-AG (Avukat Ġenerali) u li r-rapporti tagħha m’għandhomx imorru għand il-Pulizija imma direttament għand il-Magistrat tal-Għassa. Irid ikun assigurat li r-rapporti tal-FIAU meta jaslu għand il-Pulizija ma jispiċċawx fil-bir tas-skieken imma li dawn ikunu investigati sewwa u li jittieħdu passi kull fejn jirriżulta meħtieġ.

Il-Kummissjoni Venezja u l-GRECO qalulna li istituzzjonijiet f’Malta għandna ħafna imma li dawn huwa dgħajfa. Qalu tajjeb, imma l-opinjoni pubblika f’Malta ilha konxja minn dan. Imma dan ġie injorat mill-Gvern immexxi mill-Partit Laburista. Il-PN min-naħa l-oħra, kellu jkun fl-Opposizzjoni biex jirrealizza dwar id-djgħufija tal-istituzzjonjijiet. Uħud minnhom ħoloqhom hu stess, iddiżinjati dgħajfa apposta, u dwar oħrajn sakemm inqeda għalaq għajnejh.

Huwa f’dan il-kuntest li ilna naħdmu għal dawn is-snin kollha.
Il-ħidma tagħna f’din il-kampanja elettorali b’differenza is-soltu mhiex limitat inkella iffukatan kważi esklussivament fuq il-Parlament Ewropew. Għall-ewwel darba qed niffaċċjaw l-elezzjonijiet tal-Kunsilli Lokali kollha fl-istess jum.

Ser nippreżentaw tal-inqas 9 kandidati, l-parti l-kbira minnhom żgħażagħ li qed jikkontestaw għall-ewwel darba fuq il-Mellieħa (Luke Caruana), Marsaskala (Daniel Desira), B’Kara (Anna Azzopardi), Naxxar (James Gabarretta), u Ħaż-Żebbuġ (Samwel Muscat). Għandna ukoll Irlandiż li jgħix Malta (Donal Kelly) li offra s-servizz tiegħu bħala kandidat fuq ix-Xgħajra u l-attivist ambjentali fil-Gżira (Jamie Mercieca). Ma dawn ngħodd ukoll lill-veteran tagħna fil-Kunsill Lokali ta’ H’Attard Ralph Cassar, li issa ilu jiġi elett għal snin twal – madwar għoxrin sena.

Grazzi lilkom ilkoll li qed toffru s-servizz tagħkom.

Ma dawn kollha, bħala partit iddeċidejna li għandi nikkontesta jiena ukoll fil-lokalità ta’ San Ġiljan. Għażilna din il-lokalità għax bħala partit irridu nagħtu kontribut dirett lir-residenti f’San Ġiljan li qed jiffaċċjaw problemi kbar. San Ġiljan hu fost dawk il-lokalitajiet li huma l-iktar milquta mill-iżvilupp bla rażan li bħalissa qed iħarbat il-ħajja ta’ kuljum ta’ bosta mill-Maltin.

Fiċ-ċentru tal-ħidma politika tagħna bħalissa hemm il-ħarsien tal-ambjent urban. Tul dawn il-ġimgħat dorna diversi lokalitajiet nitkellmu dwar il-kundizzjonijiet tat-toroq, dwar il-politika tat-trasport intenzjonata biex tkompli iżżid il-karozzi fit-toroq, dwar in-nuqqas ta’ aċċessibilità kif ukoll dwar it-teħid tal-ispazji pubbliċi, inkluż il-bankini, min-negozji għad-detriment tar-residenti.

F’diversi lokalitajiet, primarjament mal-kosta r-residenti ġew ridotti għal priġuniera f’darhom għax il-bankini okkupati minn imwejjed u siġġijiet li qed joħlqu diffikultajiet kbar kemm għall-aċċess tar-residenti għal djarhom kif ukoll għal servizzi bażiċi bħall-ġbir tal-iskart.

It-traskuraġni amministrattiva tul is-snin irrediet lokalità bħall-B’Kara bħala lokalità perikoluża kull meta jkollna maltempata. B’Kara għadha tiffaċċja l-għargħar kull meta jkun hawn ħalba xita, qawwija u mhux. Il-Gvernijiet repetutament fittxew li jindirizzaw l-effett u ftit li xejn saret ħidma dwar il-kawża ta’ dan kollu. Parti mhux żgħira mill-bini ta’ dan l-aħħar ħamisn sena fiħ nuqqas ta’ bjar (jew bjar ta’ qisien żgħar) bil-konsegwenza li f’kull ħalba xita miljuni ta’ litri ta’ ilma tax-xita jispiċċa fit-toroq ta’ B’Kara flok fil-bjar li suppost inbnew. Dan mhux biss hu ħtija ta’ nuqqas ta’ bjar f’B’Kara imma ukoll fil-lokalitajiet fil-madwar. F’dan is-sens B’Kara hi l-vittma ta’ amministrazzjoni pubblika inkompetenti li tul is-snin injorat ir-responsabbiltà li tara illi kull binja hi mgħammra b’bir ta’ daqs adegwat.

Hemm il-ħtieġa li nenfasizzaw iktar fuq il-ħtieġa li tkun implimentata mingħajr iktar dewmien l-istrateġija nazzjonali dwar it-trasport li teżiġi li jonqsu l-karozzi mit-toroq tagħna, primarjament għax m’għandniex bżonn din il-kwantità ta’ karozzi. Għandna bżonn investiment ikbar fit-trasport pubbliku, inkluż transport pubbliku reġjonali u lokali għax dan iservi biex inaqqas l-użu ta’ karozzi privati fit-toroq tagħna għal distanzi qosra. Irridu nirrealizzaw li 50% tal-vjaġġi li jsiru bil-karozzi privati fit-toroq Maltin isiru għal distanzi qosra li jdumu inqas minn 15-il minuta.

Fuq kollox hemm bżonn ta’ investiment ikbar fl-infrastruttura lokali, iffukata fuq il-ħtieġa li niffaċilitaw dejjem iktar l-aċċessibilità għal in jagħżel li jimxi inkella li jsuq ir-rota.

Il-kwalità tal-ambjent urban jirrifletti l-kwalità tal-ħajja tagħna. Jeffettwa l-arja tant essenzjali biex ngħixu. Jeffettwa l-ispazji pubbliċi tant essenzjali biex bħala l-pulmun tal-lokalitajiet tagħna jagħtuna in-nifs u l-ispazju fejn ngħixu.

Il-karozzi ħadulna t-toroq. In-negożji ħadulna l-bankini. Irriduhom lura. Dawn huma essenzjali għall-ħajja urbana. Huma l-ispazji pubbliċi bażiċi li flimkien mal-pjazez tagħna jimmarkaw lill-komunitajiet tagħna.

Neħtieġu toroq u bankini li jkunu aċċessibli għal kulħadd. Il-Kunsilli Lokali, għandhom ikunu fuq quddiem biex iħeġġu lill-gvern sabiex mis-€700 miljun li qed jipproġetta bħala nefqa biex jirranġa t-toroq, jitbiddlu ukoll il-bankini. Ħafna minnhom saru biex jaġevolaw il-karozzi fil-garaxxijiet bil-konsegwenza li diversi bankini spiċċaw tlajja u nżul kontinwi b’detriment għal min huwa vulnerabbli. Bl-istess mod, il-Kunsilli Lokali għandhom jaraw li l-bankini ikunu ħielsa minn ostakli li ħafna drabi iġiegħlu lir-residenti, partikolarment dawk l-iktar vulnerabbli jimxu fin-nofs tat-triq.

Għal kunsilliera f’isem Alternattiva Demokratika, din hija kwistjoni prijoritarja ta′ aċċessibilità għar-residenti kollha.

Irridu nsellmu lill-dawk il-kunsilliera kollha li tul is-snin ħarġu għonqhom b’konvinzjoni kbira biex inħarsu l-wirt storiku u l-wirt ekoliġiku ta’pajjiżna. Mhux xogħol faċli. Ħidma li f’Alternattiva Demokratika nagħmluha bla waqfien. Uħud mill-proġetti l-kbar li huma fuq l-aġenda tal-pajjiż għax-xhur u s-snin li ġejjin huma ta’ ħsara kbira. M’għandix f’moħħi biss il-mina bejn Malta u Għawdex li barra li mhiex meħtieġa ser tagħmel ħsara mhux biss lill-Għawdex fit-totalità tiegħu imma ukoll lill-agrikultura madwar in-Nadur f’ Ta’ Kenuna kif ukoll lill-Wied tal-Pwales u z-zona tal-Għerien fil-limiti tal-Mellieħa. Iktar kmieni din il-ġimgħa ippreżentajna oġġezzjini għall-bini tat-torri tat-Toyota f’Ħaż-Żebbuġ li qed ifittex li joħloq mostru ta’ 14-il sular, 11 minnhom il-fuq mit-triq f’zona li ser ikollha impatti kbar fuq ir-residenti ta’ Ħaż-Żebbuġ.

Aħna qegħdin hawn biex inservu. Ilkoll.

Qed noffru mill-ġdid is-servizz tagħna fil-Parlament Ewropew u fil-Kunsilli Lokali. Hi ħidma li ser tkun imsejsa fuq il-valuri bażiċi li fuqhom hi mibnija l-ħidma ħadra: l-għarfien ekoloġiku, il-ġustizzja soċjali, id-demokrazija parteċipattiva, n-non-vjolenza, s-sostenibilità u r-rispett lejn id-diversità.

Qegħdin nippreżentaw Manifest li jiftaħ il-bibien u t-twieqi għal żiffa li tnaddaf, għal diskussjoni li tfittex risposti għall-mistoqsijiet u teżamina s-soluzzjonijiet possibli. Irridu b’mod kontinwu nisfidaw l-istatus quo u f’dan il-proċess inneħħu l-għanqbut li hemm f’diversi irkejjen mhux biss f’Malta imma ukoll fi Brussell.

Il-politika ħadra tfisser li ma tibża’ tiddiskuti xejn.

Jekk inti tfittex u tistaqsi kif il-kwalità tal-ħajja tagħna lkoll tista′ tkun aħjar, kif għandha tonqos u eventwalment tkun eliminata l-emarġinazzjoni, kif tissaħħaħ id-demokrazija, m’għandekx wisq minn fejn tagħżel.

Pajjiżna ma jistax jibqa’ b’rasu fir-ramel: għalhekk l-aħdar hu r-risposta għall-mistoqsijiet tiegħek.

Alternattiva Demokratika hi l-unika garanzija li leħen kulħadd jinstema’ .

 

Il-Manifest Elettorali issibu hawn

Il-mina mhix soluzzjoni: hi problema

Il-mina li hi proposta taħt qiegħ il-baħar bejn Għawdex u Malta ser ikollha impatti negattivi konsiderevoli kemm fuq Għawdex kif ukoll fuq Malta. L-iżjed wieħed ovvju hu l-ġenerazzjoni ta’ madwar miljun u nofs metru kubu ta’ radam li ser jispiċċa fil-baħar. Dan ser jagħti bidu għal ħmar il-lejl ambjentali ieħor: għax l-iżviluppaturi ma baqgħalhomx fejn “jiżviluppaw” fuq l-art! Qed ifittxu l-ispazju. L-Awtorità dwar l-Ambjent u r-Riżorsi diġa identifikat fejn dan jista’ jsir. Mhux ta’ b’xejn li r-residenti tax-Xgħajra qed jirvellaw.

Il-problemi assoċjati mal-mina proposta huma bosta. Art agrikola madwar il-punti tad-dħul, fuq iż-żewġ naħat, kemm f’ Ta’ Kenuna fil-limiti tan-Nadur kif ukoll ħdejn

L-Għerien fil-periferija tal-Mellieħa u ma tul il-wied tal-Pwales ser ikollha tagħmel il-wisgħa. Din ser tispiċċa tkun trasformata f’toroq kif ukoll f’faċilitajiet għall-kontroll tad-dħul fil-mina. Magħhom imbagħad jiżdiedu pompi tal-petrol, kull naħa tal-mina.

Hu ċar, minn dak magħruf s’issa, li d-dħul għall-mina min-naħa ta’ Malta ser ikun viċin ħafna tal-ilma tal-pjan tal-Miżieb, jekk mhux dritt minn ġo fih ukoll! Dan l-ilma tal-pjan hu f’kundizzjoni tajba, l-aħjar wieħed fil-gżejjer Maltin. Din kienet ukoll waħda mir-ragunijiet ewlenin l-għaliex fil-passat riċenti kellhom ikunu abbandunati żewġ proġetti kbar fl-inħawi, dak tal-golf course u ieħor konness mat-toroq (in-network TEN-T).

Għandu jingħad ukoll li volum kbir ta’ traffiku ser ikun iġġenerat u dan ser jgħaddi viċin ħafna tar-riżerva naturali tas-Simar fix-Xemxija. Il-ħsejjes, id-dwal u t-tniġġiż tal-arja ser ikollhom impatt negattiv konsiderevoli fuq ir-riżerva, b’mod partikolari matul il-lejl, ħin li fih in-natura ukoll tfittex li tistrieħ.

Dawn il-problemi li inevitabilment jinħolqu mill-mina għandhom iwasslu lil min hu rasu fuq għonqu biex ifittex soluzzjoni alternattiva biex titjieb il-konnettività bejn Għawdex u Malta. Soluzzjoni li tevita dawn il-problemi u iktar.

Ħa nkun ċar: il-konnettività bejn il-gżejjer ta’ Għawdex u Malta teħtieġ titjib konsiderevoli: is-soluzzjoni imma, mhiex il-mina. Is-soluzzjoni għandha tkun waħda li tiffaċilita l-moviment bejn il-gżejjer mingħajr ma żżid mal-problemi li diġa għandna. B’mod partikolari għandna nevitaw li nkabbru l-problema tat-traffiku iktar milli hi diġa. Dan nistgħu nagħmluh jekk niżviluppaw soluzzjoni li tnaqqas flok ma tkabbar id-dipendenza tagħna fuq il-karozzi.

Hu stmat li l-mina proposta ser iżżid il-medja kull jum tal-movimenti tat-traffiku bejn il-gżejjer mit-3000 tal-lum għal madwar 9000: żieda bi tlett darbiet fuq perjodu ta’ ħmistax-il sena. Wieħed ma jridx wisq għerf biex jifhem dawn iċ-ċifri, li nsibuhom ukoll fl-istudju ekonomiku kkummissjonat fl-2015 mill-Awtorità tat-Trasport u l-Kamra tal-Kummerċ Għawdxija. Għax il-ħlas biex tgħaddi mill-mina ser jinġabar minn fuq kull karozza u allura d-dħul ser jiddependi mill-ġenerazzjoni tal-ikbar ammont possibli ta’ traffiku. L-eżistenza tal-mina tiddependi fuq dan: bla traffiku ma tistax teżisti. Dan imur kontra l-oġġettiv ewlieni tal-Pjan Nazzjonali tat-Trasport (National Transport Master-Plan 2025) li fi kliem mill-iktar ċar jispjega kemm it-tnaqqis tal-karozzi mit-toroq tagħna hu l-mira fit-tul tal-politika tagħna dwar it-trasport.

Is-soluzzjoni meħtieġa trid tindirizza l-moviment tan-nies u mhux il-moviment tal-karozzi. L-unika soluzzjoni raġjonevoli allura hi l-introduzzjoni ta’ katamaran (fast ferry service) bejn Għawdex u Malta: bejn l-Imġarr f’Għawdex u punti varji mal-kosta f’Malta li jistgħu jinkludu x-Xemxija, Tas-Sliema u l-Belt Valletta. Ma dan imbagħad ikun hemm ħtieġa tat-titjib tas-servizz tat-trasport pubbliku minn fejn jieqaf il-katamaran għall-bqija tal-pajjiż.

Hu essenzjali li s-soluzzjonijiet li nagħżlu għall-problemi tagħna tat-trasport ikun jħarsu fit-tul ħalli nnaqqsu u mhux inżidu l-problemi li nħallu lil ta’ warajna.

Ippubblikat f’Illum: il-Ħadd 3 ta’ Frar 2019

The proposed Tunnel is not a solution: it is a problem

The proposed tunnel below the seabed linking Malta and Gozo will have considerable negative impacts on both Gozo and Malta. The most obvious one is the generation of around one and a half million cubic metres of bits of rock which will be dumped into our seas, kick-starting another environmental nightmare, land reclamation. The construction lobby has run out of space to “develop” on land. The Environment and Resources Authority has already started identifying potential sites. The residents of Xgħajra have good reason to be up in arms.

The problems associated with the proposed tunnel are manifold. Agricultural land around the two points of exit of the proposed tunnel will be gobbled up: at Ta’ Kenuna on the outskirts of Nadur, and close to L-Għerien, on the periphery of Mellieħa and further along the Pwales valley. This agricultural land will make way for the roads and toll-control facilities leading to the tunnel. Then, they will inevitably be complemented by more petrol stations.

On the basis of what is known so far, it is already clear that on the Malta side the tunnel will be bored through or very close to the Miżieb aquifer, which is still in a very good state – the only one on the island so graded. This fact has been one of the determining issues leading to the abandonment of other large scale projects in the area (the golf-course and part of the TEN-T network).

One could also add that a substantial amount of traffic will be channelled very close to the Simar Nature Reserve in Xemxija. The resulting noise, light and air pollution will have a considerable negative impact on the reserve, especially at night, a time when nature seeks its resting time.

The problems generated by the proposed tunnel are substantial. There is, however, a reasonable solution to the connectivity issue.

Let me be clear: connectivity between the islands of Gozo and Malta needs considerable improvement. The proposed tunnel, however, is not the solution. The solution should be one which facilitates movement between the islands without creating more problems than we already have! In particular, we should avoid worsening the traffic problem. This can be done if the solution we seek is not one which increases our car dependency.

It is estimated that the proposed tunnel will increase average daily traffic movements between the two islands from the current 3,000 to a projected 9,000 – a threefold increase estimated over a fifteen-year period. One immediately understands the purpose of these projections referred to in the feasibility study commissioned jointly by Transport Malta and the Gozo Business Chamber in 2015. The toll to be charged – and, consequently, the tunnel’s economic performance – is dependent on generating the maximum traffic possible. Traffic underpins the very existence of the tunnel. This runs counter to the basic objective of the National Transport Master-Plan 2025 which in crystal clear language spells out the reduction of cars from our roads as the long-term objective of Malta’s National Transport Policy.

The solution needs to address the movement of people between the islands, not the movement of cars. The only reasonable solution would be the introduction of a fast-ferry service between Gozo and Malta, between Mġarr in Gozo and various points in Malta, which would include Xemxija, Sliema and Valletta. This should be linked to an improvement in the public transport links between these points and the rest of the country.

It is essential that we seek long-term solutions to our transport problems, such that we do not leave future generations burdened by our problems.

published in The Malta Independent on Sunday – 3 February 2019

L-ispekulaturi tal-art mgħejjuna mill-Gvern: ħa jaħtfu l-baħar ukoll

Qieshom mejtin bil-ġuh. Wara li ħarbtu l-art, issa ser iduru għall-baħar. Għalissa qed jillimitaw ruhom mir-Rikasli saż-Żonqor. Imma wara jibqgħu għaddejjin sa Baħar iċ-Ċagħaq.

Hu ċar daqs il-kristall li l-ispekulaturi tal-art lokali dawwru għajnejhom lejn il-kosta tagħna biex jissodisfaw ir-regħba tagħhom bla qies.

L-informazzjoni li l-Awtorità għall-Ambjent u r-Riżorsi (ERA) identifikat il-kosta bejn ir-Rikażli u iż-Żonqor bħala l-iktar parti tal-kosta li hi addattata għar-riklamazzjoni hi ta’ tħassib kbir. L-ERA qed tgħid li għaliex iż-żona hija diġa’ iddegradata (jiġifieri prattikament mejta), allura ma jimpurtax li tkompli issirilha aktar u aktar ħsara, għax daqslikieku ma baqax tama għal din iż-żona. Hekk qed tgħid l-ERA b’ħafna logħob bil-kliem.

Għalkemm għadha ma ttieħdet l-ebda deċiżjoni definittiva, l-identifikazzjoni mill-ERA ta’ din iż-żona hija r-riżultat ta’ pressjoni biex jinstab sit adattat għar-rimi ta’ skart tal-kostruzzjoni li jirriżulta minn proġetti fuq skala kbira bħall-mina proposta bejn Malta u Għawdex, kif ukoll il-proġett dB fis-sit tal-ITS u l-proġett Corinthia fuq il-peniżola ta’ Pembroke. Dawn il-proġetti se jipproduċu madwar miljun u nofs metru kubu ta’ skart tal-kostruzzjoni.

Iż-żona matul il-kosta tax-Xgħajra diġà ntużat bħala sit għar-rimi tal-iskart tal-kostruzzjoni minn proġetti oħra kbar, bħall-proġett mostru tal-MIDI fuq il-peniżola ta’ Tigne. Hi żona li ġiet wkoll effetwat bħala riżultat tal-outfall tad-drenaġġ tul is-snin.

Il-Gvern irċieva madwar għoxrin espressjoni ta’ interess, liema sejħa ħarget mill-Gvern innifsu, għal proġetti li jinvolvu r-riklamazzjoni tal-art f’diversi partijiet tal-kosta. Deċiżjonijiet dwar dawn il-proġetti għadhom pendenti. Huwa magħruf ukoll li fost l-aktar proġetti msemmija huma dawk bejn Portomaso u Baħar iċ-Ċagħaq. Fosthom hemm it-talba riċenti relatata mal-proġett Corinthia fuq il-peniżola ta’ Pembroke kif ukoll iż-żona marbuta ma’ Portomaso li kienet tifforma parti mill-Masterplan ta’ Paceville li illum suppost li ġie skartat.

Sfortunatament il-Gvern huwa favur ir-riklamazzjoni tal-art u għalhekk id-dikjarazzjonijiet minn uffiċjali tal-gvern li jipprovaw jitfgħu l-ballun f’saqajn l-ERA mhux kredibbli.

Alternattiva Demokratika hi kontra l-estensjoni tal-kankru tal-ispekulazzjoni tal-art għal fuq il-baħar tagħna. Tħeġġeġ lill-Gvern biex jieħu miżuri effettivi biex jipproteġi l-kosta u l-aċċess għaliha. Għad hemm diversi talbiet pendenti minn NGOs ambjentali għall-protezzjoni tal-kosta u dan in konnessjoni mal-implimentazzjoni tal-ligi tad-dimanju pubbliku. Kemm se jdumu fuq l-ixkaffa dawn it-talbiet?

Land Reclamation and the construction industry

land reclamation 01

The issue of land reclamation should be tackled in a responsible manner.

The Netherlands used land reclamation successfully to adequately manage its low-lying land. Hong Kong made use of land reclamation to create high value land required for its airport on the Chek Lak Kok island. Through land reclamation Singapore expanded its container port, an essential cornerstone in its economy.

In Malta land reclamation was used in the past to create the Freeport Terminal at Kalafrana in the limits of Birżebbuġa.

MEPA has during the recent past engaged consultants to assess the potential of land reclamation in Maltese waters.

A 2005 study was commissioned by MEPA and carried out by  Carl Bro. This study identified six relatively large coastal areas as search areas for potential land reclamation sites. The study had  recommended that these six areas, or a selection of them, be “investigated in further details in parallel with the execution of a pre-feasibility study, before a principal decision is taken on whether land reclamation is considered realistic under Maltese conditions. It is recommended that such investigations and studies be carried out by the Government prior to the involvement of the private sector in possible land reclamation projects.” (page 8 of report).

MEPA took up this proposal and commissioned ADI Associates together with Scott Wilson to carry out a detailed study on two of the identified coastal areas. These studies were finalised in 2007 and 2008 and consist of 4 volumes. The coastal areas identified and studied are those along the  Magħtab/Baħar iċ-Ċagħaq coastline and the Xgħajra/Marsaskala coastline.

These latter studies conclude with a detailed set of recommendations on more focused studies relative to environmental and economic impacts which would be necessary if land reclamation is to be further considered.

In Chapter 10 of its electoral manifesto the Labour Party is committed to utilise a programme of land reclamation as an important tool in the infrastructural development of the country.  The said electoral programme emphasises the environmental and economic sensitivity of such projects and underlines a  commitment to high standards in environmental, social, economic, land use planning and sustainable development fields.

In Parliament it has been declared that the next step would be for expressions of interest to be submitted by those proposing  projects for  development on reclaimed land. A call should be issued in the near future.

I believe that this is not the way forward.  On the basis of the studies carried out to date and such additional studies as may be required it would have been much better if government presents for public consultation a detailed draft land reclamation strategy.  Such a strategy would then be subjected to public consultation. A dialogue is required, not just with the developers but also with civil society, including most importantly with environmental NGOs.

The draft strategy would undoubtedly indicate the proposed permissible development on the reclaimed land. It would be interesting to note if the said strategy would consider the need for residential development in view of the over 70,000 vacant residential properties  on the islands. On the basis of existing and possibly additional studies the strategy would also seek to ensure that Malta’s coastline is protected much more effectively than Malta’s countryside has been to date.

All views should be carefully considered before such a strategy is finalised.

Once the strategy is finalised its environmental impacts should be carefully scrutinised  as is provided for in the Strategic Environment Assessment Directive of the EU. This Directive now has the force of law in Malta. It is only when this assessment has been finalised and the impacts identified are suitably addressed through changes in the draft strategy  itself (if required) that it would be reasonable to invite expressions of interest from interested parties.

Land reclamation is no magic solution to a construction industry which is in urgent need of restructuring. Even if land reclamation is permitted it cannot and will not offer a long term solution to an ailing construction industry which has been capable of contributing to an accumulating stockpile of vacant dwellings which are equivalent to 9 ghost towns, each the size of B’Kara.

The country would be economically and socially much better off if the construction industry is assisted in its much needed restructuring. It would undoubtedly need to shed labour which can be absorbed by other sectors of the economy. Retraining would  be required  to ease the entry of the shed labour force into other economic areas.

This  would certainly be much more beneficial and sustainable than land reclamation.

published in The Times  on 27 April 2013 under the title: Land Reclamation and Building

The risk of failure stares us in the face

The United Nations Environment Programme is one of the success stories of the 1972 UN Stockholm Conference on the Human Environment. Through its Mediterranean Action Programme, UNEP successfully brought together the states bordering the Mediterranean. In 1976, they signed the Barcelona Convention for the Protection of the Mediterranean Sea against Pollution.

Malta signed the convention and a number of protocols, among which a 1980 protocol against pollution from land-based sources and activities, known as the LBS Protocol. One of the commitments that Malta entered into in the 1980s was to ensure that sewage should be treated before being discharged into the sea.

Malta was not in a position to honour its LBS Protocol commitments as the finance required to carry out the infrastructural development was not available. It was only as a result of EU accession that such funds were made available for the Xgħajra and the Gozo plants. (Funds through the Italian protocol were used to construct the Mellieħa plant.) This has come about because, in 1991, the EU adopted its Urban Wastewater Directive, which Malta had to implement on EU accession.

Notwithstanding the availability of EU finance, it was only in 2011, when the third sewage purification plant at Ta’ Barkat Xgħajra was commissioned, that Malta finally came in line with the EU Urban Wastewater Directive. This is clearly evidenced by the latest positive results on the quality of bathing waters along Malta’s coast. The waters off Wied Għammieq/Xgħajra, site of the sewage outfall for over 75 per cent of Malta’s sewage, have registered the most notable quality improvement.

While recognising that Malta has honoured long-standing commitments, it is unfortunate that the long wait was not utilised to identify possible uses of recycled sewage on the basis of which the available EU finance would have yielded long-term benefits. Lessons learnt from the Sant’Antnin sewage purification plant at Marsascala seem to have been ignored.

The sewage purification plants have been designed as an end-of-pipe solution. Situated at the point of discharge into the sea, the whole infrastructure is based on the wrong assumption that sewage is waste. Its potential as a resource was ignored at the drawing board. In fact, I remember quite clearly the statement issued by the Water Services Corporation in the summer of 2008 in reply to prodding by Alternattiva Demokratika. WSC had then derided AD and stated that the treated sewage effluent had no economic value.

Since then we have witnessed a policy metamorphosis. Water policy has slowly changed to accept the obvious and unavoidable fact that sewage is a resource that should be fully utilised. During the inauguration ceremony of the sewage purification plant at Il-Qammiegħ Mellieħa, Minister Austin Gatt had indicated that the possible use of recycled sewage would be studied.

The decision to study the matter had been taken when the design of the infrastructure was long determined. At that point, provision for the transfer of the recycled sewage from the point of treatment to the point of potential use was not factored in. Substantial additional expenditure would be required for this purpose. This is a clear case of gross mismanagement of public funds, including EU funds.

It has been recently announced that a pilot project is in hand to examine the impacts of recharging the aquifer with treated sewage effluent. This pilot project was listed in the First Water Catchment Management Plan for the Maltese Islands as one of three measures submitted to the EU in 2011 in line with the requirements of the Water Framework Directive. The other two measures are the efficient use of water in the domestic sector and using treated sewage effluent as a source of second class water.

AD agrees that a successful pilot project on recharging the aquifer could lead to a long-term sustainable solution of the management of water resources in Malta. This is, however, dependent on the nature of the liquid waste discharged into the public sewer. I am informed that tests which have been going on for some time at the WSC pilot plant at Bulebel industrial estate have revealed specific chemicals that are being discharged into the public sewer and which are proving difficult to remove from the treated sewage effluent.

The successful use of treated sewage effluent for a multitude of uses, including recharging the aquifer, is ultimately dependent on a tough enforcement policy ensuring that only permissible liquid waste is discharged into the public sewers. Recharging the aquifer with treated sewage effluent while technically possible is very risky. On the basis of past performance, enforcement is an aspect where the risk of failure stares us in the face!

The technical possibilities to address the water problem are available. What’s lacking is the capability of the authorities to enforce the law. I look forward to the time when they will develop their teeth and muscles. Only then will the risk be manageable.

 

Published in The Times of Malta, June 16, 2012 : Risk of failure staring at us

Living on Ecological Credit

published

Saturday July23, 2011

An informal meeting of EU ministers of the environment held in Poland earlier this month reminded us that we are living on ecological credit. Our balance sheet with nature is in the red. It is healthy that EU politicians have recognised this fact.

Environmentalists have been campaigning for ages that the world is living beyond its means. International NGO WWF, for example, publishes information relative to ecological footprint analysis. From the information available, Malta’s ecological footprint is 3.9 hectares per person. This can be compared to an EU average of 4.9 hectares per person (ranging from a minimum of 3.6 for Poland and Slovakia to a maximum of 7.0 for Sweden and Finland) and a world average of 2.2 hectares per person.

This adds up to a total impact for Malta of about 50 times the area of the Maltese islands. A clear indication of the extent of Malta’s reliance on ecological credit.

Malta’s environmental impacts are accentuated due to the islands’ high population density.

Malta’s small size is in some respects an advantage but this advantage has been generally ignored throughout the years. The reform of public transport, currently in hand, could someday put the issue of size to good use by developing an efficient system of communication. This reform, however, has to be properly managed. Preliminary indications point to a completely different direction. I do not exclude the possibility of the achievement of positive results even if, so far, I am disappointed.

The results the Greens hope to be achieved from the public transport reform would be the increased use of public transport and, consequently, a reduction in the number of cars on the road. This will come about if bus routes are more commuter-friendly. A reduction of cars on the road will lead to less emissions and a reduction of transport-generated noise. It would also cut a household’s expenditure through the reduction of fuel costs.

Water management in Malta also contributes considerably to the island’s ecological deficit.

The commissioning of the Ta’ Barkat sewage purification plant means that Malta is now in line with the provisions of the EU Urban Wastewater Directive. But the actual design of the sewage purification infrastructure means that by discharging the purified water into the sea an opportunity of reducing the pressure on ground water and the production of reverse osmosis-produced water has been lost. The purified water could easily be used as second-class water or it could be polished for other uses. When the Mellieħa sewage purification plant was inaugurated it was announced that studies into the possible uses of the purified water were to be carried out. These studies should have been undertaken before the sewage purification infrastructure was designed as they could have led to a differently designed infrastructure. The system as designed means that any eventual use of the purified water will require its transport from the purification plants to the point of use. A properly designed system could have reduced these expenses substantially by producing the purified water along the route of the public sewers and close to the point of use.

Public (and EU) funds have been wrongly used. Water planners have not carried out their duty towards the community they serve through lack of foresight and by not having an inkling of sustainability issues.

It also means that those who advised the head of state to inform the current Parliament’s inaugural session in May 2008 that “the government’s plans and actions are to be underpinned by the notion of sustainable development” were not aware what that statement signifies. Repeatedly, the government, led by Lawrence Gonzi, falls short of addressing adequately environmental impacts, as a result pushing these islands further down the road of dependence on ecological credit.

The government could have opted for a fresh start in May 2008 by implementing the National Sustainable Development Strategy, approved by Cabinet some months prior to the 2008 election. Instead, I am reliably informed that the National Commission for Sustainable Development has not met a single time during the past 42 months. As a consequence, the strategy has been practically shelved and discarded.

I cannot and will not say that there have not been any environmental initiatives. While various initiatives have been undertaken, some only address impacts partially. Others have been embarked upon half-heartedly. It is also clear to all that government environmental action does not form part of a holistic vision. It rather resembles the linking up of loose pieces of unrelated jigsaw puzzle bits.

This contrasts sharply with the public’s awareness and expectations. The public is one step ahead awaiting its representatives to act in a responsible manner in accordance with their much-publicised statements.

Excessive ecological credit will inevitably lead to ecological bankruptcy. No EU or IMF will bail us out. It’s better to take our environmental responsibilities seriously before it is too late.

World Environment Day: “Government’s environment policy is beyond repair” : AD

World Environment Day: “Government’s environment policy is beyond repair” AD  

On occasion of  world environment day, Alternattiva Demokratika – The Green Party said that one should reflect on what has been carried out, what has been omitted and on what was just done for the sake of it in terms of environmental policy. Whilst the Environment was projected to be one of the foundations for political action of GonziPN it is now clear to everyone that it is cracked and beyond repair.  

Carmel Cacopardo, AD spokesperson for Sustainable Development and Local Government, said that “environment responsibilities for GonziPN is like a political football with responsibilities moving on from one Minister to another. Environmental responsibilities are fragmented in various Ministries increasing the difficulty for implementation of policy.   

Focusing on the water situation one still observes the large quantities of water in our streets which are channelled towards the sea almost every time it rains. This happens notwithstanding laws which have been on the statute book for over 130 years which require water harvesting measures in every building. MEPA still issues compliance certificates relative to buildings which are not provided with a rainwater well however it shifts the blame onto MRA.

This week the Prime Minister inaugurated the sewage purification plant at Ta’ Barkat limits of  Xgħajra. It was a good step but it was only done in order to fulfil EU obligations and not out of an environmental conviction. Substantial financial resources were applied with the resulting purified waters being dumped directly into the sea as to date the government is still considering this water as having no economic value.”

Water has been mismanaged throughout the years and unfortunately the current government does not indicate any change of that direction.

Michael Briguglio, AD Chairperson, said that “AD therefore wishes to focus on this matter of concern on the 2011 World Environment Day. In line with the vision of sustainable development and ecological modernisation, we believe that the importance of water should be seen through the combination of environmental, social and economic dimensions.”

Jum Dinji ta’ l-ambjent: “Il-politika ambjentali tal-Gvern hi mfarrka” AD  

Fl-okkazzjoni tal-jum dinji ghall-ambjent, Alternattiva Demokratika qalet li dan il-jum għandu jservi ghal riflessjoni fuq dak li sar,  dak li kellu jsir u ma sarx, jew inkella sar biex wieħed jgħid li taparsi sar. Meta wieħed iżomm f’moħħu li l-ambjent suppost li hu wiehħed mit-tliet pilastri ta’ GonziPN u jagħti ħarsa ftit lura biex jara kif dan il-pilastu ħadem, isib li mhux talli kien hemm falliment sħiħ f’dan il-qasam, imma l-pilalstru ta’ GonziPN ixxaqqaq u qed jitfarrak ftit ftit.

Carmel Cacopardo, Kelliemi ta’ l-AD għall-Iżvilupp Sostenibbli u Gvern Lokali, qal li “l-ambjent għall-GonziPN sar qisu ballun politiku: ir-responsabbilta’ għalih tgħaddi minn Ministru għal għand ieħor. Illum ir-responsabiltajiet ambjentali huma  mifruxa bejn ħafna Ministeri b’mod li tiżdied id-diffikulta biex din titwettaq.

Nieħdu is-sitwazzjoni tal-ilma. Volumi kbar ta’ ilma għadhom isibu ruħhom fit-triqat u jintremew fil-baħar wara kull ħalba xita. Dan minkejja liġijiet tal-pajjiż li ilhom magħna il-fuq minn 130 sena li jgħidu li kull binja irid ikollha bir biex fih jinħażen l-ilma tax-xita. Minkejja dan il-MEPA xorta għada toħroġ compliance certificate lil dawk li meta jibnu ma jkollhomx dan il-bir! Il-MEPA twaħħal fl-MRA.

Din il-gimgħa rajna l-ftuħ uffiċjali mill-Prim Ministru tal-impjant tat-tisfija tad-drenaġġ f’Ta’ Barkat limiti tax-Xgħajra.  Ħaġa tajba, għalkemm din saret biss minħabba l-obbligi tal-UE u mhux minħabba xi konvinzjoni. Ammont sostanzjali ta’ riżorsi finanzjarji ġew użati biex filwaqt li d-drenaġġ jissaffa l-ilma msoffi jintefa’ l-baħar, għax skond il-Gvern dan l-ilma m’għandux valur ekonomiku.

Tul is-snin l-ilma gie użat hażin u ma jidhirx li dan il-Gvern fi ħsiebu jibdel id-direzzjoni.

Michael Briguglio, Chairperson ta’ AD, qal li “għalhekk, Alternattiva Demokratika tħoss li għandha tiffoka fuq l-importanza ta’ l-ilma fl-okkazjoni ta’ Jum L-Ambjent 2011. Permezz tal-viżjoni favur żvilupp sostenibbli u modernizazzjoni ekologika, AD temmen li l-importanza ta’ l-ilma għandha titqies permezz tad-dimensjonijiet ambjentali, soċjali u ekonomiċi”.

Small is beautiful in water policy

The press was recently briefed that the sewage treatment plant at Ta’ Barkat in Xgħajra will be commissioned shortly. Treating around 80 per cent of sewage produced in Malta it has the capacity to process 50,000 cubic metres of sewage daily. It is one of three plants, the other two being at Iċ-Ċumnija, limits of Mellieħa and at Ras il-Ħobż, in Gozo.

When the plant at Ta’ Barkat is in operation, Malta will at last be in line with the Urban Waste Water Directive of the EU. In addition, it will also be honouring another commitment entered into in terms of the protocol on pollution from land-based sources forming part of the United Nations Mediterranean Action Plan.

Without in any way belittling the efforts and expense entered into, it is to be stated that all three sewage treatment projects mentioned above ignore the potential reuse of the treated sewage effluent and discharge it directly into the sea.

The siting of the three plants is itself indicative of the fact the whole exercise has only been considered as an “end of pipe solution” to marine pollution through the discharge of untreated urban waste water. What was considered as a problem could instead have been viewed as an opportunity to redefine Malta’s approach to the management of water resources.

It was unfortunately very late in the day the government considered the possibility of redefining its approach.

Two years ago, on March 4, 2009, during the inauguration of the Mellieħa sewage treatment plant it was announced that studies would be carried out on the possible use of the treated sewage effluent for agricultural purposes as an alternative to its being discharged into the sea.

Studies should have been carried out before the design of the sewage treatment plants and not when two had already been completed and financial commitments on the third had been made.

Proper studies prior to the formulation of the design brief would have led to a different strategy and, consequently, to an alternative infrastructure.

If a decision on the reuse of treated sewage effluent is now arrived at, a distribution system will have to be introduced to transport the treated water from the sewage treatment plants to the point of use.

This cost could have been avoided by introducing small treatment plants directly at the points where the treated effluent needs to be used.

The above has been countered by a statement which emphasised there is no demand for treated sewage effluent by the agricultural community. This, I submit, is due to the fact that the agricultural community (and others) are today more than amply satisfying their requirements using boreholes to tap the water table.

The recent decision of the Malta Resources Authority to meter all boreholes (even if taken very late in the day) could be a first step to introduce some sense in the management of Malta’s groundwater. The next step would undoubtedly be the decision as to the quantum of payments to be made by whosoever extracts water from the water table.

Offering the use of treated sewage effluent as an alternative water source for agriculture purposes could be an acceptable alternative to extracting groundwater if the water so produced is adequately treated to acceptable standards.

The first use of treated sewage effluent for agricultural purposes in Malta was carried out in the mid-1980s as a result of the commissioning of the Sant’Antnin sewage purification plant at Wied iz-Ziju, limits of Marsascala. Although large tracts of agricultural land were as a result irrigated for the first time, there were complaints on the quality of the treated effluent produced and, subsequently, also on the quality of the agricultural products originating from the area. Technology has made substantial leaps since the 1980s and, in addition, I hope experience garnered throughout the years would be put to good use.

It is also pertinent to draw attention to research carried out by hydrologist Marco Cremona. This research project carried out at Għajn Tuffieħa in conjunction with the Island Hotels Group and the Department of Public Health developed a water recovery and reuse system for use in hotels and large scale commercial buildings.

In the early 1970s, Ralph Schumacher had advocated that “small is beautiful”. Applying Schumacher’s dictum to water policy in Malta could have led to considering a network of small sewage purification plants spread all over the islands to cater for the use of non-potable water. At the end of the day, I have no doubt the cost of such an approach would not have exceeded that of the three sewage purification plants. And we would have large quantities of second-class water available for use at no expense.

This is what the politics of sustainable development could deliver to governments which practise what they preach.

Published in The Times of Malta on March 5, 2011 

L-ilma mormi l-baħar

 

 

 

 
 

 

 

Il-Korporazzjoni għas-Servizzi tal-Ilma (KSI) taħseb li d-drenaġġ ippurifikat m’għandux valur ekonomiku. Ħadd ma jrid iħallas għalih. Jidher li għalhekk hemm l-arranġament li l-ilma msoffi jispiċċa l-baħar.

 

Dan huwa riżultat tal-inkompetenza tal-awtoritajiet li ħallew aċċess inkontrollat għall-ilma tal-pjan permezz ta’ boreholes illegali mifruxin ma’ Malta kollha. Din hi responsabbilta tal-Awtorita Maltija tar-Riżorsi iżda għal snin twal kienet ukoll responsabbilta tal-KSI.

 

Jekk l-awtoritajiet tul is-snin ippermettew it-teħid tal-ilma tal-pjan b’xejn permezz ta’ boreholes illegali, m’huwiex ovvju illi ħadd m’hu lest li jħallas biex juża l-ilma irriċiklat ? Jekk tista’ liberament tinqeda b’xejn tkun baħnan jekk tħallas !

 

Il-KSI tidher li assumiet li m’huwiex ser ikun hemm bdil fis-sitwazzjoni u għalhekk għażlet speċifikament is-siti għall-impjanti tad-drenaġġ fit-truf ta’ Malta fejn huwa iktar possibli li l-ilma msoffi jintrema l-baħar mil-ewwel. Dawn huma l-istess postijiet li minnhom kien (u għadu s’issa) jintefa d-drenaġġ fil-baħar. Li kieku taw każ li l-ilma seta jintuża kienu jintagħżlu siti iktar viċin iċ-ċentru tal-pajjiż biex dan ikun aċċessibli bla diffikulta fiż-żoni agrikoli kollha mingħajr il-ħtieġa ta’ ħafna spejjes addizzjonali.

 

Id-Direttiva tal-EU dwar id-drenaġġ [EU Wastewater Directive] tistabilixxi biss il-kwalita li l-ilma jrid ikollu qabel ma jintefa’ l-baħar. Ma toffri l-ebda gwida dwar x’jista’ jsir mill-ilma. Dak sta għalina f’Malta biex niddeterminawh. Meta tqies li madwar 60% tal-ilma tax-xorb f’Malta huwa prodott b’mod artifiċjali u bi spiża sostanzjali permezz tal-impjanti ta’ disalinazzjoni, huwa irresponsabbli li l-ilma prodott mill-impjant ta’ purifikazzjoni tad-drenaġġ jitqies bħala xi ħaġa ta’ bla valur. Qed nitkellmu dwar xi ħaġa (l-ilma) li f’pajjiżna dejjem kienet skarsa.

 

Mhux il-bogħod il-jum meta bħala riżultat ta’ iktar tnaqqis fl-ilma tal-pjan, kif ukoll bħala riżultat tal-miżuri li Malta trid tieħu biex timxi mal-EU Water Framework Directive ser ikun neċessarju li jkun ikkunsidrat li l-ilma prodott mill-impjanti tal-purifikazzjoni tad-drenaġġ fix-Xgħajra u ċ-Ċumnija tal-Mellieħa ikun użat. Imbagħad ser ikun hemm min jirrealizza illi l-impjanti tar-riċiklaġġ tad-drenaġġ qegħdin il-bogħod wisq. Imbagħad ser ikun hemm min jargumenta li l-ispiża biex ikun trasportat l-ilma hi għolja wisq.

 

Din hi inkompetenza amministrattiva. Min ser jassumi r-responsabbilta’ ?