Regulating lobbying

When Parliament, some years back, approved the Standards in Public Life legislation it did not arrive at any conclusions on the regulation of lobbying. It postponed consideration of this important matter by delegating the matter to the Commissioner for Standards in Public Life – then still to be appointed. The Commissioner had to draft a set of lobbying guidelines.

It is now almost two years since the publication by the Commissioner for Standards in Public Life of a consultation document entitled “Towards the Regulation of Lobbying in Maltain which document Dr George Hyzler, the Commissioner, outlines his views as to how lobbying should be regulated in Malta.

The Office of the Commissioner for Standards in Public Life has requested technical support from the EU’s Directorate General for Structural Reform in the area of “public integrity”. A technical support team from OECD engaged by the EU is currently in Malta to assist and advise the Office of the Commissioner for Standards in Public Life.  I have had the opportunity of a very fruitful discussion with one of the OECD lobbying experts earlier during the week.

Hopefully in the weeks ahead the Commissioner will be in a position to submit a clear proposal indicating the way ahead for regulating lobbying in Malta.

In his consultation document of two years ago the Commissioner rightly emphasises that due to the particular circumstances of the country, the small size of the country and the population in particular, decision-takers are easily accessible. This leads to the conclusion that there is limited need to regulate the professional lobbyist. Rather, opines the Commissioner, there is a need to address contacts between decision-takers and private individuals who have such easy access.

The Commissioner makes the point that this should be done carefully without obstructing or hindering the direct contact between the politician as decision-taker and the voter at constituency level. This is a valid point but not without its dangers and pitfalls. At constituency level democracy is strengthened. It is also where clientelism is carefully nurtured. This is also a basic characteristic of this small country.

Lobbying is about influencing the decision-taker. It is perfectly legitimate for any citizen, group of citizens, corporations or even NGOs to seek to influence decision-taking. This is done continuously and involves the communication of views and information to politicians, parliamentarians and administrators by those who have an interest in the decisions under consideration.  

Hence the need for lobbying to be transparent and above-board. This is normally done through ensuring that meetings held by holders of political office or senior administrators are well documented and that the resulting minutes and supporting documents are available for public scrutiny.

Formal lobbying would be thus addressed. But that leaves informal lobbying which is the real headache. This can only be regulated if those lobbied are willing to submit themselves to the basic rules of transparency. Self-declarations by those lobbied would in such circumstances be the only way to keep lobbying in check!

This is however not all.

There are more sinister ways through which lobbying is carried out. Well organised sectors of industry and business employ former decision-takers as advisors or in some other high-sounding senior position. This ensures that the “advisor” can share his knowledge and contacts with his “new employer” thereby facilitating the effectiveness of focused lobbying. This practice is normally referred to as “revolving-door recruitment” and is an integral part of the lobbying process which needs regulating the soonest.

There are countless examples of this practice both locally and abroad, in respect of which I have already written various times. This aspect tends to be regulated by establishing a reasonable time-frame during which the former decision-taker or administrator cannot seek employment in areas of economic activity in respect of which he had political or high-level administrative or regulatory responsibilities.

The regulation of lobbying is essential in a democracy. Unregulated, lobbying can, and generally does, develop into corruption.

Lobbying can be a legitimate activity. Adequate regulation of lobbying, properly applied, ensures that it remains within legitimate boundaries.

Published in the Malta Independent on Sunday: 28 November 2021

Taħt il-lenti

Irridu u ma rridux, Malta hi kontinwament taħt il-lenti  internazzjonali. L-imġieba tagħna bħala pajjiż kontinwament tiġi mqabbla ma dak li hu aċċettat u li fil-fatt isir f’pajjiżi oħra.  Dan bla dubju għandu jservi ta’ xprun għalina lkoll f’dak kollu li nagħmlu.

Kemm jekk hi l-Moneyval, il-GRECO, l-Kummissjoni ta’ Venezja inkella xi istituzzjoni sopranazzjonali oħra, l-argumenti huma sostanzjalment identiċi. Xi drabi huma dwar it-titjib meħtieġ inkella titjib li diġa qiegħed isir.  Sfortunatament, iżda, bosta drabi oħra, l-istorja hi differenti: għax l-imġieba etika tal-istituzzjonijiet tagħna bosta drabi hi ferm il-bogħod minn dak mixtieq.  Dan jinkludi lill-Parliament, li tul is-snin wera li mhux kapaċi jeżiġi l-kontabilità tal-Gvern.  

Mill-ħażin immorru għall-agħar, kontinwament, kif jidher mill-imġieba tal-kumitat Parlamentari inkarigat biex jissorvelja l-implimentazzjoni tal-istandards fil-ħajja pubblika.  B’mod speċifiku l-mod kif aġixxa l-iSpeaker f’uħud minn dawn il-laqgħat hu inaċċettabbli.   

Il-Grupp GRECO tal-Kunsill tal-Ewropa għadu kif ħareġ rapport ieħor dwar Malta. Il-GRECO hu kumitat fi ħdan il-Kunsill tal-Ewropa li jissorvelja kontra l-korruzzjoni fil-pajjiżi li jiffurmaw il-Kunsill tal-Ewropa.  Dan l-aħħar rapport tal-GRECO hu dwar regoli etiċi konnessi mal-Parlament, mal-ġudikatura u ma’ oqsma oħra relatati.

Hu tal-biki li tisma’ l-kelliema tal-Gvern jilgħaqu lill-GRECO għax, jgħidu, li dan qed ifaħħar lill-Gvern dwar inizjattivi fil-qasam tal-etika pubblika. Ma sar xejn minn dan. Minflok iżda  ġie emfasizzat mill-GRECO li r-riformi f’Malta mexjin bil-mod wisq, qegħdin lura. Qed jitkaxkru is-saqajn.  Dak li qalet il-GRECO.

Fl-istess ħin kellna rapport ieħor mill-Kummissjoni Venezja. Din id-darba dan ir-rapport intalab mill-Gvern stess dwar tibdil li qed ikun ikkunsidrat fil-liġijiet in konnessjoni ma’ multi amministrattivi sostanzjali li qed jimponu diversi awtoritajiet. Il-problema hi dwar il-fatt li dawn l-awtoritajiet mhumiex meqjusa bħala Qorti kif teħtieġ il-Kostituzzjoni Maltija f’ċirkustanzi bħal dawn. Dan minħabba li mhumiex immexxija minn persuna meqjusa imparzjali, bħal ma hu Imħallef jew magistrat. Minflok huma immexxija minn persuni ta’ fiduċja!

Il-Gvern ilu jipprova jilgħab b’emendi differenti li ressaq għall-konsiderazzjoni tal-Parlament. Weħel fl-emendi meħtieġa għall-Kostituzzjoni għax m’għandux l-appoġġ ta’ żewġ terzi tal-Parlament u issa spiċċa dahru mal-ħajt. Ir-rispett lejn is-saltna tad-dritt qatt ma kienet kwalità ewlenija tal-Gvern kif qed jidher ċar fil-mod kif qed jiżviluppaw l-affarijiet! Din mhiex xi ħaġa ġdida li ma konniex nafu biha!

Il-Kummissjoni Venezja ġibdet l-attenzjoni tal-Ministru tal-Ġustizzja Edward Zammit Lewis li jkun iktar xieraq jekk il-Gvern Malti josserva t-toroq indikati mill-Kostituzzjoni Maltija flok ma jibqa’ jilgħab bil-liġijiet.  Il-Kummissjoni Venezja tiġbed l-attenzjoni li filwaqt li l-opinjoni tagħha hi kontribut lejn id-diskussjoni pubblika li qed tiżviluppa, hi l-Qorti Kostituzzjonali Maltija biss li fl-aħħar tista’ tiddeċiedi jekk l-għażliet tal-Gvern Malti humiex korretti jew le! Fi ftit kliem qed tgħidlu: x’ġejt tagħmel hawn?

Id-deċiżjoni meħtieġa, tgħid il-Kummissjoni Venezja hi waħda li trid tittieħed minn Malta u l-awtoritajiet tagħha. Hi ukoll materja ta’ sovranità. Għax hi l-Qorti Kostituzzjonali Maltija biss li tista’ tiddeċiedi dwar jekk l-emendi proposti għall-Att dwar l-Interpretazzjoni jmorrux kontra l-Kostituzzjoni Maltija jew le.

Imma hemm xi ftit posittiv f’dak li ġara ukoll. Il-Gvern Laburista fittex il-parir tal-barranin! Għal darba mhux jeqred bl-indħil barrani!

Ippubblikat fuq Illum: Il-Ħadd 6 ta’ Ġunju 2021

Under the spotlight

Whether we like it or not, as a country, Malta is continuously under the international spotlight. Our behaviour as a country is continuously compared to what is considered to be the norm, that is what is acceptable elsewhere.

Whether it is Moneyval, GRECO, the Venice Commission or any other supranational institution the arguments are basically identical. At times it is just about improvements which are required or are in hand. Unfortunately, however, many other times it is a completely different matter:  the ethical behaviour of our institutions leave much to be desired. This includes Parliament, which over the years has proven itself to be incapable of holding government to account. It gets worse by the hour as is evidenced by the behaviour of the Parliamentary Standing Committee which oversees the implementation of the Standards in Public Life. Specifically, the behaviour of the Speaker in the proceedings of that committee is, to put it mildly, unacceptable. 

The Council of Europe’s GRECO Group has just issued its Fourth Evaluation Report on Malta. GRECO is the Council of Europe’s anti-corruption monitoring body. This GRECO report deals with corruption prevention in respect of Members of Parliament, judges and prosecutors in Malta.

It is nauseating to hear government spokespersons eulogising GRECO and emphasising a perceived praise for government “ethical initiatives”. It did nothing of the sort. It rather emphasised, in not so many words, that reforms in hand were moving too slowly and pointing out that they should be speeded up! I see no praise there.

Almost simultaneously we had another Venice Commission report, this time requested by Government, on how to implement changes to our legislation in order to ensure that it is possible for substantial penalties to be charged by a number of administrative authorities. The issue is whether these can be decided by a number of these authorities, staffed by so-called “persons of trust”, or else whether one had to stick to existing constitutional provisions which ensure that it is only a court of law presided by an impartial judge or magistrate that decides such matters.

Government has tried to use many tricks to force Parliament’s hand, clearly indicating that respect for the rule of law is not one of its strong attributes! Nothing new there, one might add.

The Venice Commission has drawn attention of Justice Minister Zammit Lewis that it would be appropriate if his government observes the paths laid down by the Constitution instead of engaging in tinkering with other pieces of legislation. Tactfully the Venice Commission points out that while it is expressing an opinion “contributing to the public discussion” it is Malta’s Constitutional Court which at the end of the day has the authority to decide whether the path on which government has embarked is correct or not!

The Venice Commission aptly threw the ball back in our court. It states in its report that its role “is not to assess whether the reform in question is necessary or appropriate. This decision falls within the sovereignty of the Maltese authorities and people. Further, the question of whether the proposed amendment of the Interpretation Act is compatible with the Constitution of Malta as interpreted by the constitutional case-law is for the Constitutional Court of Malta to decide, eventually.” (Vide para 94 of report)

For a change we have sought (foreign) advice, rather than complain on foreign interference. That is certainly an improvement!

Published in The Malta Independent on Sunday : 6 June 2021

Il-każ numru 22: il-konsulent Konrad Mizzi

Nhar it-Tnejn 12 t’Ottubru fis-2.30pm ser jiltaqa’ il-Kumitat Permanenti dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika. Fuq l-aġenda għandu item wieħed:

Rapport dwar Investigazzjoni mill Kummissarju għall Istandards (Każ K/022).

Daqshekk biss tgħid l-aġenda.

Il-każ K/022 tressaq minni għall-attenzjoni tal-Kummissarju għall-Istandards. Fil-fatt nhar it-28 ta’ Jannar 2020 kont ktibt lil Dr George Hyzler u wara li rreferejtu ghall-kuntratt ta’ konsulenza li l-Awtorita tat-Turizmu tat lil Onorevoli Konrad Mizzi wara li spicca minn Ministru, li dakinhar stess il-Ministru Julia Farrugia ħabbret li gie annullat, talbtu biex  jinvestiga l-ghoti ta’ dan il-kuntratt u dan bl-iskop li tkun ezaminata l-imgieba ta’ Joseph Muscat (Prim Ministru), Konrad Mizzi (ex-Ministru u Membru Parlamentari), Gavin Gulia (Chairman tal-Awtorita tat-Turizmu) u Johann Buttigieg (Chief Executive Officer tal-Awtorita tat-Turizmu).

Nhar it-Tnejn jiena ġejt infurmat mill-uffiċċju tal-Kummissarju dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika li l-investigazzjoni li jiena, għan-nom ta’ Alternattiva Demokratika, kont tlabt f’Jannar li għadda kienet konkluża u li r-rapport finali kien ġie sottomess lill-kumitat permanenti tal-Parlament dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika.

Fuq talba tiegħi jiena ltqajt ma’ Dr George Hyzler Kummissarju dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika fejn tlabtu kopja tar-Rapport. Dr Hyzler infurmani li ma setax jagħtini kopja għax huwa l-Ispeaker biss li jista’ jagħmel dan skond il-liġi.

Jiena naf, anke minn informazzjoni fuq is-sit elettroniku tal-Kummissarju dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika stess li rapport dwar investigazzjoni fejn jirriżulta nuqqas ta’ xi ħadd li jkun ġie investigat qatt ma jkun rilaxxjat mill-kummissarju. Għalhekk, fil-fehma tiegħi jidher li l-Kummissarju sab li hemm nuqqas gravi u miexi strettament ma’ dak li tgħid il-liġi, bħal meta ikkonkluda li Joseph Muscat kien naqas meta aċċetta l-inbid Petrus.

Hu fl-interess tat-transparenza li l-Ispeaker għandu jippubblika dan ir-rapport immedjatament.

Il-bieraħ kellimt lill-Ispeaker Anglu Farrugia u tlabtu kopja tar-rapport. Huwa assigurani li hekk kif ikollu l-awtorizzazzjoni tal-Kumitat tal-Kamra jippubblika r-rapport.

Nistenna li nhar il-Tnejn il-Kumitat Parlamentari jaqbel bla diffikulta li r-rapport kollu jara d-dawl tax-xemx.

Il-Lobbying u l-eżerċizzju tal-poter

Meta niddiskutu l-politika dwar ir-regolamentazzjoni tal-lobbying bosta drabi jqum l-argument dwar dawk il-politiċi li hekk kif jispiċċaw mill-politika attiva jingħataw responsabbiltajiet f’azjendi kbar. Din nirreferu għaliha bħala politika tar-“revolving door”, imsemmija għall-dawk il-bibien tal-lukandi li jduru u li hekk kif tidħol fiċ-ċirku tagħhom, malajr tispiċċa ġewwa.

L-eżempju klassiku li jissemma hu l-ingaġġ ta’ Josè Manuel Barroso li sa ħames snin ilu kien President tal-Kummissjoni Ewropea mill-bank multinazzjonali Goldman Sachs. Il-kumitat tal-etika tal-Unjoni Ewropea kien iddeskriva l-imġieba ta’ Barroso bħala waħda li kienet etikament ħażina avolja kien konkluż li ma kien hemm l-ebda ksur tal-Kodiċi tal-Etika.

Imġiba bħal din hi meqjusa bħala parti integrali mill-proċess tal-lobbying li jeħtieġ li jkun regolat b’mod adegwat.

F’Malta dawn l-affarijiet nagħmluhom “aħjar” minn hekk għax l-anqas regoli dwar imġieba ta’ din ix-xorta ma għandna! Fost oħrajn, dan huwa riżultat tal-fatt li ma kienx hemm qbil bejn Gvern u Opposizzjoni fil-Parlament dwar ir-regolamentazzjoni tal-lobbying meta kienet qed tkun diskussa il-liġi dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika. Allura ipposponew id-diskussjoni billi tefgħuha f’ħoġor il-Kummissarju dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika George Hyzler, bl-inkarigu li jkun hu li jabbozza r-regoli proposti dwar il-lobbying f’Malta.

F’Malta dan fil-fatt seħħ ukoll fil-passat riċenti mhux biss meta John Dalli kien ingaġġat mal-Grupp tal-Marsovin imma ukoll meta l-Grupp Corinthia, fi żminijiet differenti, ingaġġa kemm lis-Sur Dalli kif ukoll lill-Karmenu Vella, li għadu kif temm perjodu ta’ ħames snin bħala Kummissarju tal-Unjoni Ewropea. Ma nkisrux regoli minħabba li l-imġiba etika f’dan il-pajjiż hi ġeneralment injorata. Ir-reazzjoni lokali għal dan l-ingaġġ ta’ politiċi ġeneralment kienet: għala le?

Hu loġiku li nikkonkludu li jekk f’Malta niġu naqgħu u nqumu milli nirregolaw kif fid-dinja tan-negozju u l-industrija jingaġġaw malajr politiċi li jkunu għadhom kif spiċċaw mill-ħatra, aħseb u ara kemm ser nagħtu kaz meta nies tan-negozju jiġu ngaġġati huma stess f’posizzjonijiet viċin il-politiċi biex b’hekk jinfluwenzaw u jirregolaw l-aġenda pubblika.

Wara skiet twil, f’wieħed mill-messaġġ qosra, qishom it-talba ta’ filgħodu, li qed jippubblika fuq facebook, Varist Bartolo, qalilna kemm hu perikoluż li nies tan-negożju jkunu viċin iżżejjed tal-poter. Probabbilment li qed jitkellem mill-esperjenza, wara li hu u sħabu fil-Kabinett kienu qed jiffaċċjaw lill-Keith Schembri għal kważi seba’ snin sħaħ fl-Uffiċċju tal-Prim Ministru. U dan mhux l-uniku kaz.

Meta l-Kummissarju dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika ikollu l-ħin biex ifassal regoli dwar il-lobbying, dan kollu, bla dubju, jkun wieħed mill-punti fundamentali li jkunu meħtieġa illi jkunu indirizzati. In konformità ma dak li jiġri band’oħra, probabbilment li jikkonsidra regolament li ma jippermettix li l-qabża mis-settur politiku għal dak kummerċjali jseħħ immedjatament. Dan ikun ifisser li ħatriet ta’ din ix-xorta jkollhom jistennew bejn sena u nofs u sentejn minn meta tkun ġiet fi tmiemha l-ħidma fis-settur li fiha l-persuna tkun ħadmet l-aħħar. Dan isir bl-intenzjoni li jkun imnaqqas l-impatt negattiv tal-lobbying li inevitabilment jirriżulta u li jkun intrinsikament assoċjat ma dawn it-tip ta’ ħatriet.

Qegħdin tard ukoll biex ikun regolat il-lobbying b’mod ġenerali. Ir-rimedju bażiku kontra l-impatti negattivi tal-lobbying hi t-trasparenza.

Il-lobbying, kemm-il darba jsir sewwa u b’mod etiku m’għandux iwassal għal governanza ħażina. Għax huwa perfettament leġittimu li ċittadin, gruppi ta’ ċittadini, kumpaniji u anke għaqdiet mhux governattivi jfittxu li jinfluwenzaw it-teħid tad-deċiżjonijiet. Dan isir il-ħin kollu u jinvolvi l-komunikazzjoni ta’ informazzjoni u opinjonijiet jew veduti lill-leġislaturi u lil dawk li jamministraw minn kull min għandu kwalunkwè xorta ta’ interess.

Dan hu perfettament leġittimu għax iżomm lil min jieħu d-deċiżjonijiet infurmat bl-impatti ta’ dak li jkun qiegħed ikun ikkunsidrat. Imma huwa importanti li dan il-lobbying ma jkunx trasformat fi proċess li bħala riżultat tiegħu il-politiku jagħmel il-wisa’ u d-deċiżjonijiet fil-fatt jeħodhom ħaddieħor mid-dinja tal-business.

Il-lobbying jirrikjedi ammont konsiderevoli ta’ transpareza: hu essenzjali li jkun sganċjat mis-segretezza jew kunfidenzjalità artifiċjali. Fejn il-lobbying hu regolat dan isir billi l-laqgħat jew attivitajiet oħra li jservu għall-lobbying jingħataw pubbliċità biex b’hekk ikun possibli li jsir skrutinju mill-opinjoni pubblika. Il-minuti ta’ dan it-tip ta’ laqgħat ikunu pubbliċi kif għandu jkun ukoll kull dokument u studju assoċjat. Għandna d-dritt li nkunu nafu min u kif qed ifittex li jinfluwenza l-proċess tad-deċiżjonijiet. Dan jassigura li l-lobbying ma jkunx użat bħala għodda sigrieta biex iħarbat il-proċess demokratiku li bih jittieħdu d-deċiżjonijiet politiċi.

Din hi waħda mill-problemi ewlenin li tat kontribut biex tixxettel il-kriżi politika preżenti f’Malta: in-nuqqas ta’ apprezzament tal-ħtieġa ta’ mġiba etika korretta f’kull ħin fil-ħajja pubblika. Problema li jeħtieġilna li niffaċċjawha immedjatament.

 

Ippubblikat fuq Illum : Il-Ħadd ta’ Diċembru 2019

Lobbying and the levers of power

When discussing the politics of lobbying regulation, what is known as the “revolving door” policy is frequently discussed. This is normally understood to mean the accelerated passage of a politician, generally from a senior political role, to a leading role in the corporate world.

The classic example of this was the recruitment by multinational investment bank Goldman Sachs of Josè Manuel Barroso, former President of the European Commission. An EU ethics panel had described Mr Barroso’s behaviour as morally reprehensible, even though it concluded that he was not in breach of the EU Integrity code.

Such behaviour is considered to be an integral part of the lobbying process which requires adequate regulation.

In Malta we do it even better than that, because no rules governing such behaviour exist! This is the result of no agreement on lobbying regulation being reached when the Standards in Public Life legislation was discussed by Parliament. As a result, they postponed the discussion and conveniently added the requirement of formulating lobbying rules to the duties of the Commissioner for Standards in Public Life, George Hyzler.

In Malta it has already happened in the recent past, not just in John Dalli’s recruitment by the Marsovin Group but also when the Corinthia Group recruited, at different times, both John Dalli and outgoing EU Commissioner Karmenu Vella. No rules were infringed, bypassed or ignored here as, to put it mildly, regulating ethical behaviour has never been Malta’s strong point. Rather, the local reaction was: why not?

It stands to reason that some would think that if Malta does not regulate the use of “revolving doors” to catapult politicians into the corporate world, why on earth should we regulate it for businessmen intending to do away with the lobbying middlemen and take the levers of power directly into their very hands?

After a long silence, it was very “thoughtful” of Minister of Education Evarist Bartolo to warn us of the perils we face in one of his recent early morning thoughts for the day posted on facebook. Together with his Cabinet colleagues he has had to face Keith Schembri for almost seven years at the Office of the Prime Minister, to name just one such appointment.

When the Commissioner for Standards in Public Life finds time to draft rules regulating lobbying, the issue of “revolving doors” should undoubtedly be high on his list of must dos. In line with lobbying regulations in other jurisdictions he will, hopefully, be proposing a cooling off period as a brake on such appointments. This would mean high-level appointments from the corporate world to the political world (and vice-versa) would need to wait until 18 to 24 months have elapsed between ceasing activity in one sector and entering the other. This is normally intended to dampen the negative lobbying impacts which such appointments lead to. It is inevitable and is intrinsically linked with these types of appointments.

It is also about time for the regulation of lobbying in general. Applying transparency to lobbying is the basic antidote needed.

Lobbying, if done properly and above board, should not lead to bad governance. It is perfectly legitimate for any citizen, group of citizens, corporations or even NGOs to seek to influence decision-taking. It is done continuously and involves the communication of views and information to legislators and administrators by those who have an interest in informing them of the impacts of the decisions under consideration.

It is perfectly legitimate that individuals, acting on their own behalf or else acting on behalf of third parties, should seek to ensure that decision-takers are well informed before taking the required decisions. However, lobbying should not be the process through which the decision-takers make way for the representatives of corporations to take their place.

Lobbying requires a considerable dose of transparency: it needs to be unchained from the shackles of secrecy. In other jurisdictions this is done through actively disclosing information on lobbying activities, thereby placing them under the spotlight of public opinion. The timely publication of minutes, as well as documents and studies relative to meetings held by holders of political office, is essential. The public has a right to know who is seeking to influence the decision-taking process. This helps ensure that lobbying is not used as a tool to secretly derail or deflect the democratic process leading to political decisions.

This is one of the major issues resulting from the political crisis currently engulfing the Maltese islands: essentially an absence of ethics in the public sphere which should be addressed forthwith.

published in The Malta Independent on Sunday : 15 December 2019

Standards fil-Ħajja Pubblika: għadna nistennew

Is-sit tal-Ministeru tal-Ġustizzja jindika b’mod ċar li l-Att XIII tal-2017 imsejjaħ Att dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika għadu ma daħalx fis-seħħ. Din il-liġi irċiviet il-kunsens tal-President tar-Repubblika nhar it-30 ta’ Marzu 2017 wara li damet perjodu twil pendenti fuq l-aġenda tal-Parlament. Jidher li għad baqgħalna x’nistennew, għax il-partiti politiċi fil-parlament ma tantx jdher li għandhom għaġla.

Il-liġi tipprovdi għall-ħatra ta’ Kummissarju dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika. Dan il-Kummissarju jista’ jkun approvat biss kemm-il darba jikseb il-kunsens ta’ żewġ terzi tal-membri parlamentari. Fi ftit kliem irid ikun hemm qbil dwar il-ħatra tiegħu jew tagħha bejn il-Gvern u l-Opposizzjoni li, sa fejn naf jien, għandhom ma qablux. S’issa ħadd ma jaf xejn, l-anqas jekk ġewx proposti ismijiet, minn min u x’kienet ir-reazzjoni dwarhom.

Il-liġi approvata tapplika għall-Membri kollha tal-Parliament, inkluż il-membri tal-Kabinett. Tapplika wkoll għal dawk il-persuni maħtura f’posizzjoni ta’ fiduċja (position of trust) fil-Ministeri u s-Segretarjati Parlamentari.

Meta iktar kmieni matul din il-ġimgħa iltqajt mal-Ispeaker tal-Kamra tar-Rappreżentanti, l-Onorevoli Anġlu Farrugia, jiena emfasizzajt li dan id-dewmien biex tkun implimentata din il-liġi dwar l-imġieba xierqa tal-Membri Parlamentari u dawk maħtura f’posizzjoni ta’ fiducja qiegħed jibgħat messaġġ ċar ħafna: li l-Membri Parlamentari m’għandhom l-ebda ħeġġa biex iwieġbu għal egħmilhom.

Jiena niftakar lill-Ispeaker, xi snin ilu, jemfasizza li hu ma kienx sodisfatt mill-kontenut tad-dikjarazzjonijiet tal-assi sottomessi minn uħud mill-Membri Parlamentari. Issa għandu l-għodda biex jinvestiga dwar il-veraċitá ta’ dawn id-dikjarazzjonijiet imma sfortunatament m’huwiex jitħalla jagħmel użu minnhom! Il-Membri Parlamentari għandhom jagħtu kont ta’ egħmilhom, iżda l-fatt li l-liġi dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika għadha ma daħlitx fis-seħħ qiegħed jostakola dan milli jseħħ.

Meta tħares lejn dan in-nuqqas ta’ implimentazzjoni tal-liġi waħdu tista’ tinterpretah bħala tkaxkir tas-saqajn mill-Membri Parlamentari u l-mexxejja tagħhom li jippreferu ma jitqegħdux taħt il-lenti tal-iskrutinjun pubbliku. Imma meta dan kollu tqisu fil-kuntest tar-rapport annwali tal-Ombudsman għas-sena 2017 huwa ċar li dan it-tkaxkir tas-saqajn m’huwiex limitat iżda hu mifrux ħafna. Id-dritt tal-aċċess għall-informazzjoni dwar il-ħidma tal-amministrazzjoni pubblika qiegħed taħt assedju.

Il-kontabiltá u it-trasparenza m’humiex slogans. L-anqas huma negozjabbli. Huma valuri fundamentali li jiffurmaw parti essenzjali mis-sisien tal-istat demokratiku.

Jiena tlabt lill-Ispeaker biex jiġbed l-attenzjoni tal-Kumitat tax-Xogħol tal-Kamra li dan it-tkaxkir tas-saqajn biex ikun implimentat l-Att dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika mhuwiex aċċettabbli. Huwa essenzjali li l-liġi tkun implimentata malajr kemm jista’ jkun jekk iriduna nemmnu li għall-partiti politiċi fil-parlament il-kontabilitá tfisser xi ħaga.

B’żieda mar-responsabbiltá li jinvestiga l-imġieba kemm tal-Membri Parlamentari kif ukoll dik tal-persuni ta’ fiduċja, il-Kummissarju għall-Istandards fil-Ħajja Pubblika ser ikollu ukoll l-inkarigu li jfassal kemm il-linji gwida kif ukoll ir-regolamenti proposti dwar l-attivitá tal-lobbying. Dwar din l-attivitá b’implikazzjonijiet etiċi sostanzjali l-partiti politiċi fil-Parlament ma qablux meta din il-liġi kienet qed tiġi ikkunsidrata quddiem il-Kumitat Parlamentari għall-konsiderazzjoni tal-abbozzi ta’ liġijiet. Bħala riżultat ta’ dan Il-materja intefgħet f’ħoġor il-Kummissarju dwar l-Istandards fil-Ħajja Pubblika li meta jinħatar ser ikun hu li jkollu jfassal kemm il-linji gwida kif ukoll r-regolamenti proposti.

Il-lobbying hi attivitá essenzjali fil-ħajja pubblika. Jeħtieġ iżda li issir b’mod li jkun assigurat illi d-deċiżjonijiet mittieħda mill-politiċi jkunu kemm trasparenti kif ukoll b’rispett sħiħ lejn r-regoli bażiċi tal-etika.

Il-lobbying huwa ta’ influwenza kontinwa fuq id-deċiżjoniiet li jittieħdu. Huwa essenzjali li dan issir b’mod mill-iktar trasparenti biex ikun ċar għal kulħadd dwar liema interessi jkunu qed jiġu mmexxija l-quddiem. Dan bla dubju jfisser li ikun meħtieġ il-pubblikazzjoni ta’ ammont mhux żgħir ta’ informazzjoni li presentement hi fil-pussess ta’ membri tal-Kabinett u li ġeneralment tibqa’ fil-files – meta tkun miktuba. Din hi informazzjoni li ġeneralment tkun il-bażi għall-azzjonijiet u d-deċiżjonijiet li jittieħdu.

Bla ebda dubju, il-linji gwida u r-regolamenti dwar il-lobbying iridu jindirizzaw u jirregolaw x’jista’jagħmel membru tal-Kabinett meta jispiċċa mill-ħatra, materja magħrufa bħala revolving door policy. Dan minħabba li s-settur regolat mill-Ministru jkollu għatx għal informazzjoni (kunfidenzjali) li dan ikun kiseb kemm ikun ilu fil-ħatra kif ukoll għall-kuntatti u influwenzi akkumulati fuq dawk li jieħdu d-deċiżjonijiet. Xi drabi għaldaqstant meta Ministru jew Segretarju Parlamentari, hekk kif itemm il-ħatra tiegħu ikun offrut impieg f’dak l-istess settur li ftit qabel ikun dipendenti minnu jeħtieġ li nieqfu ftit. Dan ovvjament għax miegħu iġorr aċċess akkumulat kemm għal informazzjoni miksuba kif ukoll għal kuntatti u influwenza fuq il-proċess deċiżjonali. Il-linji gwida u r-regolamenti jridu jistabilixxu kemm jeħtieġ li jgħaddi żmien qabel ma dan ikun jista’ jseħħ. .

Huwa dan kollu li qed nistennew. Hemm ħafna li jeħtieġ li jsir imma ma jidher li hemm l-ebda impenn biex dan isir.

Ippubblikat fuq Illum : 1 ta’ Lulju 2018 

Standards in Public Life: still waiting for Godot

The website of the Ministry of Justice clearly indicates that Act XIII of 2017 entitled Standards in Public Life Act is not yet in force. This statute received Presidential assent on  30 March 2017 after an elephantine gestation period. It seems that we are in for a long wait as the parliamentary political parties do not seem to be in any hurry.

The Act provides for the appointment of a Commissioner for Standards in Public Life. The Commissioner can only be appointed if two-thirds of Members of Parliament agree with the nomination, and as far as I am aware there has been no agreement so far between Government and Opposition on the matter. The name or names proposed to date are not in the public domain.

The Act applies to all Members of Parliament, including the members of Cabinet. Moreover, it also applies to those appointed to a position of trust in Ministries and Parliamentary Secretariats.

When I met the Speaker of the House of Representatives, the Hon Anġlu Farrugia, earlier this week, I emphasised the fact that the delay in implementing this legislation on the ethical behaviour of Members of Parliament and those appointed in positions of trust is sending one clear message: that Members of Parliament are not that eager to be accountable for their actions.

I do remember the Speaker – some years back – emphasising the fact that he was not satisfied with the contents of the asset declarations submitted annually by some MPs. He now has the tools to investigate the veracity (or otherwise) of such declarations but is, unfortunately, being prevented from doing so. MPs should be accountable for their actions, but the non-implementation of the Standards in Public Life Act is preventing such accountability.

On its own, this lack of implementation could be interpreted as a reluctance of MPs and their leaders to be personally placed under the spotlight of public opinion. However, when viewed in the context of the 2017 Ombudsman’s annual report, it is very clear that this reluctance is widespread. The right of access to information on the workings of the public administration is under siege.

Accountability and transparency are not slogans and, moreover, they are non-negotiable. They are fundamental values which underpin the democratic state.

I have asked Mr Speaker to draw the attention of the House Business Committee to the fact that this procrastination in implementing the Standards in Public Life Act is not acceptable. Its implementation is a must if we are to believe that the commitment of parliamentary political parties goes beyond slogans.

In addition to investigating the behaviour of Members of Parliament and that of people appointed to positions of trust, the Commissioner for Standards in Public Life will have the task of drawing up guidelines and a proposal for regulations on lobbying activities. This is another ethical minefield in respect of which there was no agreement between the parliamentary political parties when the draft legislation was under consideration in the Parliamentary Committee for the Consideration of Bills. As a result, instead of spelling out the required regulatory regime, the matter was postponed and added to the responsibilities of the future Commissioner for Standards in Public Life, whoever he or she may be.

Lobbying is an essential and unavoidable element of public life. However, it has to be placed under the spotlight to ensure a fuller transparency of the decisions taken by the holders of political office. In addition to subjecting lobbying to clear transparency rules, it is essential that the ethical issues linked to lobbying are addressed forthwith.

Lobbying continually influences decision-making. It is imperative that transparency rules are applied to lobbying so that it be clear to one and all as to whose interests are being advanced and defended. This would undoubtedly include the publication of a substantial amount of information to which Cabinet Ministers are currently privy, which information (generally) forms the basis for their actions and decisions.

Undoubtedly, lobbying guidelines and regulations have to address the issue of revolving doors recruitment, as a result of which politicians may be available for sale at the taxpayers expense. A policy addressing the issue of revolving doors recruitment would also regulate the cooling-off period required for a Minster or Parliamentary Secretary to take up employment (after termination of office) in the sector which was subject to his regulation authority.

This is what we are waiting for. Like Samuel Beckett’s characters in his “Waiting for Godot”. Godot never arrives.

 

published in The Malta Independent on Sunday : 1 July 2018

Simon Busuttil u d-dmugħ tal-kukkudrilli

Id-dikjarazzjoni ta Simon Busuttil dal-għodu li mhuwiex ser jittollera sitwazzjoni ta kunflitt ta interess bejn il-prattika professjonali tal-Membri Parlamentari Nazzjonalisti u r-responsabbiltajiet parlamentari tagħhom hi pass importanti l-quddiem.

Imma dan hu kollu dmugħ tal-kukkudrilli. Issa wara li nqabdu, qed ixerrdu d-dmugħ tad-dispjaċir. Għax inqabdu, u għall-ebda raġuni oħra.

Dan kien kollu antiċipabbli li jiġri. Min jaf kemm-il darba ġara u ħadd ma qal xejn għax ħadd ma nduna. Inkella kien hemm min ipprova jmewwet kollox bħalma ġara dwar s-sehem ta diversi viċin tal-PN li minkejja li tkellmu kontra l-bejgħ tal-passaporti kienu minn ta quddiem biex joffru s-servizzi tagħhom ta aġenti. Għax huma ukoll għandhom dritt jieklu, mhux hekk?

Ovvjament issa Simon Busuttil qiegħed jieħu passi sodi għax inqabad li kien laxk wisq fl-insistenza għal standards ta imġieba korretta fil-grupp parlamentari tiegħu.

Aħna fAlternattiva Demokratika ilna nitkellmu dwar dan. Uħud minnhom, imma, qieshom mejtin bil-ġuħ.

Nibdew niċċaqalqu ftit meta naqblu li wasal iżżmien li l-ebda membru tal-parlament ma jkun jista jagħmel xogħol ieħor ħlief dak tal-parlament. Spiċċa żżmien tal-parlament tad-dilettanti.

Li Mario de Marco mhux ser jibqa involut fil-kaz tal-Lukanda Hardrock ta Silvio Debono (u l-iżvilupp assoċjat magħha) hu pass il-quddiem, avolja ġie ħafna tard. Forsi fl-aħħar qed jagħrfu l-kitba fuq il-ħajt.

Lobbying risks corruption

 

EU.lobbying

In a democratic society, lobbying is a potentially legitimate activity. It involves the communication of views and information to legislators and administrators by those who have an interest in informing them of the impacts of the decisions under consideration.  It is perfectly legitimate that individuals, acting on their own behalf, or else acting on behalf of third parties, seek to ensure that decision takers are well informed before taking the required decisions. Obviously lobbying should not be the process through which the decision takers make way for the representatives of corporations to take their place.

Free and open access to decision takers is an important matter of public interest. It is perfectly legitimate but ought to be regulated and the resulting information adequately and appropriately disclosed. The difficulty, as always, is where to draw the line. It must be ensured that society protects itself against the corruption risks involved in lobbying when this is secretive and unregulated.

The manner in which Dalligate is unfolding in the EU institutions clearly underlines this preoccupation.  The European Institutions have lobbying rules.  The basic issue of Dalligate is in my view not whether former EU Commissioner John Dalli resigned or was dismissed. Rather, in line with the Code of Conduct for Commissioners, the issue is whether he “acted in a manner that is in keeping with the dignity and duties” of his office when meeting with lobbyists away from the Commission offices, unaccompanied, and such that what went on during the meetings is not documented but known only to a couple of persons. Even if everything said in such meetings was above board, the fact that they were held is itself unacceptable. John Dalli claims, most probably correctly, that he was entrapped by the tobacco industry. Being so naive as to facilitate his own entrapment, it was right that he should go without a whimper. Instead we were regaled with theatrics which have served no useful purpose, not even for John Dalli.

All this is further compounded by the additional very serious allegation that representatives of the tobacco industry met with other senior officials of the EU Commission without these meetings being disclosed and documented.  Emily O’Reilly Ombudsman of the European Union is currently carrying out an investigation at the request of Corporate Europe Observatory on fourteen such meetings.

Corporate Europe Observatory, a watchdog based in Brussels and campaigning for greater transparency and accountability in decision taking, estimates that in Brussels alone there are around 30,000 lobbyists. Compare this to the around 24,000 staff employed by the European Commission as on 31 December 2013 and you get a glimpse of what’s going on in the corridors of Brussels. Lobbying in Brussels is a billion euro industry which seeks to influence and at times deflect political decisions. The regulation of lobbying seeks to place a spotlight on the source of influence and hopefully to counter attempts to derail or deflect political decisions.

There is a continuous debate in the EU institutions on fine tuning the rules regulating lobbying. In 2011 the European Parliament approved an “Inter-institutional agreement on a Common Transparency Register between the Parliament and the Commission”. This register provides for the voluntary registering of lobbyists active in the EU institutions. It is hoped that during the current EU Parliament’s term the registration of lobbyists in Brussels will be a compulsory matter. This may happen when the issues raised by Dalligate are finally addressed, possibly within the next few months.

Closer to home, a Parliamentary Select Committee has concluded its workings on Standards in Public Life. The Select Committee generally did a good job. It produced a final report which Mr Speaker laid on the Table of the House on the 24 March 2014. The report, including the proposed legislation attached to the said report, deals with the behaviour of Members of Parliament (including members of Cabinet) and persons appointed to positions of trust in the public sector (including statutory authorities) primarily with reference to their declaration of assets as well as with reference to a Code of Ethics which has been in force since 1994.  Surprisingly there is no direct reference to lobbying in the workings and conclusions of the Parliamentary Select Committee.

Lobbying, as is normal, is very much existent in Malta too. It would be appropriate if it is addressed by ensuring that it is regulated, documented and disclosed where appropriate. However it seems that currently there are no plans to regulate lobbying in Malta. If we are really serious on tackling corruption at its roots it would be better if the need to regulate lobbying is urgently reconsidered. Together with legislation on the financing of political parties, the regulation of lobbying would create a quasi complete tool-kit in the fight against corruption.

published in The Times of Malta – 21 July 2014