Il-Milied it-Tajjeb

Illum, Jum il-Milied, hu Jum is-Solidarjetà. Fi ftit kliem hu żmien fejn infittxu iktar mis-soltu li nagħtu l-għajnuna lil min jeħtieġa.

Mhux biss lil ta’ madwarna, imma iktar lil hinn ukoll.

Dan hu is-sinifikat ta’ riflessjoni fuq il-ġrajjiet ta’ 2000 sena ilu meta Betlehem kienet full-up, ma kienx hemm post għal min kellu bżonn saqaf sigur fuq rasu.

Fost affarijiet oħra l-Milied it-Tajjeb ifisser li Malta mhiex bħal Betlehem ta’ 2000 sena ilu, mhiex full-up. Dejjem hemm spazju fejn ngħinu lil min jeħtieġ.

Awguri ghal Milied hieni u sena mimilja risq.

Rent reform is long overdue

Over the years, successive governments have refrained from carrying out essential far-reaching changes to rent legislation.

The emergency which justified the original restrictive legislation was instead made more restrictive over the years. Court decisions from Valletta to Strasbourg denouncing the current state of play have been piling up. The rent reforms of 1995 and 2008 cannot be discarded, however they were not followed up. They were appropriate small first steps but too much time elapsed with no adequate follow-up action. Successive governments have been reluctant to disturb a hornet’s nest hoping that somehow time will solve the matter.

It is within this context that Government’s proposal to carry out a root and branch reform of the 9,700 remaining pre-1995 tenancies is thus a responsible and courageous political move. Through it government will be shouldering the accumulated shortcomings of all its predecessors, red and blue, which have generally ignored the matter over the years. The Greens in Malta have over the years actively campaigned on this specific issue: justice for the landlords must be carried out together with adequate protection of vulnerable tenants.

At the time of writing the statements made by Prime Minister Robert Abela and Social Accommodation Minister Roderick Galdes have not been followed up with the publication of the specific legal texts which will implement the policy declarations made.

The proposals as described so far, are, in my view acceptable in principle. It is however expected that when the detailed legislative proposals are published, these are accompanied by studies carried out, including costings. An essential healthy public debate needs to be adequately buttressed by well-researched background information.

The proposal as spelled out by Abela and Galdes is based on two fundamental points. It seeks to tread the difficult path of protecting both tenants and landlords.

Tenant protection will be achieved through ensuring that vulnerable tenants will at all times have access to a home, be it their current one or, in some cases, possible alternatives provided through access to social accommodation. This is essentially a transitory provision applicable to the identified 9,700 pre-1995 tenancies and is undoubtedly a restrictive condition on landlords. It is however of central importance. It is to be counterbalanced by a mechanism which determines a more reasonable determination of rental income which will be coughed up by the state in part or in whole depending on the vulnerability of the tenant. It is also a mechanism which over the past years has generally been accepted by the Courts as constituting a fair and reasonable rental income.

Of fundamental importance in the proposal as communicated so far is the manner of determination of the payable rent. This will not be left completely to the whims of market forces as it will be capped at 2 per cent of the property’s value. This signifies that, hopefully, some lessons have been learnt from the fallout resulting from the complete liberalisation of the post-1995 rental market.   

The proposal will be addressing an accumulated social problem with a substantial financial outlay consisting of millions of euros annually.

So far, the rent payable in respect of pre-1995 tenancies have been subsidised by the landlords who, in a number of cases are themselves in need of help! It is appropriate that this support is shouldered by the whole community, through the state, who now steps forward to shoulder the problem in the spirit of national solidarity.

So far most have acknowledged that pre-1995 tenancies are a tough challenge. What matters, now, is that we face this challenge head-on. It cannot be postponed any further.

published on The Malta Independent on Sunday: 7 March 2021

L-indifferenza tkompli

Il-media qed tirrapporta li ġew salvati 97 immigrant fiż-żona ta’ salvataġġ Malti. Ġew salvati minn vapur fiż-żona wara li (qed jintqal) li l-awtoritajiet Maltin ma weġbux sejħa għall-għajnuna.

It-Times online qed tirrapporta li l-awtoritajiet Maltin ma jweġbux, inkella li wara li jerfgħu it-telefon jerġgħu jpoġġuh f’post bla ma jwieġbu. Għadu kmieni biex inkunu nafu jekk dan hux minnu jew le.

Hu ċar li l-politika tal-Gvern Malti hi dik ta’ “full-up”. Politika ta’ alabiebiżmu mir-responsabbiltajiet internazzjonali ta’ Malta. Ir-responsabbiltà li nintervjenu u/jew insalvaw lil min ikun f’diffikulta fl-ibħra li għalihom Malta hi responsabbli hi tagħna minħabba l-posizzjoni ġeografika. Ma nistgħux naħarbu minn din ir-responsabbilta. Tgħid x’tgħid l-EU. Tagħmel x’tagħmel l-EU. Anke jekk tibqa’ma tagħmel xejn effettiv, jew kważi.

In-nuqqas ta’ solidarjetà minn pajjiżi oħra hi tat-tkexkix. Mhiex xi ħaġa ġdida. Hi kundannabbli, imma ma tħollniex mir-responabbiltajiet tagħna.

Ma nistgħux nagħlqu għajnejna għal dak li qed jiġri. Huwa ħażin li l-EU ma tistax tiċċaqlaq għax hi miżmuma milli tagħmel dan minn pajjiżi li għalihom is-solidarjetà hi proċess one-way. Il-ġlieda favur solidarjetà u kontra l-indifferenza tkompli.

Is-solidarjetà mhiex kwarantina.

Il-pandemija u l-kummerċ tal-Milied

Bħala riżultat tal-pandemija Covid-19, dan il-Milied ser ikun wieħed differenti minn dawk li ġew qablu.  Normalment il-Milied  huwa ż-żmien meta  nissoċjaliżżaw iktar mill-bqija tas-sena. Żmien li fih niltaqgħu iktar mal-ħbieb u mal-familjari. Huwa ż-żmien li fih hu normali li niltaqgħu fi gruppi għal attivitajiet differenti.  

Dan hu kompletament bil-maqlub tal-mod kif issa jeħtieġ li naġixxu biex nikkumbattu kontra l-coronavirus. Li nnaqqsu drastikament u possibilment nevitaw il-kuntatti tagħna hu l-minimu meħtieġ f’dawn iċ-ċirkustanzi biex tonqos l-imxija tal-coronavirus.  Bosta minna hekk jagħmlu, minkejja li l-Gvern kontinwament jagħtina sinjali konfliġġenti.   

Wieħed minn dawn is-sinjali konfliġġenti ngħata waqt il-konferenza stampa biex ikun imniedi  Christmas in the City iktar kmieni din il-ġimgħa. Il-Ministri  Josè Herrera u Julia Farrugia-Portelli, imwieżna miċ-Chairman tas-Super One Jason Micallef, u oħrajn, tkellmu dwar il-ħinijiet tax-xiri u dwar kemm ser ikun faċli l-parking għal min jitħajjar imur il-Belt biex jixtri r-rigali tal-Milied. L-ispirtu tal-Milied xejn ma jiddependi mis-siegħat ta’ xiri fil-ħwienet. L-anqas ma jiddependi minn kemm ikollna aċċess faċli għall-parking.  

Is-sinifikat propju tal-Milied hu tal-istaġun tas-solidarjetà li fiċ-ċirkustanzi preżenti, maħluqa mill-pandemija, hu importanti iktar minn qatt qabel.

Fl-istess ħin li l-Ministri Herrera u Farrugia-Portelli kienu kienu qed jitkellmu dwar Christmas in the City, epidemologisti kienu qed iwissuna li matul ix-xahar ta’ Diċembru r-rata tal-imwiet f’Malta mill-Covid-19 mistenni li tiżdied bi tlett darbiet: minn żewgt imwiet kuljum għal sitta kuljum. In-numru tal-imwiet mill-Covid-19 diġa żdied b’mod konsiderevoli sa minn meta tnaqqsu r-restrizzjonijiet f’Lulju li għadda. Fil-ħin li qed nikteb in-numru ta’ mwiet ħtija tal-Covid-19 laħaq il-108, u sa x’ħin dan l-artiklu jinqara n-numru sfortunatament ikompli jikber.

Fid-dawl ta’ dan ma jagħmilx sens li tistieden lin-nies biex jinżlu l-Belt għax-xiri tar-rigali tal-Milied. Huwa l-waqt li nagħmlu eżatt bil-maqlub:  innaqqsu l-moviment tan-nies bit-tama li dan jgħin fit-trażżin tal-pandemija.  Huwa dan li messu qed iħeġġeġ il-Gvern.

Ikoll nirrikonoxxu li l-pandemija kellha impatt qawwi u negattiv fuq l-għixien ta’ bosta.  Is-setturi tal-ikel u tal-ospitalità  kellhom sfida qawwija matul ix-xhur tas-sajf. Iż-żmien meta normalment imorru tajjeb, kien iż-żmien meta qalgħu l-ikbar daqqa.  Iktar ma noqorbu lejn il-Milied mhux talli l-pandemija ma naqqsitx, talli donna iktar irrankat. L-irkupru ekonomiku jidher li għad baqalu.

In-numru ta’ dawk li qed ikunu infettati qiegħed jikber.  Fl-istess ħin lkoll nifhmu li l-iskop wara x-xewqa li jkunu mħajra n-nies lejn il-Belt u ċ-ċentri kummerċjali hi motivata mill-ħtieġa tad-dinja tal-kummerċ biex ittaffi d-daqqa li qalgħet billi tipprova issarraf ftit mill-kummerċ li normalment jiġġenera l-Milied. Il-konsiderazzjonijiet ta’ saħħa, imma, għandhom dejjem jibqgħu l-prijorità: issa mhux iż-żmien li jkunu nkoraġġiti l-ebda tip ta’ celebrazzjonijiet.  Flok ma ninkoraġixxu lin-nies biex tersaq lejn ic-ċentri kummerċjali l-Gvern għandu jkun fuq quddiem biex iħeġġeġ l-attenzjoni u prudenza. Mhux Ministru wieħed, imma l-Gvern kollu! Il-vouchers, l-għotjiet, l-għajnuniet u s-supplimenti għall-pagi li l-Gvern qed iqassam f’isimna lkoll, wara kollox, għandhom l-iskop li jtaffu dan il-piz li nħoloq bħala riżultat tal-pandemija.

Għalfejn f’dan il-mument kritiku narmu l-kisbiet li ġibna bis-sagrifiċċji ta’ bosta? Għax huwa dan li nkunu qed nagħmlu kull meta jingħata ħjiel li wara kollox tajjeb li ninġabru u niċċelebraw. Issa mhux il-waqt għal dan.

Il-Covid-19 mhux ser joqtol il-Milied jekk inqas nies jixtru ir-rigali! L-ispirtu tal-Milied ma jitkejjilx  mill-volum ta’ rigali li jinxtraw imma minn kemm aħna kapaċi nkun solidali mal-vulnerabbli tal-lum.

U issa?

L-ikbar att ta’ solidarjetà, bħalissa, hu li harsu lill-vulnerabbli fostna billi nimxu mad-direttivi tal-awtoritajiet tas-saħħa intenzjonati biex iżommu lill-pandemija milli tkompli tixtered.  Il-vaċċin jidher li hu fil-qrib. Dan inissel tama li possibilment matul l-ewwel nofs tas-sena l-ġdida nibdew l-ewwel passi fil-mixja bil-mod lejn in-normalità.  

Imma sadakinnhar hu obbligu tagħna li nħarsu kemm lilna nfusna kif ukoll lil ħaddieħor b’imġieba prudenti. Din hi s-solidarjetà prattika li dan l-istaġun tal-Milied jistenna minn għandna.

Ippubblikat fuq Illum: il-Ħadd 22 ta’ Novembru 2020

Covid-19 and the City

As a result of the Covid-19 pandemic, this Christmas is essentially different from all past ones.

Christmas is normally time for meeting with friends and family, for socialising. It is the time when we normally gather in large groups for a variety of purposes. This is exactly the opposite of what is required to combat the spread of the coronavirus. Avoiding and reducing unnecessary contacts to the bare minimum helps to prevent the further spread of Covid-19. That is what we all say and believe, notwithstanding government’s continuous conflicting signals. 

One of the last such conflicting signals was given during a Press Conference launching Christmas in the City earlier this week. Ministers Josè Herrera and Julia Farrugia-Portelli, buttressed by Super One Chairman Jason Micallef and others spoke about shopping hours and parking requirements when launching Christmas in the City.  The Christmas spirit is not dependent on shopping hours, nor does it have any parking requirements.

In my book Christmas is the solidarity season which in the context of the current Covid-19 pandemic assumes additional significance.

Almost simultaneously with the Christmas in the City launching, epidemiologists were warning us that the daily number of deaths from Covid-19 in Malta was expected to triple during the month of December: from two to six deaths daily. At the time of writing the Covid-19 death count is 106 and rising. The death count has increased substantially since restrictions were reduced in July 2020.

Within this context it is not on to encourage large numbers to descend on Valletta for their Christmas shopping. It is the time to do exactly the opposite: discourage movements, hoping that as a result, movements are restricted to the bear minimum.

All of us acknowledge that Covid-19 has seriously impacted the livelihood of many. Economic sectors such as the food and the hospitality industries have experienced severe challenges during the summer season, when ordinarily this business would have been booming. As we approach Christmas, the pandemic not only does not show any sign of slowing down: it may well spike once more. An opportunity for economic recovery remains under threat.

More people are succumbing to the virus every day. The desire to draw people to Valletta and other commercial centres in an effort to tap the Christmas spirit for commercial gain, thereby providing a lifeline to businesses is understandable. Health considerations should however take priority: now is however not the time to encourage celebrations of whatever nature. Instead of encouraging people to get out to the commercial centres, government should encourage more cautious behaviour. Government handouts and wage supplements have the specific purpose of helping shoulder the burden created by all this.

Why do we threaten the sacrifices of the many at this critical time by encouraging unreasonable behaviour?

Covid-19 will not kill Christmas if fewer people do their Christmas shopping. The Christmas spirit is not measured in terms of the volume of Christmas shopping but in terms of our acts of solidarity.

Where do we go from here?

The greatest act of solidarity, at this time, is to protect the vulnerable amongst us by following the advice of the health authorities intended to contain the Covid-19 spread as much as possible. A vaccine may be on the horizon, possibly heralding the beginning of a slow return to normality in the first half of the new year.

Until then, it is our duty to take care of ourselves and others by ensuring cautious behaviour. This is the practical solidarity expected from all of us this Christmas season.

published in The Malta Independent on Sunday : 21 November 2020

Edward Scicluna u l-bajtar tax-xewk

Iktar kmieni din il-ġimgħa, l-President tal-Kummissjoni tal-Unjoni Ewropea, Ursula von der Leyen, ippreżentat lill-Parlament Ewropew pjan ta’ €750 biljun biex inqumu fuq saqajna. Pjan li jista’ jiġġenera investiment stmat €3.1 triljun fl-ekonomija Ewropea. Permezz ta’ għotjiet flimkien ma’ self, il-Kummissjoni Ewropea qed tfittex li tegħleb l-impatti ekonomiċi negattivi tal-Covid-19 kif ukoll li tagħti bidu għall-azzjoni meħtieġa biex ikun implimentat il-Ftehim l-Aħdar (the Green Deal).

It-triq biex nirkupraw mhiex faċli. Mhux il-każ li mmorru lura għal kif konna. Dak spiċċa. Irridu nimxu l-quddiem lejn normal ġdid. Li nintegraw flimkien il-ħidma biex nirkupraw mill-impatti tal-pandemija flimkien mal-azzjoni meħtieġa dwar it-tibdil fil-klima mhux ser tkun faċli imma hi essenzjali u mhux possibli li tkun posposta. Kif ġie emfasizzat fuq Euroactive nhar l-Erbgħa, it-triq biex nirkupraw tiddependi minn ħafna kundizzjonijiet konnessi mal-ambjent. 25 fil-mija tal-finanzjament propost mill-Kummissjoni Ewropeja hu fil-fatt marbut ma’ ħidma klimatika.

Edward Scicluna, il-Ministru tal-Finanzi, fl-ewwel reazzjoni tiegħu għall-pjan tal-Kummissjoni ikkummenta mħasseb dwar miżuri prattiċi konnessi mal-klima. Bħala gżira ser inweġġgħu ħafna qal, jekk jindirizzaw l-emissjonijiet tal-ajruplani u l-vapuri. Il-pjan, qal Edward Scicluna, jixbah lill-bajtar tax-xewk. Scicluna jippreferi li ma jsir xejn ħlief paroli. L-anqas m’hu jieħu pjaċir b’dak li qed jingħad dwar it-tassazzjoni tal-kumpaniji, avolja konxju li m’għadx baqa’ żmien biex fl-Unjoni Ewropea tħajjar kumpaniji jibqgħu jħarbu l-obbligi tagħhom tal-ħlas tat-taxxi.

Hu korrett li jingħad li ser nintlaqtu bil-miżuri dwar il-klima. Hekk għandu jkun, għax il-ħidma tagħna għandha impatt fuq il-klima. Nistgħu imma ninnegozjaw biex dawn l-impatti fuqna jonqsu mingħajr ma nnaqqsu l-impenn (reali) tagħna biex ikunu indirizzati l-impatti klimatiċi tal-industrija tal-avjazzjoni u tal-vapuri. Bla ebda dubju dan ser ikun ifisser impatti sostanzjali kemm fuq it-turiżmu kif ukoll fuq il-kummerċ.

Dan ma jistax ikun evitat għax dawn l-industriji għandhom l-obbligu li huma ukoll jġorru fuq spallejhom l-impatti li qed jikkawżaw. Dak hu li wegħdna bħala pajjiż fis-Summit ta’ Pariġi dwar il-klima. Wasal il-waqt li nwettqu dak li ġie imwiegħed. Biex niġu fuq saqajna irridu nfasslu l-futur mill-ġdid. Il-ħsara li teħtieg li tissewwa mhiex biss dik ekonomika u ambjentali. Jinħtieġ li tul l-Unjoni Ewropea kollha nibnu s-solidarjetà fuq pedamenti sodi. Dak li Edward Scicluna jqis bħala l-bajtar tax-xewk huma fil-fatt l-għodda bażiċi tas-solidarjetà.

Għax is-solidarjetà hi meħtieġa mhux biss meta aħna bir-raġun kollu nokorbu ma’ kull mewġa ta’ immigranti fl-ibħra Maltin. Is-solidarjetà hi dak li Malta tinjora meta tfittex li tkun attraenti għal min irid jevadi t-taxxi f’pajjiżu: dawk li jħallsu ftit lill-kaxxa ta’ Malta biex jevitaw milli jħallsu l-biljuni band’oħra. Il-politika dwar l-armonizzazzjoni tat-tassazzjoni fl-Unjoni Ewropea hi r-risposta bis-sens għall-politika li tinkoraġixxi l-evażjoni tat-taxxa f’Malta, l-Olanda, il-Lussimburgu u l-Irlanda.

L-Oxfam f’rapport ippubblikat fl-2019 u ntitolat “Off the Hook. How the EU is about to whitewash the world’s worst tax havens” temfasizza li “l-Irlanda, il-Lussimburgu, Malta u l-Olanda huma fost il-pajjiżi li l-iktar jinkoraġixxu l-evażjoni tat-taxxa fid-dinja, b’mod li jagħmluha possibli li kumpaniji kbar jirnexxielhom iħallsu ammont żgħir ta’ taxxa. Per eżempju, ir-regoli internazzjonali tat-taxxa jippermettu lill-Vodafone Group Plc biex jallokkaw kważi 40 fil-mija tal-profitti taxxabbli tagħhom f’Malta u l-Lussimburgu.”

Rajna ukoll rapporti dwar il-BASF, ġgant fl-industrija kimika fil-Ġermanja, li jispjegaw kif din tevadi t-taxxa. Fir-rapport tal-Ħodor Ewropej ippubblikat fl-2016, intitolat “Toxic Tax Deals. When BASF’s Tax Structure is more about style than substance” kien spjegat kif il-BASF irnexxiela tevadi madwar biljun euro f’taxxa, u minflok ħallset ammonti żgħar bil-kompliċità ta’ Gvernijiet Maltin: ħomor u blu.

Jeħtieġ li l-ewwel u qabel kollox nirkupraw l-imġieba etika tagħna, anke qabel ma nirkupraw ekonomikament u ambjentalment. Ir-riġenerazzjoni tal-valuri tagħna għandha tkun prijorità qabel ma nippruvaw insewwu l-kaxxa ta’ Malta li minnha, bħalissa ħerġin il-flus maħmuġin akkumulati mill-bejgħ tal-passaporti. Flejjes miġburin minn persuni bħall-biljunarju Russu Boris Mints, l-Eġizzjan Mustafa Abdel Wadood, il-biljunarju Ċiniż Liu Zhongtian, in-negozjant Russu Pavel Melenikov u l-Iżraeli Anatoly Hurgin, li irnexxielhom jiżgiċċaw minn eżami suppost rigoruż u ngħataw iċ-ċittadinanza Maltija: però xorta spiċċaw għaddejjin proċeduri kriminali f’diversi pajjiżi oħra primarjament dwar frodi u ħasil tal-flus!

F’dan iż-żmien ta’ ħtieġa l-Ministru tal-Finanzi Edward Scicluna spiċċa dipendenti fuq flejjes li oriġinaw minn dawn is-sorsi maħmuġin. Ma tkunx esaġerazzjoni li ngħid li spiċċa dipendenti minn flus li oriġinaw mill-kriminalità.

Fir-reazzjonijiet tagħha għall-proposti tal-Kummissjoni tal-Unjoni Ewropea Evelyne Huytebroech, waħda miż-żewġ mexxejja tal-Partit tal-Ħodor Ewropej, emfasizzat li din il-proposta flimkien ma dik tal-Parlament Ewropew u l-proposta Franco-Tedeska ilkoll qed jaraw proċess ta’ self komuni. Dan hu pass il-quddiem għas-solidarjetà Ewropea. Għax is-solidarjetà tinbena bil-mod u bit-tbatija. Imma għal Edward Scicluna dan kollu bajtar tax-xewk!

ippubblikat fuq Illum :il-Ħadd 31 ta’ Mejju 2020

The recovery plan and Edward Scicluna’s prickly pears

Earlier this week, EU Commission President Ursula von der Leyen, presented for the consideration of the European Parliament a recovery plan worth €750 billion but which can unleash an investment estimated at €3.1 trillion in the EU economy. Through a combination of loans and grants the EU Commission seeks to integrate the reversal of the economic downturn resulting from the Covid-19 pandemic together with the action required to implement the Green Deal.

The road to recovery will be tough. It is not the case of going back to normal but of going forward to a new normal. Integrating the recovery from the pandemic impacts with climate change action will not be easy but it is essential and cannot be postponed. As emphasised by Euroactive on Wednesday, the road to recovery has plenty of green strings attached. 25 per cent of the funding proposed by the EU Commission is in fact earmarked for climate action.

Finance Minister Edward Scicluna, in his first reaction to the recovery plan, voiced concern on practical climate action measures. It hurts, he says, to address air traffic emissions or shipping pollution. As an island this would impact us substantially. The proposed recovery plan is comparable to prickly pears, he stated. He prefers the status quo: all talk and little walk. Edward Scicluna is not amused by rumblings heard on corporate taxation even though he is well aware that the days of attracting corporations seeking tax havens within the EU may well be numbered.

It is correct to state that we will be impacted substantially. We can however negotiate to reduce such impacts without diminishing our commitment to addressing climate change impacts of the airline and shipping industry. This would mean significant impacts on tourism and trade. These however cannot be avoided as climate change impacts have to be internalised: that is they have to be shouldered by the industries generating them. This is what we promised in the Paris Climate Summit. Promises that we must now honour.

Operation recovery must re-design the future. It must not be just an economic recovery or an environmental rebirth. It must also be a recovery of practical solidarity all over the Union. What Edward Scicluna views as prickly pears are in fact instruments of solidarity.

Solidarity is not just what we rightly cry for when immigrants crash through our borders. Solidarity is what we ignore when Malta insists on being attractive to tax evaders: those who pay peanuts to the Maltese exchequer in order to avoid paying billions elsewhere. The issue of tax harmonisation on an EU level is the sensible response to the tax haven fiscal policies of Malta, the Netherlands, Luxembourg, and Ireland.

Oxfam in its 2019 report entitled “Off the Hook. How the EU is about to whitewash the world’s worst tax havens” emphasises that “Ireland, Luxembourg, Malta and the Netherlands are among the most significant tax havens in the world, enabling some of the biggest corporations to pay minimal amounts of tax. For example, currently, international tax rules allow Vodafone Group Plc to allocate nearly 40% of its taxable profits to Malta and Luxembourg.” We have also seen reports on BASF clearly explaining how the German chemical giant avoids paying taxes due. The European Greens report “Toxic Tax Deals. When BASF’s Tax Structure is more about style than substance” published in 2016 had outlined how BASF had successfully avoided close to a billion euros in tax, paying just a small amount thanks to Maltese governments blue and red.

The recovery must be primarily ethical before being economic and environmental. Regenerating our values should be a priority higher on the list than the regeneration of our coffers, currently dishing out dirty money originating from the sale of citizenship schemes. Monies collected from the likes of Russian billionaire Boris Mints, Egyptian national Mustafa Abdel Wadood, Chinese billionaire Liu Zhongtian, Russian businessman Pavel Melenikov and Israeli Anatoly Hurgin, who slipped through what is described as a rigorous due diligence process and gain Maltese citizenship only to be prosecuted in different jurisdictions for various crimes primarily fraud and money laundering.

It is indeed telling that in time of need Finance Minister Edward Scicluna is dependent on monies originating from such dubious sources! It would not be an exaggeration to state that he is dependent on the proceeds of crime.

In her reaction to the EU Commission proposals Evelyne Huytebroech co-Chair of the European Greens emphasised that the EU Commission’s proposal together with the proposals of the EU Parliament and the Franco-German initiative all foresee a mutualised debt instrument: a major breakthrough for European solidarity. Solidarity is constructed slowly and painfully, while Edward Scicluna juggles with his prickly pears.

published in The Malta Independent on Sunday : 31 May 2020

Solidarity: practising what we preach

In the local political lexicon, at times, the significance of Malta’s EU membership is incorrectly equated to the financial input of the union in the financing of the development of the local infrastructure, both physical and social. The role of the cohesion funds and regional development funds, in their various forms, are, at times perceived as the be-all of Malta’s EU policy!

Solidarity is a founding principle embedded in the European Union Treaties: however, it is not sufficiently reflected in the behaviour of both EU states and EU citizens. Solidarity signifies the existence of a commitment for mutual support in time of need. As most are aware, solidarity is much more than a financial commitment of the stronger members of the union who are net contributors to the EU budget. Beyond financial assistance, unfortunately, solidarity has time and again proven easier said than done for the EU member states.

Solidarity is a two-way process: we speak of the solidarity which we expect of others without giving sufficient attention to the solidarity due from us, in particular to our neighbours. Solidarity due to us is a given, however a multitude of reservations seem to apply to the solidarity which we are expected to deliver to our neighbours in time of need.

The criminalisation of NGOs who save lives (thus filling the gaps created by EU state inaction and dereliction of duty) together with the closure of our ports for humanitarian missions is an affront to the basic principles of solidarity. We should not shift onto NGOs and onto the refugees the failure of the Libyan state to control those who are making a quick buck from the refugees’ plight.

The Covid-19 crisis has once more identified that within the European Union, in time of need, when it really matters, there exists a solidarity deficit. Ursula von der Leyen, President of the EU Commission, has earlier this week publicly apologised to the state of Italy for not helping out at the start of the coronavirus outbreak. Addressing the European Parliament, she stated that “too many were not there in time when Italy needed a helping hand at the very beginning”.

Saying sorry is however not enough. A genuine “sorry” needs to be matched by concrete action which changes behaviour, if it has to mean anything at all.

A time of crisis is a time for more Europe. It is a time where the relatively strong should seek the weak to help them out in overcoming the difficulties being faced. In a time of crises no one should beg for help. Solidarity should be forthcoming almost automatically and without any conditions attached.

As we are well aware, this is not news to us, as we have had to bear a lack of solidarity in respect of the impacts of immigration incident on our shores time and again. Together with other EU member states along the extensive borders of the Union, time and again Malta has been left on its own to face the music. There is as yet no general acceptance within the Union that this is an EU problem which requires an EU solution.

In Malta, at times, we fail to understand that the effectiveness of the EU in any specific area is dependent on the reactions from the individual member states.At times, there has been limited agreement on voluntary action to relocate refugees saved from drowning as well as those arriving in Malta on their own or else assisted by NGOs.

So far, the EU has generally been able to agree on one line of action in tackling the influx of refugees: throwing money at the problem. Development aid has also been used with limited success in aiding the rebuilding of those parts of Africa which have collapsed.

Solidarity should be a fundamental value in our operations as a state not just as an EU member state but more so as a state which claims adherence to basic Christian values. Our solidarity is a value which should stand on its own two feet without being conditioned by whether others act appropriately or not. Do unto others what you expect others do to you. Many a times have we heard this said. Isn’t it about time that we practice what we preach?

published in The Malta Independent on Sunday : 26th April 2020

Is-Solidarjetà mhiex għażla, iżda obbligu

Iktar kmieni din il-ġimgħa, Evarist Bartolo, il-Ministru għall-Affarijiet Barranin, b’wiċċ ta’ qdusija artifiċjali, iddikjara fuq it-televiżjoni li kien iddiskuta fit-tul il-kriżi tal-immigrazzjoni li qed tiżviluppa fl-ibħra Maltin mal-Kummissjoni Ewropea, mal-Vatikan u ma uffiċjali mlaħħqin tal-aġenzija tal-Ġnus Magħquda dwar ir-Refuġjati (UNHCR). Ilkoll kienu tal-fehma, qal, li Malta għandha raġun.

Evarist Bartolo qed jipprova jagħti l-impressjoni falza li l-għeluq tal-portijiet Maltin għall-NGOs biex ikunu jistgħu jisbarkaw l-immigranti meħlusa mill-għarqa fl-ibħra ta’ madwarna li qed jiżviluppaw f’ċimiterju hi aċċettabbli u jew raġjonevoli għall-komunità internazzjonali. Il-verità hi ferm differenti minn hekk.

Il-Ħodor, kemm f’Malta kif ukoll fl-Unjoni Ewropea, repetutament emfasizzaw li Malta ma tistax titħalla terfa’ waħedha dawn l-obbligi ta’ salvataġġ. Dan ġie emfasizzat din il-ġimgħa stess fi stqarrija konġunta bejn il-Partit tal-Ħodor Ewropej (EGP) u Alternattiva Demokratika. Is-solidarjetà fjakka jew ineżistenti ma tħassarx l-obbligi ta’ Malta fiż-żona ta’ salvataġġ li hi responsabbli għaliha fil-Mediterran ċentrali.

Hi tabilħaqq sfortuna li tul is-snin, Malta, repetutament ippruvat taħrab mir-responsabbiltajiet tagħha. Ilkoll niftakru meta l-PN fil-Gvern wasal fi ftehim mal-Gvern immexxi minn Silvio Berlusconi fl-Italja biex il-qawwiet tal-baħar Taljani jimbuttaw lura d-dgħajjes mgħobbija bl-immigranti li jkunu telqu mill-kosta Libjana.

Iktar qrib fiż-żmien il-Gvern immexxi minn Joseph Muscat wasal f’xi forma ta’ ftehim sigriet imma mhux miktub (safejn hu magħruf) li permezz tiegħu il-Gvern Taljan immexxi minn Matteo Renzi b’mod li ma waslux iktar immigranti f’Malta għal perjodu twil.

Imbagħad hemm il-każ ta’ Neville Gafà, il-mibgħut speċjali tal-Prim Ministru Joseph Muscat u l-laqgħat li hu kellu ma’ Haithem Tajouri mexxej tal-brigati rivoluzzjonarji ta’ Tripli. Tajouri, mid-dehra viċin ħafna tal-Gvern ta’ Joseph Muscat jissemma f’rapport ta’ ‘l fuq minn 200 paġna tal-Ġnus Magħquda liema rapport hu dwar ksur ta’diversi drittijiet tal-bniedem. Skond l-istess rapport Tajouri hu responsabbli ukoll għal ċentru privat ta’ detenzjoni fejn jinżammu ħafna nies.

Fl-istampa lokali kien ġie rappurtat ukoll li kien hemm laqgħat fil-Libja bejn Neville Gafà, l-mibgħut speċjali tal-Prim Ministru, Joseph Muscat, u uffiċjali għoljin tal-Gvern Libjan. F’dawn il-laqgħat, li għalihom attenda Kurunell mill-Forzi Armati ta’ Malta ġew diskussi l-mezzi li kellhom jintużaw biex iwaqqfu l-immigrazzjoni. L-ismijiet u r-ritratti ta’ dawk presenti kienu ġew ippubblikati.

Dan m’għadux effettiv għax illum jidher li nbidlet l-istrateġija u jeħtieġilna li niffaċċjaw allegazzjonijiet serji fil-konfront tal-Forzi Armati ta’ Malta dwar sabutaġġ tal-opri tal-baħar użati minn dawk li qed ifittxu l-ażil. Qed ikun allegat li s-suldati/baħrin tal-patrol boat P52 qatgħu l-cable tal-mutur li bih kienet għaddejja l-opra tal-baħar b’mod li ħallihom bejn sema’ u ilma fiż-żona ta’ tiftix li hi responsabbiltà ta’ Malta.

Prosit lill-NGO Repubblika li qed tinsisti li issir investigazzjoni kriminali dwar dan l-inċident biex jiġi stabilit eżattament x’ġara u min huwa responsabbli għalih. Kont nistenna li kellu jkun il-Kmandant tal-Forzi Armati minn rajh li jagħti bidu għall-investigazzjoni hekk kif saru dawk li s’issa għadhom allegazzjonijiet. Ma kellux joqgħod jistenna li jkun ħaddieħor li jinsisti li dan isir.

Il-proposta riċenti tal-Ministru Bartolo biex l-Unjoni Ewropeja tgħin lil-Libja b’mod li ittaffilha l-piz umanitarju li qed iġġorr bħalissa kif ukoll biex ikun iffaċilitat li l-komunità internazzjonali tkun tista’ tipprovdi l-għajnuna tant meħtieġa kemm lir-refuġjati kif ukoll lil-Libjani infushom hi pass il-quddiem. Imma tajjeb li jkun ċar illi minkejja d-diffikultajiet kollha fil-Libja nnifisha dan diġa qed isir.

Fil-fatt mill-2014 sal-lum l-Unjoni Ewropeja diġa ħarget għajnuna umanitarja ta’ madwar €50 miljun indirizzata lejn il-Libja.

Sfortunatament la hemm rieda u l-anqas aptit għal soluzzjoni Ewropea fost il-Gvernijiet tal-Unjoni Ewropeja u dan minkejja li erbgħa fost l-ikbar pajjiżi tal-unjoni (il-Ġermanja, Franza, Spanja u l-Italja), xi ġranet ilu ħadu inizjattiva biex il-migrazzjoni tirritorna fuq l-aġenda.

Naħseb li lkoll napprezzaw li s-sitwazzjoni hi waħda diffiċli. Imma anke f’dawn iċ-ċirkustanzi kulħadd għandu jerfa’ r-responsabbiltajiet tiegħu.

Il-Gvern Malti għandu jibdel ir-rotta u flok ma jibqa’ kontinwament ifittex li jipprova jaħrab mir-responsabbiltajiet tiegħu ifittex li jaħdem id f’id mal-NGOs li qed isalvaw il-ħajjiet b’mod li qed jagħmlu ħidma li messha qed issir mill-Gvernijiet. Li jkun hemm min jipprova jimita lil mexxej lemini Matteo Salvini biex ikunu kkriminalizzati l-NGOs iservi biss biex tkompli tixtered il-mibgħeda imżejna b’lingwaġġ taparsi patrijottiku.

Hemm il-ħtieġa li l-Gvern Malti jifhem li s-solidarjetà mhiex għażla, imma dmir.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 19 t’April 2020