Impjant nuklejari fi Sqallija?

Matul il-kampanja elettorali riċenti tal-2022, fl-Italja, fid-dibattitu politiku, reġgħet infetħet id-diskussjoni dwar il-ġenerazzjoni tal-enerġija nuklejari.

Matteo Salvini, presentement Ministru għall-Infrastruttura u t-Transport, apparti li hu ukoll Deputat Prim Ministru fil-Gvern ta’ koalizzjoni Taljan, emfasizza, li, fl-isfond tal-kriżi enerġetika kurrenti l-Italja għandha tikkunsidra mill-ġdid il-politika tagħha dwar l-impjanti nuklejari.

Il-votanti Taljani darbtejn esprimew ruħhom b’mod ċar dwar ir-rejatturi nuklejari fuq art Taljana. L-aħħar darba li għamlu dan kien f’referendum li sar f’Ġunju 2011, ftit wara d-diżastru nuklejari li seħħ f’Fukushima l-Ġappun f’Marzu 2011. Dakinnhar, 94 fil-mija ta’ dawk li vvutaw għażlu projibizzjoni totali ta’ kostruzzjoni ta’ impjanti nuklejari fl-Italja.

Il-kriżi kurrenti tal-enerġija qed isservi ta’ pressjoni fuq kulħadd biex jinstabu sorsi alternattivi ta’ enerġija bi prezz li nifilħuħ. L-enerġija nuklejari hemm marbuta magħha spejjes moħbija li rari ħafna jittieħdu in konsiderazzjoni kull meta l-materja tkun soġġett ta’ dibattitu politiku: l-iskart nuklejari ġġenerat kif ukoll ir-riskji inerenti, marbuta ma’ ħsara jew funzjonament ħażin  tal-impjanti nuklejari.  L-impatt tal-inċidenti nuklejari fi Three Mile Island (Pennsylvania Stati Uniti – 28 ta’ Marzu 1979), Chernobyl (Ukrajina – 26 t’April 1986) u Fukushima (Ġappun – 11 ta’ Marzu 2011) huma xhieda biżżejjed tal-konsegwenzi li jista’ jkollna niffaċċjaw meta tkun ikkunsidrata l-għażla ta’ enerġija nuklejari.

Il-mod kif niddisponu mill-iskart nuklejari hu suġġett għal dibattitu kontinwu fuq livell globali. L-ispiża biex dan isir hi waħda sostanzjali, u dan b’referenza kemm għall-ispiża ambjentali kif ukoll għal dik finanzjarja.  Fil-passat riċenti, viċin tagħna, l- eko-mafja irmiet kull xorta ta’ skart, inkluż skart nuklejari, fil-Baħar Mediterranean. Dan għamlitu fi 42 vapur differenti, kollha mgħarrqa f’partijiet differenti tal-Mediterran. Il-kaz speċifiku tal-vapur Kunsky mgħarraq ftit il-barra mill-kosta tal-Kalabrija, kien ġie żvelat mill-pentiti tal- ‘Ndrangheta/Camorra, Francesco Fonti u Carmine Schiavone, snin ilu fix-xhieda tagħhom lill-awtoritajiet Taljani.

Bosta mir-riskji tekniċi tal-impjanti nuklejari illum il-ġurnata kważi nstab tarf tagħhom u dan minħabba l-avvanżi kontinwi fit-teknoloġija. Hemm iżda eċċezzjoni waħda! Kif ġie żvelat bħala riżultat tad-diżastru ta’ Fukushima, il-forzi naturali jibqgħu kontinwament bit-tmun f’idejhom!  F’Fukushima, għal darba oħra ġie ikkonfermat li r-riskji marbuta mat-terrimoti mhux la kemm insibu tarf tagħhom! Dan kollu  għandu relevanza kbira għad-dibattitu dwar il-kostruzzjoni ta’ impjanti nuklejari wara biebna, f’teritorju Taljan.

Fl-2011 l-awtoritajiet Taljani kienu indikaw li s-sit fi Sqallija li probabbilment jintuża biex fuqu jinbena impjant nuklejari qiegħed mal-kosta tan-nofsinnhar ħdejn il-lokalità ta’ Palma di Montechiaro. Dan ikun madwar 100 kilometru fil-Majjistral ta’ Għawdex.

Kif nafu, Sqallija hi zona fejn it-terrimoti huma frekwenti. Apparti t-terrimoti frekwenti “żgħar” li  nisimgħu dwarhom u li xi kultant nindunaw bihom matul is-sena, fi Sqallija seħħew tnejn mill-agħar terrimoti li qatt laqgħtu lill-Ewropa. Fl-1693 terrimot fix-Xlokk ta’ Sqallija kellu qawwa ta’ 7.4 filwaqt li f’Messina fl-1908 terrimot ieħor laħaq qawwa ta’ 7.1 fuq l-iskala Mercalli. Dawn iż-żewġ terrimoti ħolqu ħerba u wasslu għat-telfien ta’ bosta ħajjiet. L-infrastruttura ukoll sofriet danni kbar!

Id-deċiżjoni dwar jekk il-Gvern Taljan jerġax jipprova jmur lejn in-nuklejari biex jiġġenera l-elettriku fl-Italja mhux ser tittieħed f’data fil-qrib. Imma, meta jibdew jinġabru l-firem għal referendum fuq is-suġġett ma tantx ikun baqa’ żmien biex għal darba’oħra nqiesu sewwa x’nistgħu nagħmlu.

F’Malta, l-interess tagħna hu dwar l-impatt  fuqna ta’ impjant nuklejari mal-kosta ta’ Sqallija viċin ta’ Palma di Montechiaro f’kaz li dan l-impjant jiżviluppa l-ħsara jew għal xi raġuni jibda jaħdem b’mod erratiku.  

Tajjeb li nżommu f’moħħna li minħabba l-emissjonijiet radjuattivi riżultat tad-diżastru ta’ Fukushima kellha sseħħ evakwazzjoni sħiħa f’distanza ta’ 200 kilometru mill-impjant nuklejari. Għawdex, kif tafu, hu inqas minn 100 kilometru mill-kosta ta’ Sqallija. Daqshekk huma ċari l-konsegwenzi għalina ta’ impjant nuklejari mal-kosta ta’ Sqallija!

ippubblikat fuq Illum: 15 ta’ Jannar 2023

A nuclear reactor in Sicily?

During the recent 2022 electoral campaign, the issue of nuclear energy in neighbouring Italy has resurfaced in the political debate.

Matteo Salvini, currently Minister for the Infrastructure and Transport, in addition to being Deputy Prime Minister of the ruling Italian coalition government, is on record as emphasising that, given the current energy crisis, he considers that it would be expedient to resurrect the nuclear proposal.

Italian voters have expressed themselves clearly on the matter twice. The last time was in a referendum in June 2011 in the aftermath of the Fukushima March 2011 nuclear disaster. Then, 94 per cent of those voting, opted in favour of a total ban on the construction of nuclear reactors on Italian soil.

The current energy crisis is pressuring all to find alternative energy supplies at affordable cost. Nuclear energy, however, comes with two hidden costs which are rarely ever factored into the costings presented for public debate: the disposal of nuclear waste and the inherent risks linked to the failure of the nuclear plants. The impacts of the nuclear accidents at Three Mile Island (Pennsylvania USA – 28 March 1979), Chernobyl (Ukraine – 26 April 1986) and Fukushima (Japan – 11 March 2011) are clear enough testimony of what is at stake, when considering the option of nuclear energy.

The disposal of nuclear waste is the subject of an ongoing debate all over the world. It is costly both environmentally as well as financially. In the recent past, closer to home, the eco-mafia dumped various types of waste including nuclear waste in the Mediterranean Sea in 42 different ships sunk in different parts of the Mediterranean. The specific case of the sunken ship Kunsky off the Calabrian coast was revealed by ‘Ndrangheta/Camorra turncoats Francesco Fonti and Carmine Schiavone many years ago in their testimony to the Italian authorities.

Most of the technical risks of nuclear plants have become more manageable with the technical developments over the years. There is however one exception! As revealed by the Fukushima disaster, natural forces are not always predictable. In Fukushima the risks resulting from earthquakes in the end proved once more to be unmanageable. This is of extreme relevance to the debate on the possible eventual siting of nuclear reactors on the Italian mainland.

The site which in 2011 was indicated by the Italian authorities as the most probable candidate to host a nuclear reactor in Sicily was along the southern coastline in the vicinity of Palma de Montechiaro. That would be less than 100 kilometres to the North West of Gozo.

As we are aware Sicily is an earthquake prone zone. In addition to the multitude of small earthquakes we hear about and occasionally are aware of throughout the year, the Sicilian mainland was exposed to the two most intensive earthquakes ever to hit the European mainland. The 1693 earthquake centred in South East Sicily had a magnitude of 7.4 while the Messina 1908 earthquake had a magnitude of 7.1 on the Mercalli scale. Both created havoc and had a high cost in human life! In addition, the physical infrastructure was in shambles.

A decision on whether the Italian government will once more attempt to consider the generation of nuclear energy on Italian soil is not due anytime soon. However, once the collection of signatures for a referendum on the matter gathers steam it will only be a question of time when we will have to consider facing the music one more time.

Our interest in Malta is in the transboundary impacts generated from a nuclear reactor sited along the southern Sicilian coast close to Palma di Montechiaro, should the proposed nuclear reactor malfunction.

It would be pertinent to keep in mind that the radioactivity emitted as a result of the Fukushima disaster led to a complete evacuation within a 200 km radius of the nuclear plant. Gozo being less than 100 km away from the Sicilian mainland should trigger the alarm bells of one and all as to what is ultimately at stake.

published in The Malta Independent on Sunday: 15 January 2023

Is-Solidarjetà mhiex għażla, iżda obbligu

Iktar kmieni din il-ġimgħa, Evarist Bartolo, il-Ministru għall-Affarijiet Barranin, b’wiċċ ta’ qdusija artifiċjali, iddikjara fuq it-televiżjoni li kien iddiskuta fit-tul il-kriżi tal-immigrazzjoni li qed tiżviluppa fl-ibħra Maltin mal-Kummissjoni Ewropea, mal-Vatikan u ma uffiċjali mlaħħqin tal-aġenzija tal-Ġnus Magħquda dwar ir-Refuġjati (UNHCR). Ilkoll kienu tal-fehma, qal, li Malta għandha raġun.

Evarist Bartolo qed jipprova jagħti l-impressjoni falza li l-għeluq tal-portijiet Maltin għall-NGOs biex ikunu jistgħu jisbarkaw l-immigranti meħlusa mill-għarqa fl-ibħra ta’ madwarna li qed jiżviluppaw f’ċimiterju hi aċċettabbli u jew raġjonevoli għall-komunità internazzjonali. Il-verità hi ferm differenti minn hekk.

Il-Ħodor, kemm f’Malta kif ukoll fl-Unjoni Ewropea, repetutament emfasizzaw li Malta ma tistax titħalla terfa’ waħedha dawn l-obbligi ta’ salvataġġ. Dan ġie emfasizzat din il-ġimgħa stess fi stqarrija konġunta bejn il-Partit tal-Ħodor Ewropej (EGP) u Alternattiva Demokratika. Is-solidarjetà fjakka jew ineżistenti ma tħassarx l-obbligi ta’ Malta fiż-żona ta’ salvataġġ li hi responsabbli għaliha fil-Mediterran ċentrali.

Hi tabilħaqq sfortuna li tul is-snin, Malta, repetutament ippruvat taħrab mir-responsabbiltajiet tagħha. Ilkoll niftakru meta l-PN fil-Gvern wasal fi ftehim mal-Gvern immexxi minn Silvio Berlusconi fl-Italja biex il-qawwiet tal-baħar Taljani jimbuttaw lura d-dgħajjes mgħobbija bl-immigranti li jkunu telqu mill-kosta Libjana.

Iktar qrib fiż-żmien il-Gvern immexxi minn Joseph Muscat wasal f’xi forma ta’ ftehim sigriet imma mhux miktub (safejn hu magħruf) li permezz tiegħu il-Gvern Taljan immexxi minn Matteo Renzi b’mod li ma waslux iktar immigranti f’Malta għal perjodu twil.

Imbagħad hemm il-każ ta’ Neville Gafà, il-mibgħut speċjali tal-Prim Ministru Joseph Muscat u l-laqgħat li hu kellu ma’ Haithem Tajouri mexxej tal-brigati rivoluzzjonarji ta’ Tripli. Tajouri, mid-dehra viċin ħafna tal-Gvern ta’ Joseph Muscat jissemma f’rapport ta’ ‘l fuq minn 200 paġna tal-Ġnus Magħquda liema rapport hu dwar ksur ta’diversi drittijiet tal-bniedem. Skond l-istess rapport Tajouri hu responsabbli ukoll għal ċentru privat ta’ detenzjoni fejn jinżammu ħafna nies.

Fl-istampa lokali kien ġie rappurtat ukoll li kien hemm laqgħat fil-Libja bejn Neville Gafà, l-mibgħut speċjali tal-Prim Ministru, Joseph Muscat, u uffiċjali għoljin tal-Gvern Libjan. F’dawn il-laqgħat, li għalihom attenda Kurunell mill-Forzi Armati ta’ Malta ġew diskussi l-mezzi li kellhom jintużaw biex iwaqqfu l-immigrazzjoni. L-ismijiet u r-ritratti ta’ dawk presenti kienu ġew ippubblikati.

Dan m’għadux effettiv għax illum jidher li nbidlet l-istrateġija u jeħtieġilna li niffaċċjaw allegazzjonijiet serji fil-konfront tal-Forzi Armati ta’ Malta dwar sabutaġġ tal-opri tal-baħar użati minn dawk li qed ifittxu l-ażil. Qed ikun allegat li s-suldati/baħrin tal-patrol boat P52 qatgħu l-cable tal-mutur li bih kienet għaddejja l-opra tal-baħar b’mod li ħallihom bejn sema’ u ilma fiż-żona ta’ tiftix li hi responsabbiltà ta’ Malta.

Prosit lill-NGO Repubblika li qed tinsisti li issir investigazzjoni kriminali dwar dan l-inċident biex jiġi stabilit eżattament x’ġara u min huwa responsabbli għalih. Kont nistenna li kellu jkun il-Kmandant tal-Forzi Armati minn rajh li jagħti bidu għall-investigazzjoni hekk kif saru dawk li s’issa għadhom allegazzjonijiet. Ma kellux joqgħod jistenna li jkun ħaddieħor li jinsisti li dan isir.

Il-proposta riċenti tal-Ministru Bartolo biex l-Unjoni Ewropeja tgħin lil-Libja b’mod li ittaffilha l-piz umanitarju li qed iġġorr bħalissa kif ukoll biex ikun iffaċilitat li l-komunità internazzjonali tkun tista’ tipprovdi l-għajnuna tant meħtieġa kemm lir-refuġjati kif ukoll lil-Libjani infushom hi pass il-quddiem. Imma tajjeb li jkun ċar illi minkejja d-diffikultajiet kollha fil-Libja nnifisha dan diġa qed isir.

Fil-fatt mill-2014 sal-lum l-Unjoni Ewropeja diġa ħarget għajnuna umanitarja ta’ madwar €50 miljun indirizzata lejn il-Libja.

Sfortunatament la hemm rieda u l-anqas aptit għal soluzzjoni Ewropea fost il-Gvernijiet tal-Unjoni Ewropeja u dan minkejja li erbgħa fost l-ikbar pajjiżi tal-unjoni (il-Ġermanja, Franza, Spanja u l-Italja), xi ġranet ilu ħadu inizjattiva biex il-migrazzjoni tirritorna fuq l-aġenda.

Naħseb li lkoll napprezzaw li s-sitwazzjoni hi waħda diffiċli. Imma anke f’dawn iċ-ċirkustanzi kulħadd għandu jerfa’ r-responsabbiltajiet tiegħu.

Il-Gvern Malti għandu jibdel ir-rotta u flok ma jibqa’ kontinwament ifittex li jipprova jaħrab mir-responsabbiltajiet tiegħu ifittex li jaħdem id f’id mal-NGOs li qed isalvaw il-ħajjiet b’mod li qed jagħmlu ħidma li messha qed issir mill-Gvernijiet. Li jkun hemm min jipprova jimita lil mexxej lemini Matteo Salvini biex ikunu kkriminalizzati l-NGOs iservi biss biex tkompli tixtered il-mibgħeda imżejna b’lingwaġġ taparsi patrijottiku.

Hemm il-ħtieġa li l-Gvern Malti jifhem li s-solidarjetà mhiex għażla, imma dmir.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 19 t’April 2020

 

 

 

Solidarity is not an option but a duty

Earlier this week, Foreign Minister Evarist Bartolo sanctimoniously declared on TV that he had discussed at length the immigration crisis in Maltese waters with the EU Commission, with the Vatican and with senior officers of UNHCR. All agreed, he said, that Malta was in the right.

Mr Bartolo is trying to create a false perception that the closure of Maltese ports to NGOs disembarking immigrants saved from being engulfed in the cemetery developing around us is reasonable and acceptable to the international community. He cannot be more distant from the truth.

Greens, both in Malta and in the EU, have repeatedly emphasised that Malta cannot shoulder its “save and rescue responsibilities” on its own. This was emphasised as recently as this week in a joint statement between the European Green Party and Alternattiva Demokratika. However, inadequate or at times inexistent solidarity from EU member states does not absolve Malta of its international responsibilities from coordinating safety and rescue operations within its area of responsibility in the central Mediterranean.

It is indeed unfortunate that over the years Malta has repeatedly tried to wriggle out of its responsibilities. We do remember when the PN led government arrived at an agreement with the Berlusconi administration in Italy in order that the Italian navy pushes back all departing boats carrying immigrants along the Libyan coast.

Closer in time the Joseph Muscat administration is known to have arrived at some sort of secret but unwritten agreement with the then Renzi led government in Italy such that the arrival of immigrants in Malta trickled down to zero.

What about Neville Gafà, then special envoy of Prime Minister Joseph Muscat and his meetings with Libyan militia leader Haithem Tajouri of the Tripoli Revolutionary brigades? Tajouri, apparently a close acquaintance of the Muscat led government was singled out in a United Nations report for a number of human rights breaches. He is also, according to the same report, responsible for the running of a private detention centre where many are held in captivity.

It was also reported in the press that at a point in time Neville Gafà, envoy of the Prime Minister had accompanied the Maltese Colonel in charge of AFM Operations at high level meetings in Libya to stem immigration. Photographs and names were published.

Apparently this is no longer effective as we now have to face serious allegations of AFM personnel sabotaging rubber boats carrying asylum seekers in Maltese waters. It is being alleged that the crew of patrol boat P52 cut the cable of the motor driving the rubber boat carrying the asylum seekers leaving them adrift in the Maltese search and rescue area. Hats off to NGO Repubblika for filing criminal complaints. I would have expected the Commander of the Armed Forces to initiate an investigation himself without the need for any prompting, as soon as the allegations surfaced.

The recent proposal of Minister Bartolo for the EU to engage with Libya in order to lessen its humanitarian burden and enable the international community to provide much-needed assistance to both refugees and the Libyan people is positive. It is however to be underlined that this is already being done notwithstanding the difficult circumstances within Libya itself.

The EU has in fact disbursed around €50 million in humanitarian aid utilised in Libya since 2014.

Unfortunately there is no will among EU governments for an EU solution even though the four largest EU countries (Germany, France, Spain and Italy), a couple of days ago, have taken steps to push the migration issue back onto the EU agenda.

Everyone recognises that the situation is very difficult. Everyone must however shoulder their responsibilities.

The Maltese government should change tack and instead of constantly seeking ways to wriggle out of its responsibilities actively develop a close collaboration with those NGOs who have volunteered to deploy their own rescue missions to save lives, thereby filling in the gaps left by the EU states. Aping Italian right-wing leader Matteo Salvini in criminalising NGOs only serves to further encourage pseudo-patriotic vitriol.

It is about time that the Maltese Government recognises that solidarity is not an option but a duty.

published in the Malta Independent on Sunday 19 April 2020

Luigi Di Maio’s threat

US President Donald Trump, over breakfast with NATO Secretary General Jens Stoltenberg, unleashed a blistering criticism of Angela Merkel’s government for being too supportive of Russia’s natural gas pipeline, which provides natural gas to various European states. Germany is too dependent on Russian natural gas, said Donald Trump. Is it appropriate for Angela Merkel’s Germany to do away with energy sovereignty and security in this manner? Being too dependent on Putin’s Russia is not on, he suggested.

Malta also may have its energy sovereignty and security hanging by a string.

Only last month we were reminded by Italian Deputy Prime Minister, Luigi di Maio that Malta’s electricity interconnector supply is plugged in at Ragusa on the Sicilian mainland. The comment was made in the context of the savage debate that developed over the rescue operations involving drowning immigrants picked up from the Mediterranean Sea by NGO operated sea vessels.

The Cinque Stelle politician considered it appropriate to use the Ragusa plug-in for political leverage in the same manner that Vladimir Putin makes use of his Russian gas supply, in relation not just to Angela Merkel’s Germany, but to most of the European mainland.

The fact that Malta is at times too dependent on the Ragusa electricity supply makes matters worse. We have undoubtedly lost count over the last months regarding the number of times we have been subjected to an electricity black-out in Malta: the standard explanation being that there was some technical hitch on either side of the Sicilian Channel which was being taken care of.

Malta will shortly have another Sicilian plug-in, this time a gas pipeline most probably at Gela.

Like the electricity interconnector plugged in at Ragusa the gas-pipeline plugged in at Gela will be another commercial undertaking. Malta will be paying for its gas, just as much as it is paying for its electricity.

Luigi Di Maio’s thinly veiled threat was obviously that the existing electricity plug-in at Ragusa was there at the Italian government’s pleasure which could reverse any commitment entered into so far if the Maltese government persists in irritating it.

It is not known whether there was any follow-up to Di Maio’s declaration, accept that the Maltese government closed all ports to NGO-operated vessels and that criminal proceedings were initiated against the MV Lifeline captain on flimsy sea-vessel registration charges.

This is unfortunately in-line with the Di Maio/Salvini philosophy that good Samaritans have to be treated suspiciously.

At the time of writing, another sea vessel with 450 migrants on board is sailing through Malta’s search and rescue area towards Sicily with Matteo Salvini, Minister for the Interior, insisting that Italy’s ports are closed for such vessels.

What next?

Potentially, as a result of the closure of Maltese and Italian ports, this is another developing tragedy. Di Maio’s veiled threat, maybe, has been taken seriously by the Maltese government.

Such incidents send one clear message: the foundations of solidarity as a value have heavily eroded. It has been transformed into a slogan. Solidarity is one of the basic values of the European Union – it is not limited to the EU’s border states. Successive Maltese governments have tried to nudge other EU member states to shoulder this collective responsibility which is currently shouldered disproportionately by the border states. The response from nine members states when the MV Lifeline debacle came to the fore was encouraging, but it is certainly not enough.

Faced with racist and xenophobic overreactions, opting for solidarity is not an easy choice. It would be certainly helpful if more EU states put solidarity into practice. The problem is that not all of them are convinced that this is the only ethical way forward.

published in the Malta Independent on Sunday – 15 July 2018

L-għassies taċ-ċimiterju

Malta, bir-raġun kollu, akkużat lill-Italja li kisret id-dritt internazzjonali meta iddikjarat li l-port ta’ Lampedusa kien magħluq għall-vapuri tal-għaqdiet mhux governattivi li kienu fuq missjoni ta’ salvataġġ fiċ-ċentru tal-Mediterran. Wara li faqqgħet l-istorja ta’ MV Lifeline, Malta, imbagħad, għamlet l-istess billi għalqet il-portijiet kollha għal dawn l-għaqdiet. Matteo Salvini, il-bully ta’ ħdejna, pubblikament sforza lill-Gvern Malti biex jaddotta l-valuri tiegħu: valuri li jinjoraw id-dinjitá tal-bniedem.

Ġejna ibbumardjati mill-aħbarijiet li l-Kunsill Ewropew kien jaqbel mal-posizzjoni ta’ Malta dwar l-immigrazzjoni. Imma l-qbil tal-Kunsill kien li l-prattika tas-solidarjetá fil-qasam tal-immigrazzjoni kellha tkun fuq bażi volontarja. Ma hemm xejn ġdid f’dan. Ilna nafu b’din il-posizzjoni żmien: sa minn meta Lawrence Gonzi kien għadu jokkupa l-Berġa ta’ Kastilja!

Il-Prim Ministru ta’ Malta Joseph Muscat issa huwa qrib fil-ħsieb mal-Prim Ministru Ungeriż Viktor Orban, il-Kanċellier Awstrijakk Sebastian Kurst u l-Prim Ministru pupazz tal-Italja Giuseppe Conte, li magħhom dal-waqt tingħaqad il-Kanċellier Ġermaniża Angela Merkel, li kellha ċċedi għat-talbiet ta’ Horst Seehofer, mis-CSU, Ministru tal-Intern fil-koalizzjoni tagħha. Ilkoll kemm huma “jittolleraw” is-solidarjetá, sakemm din tkun prattikata minn ħaddieħor.

Nifhem il-ħtiega għat-tejatrin li ħass Muscat biex iċaqlaq lil diversi pajjiżi ħalli jipparteċipaw biex joffru it-tama lill-immigranti fuq MV Lifeline, avolja l-234 persuna umana abbord bagħtew tul l-istennija f’nofs il-Baħar Mediterran, sakemm disa’ stati ddeċidew li kellhom jerfgħu r-responsabbiltajiet tagħhom.

Imma dan kollu kien segwit mill-azzjoni kriminali kontra l-kaptan tal-vapur MV Lifeline, il-ħaruf tas-sagrifiċċju fuq l-artal tal-populiżmu, kif prattikat minn Joseph Muscat. Għax donnu kien meħtieġ għal Joseph Muscat li jinnewtralizza l-azzjoni tajba li għamel meta aċċetta li l-MV Lifeline jorbot mal-moll tal-Isla.

Dawk li jissugraw ħajjithom biex isalvaw dik ta’ oħrajn jispiċċaw jaqilgħu fuq rashom. L-ordni biex il-vapuri f’idejn l-għaqdiet mhux governattivi ma jbaħħrux fl-ibħra ta’ salvataġġ responsabbiltá ta’ Malta, anke jekk taparsi hi ordni temporanja, tagħti l-mano libera lill-gwardja tal-kosta Libjana biex “twettaq dmirha” u tassigura li dawk li jitilqu mil-Libja ikollhom għażla bejn żewġ destinazzjonijiet : iċ-ċentri ta’ detenzjoni Libjani inkella qiegħ il-baħar.

Biex jassigura li l-mewt bl-għarqa tkun l-unika għażla realistika il-Gvern Malti issa ipprojibixxa ukoll li ajruplani għat-tiftix u is-salvataġġ operati mill-għaqdiet mhux governattivi Sea Watch u Swiss Humanitarian Pilots Initiative jitwaqqfu immedjatament. Dan wara li diġa wasslu biex ġew salvati madwar 20,000 persuna umana.

Il-mistoqsija inevitabbli hi: dan kollu għaliex?

Is-soċjoloġi Ungeriżi Vera Messing u Bence Ságvári fl-istudju tagħhom intitolat Looking behind the Culture of Fear. Cross-national analysis of attitudes towards migration. li kien ippubblikat bl-għajnuna tal-Fondazzjoni soċjaldemokratika Ġermaniza Friedrich Ebert Stiftung u l-European Social Survey, f’Marzu li għadda, jistħarreġ tweġiba għal din il-mistoqsija.

“L-attitudni kontra l-immigranti, ftit li xejn għandha x’taqsam mal-immigranti”, ikkonkludew Messing u Ságvári. “Dawk f’pajjiżi b’livell għoli ta’ fiduċja fl-istituzzjonijiet, ftit li xejn korruzzjoni, ekonomija stabbli u li taħdem tajjeb, livell għoli ta’ koeżjoni u inklużjoni soċjali (inkluż tal-immigranti) jibżgħu l-inqas mill-immigrazzjoni” jinnotaw l-awturi. Min-naħa l-oħra jibżgħu dawk li “qegħdin f’pajjiżi fejn in-nies ma tafdax, la lil xulxin u l-anqas l-istituzzjonijiet tal-istat u fejn il-koeżjoni soċjali u s-solidarjetá huma dgħajfa.”

Hi tabilħaqq sfortuna li l-familji politiċi ewlenin ġew kontaminati minn din il-kultura tal-biża’ u b’hekk irrendew ruħhom ostaġġi tal-bulijiet li hawn madwarna.

Il-posizzjoni ġejografika ta’ Malta ma tinbidilx: mhiex negozjabbli. Flok ma niġu mbeżża’ biex b’mod passiv nagħmluha tal-għassiesa taċ-ċimiterju li qed jiżviluppa madwarna nistgħu inkunu proattivi u nfittxu li ninkoraġixxu oħrajn biex jingħaqdu magħna biex inkunu l-port tat-tama fiċ-ċentru tal-Mediterran. Dik dejjem kienet il-missjoni tagħna tant li wieħed mill-isbaħ ċertifikati li għandu pajjiżna huwa dak iffirmat minn San Luqa fl-Atti tal-Appostli meta huwa u jiddeskrivi n-nawfraġju ta’ San Pawl jgħid li l-Maltin “ġiebu ruħhom magħna bi ħlewwa liema bħalha. Laqgħuna tajjeb lilna lkoll ……..”

Sfortunatament l-egħluq tal-portijiet tagħna għall-vapuri operati mill-għaqdiet mhux governattivi fuq missjoni ta’ salvataġġ (wara l-eċċezzjoni tal-MV Lifeline) tindika li Joseph Muscat, imniġġeż kif inhu minn Matteo Salvini, abbanduna kull tama u minflok għażel ir-rwol ta’ għassies taċ-ċimiterju.

ippubblikat fuq Illum il-Ħadd 8 ta’ Lulju 2018

 

 

The cemetery watchman

Malta rightly accused Italy of being in breach of international law when it closed the Lampedusa port to NGO vessels on rescue missions in the central Mediterranean. In the aftermath of the MV Lifeline debacle, Malta then proceeded to follow suit by closing all Maltese ports to NGO vessels. Matteo Salvini, the bully next door, has publicly pressured Malta’s government to submit to his values: those same values which ignore human dignity.

We have been bombarded with the news that the EU Council of Ministers has agreed to, and endorsed, Malta’s position on migration. This is not correct as the EU Council of Ministers only reiterated that, at most, they would consider solidarity as being only voluntary in nature. There is nothing new in such a statement. We have known about it for ages: since the days when Lawrence Gonzi was the tenant at Auberge de Castille!

Malta’s Prime Minister Joseph Muscat, is now almost on the same wavelength as Hungary’s Prime Minister Viktor Orban, Austrian Chancellor Sebastian Kurst, and Italy’s puppet Prime Minister Giuseppe Conte, soon to be joined by German Chancellor Angela Merkel, forced into submission by her CSU coalition partner Interior Minister Horst Seehofer. All of them “tolerate” solidarity, as long as it is only practised by others.

The theatrics resorted to by Muscat to ensure an adequate participation in offering hope to the immigrants on board MV Lifeline were understandable, even though the 234 human beings on board suffered for long days in the middle of the Mediterranean Sea until nine states made up their mind to shoulder their responsibilities.

This was, however, followed by criminal action initiated against the captain of MV Lifeline as the sacrificial lamb on Joseph Muscat’s altar to populism. It seemed that Joseph Muscat had to counter-balance his good deed, when he permitted MV Lifeline to dock at the Senglea wharf.

Those who continuously risk their lives in trying to save the life of others end up at the wrong end of the stick. The order that NGO sea-going vessels do not navigate through the rescue area under Malta’s responsibility, even if falsely camouflaged as a temporary measure, gave a free hand to the Libyan coastguard to “carry out its duty”, that is to ensure that those who try to leave Libya have only two possible destinations: Libyan detention centres or the seabed.

To ensure that death by drowning is the only practical choice, the Maltese government has now also stopped the search and rescue aircraft operated by NGO Sea Watch and the Swiss Humanitarian Pilots Initiative. The aircraft has been involved in the rescue of 20,000 human beings.

The inevitable question is : Why is it happening? Hungarian sociologists Vera Messing and Bence Ságvári in their study entitled Looking behind the Culture of Fear. Cross-national analysis of attitudes towards migration. which was published under the auspices of the German social democratic foundation Friedrich Ebert Stiftung and the European Social Survey, last March, sought an answer to this question.

“Anti-migrant attitudes have little to do with migrants”, concluded Messing and Ságvári. “People in countries… with a high level of general and institutional trust, low level of corruption, a stable, well-performing economy and high level of social cohesion and inclusion (including migrants) fear migration the least,” the authors note. On the other hand: “People are fearful in countries where people don’t trust each other or the state’s institutions, and where social cohesion and solidarity are weak.”

It is indeed unfortunate that the major political families have been contaminated by this culture of fear, thereby rendering themselves hostages to the bullies around us, as a result promoting a culture of death.

Malta’s geographic position is a given: it is non-negotiable. Instead of being bullied to passively supervise the cemetery developing around us, we can be proactive and encourage others to join us in being a port of hope in the centre of the Mediterranean. That has always been our mission, to the extent that one of the best descriptions of Maltese hospitality is the one attested to by St Luke in the Acts of the Apostles when describing St Paul’s shipwreck: “the natives showed us unusual kindness for they kindled a fire and welcomed us all”.

Unfortunately, closing our ports to NGO-operated vessels on rescue missions (after the one-off MV Lifeline debacle) indicates that Joseph Muscat, prodded by Matteo Salvini, has discarded hope and has instead opted for the role of a cemetery watchman.

published in The Malta Independent on Sunday – 8 July 2018

Il-bully ta’ ħdejna

 

Michael Farrugia, il-Ministru tal-Intern ta’ Malta, għamel tajjeb meta qal li Matteo Salvini m’għandux jibqa’ jilgħaba tal-bully. Salvini, faxxist mil-Lega u Ministru għall-Intern Taljan, qiegħed kontinwament jipprova jikkundizzjona lil Malta dwar kif naġixxu f’din il-kriżi dwar l-immigranti.

Joseph Muscat kien korrett meta emfasizza li l-Gvern għandu quddiemu żewġ għanijiet: li jindirizza l-kriżi umanitarja u li jħares is-sigurtá nazzjonali.

Kien pass il-quddiem, għaldaqstant, meta numru ta’ Gvernijiet Ewropej għażlu li jerfgħu biċċa mill-piż li daħlet għalih Malta meta aċċettat li l-MV Lifeline jidħol il-Port il-Kbir: 237 persuna umana. Avolja tħallew bejn sema u ilma għal ġranet sħaħ ma naħsibx li kien hemm mod ieħor kif numru ta’ gvernijiet ikunu sensibilizzati biex jerfgħu l-piż.

Għalhekk kien pass lura meta l-Gvern ordna li jittieħdu passi kriminali kontra l-kaptan tal-vapur MV Lifeline dwar ir-reġistrazzjoni tal-vapur. F’mumenti ta’ kriżi ma toqgħodx tfettaq imma tfittex li ssalva l-ħajjiet kollha possibli malajr kemm jista’ jkun u tirringrazzja lil min kien strumentali biex dan seħħ.

L-egħluq tal-portijiet Maltin hi kundanna tal-mewt għal dawk kollha bejn sema u ilma. Għax il-gwardja tal-kosta Libjana m’għandha l-ebda interess li issalva l-ħajjiet. Fil-fatt, hekk kif ingħalqu l-portijiet beda jiżdied in-numru ta’ dawk li għerqu bil-gwardja tal-kosta Libjana ċassa.

Lill-bully ta’ ħdejna qed ngħidulu li mhux biss ma nibżgħux minnu imma li kapaċi nkunu agħar minnu ukoll.

Il-kaz tal immigranti fuq l-Aquarius

Għamel tajjeb il-Gvern Malti li iddikjara li ser jimxi mar-regoli. Mhux dejjem kien hekk, imma tajjeb li l-Gvern tgħallem.

Is-saga tal-bastiment Aquarius li Matteo Salvini, Ministru tal-Intern Taljan irrifjuta li jħalli jidħol fil-portijiet Taljani jidher li ser jikber. L-Aquarius qed iġorr 629 immigrant li inġabru minn biċċiet tal-baħar f’diffikulta tul il-Kosta tal-Libja. Inġabru mill-Guardia Costiera Taljana jew minn vapuri merkantili f’żona li fiha Malta żgur li m’għandiex responsabbiltá.

Dan hu it-tieni każ f’din l-ewwel ġimgħa tal-Gvern il-ġdid populista Taljan magħmul mil-Lega u Moviment Cinque Stelle.

Kien mistenni li dan ser jiġri u kien għalhekk li iktar kmieni din il-ġimgħa Alternattiva Demokratika, fi stqarrija, għidna li Malta għanda bżonn allejati ġodda fl-Unjoni Ewropeja. Għax il-Gvernijiet Ewropej li ma jħarsux b’lenti tajba lejn is-solidarjetá qed jiżdiedu.

Fl-ewwel ta’ Lulju it-tmexxija tal-Unjoni Ewropeja tgħaddi f’idejn l-Awstrija, pajjiż ieħor fejn il-populiżmu jirrenja. Ma tantx jidhru possibli deċiżjonijiet favur is-solidarjetá fix-xhur li ġejjin.

Kien għalhekk importanti li l-Prim Ministru dal-għodu afferma l-posizzjoni tal-Gvern favur l-osservanza tal-obbligi internazzjonali u li l-posizzjoni li ħa u jibqa’ jieħu l-Gvern Malti hi waħda li tagħti prijoritá li jkunu salvati ħajjiet in-nies.

Dan hu tajjeb u jgħin biex ikun imrazzan it-trewwieħ favur ir-razziżmu. Hu neċessarju li Malta tibqa’ taħdem favur miżuri ta’ solidarjetá tant meħtieġa fl-Unjoni Ewropea.