Il-gwerra ċivili fil-Partit Nazzjonalista

Il-gwerra ċivili li bħalissa għaddejja fil-PN ma hi ser tagħmel ġid lil ħadd. La fil-PN u l-anqas barra minnu.

Kuntrarju għal dak li jingħad minn uħud f’mumenti ta’ saħna u rabja, l-qagħda attwali tal-PN la ħi ħtija ta’ Adrian Delia u l-anqas ma hi ħtija ta’ Simon Busuttil. Għalkemm it-tnejn li huma ikkontribwew għad-diżintegrazzjoni tal-partit, pass wara pass, fl-aħħar it-tnejn huma ukoll vittmi ta’ ċirkustanzi li ilhom jiżviluppaw sa minn l-aħħar leġislatura li fiha l-Partit Nazzjonalista kien fil-Gvern.

Kien żmien li l-PN fil-Parlament iffaċċa rewwixta fil-grupp parlamentari. Irribellaw mhux biss dawk li eventwalment ivvutaw kontra l-PN fil-Gvern, jiġifieri Franco Debono, Jeffrey Pullicino-Orlando u Jesmond Mugliett, imma bosta oħrajn fuq materji serji ħafna. Xi darba l-istorja reali tinkiteb.

Tiftakru, per eżempju lil Robert Arrigo, illum Viċi Kap, iqabbel lit-tmexxija tal-PN (ta’ Lawrence Gonzi) ma karozza miexja fuq 4 flat tyres?

Hu ċar ħafna li l-kriżi tal-lum fil-PN għandha egħruq fondi li jmorru lura s-snin. Kriżi li tħalliet tikber mingħajr ma tkun indirizzata sakemm issa tant kibret bil-konsegwenzi disastrużi li qed naraw jiżviluppaw.

Ir-riżenji u l-isfiduċja ma huma ser isolvu xejn. Il-PN għandu bżonn li jfittex il-kawża vera u jindirizzha. Sakemm jagħmel hekk ser ikompli jitmermer biċċa biċċa.

(żieda: qed inżid kumment li għamilt fuq facebook bħala parti minn diskussjoni għaddejja fuq dan il-blogpost)

Il-problema hi kbira għax ma ġietx indirizzata għal snin twal.

Kien hemm żmien meta setgħet tissolva bi ftit ħsara. Issa, naħseb li tkun xi tkun is-soluzzjoni, l-ħsara hi enormi. Dan jgħodd ukoll f’kaz li ma jsir xejn, f’liema każ il-ħsara hi ikbar.

Dawn tiegħi huma riflessjonijiet minn barra. Minn barra ma nippretendix li nista’ nidentifika l-aħjar soluzzjoni imma biss li niġbed l-attenzjoni li din is-soluzzjoni tista’ tkun identifikata biss bħala riżultat ta’ analiżi serja.

L-eserċizzju m’għandux ikun dwar min għandu t-tort jew ir-raġun iżda dwar soluzzjonijiet prattiċi.

Hu ovvju li kull min qed jitkellem għandu l-preġudizzji tiegħu jew tagħha. Imma hu importanti li fid-diskussjoni li qed tiżviluppa jonqos (preferibilment jieqaf) il-kliem ta’ disprezz u insult għax jekk dan ser jibqa’ jikkarga mhux diffiċli ħafna biex tifhem x’ser ikunu l-konklużjonijiet.

Għalkemm jiena llum qiegħed immexxi partit politiku ieħor huwa fatt li l-parti l-kbira tal-ħidma politika tiegħi għamiltha fil-PN, li kien sostanzjalment differenti mill-PN tal-lum. Jiena konxju li t-tluq tiegħi mill-PN ftit iktar minn ħdax-il sena ilu kienet r-reazzjoni tiegħi għall-fażi inizzjali ta’ din is-saga. Dakinnhar jiena għamilt ġudizzju li l-affarijiet probabbilment imorru għall-agħar. Sfortunatament hekk ġara.

 

Fil-PN: Lawrence Gonzi l-medjatur

 

Adrian Delia, Kap tal-Opposizzjoni, huwa u jistkenn bejn attakk u ieħor li huwa soġġett għalihom bħalissa, diversi drabi ġie rappurtat jgħid li ħadd mhu ikbar mill-partit. Naħseb li jemminha din id-dikjarazzjoni għax jidher li jgħidha b’ċerta konvinzjoni. Fir-realtá l-affarijiet huma ħafna differenti minn hekk. Għax ilu li spiċċa ż-żmien li l-mexxej jordna u l-bqija jimxu warajh b’għajnejhom magħluqa.

Partit politiku hu kbir jew żgħir skond kemm jirrispetta lil dawk fi ħdanu. Għax jekk ma jirrispettax lilhom, kif qatt jista’ jirrispetta lil dawk barra minnu?

Il-Partit Nazzjonalista jidher li għadu ma tgħallem xejn mill-esperjenzi tal-konfront li kellu ma’ Franco Debono li l-enerġija tiegħu, flok ma ġiet utilizzata favur inizjattivi kostruttivi spiċċat intużat biex toħloq ħerba. Kien hemm mumenti fis-saga Franco Debono li l-PN seta’ jevita din il-ħerba, jew tal-inqas inaqqas il-konsegwenzi negattivi, imma minflok, il-Kap tal-PN ta’ dakinnhar Lawrence Gonzi għamel żbalji wieħed wara l-ieħor: ipprova jpoġġi lil Franco Debono f’rokna u minflok spiċċa fir-rokna huwa.

Il-Parlament, dakinnhar, fl-2012, kellu quddiemu żewġ mozzjonijiet. Waħda kienet imressqa mill-membri parlamentari Josè Herrera u Michael Falzon għall-Opposizzjoni Laburista, liema mozzjoni kienet kritika tal-politika tal-Gvern immexxi mill-Partit Nazzjonalista fil-qasam tal-ġustizzja u l-intern u kienet tikkonkludi b’dikjarazzjoni ta’ sfiduċja f’Carm Mifsud Bonnici, dakinnhar Ministru. Il-mozzjoni l-oħra kienet imressqa minn Franco Debono u filwaqt li kienet ukoll kritika tal-politika tal-Gvern fil-qasam tal-ġustizzja u l-intern ma kienet titlob l-ebda sfiduċja iżda kienet titlob diskussjoni fuq numru ta’ inizjattivi f’dawn l-oqsma.

Is-sens komun iwasslek biex tikkonkludi li jekk kellek tagħżel bejn iż-żewġ mozzjonijiet kont tagħżel dik ta’ Franco Debono bl-intenzjoni li tnaqqas kemm tista’ l-konsegwenzi kif ukoll bit-tama li tiffoka fuq titjib fil-qasam taħt diskussjoni u forsi tikkontribwixxi biex tikkalma xi ftit is-sitwazzjoni. Nafu li Lawrence Gonzi poġġa fuq l-aġenda tal-Parlament il-mozzjoni ta’ sfiduċja mressqa mill-Opposizzjoni u dan, b’mod ċar, biex jisfida lil Debono. Iffaċċjat b’dan l-atteġġjament ta’ Lawrence Gonzi, Franco Debono ma kellux għażla, irvella u daħal għall-isfida bir-ras nhar it-30 ta’ Mejju 2012 meta ivvota favur il-mozzjoni mressqa mill-Opposizzjoni.

Dan l-iżball tattiku ta’ Lawrence Gonzi wassal għal konsegwenzi gravi fuq il-Partit Nazzjonalista fil-Gvern. Nafu kif is-seduti Parlamentari bejn Mejju 2012 u l-aħħar ta’ dik is-sena kienu battalja kontinwa li spiċċaw bin-nuqqas ta’ approvazzjoni tal-budget.

Jidher li l-PN ma tgħallem xejn minn dak l-iżball: forsi għalhekk Lawrence Gonzi jrid jagħmilha tal-medjatur biex jiggwida ftit lil Adrian Delia ‘l bogħod mill-periklu li jidher li daħal għalih meta stieden lil Simon Busuttil biex jissospendi ruħu mill-Grupp Parlamentari!

Lawrence Gonzi kellu Franco Debono wieħed. Wara żdiedlu Jeffrey Pullicino Orlando u mbagħad ingħaqad magħom ukoll Jesmond Mugliette. Kien hemm bosta oħrajn fil-grupp parlamentari li dakinnhar kienu kritiċi tat-tmexxija ta’ Lawrence Gonzi imma qatt, safejn naf jien, ma ippreżentaw front wieħed biex jikkontestaw l-arroganza fit-tmexxija tal-Partit. In parti dan kien minħabba li ma kellhomx uniformitá ta’ ħsieb u/jew viżjoni.

Jidher li l-affarijiet qed jinbidlu. Il-front komuni li qed jippreżenta parti mill-grupp parlamentari nazzjonalista, illum b’solidarjetá ma’ Simon Busuttil jista’ jwassal lill-PN biex jiġi f’sensieh u tal-inqas jibda jirrispetta lil dawk fi ħdanu.

Bla dubju hemm x’tgħid favur kif ukoll kontra dak li qed jinsisti dwaru Adrian Delia. Pero żgur li m’humiex deċiżjonijiet li l-ewwel tħabbarhom f’konferenza tal-aħbarijiet (ftit wara li jkun jħabbarhom Joseph Muscat) u mbagħad, iffaċċjat b’reazzjoni kuntrarja iddur fuq ta’ madwarek għall-appoġġ. Id-deċiżjonijiet li qiegħed jiffaċċja l-Partit Nazzjonalista jirrikjedu diskussjoni serja li minna ħadd ma għandu jkun eskluż. Forsi l-medjatur jgħallimhom, mill-esperjenza tal-iżbalji tiegħu.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 29 ta’ Lulju 2018

Lawrence Gonzi the PN mediator

 

Adrian Delia, Leader of the Opposition, has many a time been reported as stating that “no one is greater than the Party”. It seems a basic article of his political faith. Unfortunately for him, nowadays reality is quite different. Gone are the days when the leader issues orders and everyone follows blindly because the party has spoken.

The greatness of a political party is not measured in such terms but more in terms of to what extent it is capable of respecting its own. If it is not capable of doing this, how on earth can it ever respect diverging and contrasting opinions out there?

Six years down the line, the PN, apparently, has not yet drawn any lessons from the Franco Debono debacle, whose energy and enthusiasm – instead of being used positively –  ended up causing extreme havoc. There were specific instances when the PN could have avoided most of the damage caused, if the then PN party leader, Lawrence Gonzi, had not embarked on a series of tactical errors: he tried to corner Franco Debono into submission but instead triggered an over-reaction which he was not capable of handling.

Two specific motions were pending on Parliament’s agenda in 2012. One of these motions, submitted on behalf of the Opposition by its MPs Josè Herrera and Michael Falzon, was critical of government policy in the areas of justice and home affairs and ended by requesting a vote of no confidence in then Minister Carm Mifsud Bonnici. Another motion, presented by Franco Debono himself, while being equally critical of the same policy areas, was limited to requesting a detailed discussion of deficiencies in these policy areas.

Common sense would have led anyone in a position to choose which of the motions was to be discussed to opt for the Franco Debono motion, as it was clearly the one that could cause the least collateral damage. It was also possible that the Franco Debono motion could develop into a serious discussion and consequently the situation could calm down.

Lawrence Gonzi then proceeded to place on the Parliamentary agenda the no confidence motion presented by the Opposition, consequently calling Franco Debono’s perceived bluff. Faced with Gonzi’s challenge Franco Debono bit the bullet and, on the 30 May 2012, voted in favour of the no confidence motion moved by the Opposition.

It was a tactical error by Lawrence Gonzi and led to very serious consequences for the PN in government. We remember that parliamentary sittings between May and December 2012 were a continuous battle that led to the government being defeated when it presented its budgetary estimates.

Apparently, the PN has not learned anything from these blunders: maybe this is why Lawrence Gonzi is offering his “mediation skills” to guide Adrian Delia away from the dangers that he has created for the PN with his invitation to Simon Busuttil to auto-suspend himself from the PN Parlamentary Group!

Lawrence Gonzi had one Franco Debono, who was subsequently joined by Jeffrey Pullicino Orlando and Jesmond Mugliette and there were various other members of the then PN parliamentary group who were very critical of Lawrence Gonzi’s leadership. However, as far as I am aware, they never presented a coordinated front to stand up to the leadership’s arrogance. This, most probably, was the direct consequence of the fact that there was a lack of a uniform vision among those dissenting.

Well, times are changing. The common front of the PN parliamentary dissidents supporting Simon Busuttil may bring the PN to its senses in order that it may start respecting its own.

There is, without any doubt, much to say – both in favour and against Adrian Delia’s invitation to Simon Busuttil. These matters are, however, not normally announced in a PN press conference (after being prompted by Joseph Muscat) and then, faced with opposition, being rubber-stamped by a party structure. The decisions faced by the PN require a serious internal debate from which no-one should be excluded. The mediator may, as a result of his experience, guide the PN to avoid the pitfalls ahead. Otherwise, interesting times lie beyond the horizon.

published in The Malta Independent on Sunday – 29 July 2018

Simon Busuttil u l-kannibaliżmu politiku

Simon irid koalizzjoni. Koalizzjoni kontra l-korruzzjoni. Imma l-koalizzjoni m’għandiex tkun biss kontra l-korruzzjoni, imma fuq kollox għandha tkun koalizzjoni favur it-tmexxija għaqlija (good governance).

Għal Simon Busuttil l-unika mod kif tieħu forma din il-koalizzjoni hi jekk tinġabar fi ħdan il-Partit Nazzjonalista. Fil-prattika dan ifisser li Simon Busuttil irid li jibla l-partiti ż-żgħar billi jipprova jikkondizzjonhom illi jekk huma kontra l-korruzzjoni (u favur it-tmexxija għaqlija) posthom hu mal-Partit Nazzjonalista. Dan qiegħed jingħad b’mod ċar ħafna bħal per eżempju fl-editorjal tat-Times ta’ nhar il-Ġimgħa 23 ta’ Settembru 2016 intitolat How many a Salvu is there?

It-Times bħal Simon tgħid li “Given our electoral system, to achieve that realistically would mean that people like Mr Mallia, Dr Farrugia and others who share the same ideals would have to stand on the PN ticket even if they might not feel totally at home with the party.”

Imma t-Times iżżid tgħid li dan kollu (li l-koalizzjoni isseħħ ġewwa l-PN) hi “an issue of concern”. Għax, ikompli jargumenta l-editorjal tat-Times, li tirbaħ elezzjoni mhux kollox. Għax wara irid ikollok il-kapaċità li tiggverna.

L-editorjal jirreferi għall-instabilità tal-Gvern ta’ Lawrence Gonzi b’referenzi speċifiċi għal Franco Debono u Jeffrey Pullicino Orlando u jagħti parir lill-Partit Nazzjonalista li jekk qed joħlom dwar l-allejanzi għandu jaħseb fit-tul, għax l-allejanzi għandhom ikunu ibbażati “on sound political principles and on a clear and agreed electoral programme”. Dan hu l-messaġġ rejali tat-Times u mhux il-lixka li bela sa grixmejh Salvu Mallia. Il-Times ġustament qed temfasizza li x-xogħol rejali tal-koalizzjoni li qed joħlom biha Simon jibda wara l-elezzjoni u allura huwa importanti ħafna li koalizzjoni tkun mibnija fuq programm politiku miftiehem u mhux li individwi jintelqu fi ħdan partit avolja jafu (kif iddikjara Salvu Mallia innnifsu) li hemm diversi affarijiet li dwarhom ma jaqblux mal-istess partit.

Il-proposta ta’ Simon Busuttil hi ibbażata fuq il-kannibaliżmu politiku. Koalizzjoni serja min-naħa l-oħra tkun ibbażata fuq programm politiku miftiehem u fuq ir-rispett sħiħ tal-elementi kollha li jiffurmawha. Ma hemmx lok għal fiduċja għamja. Il-fiduċja għamja fit-tmexxija politika, bħala pajjiż, wasslitna sal-punt diżastruż li qegħdin fih illum.

Is-soluzzjoni għall-kriżi etika fil-politika Maltija mhiex li tkun ikkonsolidata sistema ta’ Parlament b’żewġ partiti imma li jkollna Parlament b’iżjed minn żewġ partiti. Ma hemmx bżonn emendi fil-liġijiet tal-pajjiż biex dan ikun jista’ jsir. Isir meta jirnexxielna nfehmu lin-nies li din hi is-saħħa rejali tal-vot ta’ kull wieħed u waħda minna.

Għax filwaqt li hu importanti li min m’għandux idea ta’ tmexxija għaqlija (good governance) jaqla’ ċamata tajba fl-elezzjoni ġenerali li jmiss, huwa daqstant ieħor importanti li l-ebda partit politiku ma jkollu iktar il-kontroll assolut tal-makkinarju tal-istat.

Din hi l-ikbar u l-aħjar garanzja kontra l-korruzzjoni u favur it-tmexxija għaqlija.

Min tafu, ssaqsix għalih

 

Marlene Farrugia m’hiex l-ewwel membru parlamentari li ma baqgħetx tappoġġa lill-partit li ġiet eletta miegħu u f’ismu.

Kellna diversi membri parlamentari oħra, li, fil-passat għamlu l-istess għal diversi raġunijiet.  Ħa nsemmi żewġ eżempji.

Kurunat Attard (missier Ġovanna Debono) fl-1962 kien wieħed mill-4 membri parlamentari li eleġġa l-Partit  Demokratiku Nazzjonalista ta’ Herbert Ganado. Fl-ewwel seduta tal-parlament wara l-elezzjoni ġenerali tal-1962,  irriżenja mill-partit ta’ Ganado u issieħeb mal-Partit Nazzjonalista. Bis-siġġu tiegħu, il-PN, dakinnhar fil-Gvern, kellu maġġoranza parlamentari ta’ 26 minn 50. Mingħajru ma kellux. Is-siġġu ta’ Kurunat Attard, il-Partit Nazzjonalista dakinnhar żammu.

Alfred Baldacchino kien daħal fil-Parlament mal-Partit Nazzjonalista fl-1973 b’bye-election wara l-mewt ta’ Tommy Caruana Demajo. Ftit wara, qasam il-Kamra. Il-Partit Laburista fil-Gvern, dakinnhar kellu bżonn il-vot tiegħu għax mingħajru ma kienx hemm is-saħħa numerika biex tkun emendata l-Kostituzzjoni fl-1974. Is-siġġu ta’ Alfred Baldacchino, dakinnhar,  il-Partit Laburista żammu ukoll.

Dan apparti l-kaz ta’ Jeffrey Pullicino Orlando, li hu wieħed riċenti.

Marlene Farrugia, li qalet li ser tibqa’ indipendenti, rriżenjat minħabba l-posizzjoni li qed jieħu l-Partit Laburista dwar l-ambjent.

Sadanittant, il-PN, bid-dmugħ tal-kukkudrilli, qiegħed jipprova jikkonvinċi li hu biss jista’ jsalva lill-Malta mill-qerda ambjentali.  Kull min hu moħħu f’postu jaf li tal-PN qed jippruvaw jgħaddu n-nies biż-żmien, għax fis-siegħa tal-prova l-PN fil-Gvern mexa mod ieħor.

Nafu li Marlene, fuq punt ta’ prinċipju ivvutat favur l-emendi tal-Opposizzjoni. Għamlet sewwa. Dwar xi ħsibijiet iktar għandha, ma nafx. L-anqas ma naf safejn hi lesta li tafda.

Jiena, da parti tiegħi, lil min nafu m’għandix għalfejn nistaqsi għalih.

Bejn RCC u Olaf Terribile

 

Tiftakru meta l-Partit Laburista fil-Parlament ressaq mozzjoni ta’ ċensura kontra Richard Cachia Caruana? Il-mozzjoni dakinnhar kienet ġiet approvata għax Jeffrey Pullicino Orlando kien ivvota mal-Opposizzjoni u Jesmond Mugliette kien astjena.

Dakinhar fuq dan il-blog jiena kont ktibt li r-raġunijiet li kienu inġiebu mill-Opposizzjoni Laburista biex jiġi ċċensurat RCC kienu imġebbda. Għax dak li ntqal dakinnhar, kieku kien minnu, ma kienx jiġġustifika ċ-ċensura ta’ RCC imma tal-Gvern!

Li għamel il-grupp Parlamentari Laburista tlett snin ilu kien li ħa posizzjoni illi l-ħatriet fil-korp diplomatiku kellhom ikunu mgħarbla mil-Parlament. Tista’ taqbel jew ma taqbilx mat-tiġbid tal-argumenti imma naħseb li kien pass il-quddiem li f’Ġunju 2012 il-Parlament Malti iddiskuta l-ħidma tal-Ambaxxatur Richard Cachia Caruana.

F’dawn il-ġranet huwa imminenti li l-Gvern iħabbar il-ħatra ta’ ambaxxatur ġdid ta’ Malta għar-Republika tal-Poplu taċ-Ċina. Xniegħat persistenti jindikaw li ser jinħatar Olaf Terribile bħala ambaxxatur. Probabbilment li din il-ħatra tiegħu tidħol fis-seħħ fl-istess jiem meta hu mistenni li jirriżenja t-Tabib George Vella minn Ministru għall-Affarijiet Barranin minħabba raġunijiet ta’ saħħa.

Olaf Terribile għandu passat ikkulurit ħafna fis-servizz pubbliku. Kien Segretarju Privat tal-ex-President George Abela li kien neħħieh għax tilef il-fiduċja fih.

Ikun interessanti kieku l-Kumitat Parlamentari dwar l-Affarijiet Barranin jitħajjar jgħarbel il-ħatra tal-Ambaxxatur il-ġdid Olaf Terribile. Hu xieraq li jkun assigurat li Terribile għandu l-kompetenza biex jirrappreżenta lill-pajjiż li ma jmurx jirreżenja wara ftit inkella jitneħħa kif qed jingħad li ser jiġri dalwaqt lill-ambaxxatriċi preżenti ta’ Malta f’Washington.

Ikun għaqli kieku l-Parlament jibda jgħarbel dawn il-ħatriet tal-ambaxxaturi Maltin. Forsi l-ħatriet li jsiru (kemm dawk politiċi kif ukoll dawk li m’humiex) jibdew ikunu ftit iktar bis-sens.

Meta jfittxu l-passi tagħna

Kellu jkun rapport tal-Vodafone dwar l-operazzjonijiet tagħha globali li nissel interess tal-istampa lokali dwar il-fatt li s-servizzi tas-sigurta’ f’Malta għandhom jew jista’ jkollhom aċċess għat-telefonati tagħna u/jew għal informazzjoni relatata għal dawn it-telefonati.

Dan l-aċċess hu permess mil-liġi kemm fil-ġlieda kontra l-kriminalita’ kif ukoll biex tiġi difiża s-sigurta’ tal-istat.

Ħadd m’hu jikkontesta li s-servizzi tas-sigurta’ għandu jkollhom dan id-dmir.

Id-diffikulta hi dwar x’kontrolli u x’verifika issir biex ikun assigurat illi jkun ġustifikat li jkun hemm dan l-aċċess. Il-liġi Maltija tagħti din l-awtorita’ lill-Ministru responsabbli mis-Servizz tas-Sigurta. Li qed jiġi propost fid-dibattitu pubbliku li qed jiżviluppa hu li m’għandux jibqa’ jkollu l-awtorita’ li jiddeċiedi jekk is-servizzi tas-sigurta’ għandux ikollhom dan l-aċċess, iżda li din l-awtorita’ għandha tgħaddi f’idejn il-Qrati. Għandhom ikunu l-Qrati ta’ Malta li jirċievu talba għal aċċess għal informazzjoni konnessa mat-telefonati u għandhom ikunu huma li jgħarblu jekk dan l-aċċess huwiex meħtieġ u neċessarju.

Dan id-dibattitu jinkwadra fid-dibattitu usa dwar id-dritt li għandu kull ċittadin għal privatezza tad-data diġitali privata dwaru, liema argument Alternattiva Demokratika żviluppat waqt il-kampanja elettorali għall-Parlament Ewropew. Sfortunatament, dakinnhar, kemm il-partiti politiċi l-oħra kif ukoll il-gazzetti u mezzi tax-xandir baqgħu siekta. Ftit ġimgħat ilu dan is-suġġett ma kien jinteressa lil ħadd!

Tajjeb li niftakru li l-Qorti Ewropeja tal-Ġustizzja fil-bidu t’April 2014 ħassret Direttiva Ewropeja dwar għal kemm żmien il-kumpaniji tat-telekomunikazzjoni għandhom iżommu data diġitali kif ukoll dwar min u kif għandu jkollu aċċess għal din id-data [Data Retention Directive]. Il-Qorti Ewropeja fil-waqt li fehmet il-ħtieġa li fl-interess tal-ġlieda kontra l-kriminalita jkun hemm aċċess mill-forzi tal-ordni ma qablitx li kien hemm biżżejjed garanziji għall-privatezza taċ-ċittadin.

Tajjeb li niftakru li minn żmien għal żmien ikun hemm allegazzjonijiet li l-forzi tas-sigurta’ jkunu abbużaw minn dan id-dritt ta’ aċċess. Per eżempju dan l-aħħar ġejna mfakkra li kien hemm dan is-suspett waqt il-kampanja referendarja dwar id-divorzju in konnessjoni mat-telfon ċellulari ta’ Varist Bartolo kif ukoll dak ta’ Jeffrey Pullicino Orlando.

Kien hemm każ ieħor li s’issa għadu ma ngħatx spjegazzjoni sodisfaċenti dwaru. Ma nafx kemm tiftakru x’ġara nhar it-Tnejn 14 ta’ Diċembru 2009, dakinnhar li Franco Debono ma kienx mar għal votazzjoni l-Parlament imbagħad f’daqqa waħda tfaċċa fil-Parlament skortat.

L-Orizzont ta’ nhar il-Ġimgħa 18 ta’ Diċembru 2009 kienet ippubblikat  artiklu investigattiv ta’ John Pisani intitolat : “Intuża apparat tas-Servizz Sigriet biex instab Franco Debono nhar it-Tnejn. MISSJONI IMPOSSIBLI.”

Il-Gvern, dakinnhar kien ċaħad, imma din iċ-ċaħda ma kienet ikkonvinċiet lil ħadd.

Nistgħu nissugraw li jkun possibli li l-istat jispjuna fuqna b’dan il-mod?

 ippubblikat fuq iNews nhar it-Tlieta 24 ta’ Ġunju 2014

Simon ma jiftakarx

Il-Kap tal-Partit Nazzjonalista Simon Busuttil illum tkellem dwar id-diversi ħatriet ta’ Membri Parlamentari mill-Gvern tal-Labour. Qalilna li dawn il-ħatriet huma ipokrezija politika.

It-Times online illum tirrapporta hekk :

“ This government, Dr Busuttil said, had  an element of immorality in how it behaved, buying people’s silence at taxpayers’ expense.”

Taf x’ma qalx Simon?  Li Joseph tgħallem sewwa minn dak li ipprova jagħmel Lawrence Gonzi. Forsi Simon ma jiftakarx, għax ma kienx Malta, meta inħolqot il-kariga ta’ Assistent Parlamentari u fiha Gonzi ħatar il-backbenchers kollha (inkluż lil Franco Debono) . Wara Dr Gonzi kien għadda biex ħatar lil dawk li kien baqa’ mill-backbench f’ħatriet oħra : JPO (Kunsill tax-Xjenza u Teknoloġija), Ċensu Galea (Chairman tal-BICC). Dawn il-ħatriet minn Dr Gonzi kienu saru specifikament biex jagħlaq ħalq il-backbenchers. Dejjem s’intendi bil-kaxxa ta’ Malta tħallas.

Kien hemm wieħed biss li irrifjuta l-ħatra t-Tabib Jean-Pierre Farrugia.

Imma fejn irid Simon ma jiftakarx.

Is-Servizz tas-Sigurta’ f’Malta u l-politika partiġjana

Il-Kap tal-Opposizzjoni għamel sewwa li talab li jiltaqa’ l-Kumitat ta’ Sigurta’ imwaqqaf taħt l-Att dwar is-Servizz tas-Sigurta’ .  Kif għamel tajjeb ukoll il-Prim Ministru li aċċetta t-talba u ser ilaqqa’ l-Kumitat tas-Sigurta għada.

Il-Kap tal-Opposizzjoni hu ġustament ippreokkupat bil-presenza tal-Ministru tal-Intern għal intervisti dwar l-ingaġġ ta’ rekluti ġodda fis-Servizz tas-Sigurta. Il-preokkupazzjoni ta’ Alternattiva Demokratika tmur lil hinn minn hekk għax jidhrilha li l-Ministru l-anqas rwol fl-approvazzjoni ta’ ħatriet ġodda m’għandu jkollu. Huwa preokkupanti ukoll kif il-permess lis-Servizz tas-Sigurta’ li jissemmgħu t-telefonati jingħataw mill-Ministru u mhux mill-Qorti kif jiġri fil-parti l-kbira tal-pajjiżi demokratiċi.

Għandu jingħad li dan ma sarx issa, iżda meta ġiet imfassla l-liġi  li flok ma tat is-setgħa lill-Maġistrat tal-Għassa biex jawtorizza lis-Servizz tas-Sigurta’ li jissemma’ daret fuq il-Ministru u tat l-awtorita’ lilu. Dan tefa’ dell ta’ kontroll politiku li jista’ jiġi użat mill-Gvern tal-ġurnata kif kien fil-fatt allegat li sar f’ta’ l-inqas żewġ ċirkustanzi fil-passat.

Ma nafx jekk tiftakrux meta Franco Debono ma kienx mar jivvota l-Parlament. U wara ftit tfaċċa. Dakinnhar kien intqal li l-presenza ta’ Franco Debono biex jivvota fil-Parlament waqt is-seduta tat-Tnejn 14 ta’ Diċembru 2009 kienet riżultat ta’ intervent tas-Servizzi tas-Sigurta’. Kien intqal li kien intuża apparat tas-Servizzi tas-Sigurta’ biex instab.  Allegazzjoni li kienet ġiet miċħuda. Ċaħda li bosta ma emmnux.

L-istess kien ġie allegat minn Evarist Bartolo u Jeffrey Pullicino Orlando dwar min kien qiegħed jissemma’ t-telefonati ta’ bejniethom.

Alternattiva Demokratika hi ppreokkupata ukoll dwar l-ispjunaġġ elettroniku li għaddej bħalissa mill-Istati Uniti tal-Amerika fuq l-istituzzjonijiet Ewropej u l-istati membri, kif żvelat minn Der Spiegel fi tmiem il-gimgħa. Ma nafux jekk Malta u l-ambaxxati tagħha humiex effettwati. Ikun għaqli jekk fil-laqgħa ta’ għada tal-Kumitat tas-Sigurta’ ikun iċċarat jekk Is-Servizz tas-Sigurta’ huwiex ippreparat biex jiddefendi l-interessi Maltin f’dan ir-rigward.

Filwaqt li Alternattiva Demokratika m’għandha l-ebda rwol fil-Kumitat dwar is-Sigurta’ nittama li mil-laqgħa ta’ għada joħroġ ċar kif dan is-servizz jista’ jitmexxa lil hinn mill-politika partiġjana.

You know where we stand

 

You know where we stand. This statement distinguishes Alternattiva Demokratika, the Green party in Malta, from the other political parties. Greens in Malta are, and have always been, clear as to the political agenda which they champion. In contrast, there are a number of issues on which both the Nationalist Party and the Labour Party are silent or evasive.

One important issue will be missing from AD’s 2013 electoral manifesto for the first time since the 1992 general election. I am referring to proposals for the introduction of divorce legislation. The PN and the PL always shied away from taking a stand on divorce. They were, however, faced with the inevitable when PN maverick MP Jeffrey Pullicino Orlando, (later joined by Labour MP Evarist Bartolo) took a leaf out of AD’s 2008 electoral manifesto and presented a Private Member’s Bill on divorce. The Bill was approved after the need for divorce legislation was endorsed by popular support expressed in a referendum notwithstanding the resistance of a number of fundamentalist MPs.

Much has been written about the matter but it is necessary at this point in time to underline that on this basic issue both the PN and the PL failed to be clear with the electorate. They tried to avoid the issue to pander to fundamentalist sentiment.

AD has always been very clear on the issues it supports or opposes. It will remain so.

Today, AD will present to the public its team of candidates, which, once more, will be contesting all 13 electoral districts in the March 2013 general election. Eventual Green members of Parliament will ensure a responsible approach to the country’s challenges.

Instead of political pique and unnecessary confrontation, Green MPs will advocate a policy of consensus based on consistency, responsibility and progressive politics.

Greens in Malta will continue to be the strongest defenders of what is left of Malta’s environmental heritage and will strive towards having public spaces that are accessible to all.

Greens, in contrast to the others, have already proven themselves of not being hostage to big business, hunters, trappers, firework fanatics, Armier squatters and greedy land developers.

We insist on the need for sustainable policies. With over 70,000 vacant dwellings resulting from a land use policy that is anything but sustainable, Greens in Parliament after the March 2013 election will champion the immediate reversal of the rationalisation exercise that has extended unnecessarily the permissible development boundaries.

Water has been mismanaged over the years such that the water table is severely depleted and treated sewage effluent is discarded, being considered as a waste product rather than as an important resource. In the long term, all boreholes in private use should cease to be operational and steps have to be taken to ensure that it is clear to all that the water table is public property.

In contrast to the above, the PN and the PL have taken an ambivalent attitude towards the environment. They bend backwards making efforts to be pleasant to environmentalists, yet, simultaneously echo the demands of those who have been plundering natural resources.

Greens have always stood up for animal rights.

Greens call for socially just economic and social policies, such as the need to increase the minimum wage as well as socially just pensions, including adequate disability pensions. To counter speculation and to discourage the unsustainable use of property, Greens propose taxing vacant properties, from the third property onwards.

AD will continue to be the progressive party, championing humane social policies and equal rights for all: persons with disability, LGBT persons as well as alternative families.

AD is for gender equality, in favour of the right of access to IVF without discrimination, full equality in marriage and family rights for same-sex couples. AD is against all forms of discrimination, including that based on race.

AD will advocate the decriminalisation of drugs for personal use while insisting on the necessity that society helps drug victims to overcome their addiction rather than criminalise them.

Green MPs will be ready to work with MPs from other political parties on the basis of an agreed joint programme and will work to ensure its implementation when in Parliament.

As a minor partner, Greens will strive to develop politics by consensus, conscious that this is a prerequisite essential to the creation of a stable political environment.

Voting for AD is a vote for change in the method of governance that has been corrupted by the two-party system. If you believe in giving priority to social justice, civil rights, environmental justice, sustainable development, ecological modernisation, and, last but not least, the reform in the institutional set-up for the enhancement of democracy, you know where you stand with the Greens.

Voting for the PN and PL signifies voting for a stagnant two-party system.

AD can deliver change. The other parties cannot: they are compromised.

You know where we stand.

published originally in Times of Malta on January 12, 2013