Il-kontabilità ……….. taħt l-effett tal-loppju

Il-Kummisarju tal-Ambjent u l-Ippjanar fl-uffiċċju ta’ l-Ombudsman, iktar kmieni din il-ġimgħa ikkonkluda li mhu affari ta’ ħadd jekk membri tal-Bord tal-Awtorità tal-Ippjanar jattendux jew le l-laqgħat tal-Bord. Dik biċċa tagħhom: hi responsabbiltà tagħhom dwar kif jaġixxu biex iwettqu r-responsabbiltajiet tagħhom. Meta għaldaqstant, Jacqueline Gili kienet pprovduta bis-servizz ta’ ajruplan privat biex ikun iffaċilitat li hi tattendi għal-laqgħa tal-Bord tal-Awtorità tal-Ippjanar li fiha kienet diskussa u approvata l-monstrosità tal-dB Group f’Pembroke kien hemm indħil mhux permissibli fil-proċeduri tal-istess awtorità.

Is-Sur Johann Buttigieg, Chairman Eżekuttiv tal-Awtorità tal-Ippjanar, ikkonferma pubblikament li d-deċiżjoni li jġib lil Jacqueline Gili bil-ajruplan privat minn Catania, u jeħodha lura Catania biex tkompli tgawdi l-btala mal-familja tagħha, kienet deċiżjoni tiegħu. F’pajjiż fejn il-governanza tajba hi pprattikata, mhux ipprietkata biss, is-Sur Buttigieg kien jirreżenja immedjatament, inkella kien jitkeċċa bla dewmien hekk kif l-aħbar kienet magħrufa pubblikament. Dan apparti mid-dell kbir li nxteħet fuq il-validità tad-deċżjoni li ttieħdet bħala riżultat ta’ dan l-indħil fil-ħidma tal-Bord.
Imma, huwa fatt magħruf li l-Awtorità tal-Ippjanar mhiex kapaċi tiddeċiedi fuq kaz daqshekk ċar ta’ tmexxija ħażina. M’għandiex il-kuraġġ li taġixxi.

Ma nistgħux nistennew imġieba mod ieħor. Dawk maħtura fl-awtoritajiet pubbliċi huma kkundizzjonati dwar kif iġibu ruħhom mill-mod kif jaraw lill-politiċi li jkunu ħatruhom iġibu ruħhom. U ngħiduha kif inhi: ma tantx għandhom eżempji tajba fuq xiex jimxu.
L-istorja tal-Panama Papers hi waħda relattivament riċenti. Il-Prim Ministru Joseph Muscat, malli sar jaf li l-Ministru Konrad Mizzi u ċ-Chief of Staff tiegħu Keith Schembri, waqqfu kumpaniji fl-Amerika Ċentrali, fil-Panama, li hi rinomata bħala post fejn taħbi l-flus u tevita t-taxxi, flok ma keċċihom minnufih, qiesu qagħad jiggusthom daqslikieku ma ġara xejn. Dwar x’seta ġara iktar mill-kumpaniji ta’ Mizzi u Schembri u t-tielet kumpanija misterjuża (Egrant), s’issa għad ma nġiebu l-ebda provi. Dan intqal mill-Qrati repetutament, avolja d-deċiżjonijiet tal-Qrati ġew interpretati b’mod li qieshom naddfu lil uħud assoċjati mal-politika minn kull ħtija possibli. Il-fatti huma mod ieħor, kompletament differenti.

S’issa, bla dubju, hemm assenza ta’ provi kredibbli li jindikaw xi ħtija kriminali. Imma ma nistgħux ngħidu l-istess dwar l-imġieba ta’ dawk involuti. Il-provi magħrufa juru bl-iktar mod ċar li tal-inqas hemm imġieba żbaljata u mhix etika u dan minnu nnifsu jiġġustifika sanzjonijiet politiċi.

Dan ma japplikax biss għal dawk il-persuni li huma esposti għall-politika u li issemmew fil-Panama Papers. Japplika ukoll għal xenarji differenti f’kull kamp politiku.

Fuq livell kompletament differenti, jiena diversi drabi għamilt referenza għal tliet rapporti tal-Awditur Ġenerali dwar ir-responsabbiltajiet politiċi ta’ Jason Azzopardi, ilkoll konnessi mal-amministrazzjoni ta’ art pubblika. F’kull wieħed minn dawn it-tliet rapporti l-ex-Ministru Jason Azzopardi kien iċċensurat b’qawwa kbira. Ilkoll niftakru meta f’Ottubru 2017 waqt laqgħa pubblika tal-Kumitat Parlamentari għall-Kontijiet Pubbliċi uffiċjal pubbliku kien xehed li l-ex Ministru Azzopardi kien jaf b’dak kollu li kien għaddej. Imma Jason Azzopardi jibqa’ jilgħabha tal-iblah u jagħmel ta’ birruħu li ma kellux idea dwar dak li kien għaddej madwaru.

L-Opposizzjoni s’issa għadha ma ġegħlitux jerfa’ r-responsabbiltà ta’ għemilu. La ġiegħlet lilu u l-anqas lil oħrajn. Bilfors, f’dan il-kuntest, allura wieħed jistaqsi dwar kif l-Opposizzjoni tippretendi li neħduha bis-serjetà meta tkun kritika ta’ ħaddieħor. Għax l-ewwel u qabel kollox, l-Opposizzjoni għandha tkun kapaċi tapplika għaliha dak li ġustament tippretendi b’insistenza mingħand ħaddieħor.

Sfortunatament il-klassi politika presentment fil-ħatra mhiex kapaċi tipprattika dak li tipprietka. Meta l-partiti politiċi fil-parlament huma b’kuxjenza mraqqda, qiesha taħt l-effett tal-loppju, m’għandniex għalfejn niskantaw b’dak li naraw madwarna.

Ippubblikat fuq Illum :13 ta’ Jannar 2019

 

Anesthetised accountability

Earlier this week, the Planning and Environment Commissioner at the Ombudsman’s office held that it is nobody’s business as to whether or not the Planning Authority’s Board members attend Board meetings: this is a matter for their exclusive concern. The provision of a jet plane to encourage and facilitate the attendance of Ms Jacqueline Gili at the PA Board meeting which considered and approved the dB monstrosity at Pembroke is thus considered as an undue interference and influence in the Planning Authority’s operations.

The Planning Authority Executive Chairman Johann Buttigieg is on record as having taken the responsibility for the decision to bring Ms Gili over to Malta from Catania by air and facilitating her return to continue her interrupted family holiday.

In a country where good governance is upheld, Mr Buttigieg would have resigned forthwith and, in the absence of such a resignation, he would have been fired on the spot as soon as information on the matter became public knowledge.

In addition one would also have had to deal with the fallout on the validity of the decision so taken as a result of such an undue interference.

It is, however, well known that the Planning Authority is incapable of reacting to such blatant bad governance. It is common knowledge that it lacks the proverbial balls, making it incapable of acting properly.

But we cannot realistically expect otherwise, because the appointees to public authorities mirror the behaviour of their political masters. We cannot expect accountability from the appointees if those that appoint them continuously try to wriggle out of shouldering their responsibilities. There are, of course, some exceptions.

The Panama Papers saga is recent enough. Instead of firing Minister Konrad Mizzi and his Chief of Staff Keith Schembri on the spot for setting up companies in the Central American tax-haven, Prime Minister Joseph Muscat acted as if nothing of significance ever happened. What could have happened – in addition to the setting up Mizzi’s and Schembri’s companies and the third mysterious one (Egrant) is not so far provable. This has been stated repeatedly by our Courts, although the relative decisions have been repeated misinterpreted as absolving various politically exposed people (PEP) from any wrongdoing. Nothing could be further from the truth.

There is no doubt that, so far, there is an absence of proof indicating potential criminal liability. However, as a minimum, there is sufficient proof in the public domain pointing towards both errors of judgement and unethical behaviour which, on its own, is sufficient to justify immediate political sanctions.

This is not only applicable to all the PEPs featuring in the Panama Papers saga. It is also applicable to other different scenarios across the political divide.

On a completely different level, I refer to the three reports by Auditor-General concerning the political responsibilities of Jason Azzopardi, all three of which deal with the management of government-owned land. In all three cases, former Minister Jason Azzopardi was heavily censored. I remember when a senior civil servant testified during a sitting of Parliament’s Public Accounts Committee in October 2017, in public session, that then Minister Azzopardi was aware of all the goings-on. Yet Jason Azzopardi sanctimoniously plays the idiot and feigns ignorance of the goings-on around his desk.

As yet, the Opposition has not yet held him (and others) to account. The Opposition cannot expect to be taken seriously when it rightly censors others before it musters sufficient courage to put its own house in order.

Unfortunately, the political class currently in office is not capable of practising what it preaches. With such anesthetised political parties, it is no wonder that this country has long gone to the dogs.

published in The Malta Independent on Sunday: 13 January 2019

Il-MEPA u l-froġa tal-Mistra Village

froga

Il-Kummissarju tal-Ambjent u l-Ippjanar David Pace f’rapport li ġie ippubblikat il-bierah it-Tnejn 2 ta’ Diċembru 2013 fi ftit kliem jgħid li l-permessi għall-iżvilupp mill-ġdid tal-Mistra Village huma froġa oħra tal-MEPA. Dan jagħmlu wara li mexxa investigazzjoni fuq talba ta’ Din l-Art Ħelwa.

Il-frejjeġ fil-MEPA li kienu jsiru taħt Lawrence Gonzi, George Pullicino u Mario Demarco għadhom qed isiru taħt Joseph Muscat u Michael Farrugia.

Hu ġustifikat, jgħidilna l-Kummissarju tal-Ambjent u l-Ippjanar, li l-permessi għall-iżvilupp tal-Mistra Village jkunu irtirati.

Ir-rapport li tistgħu taqrawh fuq is-sit elettroniku ta’ Din l-Art Ħelwa jagħti raġunijiet dettaljati biex jispjega għaliex il-Kummissarju David Pace wasal għal din il-konklużjoni. Ir-rapport jispjega xi tħalla barra fil-konsiderazzjonijiet li għamel id-Direttorat tal-Ippjanar u jgħid li l-Bord tal-MEPA kien iggwidat ħażin mill-Major Projects Unit tal-istess MEPA. Il-Bord tal-MEPA ngħata informazzjoni nieqsa u informazzjoni żbaljata.

F’pajjiż ċivilizzat il-Bord tal-MEPA kien jirreżenja en bloc wara deċiżjoni bħal din.

Darba waħda hekk kien sar meta l-Perit Joseph Falzon kien ħareġ rapport dwar il-permess abbużiv tal-LIDL ta’ Ħal-Safi fuq talba għal investigazzjoni li dakinnhar kienet saret minn Alternattiva Demokratika . Dakinnhar 6 minn 7 membri tal-Kummissjoni għall-Kontroll ta’ l-Iżvilupp li approvat il-permess kienu irriżenjaw lejlet l-elezzjoni ġenerali tal-2008.

Ma nafx kemm il-wieħed jew waħda mill-membri tal-Bord tal-MEPA għandhom il-kuraġġ li jammettu li għamlu żball u li għandhom iħallsu tiegħu billi jirreżenjaw.

Nistennew u naraw.