Beyond 26 March

Increasing our vote tally by almost doubling it between general elections is no mean feat. That is what has been achieved by ADPD-The Green Party on 26 March. Notwithstanding the small numbers involved, the achievement is substantial, getting close to the best green result achieved in the 2013 general election. 

The 26 March electoral result, however, once more, exposes an electoral system which does not deliver proportional results when it really matters: results that is, supporting minority views. Political parties representing the PLPN establishment, have continuously benefitted from various adjustments to the electoral system, from which they obtain one proportional result after the other: proportionality which they benefit from but simultaneously, continuously and consistently deny to others.

Fair treatment would possibly have seen us achieve much better results than we have achieved so far. Unfortunately, the electoral system is designed to be discriminatory. This includes the setup of the Electoral Commission itself as well as the manner in which it operates under the continuous remote control of the PLPN. Even simple access to the individual district provisional results, which I requested, was continuously obstructed and objected to by the Electoral Commission late on Sunday 27 March when the counting process was still in progress.

Furthermore, PLPN have normal access to electronic counting data held by the Electoral Commission in order to be able to vet the validity of the final results. Repeated requests to extend such access to the green monitoring team in the counting hall were ignored. Even the OSCE election observation team present in the counting hall found this very strange and queried our monitoring team continuously on the matter.

Tomorrow, we will start the long process in court which could deliver some form of justice: the restitution of the parliamentary seats which our party has been robbed of by the PLPN political establishment throughout the years.

Normally, after elections, we waste a lot of time engaged in soul searching discussing whether taking the PLPN establishment head-on, one election after another, is worth the effort. This time we are immediately taking the plunge to ensure once and for all that each vote cast in Maltese general elections, irrespective of whom it is cast for, has an equal value. It is a long journey which may possibly take us to the European Court of Human Rights in Strasbourg, if this is considered essential, in order to settle the issue of electoral justice in these islands once and for all.

We have had to take this line of action as parliament in Malta has been consistently incapable of acting fairly. Parliament is, since 1966 under the complete control of the establishment political parties: PLPN.

By next Tuesday all bye-election results will be known. Subsequently the constitutional gender balance mechanism will be applied in favour of the establishment PLPN. This will be limited in implementation, similarly to the proportionality mechanism: limited in favour of the PLPN

The PLPN duopoly which has completely hijacked the institutions wants to be sure that its control is adequately embedded such that it can withstand any future shocks.

It is unacceptable that electoral legislation treats us in this despicable manner: differently from the manner in which it treats the establishment political parties. Unfortunately, the PLPN duopoly have not been able to deliver any semblance of fairness in our electoral system. The Courts, consequently, are our only remaining hope to address and start removing discrimination from electoral legislation, which is why tomorrow we will embark on our long overdue Court case.

The team we have built in the past months at ADPD has functioned quite well in achieving one of our best electoral results. It is now making the necessary preparations to ensure a better Green presence in our towns and villages in the months ahead. As a result of the excellent teamwork developed, we have starting preparing plans for the future which should lead to an organic growth of the party. This will make it possible for us to achieve even better results in the next political cycle.

published in The Malta Independent on Sunday : 10 April 2022

Fil-PN: Lawrence Gonzi l-medjatur

 

Adrian Delia, Kap tal-Opposizzjoni, huwa u jistkenn bejn attakk u ieħor li huwa soġġett għalihom bħalissa, diversi drabi ġie rappurtat jgħid li ħadd mhu ikbar mill-partit. Naħseb li jemminha din id-dikjarazzjoni għax jidher li jgħidha b’ċerta konvinzjoni. Fir-realtá l-affarijiet huma ħafna differenti minn hekk. Għax ilu li spiċċa ż-żmien li l-mexxej jordna u l-bqija jimxu warajh b’għajnejhom magħluqa.

Partit politiku hu kbir jew żgħir skond kemm jirrispetta lil dawk fi ħdanu. Għax jekk ma jirrispettax lilhom, kif qatt jista’ jirrispetta lil dawk barra minnu?

Il-Partit Nazzjonalista jidher li għadu ma tgħallem xejn mill-esperjenzi tal-konfront li kellu ma’ Franco Debono li l-enerġija tiegħu, flok ma ġiet utilizzata favur inizjattivi kostruttivi spiċċat intużat biex toħloq ħerba. Kien hemm mumenti fis-saga Franco Debono li l-PN seta’ jevita din il-ħerba, jew tal-inqas inaqqas il-konsegwenzi negattivi, imma minflok, il-Kap tal-PN ta’ dakinnhar Lawrence Gonzi għamel żbalji wieħed wara l-ieħor: ipprova jpoġġi lil Franco Debono f’rokna u minflok spiċċa fir-rokna huwa.

Il-Parlament, dakinnhar, fl-2012, kellu quddiemu żewġ mozzjonijiet. Waħda kienet imressqa mill-membri parlamentari Josè Herrera u Michael Falzon għall-Opposizzjoni Laburista, liema mozzjoni kienet kritika tal-politika tal-Gvern immexxi mill-Partit Nazzjonalista fil-qasam tal-ġustizzja u l-intern u kienet tikkonkludi b’dikjarazzjoni ta’ sfiduċja f’Carm Mifsud Bonnici, dakinnhar Ministru. Il-mozzjoni l-oħra kienet imressqa minn Franco Debono u filwaqt li kienet ukoll kritika tal-politika tal-Gvern fil-qasam tal-ġustizzja u l-intern ma kienet titlob l-ebda sfiduċja iżda kienet titlob diskussjoni fuq numru ta’ inizjattivi f’dawn l-oqsma.

Is-sens komun iwasslek biex tikkonkludi li jekk kellek tagħżel bejn iż-żewġ mozzjonijiet kont tagħżel dik ta’ Franco Debono bl-intenzjoni li tnaqqas kemm tista’ l-konsegwenzi kif ukoll bit-tama li tiffoka fuq titjib fil-qasam taħt diskussjoni u forsi tikkontribwixxi biex tikkalma xi ftit is-sitwazzjoni. Nafu li Lawrence Gonzi poġġa fuq l-aġenda tal-Parlament il-mozzjoni ta’ sfiduċja mressqa mill-Opposizzjoni u dan, b’mod ċar, biex jisfida lil Debono. Iffaċċjat b’dan l-atteġġjament ta’ Lawrence Gonzi, Franco Debono ma kellux għażla, irvella u daħal għall-isfida bir-ras nhar it-30 ta’ Mejju 2012 meta ivvota favur il-mozzjoni mressqa mill-Opposizzjoni.

Dan l-iżball tattiku ta’ Lawrence Gonzi wassal għal konsegwenzi gravi fuq il-Partit Nazzjonalista fil-Gvern. Nafu kif is-seduti Parlamentari bejn Mejju 2012 u l-aħħar ta’ dik is-sena kienu battalja kontinwa li spiċċaw bin-nuqqas ta’ approvazzjoni tal-budget.

Jidher li l-PN ma tgħallem xejn minn dak l-iżball: forsi għalhekk Lawrence Gonzi jrid jagħmilha tal-medjatur biex jiggwida ftit lil Adrian Delia ‘l bogħod mill-periklu li jidher li daħal għalih meta stieden lil Simon Busuttil biex jissospendi ruħu mill-Grupp Parlamentari!

Lawrence Gonzi kellu Franco Debono wieħed. Wara żdiedlu Jeffrey Pullicino Orlando u mbagħad ingħaqad magħom ukoll Jesmond Mugliette. Kien hemm bosta oħrajn fil-grupp parlamentari li dakinnhar kienu kritiċi tat-tmexxija ta’ Lawrence Gonzi imma qatt, safejn naf jien, ma ippreżentaw front wieħed biex jikkontestaw l-arroganza fit-tmexxija tal-Partit. In parti dan kien minħabba li ma kellhomx uniformitá ta’ ħsieb u/jew viżjoni.

Jidher li l-affarijiet qed jinbidlu. Il-front komuni li qed jippreżenta parti mill-grupp parlamentari nazzjonalista, illum b’solidarjetá ma’ Simon Busuttil jista’ jwassal lill-PN biex jiġi f’sensieh u tal-inqas jibda jirrispetta lil dawk fi ħdanu.

Bla dubju hemm x’tgħid favur kif ukoll kontra dak li qed jinsisti dwaru Adrian Delia. Pero żgur li m’humiex deċiżjonijiet li l-ewwel tħabbarhom f’konferenza tal-aħbarijiet (ftit wara li jkun jħabbarhom Joseph Muscat) u mbagħad, iffaċċjat b’reazzjoni kuntrarja iddur fuq ta’ madwarek għall-appoġġ. Id-deċiżjonijiet li qiegħed jiffaċċja l-Partit Nazzjonalista jirrikjedu diskussjoni serja li minna ħadd ma għandu jkun eskluż. Forsi l-medjatur jgħallimhom, mill-esperjenza tal-iżbalji tiegħu.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 29 ta’ Lulju 2018

Lawrence Gonzi the PN mediator

 

Adrian Delia, Leader of the Opposition, has many a time been reported as stating that “no one is greater than the Party”. It seems a basic article of his political faith. Unfortunately for him, nowadays reality is quite different. Gone are the days when the leader issues orders and everyone follows blindly because the party has spoken.

The greatness of a political party is not measured in such terms but more in terms of to what extent it is capable of respecting its own. If it is not capable of doing this, how on earth can it ever respect diverging and contrasting opinions out there?

Six years down the line, the PN, apparently, has not yet drawn any lessons from the Franco Debono debacle, whose energy and enthusiasm – instead of being used positively –  ended up causing extreme havoc. There were specific instances when the PN could have avoided most of the damage caused, if the then PN party leader, Lawrence Gonzi, had not embarked on a series of tactical errors: he tried to corner Franco Debono into submission but instead triggered an over-reaction which he was not capable of handling.

Two specific motions were pending on Parliament’s agenda in 2012. One of these motions, submitted on behalf of the Opposition by its MPs Josè Herrera and Michael Falzon, was critical of government policy in the areas of justice and home affairs and ended by requesting a vote of no confidence in then Minister Carm Mifsud Bonnici. Another motion, presented by Franco Debono himself, while being equally critical of the same policy areas, was limited to requesting a detailed discussion of deficiencies in these policy areas.

Common sense would have led anyone in a position to choose which of the motions was to be discussed to opt for the Franco Debono motion, as it was clearly the one that could cause the least collateral damage. It was also possible that the Franco Debono motion could develop into a serious discussion and consequently the situation could calm down.

Lawrence Gonzi then proceeded to place on the Parliamentary agenda the no confidence motion presented by the Opposition, consequently calling Franco Debono’s perceived bluff. Faced with Gonzi’s challenge Franco Debono bit the bullet and, on the 30 May 2012, voted in favour of the no confidence motion moved by the Opposition.

It was a tactical error by Lawrence Gonzi and led to very serious consequences for the PN in government. We remember that parliamentary sittings between May and December 2012 were a continuous battle that led to the government being defeated when it presented its budgetary estimates.

Apparently, the PN has not learned anything from these blunders: maybe this is why Lawrence Gonzi is offering his “mediation skills” to guide Adrian Delia away from the dangers that he has created for the PN with his invitation to Simon Busuttil to auto-suspend himself from the PN Parlamentary Group!

Lawrence Gonzi had one Franco Debono, who was subsequently joined by Jeffrey Pullicino Orlando and Jesmond Mugliette and there were various other members of the then PN parliamentary group who were very critical of Lawrence Gonzi’s leadership. However, as far as I am aware, they never presented a coordinated front to stand up to the leadership’s arrogance. This, most probably, was the direct consequence of the fact that there was a lack of a uniform vision among those dissenting.

Well, times are changing. The common front of the PN parliamentary dissidents supporting Simon Busuttil may bring the PN to its senses in order that it may start respecting its own.

There is, without any doubt, much to say – both in favour and against Adrian Delia’s invitation to Simon Busuttil. These matters are, however, not normally announced in a PN press conference (after being prompted by Joseph Muscat) and then, faced with opposition, being rubber-stamped by a party structure. The decisions faced by the PN require a serious internal debate from which no-one should be excluded. The mediator may, as a result of his experience, guide the PN to avoid the pitfalls ahead. Otherwise, interesting times lie beyond the horizon.

published in The Malta Independent on Sunday – 29 July 2018

L-Imħallef Wenzu Mintoff: kwalifikat jew mhux?

Wenzu Mintoff gurament

 

Il-ħatra ta’ Wenzu Mintoff bħala Imħallef nisslet ħafna kritika.

Essenzjalment il-kritika kienet dwar żewġ affarijiet.

L-ewwel tip ta’ kritika kienet dwar il-fatt li Wenzu Mintoff kien attiv għal żmien twil fil-politika. Mhux biss, imma li għal dan l-aħħar kien ukoll attiv fil-ġurnaliżmu fejn uża ħafna l-pinna fi kritika politika.

Jiena naħseb li jiena ħafna iktar komdu ma min hu ċar fil-kritika tiegħu milli ma min ma jgħid xejn, imbagħad meta jiftaħ ħalqu tista’ tinduna li hu ferm agħar.

It-tieni kritika fil-konfront tal-ħatra ta’ Wenzu Mintoff hi dwar jekk għandux l-esperjenza meħtieġa. Hu fatt li biex avukat jinħatar Imħallef irid ikun ilu ta’ l-inqas tnax-il sena jipprattika ta’ avukat.  Il-Kostituzzjoni fl-artiklu 96 tgħid li l-Imħallef li jinħatar irid ikun ilu mhux inqas minn tnax-il sena jeżerċita l-professjoni ta’ avukat.

Hemm opinjonijiet differenti dwar din xi tfisser. Dawk li qed jikkritikaw il-ħatra qed jgħidu li l-professjoni ta’ avukat tiġi eżerċitata fil-Qrati u li għaldaqstant avukat li ma jipprattikax il-Qorti ma jissodisfax dan il-kriterju tal-artiklu 96 tal-Kostituzzjoni. Din kienet ukoll il-linja li ħadet il-Kummissjoni għall-Amministrazzjoni tal-Ġustizzja meta ma qablitx mal-ħatra tal-Avukat Andre’ Camilleri bħala Imħallef xi snin ilu.

M’hemm xejn x’iżomm lil dawk li qed jikkritikaw il-ħatra ta’ Wenzu Mintoff u li jidrilhom li m’għandux biżżejjed prattika quddiem il-Qrati mill-jikkontestaw il-validita’ tal-ħatra tegħu. Jiena naħseb li flok id-dikjarazzjonijiet diversi li saru dwar bojkott tal-ewwel seduta jew ta’ avukati li mhux lesti li jindirizzawħ bħala Sur Imħallef jew min mhux lest li jkollu kawża quddiemu jkun ħafna aħjar li min jidhirlu li Wenzu Mintoff mhux kwalifikat jikkontesta l-validita’ tal-ħatra tiegħu.

Dan hu l-uniku mod serju kif isiru l-affarijiet.  Għax jekk  mhux kwalifikat il-ħatra tiegħu hi abbużiva, imma jekk hu kwalifikat hu fl-interess ta’ kulħadd, u l-iktar fl-interess tal-ġustizzja f’pajjiżna, li jkun hemm ftit iktar attenzjoni dwar dak li qed jingħad.

Ikun allura fil-fehma tiegħi għaqli li min jemmen li Wenzu Mintoff  mhux kwalifikat għall-ħatra ta’ Imħallef jikkontesta d-deċiżjoni tal-Gvern li jaħtru u dan billi jiftaħ kawża f’dan is-sens.

Nifhem li trid il-kuraġġ biex tagħmel dan. Kwalita li mhiex komuni ħafna. Imma għas-serjeta’ hi l-unika triq.

Subbasta 79/2012 : 18 t’Ottubru 2012

Bejgħ b’subbasta hu bejgħ bil-Qorti. Bejgħ ta’ dan ix-xorta ikun ordnat mill-Qorti wara li issirilha talba minn xi ħadd li jkollu interess.

Per eżempju kumpanija jkollha tieħu ħlas b’lura ta’ oġġetti li tkun biegħet lil xi ħadd li jkun dam ħafna biex iħallas. Ejja nieħdu l-każ tal-kumpanija Charles de Giorgio Limited. Din kellha tieħu somma flus mingħand ċertu Frank Portelli. Il-Qorti jidher li kienet sodisfatta li din il-kumpanija kellha raġun u ordnat biex propjeta’ f’San Pawl il-Baħar tinbiegħ nhar it-18 t’Ottubru 2012.

Din l-informazzjoni sibtha fuq il-website tal-Qorti. Ma nafx jekk il-bejgħ ippjanat għal ġimgħa oħra hux ser isir jew jekk ġiex pospost minħabba li d-dejn jista’ jitħallas mingħajr il-ħtieġa li tinbiegħ il-propjeta f’San Pawl il-Baħar.

Forsi l-hlas isir wara li jkun konkluż il-ftehim dwar l-isptar St Philip’s.

Dawk tal-ġurnaliżmu investigattiv ma qalulkom xejn dwar dan.