Il-futur ta’ Alternattiva Demokratika

It-tnaqqis tal-voti li Alternattiva Demokratika kisbet fl-elezzjoni ġenerali ta’ tmiem il-ġimgħa l-oħra minn 1.8% għal 0.83% tal-voti totali kienet bla dubju daqqa kbira. Imma kienet daqqa antiċipata u direttament marbut mar-rifjut ta’ Alternattiva Demokratika li tipparteċipa fil-Front Nazzjonali mmexxi mill-Partit Nazzjonalista.

Mhux l-ewwel darba li Alternattiva Demokratika qalgħet dawn id-daqqiet. Ħarsu, per eżempju, lejn l-elezzjoni ġenerali tal-2003. Dakinnhar, id-daqqa kienet ikbar, għax il-vot mixħut favur Alternattiva Demokratika kien niżel sal-livell ta’ 0.69% tal-voti totali, l-agħar riżultat fit-28 sena storja ta’ Alternattiva Demokratika. Imma fi żmien sena dan reġa’ tela għal 9.33% tal-vot popolari fl-elezzjonijiet tal-2004 għall-Parlament Ewropew.

Tul is-snin Alternattiva Demokratika qatt ma organizzat ruħha fuq livell lokali jew reġjonali. Dan minħabba nuqqas ta’ voluntiera imma ukoll minħabba allerġija tat-tmexxija għal kull xorta ta’ burokrazija (anke dik l-iktar minima) kif ukoll minħabba l-profil tal-votant tipiku ta’ AD. Dan hu difett f’Alternattiva Demokratika li ilu preżenti sa minn meta twaqqfet liema difett qatt ma ngħata l-attenzjoni mistħoqqha.

Fil-fehma tiegħi, dan hu l-kawża ewlenija għan-nuqqas ta’ kapaċitá ta’ Alternattiva Demokratika li tilqa’ għall-attakki diretti mmirati lejn il-votanti tagħha. Hi ukoll ir-raġuni għala AD ma rnexxieliex, tul is-snin, tapprofitta ruħha daqstant miċ-ċaqlieq ta’ votanti minn partit għall-ieħor.

Huwa tajjeb li jkollok prinċipji soddi, imma n-nuqqas ta’ presenza kontinwa u organizzata fil-lokalitajiet inaqqas l-interazzjoni mal-elettorat, liema interazzjoni teħtieġ li tkun waħda kontinwa biex tkun effettiva. Dan fisser li waqt li AD setgħet tieħu d-deċiżjoni politika dwar l-involviment jew le f’allejanza pre-elettorali ma kelliex il-kapaċitá organizzattiva biex tilqa’ għall-konsegwenzi.

Tajjeb li l-qarrej jiftakar li Alternattiva Demokratika kienet taqbel li titwaqqaf allejanza pre-elettorali wiesa’ kontra l-korruzzjoni u favur il-governanza tajba. Il-punt ta’ nuqqas ta’ qbil mal-proposta tal-PN kien li fil-fehma ta’ AD l-allejanza proposta kellha tkun distinta mil-partiti politiċi individwali li jiffurmawha. F’Alternattiva Demokratika konna inkwetati li l-proposta tal-PN biex AD tissieħeb mal-istess PN billi tifforma parti mill-istess lista elettorali inevitabilment kienet ser twassal għal diversi sitwazzjonijiet li ma kienux aċċettabbli: bħal posizzjonijiet dwar proposti politiċi inaċċettabbli kif ukoll il-presenza ta’ kandidati mhux aċċettabbli. Ir-riskju kien kbir wisq u ma konniex disposti li noħduh.

Sfortunatament iż-żmien tana raġun. Dan seħħ, per eżempju, meta l-PN approva li jippreżenta lill-kandidat omofobiku Josie Muscat. Seħħ ukoll bid-dikjarazzjonijiet politiċi kemm ta’ Marlene Farrugia kif ukoll ta’ Simon Busuttil favur il-kaċċa fir-rebbiegħa kif ukoll favur l-insib. Seħħ ukoll bil-posizzjonijiet kontradittorji dwar iċ-ċirkwit tat-tlielaq tal-karozzi kif ukoll bl-emfasi ta’ Simon Busuttil dwar il-mina proposta li tgħaqqad Malta u Għawdex. Posizzjonijiet politiċi li huma kollha inaċċettabbli għal Alternattiva Demokratika.

B’żieda ma dan, il-PN, naqas milli jindirizza l-kontradizzjonijiet interni fi ħadnu dwar il-governanza tajba. Dawn jinkludu n-nuqqas ta’ Claudio Grech li jiftakar x’laqgħat kellu ma George Farrugia dwar l-iskandlu taż-żejt, il-kaz ta’ Beppe Fenech Adami dwar in-nuqqas ta’ deċiżjoni għaqlija meta aċċetta li jkun direttur tal-kumpanija Capital One Investments Limited, il-kunflitt ta’ interess ta’ Mario de Marco dwar il-grupp kummerċjali db kif ukoll it-taħwida ta’ Simon Busuttil innifsu dwar l-invoices tal-grupp db u l-assoċjazzjoni tagħhom mal-iffinianzjar tal-PN innifsu.

Dan kollu, safejn hu magħruf, ma kellu l-ebda importanza għall-Partit Demokratiku imma għal Alternattiva Demokratika kien kollu ostaklu għall-formazzjoni ta’ alleanza pre-elettorali għax kien imur b’mod sfaċċat kontra l-proposti elettorali favur tmexxija tajba. Dawn il-materji semmejnihom waqt il-laqgħa esploratorja li kellna mal-PN imma id-delegazzjoni tal-PN ma wriet l-ebda interess: tbissmet u injorathom. Meta jkun meqjus dan kollu, id-deċiżjoni ta’ Alternattiva Demokratika li ma tissieħibx fil-Front Nazzjonali mmexxi mill-PN kienet waħda tajba u dan għax, kif spjegat iktar il-fuq, kienet toħloq bosta diffikultajiet u kontradizzjonijiet.

Matul ix-xhur li ġejjin nittama li jkun hemm it-tibdil meħtieg f’Alternattiva Demokratika biex din tiġġedded u tissaħħah. Huwa tibdil meħtieġ biex AD tkun iktar effettiva u tkun kapaċi tikkomunika mal-votanti aħjar is-sena kollha, u dan minkejja l-limitazzjoni li għandha ta’ riżorsi.

Ippubblikat minn Illum : il-Ħadd 11 ta’ Ġunju 2017

AD’s future

The reduction of Alternattiva Demokratika’s share of the national vote from 1.8 per cent  to 0.83 per cent was a heavy blow. It was, however, anticipated and was directly linked to AD not accepting to form part of the PN-led National Front.

Alternattiva Demokratika has been there before, its share of the national vote having dipped in the past – particularly during the 2003 general election. On that occasion it went down further than this year’s performance and reached 0.69 per cent, the lowest point ever in AD’s 28-year history – only to rebound with a vengeance to win a staggering 9.33 per cent of the popular vote in the 2004 European Parliament elections, just 12 months later.

Over the years, AD has refrained from extending its organisational arm at a regional and possibly local level. This was primarily dictated by the numbers of available volunteers but also by an in-built allergy to anything deemed even minimally bureaucratic, as well as by the volatile profile of the typical AD voter. This is AD’s major weakness: it has been ever-present since the party’s foundation and has never been adequately addressed.

This weakness, is in my view, the major cause of AD’s inability (to date) to successfully withstand or substantially mitigate frontal attacks on its voter base. Likewise, it is the reason why AD has not been able to tap adequately and successfully into voter dissatisfaction with other political parties over the years.

Having sound principles is fine, but not having the organisational tools to propagate your views and effectively link up with grass-roots support is damaging. This lack of organisational capability signified that while AD could take the political decision on whether to form part or not of a pre-election alliance, it could not adequately handle the consequences of this decision.

It would be pertinent to remind readers that AD was in favour of establishing a broad based pre-electoral alliance against corruption and in favour of good governance. The basic point of contention regarding the PN’s proposal for the foundation of such an alliance was the need that it be distinct from its constituent political parties. At AD, we were worried that the PN proposal to add AD and as an appendage to the PN was unacceptable on a point of principle and would inevitably lead to being lumped with undesirable situations such as unacceptable policy positions as well as undesirable candidates. We were not prepared to take such a risk.

Unfortunately, we were proven right, for example, through the selection by the PN of homophobic candidate Josie Muscat as well as through policy declarations by both Marlene Farrugia and Simon Busuttil in favour of spring hunting and bird-trapping, as well as contradictory stances on the motor racing track, or Simon Busuttil’s emphasis on the tunnel between Malta and Gozo with which AD disagrees.

The PN, in addition, failed to address its internal contradictions on good governance. Pending internal PN governance issues include Claudio Grech’s amnesia in relation to meetings with George Farrugia of oil-scandal fame, Beppe Fenech Adami’s error of judgement in taking-up the directorship of Capital One Investments Ltd, Mario de Marco’s db Group conflict of interest, as well as Simon Busuttil’s mishandling of the db Group invoices saga and its relevance to the financing of the PN.

From what is known, these issues, did not bother the Democratic Party, but in AD’s view they were a serious impediment to the proper functioning of a pre-election alliance, as they run directly opposite to an electoral platform based on good governance. We raised all this during the exploratory talks held with the PN, but the PN delegation dismissed these concerns outright.

Given the above, Alternattiva Demokratika took the right decision in not joining the PN-led National Front. Any Parliamentary seat that AD could have gained had it joined the pre-election alliance without the above issues having being addressed would have been tainted.

The future for AD holds great potential. In the coming months changes will be made but these will be carried out at AD’s pace. These changes are an essential prerequisite for ensuring that AD can function more effectively and efficiently in such a way that it can communicate better with its voter base.

published by The Malta Independent on Sunday, 11 June 2017

Il-pass li jmiss ta’ Cyrus Engerer

Cyrus with Joseph

Meta Cyrus Engerer iddeċieda li jwarrab minn kandidat għall-Parlament Ewropew f’isem il-Partit Laburista ħa deċiżjoni tajba. Kienet tkun deċiżjoni ferm aħjar kieku ma ppreżentax ruħu bħala kandidat qabel ma kellu deċiżjoni finali tal-każ kriminali kontra tiegħu fil-Qrati. Hekk wara kollox għamlu persuni oħra fil-Partit Laburista li kellhom il-ħsieb li jkunu kandidati u dan kemm għall-Parlament Ewropew kif ukoll għall-Kunsilli Lokali. Safejn hu magħruf din kienet il-posizzjoni tal-Partit Laburista. Posizzjoni kemm ċara kif ukoll raġjonevoli.

Għalhekk hemm min għandu r-responsabbilta’ li jispjega għaliex Cyrus ma nżammx milli jikkontesta kif wara kollox inżamm ħaddieħor. Iżda mhux hekk biss.

Issa li l-każ fil-Qrati ġie konkluż, b’dak li għamel, Cyrus ipprova jagħmel użu mill-preġudizzju omofobiku u dan biex jimbarazza lill-ex-sieħeb tiegħu.

Cyrus Engerer huwa il-koordinatur tal-grupp dwar id-drittijiet LGBTI fil-Ministeru tad-Drittijiet Ċivili immexxi minn Helena Dalli. F’din il-posizzjoni għandu r-responsabbilta li jikkordina l-ħidma ta’ diversi persuni u u flimkien magħhom iħejji proposti dwar l-introduzzjoni ta’ drittijiet LGBTI f’Malta. Ħadem ħafna f’dan il-qasam w l-ħidma li għamel kienet ħidma utli. Tat il-frott.

Id-deċiżjoni tal-Qorti m’hiex deċiżjoni taċ-ċajt. Tfisser li min kien inkarigat biex jikkordina t-tkissir tal-ħitan tal-omofobija instab ħati li uża l-istess omofobija bħala għodda ta’ tpattija.

L-arloġġ ma jistax jitressaq lura. Dak li sar sar.

Naħseb li anke Cyrus innifsu jirrealizza illi l-mod kif ġieb ruħu ma jagħmilx ġieħ lir-responsabbiltajiet li jġorr. Iktar ma jdum jaħsibha x’ser jagħmel iktar ser jitfa’ dellijiet fuq dawk ta’ madwaru li b’dedikazzjoni ħadmu flimkien miegħu (ukoll) biex kellna avvanz sostanzjali fid-drittijiet ċivili tal-persuni LGBTI.

Jekk Cyrus jemmen fl-utilita’ ta’ dak li għamel b’risq il-komunita LGTBI għandu l-obbligu li jwarrab immedjatament. Biex ma jitfa l-ebda dell fuq ix-xogħol utli li għamel hu u bosta oħrajn.