It-tibdil fil-klima: it-turiżmu mhux ser jeħlisha

Żmien il-biljetti tal-ajru bid-€10 spiċċa, qalilna Michael O’Leary, tar-Ryanair. Dan wara li sirna nafu matul dawn l-aħħar ġimgħat li fl-Unjoni Ewropeja, biex tkun implimentata l-inizjattiva l-ħadra (Green Deal), anke l-avjazzjoni teħtieġ li tagħti s-sehem tagħha billi tibda tinternalizza l-impatti ambjentali. Dan ifisser li l-ispiża riżultat tal-impatti ambjentali tal-avjazzjoni għandha tibda tkun inkluża fil-prezz tal-vjaġġ. Dan hu applikazzjoni diretta u prattika tal-prinċipju ambjentali li min iħammeg jeħtieġ li jħallas (polluter pays principle).

L-avjazzjoni ilha teħlisha billi kienet eżentata għal żmien twil milli terfa’ l-piż tal-impatti tal-emissjonijiet li tiġġenera. Issa dan ma jistax jibqa’ hekk. Din l-industrija ukoll trid tibda tagħti kont ta’ egħmilha. Bħas-setturi ekonomiċi l-oħra trid terfa’ l-piz tal-impatti ambjentali tagħha.  

Li min iħammeġ iħallas hu prinċipju ambjentali bażiku li jifforma parti integrali mill-liġi Ewropeja. Riżultat ta’ hekk dan iservi ta’ gwida għall-formolazzjoni tal-politika tal-Unjoni Ewropeja.  Sa mill-2004 dan il-prinċipju hu ukoll parti integrali mil-leġislazzjoni ambjentali Maltija. Anke fil-kaz tagħna dan il-prinċipju għandu jagħti direzzjoni ċara fil-formolazzjoni tal-politika Maltija.

Sfortunatament, minkejja li l-Parliament f’Malta approva mozzjoni li biha għaraf l-emerġenza klimatika, din id-dikjarazzjoni baqgħet fuq il-karta.  Ftit li xejn sar biex id-deċiżjonijiet meħtieġa riżultat tal-għarfien ta’ l-eżistenza ta’ din l-emerġenza jittieħdu. Hu diżappuntanti li wieħed minn dawk responsabbli biex mexxa l-quddiem din il-mozzjoni issa qed jgħid li l-azzjoni biex ikunu indirizzati l-impatti klimatiċi tal-avjazzjoni huma kontra l-interess nazzjonali. M’għandux idea x’inhu jgħid.

Ejja nkunu ċari:  bħala arċipelagu f’nofs il- Mediterran, il-gżejjer Maltin inevitabilment ikunu effettwati mill-istadji li jmiss tal-impatti tat-tibdil tal-klima, ċjoe l-għoli fil-livell tal-baħar.  Iz-zoni mal-kosta ilaqqtuha waħda sewwa, possibilment jispiċċaw taħt l-ilma, kollha jew kważi, skond kemm jogħla l-livell tal-baħar.  Dan japplika ukoll għall-infrastruttura kostali li tinkludi l-parti l-kbira tal-faċilitajiet turistiċi.

Hu fl-interess nazzjonali ta’ Malta li l-miri klimatiċi tal-2015 ta’ Pariġi jkun osservati u li jiġu  implimentati l-iktar kmieni possibli. Ma jagħmilx sens li nfittxu li nkunu eżentati. Bla dubju jkun hemm impatti konsiderevoli. Imma l-impatti  jekk naġixxu  biex nindirizzaw it-tibdil fil-klima huma ferm inqas mill-impatti li jkollna nħabbtu wiċċna magħhom jekk nibqgħu nippruvaw nevitaw ir-responsabbiltajiet  tagħna.

Tul is-snin, bla dubju, it-teknologija tkompli titjieb, u probabbilment li din tgħin biex jonqos il-piz tal-impatti.  It-tieni rapport ambjentali dwar l-avjazzjoni Ewropeja ippubblikat fl-2019 jiġbed l-attenzjoni li fiz-zona Ewropeja l-konsum medju tal-fuel fuq it-titjiriet kummerċjali naqas b’ 24 fil-mija bejn l-2005 u l-2017. Imma fl-istess żmien kien hemm żieda ta’ 60 fil-mija fil-kilometraġġ tat-titjiriet kummerċjali!

Din l-istatistika tiġbor fiha l-problema kollha: it-teknoloġija qed tnaqqas l-emissjonijiet għal kull kilometru tat-titjiriet, imma n-numru ta’ kilometri tal-vjaġġi qed jiżdied bil-kbir għax ħafna iktar nies qed jivvjaġġaw bl-ajru.  

Bħalissa għaddej dibattitu dwar taxxa fuq il-fjuwil tal-avjazzjoni. Din hi waħda mill-miżuri essenzjali u meħtieġa biex ikun possibli li sal-2030 u lil hinn il-gassijiet serra jonqsu b’55 fil-mija.  

Din l-inizjattiva għandha twassal biex il-prezz tal-biljett tal-ajru jkun jirrifletti l-ispiza reali, inkluż dik ambjentali ikkawżata mill-emissjonijiet.  Dan jista’ jseħħ jew b’żieda ta’ taxxa mal-prezz tal-biljett tal-ajru inkella billi dak li jkun jagħmel użu minn mezzi alternattivi ta’ transport.

Jekk wieħed jagħmel użu ta’ mezzi alternattivi ta’ transport it-taxxa tkun evitata u dan bil-konsegwenza li jkunu evitati ukoll l-impatti ambjentali tal-ivvjaġġar bl-ajru. Fl-Ewropa kontinentali dan jista’ jseħħ bl-użu tal-ferrovija li bosta drabi  hi alternattiva kemm effiċjenti kif ukoll iktar nadifa. Imma fil-kaz ta’ Malta u gżejjer oħra dan l-użu tal-alternattivi potenzjali hu limitat ħafna.  Dan iwassal għal żieda inevitabbli fl-ispiża biex dak li jkun jivvjaġġa bl-ajru u riżultat ta’ hekk jonqos in-numru kemm ta’ Maltin li jivvjaġġaw kif ukoll ta’ barranin (turisti) li jiġu Malta.

Għalkemm eventwalment jista’ jkun hemm xi konċessjonijiet raġjonevoli għal dawk li jgħixu fil-periferiji/gżejjer, it-turiżmu ma jistax jibqa’ jevita li jerfa’ l-piz tal-impatti tiegħu: dan hu meħtieġ biex isseħħ ġustizzja, kemm soċjali kif ukoll ambjentali!  Hu fl-interess ta’ Malta li l-impatt ambjentali tat-turiżmu, b’mod partikolari dak tal-massa, jkun indirizzat u ikkontrollat qabel ma jkun tard wisq. L-industrija tal-avjazzjoni teħtieġ li tkun imċaqalqa bi strumenti ekonomiċi bħat-taxxa ambjentali biex tirristruttura ruħha. Ejja niftakru li bħall-gżejjer kollha, Malta, flimkien mal-komunitajiet kostali, tkun minn tal-ewwel li ssofri l-agħar konsegwenzi tat-tibdil tal-klima: l-għoli fil-livell tal-baħar. It-turiżmu ma jeħlisiex. Il-klima mhux ser tikkunsidra l-posizzjoni partikolari ta’ Malta jew l-impatt fuq l-ekonomija: in-natura ma tiddiskriminax, tibqa’ għaddejja minn fuqna bħalma għamlet bnadi l-oħra fejn kaxkret kull ma sabet fin-nofs!

It-turiżmu qiegħed f’salib it-toroq. Jeħtieġ li b’mod urġenti jaddatta ruħu u jaddatta għall-impatti tat-tibdil fil-klima. Dan hu l-futur reali tat-turiżmu, mhux l-eżenzjoni mit-taxxi.

ippubblikat fuq Illum: 14 t’Awwissu 2022

Climate change: tourism will not be spared

The era of €10 air fares is over, warned Michael O’Leary, Ryanair boss. This follows the news in the past weeks that within the European Union, in order to implement the Green Deal, aviation must do its part by internalising its environmental costs. That is, environmental costs must be incorporated in the price of air fares. This is a direct and practical application of the polluter pays principle.

Aviation has been a free rider for quite some time, being exempted from shouldering the impacts of the emissions which it generates. The holiday is now over and as a direct result the tourism industry must take stock of the situation. Like all other economic sectors, it must factor in its costings the environmental impacts which it generates.

The polluter pays principle is a basic environmental principle which forms an integral part of the EU acquis: it guides EU policy. Since 2004 it also forms an integral part of Malta’s environmental legislation and consequently it should also guide the formulation of Maltese policy.

Unfortunately, notwithstanding the approval by Parliament of a motion declaring recognition of the climate emergency, this declaration is still a paper declaration. The necessary policies required to face this emergency have never been discussed, approved and acted upon. It is disappointing that a prime mover behind the climate emergency motion is now equating the required action to address aviation’s climate change impacts as being contrary to the national interest. He has no idea on the matter!

Let us be clear:  as an archipelago in the centre of the Mediterranean, the Maltese islands will be severely impacted by the next stages of climate change impacts, that is the rise in sea level. The coastal areas will be hard hit, possibly they will be wiped out or substantially reduced, depending on the extent of the sea level rise. This is also applicable for all the coastal infrastructure, which includes practically all tourism facilities.

It is in Malta’s national interest that the 2015 Paris climate goals are adhered to and implemented the soonest. Seeking exemptions is not on.  Obviously there will be considerable impacts. The impacts of acting to address climate change will however be substantially less if we act than if we continue avoiding our responsibilities. 

Over the years technology will undoubtedly improve, possibly reducing the burden. The second European Aviation Environment Report drawn up in 2019 by the European Union Aviation Safety Agency (EASA), the European Environment Agency (EEA) and Eurocontrol points out that within the European area, the average fuel consumption of commercial flights has decreased by 24 per cent over the period 2005-2017. However, over the same time frame there has been a 60 per cent increase in the kilometres flown by commercial flights!

This statistic frames the issue: technology is driving down the emissions per passenger kilometre, however the number of passenger kilometres has been on an exponential increase as more people are travelling by air.

Currently there is an ongoing debate regarding a tax on aviation fuel. This is one of the essential measures needed to enable the reduction of 55 per cent of greenhouse gas emissions by 2030 and beyond.

This initiative is aimed to ensure that the price of an air flight includes all costs, including the environmental costs caused by the resulting emissions. This can be carried out either by a tax on air travel or else through the use of alternative means of transport, as a result of which the tax can be avoided legally, with the resultant decrease of the environmental impacts. In mainland Europe the use of trains is many a time a good alternative for air travel not just due to its efficiency but also in generating less environmental impacts. In the case of Malta and other islands the potential use of alternatives is very limited. This leads to an inevitable increase in the cost of air travel and the consequential decrease in air travelling, both incoming and outgoing.

Although there may eventually be some reasonable concessions for those who live on isolated islands, tourism cannot keep avoiding its own environmental impacts: this is what social and environmental justice demands! It is in Malta’s interest that the environmental impacts of tourism, particularly mass tourism, is contained before it is too late. The aviation industry must be prodded through economic means, such as environmental taxation, to restructure itself. Let us all remember that like all islands, Malta, together with coastal communities, will be the first to suffer some of the worsts repercussions of climate change: the increase in sea level. Tourism will not be spared. The climate will not consider our special situation or our economic considerations – nature does not discriminate: it will roll over us as it did elsewhere!

Tourism is at a crossroad. It needs to urgently adapt to the impacts of climate change. This is tourism’s future, not tax exemptions.

published in The Malta Independent on Sunday : 14 August 2022

It-tnaqqis tal-iskart iġġenerat, jipproteġi l-art agrikola

Ir-residenti ta’ Birżebbuġa jilmentaw dwar it-tniġġiż mill-ħsejjes iġġenerati mill-Port Ħieles. Ir-residenti tal-Furjana jilmentaw dwar l-impatti tal-cruise liners fuq il-kwalità tal-ħajja tagħhom, kemm minħabba t-tniġġiż tal-arja kif ukoll minħabba t-tniġġiż akustiku. Ir-residenti tal-Gudja, Ħal-Luqa, Ħal-Kirkop u tal-irħula tal-madwar huma effettwati mill-operat tal-uniku ajruport li għandna. L-impjant ta’ Sant Antnin għat-Trattament tal-iskart qatt ma tqies ġar eżemplari mir-residenti ta’ Wied il-Għajn.

Ħadd ma jixtieq miżbla wara biebu. Miżbla jew faċilità għall-immaniġjar tal-iskart wara l-bieb, tfisser iktar minn impatti negattivi jekk teħodlok ukoll l-għodda ewliena tal-għixien tiegħek inkella teqridlek darek. Dan hu l-każ tal–bdiewa u r-residenti tal-Magħtab.

Il-miżbla tal-Magħtab ilha topera mill-1977, meta l-miżbla f’Wied Fulija (Iż-Żurrieq) kienet qed toqrob li timtela.

Il-bdiewa tal-Magħtab ilhom jaqilgħu fuq rashom żmien. Wieħed mill-bdiewa li ltqajt miegħu l-ġimgħa l-oħra spjegali li lill-familja tiegħu, fl-1975 kienu ħadulhom 75 tomna raba’ li kienet tinħadem, ftit iktar minn 84,000 metru kwadru, biex jiffurmaw parti mill-miżbla li nħolqot dakinnhar. Illum ser jeħdulhom 25 tomna oħra biex ikabbru madwar 28,000 metru kwadru.

Kif nistgħu nevitaw li l-kumpless tal-iskart fil-Magħtab ikompli jikber billi jibla’ 254,144 metru kwadru ta’ art, primarjament raba’ li tinħadem, kif qed tipproponi l-Wasteserv?

X’ġustizzja hi li sezzjoni waħda tal-popolazzjoni tkun mistennija li ġġorr waħedha l-piż tal-impatti li lkoll kemm aħna nikkontribwixxu għalihom? Ma jkunx iktar ġust li l-piż jinqasam? Fejn ser niġbdu linja?

Jekk nillimita ruħi għall-materja presentment taħt il-lenti, dik tal-immaniġjar tal-iskart, neħtieġu ppjanar sew u dan fil-kuntest tal-għodda ta’ politika kurrenti li tikkonċerna l-iskart. Imma jeħtieġilna li nimxu mal-miri ta’ ħidma stabiliti, għax inkella ma naslu qatt.
It-tnaqqis tal-ħolqien tal-iskart, li dan jintagħżel (is-separazzjoni) u li jkun riċiklat huma tlett għodod bażiċi fil-ħidma li ssir biex l-iskart ikun immaniġjat. Jekk dan isir sewwa l-ammont ta’ skart li jispiċċa fil-miżbla għandu jonqos b’mod sostanzjali. B’riżultat ta’ hekk jkun hemm inqas ħtieġa ta’ art biex tkun kkonvertita f’miżbla. Dan hu l-iskop tal-leġislazzjoni ambjentali tal-Unjoni Ewropeja li suppost li ilna nsegwu sa minn meta fl-2004 isseħibna fl-Unjoni Ewropea.

Il-politika dwar it-tnaqqis tal-ħolqien tal-iskart tfisser tnaqqis ippjanat tal-iskart iġġenerat. Inizjattivi dwar amminsitrazzjoni elettronika huma passi posittivi f’din id-direzzjoni. L-amministrazzoni elettronika hi waħda bla karti, avolja xi kultant din twassal sempliċiment biex tnaqqas l-użu tal-karta minn uffiċċju u żżidu f’ieħor. Anke it-tnaqqis fl-iskart li joriġina mill-ippakkeġġjar ukoll jikkontribwixxi b’mod sostanzjali għall-iskart iġġenerat. Fi djarna hu possibli ukoll li nnaqqsu l-iskart li nipproduċu. F’dan il-kuntest kampanji ta’ informazzjoni u edukazzjoni għandhom rwol importanti.

Imma hemm kontradizzjoni fil-politika tal-Gvern f’dan ir-rigward. Id-deċiżjoni li jkollna inċineratur tirrikjedi ammont kontinwu ta’ skart biex jitma lill-inċineratur. Filwaqt li suppost li qed ninkoraġixxu t-tnaqqis tal-ġenerazzjoni tal-iskart, l-inċineratur jirrikjedi l-oppost: il-ġenerazzjoni kontinwa ta’ ammont sostanzjali ta’ skart. Mingħajru l-inċineratur ikollu jagħmel id-dieta.

Is-separazzjoni tal-iskart tinvolvi l-għażla ta’ tipi differenti ta’ skart. Dan jiffaċilita li l-iskart li jkun intagħżel ikun użat u mhux mormi. Is-separazzjoni tal-iskart organiku, per eżempju, jiffaċilita it-trattament ta’ dan l-iskart biex minnu jkun prodott kemm l-elettriku kif ukoll il-kompost. L-iskart organiku jammonta għal madwar 50% tal-iskart iġġenerat fid-djar. Imma fl-industrija tal-catering l-iskart organiku jammonta għal porzjon ferm ikbar mill-iskart iġġenerat f’dik l-industrija.

Skond il-Wastserv, 27,000 tunellata ta’ skart organiku inġabru mid-djar matul l-2019. Dan jista’ jiżdied għal 70,000 tunellata fis-sena jekk f’kull dar nagħmlu sforz ikbar biex l-iskart organiku jkun separat. Il-Wasteserv ma tipprovdix informazzjoni dwar l-iskart miġbur mill-istabilimenti tal-ikel. Bħala riżultat ta’ dan in-nuqqas ta’ informazzjoni l-Wasteserve qed tindika li ma tafx x’qed jiġri f’dan il-qasam. Lanqas ma hu ċar jekk l-iskart organiku mhux ipproċessat li dan l-aħħar deher imħallat ma skart ieħor f’ritratti u filmati dwar l-operat tal-miżbla tal-Magħtab hux inkluż fl-informazzjoni ippubblikata mill-Wasteserv.

Li niġbru l-iskart organiku b’mod separt u li nipproċessawh ma jfissirx biss li jkun hemm inqas skart li jmur fil-miżbla: ifisser tnaqqis mhux żgħir fil-gassijiet serra (greenhouse gases) attribwibbli lil Malta u allura tnaqqis tal-impatt Malti fuq it-tibdil fil-klima.

Ir-riċiklaġġ tal-iskart f’Malta għadu lura meta mqabbel ma dak mistenni minna. L-unika qasam li qabad huwa dak li jirrigwarda l-iskart tal-ippakkeġġjar. Iż-żieda meħtieġa fir-riċiklar ukoll tnaqqas l-iskart li jinġabar fil-miżbla u għaldaqstant meta naslu biex inżidu r-rata tar-riċiklar il-Wasteserv ikollha inqas ħtieġa li tuża’ art agrikola biex testendi l-miżbla tal-Magħtab.

L-għajnuna li nistgħu nagħtu lill-bdiewa tal-Magħtab biex ikunu jistgħu jibqgħu jaħdmu ir-raba’ tista’ timmaterjalizza biss jekk inkunu kapaċi innaqqsu bil-kbir l-iskart li nibgħatu fil-miżbla. Għandna niftakru li l-istrateġija kurrenti għall-immaniġjar tal-iskart fil-gżejjer Maltin għandha l-mira ta’ skart zero sas-sena 2050. Għadna lura biex naslu!

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 1 ta’ Marzu 2020

Reducing waste generation protects agricultural land

Birżebbuġa residents complain about the noise generated by the Freeport. Floriana residents complain about the impact of cruise liners on their lives through depleted air quality, as well as acoustic pollution. The residents of Gudja, Luqa, Kirkop and other villages in the area are affected by the operations of our only airport. The Sant’ Antnin Waste Treatment Plant has never been considered a good neighbour by the residents of Marsaskala.

Understandably, no one wants a landfill on his doorstep. In addition to bad neighbourliness, matters are even worse if the projected landfill (or a waste management facility) takes over your means of making a living. This is the case that the Magħtab residents and farmers are emphasising.

The Magħtab landfill has been in operation since 1977, when use of the landfill at Wied Fulija (Iż-Żurrieq) was being scaled down.

The Magħtab farmers have been at the receiving end for quite some time. One particular farmer, whom I met last week, told me – way back in 1975 – his family was dispossessed of 75 tumoli (over 84,000 square metres) of agricultural land that was taken over for the then proposed landfill. Today, another 25 tumoli (around 28,000 square metres) of agricultural land worked by the same family will also be taken up.

The point at issue is whether the proposed take-over of 254,144 square metres of additional land, mostly agricultural, to be absorbed into the Magħtab landfill complex, can be avoided, in whole or in part.

Futhermore, is it fair – or even ethical – for one section of the population to be expected to bear the brunt of impacts to which each one of us contributes? Should the burden not be spread, thereby ensuring that all communities shoulder part of it?

Where do we draw the line?

Limiting myself to the current issues of waste management, the problems to be faced have to be first resolved on the drawing board, on the basis of the policy options available. Subsequently, we need to ensure that the established targets are scrupulously observed in practice.

Waste minimisation, waste separation and waste recycling are three basic waste-management tools which should be used properly. Adequate use of such tools would reduce substantially the amount of waste going to landfill. As a result, if properly utilised, these policy tools would lead to a substantially reduced demand for land to be used as a landfill. This is the objective of the EU acquis which we ought to have followed since 2004 on EU accession.

A policy of waste minimisation involves a planned reduction of waste generation and initiatives relating to electronic government are a positive step in this direction. Paperless administrative processes reduce paper waste, for example, although sometimes they just shift the generation of the waste from one user to another. Reducing packaging waste also contributes substantially to waste minimisation. Even in our homes we can ensure that we minimise the waste that we generate: educational campaigns play a much important role in this respect.

There is, however, a contradiction in government policy in this regard: the decision to develop an incinerator requires a steady flow of waste to feed it. While we should be encouraging waste minimisation, the incinerator would require the opposite, waste maximisation – otherwise it would have to go on a diet.

Waste separation at source involves identifying and separating different streams of waste. This facilitates dealing appropriately with such waste. The separation of organic waste, for example, makes it possible to treat such waste in an appropriate digestor, thereby producing electricity and compost. Organic waste accounts for approximately 50 per cent of domestic waste. It does, however, account for a much larger portion of the waste generated by the catering industry.

Having a separate collection of organic waste has, according to Wastserv, resulted in a substantial amount of organic waste being collected from domestic households: 27,000 tonnes during 2019. This has the potential to grow to around 70,000 tonnes annually, if every household makes an effort in the separate disposal of organic waste. Wasteserv, however, does not provide data regarding organic waste collected from catering establishments, thereby indicating that this is not of any significance. Nor is it clear whether the unprocessed organic waste seen mixed with other general waste at the Magħtab landfill is included in Wasteserv’s published statistics on collected organic waste.

The separate collection of organic waste not only contributes to a substantial reduction in the amount of waste going to landfill: it also contributes to a reduction in released greenhouse gases, thereby reducing Malta’s contribution to climate change.

Waste recycling in Malta is still far behind what is expected. Malta’s recycling rates are still very low, except in the area of packaging waste. Adequate recycling would substantially reduce the amount of waste going to landfills, as a result reducing the uptake by Wasteserv of agricultural land for use for this purpose.

We can only help our farmers keep their agricultural land if we reduce – and eventually eliminate – waste going to landfills. We should remember that the current Waste Management Strategy for the Maltese Islands has targeted the attainment of a zero-waste objective by 2050.

Our performance to date is not encouraging.

Published in the Independent on Sunday : 1 March 2020

Politika dwar il-klima fl-Unjoni Ewropea

 

Il-politika dwar il-klima hi materja ewlenija li qegħda taħt il-lenti fil-laqgħat li Ursula von der Leyen, innominata bħala President tal-Kummissjoni tal-Unjoni Ewropea, qed ikollha mal-gruppi politiċi diversi fil-Parlament Ewropew.

Kemm il-Grupp tas-Soċjalisti u Demokratiċi kif ukoll dak Liberali fil-Parlament Ewropew ippubblikaw lista ta’ talbiet li għamlu lil von der Leyen dwar dak li jriduha tikkommetti ruħha dwaru imma li s’issa evitat. Fuq quddiem nett f’dan kollu hemm impenn ikbar dwar li politika meħtieġa biex ikun indirizzati l-impatti tat-tibdil fil-klima.

Min-naħa l-oħra, l-Grupp tal-Ħodor fil-Parlament Ewropew ħareġ stqarrija li permezz tagħha ta’ l-ġenb lill-kandidatura ta’ von der Leyen u dan għax, fi kliem Ska Keller, ko-president tal-grupp: “ma smajna l-ebda proposta konkreta, la dwar is-saltna tad-dritt u l-anqas dwar il-klima. Ġejna eletti b’mandat ta’ bidla u m’aħniex naraw kif din il-bidla tista’ sseħħ b’din il-kandidata.”

Azzjoni dwar il-bidla fil-klima hi prijorità u din il-prijorità għandha tkun riflessa fl-ambizzjonijiet li l-kandidat għall-Presidenza tal-Kummissjoni tal-Unjoni Ewropea trid tmexxi ‘l-quddiem. Sfortunatament hu magħruf li Ursula von der Leyen qatt ma tat prijorità lill-azzjoni dwar il-bidla fil-klima tul iż-żmien kollu li ilha attiva fil-politika nazzjonali tal-Ġermanja!

Tul l-għaxar snin li ġejjin, l-emissjonijiet tal-gassijiet serra fuq livell globali jeħtieġ li jonqsu b’iktar min-nofs. Anke iktar mit-tnaqqis ta’ 55% kif talab il-Parlament Ewropew kif ukoll mill-40% tnaqqis li s’issa aċċettaw il-pajjiżi membri. Dan fl-istess ħin li l-emissjonijiet netti għandhom jilħqu żero sa mhux iktar tard mill- 2050. Il-miri tal-ftehim ta’ Pariġi illum jiuffurmaw parti integrali mill-liġijiet tal-Unjoni Ewropea imma għad hemm ħafna ħidma x’issir biex dawn il-miri jitwettqu fir-realtà.

Soluzzjonijiet jeżistu biex ikunu ikunu indirizzati u trasformati l-enerġija, t-trasport, l-agrikultura u l-proċessi industrijali. Imma jeħtieġ li nkunu kapaċi li naħdmu flimkien biex l-impenn li jitwettaq il-Ftehim ta’ Pariġi mhux biss ikun onorat, imma li nkunu kapaċi nħajru oħrajn jagħmlu bħalna.

Minkejja l-wegħdiet li saru mill-pajjiżi differenti dwar emissjonijiet bħala parti mill-ftehim ta’ Pariġi xorta waħda jidher li ż-żieda fit-temperatura, sa tmiem is-seklu kurrenti, ser tkun ta’ madwar tlett gradi Celsius (3°C) fuq it-temperatura pre-industrijali. Dan meta nafu li iktar min-nofs din iż-żieda jkollha effetti katastrofiċi.

Diġà bdejna nduqu l-konsegwenzi bis-sħana tilħaq livelli ġodda, estremi ta’ għargħar u nuqqas ta’ xita u nirien li qed jagħmlu ħsara mhux żgħira f’kull rokna tad-dinja. L-affarijiet sejrin għall-agħar. Imma għad baqa’ ċans, kemm-il darba niċċaqalqu bla iktar dewmien.

Il-Gvernijiet m’humiex jieħdu l-inizjattiva. Mhux qed jindirizzaw dak li qed jirriżulta mir-riċerka xjentifika. Sfortunatament, uħud mill-Gvernijiet (u l-partiti politiċi li jiffurmawhom) jaraw kull azzjoni meħtieġa biex tkun indirizzata l-bidla fil-klima bħala ta’ xkiel għall-industrija u għall-ekonomija.

Sa minn meta saru tibdiliet fit-trattati Ewropej fl-1987, l-Unjoni Ewropea bdiet tieħu deċiżjonijiet dwar l-oqsma ambjentali b’maġġoranza kkwalifikata. Dan wassal biex ġiet sviluppata leġislazzjoni ambjentali li tiffaċilita politika Ewropea li tirrispondi għal dak kollu meħtieġ mit-tibdil fil-klima. Tul dan iż-żmien kollu, l-Parlament Ewropew kien dejjem fuq quddiem jinsisti dwar miri ċari u ambizzjużi fil-ġlieda kontra l-bidla fil-klima. Hu meħtieġ li anke l-Kummissjoni Ewropea timxi fuq dawn il-passi.

Hu għalhekk li hu meħtieġ li l-President approvat għall-Kummissjoni Ewropea tikkunsidra l-azzjoni dwar il-bidla fil-klima bħala prijorità u li tkun lesta biex il-Kummissjoni immexxija minnha taġixxi b’dan il-mod.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 14 ta’ Lulju 2019

Climate Change politics at the EU

The politics of climate change is a main topic of discussion at the meetings which Ursula von der Leyen, European Commission President-designate, is currently participating in with the various political groups in the EU Parliament.

The Progressive Alliance of Socialists and Democrats Group, as well as the Liberal Group, have issued written demands to von der Leyen detailing the various policy commitments which they expect but not yet see. The politics of climate change is at the forefront of the requests made.

The Greens, on the other hand, have issued a statement rejecting von der Leyen’s candidacy, as in the words of Ska Keller, co-president of the group: “We did not hear any concrete proposal, be it on the rule of law or on climate. We have been elected on a mandate for change and we don’t see how change will be possible with this candidate.”

Action on climate change is a priority and this priority must be reflected in the ambitions which the European Commission President-designate puts forward. Unfortunately, it is known that Ursula von der Leyen has never prioritised climate action during her long career in German National politics!

Over the next 10 years, global greenhouse gas (GHG) emissions need to be more than halved (beyond the 55% reduction as requested by the European Parliament and surely beyond the 40% committed to by the EU Member States), while net GHG emissions must reach zero by 2050 at the latest. Attaining the commitments of the Paris Agreement is now enshrined in EU climate and energy laws but the European Union must do much more to make it a reality.

Solutions exist for transforming energy, transport, agriculture and industrial production systems. We must act together to fulfil our commitments to the Paris Agreement and beyond, and encourage others to do so too.

Notwithstanding the national pledges made as part of the Paris Agreement, we are on course for warming of about 3°C above pre-industrial temperatures by 2100. It is known that any increase exceeding 1.5°C will be catastrophic.

We are already at the receiving end, with global temperatures warming-up at unprecedented rates, floods, droughts and fires which are impacting our communities all over the world. It is getting worse. Yet it is not too late, provided we act without further delay.

Governments are not showing leadership in tackling climate change. They are not addressing the gap between the expectations of the citizens and the analysis of the scientists on one hand, and their decisions on the other.

Unfortunately, some governments, and the political parties which form them, see climate change policies only as an obstacle for industry and the economy.

Since the Treaty change of 1987, the European Union has decided legislation in the field of the environment on the basis of a qualified majority voting. This has allowed for the development of a comprehensive set of new environmental legislation and facilitated a concerted EU policy response towards climate change.

The EU Parliament has, most of the time, been the most progressive EU institution, demanding more ambitious targets and measures in the fight against climate change. It is about time that the EU Commission follows suit.

We need a European Commission President who considers climate change action as a priority and acts accordingly.

published in The Malta Independent on Sunday : 14 July 2019

Towards a zero waste target

 

The linear model of our economy follows a take-make-use-waste path as a result of which we extract resources from the earth which we use and subsequently throw away. In contrast to this cradle-to-grave trajectory, the circular economy seeks cyclical sustainability.

In a circular economy, the management of waste is paramount.  It seeks to retain the resources used in our products in the economic loop as it is considered that they can be re-used to form other products. William McDonough and Michael Braungart describe this as a cradle-to-cradle process in their seminal book Cradle to Cradle. Remaking the way we make things. This is in contrast to the throw-away society which follows a cradle-to-grave path.

This is not only makes environmental sense, it also makes economic sense. Malta’s Waste Management Plan for the period 2014-2020 tentatively points in this direction by establishing a zero waste target that is to be achieved by 2050. Thirty-three years may seem to be too far away but, in reality, it may be just enough to change our mindset. A lot of hard work is involved but, at the end of the day, it will also be rewarding.

It involves the application of what is known as the waste hierarchy to different waste streams. Waste minimisation or prevention is always the preferred option. Ideally we should aim to prevent the generation of waste and in a number of cases this can easily be done. For example, we can prevent the generation of a substantial portion of organic waste by giving more thought to the food intake in our homes. We can also reduce the amount of food packaging by opting for more fresh food which is generally local.

Obviously, most of us have very little time to think about the consequences of our large number of small decisions which end up generating a lot of waste. Convenience generally wins the day, as we often opt for packaged and processed food. As a result, we not only generate avoidable waste but also end up eating less healthy food.

A pilot project related to organic waste is currently under way in 8 localities in Malta and Gozo. It has been going on for some time and although information as to the manner in which the localities involved have reacted is not publicly available, it is known through the grapevine that this has been varied but is improving.

Collecting the organic waste part of domestic waste, if carried out successfully, may well reduce the amount going to landfill by around 50 percent. There is also an added benefit: when the organic part of our waste is processed in a waste recycling plant, the resulting gases are used to produce electricity instead of adding to greenhouse gas emissions. This is surely a win-win situation.

Reducing 50 percent of our waste through the responsible management of just one part of it is very good policy. However, this requires much more investment in environmental education in our localities. Wasteserve, being ultimately responsible for waste management in the Maltese Islands, has taken a lot of initiatives in this respect, but much more needs to be done.  It is never enough.

Waste is a collection of discarded resources and realising the value that we throw away is, in reality, what the circular economy is all about – hence the target of a zero waste society.

published in The Independent on Sunday : 29 January 2017

L-Iżvilupp Sostenibbli

Environment

Illum il-ġurnata, diversi jitkellmu dwar “sostenibilitá” u dwar “l-iżvilupp sostenibbli”. Sfortunatament, bosta drabi ma jkunux jafu x’inhuma jgħidu. Bħala riżultat jispiċċaw iwasslu messaġġi żbaljati.

Mela, ejja nibdew minn hawn. Meta nitkellmu dwar sostenibilitá inkunu qed nirriferu lejn dak li nagħmlu. Dan ikun sostenibbli kemm-il darba, d-deċiżjonijiet tagħna ma jippreġudikawx lil ġenerazzjonijiet futuri milli huma ukoll ikunu jistgħu jieħdu d-deċiżjonijiet tagħhom. Min-naħa l-oħra, l-iżvilupp sostenibbli hi t-triq li permezz tagħha nistgħu noqorbu u eventwalment naslu viċin li nkunu sostenibbli.

Fi ftit kliem is-sostenibilitá tħares fit-tul.

Dan kollu ma jikkonċernax biss l-ambjent. Imma jiġbor flimkien kemm il-politika ambjentali, kif ukoll dik ekonomika, il-politika soċjali kif ukoll il-politika kulturali. Ifisser li f’dak kollu li nagħmlu irridu nħarsu fit-tul u rridu nassiguraw li l-ħarsien ambjentali, l-iżvilupp ekonomiku u soċjali jimxu id f’id u b’rispett għall-kisbiet kulturali.

Dan iwassal għal numru ta’ konklużjonijiet loġiċi li jiffurmaw il-bażi tal-politika għall-iżvilupp sostenibbli. Kienet Gro Harlem Brundtland, soċjal demokratika Norveġiża li serviet kemm bħala Prim Ministru kif ukoll bħala Ministru għall-Ambjent ta’ pajjiżha li fasslet it-triq meta fl-1987 mexxiet il-ħidma tal-Kummissjoni Dinjija għall-Ambjent u l-Iżvilupp tal-Ġnus Magħquda u ippreżentat ir-rapport intitolat Our Common Future.

B’mod prattiku, l-iżvilupp sostenibbli għandu jwassal għal deċiżjonijiet konkreti li permezz tagħhom, l-iżvilupp li jseħħ ikun wieħed li jirrispetta lin-nies, lin-natura u l-kultura. Fi ftit kliem, il-profitti li tiġġenera l-ekonomija ikunu ibbażati fuq kriterji etiċi. Kien għal din ir-raġuni li sa mis-snin disgħin, meta l-iżvilupp sostenibbli issemma l-ewwel darba fil-liġijiet Maltin, dan kien responsabbiltá diretta tal-Prim Ministru. Ta’ l-inqas fuq il-karta.

Għax il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli tmiss l-oqsma kollha tal-ħajja pubblika u allura teħtieġ politiku ta’ esperjenza. Sfortunatament l-ebda wieħed mill-Prim Ministri li kellna s’issa ma mexxa hu f’dan il-qasam għax dejjem iddelegah lill-Ministru (jew lis-Segretarju Parlamentari) responsabbli għall-Ambjent. Dan hu żball għax il-Ministru responsabbli mill-Ambjent rari ħafna jkun f’posizzjoni li jagħti direzzjoni lill-Ministri l-oħra, li ngħiduha kif inhi, ftit li xejn ikollhom interess fl-iżvilupp sostenibbli.

B’eżempju forsi ninftehmu aħjar dwar kemm f’Malta, l-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli hi biss logħob bil-kliem.

Inħarsu ftit lejn l-infrastruttura tat-toroq tagħna, inkluż it-trasport pubbliku. B’mod mill-iktar ċar din mhiex sostenibbli u ilha hekk għal ħafna żmien.

Marbuta mal-infrastruttura tat-toroq hemm il-mobilitá u l-kwalitá tal-arja. Dan flimkien mal-konġestjoni tat-traffiku, l-impatti fuq is-saħħa prinċipalment minħabba l- kwalitá fqira tal-arja kif ukoll l-impatti fuq l-ekonomija tal-ħin moħli fi traffiku ma jispiċċa qatt.

F’Mejju 2014 l-Istitut għat-Tibdil fil-Klima u l-Iżvilupp Sostenibbli tal-Universitá ta’ Malta kien ikkummissjonat mill-uffiċċju rappresentattiv tal-Unjoni Ewropeja f’Malta biex iħejji studju dwar l-impatti tat-traffiku f’Malta. Minn dan l-istudju, intitolat The External Costs of Passenger and Commercial Vehicles Use in Malta , jirriżulta li l-impatt tal-konġestjoni tat-traffiku hu stmat li hu ekwivalenti għal 1.7% tal-Prodott Gross Nazzjonali. Din l-istima tieħu konsiderazzjoni kemm tal-petrol/diesel kif ukoll tal-ħin li jinħela bħala riżultat tal-konġestjoni tat-traffiku. Hu stmat li f’Malta kull sewwieq, kull sena, jaħli medja ta’ 52 siegħa  wieqaf fit-traffiku.

L-istudju iżid jgħid li din l-istima tiżdied u tilħaq l-4% tal-Prodott Gross Nazzjonali jekk jittieħed ukoll konsiderazzjoni tal-inċidenti tat-traffiku, l-impatt tat-tniġġiz tal-arja, l-effett tat-tniġġiż mill-ħoss kif ukoll il-gassijiet serra. Għall-paragun, tajjeb li nirrealizzaw li t-tkabbir ekonomiku għas-sena 2017 huwa stmat li ser ikun ta’ 3.5% tal-Prodott Gross Nazzjonali.

Dan hu biss eżempju wieħed. Bħalu hemm bosta oħra.

Il-loġika tal-iżvilupp sostenibbli kellha inevitabilment twassal għal servizz effiċjenti ta’ transport pubbliku snin ilu bil-konsegwenza ta’ tnaqqis sostanzjali ta’ karozzi mit-toroq tagħna. Huwa dak li għandna nippretendu f’pajjiż żgħir bħal tagħna fejn kważi kullimkien qiegħed biss tefa’ ta’ ġebla ‘l-bogħod. Imma, kollox bil-maqlub!

Darba l-Kabinett kien approva Strateġija Nazzjonali għall-Iżvilupp Sostenibbli  ………….. imma sadanittant il-politika tat-trasport f’Malta għadha tinkoraġixxi iktar karozzi fit-toroq tagħna.

 ippubblikat fl-Illum : il-Ħadd 8 ta’ Jannar 2017

The logic of sustainable development

four_pillar-sustainable development

 

Political discourse is nowadays peppered with the terms “sustainability” and “sustainable development” but often, unfortunately,  their use is out of context and thereby transmits the wrong message.

So, let us first be clear as to what the terms really mean. Being in a state of sustainability means that our actions, attitudes and behaviour are such that future generations are not precluded from taking their own decisions. On the other hand, sustainable development is the path to be followed to achieve sustainability.

This is not just a matter of environmental concern. It is an intertwining of environmental, economic, social and cultural policy. It means that our actions must take the long view and be compatible with the forces of nature, the economy, human development and a respect for culture.

All this leads to a number of logical conclusions which form the basis of the politics of sustainable development. This was first outlined by Gro Harlem Brundtland, a former Norwegian social democrat prime minister and minister for the environment in her seminal  1987 report Our Common Future,drawn up for the UN World Commission on Environment and Development. In her report, Brundtland, made ample use of the conclusions of an earlier debate in the World Council of Churches in 1974.

In practical terms, the politics of sustainable development should lead  to a number of concrete decisions, as a result of which modern-day living is simultaneously respectful of society, nature, the economy and the accumulated cultural heritage in its widest sense. Sustainable development is, in fact, a balanced approach to development. It is for this reason that, since the 1990s, when sustainable development first made it to Malta’s statute book, it was retained (on paper) as a direct political responsibility of the Prime Minister.

Sustainable development permeates all areas of policy and hence requires a senior politician in Cabinet to be in charge. Unfortunately, not even one of our prime ministers assumed direct political responsibility for the matter as, formally or informally, all of them delegated the matter to the Minister (or Parliamentary Secretary) responsible for the environment.

The Minister responsible for the environment cannot make much headway as he is dependent upon – and can in no way can he be expected to direct – his cabinet colleagues, most of whom are not really interested in sustainable development, anyway. A simple example will illustrate how all the talk on sustainable development by governments in Malta has been an exercise in managing hot air.

Consider the management of Malta’s road infrastructure, including public transport. This is clearly unsustainable and has been so for a long time. The public transport reform carried out under the direction of former Minister Austin Gatt was a public disservice as it made a bad situation even worse.

The management of Malta’s road infrastructure brings to the fore a number of issues, including mobility and air quality. Linked to these are traffic congestion, health impacts primarily due to poor air quality and the impact of the clogging of our roads on our economy through a substantial amount of time spent fuming at our steering wheels.

In May 2014, the Institute for Climate Change and Sustainable Development of the University of Malta was commissioned by the European Union representation in Malta to carry out a study on the external costs of traffic and congestion in Malta. Among other things, this study, entitled The External Costs of Passenger and Commercial Vehicles Use in Malta, estimated that 1.7 per cent of Malta’s GDP is wiped out annually as a result of traffic congestion. This conclusion took into consideration both fuel wasted and time lost: approximately 52 hours per annum per commuter.

The study further emphasises that this estimate would rise to four per cent of the GDP if it also took into consideration traffic accidents, the impacts of air and noise pollution as well as the impact of greenhouse gases emitted.  (For comparison purposes, it is pertinent to remember that the real Malta GDP growth for 2017 is projected at 3.5 per cent.)

This is just one example. There are many more.

The logic of sustainable development would have inevitably led to an efficient public transport system ages ago and a substantially reduced number of cars on our roads. It is what one would expect in a small country where practically everywhere is within a stone’s throw of everywhere else.  Yet we get the complete opposite.

Once upon a time, the Cabinet had approved a National Strategy for Sustainable Development – yet Malta’s transport policy is still one which encourages more cars on the road.

 published in the Malta Independent on Sunday : 8 January 2017

Nisseparaw l-iskart organiku

apple

 

L-iskart li narmu hu fil-parti l-kbira tiegħu utli. Għalhekk aħna dejjem imħeġġa biex nirriċiklaw dak li s-soltu narmu. Dak li nirriċiklaw jibqa’ jdur fl-ekonomija u ma jinħeliex. Għalhekk nirriċiklaw u nerġgħu nużaw il-karta, l-ħġieġ, il-metalli u l-plastic. Kollha għad għandhom użu, anke meta għalina ma jkunx għadhom utli.

Nhar il-Ġimgħa 30 t’Ottubru, l-WasteServe, flimkien mal-ħames kunsilli lokali tal-Mdina, Ħal-Għaxaq, Ta’ Xbiex, Bormla u Birkirkara ser jagħtu bidu għall-ġbir separat tal-iskart organiku. Dan ser ikun proġett pilota fuq numru ta’ ġimgħat li permezz tiegħu l-iskart organiku ser jinġabar f’dawn il-lokalitajiet darbtejn fil-ġimgħa (it-Tnejn w il-Ġimgħa). Wara, l-ġbir tal-iskart organiku jibda jsir fil-lokalitajiet kollha.

Il-parti organika tal-iskart li narmu jammonta għal ftit iktar min-nofs tal-iskart li llum inqegħdu fil-borża s-sewda. Din tidher li hi l-iktar stima korretta u tirriżulta minn stħarriġ li għamel l-Uffiċċju Nazzjonali tal-Istatistika fl-2012. Studju addizzjonali li sar f’Settembru li għadda mill-WasteServe fil-lokalitajiet li ser jipparteċipaw fil-proġett pilota jindika li l-ammont ta’ skart organiku li niġġeneraw fil-lokalitajiet tagħna jvarja anke skond il-lokalità. Dan jista’ jkun rifless ta’ stil ta’ ħajja u/jew livell ta’ għixien (ftit) differenti fil-lokalitajiet tagħna, liema differenza tinkixef anke minn eżami tal-iskart li niġġeneraw.

Sar eżerċizzju ta’ informazzjoni bieb bieb li bih r-residenti fil-ħames lokalitajiet diġa ġew infurmati x’għandhom jagħmlu. Ingħatawlhom boroż bojod u kontenituri bojod tal-plastic li minnhom tgħaddi l-arja biex iqegħdu l-boroz fihom u l-iskart ma jrejjaħx.

L-iskart organiku huwa prinċipalment fdal tal-ikel kif ukoll skart tal-ġonna. Jista’ jinkludi ukoll karti u kartun.

Meta l-iskart organiku jinġabar minn wara l-bieb tagħna, dan jittieħed fl-impjant ta’ Sant Antnin f’Wied il-Għajn fejn issir verifika li fil-borza hemm biss dak li suppost. Wara, l-iskart organiku jitqiegħed f’apparat imsejjaħ waste digester  fejn jiddikomponi u jipproduċi il-gass metanu (methane) li l-ewwel jinġabar u eventwalment jinħaraq biex jipproduċi l-elettriku.

Mill-proċess kollu tirriżulta ukoll kwantità ta’ sħana li ser tintuża biex jissaħħan l-ilma tas-swimming pool terrapewtiku li għanda l-Fondazzjoni Inspire li qiegħed  ftit il-bogħod. Li jibqa’, jintuża bħala kompost.

Dan il-proġett pilota biex jinġabar separatament l-iskart organiku għandu l-potenzjal li jnaqqas b’mod sostanzjali l-iskart li jispiċċa fil-miżbliet tagħna. L-iskart fil-borza s-sewda jista’ jonqos saħansitra bin-nofs. Il-gass li minnu jiġi prodott l-elettriku jonqos mill-emissjonijiet serra tal-pajjiż u b’hekk ukoll b’dan il-proġett inkunu qed nagħtu s-sehem tagħna biex jonqsu l-impatti li qed jagħtu kontribut għat-tibdil fil-klima.

Għalhekk hu neċessarju li nisseparaw l-iskart. Għax innaqqsu l-impatti ambjentali u fl-istess ħin inkunu qed nagħtu l-kontribut żgħir tagħna biex titjieb il-kwalità tal-ħajja ta’ kulħadd.

ippubblikat fuq iNews it-Tnejn 26 t’Ottubru 2015