Ħarsien tal-annimali fl-irziezet

Fl-2018, il-Qorti Ewropeja tal-Awdituri iffinalizzat investigazzjoni dwar il-ħarsien tal-annimali fl-irżiezet fl-Unjoni Ewropeja. Fir-rapport finali, intitolat Animal Welfare in the EU: closing the gap between ambitious goals and practical implementation ikkonkludiet li filwaqt li kien hemm progress sostanzjali biex ikun indirizzat it-tħassib tal-utenti, għad hemm in-nuqqasijiet. Hemm lok biex nitgħallmu ferm iktar minn dak li sar s’issa biex jitwettqu l-miri strateġiċi dwar il-ħarsien tal-annimali fl-irziezet tal-Unjoni Ewropeja.

Meta kienet qed tiġi mfassla id-Direttiva imsejħa Mill-Għalqa sal-Platt, il-Kummissjoni Ewropeja ikkommettiet ruħha li sa’ tmiem l-2023 tfassal reviżjoni tal-leġislazzjoni dwar il-ħarsien tal-annimali fl-irziezet.

Il-liġi Ewropeja tirregola l-ħarsien tal-annimali fl-irziezet fi tlett stadji differenti: fir-razzett innifsu, huma u jkunu trasportati minn post għall-ieħor, u fil-proċess tal-qatla.

L-ewwel pass li sar mill-Kummissjoni Ewropeja hu li ġew eżaminati l-liġijiet kollha applikabbli dwar il-ħarsien tal-annimali fl-irziezet, eżami li hu msejjaħ fitness check.  Lesta rapport twil 310 paġna dwar dan. Fih jirreferu ukoll għall-firem miġbura  fl-inizjattiva minn ċittadini Ewropej magħrufa bħala “Tmien iż-żmien tal-gaġġa”. Inizjattiva li sabet appoġġ qawwi mill-Parlament Ewropew.

Wieħed mill-kandidati approvati riċentment għall-elezzjoni tal-Parlament Ewropew ipponta subgħajh lejn waħda mill-miżuri li tissemma fir-rapport dwar il-qagħda attwali tal-ħarsien tal-annimali fl-irziezet. Jidentifika t-tiġieġ tal-bajd b’emfasi fuq il-gaġeġ li qed jintużaw bħalissa, u jekk u meta dawn jistgħu  jkunu pprojibiti, bl-impatt possibli fuq l-industrija lokali tal-bajd.   Huwa ġustament jemfasizza li meta l-Unjoni Ewropeja eventwalment tfassal il-proposti tagħha għandha tassigura ruħha li l-impatti antiċipati tal-proposti jkunu mkejla anke f’xenarju bħal dak lokali fejn l-irziezet huma żgħar u l-art hi għolja.

Huwa ta’ importanza kbira li dawn l-impatti jkunu mkejla sewwa. Hekk isir normalment f’sitwazzjonijiet bħal dawn u nittamaw li dan il-kaz ma jkunx eċċezzjoni.

Fil-fatt, studju li jkejjel l-impatt tal-ideat tal-Kummissjoni Ewropeja dwar il-ħarsien tal-annimali fl-irziezet, imfassal f’Lulju 2021, jemfasizza li l-kundizzjonijiet li fihom jista’ jkun ipprojibit l-użu tal-gageg ikun studjat mhux biss fl-interess tal-annimali infushom imma ukoll tal-interessi ekonomiċiu u soċjali tal-komunità agrikola fl-Unjoni. Dan jinkludi impatt fuq irziezet żgħar, impatti internazzjonali kif ukoll impatti fuq il-kummerċ u fuq l-ambjent. B’mod partikolari ser ikun ikkunsidrat li l-proposti jidħlu fis-seħħ fl- 2027 u dan wara li jitqies kull appoġġ meħtieġ lill-bidwi – mhux biss dik finanzjarja. Dan kollu jfisser li s’issa jidher li ser jitqiesu ċ-ċirkustanzi u l-impatti fuq kulħadd, inkluż tal-irziezet iż-żgħar!

Dak li ntqal dwar it-tiġieġ tal-bajd japplika għall-oqsma l-oħra kollha fejn tinħtieġ il-ħarsien aħjar tal-annimali fis-settur agrikolu. Dan hu meħtieġ li jsir biex aħna bħala pajjiż inkunu kapaċi li nkunu aħna stess li ntejbu l-prattiċi tagħna,  mhux noqgħodu nistennew lil ħaddieħor jgħidilna x’għandna nagħmlu.  

Id-Dipartiment tal-Agrikultura għandu jieħu l-inizjattiva dwar dan. Anke l-Kummissarju għall-Ħarsien tal-Annimali għandha rwol f’dan id-dibattitu nazzjonali tant meħtieġ għall-ħarsien tal-annimali fl-irziezet.

Ikun ferm aħjar kieku is-settur agrikolu jkun kapaċi jorganizza ruħu aħjar biex ikun f’posizzjoni li jkun proattiv u mhux reattiv fil-qasam tal-inizjattivi meħtieġa dwar il-ħarsien tal-annimali fl-irziezet.

F’pajjiżi oħra dak li jiġri riżultat ta’ verifiki settorjali, amministrati u ffinanzjati b’mod adegwat.

 It-tibdil ippjanat fil-liġijiet tal-Unjoni Ewropeja dwar l-annimali fl-irziezet ilna nafu li ġej. Flok ma noqgħodu nistennew li dan jiġri, jkun iktar għaqli jekk inħejju ruħna. Jekk ma nagħmlux hekk ma nistgħu nwaħħlu f’ħadd għal dak li jista’ jinqala’.

ippubblikat fuq Illum: 26 ta’ Frar 2023

The welfare of farm animals

The European Court of Auditors, in 2018, concluded an investigation into animal welfare in the European Union. In its report, entitled Animal Welfare in the EU: closing the gap between ambitious goals and practical implementation it concluded that while substantial progress had been registered in addressing stakeholders’ concerns, weaknesses still persist.  There is scope for a better assessment of lessons learnt when examining how strategic objectives on animal welfare are being implemented across the European Union.

When the EU Farm to Fork Directive was being drawn up, the EU Commission committed itself to a revision of its farm animal welfare legislation by the end of this year.

EU legislation on farmed animals regulates their welfare at three different stages: at a farm level, during their transport as well as during their slaughter.

The first step undertaken by the European Commission was in drawing up of a fitness check of existing EU farm animal welfare legislation. The resulting 310-page report deals with most aspects of EU animal welfare legislation. It also refers to the European Citizens’ Initiative known as The End of Cage Age supported also by the European Parliament.

One of the recently approved MEP election candidates in Malta deemed it appropriate to point his finger at one of a multitude of issues raised in this fitness report of EU farm animal welfare legislation. He identified the issue of egg-laying hens with particular emphasis on the cages currently in use, whether and when these will be banned and the impact of such a decision on the local egg industry. He rightly emphasised that when the EU eventually proceeds to draft its proposals on this matter it should ensure that assessment of the impacts of these proposals on a scenario similar to the local one is not missed. The issues of small farms and high cost of land uptake are basic considerations which cannot be ignored when considering the impacts of any revision.

Properly assessing such impacts is of paramount importance. This is what is normally done in such situations, and we earnestly hope that this specific case will not be an exception!

In fact, an inception impact assessment on the EU Commission’s plans on farm animal welfare, drawn up in July 2021, emphasises that: “The conditions for the prohibition of cage systems will be studied, taking into account animal welfare benefits, the social and economic needs of the farming sector in the EU, including of small farms, the international dimension, including trade aspects, and environmental aspects. In particular, this will assess the feasibility of working towards the proposed legislation entering into force from 2027 taking into account the support to farmers in this transition – financially and otherwise.” So far this is anything but a one-size fits all attitude!

The arguments raised with reference to egg-laying hens should be taken up in respect of all areas of animal welfare in the agricultural sector. This should be done in order to identify whether, as a country, we ought to wait for others to review our practices and shortcomings or else whether we should take the initiative ourselves to improve the welfare of farm animals, without any prompting.

The Department of Agriculture should take the initiative. Even the Commissioner for Animal Welfare has a role to play in the national debate on the welfare of farm animals.

Would it not be much better if the local agricultural sector reorganises itself adequately, such that it can be proactive rather than reactive in all issues of farm animal welfare initiatives?

This is what sectoral auditing, if properly funded and managed, leads to, in other jurisdictions.

The revision of EU farm animal legislation has been on the cards for quite some time. Instead awaiting its happening it would be much better if we start adequate preparation. If we are once more unprepared, we have no one to blame but ourselves.

published in The Malta Independent on Sunday : 26 February 2023

Iż-żiemel ta’ Trojja

Il-mitoloġija Griega tgħallimna ħafna: tajjeb li kultant nagħtu ftit każ. Waħda minn dawn it-tagħlimiet  hi dwar ir-rigali: kuntant dawn ikunu rigali finta għax, xi drabi, warajhom jinħbew motivi li xejn ma jkunu sbieħ!  Tagħlima partikolari toħroġ fl-Ilijade, ir-rakkont ta’ Omeru dwar il-gwerra ta’ Trojja, rakkuntata ukoll fl-Anejadi, kapulavur tal-poeta Ruman Virgilju. 

Virgilju jagħtina l-parir biex noqgħodu attenti mill-Griegi meta dawn b’ħafna ħlewwa jiġu joffru r-rigali. L-osservazzjoni ta’  Virgilju hi referenza għaż-żiemel ta’ Trojja, żiemel tal-injam li s-suldati Griegi ħallew barra s-swar tal-Belt assedjata ta’ Trojja.

Kif nafu, moħbija f’dan iż-żiemel/rigal kien hemm suldati armati Griegi li matul il-lejl, meta fi tmiem l-assedju ta’ Trojja iddaħħal fil-belt b’ċelbrazzjoni, issarraf f’ħerba għax minnu ħargu s-suldati armati.  Dan hu t-tifsira taż-żiemel ta’ Trojja!

In-nomina xi xhur ilu ta’ George Hyzler minn Robert Abela, għan-nom tal-Gvern, biex Hyzler ikun membru tal-Qorti Ewropeja tal-Awdituri hu rigal minn dawn. Bħaż-żiemel ta’ Trojja dan kien rigal li l-Opposizzjoni kellha toqgħod attentat minnu: kien intenzjonat li jkollu effetti oħra li mal-ewwel daqqa t’għajn ma jidhrux.

Kważi kulħadd jaqbel li George Hyzler ħadem sewwa bħala Kummissarju dwar l-iStandards fil-Ħajja Pubblika. Anke l-Gvern jaqbel! Tant qabel li offrielu promozzjoni: karrotta tad-deheb li kien diffiċli li jirrifjuta. Hyzler ingħata promozzjoni biex ikun jista’ jitwarrab minn fejn kien u riżultat ta’ hekk ikun hemm xewka inqas tiġri mas-saqajn. Fil-fehma tiegħi ma hemm l-ebda mod ieħor kif tista’ tinterpreta dak li ġara.  

In-nomina ta’ Hyzler bħala membru tal-Qorti Ewropeja tal-Awdituri hi parti mill-logħba ta’ manuvri politiċi ta’ Abela. Ħafna drabi jimmanuvra b’ta’ madwaru. Permezz tan-nomina ta’ Hyzler, imma, irnexxielu jpoġġi lill-Oppożizzjoni f’posizzjoni ta’ diffikultà li Bernard Grech ma rnexxielux jinduna biha minn kmieni u allura ma rnexxielux jevita.  

L-Oppożizzjoni messa ġibdet l-attenzjoni ta’ Hyzler li kien mistenni li hu jservi t-terminu kollu li għalih inħatar bħala Kummissarju għall-Istandards fil-Ħajja Pubblika. Fiċ-ċirkustanzi politiċi tal-lum Hyzler qatt ma messu aċċetta n-nomina bħala membru tal-Qorti Ewropeja tal-Awdituri. L-iskop tan-nomina messu kien ċar anke għal min għadu jibda fil-politika! Sfortunatament donnu li kulħadd induna x’kien qed jiġri, ħlief l-Opposizzjoni.

Dan hu l-kuntest għad-dibattitu parlamentari kurrenti dwar l-emendi proposti għall-liġi dwar l-iStandards fil-Ħajja Pubblika.

Uffiċjalment l-emendi proposti kellhom l-iskop li jħollu l-problema f’każ li ż-żewġ terzi ma jintlaħqux (anti-deadlock mechanism). Meta ż-żewġ terzi meħtieġa biex jinħatar il-Kummissarju għall-Istandards fil-Ħajja Pubblika ma jintlaħqux f’żewġ votazzjonijiet konsekuttivi,  b’ġimgħa bejniethom, hu propost li minn hemm il-quddiem tkun meħtieġa  maġġoranza sempliċi biss biex tkun approvata l-ħatra.

L-emendi proposti qed ifittxu li jeliminaw oġġettiv ewlieni tal-liġi eżistenti. Dan hu li, għalkemm il-Kummissarju tal-Istandards fil-Hajja Pubblika hu approvat mill-Parlament, hu għandu jgawdi ukoll il-fiduċja tal-Opposizzjoni.  (Jeżistu liġijiet oħra li jipprovdu posizzjoni ċentrali garantita għall-Opposizzjoni: fost dawn hemm il-Presidenza tal-Kumitat Parlamentari dwar il-Kontijiet Pubbliċi kif ukoll ir-rwol ta’ Deputat Speaker.)

Li l-persuna nominata tkun persuna ta’ integrità bħalma hu Joe Azzopardi l-Prim Imħallef Emeritu, mhux biżżejjed. Il-fatt li mhux aċċettabbli għall-Opposizzjoni hu minnu innifsu raġuni suffiċjenti u valida biex ma jkunx addattat għall-ħatra, sakemm hemm raġuni valida għal din l-opposizzjoni.  Ma hemmx ħtieġa li jkun nominat mill-Opposizzjoni, imma għandu jkun persuna aċċettabbli għaliha.

Il-Gvern qal li Bernard Grech l-ewwel qabel man-nomina u mbagħad bidel fehemtu. Anke kieku dan kien minnu, dan hu irrelevanti, għax il-persuna nominata għandha tkun aċċettabbli għall-Opposizzjoni kollha u mhux biss għall-Kap tal-Opposizzjoni. Il-Grupp Parlamentari għandu kull dritt li ma jaqbilx mal-Kap tiegħu kull meta jħoss il-ħtieġa għal dan. F’partiti politiċi demokratiċi, din mhiex xi ħaġa rari li issir.

L-iskop kollu li l-ħatra tikseb l-approvazzjoni ta’ żewġ terzi hu li jinħoloq l-iktar kunsens wiesa’ possibli meta jinħatar Kummissarju għall-iStandards fil-Ħajja Pubblika. Li titneħħa din il-ħtieġa għall-kunsens iwassal biex ikun imminat il-proċess kollu.

Riżultat tal-ħtieġa ta’ żewġ terzi biex tkun approvata l-ħatra, l-Opposizzjoni m’għandiex biss is-saħħa li tkun determinanti fid-deċiżjoni: għandha ukoll l-obbligu li taġixxi b’mod responsabbli. Jiġifieri għandha l-obbligu li iġgib il-quddiem raġunijiet validi biex issostni l-posizzjoni tagħha.  Anke l-Opposizzjoni hi soġġetta għall-kontabilità.

Id-dibattitu parlamentari sadanittant qed idur mal-lewża. L-Gvern irid jikkontrolla l-proċess kollu waħdu. Dan minkejja li diġa fil-prattika jikkontrolla d-deċiżjoni finali dwar kull investigazzjoni: kemm riżultat tal-maġġoranza parlamentari kif ukoll in vista tal-komposizzjoni tal-Kumitat Parlamentari dwar l-iStandards fil-Ħajja Pubblika. Il-Partit Laburista fil-Gvern  donnu ddeċieda li m’għadux essenzjali li min jinħatar tkun persuna aċċettabbli għall-Opposizzjoni Parlamentari. Il-ħtieġa li jkun hemm kunsens qiegħed jitwarrab. Dan jimmina  l-integrità tal-proċess kollu li bih huma regolati l-iStandards fil-Ħajja Pubblika.  L-Opposizzjoni, s’issa, għadha ma spjegatx  il-għala qed topponi n-nomina tal-ħatra tal-Prim Imħallef Emeritu Joe Azzopardi. Għandha obbligu politiku li dan tagħmlu.

Kemm il-Partit Laburista kif ukoll il-PN ħadu posizzjoni intransiġenti: jew kif ngħid jien, inkella insa kollox, qed jgħidu. Flimkien qed iżarmaw dak li ħa ħafna żmien biex inbena.

Dan hu li kapaċi tagħtina sistema Parlamentari ta’ żewġ partiti!

ippubblikat fuq Illum: 22 ta’ Jannar 2023

The Trojan gift

photo:The Procession of the Trojan horse into Troy: Giovanni Domenico Tiepolo(1727-1804)

Greek mythology conveys a multitude of lessons which we could do well to ponder on. One of them refers to gifts that mask a hidden, and generally destructive, agenda. One such lesson results from the account of the Trojan war in Homer’s Iliad and its retelling in Virgil’s masterpiece Aeneid.

Virgil advises us that we should beware of Greeks bearing gifts. Virgil’s observation is with reference to the “gift” of a wooden horse left by the Greek warriors outside the walls of the besieged city of Troy! As we know the actual hidden element attached to the Greek gift was the armed soldiers hidden within the wooden horse!

The Trojan horse was pulled within the city of Troy as part of the celebrations for the lifting of the city’s siege. When the celebrations had subsided, during the night, out came the surprise from within the wooden horse, armed Greek soldiers which devastated the city. This is the proverbial Trojan horse!

The nomination by Robert Abela of George Hyzler some months ago as a member of the European Court of Auditors is precisely one such gift of the Labour leader to the Opposition.

Most would agree that George Hyzler performed well as Commissioner for Standards in Public Life. Even government shares this view. As a result, it has gone out of its way to offer him a gilded carrot which he could not easily refuse. Hyzler was kicked upstairs as a result of his performance. In my opinion there is no other realistic way of interpreting the nomination.

Hyzler’s nomination to the European Court of Auditors is part of the Abela chess game of political manoeuvring. Generally, he moves about Labour pawns along the political chessboard. Through Hyzler’s nomination he has also succeeded in placing the Opposition in an awkward corner which, so far, Bernard Grech has proved to be incapable of avoiding.

The Opposition should have advised Hyzler that he ought to serve his full term as Commissioner for Standards in Public Life. Given the prevailing political circumstances, Hyzler should have never accepted the nomination to the European Court of Auditors. Its Trojan purpose should have been clear enough even to the most junior of political novices. Unfortunately, everyone was aware of this except, apparently, the Opposition, which was once more outmanoeuvred by Labour.

This is the essential and basic background to the current parliamentary debate on the proposed amendments to the legislation relative to the regulation of Standards in Public Life.

Officially the proposed amendments seek to introduce an anti-deadlock mechanism. Whenever the two-thirds majority required to approve the appointment of a Standards in Public Life Commissioner is not attained in two consecutive ballots, a week apart, it is being proposed that thereafter, the required threshold would be reduced to that of a simple majority.

The proposed amendments seek to eliminate a basic objective of the existing legislation, this being that the Standards Commissioner, though approved by Parliament, must enjoy the confidence of the Parliamentary Opposition. (Our laws provide other instances where the Opposition is guaranteed a central role: the Chairmanship of the Parliamentary Public Accounts Committee and the role of Deputy Speaker come to mind.)

Having a nominee of integrity, such as former Chief Justice Joseph Azzopardi, is not sufficient. The fact that he is not acceptable to the Opposition is in itself a sufficient (and valid) reason justifying his non-suitability to the post, provided a valid reason for such an objection exists. It is not required that the person be an Opposition nominee: he or she should however be a person whom the Opposition accepts.

The point made by government that Bernard Grech first accepted the nomination and then changed his view, even if correct, is irrelevant, as the proposed candidate needs to be acceptable to the Opposition as a whole and not just to its Leader. His Parliamentary Group is within its rights in over-ruling him whenever it considers that this is necessary. This is not a rare occurrence in democratic political parties!

The whole purpose of the two-thirds requirement is to have as wide a consensus as possible when appointing a Commissioner for Standards in Public Life. Removal of the broad consensus requirement undermines the whole process.

As a result of the two-thirds requirement the Opposition does not just have a major determining say: it also has the duty to act in a responsible manner. It must as a consequence have valid reasons justifying its decision. Even the Opposition is accountable.

The parliamentary debate is currently going round in circles. Government wants to control the whole process on its own. It already enjoys the final say on deciding on each and every investigation, through its parliamentary majority as well as a direct result of the composition of the parliamentary committee on Standards in Public Life. Labour has apparently decided that it is no longer essential to ensure that the eventual appointee is acceptable to the Parliamentary Opposition. It has decided to discard the consensus requirement. This will undermine the integrity of the oversight required on the regulation of Standards in Public Life. The Opposition, has, so far, not explained why it is opposing the nomination of former Chief Justice Joseph Azzopardi.

Both Labour and the PN have taken an intransigent position: my way or no way. Together they are demolishing what has been slowly developed over the years. This is what a two party system is capable of producing!

published in The Malta Independent on Sunday: 22 January 2023

L-integrità fil-ħajja pubblika

L-OECD (Organizzazzjoni għall-Kooperazzjoni Ekonomika u l-Iżvilupp) għadha kif ippubblikat tlett rapporti dwar aspetti differenti tal-integrità tal-ħajja pubblika f’Malta. Dan għamlitu bħala parti mill-proġett iffinanzjat mill-Unjoni Ewropeja dwar it-tisħiħ tal-ħidma tal-uffiċċju tal-Kummissarju għall-Istandards fil-Ħajja Pubblika.

L-ewwel rapport hu dwar kif il-leġislazzjoni eżistenti tista’ titjieb filwaqt li t-tieni wieħed hu dwar it-titjib organizzattiv meħtieġ fl-uffiċċju tal-Kummissarju għall-Istandards fil-Ħajja Pubblika. It-tielet rapport fih rakkomandazzjonijiet dwar ir-regolamentazzjoni tal-lobbying.

It-tlett rapporti fihom total ta’ 71 rakkomandazzjoni li l-esperti u l-konsulenti tal-OECD iddiskutew mad-diversi persuni u organizzazzjonijiet li ltaqgħu magħhom f’Malta. Mingħajr ma innaqqas mill-mertu ta’ dawn it-tlett rapporti irrid nemfasizza bi kważi ċertezza li l-parti l-kbira ta’ dawn ir-rakkomandazzjonijiet kienu ilhom preżenti fid-dibattitu politiku lokali għal żmien konsiderevoli. Sfortunatament dawn ġew repetutament injorati mill-partiti fil-parlament.

F’dawn il-paġni jiena ktibt diversi drabi dwar il-ħtieġa li nirregolaw il-lobbying fil-pajjiż. Il-lobbying huwa parti essenzjali mill-proċess demokratiku. Jeħtieġ, iżda, li jkun trasparenti. Sentejn ilu, il-Kummissarju għall-Istandards fil-Ħajja Pubblika Dr George Hyzler, ippubblika dokument konsultattiv dettaljat dwar il-mod kif nistgħu nirregolaw il-lobbying fil-pajjiż. Wara sentejn, iżda,  għadu ma sar xejn: il-proposti tiegħu għadhom qed jiġu “studjati”! Hi sfortuna li s’issa l-partiti fil-parlament ma jidhrux li huma interessati.  

Il-ħolqien tal-uffiċċju ta’ Kummissarju għall-iStandards fil-Ħajja Pubblika kien pass tajjeb ħafna, avolja kien hemm ħafna dewnien u tkaxkir tas-saqajn sakemm il-liġi għaddiet mill-Parlament.

Dan l-uffiċċju jeħtieġ li jkun allinejat kemm mal-uffiċċju tal-Ombudsman kif ukoll mal-Uffiċċju Nazzjonali tal-Verifika. Meta tqishom flimkien dawn huma tlett funzjonijiet essenzjali biex il-governanza tajba tinfirex u tissaħħaħ fl-oqsma kollha tal-amministrazzjoni pubblika.

It-tlieta li huma qed jagħmlu xogħol utli.  Jistgħu jkunu anke aħjar kieku jkollhom inqas tfixkil kull meta jkunu jeħtieġu informazzjoni biex jeżaminaw dak li jkollhom quddiemhom.  Ir-rapporti tal-OECD jezaminaw il-liġi Maltija li biha twaqqaf l-uffiċċju ta’ Kummissarju għall-iStandards fil-Ħajja Pubblika u jigbdu l-attenzjoni għad-diversi oqsma fejn jista’ jsir titjib biex ikun assigurat li l-indipendenza tal-Kummissarju tkun imħarsa b’mod prattiku.

Il-pubblikazzjoni tal-files Uber, iktar kmieni din il-ġimgħa, wrew li hemm bosta gvernijiet u istituzzjonijiet oħra (inkluż l-Unjoni Ewropeja) li minkejja li għandhom biżibilju liġijiet u regolamenti dwar il-lobbying, xorta nqabdu fuq sieq waħda. Għax li jkollok il-liġijiet li jiregolaw il-lobbying mhux biżżejjed: neħtieġu ukoll ir-rieda politika biex nimplimentawhom. Bosta drabi din ir-rieda politika ma teżistix!  

Il-kontabilità, it-trasparenza u l-governanza tajba huma ferm iktar minn slogans: huma valuri fundamentali li fuqhom jinbena l-istat demokratiku modern.  L-uffiċċju tal-Kummissarju dwar l-iStandards fil-Ħajja Pubblika, l-Ombudsman u l-Uffiċċju Nazzjonali tal-Verifika huma parti integrali mill-infrastruttura demokratika li hi essenzjali biex dawn il-valuri jrabbu għeruq b’saħħithom fl-istituzzjonijiet u s-soċjetà tagħna.

Madwar tnax-il xahar ilu l-Ombudsman kien indika li ma kellux intenzjoni li jaċċetta li l-ħatra tiegħu tkun imġedda. Ghad ma ġiex identifikat min ser jinħatar floku avolja qed jingħadu bosta affarijiet dwar dak li għaddej bejn il-partiti parlamentari  huma u jiddiskutu dwar min jista’ jinħatar.  Sadanittant Dr George Hyzler ser ikollu jwarrab ukoll  għax inħatar mill-Gvern Malti fil-Qorti Ewropeja tal-Awdituri. F’dan il-mument delikat ser ikun hemm post ieħor vojt.

Jekk verament nemmnu li f’dan l-istat demokratiku l-istituzzjonijiet għandhom valur, huwa essenzjali li dawn il-vakanzi jimtlew illum qabel għada. F’ġieh is-serjetà fil-ħajja pubblika hemm bżonnhom bla ħafna iktar dewmien.

ippubblikat fuq : Illum 17 ta’ Lulju 2022

Standards Matter

The Organisation for Economic Cooperation and Development (OECD), has just published three reports dealing with various aspects of the integrity of public life in Malta. This was done as part of the EU funded project on “Improving the Integrity and Transparency Framework in Malta”.

The first published report deals with the need to reinforce existing legislation, while the second one deals with the organisational review required at the office of the Commissioner for Standards in Public life. The third report deals with recommendations for the improvement of transparency and integrity in lobbying.

The three reports contain a total of 71 recommendations arrived at by experts and advisors at OECD after having carried out various meetings with stakeholders in Malta. Without in any way diminishing the positive contribution of all three OECD publications I can safely state that the great majority of the recommendations made in the three OECD publications have been present in the local public debate for a considerable time. Unfortunately, they have been repeatedly ignored by the parliamentary parties.

I have written on the need to regulate lobbying many times from these columns. Lobbying is an essential part of the democratic process. It needs, however, to be transparent. Two years ago, Dr George Hyzler, the Commissioner for Standards in Public Life published a detailed consultation paper on lobbying entitled: Towards the Regulation of lobbying in Malta. Two years down the line nothing has been done to regulate lobbying: his proposals are still being “studied”. Unfortunately, none of the parliamentary parties is remotely interested, so far.

The creation of the office of Commissioner for Standards in Public life was the achievement of a milestone, even though it took too long a time to drive the relevant legislation through Parliament.

The office needs however to be aligned with the Office of the Ombudsman and that of the National Audit Office. Viewed together these are the three essential offices which seek to ensure good governance, in all its aspects, throughout the different levels of public administration.

All three are doing sterling work. They can however do better if they encounter less obstructions whenever they seek information to examine issues at hand. The OECD reports dissect the legislation setting up the Office of the Commissioner for Standards in Public Life and pinpoint the several areas where improvements are essential in order to ensure that the independence of the Commissioner is protected in practical ways.

Standards matter. 

The Uber files published earlier this week indicate that many other governments and institutions (the EU included) are not up to scratch notwithstanding the at times detailed legislation regulating lobbying. The point being made is that having legislation regulating lobbying on our statute books is not enough: we need the political will to implement it. Many times, this political will is inexistent.

Accountability, transparency and good governance are not just slogans: they are fundamental values which underpin the modern democratic state. The office of the Commissioner for Standards in Public Life, the Ombudsman and the National Audit Office are the essential democratic infrastructure to ensure that these fundamental values have strong roots in our institutions.

Around twelve months ago the Ombudsman has signified his intention that he does not desire a renewal of his term of office. His replacement has not been identified yet as a result of the  horse-trading in which the PN and PL are currently engaged in. In the meantime, Dr George Hyzler has been kicked upstairs, being nominated as the Maltese member  at the European Court of Auditors. As a result, very shortly, another vacancy in the Office of Commissioner for Standards in Public Life has been created at such a delicate point in time.

If we really believe that, in a democratic state, institutions really matter, it is imperative that these vacancies are addressed at the earliest. Standards matter.

published in The Malta Independent on Sunday : 17 July 2022

Il-Partit Laburista hu moralment u politikament fallut

Joseph Muscat u l-Partit Laburista huma moralment u politikament falluti. Ir-responsabbiltà għas-sitwazzjoni kurrenti jrid iġorrha Joseph Muscat kemm bħala Prim Ministru kif ukoll bħala Mexxej tal-Partit Laburista. Għalhekk irreżenja. Imma anke l-Kabinett u t-tmexxija tal-Partit Laburista huma kollettivament responabbli flimkien miegħu.

Ma ħadux passi meta kellhom l-obbligu li jaġixxu, jiġifieri meta kienu ppubblikat l-Panama Papers fl-2016. Dakinhar, il-Prim Ministru messu keċċa kemm lil Konrad Mizzi kif ukoll lil Keith Schembri u sussegwentement kellhom ikunu investigati mill-Pulizija, flimkien mal-merċenerji tan-Nexia BT. Iżda ma ġara xejn minn dan!

Anke l-Partit Laburista f’dak il-mument kellu l-obbligu li jiċċensura lit-tmexxija tal-Partit talli naqas mill-jaġixxi. Minflok ma għamel hekk il-Partit Laburista, b’mod irresponsabbli, ta’ appoġġ inkundizzjonat lit-tmexxija u nhar is-26 ta’ Frar 2016 eleġġa lil Konrad Mizzi b’96.6% tal-voti validi bħala Deputat Mexxej tal-Partit. Dan kollu seħħ jumejn biss wara li kienu ppubblikati l-Panama Papers. Fi ftit ġimgħat imbagħad, kellu jirreżenja bħala riżultat ta’ pressjoni pubblika.

Għaliex jaġixxu b’dan il-mod?

It-tweġiba jagħtihielna l-eks-Ministru Leo Brincat fi kliem li ma jħallix lok għal misinterpretazzjoni. Dan meta kien qed jiġi eżaminat mill-Kumitat tal-Parlament Ewropew dwar il-kontroll tal-Baġit fl-2016 f’konnessjoni man-nomina tiegħu biex ikun jifforma parti mill-Qorti Ewropeja tal-Awdituri.

Meta Leo Brincat kien qed jixhed, kif mistenni, kien mistoqsi dwar il-Panama Papers. Kien ċar meta qal illi kieku kien hu, kien jirreżenja jew tal-inqas jissospendi ruħu sakemm l-affarijiet ikunu ċċarati.

Brincat, imma, qal iktar minn hekk: huwa informa lill-Kumitat Parlamentari li kien hemm mument, li kien qed jikkunsidra jirriżenja minn Ministru minħabba l-mod kif imxew l-affarijiet dwar l-iskandlu tal-Panama Papers f’Malta. Imma, żied jgħid, reġa’ bdielu u ma rriżenjax għax ma kellu l-ebda xewqa li jkun meqjus bħala eroj f’dak il-jum li jirriżenja, imbagħad wara jispiċċa fil-baħħ politiku!

Il-Membri Parlamentari Ewropej, inbagħad iffukaw fuq l-argument ċentrali: jista’ is-Sur Leo Brincat jispjega għaliex meta l-Parlament kellu quddiemu mozzjoni ta’ sfiduċja f’Konrad Mizzi, huwa kien ivvota kontriha u ta l-fiduċja lil Konrad Mizzi? Brincat emfasizza li hu qatt ma seta’ jivvota favur il-mozzjoni ta’ sfiduċja għax kien marbut kif jivvota mil-Whip Parlamentari tal-partit tiegħu!

B’dik it-tweġiba, Leo Brincat kien qed jagħmilha ċara mal-Kumitat Parlamentari tal-Parlament Ewropew għall-Kontroll tal-Baġit li hu kien qed jagħmel għażla fundamentali.

Fil-mument li ġie biex jagħżel bejn il-lealtà lejn il-partit u l-lealtà lejn il-prinċipji tiegħu, il-prinċipji rmiehom il-baħar u għażel il-partit. Fil-mument deċiżiv is-solidarjetà ma’ Konrad Mizzi kellha prijorità fuq l-osservanza tal-prinċipji ta’ governanza tajba. Huwa dan li dejjaq lil numru sostanzjali ta’ membri tal-Parlament Ewropew u wassalhom biex ma jirrakkomandawx il-ħatra ta’ Leo Brincat bħala membru tal-Qorti Ewropeja tal-Awdituri, l-istess kif kienu għamlu ftit qabel bin-nomina ta’ Toni Abela. Id-dikjarazzjoni ta’ Leo Brincat lil Parlament Ewropew tfisser ħaġa waħda: li dak kollu li qal dwar il-governanza tajba ma jiswiex karlin, għax fil-mument tal-prova ċaħdu.

L-istess ħaġa għandu jingħad dwar Evarist Bartolo u l-prietka tiegħu ta’ kull fil-għodu fuq il-media soċjali. Fis-siegħa tal-prova, anke Varist, bħall-bqija tal-grupp Parlamentari (inkluż Chris Fearne, li qiegħed fuq quddiem fit-tellieqa għat-tmexxija tal-Partit) irmew il-prinċipji tagħhom biex jippruvaw isalvaw ġildhom.

Fl-aħħar minn l-aħħar, il-Partit Laburista, bħall-Partit Nazzjonalista qablu, mhux interessat fil-governanza tajba ħlief bħala għalf għal diskors politiku. Għax il-Partit Laburista hu moralment u politikament fallut.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 29 ta’ Diċembru 2019

Labour is morally and politically bankrupt

Joseph Muscat and his Labour Party are morally and politically bankrupt. The responsibility for the current state of affairs rests primarily on Joseph Muscat’s shoulder as Prime Minister and Leader of the Labour Party – hence his resignation.

However, the Cabinet and the Labour Party leadership are, together with Joseph Muscat, also collectively responsible for the ensuing mess.

They failed to act when they should have acted when the Panama Papers were published in 2016. At that point in time Konrad Mizzi and Keith Schembri should have been fired on the spot by Prime Minister Joseph Muscat and thoroughly investigated by the police, together with the mercenaries at Nexia BT. Yet they were not.

At that point in time, the Labour Party was duty bound to censor its leadership for failing to act. Instead of doing so, it irresponsibly shored up the leadership and elected Konrad Mizzi with 96.6 per cent of available votes, endorsing him as Deputy Leader on the 26 February 2016, two days after the Panama Papers saw the light of day. He resigned some weeks later as a result of public pressure.

Why do they act in this way?

The answer was given in crystal clear language by former Labour Minister Leo Brincat when he was being vetted by the European Parliamentary Committee on Budgetary Control in 2016 with reference to his nomination to form part of the European Court of Auditors. I have already written about the matter in my article entitled: Leo Brincat: loyalties and lip service (TMIS 18 September 2016).

When Leo Brincat gave evidence, he was, as anticipated, quizzed regarding the Panama Papers. He made himself crystal clear by saying that he would have submitted his resignation – or else suspended himself from office until such time as matters had been clarified – had he himself been involved.

Brincat further volunteered the information that there had been a point at which he had considered resigning from Ministerial office due to the manner in which the Panama Papers scandal was handled in Malta. He added that eventually, however, his considerations did not materialise and he did not resign as he had no desire to be a “hero for a day and end up in the (political) wilderness” thereafter.

MEPs then focused on the fundamental issue: what about his vote against the motion of No Confidence in Minister Konrad Mizzi which was discussed by Malta’s House of Representatives? Brincat emphasised that he could not vote in favour of the No Confidence motion as he was bound by his Party’s Parliamentary Whip! He emphasised the fact that this was a basic standard of local politics, based on the Westminster model.

As a result of this exchange, Leo Brincat made it clear to the EU Parliament’s Budgetary Control Committee that he had made a very important and fundamental choice: he preferred loyalty to the Party whip to loyalty to his principles: those same principles about which he has been harping on for ages. When push came to shove, solidarity with Konrad Mizzi took priority over adherence to the principles of good governance. This is what irked a substantial number of MEPs and prompted them not to recommend the approval of Leo Brincat as a member of the European Court of Auditors as they had done previously when faced with the nomination of Toni Abela. Leo’s declaration means only one thing: that his voluminous statements on good governance are only lip service to which there is no real commitment.

The same goes for Evarist Bartolo’s daily sermon on social media in respect of good governance. When push came to shove even Evarist and the rest of the Labour Party Parliamentary group (including Chris Fearne, current front-runner in the leadership elections), dumped their principles overboard to save their skin.

At the end of the day, the Labour Party – like the Nationalist Party before it – is not interested in good governance except as material for political speeches. Labour is morally and political bankrupt.

published in The Malta Independent on Sunday : 29th December 2019

Leo Brincat: loyalties and lip service

epa04912519 Maltese Minister for Sustainable Development, the Environment and CLimate change Leo Brincat arrives for an EU Foreign Affairs Council meeting at the conference center in Luxembourg, 04 September 2015. EU Foreign Ministers gather in Luxembourg to discuss on the ongoing refugees and migrant crises. EPA/JULIEN WARNAND

When Leo Brincat gave evidence before the EU Parliamentary Committee on Budgetary Control last week he was, as anticipated, quizzed on his position regarding the Panama Papers.

Leo Brincat made himself crystal clear by stating that he would have submitted his resignation – or else suspended himself from office until such time as matters would have been clarified – had he been himself involved.

He volunteered the information that there had been a point at which he had considered resigning from Ministerial office due to the manner in which the Panama Papers scandal was handled in Malta. He added that, eventually, however, his considerations did not materialise and he did not resign as he had no desire to be a “hero for a day and end up in the (political) wilderness” thereafter.

Then came the fundamental issue: what about his vote against the motion of No Confidence in Minister Konrad Mizzi which was discussed by Malta’s House of Representatives? He emphasised that he could not vote in favour of the No Confidence motion as he was bound by the party’s Parliamentary Whip! It was a basic standard of local politics, based on the Westminister model, he emphasised.

At this point Leo Brincat made it clear to the EU Parliament’s Budgetary Control Committee that he had made a very important and fundamental choice: he preferred loyalty to the party whip to loyalty to his principles: those same principles which he has been harping on for ages. When push came to shove, solidarity with Konrad Mizzi took priority over good governance. This is what irked a substantial number of MEPs and prompted them not to recommend the  approval of Leo Brincat as a member of the European Court of Auditors. Leo’s declaration means only one thing: that his statements on good governance are only lip service to which there is no real commitment.

From this point onwards, the issue became one of principle, stated Slovenian Green MEP Igor Šoltes, Vice Chairman of the EU Parliamentary Committee on Budgetary Control and rapporteur on the European Court of Auditors, when interviewed by the local media. How is it possible to expect appointment to the European Court of Auditors and simultaneously give a nod of approval to Konrad Mizzi? Leo’s reluctance to distance himself from Konrad’s misbehaviour was his undoing.

Leo Brincat was considered as being technically qualified for the post of member of the European Court of Auditors but his public behaviour relative to the Panama Papers left much to be desired: it rendered him ethically unqualified.

Most of the information on Malta and the Panama Papers scandal is freely available online. In this day and age, MEPs and their staff, like anyone else, can easily look up all the information they need in an instant. They do not need any prodding by David Casa, Roberta Metsola, Therese Commodini Cachia or anyone else!

The facts are damning enough. Leo Brincat, unfortunately, came across as an ambivalent person who speaks in favour of good governance yet through his vote simultaneously gives support to its negation. Konrad Mizzi’s behaviour,, sanctioned in parliament by the vote of Leo Brincat and his colleagues on the government benches, signifies that the Parliamentary Labour Party in Malta does not care about good governance. Leo Brincat’s failure is quite representative of the Labour Parliamentary group’s behaviour in Malta, as they have all contributed to this mess – the effects of which are yet to come.

In fairness, I must also point out that the press had, at a point in time picked up information about a rowdy Labour Party Parliamentary Group meeting during which Leo Brincat and a number of other MPs (including a number of Ministers ) had argued for Konrad Mizzi’s resignation or removal. It is indeed unfortunate that Joseph Muscat did not feel sufficiently pressured to remove Konrad Mizzi from Cabinet, as that meeting was only followed up with cosmetic changes in Konrad Mizzi’s Cabinet responsibilities.

It is useless to try and shift the blame onto Joseph Muscat and his cronies. While Joseph Muscat is ultimately responsible, this does not exonerate Leo Brincat and each individual member of the Labour Party Parliamentary group; each one of them too must shoulder responsibilities for  failure to act in removing Konrad Mizzi from public office.

At the end of the day there is just one lesson: loyalty to your conscience is not up for bartering.

Leo Brincat: iħallas il-prezz tal-ambivalenza

 

 leo-brincat-2

Il-Parlament Ewropew iktar kmieni illum waranofsinnhar iddeċieda li ma jaċċettax in-nomina ta’ Leo Brincat bħala membru Malti tal-Qorti tal-Awdituri. Fil-Parlament ma kienx hemm diskussjoni, imma r-rakkomandazzjoni tal-Kumitat tas-sorveljanza tal-Budget. Kienet rakkomandazzjoni biex Leo Brincat ikun approvat. Fil-kumitat kien hemm diskussjoni u l-maġġoranza tal-kumitat qablet li Leo Brincat kellu  ikun approvat.

Waqt il-laqgħa tal-kumitat Leo Brincat wieġeb diversi mistoqsijiet mill-membri parlamentari ewropej. Il-mistoqsijiet kienu juru b’mod ċar x’kien ta’ tħassib għall-membri tal-kumitat parlamentari. Ir-raġunijiet u l-argumenti li inġiebu huma bla dubju l-bażi li fuqhom il-Membri tal-Parlament Ewropew ivvutaw u iddeċidew li ma japprovawx il-ħatra ta’ Leo Brincat.

Hemm min jitħassar lil Leo Brincat għad-deċiżjoni li ittieħdet iktar kmieni illum. Għax, jgħidu, huwa raġel validu, ippreparat u ta’ integrità. U li ma kellux jeħel hu bit-tortijiet tal-Gvern ta’ Joseph Muscat.

Tajjeb iżda li niftakru ftit li meta Leo Brincat ġie mgħarbel mill-Kumitat Parlamentari tal-Parlament Ewropew dwar is-Sorveljanza tal-Budget ħarġet ċara ħafna li l-bniedem hu ambivalenti.

Issa l-ambivalenza tfisser l-esistenza simultaneja ta’ żewġ attitudnijiet opposti u konfliġġenti.

Leo Brincat iffaċċjat b’dak li kien qed jingħad dwar l-involviment tal-Ministru Konrad Mizzi fil-każ magħruf bħala l-Panama Papers qal illi li kien hu floku (flok Konrad Mizzi, jiġifieri) kien jirriżenja minn Ministru jew ta’ l-inqas jissospendi ruħu sakemm jiċċaraw ruħhom l-affarijiet. Leo Brincat  żied jgħid li ffaċċjat b’dak li kien qed jiġri kien hemm mumenti li kien qed jikkonsidra li huwa jirreżenja minn Ministru. Imma kieku huwa rreżenja, żied jgħid Leo Brincat, kien ikun “a hero for a day”.  Imbagħad, wara, jitwarrab u jispiċċa “in the wilderness”.

F’din is-sitwazzjoni, żied jgħid, ipprefera li jiġġieled minn ġewwa. Ma qalilniex kif jew x’għamel. Imma nafu minn dak li ħareġ fl-istampa li f’dak iż-żmien kien hemm laqgħa movimentata tal-grupp parlamentari laburista u Leo Brincat issemma flimkien ma numru ta’ veterani oħra fil-grupp Parlamentari Laburista li insistew għar-riżenja ta’ Konrad Mizzi u Keith Schembri l-Kasco. Imma jidher li kienu fil-minoranza.

Imbagħad ġiet is-siegħa tal-prova, l-vot ta’ sfiduċja fil-Parlament. F’din is-siegħa tal-prova Leo Brincat bil-vot tiegħu ddikjara li kellu fiduċja f’Konrad Mizzi u ivvota favur tiegħu, minkejja li fil-fehma tiegħu Konrad Mizzi kellu jirreżenja!

Ambivalenza iktar minn din qatt ma rajt u diffiċli biex nara.

Huwa veru li ma kellux freevote imma li kien obbligat mill-Partit tiegħu li ma jivvutax kontra Konrad Mizzi. Imma dik kienet l-għażla li kellu jagħmel Leo Brincat. Meta ġie biex jagħżel ivvota kontra dak li kien jemmen fih. Ivvota favur il-medjokrità u kontra s-serjeta u l-governanaza tajba.

Fil-fehma tiegħi din hi l-issue ċentrali li fuqha iddeċieda l-Parlament Ewropew meta għarbel il-ħatra ta’ Leo Brincat. Kien ċara daqs il-kristall minn kmieni. Id-dikjarazzjonijiet ta’ Leo Brincat favur l-imġieba korretta u l-governanza tajba ma jikkorrispondux mal-vot ta’ fiduċja favur Konrad Mizzi. Huma żewg affarijiet kontradittorji.

Dak hu li jfisser il-vot tal-lum fil-Parlament Ewropew. Min m’għandux il-kuraġġ tal-konvinzjonijiet tiegħu (għax jemmen ħaġa u jagħmel mod ieħor) mhux addattat għal karigi pubbliċi.