Supporting Bill 28

The amendment to the Criminal Code forming part of Bill 28 which Parliament started discussing on Monday 28 November codifies the existing practice at the state hospital. It defines the necessary legal framework for therapeutic abortion. It does not introduce the practice of therapeutic abortion: this has been the practice for quite some time.

The Bill avoids use of the term “abortion”, using instead the term “termination of a pregnancy”, which as we are all aware has exactly the same meaning!

Legislation to date relative to therapeutic abortion is not clear at this point in time. On this basis ADPD-The Green Party was the only political party which tackled the matter during the March 2022 electoral campaign, including a whole section on sexual health and reproductive rights in the electoral manifesto. We went much further than that, emphasising the need for the decriminalisation of abortion too.

The Labour Party in Government, which has been practically silent on the matter during the electoral campaign, has now decided to act, taking a minimalist approach. It has limited itself to ensuring that current practice is protected at law. While this is definitely not enough it is a welcome first step and deserves our full support, even though there is still room for improvement in the proposed text of the proposal.

The Labour Party is right in saying that it is not introducing abortion through Bill 28: therapeutic abortion has been here and practised for some time even in the state hospital. Consequently, the approval of Bill 28 as presented will, in practice, not change anything, it will merely recognise the current state of affairs. As a result, it will give peace of mind to medical practitioners in state hospitals as their current modus operandi would be clearly spelt out in the law, as it should be.

In a sense the current fierce and at times emotional debate on abortion is much ado about nothing. It has however resulted in the local conservative forces speaking from the same hymn book. The opposition to the Bill is primarily twofold. On one hand there is the PN official stand which, together with Archbishop Scicluna has adopted the position paper published by a group of academics. In practice they seek to limit permissible medical interventions to cases of a threat to the life of the pregnant woman, eliminating health issues as justification. On the other hand, exponents of the fundamentalist Christian right, including a minority in the PN rank and file oppose the Bill in principle.

Put simply, the debate identifies three different proposals. The first, proposed by the Labour government in Bill 28, enshrines in law the current practice and places the onus on the medical profession to decide each case on its own merits. The second, supported by the PN opposition and the Church hierarchy seeks to substantially limit the discretion of the medical profession in Bill 28 primarily by eliminating health and mental health considerations. The third position brought forward by the fundamentalist Christian faction is in total opposition to all that is being proposed.

During the Parliamentary debate held this week I took note of the various positive contributions, in particular those of Deputy Prime Minister Chris Fearne, Parliamentary Secretary Rebecca Buttigieg and Opposition spokespersons Joe Giglio and Mario Demarco. Of particular note, in my view, is Fearne’s reference to the hospital’s standard operating procedures. It is being emphasised that these procedures do in fact address important aspects of the criticism aired during the debate, in particular that decisions taken by the medical profession relative to therapeutic abortion procedures should be taken by two or more professionals in order to ensure that no professional shoulders the decision alone. This, I understand is already standard practice!

There is always room for improvement in the proposed text of the Bill as indicated in the level-headed approach of Joe Giglio during the Parliamentary debate on Wednesday. As I emphasised in my article last week it would have been much better if Government had embarked on an exercise of public consultation before presenting the Bill. There would definitely have been more time to listen to and digest the different views. A valid point which was also emphasised by Mario Demarco.

In this scenario, even though viewing it as just a first step, which can be improved: without any shadow of doubt, ADPD supports the proposal put forward by Bill 28 in principle.

published in The Malta Independent on Sunday: 4 December 2022

Il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli

Il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli hi materja li għandha tkun f’idejn il-Prim Ministru minħabba li tmiss ma’ kull qasam tal-politika. Hu interessanti li għal darba oħra r-responsabbiltà politika għall-iżvilupp sostenibbli reġgħet ġiet lura Kastilja, f’ħoġor il-Ministru Karmenu Abela, li nħatar Ministru fl-Uffiċċju tal-Prim Ministru. Sal-lum dan rari seħħ ħlief għall-perjodu qasir li fih Mario Demarco kien Segretarju Parlamentari għat-Turiżmu u l-Ambjent.

Robert Abela mhuwiex l-ewwel Prim Ministru li emfasizza l-ħtieġa li jingħata iktar importanza lill-iżvilupp sostenibbli. Ħadd minnhom, imma, ma rnexxielu!

It-terminu “żvilupp sostenibbli” huwa l-iktar wieħed mit-termini fid-dizzjunarju politiku li huma użati ħazin. Il-lingwaġġ politiku użat kważi qatt ma jasal biex ifisser u jispjega li l-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli hi politika li tħares fit-tul: li kontinwament, huma u jittieħdu d-deċiżjonijiet, tagħti każ il-ġenerazzjonijiet futuri.

Il-gvernijiet ma jagħtux importanza biżżejjed lill-iżvilupp sostenibbli għax din m’hiex biss dwar illum imma hi ukoll dwar għada. Hi dwar kif il-ħidma tal-lum teħtieġ li issir b’mod li ma jkunx ippreġudikat għada u l-ġenerazzjonijiet futuri. Għada min rah? L-interess ta’ bosta minnhom iwassal sa ħames snin, jiġifieri sal-elezzjoni ġenerali li jmiss.

Dan hu punt li saħqet dwaru Gro Harlem Brundtland, Norveġiża u soċjalista demokratika li kienet Prim Ministru ta’ pajjiżha. Fir-rapport li hi ħejjiet għall-Ġnus Magħquda snin ilu dwar l-ambjent u l-iżvilupp, intitolat Our Common Future, emfasizzat li “Naġixxu b’dan il-mod għax nafu li mhu ser jiġri xejn: il-ġenerazzjonijiet futuri ma jivvutawx; m’għandhomx poter politiku jew finanzjarju; ma jistgħux jeħduha kontra d-deċiżjonijiet tagħna.”

Il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli mhix biss dwar l-ambjent: hi dwar kif inħarsu b’mod integrat lejn il-politika ambjentali, ekonomika, soċjali u kulturali. Tfisser li l-ħidma tagħna jeħtieġ li tħares fit-tul u li simultanjament trid tkun kompatibbli man-natura, l-ekonomija, l-iżvilupp uman u l-kultura tagħna.

L-iżvilupp sostenibbli hu dwar kif nistgħu f’kull ħin inkunu f’armonija ma’ dak li aħna mdawrin bih. Il-ħin kollu, u mhux biss meta jaqbel. Tirrikjedi s-sinkronizzazzjoni tal-politika kulturali, soċjali, ambjentali u ekonomika. Għax il-ħarsien tad-dinjità umana, l-apprezzament tal-wirt kulturali u l-ħarsien ambjentali huma essenzjali daqs l-iżvilupp ekonomiku.

Fil-qafas globali, kif ukoll Ewropew, il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli tfisser ukoll l-implimentazzjoni tal-miri dwar l-iżvilupp sostenibbli approvati mill-Ġnus Magħquda: 17-il mira imfissra f’169 oġġettiv. Din hi l-Aġenda Globali 2030 li dwarha l-Unjoni Ewropea ħadmet ħafna biex tkun maqbula mill-komunità internazzjonali. Filwaqt li l-Aġenda 2030 hi importanti kollha kemm hi, partijiet minnha għandhom importanza ikbar għalina f’Malta.

Ħu, per eżempju, l-immaniġjar tal-ilma. Hu essenzjali li nifhmu li huwa meħtieġ li r-riżorsa tal-ilma nieħdu ħsiebha sewwa u li l-użu li nagħmlu minnha jkun wieħed sostenibbli. Sfortunatament, sal-lum, l-immaniġjar tal-ilma f’Malta huwa kkaratterizzat minn doża mhux żgħira ta’ inkompetenza. Hemm aċċess kważi bla kontroll għall-ilma tal-pjan filwaqt li kwantità kbira ta’ ilma tax-xita jintrema l-baħar: kemm direttament permezz tal-mini li tħaffru għal dan l-iskop kif ukoll permezz tas-sistema tad-drenaġġ. Ir-regoli dwar il-ġbir u l-ħażna tal-ilma tax-xita applikati mill-awtoritajiet għal bini u żvilupp ġdid ħafna drabi mhumiex osservati. L-awtoritajiet ftit li xejn jagħtu kas.

Il-politika dwar it-transport hi qasam ieħor fejn l-ippjanar li ma jħarisx fit-tul jeħtieġ li jkun sostitwit billi tkun applikata l-politika ta’ żvilupp sostenibbli. Il-Pjan Nazzjonali tat-Trasport, li jibqa’ fis-seħħ sal-2025, jiġbdilna l-attenzjoni tagħna li nofs il-vjaġġi li nagħmlu bil-karozzi privati jdumu inqas minn kwarta. Dan jindika li inizjattivi biex ikun imrażżan it-traffiku fuq livell lokali u reġjonali jista’ jindirizza b’mod effettiv il-konġestjoni tat-traffiku fit-toroq tagħna bil-vantaġġ doppju ta’ titjib fil-kwalità tal-arja fejn din hi l-iktar meħtieġa.

Il-Pjan Nazzjonali tat-Transport jgħidilna li f’dan il-qasam, tul is-snin, ftit li xejn ħarisna fit-tul. Dan wassal, jgħidilna l-pjan, għal nuqqas ta’ direzzjoni strateġika u bħala riżultat ta’ dan żviluppajna l-inkapaċità li jkunu indirizzati materji diffiċli bħalma hi dik li tikkonċerna t-tnaqqis tal-karozzi privati. Min-naħa l-waħda għandna dan il-ħsieb sostenibbli dwar l-ippjanar tat-trasport, imma imbagħad min-naħa l-oħra l-Gvern ġie jaqa’ u jqum u għaddej bi programm ta’ nfieq sostanzjali fl-infrastruttura tat-toroq bl-iskop li tiżdied il-kapaċità tagħhom u bil-konsegwenza li d-dipendenza tagħna fuq il-karozzi tibqa’ tiżdied.

Dan kollu żejt fil-bażwa għax ġie ippruvat tul is-snin, bi studji li saru f’diversi pajjiżi, illi l-iżvilupp tas-sistema tat-toroq ma tnaqqasx il-konġestjoni tat-traffiku, imma isservi biss biex il-problema tkun posposta inkella tiċċaqlaq minn żona għall-oħra.

L-affarijiet huma agħar fil-qasam tal-ippjanar għall-użu tal-art. Gvernijiet suċċessivi wrew li ma kienux kapaċi jrażżnu l-iżvilupp esaġerat. B’wiċċ ta’ qdusija artifiċjali t-tmexxija politika tiddeskrivi lilha nnifisha bħal ħbieb tan-negozji (business friendly) inkella, kif smajna din il-ġimgħa ħbieb tas-suq (market friendly) u dan biex jippruvaw jiġġustifikaw in-nuqqas ta’ azzjoni adegwata. Qalulna li l-industrija tal-bini tant ħolqot impjiegi li qed tikkontribwixxi b’mod effettiv għal titjib fil-kwalità tal-ħajja.

Imma, kif bla dubju nafu lkoll, l-industrija tal-kostruzzjoni kienet fuq quddiem nett tkattar il-ħsara lill-pajjiż permezz ta’ żvilupp esaġerat bil-pretensjoni li l-ħsara ambjentali ikkawżata minnhom nagħmlu tajjeb għaliha aħna, l-bqija. Sfortunatament, ġew mgħejjuna minn gvernijiet suċċessivi li kontinwament fittxew kif jagħmluhielhom iktar faċli biex igawdu l-frott ta’ ħidmiethom. L-ippjanar tal-użu tal-art kif ipprattikat f’pajjiżna mhux sostenibbli u iktar ma jkun imrażżan malajr, ikun aħjar għal kulħadd.

In-nuqqas tal-politika għall-iżvilupp sostenibbli tinħass prattikament fl-oqsma kollha. Jeħtieġ li llum qabel għada nħarsu fit-tul f’kull deċiżjoni li tittieħed. Kien pass tajjeb, pass ‘l-quddiem li r-responsabbilta politika għall-iżvilupp sostenibbli marret lura f’Kastilja, fl-Uffiċċju tal-Prim Ministru. Imma dan għandu jkun biss l-ewwel pass. Il-bidu, segwit minn hafna iktar passi.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 19 ta’ Jannar 2020

The politics of sustainable development

The politics of sustainable development is a matter for the Prime Minister’s direct consideration as it is wide-ranging and concerns all areas of policy.

It is quite interesting that once more sustainable development has taken up residence at Castille, being the responsibility of Minister Carmelo Abela, who has been appointed as a Minister within the Office of the Prime Minister. This was very rarely the case to date except in the short period during which Mario de Marco was Parliamentary Secretary for Tourism and the Environment.

Robert Abela is not the first Prime Minister who has emphasised the need to give much more importance to sustainable development. To date, however, none of them has delivered.

Sustainable development is one of the most abused and mis-used terms in the political lexicon. Political discourse continuously fails to project the politics of sustainable development as having a long-term view and continuously factoring future generations in the decision-taking process.

Governments do not give sufficient importance to sustainable development as this is not just about today. It is rather about how today’s activity should not prejudice tomorrow and future generations. This is not sufficiently on the radar of today’s politicians. Their interest, generally, does not span more than five years: that is until the next general election.

This is a point underlined by former Norwegian social democrat Prime Minister Gro Harlem Brundtland in her seminal UN Report Our Common Future who emphasised that “We act as we do because we can get away with it: future generations do not vote; they have no political or financial power; they cannot challenge our decisions.

The politics of sustainable development is not just a matter of environmental concern: it involves a holistic consideration of environmental, economic, social and cultural policy. It signifies that our actions must have a long-term view and be simultaneously compatible with the forces of nature, the economy, human development and our culture.

Sustainable development is about living in harmony with all that surrounds us, at all times, not just when it suits us. It requires the synchronisation of cultural, social, environmental and economic policy. Shielding human dignity, appreciating our culture and environmental protection are as essential as economic development.

Within a global and EU framework the politics of sustainable development also involves following and implementing the UN Sustainable Development Goals: 17 goals and the associated 169 targets. This is the global 2030 Agenda to which the European Union contributed substantially. While the whole 2030 Agenda is important, some aspects of it are relatively more important on a local level.

Consider water management, for example. It is imperative that we realise that we need to manage our water resources in a sustainable manner. To date gross incompetence has characterised water management in Malta. Access to the water table is still substantially a free for all, while storm water is mostly dumped into the sea, either directly or through the public sewer system. Rules for rainwater harvesting within the framework of land use planning are more honoured in the breach, without the authorities taking the minimum of enforcement action.

Transport policy is another area where short-term planning needs to give way to the politics of sustainable development. The National Transport Master Plan which runs until 2025 draws our attention that 50 per cent of private car journeys involve trips that are shorter than 15 minutes. This indicates that taking initiatives to reduce vehicular traffic at a local and regional level would be of considerable help in addressing road congestion and improving air quality where it matters most.

The National Transport Master Plan emphasises that the approach to transport planning and policy in Malta has, to date, generally been short-term in nature. This “has resulted in the lack of strategic direction and the inherent inability to address difficult issues such as private vehicle restraint.” On the one hand we have this “written” sustainable approach to transport policy, yet on the other hand government has embarked on an unsustainable spending spree of infrastructural development to increase the capacity of our roads, as a result ensuring that car-dependency continues unabated.

Addressing traffic congestion through expanding the road network only results in shifting the problem: either physically to another area, or else moving it in time.

The cherry on the cake is land use planning. Successive governments have been unable to restrain overdevelopment.

Sanctimoniously they describe themselves as being business friendly or market friendly to try and justify their lack of adequate action. The building industry, we are repeatedly told, creates so much jobs that it “contributes to the quality of life”.

As we are all well aware the construction industry has been a major force in ruining this country through over-development and through expecting us to foot their environmental bills. Unfortunately, they have been aided by successive governments who continuously seek ways to make it easier for the industry to plunder their way through. Land use planning is clearly unsustainable and the sooner it is restrained the better for all.

Sustainable development is conspicuous by its absence in practically all areas of policy. The politics of sustainable development still needs to be ingrained in the day-to-day policy-making structures. Assigning political responsibility for sustainable development to a Minister in the Office of the Prime Minister could be a good first step forward. However, there is still a long way to go.

published in the Malta Independent on Sunday : 19 January 2020

Il-Korruzzjoni m’għandhiex kulur

Id-dibattitu dwar il-korruzzjoni fil-gżejjer Maltin ma jispiċċa qatt. Il-korruzzjoni m’għandhiex kulur u tiddependi ħafna fuq kultura ta’ klijenteliżmu u fuq istituzzjonijiet dgħajfa jew imdgħajfa. Sfortunatament, ma teżisti l-ebda rieda politika biex dan ikun indirizzat.

Ma tidher l-ebda azzjoni ċara u konkreta li tikkorrispondi mad-diskors pubbliku u ma jaqta’ xejn dwar tolleranza żero għall-korruzzjoni.

Ir-resistenza tal-Ministri Edward Scicluna, Konrad Mizzi u Chris Cardona biex tinfetaħ inkjesta kriminali minn maġistrat dwar l-allegazzjonijiet tal-kompliċità kriminali tagħhom in konnessjoni mal-ftehim tal-Vitals Global Healthcare dwar l-isptarijiet ma tinftiehemx. Prim Ministru b’tolleranza żero għall-korruzzjoni kien jitlob l-inkjesta hu stess. Inkella kien ikun minn ta’ quddiem biex jappoġġja t-talba li saret.

Kieku l-Partit Laburista kellu tolleranza żero għall-korruzzjoni ilu li bagħat lil Konrad Mizzi u lil Keith Schembri jixxejru. Il-fatt li l-mexxej Laburista Joseph Muscat ma aġixxiex b’dan il-mod ifisser li hu dispost li jagħlaq għajnejh għall-irregolaritajiet li jagħmlu ta’ madwaru. F’dawn iċ-ċirkustanzi, Partit Laburista b’tolleranza żero għall-korruzzjoni kien jiġbed widnejn il-mexxej tiegħu u jwissieh li jiemu magħduda jekk ma jibdilx triqtu. Il-fatt li l-Partit Laburista ma għamel xejn minn dan ifisser ħaġa waħda: li korruzzjoni hi tollerata.

Ikun għaqli jekk niftakru illi fl-istadji inizzjali tal-iskandlu magħruf bħala Panama Papers diversi membri tal-Grupp Parlamentari tal-Partit Laburista irreaġixxew għal dan kollu bil-bibien magħluqa.

F’April u Mejju tal-2016 kienet ħarġet l-istorja li mhux il-Partit Laburista kollu hu illuppjata dwar allegazzjonijiet ta’ korruzzjoni. Id-dibattitu intern, kif irrappurtat fil-medja, kien imqanqal, imma ma wassal għall-ebda azzjoni konkreta.

Il-Partit Nazzjonalista, għalkemm fl-Opposizzjoni, ma jistax ikun alternattiva għal dan għax minkejja li l-kritika tiegħu hi korretta mhuwiex kredibbli.

Il-Partit Nazzjonalista eleġġa mexxej li ftit li xejn jispira fiduċja fost il-pubbliku. Primarjament dan hu minħabba l-informazzjoni li toħroġ minn rapporti investigattivi dwaru ppubblikati minn Daphne Caruana Galizia, informazzjoni li turi kif diversi drabi ma aġixxiex b’mod korrett. Il-politku ma’ għandux il-possibilità li jagħżel meta jixgħel is-switch tal-imġieba etika. L-imġieba tal-politiku meta ma jkunx taħt il-lenti tal-opinjoni pubblika hi l-iktar indikattiva dwar x’isarraf. Il-kaz ta’ klijenti tal-uffiċju legali ta’ Adrian Delia li bbenefikaw minn dħul minn briedel f’Londra huwa eżempju prattiku ta’ dan. Meta l-informazzjoni kienet ippubblikata Delia fetaħ libell imma wara mhux biss irtirah imma ma ħa l-ebda passi alternattivi biex jisganċa ruħu minn dak li ntqal bl-iswed fuq l-abjad dwaru.

L-istess għandu jingħad dwar ix-xhieda ġuramentata tad-Deputat Nazzjonalista Claudio Grech dwar l-iskandlu taż-żejt liema xhieda ngħatat quddiem il-Kumitat Parlamentari għall-Kontijiet Pubbliċi. Dakinnhar Grech qal li ma kienx jiftakar jekk qatt iltaqa’ ma’ George Farrugia, il-moħħ wara l-iskandlu u li wara ngħata l-maħfra biex jikxef kollox. Il-Kap tal-PN ta’ dakinnhar, Simon Busuttil, bl-ebda mod ma rreaġixxa għal din l-imġieba. Ma ttieħdu l-ebda passi kontra Claudio Grech mill-PN f’dan il-kaz li bosta jqisuh bħala li pprova jevita li jikxef informazzjoni ta’ relevanza għal għarfien aħjar ta’ fatti tal-iskandlu.

Fid-dawl ta’ nuqqas ta’ kredibilità, meta l-Opposizzjoni Parlamentari (kif kostitwita illum) titkellem, l-impatt ta’ dak li tgħid bi kritika tal-Gvern ftit hu effetttiv.

Dan nistgħu narawh ukoll fid-dawl ta’ każi ta’ governanza ħażina li jikkomunikaw messaġġ wieħed: il-PL u l-PN huma pezza waħda. Eżempju ċar ta’ dan hu l-kaz tal-involviment ta’ Mario Demarco fin-negozjati kuntrattwali tad-dB fil-kwalità tiegħu ta’ konsulent legali tal-Grupp dB, meta fl-istess ħin kien Viċi Kap tal-Opposizzjoni u kelliemi għall-Finanzi. Għalkemm Mario Demarco għamel apoloġija pubblika dwar dan meta l-qiegħa kienet saħnet, il-ħsara li seħħet kienet sostanzjali. Il-messaġġ ċar li ġie kkomunikat dakinnhar kien li l-aħjar elementi tal-Opposizzjoni Parlamentari ma kinux kapaċi jiddistingwu bejn l-obbligi pubbliċi u l-interessi privati tagħhom.

Ikun opportun ukoll li niftakru fid-diversi rapporti tal-Awditur Ġenerali dwar abbuż minn propjetà pubblika meta din kienet responsabbiltà politika tad-deputat Jason Azzopardi. Il-PN fl-ebda ħin ma esiġa li Azzopardi jerfa’ r-responsabbiltà politika għall-frejjeġ li ħalla warajh.

Il-governanza ħażina u l-korruzzjoni huma kuġini. Waħda twassal għall-oħra. Xi minn daqqiet hemm min jitfixkel waħda mal-oħra.

Alternattiva Demokratika dejjem kienet ċara. Dejjem kellna tolleranza żero kemm għall-korruzzjoni kif ukoll għall-governanza ħażina. Sfortunatament, la l-PN u l-anqas il-PL ma jistgħu jgħidu l-istess.

ippubblikat fuq Illum : Il-Ħadd 17 ta’ Novembru 2019

 

 

 

Corruption is colour-blind

The debate on local corruption is never-ending. Corruption is colour-blind and is heavily dependent upon a clientelist culture, as well as on the existence of weak or weakened institutions. In addition, unfortunately, there is currently no political will to address either.

The never-ending public utterances on zero-tolerance to corruption are not matched with clear-cut action.

The resistance by Cabinet Ministers Edward Scicluna, Konrad Mizzi and Chris Cardona to the initiation of a magisterial criminal inquiry into the allegation concerning their criminal complicity in the Vitals Global Healthcare Hospitals deal is mind-boggling. A Prime Minister with a zero-tolerance to corruption would have requested the inquiry himself. Alternatively, he should have been the first to support the NGO-requested investigation.

A Labour Party which has a zero-tolerance to corruption would have sent Konrad Mizzi and Keith Schembri packing ages ago. The fact that Labour leader Joseph Muscat did not so act signifies that he is willing to turn a Nelson eye to his colleagues’ misdemeanours. In these circumstances a corruption zero-tolerant Labour Party would have given notice to its leader that his days are numbered if he does not change his ways. The fact that the Labour Party did not so act gives one clear message: it is corruption-tolerant.

It would be pertinent to point out that, in the initial stages of the Panama Papers debate, various members of the Labour Party Parliamentary group reacted behind closed doors. Way back in April and May of 2016, leaks in the media had indicated that not all of the Labour Party is anesthetised in its reactions to allegations of corruption. The internal debate, as then reported, was fierce, but it did not lead to concrete action.

The Nationalist Party, although in opposition, is no alternative to all this, as its criticism, though correct, is not credible.

The Nationalist Party has elected a leader who does not inspire much confidence in the public, primarily as a result of the investigative reports published by Daphne Caruana Galizia which unearthed information that illustrated the various instances in which he acted unethically. Holders of political office have no choice as to when to switch on to an ethical behaviour mode. Their behaviour when they were not under the glaring spotlight of public opinion is most indicative of their ethical worth. A case in point is Adrian Delia’s legal representation of clients benefitting from earnings from London-based brothels in respect of which published information he instituted legal action that he later withdrew. Subsequently he took no action which disproves anything that was published about this brothel business.

Likewise, no action was taken in respect of the sworn testimony of senior PN Member of Parliament Claudio Grech when giving witness in front of the Public Accounts Committee in its inquiry on the oil scandal. Grech had then stated that he did not recollect if he had ever met George Farrugia, the prime mover in the oil scandal, who was eventually pardoned to reveal all. The then PN leader, Simon Busuttil, had not reacted to this behaviour and no action whatsoever was initiated against Claudio Grech by the PN in what most consider a case of avoiding spilling information of relevance.

In view of its lack of credibility, whenever the Parliamentary Opposition – as presently constituted- speaks up, the impact of what has been revealed about Government’s dubious practices is severely diluted.

This could be viewed also with reference to serious issues of bad governance which communicate one clear message: they are cut from the same cloth. A case in point is Mario Demarco’s involvement in the dB contract negotiations as legal advisor to the dB Group, at a time when he was Deputy Leader of the Opposition and its spokesperson on Finance. Though Mario Demarco issued a public apology when the matter made headlines, the damage done was substantial. The clear message conveyed was that the better elements of the Parliamentary Opposition are incapable of drawing a line between their public duties and their private interests.

We may also deem it fit to remember the various reports issued by the Auditor-General on the mis-management of government property. At the time, this was the political responsibility of the Hon Jason Azzopardi but at no time was he asked by his party to shoulder political responsibility for the mess that he left behind.

Bad governance and corruption are cousins; one leads to the other and at times one is easily mistaken for the other.

At Alternattiva Demokratika we have always been clear: we are zero-tolerant in respect of both corruption and bad governance. Unfortunately, the same cannot be said of the PN and the PL.

published on The Malta Independent on Sunday: 17 November 2019

The Guardian of Future Generations

The politics of sustainable development advocates a long-term view. The familiar Brundtland definition put forward in Our Common Future – the concluding report of the World Commission on Environment and Development in 1987 – is clear enough: meeting the needs of the present without compromising the needs of future generations to meet their own needs. (Gro Harlem Brundtland is a former Norwegian Social Democrat Prime Minister.)

This definition has been quoted quite often, but when it comes to its implementation, matters generally develop on a different path. Short-term needs take over, making a mockery of all declarations in favour of sustainable development. Way back in 1987,
Brundtland sought to drawn our attention to this. In fact, her report emphasises the fact that:  “We act as we do because we can get away with it: future generations do not vote; they have no political or financial power; they cannot challenge our decisions.”

This was the reason why, on behalf of Alternattiva Demokratika, way back in 2012 I  proposed the setting up of a Guardian of Future Generations – a proposal that had originally been presented by Malta at the preparatory meetings for the Rio Earth Summit in 1992 and which was taken on board by Mario de Marco, then Environment Minister.

The position was set up as part of the provisions of the Sustainable Development Act of 2012 but unfortunately, since day one, not enough resources have been made available in order that the Guardian of Future Generations may act today on behalf of a better tomorrow.

Chev. Maurice Mizzi, who currently heads the Guardian of Future Generations, recently issued a statement which gave the thumbs down to the dB-ITS project at Pembroke. Chev. Mizzi emphasised that it was the lack of a masterplan for the area that justified applying the breaks to the project at this point in time. He further stated that there was a need for all authorities to place more value on the views of the common citizens, so that they are empowered to ensure that their rights, as well as their quality of life, are properly protected.

Without in any way diminishing the positive step taken by the Guardian of Future Generations in respect of the dB-ITS project, I would respectfully point out that we have not heard much more from that end. The list of responsibilities of the Guardian is long and if acted upon, would make the Guardian much more than a post of symbolic value, as described by the local press recently.

The list of responsibilities of the Guardian are grouped in the legislation under ten headings ranging from the promotion of sustainable development advocacy across national policy making, legislation and practices, to encouraging sustainable development within the private sector right and up to the need to direct the focus of the Office of the Prime Minister to safeguard future generations.

After six years of existence it is about time that the Guardian of Future Generations stands up on its feet and speaks out loud and clear on all matters that will have an impact on future generations. Unfortunately, so far it has rarely spoken up, apart from regarding the db-ITS project statement. This is certainly not enough. I have no doubt that the Guardian would like to do more, but it cannot because it has been deprived of resources – which has been the situation since it was created.

The Guardian of Future Generations has a lot of potential which is as yet undeveloped. The time for taking action is ripe.

 

published in The Independent on Sunday : 14 October 2018

Il-PN u l-governanza tajba

Bħalissa fil-PN kulħadd qiegħed jgħid tiegħu dwar l-għażliet politiċi li għamel il-PN meta kien immexxi minn Simon Busuttil. Busuttil issa ilu ftit li telaq it-tmexxija, meta warrab biex refa’ r-responsabbiltá politika għat-telfa elettorali massiċċa ta’ Ġunju 2017.

Ir-riżultat tal-inkjesta maġisterjali dwar Egrant, li ma sabet l-ebda prova tal-involviment tal-familja Muscat f’din il-kumpanija, hi parti minn dan ix-xenarju. Għax ma tistax titkellem dwar il-korruzzjoni mingħajr ma jkollok f’idejk il-minimu ta’ provi.

Niftakru ftit dwar it-tlett kumpaniji li kienu nħolqu fil-Panama. Tnejn minnhom kienu identifikati ta’ min kienu: ta’ Keith Schembri u Konrad Mizzi. Dwar it-tielet waħda kien hawn ħafna għidut sakemm f’April tal-2017 fuq il-blog ta’ Daphne Caruana Galizia kienet ħarġet l-allegazzjoni miktuba għall-ewwel darba li tassoċja lil Michelle Muscat mat-tielet kumpanija, l-Egrant.

Il-PN kien għamilha fatta – mhux biss Simon Busuttil – u kważi b’vuċi waħda kien hemm ripetizzjoni ta’ din l-allegazzjoni daqs li kieku kienet skoperta tagħhom. Dakinnhar ma smajt lil ħadd mill-PN jgħid fil-pubbliku kliem differenti. Fi ftit kliem ir-responsabbiltá politika kienet waħda kollettiva.

Kienet Alternattiva Demokratika biss li applikat il-brejkijiet. Fil-fatt f’artiklu ippubblikat f’Illum nhar l-24 t’April 2017, intitolat Pilatu fid-dawl tax-xemx jiena għidt hekk : “li tkun moralment konvint li l-istorja hi korretta mhux biżżejjed. Din l-istorja teħtieġ il-konferma li tiġi mill-provi tad-dokumenti u mhux mid-dimostrazzjonijiet. Għax fuq id-dokumenti hi mibnija. Allura hemm obbligu li dawn id-dokumenti tant bażiċi jaraw id-dawl tax-xemx.

Id-dokumenti qatt ma rajnihom sakemm sabu ruħhom għand il-Maġistrat li ikkonkluda li huma foloz.

Ovvjament hemm ħafna spjegazzjonijiet li jeħtieġ li jsiru. Fosthom hemm bżonn ikun magħruf is-sors tad-dokumenti foloz. Minn fejn ġew. Imma probabbilment qatt ma nkunu nafu għax is-sors tal-ġurnaliżmu hu protett. Dejjem sakemm Pierre Portelli ma tmissux il-kuxjenza u jikxef lil min daħħlu fi sqaq.

Il-ġlieda tal-PN favur il-governanza tajba dejjem kienet waħda difettuża.

Niftakar ċar qiesu l-bieraħ waqt l-unika laqgħa li Alternattiva Demokratika kellha mat-tmexxija tal-PN dwar il-possibilitá ta’ alleanza pre-elettorali konna iddiskutejna l-kredibilitá tal-PN dwar dan. Min-naħa ta’ Alternattiva Demokratika konna tlabna spjegazzjoni mill-PN għal numru ta’ issues li kienu jitfgħu dell sostanzjali fuq dak kollu li l-Partit Nazzjonalista kien qed jgħid dwar il-ħtieġa ta’ governanza tajba.

Tlabna spjegazzjoni dwar ħames każi li dwarhom diġa ktibt diversi drabi u ċjoe : Beppe Fenech Adami u r-rwol tiegħu fuq kumpanija Capital One Investment Group/Baltimore Fiduciary Services, Claudio Grech u l-iskandlu taż-żejt u l-fatt li ma kienx jiftakar jekk qatt iltaqax ma George Farrugia, il-każ tal-invoices foloz bejn il-Grupp dB u l-PN, il-kunflitt ta’ interess ta’ Mario de Marco bejn l-obbligi parlamentari tiegħu u l-fatt li kien konsulent legali ewlieni tal-grupp dB, u l-applikazzjoni ta’ Toni Bezzina għal villa ODZ għalih meta l-PN kien qed imexxi l-quddiem politika ambjentali differenti.

L-ispjegazzjoni li tlabna ma ingħatax għax weħilna fuq affarijiet oħra. Imma dan hu it-track record tal-PN dwar il-governanza tajba. Li l-Partit Laburista hu agħar minn hekk ma hi tal-ebda konsolazzjoni!

“Tradituri” f’nofshom

Waqt li n-Nazzjonalisti huma ppreokkupati bit-“tradituri” f’nofshom, it-tmexxija tal-partit tidher li hi inkwetata li l-partit hu maqtugħ mir-realtá, kif fil-fatt hu!

Il-Partit Nazzjonalista mhux ser ikun iktar partit ta’ elitisti – dawk b’imneħirhom imxammar – iddikjara Dottor Adrian Delia. Wieħed dejjem jista’ jipprova jagħmel dan: ir-riżultati jkun jista’ jarahom kulħadd.

Il-Partit Nazzjonalista, qal Dottor Adrian Delia, għandu joffri leħen għan-nies f’kull qasam tal-ħajja. Inkluż forsi, vuċi għat-“tradituri” ukoll!

It-taqlib li għaddej minnu l-PN hu kbir. Qed ngħid taqlib, mhux tibdil. Prinċipalment passi lura. Huwa ċar li l-ftit passi żgħar ‘il-quddiem li saru taħt it-tmexxija ta’ Simon Busuttil ftit li xejn kellhom aċċettazzjoni mill-membri tal-PN fil-livelli kollha. Bosta jidher li qisuhom bħala imposizzjoni: il-politika tal-inklussivitá għadha mhix parti mil-lingwaġġ aċċettat mill-PN u wisq inqas mill-politika mħaddna. Diversi fil-PN, sfortunatament, għadhom imxennqin għall-għeruq fundamentalisti.

Kultant nisimgħu xi leħen maħnuq ifakkarna fl-għajta tal-bieraħ “religio et patria”. Għajta li tistona f’kuntrast mal-pluraliżmu etiku u l-identitá Ewropea mħaddna minn sezzjonijiet dejjem jikbru tas-soċjetá Maltija illum. Jidher li l-PN ma tgħallem xejn mill-esperjenzi riċenti tiegħu b’mod partikolari mid-diskors u l-atteġġjamenti fundamentalisti tat-tmexxija ta’ Lawrence Gonzi.

L-ebda partit politku ma jista’ jingħalaq fih innifsu u ma jagħtix kaz ta’ dak li qed jiġri madwaru. Il-valuri tas-soċjetá li qed naħdmu fiha qegħdin fi stat ta’ trasformazzjoni kontinwa, kultant mgħaġġla ħafna, u dan għandu jkun rifless ukoll fil-mod li bih nagħmlu l-poltika. Il-PN illum qed iħallas il-prezz politiku għax fil-passat riċenti dan ma għarfux. Jidher li anke fil-preżent hu deċiż li jibqa’ għaddej fl-istess triq żbaljata.

Instigat minn persuni bħal Edwin Vassallo, il-Membru Parlamentari mill-Mosta li bħal Don Quixote kontinwament ikollu viżjonijiet ta’ mtieħen ineżistenti, il-PN tilef opportunitá oħra meta l-Parlament kellu quddiemu l-abbozz ta’ liġi dwar il-vjolenza domestika. Kif spjegali wieħed mill-Membri Parlamentari tal-PN, il-grupp parlamentari tal-PN kien diġa ivvota favur l-abbozz ta’ liġi dwar id-Vjolenza Domestika kemm fl-istadju ta’ l-ewwel qari kif ukoll fl-istadju tat-tieni qari. Kien biss meta Edwin Vassallo tfixkel minħabba l-viżjoni tal-imtieħen tiegħu li nbidel il-ħsieb u kulħadd fil-grupp parlamentari telaq għal rieħu.

Issa l-PN għamel pass ieħor. Ittimbra “tradituri” lil dawk li kellhom il-kuraġġ li jsemmgħu leħinhom u li ma jibqgħux imxekkla mill-irbit tal-fundamentaliżmu.

L-attitudnijiet tal-lum imorru lura għall-posizzjoni ta’ prinċipju li ħadet Therese Commodini Cachia li irrifjutat li ssegwi l-posizzjoni tal-Opposizzjoni kontra l-Ordni għal Standard Nazzjonali dwar il-leave għall-prokreazzjoni medika assistita f’Ottubru 2017.

Tmien membri parlamentari tal-PN u ċioe Claudette Buttigieg, Chris Said, Simon Busuttil, Karol Aquilina, Mario De Marco, Karl Gouder, Jason Azzopardi u Therese Commodini Cachia bħala riżultat tal-vot ħieles tal-Opposizzjoni appoġġaw l-abbozz ta’ liġi dwar il-Vjolenza Domestika bil-bqija tal-grupp parlamentari jivvota kontra.

Biex ikompli jgħaxxaqqa, il-Kap tal-Opposizzjoni, wara li spiċċat din il-kummiedja ddikjara li l-abbozz ta’ liġi approvat, li jimplimenta l-Konvenzjoni ta’ Istanbul, ikun wieħed minn ta’ l-ewwel li meta l-PN ikun fil-Gvern jitħassar. Mid-dehra Dottor Delia mhux jirrealizza li bi kliemu qiegħed jimbotta dak il-jum (li l-PN ikun fil-Gvern) ħafna iktar il-bogħod. Possibilment li l-Kabinett Nazzjonalista li jmiss għadu l-anqas biss twieled!

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 13 ta’ Mejju 2018

“Traitors” in their midst

While the PN rank and file are preoccupied with the “traitors” in their midst, the PN leadership is apparently worried that the party is out of touch with reality, as indeed it is.

The PN will no longer be a party of the elite, declared Dr Adrian Delia. Well, one can always try to achieve that: the results so far are there for all to see.

The party, said Dr Delia, would offer a voice to people at all levels of society –  presumably a voice for “traitors” too!

To say that the Nationalist Party is in a state of turmoil would be a gross understatement. It is now clear to everyone that the very few steps forward made by the PN under Simon Busuttil’s leadership were never accepted by either the PN MPs or by its rank and file. Most considered them an imposition: the politics of inclusivity has not yet made it to the PN political lexicon. Most of the PN, unfortunately, still yearns for its anachronistic fundamentalist roots.

The PN’s perennial motto religio et patria is in stark contrast to the ethical pluralism and Europeanisation embraced by ever-increasing sections of Maltese society. The PN has apparently learned nothing from its recent experiences, most notably when Lawrence Gonzi’s fundamentalist discourse ruled the day. No political party can ignore the rapid changes in our society. The values of our society are in a state of constant transformation, at times at a very fast pace, and this should be reflected in the way in which we do politics. The PN today is paying the political price for failing to recognise this fact and acting accordingly.

Prodded by the likes of Edwin Vassallo, the Mosta MP who constantly has Don Quixotic visions of non-existent windmills, the PN missed another opportunity when the Domestic Violence Bill came up before Parliament. As one PN MP explained to me, the PN Parliamentary Group voted in favour of the Domestic Violence Bill at both first and second reading stage, until Edwin Vassallo panicked due to his vision of windmills, as a result torpedoing his own parliamentary group.

The PN has now gone one step further. They are labelling as “traitors” those who have the courage to stand up and be counted, free from the shackles of fundamentalism.

The current attitudes can be traced to the uncompromising stance taken by Therese Commodini Cachia, who did not support the Opposition’s stand against the National Standard Order in relation to Leave for Medically Assisted Procreation way back in October 2017.

As a result of the Opposition free vote, eight PN MPs – namely Claudette Buttigieg, Chris Said, Simon Busuttil, Karol Aquilina, Mario De Marco, Karl Gouder, Jason Azzopardi and Therese Commodini Cachia – supported the Domestic Violence Bill with the remaining members of the PN Parliamentary Group voting against.

To crown this comedy of errors, the Leader of the Opposition further declared that the approved Domestic Violence Bill implementing the Istanbul Convention, would be one of the first that he would repeal on taking office. Apparently Dr Delia is not aware that his utterances have pushed that day (when he assumes office) further into the future.  It is possible that the members of the next PN-led cabinet have not even been born yet!

published in The Malta Independent on Sunday : 13 May 2018

F’Pembroke, il-proġett ta’ Silvio Debono : konsultazzjoni ta’ bil-fors?

 

Nhar it-12 ta’ Jannar 2018 l-Awtorità tal-Ambjent u r-Riżorsi fetħet il-proċess ta’ konsultazzjoni pubblika dwar l-impatti ambjentali tal-proġett f’Pembroke fuq is-sit magħruf bħala tal-ITS. Fi ftit kliem il-proġett kontroversjali ta’ Silvio Debono tas-Seabank Group tal-Mellieħa.

Niftakru fil-kontroversja ta’ madwar sena ilu fejn kien sar magħruf li t-team legali ta’ Silvio Debono kien immexxi minn Mario de Marco, sal-2013 Ministru għall-Ambjent.

Il-perjodu ta’ konsultazzjoni ambjentali ser jibqa’ sejjer sat-12 ta’ Frar 2018, imma oqgħodu attenti u ngħidilkom għaliex.

Fost il-kwantità kbira ta’ rapporti li wieħed isib aċċess għalihom hemm il-Project Description Statement dwar il-proġett propost, datat April 2017 u miktub mid-ditta Landmark Architects – ditta ta’ periti immexxija mill-ex-Ministru Jesmond Mugliett.

Fil-paġna 5 ta’ dan ir-rapport insibu dawn il-kliem:

“On the 2nd of February 2017, the Government of Malta and dB San Gorg Property Limited signed the contract for the granting of the RFP site. Both the Government of Malta and dB San Gorg Property Ltd. agree that evaluation of the project development should not extend beyond the minimum time frames established by Planning Law.”

Dan, fil-fehma tiegħi ifisser ħaġa waħda: li l-proċess li jista’ jwassal għall-ħruġ tal-permess tal-iżvilupp m’għandux jittawwal. Il-minimu huwa biżżejjed, ftehmu l-Gvern u Silvio Debono.

Għalina li nsegwu u li nippruvaw nagħtu kontribut, sakemm iħalluna dan kollu jfisser pressjoni żejda.

Jekk hemm min jista’ jagħti daqqa t’id jagħmel differenza kbira. Għax jekk ser nibqgħu kulħadd jaħdem għal rasu, jiġru bina. Dan hu każ ieħor fejn il-konsultazzjoni hi finta, taparsi u ta’ bilfors.