Il-lista l-griża: id-dmugħ tal-kukkudrilli ma jsolvi xejn

Id-dmugħ tal-kukkudrilli ma jsolvi xejn

Dalgħodu indirizzajt konferenza stampa dwar il-kundanna ta’ Malta għal-lista l-griża.

Il-pajjiż jeħtieġ tindifa sħiħa, li għadha ma saritx. Għall perjodu twil il-Gvern Malti injora l-kuxjenza nazzjonali f’Malta stess, inkluż kritika interna tal-fasla tas-sistema finanzjarja ta’ Malta u l-abbużi u l-involviment kriminali ta’ uffiċċjali għolja u ta’ xi politiċi. Kellu jistenna l-kritika tal-barranin biex jiċċaqlaq?

Ninsabu mnikktin bid-deċiżjoni tal-FATF (Financial Action Task Force) li tpoġġi lil Malta fuq il-lista l-griża tagħha, minkejja li din kienet mistennija. Imma ma kienx meħtieġ li jkunu l-istituzzjonijiet barranin li jiġbdulna widnejna li l-affarijiet f’Malta mhumiex mexjin sew.  Aħna stess ilna niġbdu l-attenzjoni li l-affarijiet mhux sejrin sew fis-sistema finanzjarja.

Huwa veru li matul l-aħħar xhur ittieħedu ħafna deċiżjonijiet biex jissaħħaħ il-qafas regolatorju kontra l-ħasil tal-flus u l-kriminalità organizzata. Il-problema però hi li mhux kulħadd hu konvint li dan sar b’konvinzjoni favur tmexxija b’integrità. Għad jeżisti dubju dwar jekk dak li sar hux biss reazzjoni għas-sensittivitajiet tal-komunità internazzjonali. Għax, sfortunatament, drajna wisq għal snin twal b’istituzzjoniiet li ma jaħdmux.

Li f’daqqa waħda l-pulizija bdiet tieħu passi f’kazijiet ta’ ħasil ta’ flus ma jħassarx il-fatt li għal snin sħaħ il-korp tal-Pulizija kien miżmum milli jaġixxi billi diversi uffiċjali tiegħu kienu fil-but tal-kriminali. Huwa dan li wassal biex għal snin twal kellna infurzar żero. Dak li sa ftit ilu kien biss suspett illum il-ġurnata hu konfermat bl-ismijiet li jaf bihom kulħadd.

Kellna lill-grupp Parlamentari Laburista li irrifjuta li jikkundanna lil Konrad Mizzi u lil Keith Schembri għall-involviment tagħhom fl-iskandlu tal-Panama Papers. Dakinhar il-Parlament messu ta messaġġ qawwi favur is-serjetà. Minflok imma, ħareġ messaġġ favur il-ħmieg.

Sfortunatament, l-azzjoni kontra l-ħasil tal-flus waslet tard. Laħqet saret ħsara konsiderevoli. Il-kompliċità kriminali tal-gvern u l-istituzzjonijiet imnawwra f’dan kollu għamlet ħsara serja lill-ekonomija u lis-soċjetà. Huma dawk fil-livelli ta’ dħul aktar baxx li se jħossu l-biċċa l-kbira ta’ l-impatti negattivi ta’ dan kollu. Dawn jeħtieġu l-empatija tagħna. Għandhom bżonn l-iktar protezzjoni f’dan il-mument.

Il-Gvern u l-Oppożizzjoni matul is-snin żviluppaw dak li jsejħu “kunsens nazzjonali” dwar is-settur finanzjarju li jagħmilha possibbli għall-użu ta’ Malta bħala ċentru internazzjonali tal-evażjoni tat-taxxa. Flimkien mal-bejgħ tal-iskema taċ-ċittadinanza dan ikkontribwixxa aktar għat-tkissir tar-reputazzjoni ta’ Malta bħala ġurisdizzjoni li tista’ tkun fdata. Ir-reputazzjoni ħażina li sfortunatament għandha Malta illum fuq livell internazzjonali ma ġietx mix-xejn. Żviluppat bħala riżultat tal-fatt li l-Gvern naqas tul is-snin li jimxi sewwa. Il-messaġġ ċar li ngħata kien li l-Gvern kien jipproteġi l-kriminalità.

Il-kliem sabiħ li qed jingħad illum favur il-governanza tajba jikkuntrasta ma dak li ntqal tul is-snin passati. Il-Prim Ministru tal-lum Robert Abela dejjem enfasizza li l-Gvern immexxi minnu hu wieħed ta’ kontinwità. Wara kollox Robert Abela kien il-konsulent legali ta’ Joseph Muscat u sa ċertu punt irid jerfa’ ukoll ir-responsabbiltà politika għas-sitwazzjoni tal-lum.

Ir-responsabbiltà politika għall-qagħda attwali trid tintrefa ukoll mill-Professur Edward Scicluna eks-Ministru tal-Finanzi li kellu responsabbiltà politika dwar l-istituzzjonijiet li suppost ħadmu kontra l-ħasil tal-flus. Huwa stess preżentement hu soġġett għal investigazzjoni kriminali. Imma flok ma mar jistaħba ngħata premju  għal dak li għamel billi nħatar Gvernatur tal-Bank Ċentrali.

Ħatriet ta’ din ix-xorta jagħtu messaġġ ċar: li ma hawnx serjetà fit-tmexxija tal-pajjiż. Ikun aħjar jekk flok id-dmugħ tal-kukkudrilli dwar dak li qed jiġri issir tindifa sħiħa. Tindifa meħtieġa b’urgenza li s’issa għadha ma saritx.

Drittijiet Ambjentali bir-riforma kostituzzjonali

Il-Konvenzjoni Kostituzzjonali, meta tiġi, tkun opportunità unika biex ikunu ntrodotti drittijiet ambjentali fil-Kostituzzjoni. Dan jista’ u għandu jseħħ billi dawn id-drittijiet jinkitbu b’mod ċar u li ma jħallux lok għal miżinterpretazzjoni f’riforma li ilna nistennew żmien kbir.

Id-drittijiet ambjentali, għandhom ikunu ċari daqs id-drittijiet dwar il-propjetà. Għax il-Kostituzzjoni, b’mod pervers, filwaqt li tipproteġi drittijiet dwar il-propjetà, illum ma toffri l-ebda protezzjoni għal drittijiet ambjentali bħad-dritt għal arja nadifa inkella għal aċċess għal ilma nadif. L-anqas ma tipproteġi l-bijodiversità jew il-pajsaġġ jew kwalunkwe dritt ambjentali ieħor bħall-ħarsien tar-riżorsi naturali. Id-drittijiet tal-individwi huma b’xi mod protetti imma d-drittijiet tal-komunità l-anqas biss jissemmew.

Meta wieħed iqis li d-drittijiet tal-ġenerazzjonijiet preżenti huma kemm kemm protetti, xejn ma hemm biex niskantaw jekk il-liġi bażika tagħna tinjora lill-ġenerazzjonijiet futuri għal kollox.

Waqt li dan kollu kien għaddej, Malta, fuq livell internazzjonali nsistiet dwar il-ħarsien ta’ qiegħ il-baħar (1967), dwar il-klima (1988) u dwar il-ġenerazzjonijiet futuri (1992). Imma minkejja dawn l-isforzi fuq livell internazzjonali, ma sar l-ebda sforz lokali biex dak li nippriedkaw barra minn xtutna nipprattikawh f’artna.  

Il-Kostituzzjoni ta’ Malta, fil-Kapitlu 2 tagħha, għanda sett ta’ linji gwida biex dawn ikunu ta’ għajnuna lill-Gvern billi b’mod ġenerali jindikaw it-triq li jeħtieġ li jimxi fuqha.  Wieħed minn dawn il-prinċipji gwida huwa dwar il-ħarsien ambjentali. Dan tfassal oriġinalment fl-1964 u ġie emendat riċentement.  

Wara din il-lista ta’ linji gwida, fl-aħħar tagħhom, il-Kostituzzjoni tgħidilna li ma tistax tmur il-Qorti biex tinfurzhom!

Dan il-kapitlu tal-Kostituzzjoni huwa mfassal fuq dak li hemm fil-Kostituzzjoni tal-Irlanda u tal-Indja. Kif jispjega Tonio Borg fil-kummentarju tiegħu dwar il-kostituzzjoni ta’ Malta, l-Qorti Suprema Indjana minkejja kollox, imma, interpretat il-linji gwida fil-Kostituzzjoni Indjana bħala l-kuxjenza tal-kostituzzjoni : linja gwida tabilħaqq.  Għax x’jiswa’ li toqgħod tipprietka u tħambaq dwar il-prinċipji bażiċi u l-linji gwida jekk imbagħad iżżomhom milli jkunu infurzati?

Sfortunatament, din l-istess attitudni kienet addottata meta tfasslet leġislazzjoni dwar l-ippjanar għall-użu tal-art u dwar l-ambjent. Anke hawn wara ħafna dikjarazzjonijiet ta’ prinċipji nsibu li dwar dawn ukoll ma tistax tmur il-Qorti biex tinfurzhom.

Fis-sottomissjonijiet tagħha lill Konvenzjoni Kostituzzjonali, Alternattiva Demokratika,  ipproponiet li dan il-kapitlu fil-kostituzzjoni għandu jkun revedut b’mod li jkun assigurat li l-Gvern dejjem jimxi mal-linji gwida kostituzzjonali.   

F’pajjiżi oħra, s-soċjetà ċivili, meta meħtieġ, tieħu azzjoni legali kontra l-Gvern biex tassigura li dan jerfa’ r-responsabbiltajiet ambjentali tiegħu f’kull ħin.

Għandi f’moħħi żewġ eżempji partikolari.

L-ewwel wieħed hu dwar azzjoni legali fir-Renju Unit mill-għaqda ambjentali  Client Earth dwar il-mod kajman li bih il-Gvern Ingliż mexa fil-konfront ta’ strateġija nazzjonali dwar il-kwalità tal-arja. Il-materja spiċċat quddiem il-Qorti Suprema li f’deċiżjoni ta’ struzzjonijiet lill-Gvern dwar iż-żmien sa meta għandha tkun lesta din l-istrateġija.   

It-tieni eżempju qiegħed l-Olanda u jikkonċerna t-tibdil fil-klima u l-grupp ambjentali  Urgenda li mar il-Qorti biex iġiegħel lil Gvern jistabilixxi miri raġjonevoli dwar emissjonijiet li għandhom impatt fuq il-bidla fil-klima.

F’dawn l-eżempji, u probabbilment f’bosta oħrajn, l-azzjoni tal-Gvern kienet ferm inferjuri għall-aspettattivi tas-soċjetà ċivili. Ikun tajjeb li l-kostituzzjoni tipprovdina bl-għodda biex kull meta l-Gvern jonqos milli jimxi mal-miri kostituzzjonali ikun possibli li nippruvaw inġibuh f’sensieh.

Sal-lum niddependu mill-Kummissjoni Ewropeja bit-tama li meta jkun meħtieġ din tieħu passi. Nistqarr li f’materji ambjentali, bosta drabi tiddisappuntana u ma tagħmilx dak li nistennew minn għandha.

Il-konvenzjoni Kostituzzjonali sal-lum, tista’ tkun l-unika forum fejn dan id-difett kostituzzjonali jkun possibli li nikkoreġuh. Għax hu l-waqt li d-drittijiet ambjentali jsiru parti integrali mill-kostituzzjoni.

Ippubblikat fuq Illum: il-Ħadd 6 ta’ Settembru 2020

Green rights through Constitutional reform

The forthcoming Constitutional Convention, whenever it happens, is an opportunity to entrench green rights in the Constitution. This can be carried out through spelling out such rights unequivocally during the long overdue constitution reform process.

Environmental rights should be spelled out just as clearly as property rights. Our Constitution perversely protects property rights but then does not protect our right to clean air or the access to clean water. Nor does it protect our biodiversity or our landscape or any other environmental right. Individual rights are somehow protected but then the rights of the community are not even given a mention.

When one considers that the rights of the present generations are very poorly protected no one should be surprised that future generations are completely ignored in our basic law.

While this has been going on, Malta has on an international level been insisting on protecting the seabed (1967), the climate (1988) and future generations (1992). Notwithstanding the efforts made on an international level, however, there was no corresponding local effort to put in practice what we preached in international fora.

Malta’s Constitution contains a set of guiding principles in its Chapter 2 which are intended to guide government in its workings. One of these guiding principles relates to environmental protection. Originally enacted in 1964 it was amended recently.

Yet there is a catch. Towards the end of this list of guiding principles our Constitution announces that these principles cannot be enforced in a Court of Law.

This Chapter of our Constitution is modelled on similar provisions in the Irish and the Indian Constitutions. As explained in Tonio Borg’s A Commentary on the Constitution of Malta, however, the Indian Supreme Court has over the years interpreted similar constitutional provisions as the conscience of the Constitution, a real guiding light. It does not make sense to proclaim basic and guiding principles, declare that they should guide the state but then stop short of having them enforceable in a Court of Law.    

Unfortunately, the same attitude was adopted when drafting land use planning and environmental legislation. This legislation contains similar provisions: the announcement of basic guiding principles which are not enforceable in a Court of Law.

In its submissions to the Constitutional Convention, Alternattiva Demokratika-The Green Party has proposed revisiting this Chapter of the Constitution in order that it would be possible to ensure that government follows the guiding principles at all times instead of selectively.  

In other countries it is possible for civil society to take legal action to ensure that government carries out its environmental responsibilities adequately and at all times.

Two particular examples come to mind.

The first is legal action in the United Kingdom by environmental NGO Client Earth relative to the UK government’s lack of action on the formulation of an air quality masterplan. The matter ended up in a Supreme Court decision which instructed the UK government to act and established the parameters for such action including the relative timeframe.  

The second example comes from Holland and concerns climate change and the environmental action group Urgenda Foundation which went to Court to force government’s hand on the establishment of reasonable climate change emission targets.

In both the above examples, and probably in many others, government action was far below the expectations of civil society. It is right that the Constitution should provide us with the necessary tools such that whenever government fails to live up to the Constitutional benchmarks, (be these environmental or any other) then, civil society may call government to order.

To date we depend on the EU Commission as a fallback position, but the EU Commission, unfortunately, does not always live up to what we expect of it. It has let us down many times. The Constitutional Convention is the only forum possible, so far, through which this constitutional deficiency can be corrected. It is about time that our green rights are entrenched in the Constitution.

published in The Malta Independent on Sunday: 6 September 2020

Constitutional Convention: upsetting the apple-cart

 

A Constitutional Convention is long overdue. It has been on the public agenda for years.

Over the years, Malta’s Constitution has been patched up several times in order to resolve political issues arising at that particular point in time. It is about time that the Constitution is considered in its entirety in order to ensure that it serves the needs of the nation now and in the foreseeable future. An overhaul would certainly be in order.

One major issue which, in my view, needs to be addressed is the curtailing of the executive’s power over the composition, set-up and running of authorities and institutions so that these can begin functioning properly. Rather than the executive ceding power, as Minister Owen Bonnici stated recently when piloting the debate on the Bill that seeks to introduce limited screening of public appointments, it means that Parliament should rediscover its proper functions and claim back its authority.

This is the basic flaw in Malta’s Constitutional set-up. Malta is described as a Parliamentary democracy and, on paper, Parliament does have the power to decide but, over the years it has been reluctant to upset the current balance of power that favours Cabinet over Parliament. Unless and until there is a will to address this, no headway can be made and any proposed changes will necessarily be cosmetic in nature.

Currently, the focus of public debate is on the functioning of the institutions of the state. This debate has been going on for some time but has gathered steam as a result of the obvious inertia observed over many years. The principal issue is the manner in which major public appointments are made.

Unfortunately the public debate is sometimes derailed. The debate on the Attorney General’s office, for example, should rather be on the functions of the office than on Dr. Peter Grech, the current incumbent. In particular, Parliament should examine whether the multitude of responsibilities added to the office of the Attorney General over the years have diluted its Constitutional responsibilities. One detailed proposal on the hiving off of responsibility for public prosecutions was made in the Vanni Bonello-led Justice Reform Commission, many moons ago. So far, no action has been taken.

I think that by now it is clear to all that Parliament, on its own, will not deliver on the reform required because such reform, if properly carried out, will upset the manner in which political power is exercised in these islands.

The basic Constitutional set-up underpinning the 1964 Constitution, notwithstanding the multitude of changes carried out throughout the years – including the 1974 change from a Constitutional Monarchy to a Republic – is still substantially in place. On Independence, in 1964, most of the powers of the British sovereign, then exercised through the Governor, were handed over to the Prime Minister, subject to the theoretical oversight of Parliament. For over 50 years, Parliament has been reluctant to upset the apple-cart and no Prime Minister has ever had the courage to propose the curtailment of his own powers and handing them over completely to Parliament, which is where they belong in a Parliamentary democracy. Nor has Parliament ever taken the initiative: its composition prevents it from acting in such a manner.

The current large size of the Cabinet, coupled with the nomination of backbench MPs on the government side to various posts and sinecures, is a clear declaration of intent. Keeping backbench MPs happy and occupied reduce the likelihood of them asking too many questions. This has been going on for some time: in fact the Gonzi administration acted in a manner very similar to the current administration in this respect.

This, in my view, is the crux of the whole issue which Parliament cannot and will not resolve on its own. It needs a vibrant civil society (not a fake one represented by a couple of non-entities) which can prod and guide it until it embarks on the path where real political power is channelled back to where it really belongs. This is the real reason why electoral reform has always been left on the back burner, as it is only through fair electoral reform that results in a different Parliamentary format whereby Parliament can start to think outside the box in which it is currently restrained.

published in The Malta Independent on Sunday : 5 November 2017

The professor who messed things up

Victor Axiaq

 

Professor Victor Axiaq, Chairman of the Environment and Resources Authority, is not at fault for being absent at a Planning Authority public meeting on the 4 August which discussed the Mrieħel and Sliema high-rise applications. By now everyone is aware that he had just been discharged from hospital and was instructed to rest for 15 days.

There were various officers of the Environment and Resources Authority present for the 4 August public meeting, yet instead of entrusting one of them with presenting the environment’s case on the Sliema high-rise, Professor Axiaq preferred to entrust Dr Timothy Gambin with a memorandum which Gambin opted to keep to himself.

There were various environmentalists, Sliema Local Councillors and civil society activists present for the public hearing. Those of us who were present for the public hearing presented the environment case and managed to convince six out of 13 Planning Authority members to vote against the proposed high-rise at TownSquare Sliema. Support for the environment case from a representative of the Environment and Resources Authority during the public hearing would have been most welcome. It could also have had a determining impact.  Yet it was not forthcoming notwithstanding the presence of a number of the Environment and Resources Authority employees at the public hearing.

The split of MEPA into two separate and distinct authorities, we were irresponsibly told by Government representatives some months ago, would ensure that the environmental issues would be more easily defended when considering land use planning applications. Yet prior to the split, an official of The Environment Protection Directorate would have addressed the public hearing. On the 4 August none were invited. The only person who was briefed to speak (Dr Timothy Gambin) opted instead to ignore his brief and instead openly supported the development proposal for a high-rise at TownSquare.

Professor Victor Axiaq, as Chairman of the Environment and Resources Authority, missed the opportunity to contribute to convince the majority of members of the Planning Authority due to his two basic mistakes. He entrusted his memorandum to another Planning Authority member (Dr Timothy Gambin) who had opposing views and hence had no interest in communicating Professor Axiaq’s memorandum on TownSquare to the Planning Authority. Professor Axiaq also failed to engage with his own staff at the Environment and Resources Authority as none of those present for the public hearing uttered a single word in support of the case against the high-rise proposal. The person sitting on the chair next to me, for example, preferred to communicate continuously with his laptop correcting with track changes some report he was working on. I have no idea why he even bothered to be present for the public hearing.

Unfortunately, Professor Axiaq, as chairman of the Environment and Resources Authority, messed up the first opportunity at which the input of the authority he leads could have made a substantial difference in the actual decision taken. It would have been much better if a proper decision was taken on the 4 August instead of subsequently considering whether to present an appeal, as this will be an uphill struggle as anyone with experience in these matters can confirm.  This could only have happened if Professor Axiaq had acted appropriately, which he unfortunately did not.

Next Wednesday, the Sliema Local Council will be convened for an extraordinary session in order to discuss the planning appeal relative to the TownSquare high-rise development permit. Environmental NGOs will also be meeting presently to plot the way forward and consider whether they too will appeal the decision.

Even the Environment and Resources Authority will be shortly considering whether to appeal. In view of the way in which Professor Axiaq handled the whole issue, the Sliema Local Council and the environmental NGOs would do well if they do not place any trust in the Authority led by Professor Victor Axiaq. They will avoid ending up in another mess.

After creating this mess, there is only one option left for Professor Victor Axiaq in my opinion. He should immediately resign from his post as chairman of the Environment and Resources Authority. The sooner he resigns the better.

published in The Malta Independent on Sunday – 14 August 2016

Alternanza tal-poter u tal-ħmieg

Same Shit

 

Waqt il-manifestazzjoni tas-soċjetà ċivili, iktar kmieni illum, uħud ħadu għalihom bil-poster tal-Moviment Graffiti : Same Shit, Different Government.

Alternanza tal-poter bejn PN u PL twassal ukoll l-alternanza tal-ħmieġ. Jekk tivvota bħas-soltu ikollok l-istess riżultati. Ġieli tinduna bihom mill-ewwel u ġieli tieħu ftit taż-żmien. Imma fir-realtà ma hemmx x’tagħżel bejniethom.

Id-differenza qegħda biss fl-attenzjoni ta’ kif jagħmlu l-affarijiet.

PNPL : m’hemmx x’tagħżel bejniethom.

PNPL Pezza Wahda_1200x1200px

Mario de Marco u l-proposti ta’ Alternattiva Demokratika

AD 2013 electoral manifesto     Mario de Marco

Fil-Parlament nhar l-Erbgħa, Mario Demarco qal li forsi jkun għaqli li qabel ma jsiru ħatriet sensittivi (mill-Gvern) jkun hemm konsultazzjoni mal-Parlament.

Din hi proposta li Alternattiva Demokratika diġa għamlet fl-aħħar Manifest Elettorali tagħha meta ipproponiet li diversi ħatriet isiru bil-kunsens tal-Parlament.

Fil-fatt fil-manifest elettorali ta’ AD għall-elezzjoni ġenerali tal-2013, insibu tlett proposti f’dan is-sens.

Fil-Kapitlu 6 tal-Manifest li jitkellem dwar riformi kostituzzjonali u demokratiċi hemm il-proposta ġenerali li l-Bordijiet u l-Kummissjonijiet ta’ importanza nazzjonali għandhom jinħatru mill-President tar-Repubblika bħala l-Kap tal-Istat u dan mingħajr l-involviment dirett tal-Prim Ministru. Il-President għandu jikkonsulta mhux biss mal-politiċi imma ukoll mas-soċjetà ċivili qabel ma jagħmel/tagħmel il-ħatriet.

Fl-istess Kapitlu tal-Manifest Elettorali, Alternattiva Demokratika titkellem ukoll dwar il-ħatra tal-ġudikatura: “L-imħallfin u l-maġistrati m’għandhomx jibqgħu jinħatru mill-Gvern iżda mill-President tar-Repubblika u soġġetti għal konferma mill-Parlament. Dan jiżgura sistema ta’ checks and balances bejn is-setgħa eżekuttiva (eżerċitata f’dan il-każ mill-President tar-Repubblika) u l-leġiżlatura.”

L-iktar proposta dettaljat qegħda fil-Kapitlu ambjentali, l-Kapitlu 14, fejn dan jitkellem dwar il-ħatriet fil-MEPA u jgħid hekk :

“Il-ħidma tkun effettiva daqs kemm ikunu kompetenti u affidabbli dawk li jinħatru biex imexxu. Alternattiva Demokratika għaldaqstant tipproponi illi filwaqt li l-Gvern tal-ġurnata jibqa’ jżomm s-setgħa li jaħtar il-membri ta’ din l-Awtorità kkonsolidata, dan m’għandux jagħmlu sakemm il-Parlament permezz ta’ Kumitat Magħżul ma jagħtihx il-kunsens tiegħu għall-ħatriet proposti. Il-Parliament ikun jista’ jikkunsidra li jagħti l-kunsens tiegħu wara li l-Kumitat Magħżul tiegħu ikun organizza sessjoni pubblika (public hearing) li fiha jgħarbel lil kull persuna proposta. Kull persuna proposta għandha tkun eżaminata fil-pubbliku dwar l-esperjenza u l-kwalifiċi tagħha konnessi mal-ħatra proposta.

Fejn tidħol rappreżentanza mis-socjetà ċivili, in-nominazzjonijiet għandhom isiru direttament mill-korpi effetwati. Għandu jkun hemm inqas uffiċjali pubbliċi bħala membri tal-bord, u rappreżentanza ikbar tas-soċjetà ċivili fl-awtorità kkonsolidata.

B’hekk huwa ittamat li jiżdiedu n-nomini ta’ persuni kompetenti kif ukoll li jonqsu l-ħatriet ta’ persuni li l-iprem kwalifika tagħhom hi l-lealtà politika. B’hekk ukoll il-Parlament ikun qed jieħu lura mingħand il-Gvern rwol importanti biex jassigura li l-ħarsien tal-ambjent jittieħed b’iktar serjetà.

Dan jgħodd għaċ-Chairman u l-membri tal-Bord li jmexxu l-Awtorità kif ukoll l-uffiċjali ewlenija fit-tmexxija tal-Awtorità li jinkludu iċ-Chief Executive Officer, id-Diretturi kif ukoll il-membri tal-Kummissjonijiet jew Tribunali tal-Appell li jiddeċiedu dwar talba għal permessi kemm ta’ żvilupp kif ukoll dwar riżorsi u permessi ambjentali oħra.”

Mario de Marco tkellem ukoll dwar jekk Membru Parlamentari għandux ikun full-time jew le. Huwa ma jaqbilx għax jidhirlu li Membru Parlamentari li għadu jaħdem/jipprattika l-professjoni ikun iktar f’kuntatt man-nies.

Hawnhekk ma naqblux: għax il-kuntatt prinċipali tal-Membru Parlamentari part-time mhux man-nies in ġenerali jkun, iżda mal-klijenti tiegħu li jiddedikalhom il-ħin u l-enerġija tiegħu. Huwa importanti li l-Membru tal-Parlament jiddistakka ruħu mill-klijenti tiegħu, għax issa l-pajjiz kollu huwa l-klijent tiegħu. Il-pajjiz jeżiġi servizz full-time mill-Membru Parlamentari. Sfortunatament dan is-servizz mhux jieħdu.

 

 

 

Il-Gvern iċċaqlaq ……….. għax sab l-iebes

Zonqor protest.200615.05jpg

 

Il-mod kif il-Gvern ħa id-deċiżjoni dwar l-Università Amerikana juri biċ-ċar li m’għandux idea tal-obbligi ambjentali tiegħu. Għax kieku kellu l-iċken idea kien jimxi b’mod differenti. Il-konsultazzjoni neċessarja kien jagħmilha qabel ma jiddeċiedi u mhux wara li għaffiġha.

Id-deċiżjoni oriġinali kienet ħażina. Bid-deċiżjoni reveduta li tħabbret il-bieraħ l-Gvern ġabar ftit ġieħu.

Ir-reviżjoni saret biss u esklussivament minħabba li s-soċjetà ċivili fetħet ħalqha.

M’huwiex possibli li tikkonkludi minn każ wieħed jekk dan ifissirx li l-Gvern immexxi minn Joseph Muscat huwiex ser jibda jagħti każ ta’ x’jaħseb il-lobby ambjentali. Dan inkunu nistgħu nikkonkluduh wara li jkollna xi żewġ każijiet oħra.

Irridu naraw per eżempju dwar kemm il-Gvern ser jagħti każ tal-proposti tal-lobby ambjentali dwar il-liġijiet preżentement pendenti quddiem il-Parlament. Irridu ukoll naraw xi proposti ser isiru meta fix-xhur li ġejjin ikunu ippubblikati l-abbozzi ta’ pjani lokali.

Jiena naħseb li l-Gvern kontinwament ser jipprova jevita l-obbligi ambjentali tiegħu. Jekk isib resistenza jaġġusta l-posizzjoni tiegħu skond ir-resistenza li jsib.

Għalhekk hu importanti li s-soċjetà ċivili tibqa’ viġilanti għax ser niffaċċjaw battalja wara l-oħra. Min jaqta’ nifsu l-ewwel jitlef.

Ippubblikat fuq l-Illum il-Ħadd 23 t’Awwissu 2015

 

Sustainable development goals : beyond rhetoric

SDGs

 

In the past few months, considerable work has been carried out by the United Nations to produce a document on sustainable development goals and earlier this week it was announced that a consensus has been achieved over this document that lists 17 goals and 169 specific targets.

The final document, which is now ready for adoption, is brief but wide-ranging. It is entitled Transforming our world: The 2030 agenda for sustainable development.

Taking into account the different national realities, the 17 identified goals cover  a wide range of issues (vide box) that form the global sustainable development agenda for the next 15 years. They aim to eradicate poverty, promote prosperity and increase environmental protection – constant objectives of the international community, that are continuously aimed for but so far not achieved.

The renewed commitment to achieve these goals is welcome. However, both the goals and the specific objectives will have to take account of different national realities and capacities, while respecting national policies and priorities.

Although the document has been described as a historic achievement, in practice it is nothing of the sort. We have been there before. For the past 40 years, commitments have been made at one global meeting after another, only for the world community to come back years later with a slightly different document.

In Malta, the politics of sustainable development is generally cosmetic in nature: full of rhetoric but relatively void when it comes to substance.

Sustainable development should be primarily concerned with having a long-term view which spans generations. It seeks an inter-generational commitment, with the present generation committing  itself to ensure that future generations have sufficient elbow room to take their own decisions. Even if we limit ourselves to this basic objective of sustainable development, it is clear that such a commitment is nowhere in sight in Maltese politics.

Sifting through the rhetoric, a clear gap is very visible. Rather than being developed over the years, the rudimentary sustainable development infrastructure has been dismantled. The National Commission for Sustainable Development, through which civil society actively participated in the formulation of a National Strategy for Sustainable Development, was dismantled by the previous administration.

If the politics of sustainable development is to be of any significance, it has to be evident at the roots of society and the sustainable development strategy itelf has to be owned by civil society. In Malta, a completely different path is followed. The sustainable development strategy is owned by the state and not by civil society. Hence it is largely irrelevant and practically insignificant.

The net result of the developments in recent years has transformed sustainable development politics in Malta into another bureaucratic process, with government appointees pushing pen against paper, producing reports and no visible improvement.

There is no political will to implement a sustainable development strategy, as this runs diametrically opposite to the political decisions of the current administration, which seeks to intensify the complete domination of Malta’s natural heritage by economic forces, plundered for short term gain.

The fragmentation of environmental governance is the latest building block of this strategy which is clearly evident behind the rhetorical facade.

This is not the future we want nor the future we deserve and it is not the transformation that Malta requires.

Next September, Malta will join the community of nations at New York in approving a document which it has no intention of implementing. Behind that rhetorical facade, the farce continues.

published in The Malta Independent on Sunday – 9 August 2015

Ir-rapport tal-MEPA dwar iż-Żonqor: kif isiru l-affarijiet kieku jsiru bis-serjetà

iz-zonqor.wied_ilghajn_project_map

Tiftakru dak ir-rapport tal-MEPA dwar iż-Żonqor, fejn awturi fantażma qalu li ż-Żonqor seta jkun ikkunsidrat għall-iżvilupp ta’ Università Amerikana?

Il-konklużjoni ta’ (kważi) kulħadd kienet li ma kien hemm l-ebda serjetà fit-tfassil tar-rapport, u li kien ikun aħjar għall-MEPA u l-kredibilità tagħha kieku qagħdet il-bogħod u ma daħlitx bħal żatat fejn ma kienx postha.

Il-bieraħ fir-Renju Unit wara stħarriġ ta’ sentejn u nofs u nefqa ta’ £stg 20 miljun [għoxrin miljun sterlina] kien ippubblikat rapport imsejjaħ Airports Commission: Final Report. F’dan ir-rapport kummissjoni maħtura mill-Gvern tar-Renju Unit kellha l-inkarigu li teżamina l-kapaċita’ tal-ajruporti li jservu Londra u l-impatti tal-espansjoni potenzjali ta’ tnejn minnhom. Il- kummissjoni kienet mistennija tagħti parir dwar jekk għandux ikun kostruwit it-tielet runway fl-ajruport ta’ Heathrow inkella jekk kellux ikun kostruwit runway addizzjonali fl-ajruport ta’ Gatwick.

Iċ-Ċhairman tal-kummissjoni Sir Howard Davies, fid-daħla għal rapport ta’ 344 paġna jagħmel din id-dikjarazzjoni:

“Il-benefiċċji tal-avjazzjoni jgawdihom kulħadd, filwaqt li l-piż ambjentali tagħhom jintrefgħu mill-ftit. Għal dawk li joqgħodu ħdejhom l-ajruporti huma ġirien storbjużi, b’kilba għal ħafna art.”  

(The considerable benefits of aviation accrue to the many, while the environmental costs are borne by the (relatively) few. For those who live near them airports are noisy neighbours and are greedy for space.)

Essenzjalment dan il-kumment jgħodd għal kull proġett li jkun ippjanat. Għalhekk isiru l-istudji, biex ikunu identifikati l-impatti negattivi tal-proġett bl-iskop li, fejn possibli, dawn ikunu indirizzati. Fejn minkejja kull sforz (ġenwin) l-impatti jibqgħu hemm, wieħed imbagħad ikun irid jara jekk il-proġett ikunx għadu ġustifikabbli.

Ir-rapport jirrakkomanda li jkun ikkunsidrat l-espansjoni tal-ajruport ta’ Heathrow permezz tal-kostruzzjoni tat-tielet runway imma jorbot din ir-rakkomandazzjoni ma’ lista twila ta’ kundizzjonijiet ambjentali.

Il-Gvern (tar-Renju Unit) għad irid jieħu deċiżjoni. Imma l-kontroversja għadha fil-bidu nett. Hemm diversi membri parlamentari tal-Gvern li diġà esprimew ruħhom kontra l-proposta, fosthom numru ta’ MPs prominenti.

Ir-rapport ta’ 344 paġna, li diġa hu voluminuż, hu supplimentat b’numru kbir ta’ rapport tekniċi li jikkunsidraw diversi aspetti tal-impatti ambjentali , soċjali u ekonomiċi. Impatti fuq in-negozju u impatti fuq il-kwalita’ tal-arja. Impatti fuq il-klima, kif ukoll l-impatti fuq ir-residenti lokali. Impatti fuq it-trasport fil-lokalità kif ukoll eżami tal-validità tal-previżjonijiet diversi tat-traffiku tal-ajru ġġenerat. L-impatti fuq l-ekonomija lokali u l-impatti fuq l-ekonomija nazzjonali. L-impiegi w ix-xogħol iġġenerat.  L-impatt fuq il-kwalità tal-ħajja, is-saħħa u “equality impact assessment”.

Dan kollu u iktar hu mfisser f’eluf ta’ paġni biex il-Gvern tar-Renju Unit ikun jista’ jieħu deċiżjoni infurmata, imma ukoll biex is-soċjeta’ ċivili tkun tista’ tagħmel il-kontrolli neċessarji li l-analiżi qed issir sewwa u b’mod professjonali.

Dan kollu eventwalment ikun segwit ukoll bi studju dwar l-impatti ambjentali (environment impact assessment) skond jekk jintagħżilx Heathrow jew Gatwick.

Ma kienx ħaqqu iż-Żonqor u r-residenti ta’ Marsaskala li l-proġett propost ikun ikkunsidrat ftit fid-dettall, ankè f’dan l-istadju?

Mhux ta’ b’xejn li l-awturi tar-rapport stħaw juru wiċċhom!