Edward Scicluna u l-bajtar tax-xewk

Iktar kmieni din il-ġimgħa, l-President tal-Kummissjoni tal-Unjoni Ewropea, Ursula von der Leyen, ippreżentat lill-Parlament Ewropew pjan ta’ €750 biljun biex inqumu fuq saqajna. Pjan li jista’ jiġġenera investiment stmat €3.1 triljun fl-ekonomija Ewropea. Permezz ta’ għotjiet flimkien ma’ self, il-Kummissjoni Ewropea qed tfittex li tegħleb l-impatti ekonomiċi negattivi tal-Covid-19 kif ukoll li tagħti bidu għall-azzjoni meħtieġa biex ikun implimentat il-Ftehim l-Aħdar (the Green Deal).

It-triq biex nirkupraw mhiex faċli. Mhux il-każ li mmorru lura għal kif konna. Dak spiċċa. Irridu nimxu l-quddiem lejn normal ġdid. Li nintegraw flimkien il-ħidma biex nirkupraw mill-impatti tal-pandemija flimkien mal-azzjoni meħtieġa dwar it-tibdil fil-klima mhux ser tkun faċli imma hi essenzjali u mhux possibli li tkun posposta. Kif ġie emfasizzat fuq Euroactive nhar l-Erbgħa, it-triq biex nirkupraw tiddependi minn ħafna kundizzjonijiet konnessi mal-ambjent. 25 fil-mija tal-finanzjament propost mill-Kummissjoni Ewropeja hu fil-fatt marbut ma’ ħidma klimatika.

Edward Scicluna, il-Ministru tal-Finanzi, fl-ewwel reazzjoni tiegħu għall-pjan tal-Kummissjoni ikkummenta mħasseb dwar miżuri prattiċi konnessi mal-klima. Bħala gżira ser inweġġgħu ħafna qal, jekk jindirizzaw l-emissjonijiet tal-ajruplani u l-vapuri. Il-pjan, qal Edward Scicluna, jixbah lill-bajtar tax-xewk. Scicluna jippreferi li ma jsir xejn ħlief paroli. L-anqas m’hu jieħu pjaċir b’dak li qed jingħad dwar it-tassazzjoni tal-kumpaniji, avolja konxju li m’għadx baqa’ żmien biex fl-Unjoni Ewropea tħajjar kumpaniji jibqgħu jħarbu l-obbligi tagħhom tal-ħlas tat-taxxi.

Hu korrett li jingħad li ser nintlaqtu bil-miżuri dwar il-klima. Hekk għandu jkun, għax il-ħidma tagħna għandha impatt fuq il-klima. Nistgħu imma ninnegozjaw biex dawn l-impatti fuqna jonqsu mingħajr ma nnaqqsu l-impenn (reali) tagħna biex ikunu indirizzati l-impatti klimatiċi tal-industrija tal-avjazzjoni u tal-vapuri. Bla ebda dubju dan ser ikun ifisser impatti sostanzjali kemm fuq it-turiżmu kif ukoll fuq il-kummerċ.

Dan ma jistax ikun evitat għax dawn l-industriji għandhom l-obbligu li huma ukoll jġorru fuq spallejhom l-impatti li qed jikkawżaw. Dak hu li wegħdna bħala pajjiż fis-Summit ta’ Pariġi dwar il-klima. Wasal il-waqt li nwettqu dak li ġie imwiegħed. Biex niġu fuq saqajna irridu nfasslu l-futur mill-ġdid. Il-ħsara li teħtieg li tissewwa mhiex biss dik ekonomika u ambjentali. Jinħtieġ li tul l-Unjoni Ewropea kollha nibnu s-solidarjetà fuq pedamenti sodi. Dak li Edward Scicluna jqis bħala l-bajtar tax-xewk huma fil-fatt l-għodda bażiċi tas-solidarjetà.

Għax is-solidarjetà hi meħtieġa mhux biss meta aħna bir-raġun kollu nokorbu ma’ kull mewġa ta’ immigranti fl-ibħra Maltin. Is-solidarjetà hi dak li Malta tinjora meta tfittex li tkun attraenti għal min irid jevadi t-taxxi f’pajjiżu: dawk li jħallsu ftit lill-kaxxa ta’ Malta biex jevitaw milli jħallsu l-biljuni band’oħra. Il-politika dwar l-armonizzazzjoni tat-tassazzjoni fl-Unjoni Ewropea hi r-risposta bis-sens għall-politika li tinkoraġixxi l-evażjoni tat-taxxa f’Malta, l-Olanda, il-Lussimburgu u l-Irlanda.

L-Oxfam f’rapport ippubblikat fl-2019 u ntitolat “Off the Hook. How the EU is about to whitewash the world’s worst tax havens” temfasizza li “l-Irlanda, il-Lussimburgu, Malta u l-Olanda huma fost il-pajjiżi li l-iktar jinkoraġixxu l-evażjoni tat-taxxa fid-dinja, b’mod li jagħmluha possibli li kumpaniji kbar jirnexxielhom iħallsu ammont żgħir ta’ taxxa. Per eżempju, ir-regoli internazzjonali tat-taxxa jippermettu lill-Vodafone Group Plc biex jallokkaw kważi 40 fil-mija tal-profitti taxxabbli tagħhom f’Malta u l-Lussimburgu.”

Rajna ukoll rapporti dwar il-BASF, ġgant fl-industrija kimika fil-Ġermanja, li jispjegaw kif din tevadi t-taxxa. Fir-rapport tal-Ħodor Ewropej ippubblikat fl-2016, intitolat “Toxic Tax Deals. When BASF’s Tax Structure is more about style than substance” kien spjegat kif il-BASF irnexxiela tevadi madwar biljun euro f’taxxa, u minflok ħallset ammonti żgħar bil-kompliċità ta’ Gvernijiet Maltin: ħomor u blu.

Jeħtieġ li l-ewwel u qabel kollox nirkupraw l-imġieba etika tagħna, anke qabel ma nirkupraw ekonomikament u ambjentalment. Ir-riġenerazzjoni tal-valuri tagħna għandha tkun prijorità qabel ma nippruvaw insewwu l-kaxxa ta’ Malta li minnha, bħalissa ħerġin il-flus maħmuġin akkumulati mill-bejgħ tal-passaporti. Flejjes miġburin minn persuni bħall-biljunarju Russu Boris Mints, l-Eġizzjan Mustafa Abdel Wadood, il-biljunarju Ċiniż Liu Zhongtian, in-negozjant Russu Pavel Melenikov u l-Iżraeli Anatoly Hurgin, li irnexxielhom jiżgiċċaw minn eżami suppost rigoruż u ngħataw iċ-ċittadinanza Maltija: però xorta spiċċaw għaddejjin proċeduri kriminali f’diversi pajjiżi oħra primarjament dwar frodi u ħasil tal-flus!

F’dan iż-żmien ta’ ħtieġa l-Ministru tal-Finanzi Edward Scicluna spiċċa dipendenti fuq flejjes li oriġinaw minn dawn is-sorsi maħmuġin. Ma tkunx esaġerazzjoni li ngħid li spiċċa dipendenti minn flus li oriġinaw mill-kriminalità.

Fir-reazzjonijiet tagħha għall-proposti tal-Kummissjoni tal-Unjoni Ewropea Evelyne Huytebroech, waħda miż-żewġ mexxejja tal-Partit tal-Ħodor Ewropej, emfasizzat li din il-proposta flimkien ma dik tal-Parlament Ewropew u l-proposta Franco-Tedeska ilkoll qed jaraw proċess ta’ self komuni. Dan hu pass il-quddiem għas-solidarjetà Ewropea. Għax is-solidarjetà tinbena bil-mod u bit-tbatija. Imma għal Edward Scicluna dan kollu bajtar tax-xewk!

ippubblikat fuq Illum :il-Ħadd 31 ta’ Mejju 2020

The recovery plan and Edward Scicluna’s prickly pears

Earlier this week, EU Commission President Ursula von der Leyen, presented for the consideration of the European Parliament a recovery plan worth €750 billion but which can unleash an investment estimated at €3.1 trillion in the EU economy. Through a combination of loans and grants the EU Commission seeks to integrate the reversal of the economic downturn resulting from the Covid-19 pandemic together with the action required to implement the Green Deal.

The road to recovery will be tough. It is not the case of going back to normal but of going forward to a new normal. Integrating the recovery from the pandemic impacts with climate change action will not be easy but it is essential and cannot be postponed. As emphasised by Euroactive on Wednesday, the road to recovery has plenty of green strings attached. 25 per cent of the funding proposed by the EU Commission is in fact earmarked for climate action.

Finance Minister Edward Scicluna, in his first reaction to the recovery plan, voiced concern on practical climate action measures. It hurts, he says, to address air traffic emissions or shipping pollution. As an island this would impact us substantially. The proposed recovery plan is comparable to prickly pears, he stated. He prefers the status quo: all talk and little walk. Edward Scicluna is not amused by rumblings heard on corporate taxation even though he is well aware that the days of attracting corporations seeking tax havens within the EU may well be numbered.

It is correct to state that we will be impacted substantially. We can however negotiate to reduce such impacts without diminishing our commitment to addressing climate change impacts of the airline and shipping industry. This would mean significant impacts on tourism and trade. These however cannot be avoided as climate change impacts have to be internalised: that is they have to be shouldered by the industries generating them. This is what we promised in the Paris Climate Summit. Promises that we must now honour.

Operation recovery must re-design the future. It must not be just an economic recovery or an environmental rebirth. It must also be a recovery of practical solidarity all over the Union. What Edward Scicluna views as prickly pears are in fact instruments of solidarity.

Solidarity is not just what we rightly cry for when immigrants crash through our borders. Solidarity is what we ignore when Malta insists on being attractive to tax evaders: those who pay peanuts to the Maltese exchequer in order to avoid paying billions elsewhere. The issue of tax harmonisation on an EU level is the sensible response to the tax haven fiscal policies of Malta, the Netherlands, Luxembourg, and Ireland.

Oxfam in its 2019 report entitled “Off the Hook. How the EU is about to whitewash the world’s worst tax havens” emphasises that “Ireland, Luxembourg, Malta and the Netherlands are among the most significant tax havens in the world, enabling some of the biggest corporations to pay minimal amounts of tax. For example, currently, international tax rules allow Vodafone Group Plc to allocate nearly 40% of its taxable profits to Malta and Luxembourg.” We have also seen reports on BASF clearly explaining how the German chemical giant avoids paying taxes due. The European Greens report “Toxic Tax Deals. When BASF’s Tax Structure is more about style than substance” published in 2016 had outlined how BASF had successfully avoided close to a billion euros in tax, paying just a small amount thanks to Maltese governments blue and red.

The recovery must be primarily ethical before being economic and environmental. Regenerating our values should be a priority higher on the list than the regeneration of our coffers, currently dishing out dirty money originating from the sale of citizenship schemes. Monies collected from the likes of Russian billionaire Boris Mints, Egyptian national Mustafa Abdel Wadood, Chinese billionaire Liu Zhongtian, Russian businessman Pavel Melenikov and Israeli Anatoly Hurgin, who slipped through what is described as a rigorous due diligence process and gain Maltese citizenship only to be prosecuted in different jurisdictions for various crimes primarily fraud and money laundering.

It is indeed telling that in time of need Finance Minister Edward Scicluna is dependent on monies originating from such dubious sources! It would not be an exaggeration to state that he is dependent on the proceeds of crime.

In her reaction to the EU Commission proposals Evelyne Huytebroech co-Chair of the European Greens emphasised that the EU Commission’s proposal together with the proposals of the EU Parliament and the Franco-German initiative all foresee a mutualised debt instrument: a major breakthrough for European solidarity. Solidarity is constructed slowly and painfully, while Edward Scicluna juggles with his prickly pears.

published in The Malta Independent on Sunday : 31 May 2020

It-Tibdil fil-Klima: wara t-twissja ta’ Covid-19

 

Il-virus Covid-19 beżbiżna waħda sew u ħarbat il-ħidma ta’ kulħadd. Imma ħdejn l-impatti antiċipati tat-tibdil tal-klima dan hu kollu logħob tat-tfal li dwaru Covid-19 jista’ jitqies bħala prova parzjali. Twissija li forsi tiftħilna ftit għajnejna.

F’Pariġi fis-7.25pm ta’ nhar it-12 ta’ Diċembru 2015, 5,000 delegat li kienu qed jirrappreżentaw 195 pajjiż, unanimament aċċettaw l-evidenza dwar l-impatti tal-klima. Huma għażlu t-triq għall-futur.

Nhar il-25 ta’ Frar 2020 Christiana Figueres u Tom Rivette-Carnac ippreżentawna b’publikazzjoni li għandha tkun ta’ interess kbir. Hi intitolata “The Future We Choose. Surviving the Climate Crisis.” Christiana Figueres, li magħha hu assoċjat il-ftehim ta’ Pariġi, kienet tmexxi l-Aġenzija tal-Ġnus Magħquda inkarigata mit-Tibdil fil-Klima (UNFCC) bħala Segretarju Eżekuttiv. Tom Rivette-Carnac kien l-istrateġista ewlieni tagħha inkarigat biex jaħdem dwar l-appoġġ minn utenti (mhux Gvernijiet) li kienu nteressati f’dan il-ftehim li kien ilu jinħema s-snin.

Wara l-qbil dwar it-triq li setgħet twassal għal bidla, biex il-kliem miktub ikun trasformat f’azzjoni konkreta hu dejjem sfida. L-għażliet quddiemna huma ċari.

L-attitudni li qiesu mhu jiġri xejn (business as usual) twassal biex it-temperatura medja globali, li diġa qabżet bi grad wieħed Celsius it-temperatura medja ta’ qabel żmien ir-rivoluzzjoni industrijali, tista’ tiżdied b’madwar 4 sa 5 gradi Celsius. L-impatti ta’ żieda bħal din ikunu katastrofiċi. Riżultat ta’ żieda fit-temperatura globali f’xi reġjuni jkun impossibli li persuna toqgħod barra fl-apert għal ħin twil. Ħtija ta’ hekk partijiet mid-dinja isiru mhux abitabbli. Iż-żieda fit-temperatura tkompli taċċellera id-dewbien tas-silġ fil-poli u ħtija t’hekk il-livell tal-ibħra jibqa’ jiżdied. Il-komunitajiet mal-kosta jkunu taħt theddida kontinwa. L-impatti fuq l-infrastruttura kostali kifukoll fuq kull attività mal-kosta jkunu sostanzjali.

It-tibdil fil-kundizzjonijiet atmosferiċi jżidu x-xita intensiva f’żoni u nixfa tqarqaċ f’żoni oħra. Il-maltemp iżid kemm fil-frekwenza kif ukoll fl-intensità u l-ħerba assoċjata miegħu tikber bil-bosta kif naraw spiss diġa f’diversi partijiet tad-dinja.

Il-konklużjonijiet ta’ Pariġi jfissru li l-komunità internazzjonali għarfet u àccettat l-evidenza xjentifika akkumulata dwar it-tibdil fil-klima. F’Pariġi kien hemm qbil li kull pajjiż kellu jidentifika sensiela ta’ wegħdiet li kellu jwettaq fl-isforz globali biex tkun indirizzata l-kawża tat-tibdil fil-klima. Wegħdiet li għandhom ikunu aġġornati kull ħames snin. Il-wegħdiet reġistrati s’issa, anke kieku kellhom jitwettqu kollha, m’humiex biżżejjed biex iż-żieda fit-temperatura globali ma taqbiżx iż-żewġ gradi Celsius, u preferibilment mhux iktar minn grad u nofs Celsius, kif insistew il-komunitajiet ta’ mal-kosta kif ukoll il-gżejjer li mhumiex wisq il-fuq mil-livell tal-baħar. Bejn il-kliem u l-fatti, hemm baħar jikkumbatti.

Sal-2030 l-emissjonijiet globali jeħtieġ li jonqsu b’mhux inqas min-nofs biex jintlaħqu l-miri stabiliti f’Pariġi. Sal-2050, min-naħa l-oħra jrid jintlaħaq l-istatus ta’ karbonju żero. Biex jintlaħqu dawn il-miri essenzjali Christiana Figueres u Tom Rivett-Carnac jagħmlu użu minn diversi proposti li saru tul is-snin. Il-bidla meħtieġa hi waħda enormi: hi bidla li tant hi kbira li taqleb ta’ taħt fuq kważi kull ħaġa li jmmissu jdejna.

Tirrikjedi bidliet radikali dwar kif ngħixu, kif naħdmu u kif niċċaqalqu minn post għall-ieħor. Tibdil f’dak li nikkunsmaw kif ukoll kemm dwar dak li nipproduċu kif ukoll dwar il-mod kif nipproduċuħ.

Il-wasla fuqna għall-għarrieda tal-kriżi Covid-19 tatna togħma żgħira ta’ xi tibdil essenzjali. Ix-xogħol b’mod virtwali għandu, bla dubju, jkun element permanenti dwar il-mod kif naħdmu. M’għandux ikun eċċezzjoni ta’ natura temporanja. L-edukazzjoni ukoll għandha tingrana iktar fid-direzzjoni tat-tagħlim virtwali b’mod permanenti.

L-ivvjaġġar mhux essenzjali għandu jkun skoraġġit fuq bażi permanenti. Fejn meħtieġ l-ivvjaġġar għandu jsir b’mezzi sostenibbli. Dan m’għandux ikun limitat għall-elettrifikazzjoni tal-karozzi, wara li jkunu tnaqqsu drastikament fin-numru, imma għandu jinkludi tnaqqis sostanzjali tal-ajruplani. Għax l-azzjoni dwar it-tibdil fil-klima jfisser li l-ivvjaġġar bl-ajru (inkluż it-turiżmu) kif nafuh sal-lum m’għandux futur. L-ivvjaġġar bl-ajru jiġi jiswa’ ferm iktar mil-lum kemm-il darba l-impatti ambjentali sostanzjali tiegħu ikunu riflessi fl-ispejjes reali.

Jekk inħarsu fit-tul l-iżvilupp intensiv tal-infrastruttura tat-toroq mhi ser isservi l-ebda skop. Inqas karozzi fit-toroq ikun ifisser ukoll impatti konsiderevoli fuq l-ippjanar għall-użu tal-art. Inqas karozzi jfisser inqas ħtieġa għal parkeġġ u garaxxijiet u iktar spazju għan-nies. Ikun wasal iż-żmien li fl-ibliet u l-irħula tagħna r-reżidenti jiġu mill-ġdid qabel il-karozzi. Dejjem, mhux kultant.

Jeħtieġ li napprezzaw u nagħmlu użu iktar minn prodotti agrikoli lokali. Imma anke l-prezz tal-prodotti agrikoli għandhom jirriflettu l-impatti ambjentali sostanzjali li jinħolqu biex il-biedja tagħti r-riżultati. L-ispiża tal-produzzjoni tal-laħam u tal-prodotti derivati mill-ħalib, per eżempju, ma tkunx waħda żgħira jekk din tinkludi l-impatti ambjentali tal-produzzjoni. Fil-fatt, Christiana u Tom, jistqarru li l-ikel fl-2050 hu għali minħabba li jeħtieġ riżorsi ta’ valur biex il-produzzjoni tiegħu tkun possibli. “L-ilma. Il-ħamrija. L-għaraq. Il-ħin.” Hu ċar li jekk irridu nimplimentaw bis-serjetà l-ftehim ta’ Pariġi l-Politika Komuni kurrenti dwar l-Agrikultura m’għandhiex futur.

L-impatti tal-Covid-19 huma logħob tat-tfal meta wieħed jara sewwa x’hemm lest għalina bħala riżultat tat-tibdil fil-klima. Fid-dawl tat-tibdil fil-klima hemm soluzzjoni prattika waħda: bidla radikali fil-mod kif ngħixu, naħdmu u nqattgħu l-ħin liberu. Permezz tal-Covid-19 in-natura tatna twissija ċara. Jekk dan ninjorawh m’hemm ħadd f’min nistgħu nwaħħlu.

Pubblikat fuq Illum: il-Ħadd 10 ta’ Mejju 2020

Climate Change: after the Covid-19 rehearsal

Covid-19 virus has rattled each one of us, throwing all into unprecedented turmoil. This is however child’s play when contrasted with the anticipated impacts of climate change in respect of which Covid-19 may be considered as a rehearsal or a minor drill!

In Paris, at 7.25pm on 12 December 2015, five thousand delegates representing 195 nations unanimously accepted irrefutable evidence on the impacts of climate change and selected a pathway for the future.

On 25 February 2020 Christiana Figueres and Tom Rivette-Carnac presented us with a riveting publication entitled “The Future We Choose. Surviving the Climate Crisis.” Christiana Figueres, public face of the Paris agreement, was the Executive Secretary of the United Nations Framework for Climate Change (UNFCC). Tom Rivette-Carnac was her Chief Political Strategist. He joined the effort to advance the Paris Agreement negotiations, mobilising support from a wide range of stakeholders outside national governments.

After selecting the pathway which could lead to change, transforming words into action can be quite a challenge. The options we face are unequivocal.

Business as usual would signify that the current mean global temperature, which is already around 1 degree Celsius above average temperatures before the industrial revolution, can warm up by 4 to 5 degrees Celsius. The impacts of such an increase in global temperature would be catastrophic.

Increasingly, in some regions, as a result of an increase in global temperature it would be impossible to stay outdoors for a length of time. Parts of the earth will, as a result, become uninhabitable. The increased temperatures at the poles will accelerate the melting of the polar ice-caps, as a result further increasing the rise in sea-level. Coastal communities will be under threat and all coastal activity and infrastructure will be severely impacted.

The change in atmospheric conditions will increase precipitation in areas and drought in others. The frequency and intensity of storms and the resulting havoc will multiply as is already evident in the various parts of the globe.

The Paris summit conclusions signified that the international community has recognised and accepted the accumulated scientific evidence on climate change. In Paris it was agreed that each individual country will identify and communicate its pledges through which they will participate in the global effort to address the causes of the change in climate. These pledges have to be updated every five years. The pledges registered so far, even if adhered to, are however insufficient to limit warming to well below two degrees Celsius, and preferably to not more than one and a half degrees Celsius, in line with the expectation of communities spread along coastal areas and low-lying islands. Much more is required to walk the talk.

To achieve the Paris targets global emissions must be reduced by not less than half not later than 2030. We must attain a carbon neutral status by not later than the year 2050.
In order to reach these essential targets Christiana Figueres and Tom Rivett-Carnac draw on the various proposals which have been made to date. They emphasise that the change required is significant: a change of this magnitude, they emphasise, would require major transformations in all that we do. It would require radical changes as to how we live, work and travel, along with changes to what we consume as well as to how and what to produce.

The sudden advent of the Covid-19 crisis has given a minor hint of some of the changes.
Telework must be a permanent component of our method of operation and not a temporary exception. Education can and should contain a more permanent online component.

Non-essential travel should be curtailed on a permanent basis. Where necessary, travelling should use sustainable means. This does not only include electrification of our cars, after drastically reducing their numbers, but also a substantial reduction of aeroplanes from our skies permanently. Acting on climate change means that tourism as currently practised has no future. Air travel will become quite costly if its considerable environmental impacts are internalised.

On a long-term basis the current intensive development of our road infrastructure also serves no purpose. Fewer cars on our roads will also signify extensive land use planning impacts. Local communities can then reclaim back our roads. With fewer cars there will be less need of parking space and/or garages. Our towns and villages may then be planned for residents, not for cars.

We need to appreciate and make full use of local agricultural products. However, agriculture must internalise its substantial environmental costs. The cost of production of meat and dairy products, for example, would be substantial if their environmental impacts are internalised. Christiana and Tom, comment that in 2050 food is expensive because it requires valuable resources to produce. “Water. Soil. Sweat. Time.” Clearly the current Common Agricultural Policy of the European Union has no future once we seriously start implementing the conclusions of the Paris agreement.

The impacts of Covid-19 are child’s play when considering the long-term impacts of climate change. Faced with climate change we have one practical option: a radical change in how we live, work and play. The Covid-19 rehearsal is nature’s clear warning. We ignore it at our peril.

published in The Malta Independent on Sunday : 10 May 2020