Il-Covid-19 u l-ilma mid-drenaġġ irriċiklat

TVM fuq il-website tiegħu qed jirrapporta illi f’Ruma, Milan u anke f’Pariġi instab materjal ġenetiku tal-Covid-19 fid-drenaġġ. Dan jidher li seħħ ukoll fl-Awstralja u fl-Istati Uniti tal-Amerika.

Hemm bżonn kjarifiċi tekniċi dwar dan minħabba li l-ilma ppurifikat mid-drenaġġ jintuża fl-agrikultura. Dan l-ilma dwaru kien hemm ukoll pilot project dwar kif jista’ jintuża iktar billi fost oħrajn jiżdied mal-ilma tal-pjan (recharge tal-aquifer).

Ikun tajjeb lil-awtoritajiet jikkjarifikaw eżatt x’miżuri ta’ salvagwardja hemm għas-saħħa minħabba l-użu ta’ dan l-ilma riċiklat.

Il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli

Il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli hi materja li għandha tkun f’idejn il-Prim Ministru minħabba li tmiss ma’ kull qasam tal-politika. Hu interessanti li għal darba oħra r-responsabbiltà politika għall-iżvilupp sostenibbli reġgħet ġiet lura Kastilja, f’ħoġor il-Ministru Karmenu Abela, li nħatar Ministru fl-Uffiċċju tal-Prim Ministru. Sal-lum dan rari seħħ ħlief għall-perjodu qasir li fih Mario Demarco kien Segretarju Parlamentari għat-Turiżmu u l-Ambjent.

Robert Abela mhuwiex l-ewwel Prim Ministru li emfasizza l-ħtieġa li jingħata iktar importanza lill-iżvilupp sostenibbli. Ħadd minnhom, imma, ma rnexxielu!

It-terminu “żvilupp sostenibbli” huwa l-iktar wieħed mit-termini fid-dizzjunarju politiku li huma użati ħazin. Il-lingwaġġ politiku użat kważi qatt ma jasal biex ifisser u jispjega li l-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli hi politika li tħares fit-tul: li kontinwament, huma u jittieħdu d-deċiżjonijiet, tagħti każ il-ġenerazzjonijiet futuri.

Il-gvernijiet ma jagħtux importanza biżżejjed lill-iżvilupp sostenibbli għax din m’hiex biss dwar illum imma hi ukoll dwar għada. Hi dwar kif il-ħidma tal-lum teħtieġ li issir b’mod li ma jkunx ippreġudikat għada u l-ġenerazzjonijiet futuri. Għada min rah? L-interess ta’ bosta minnhom iwassal sa ħames snin, jiġifieri sal-elezzjoni ġenerali li jmiss.

Dan hu punt li saħqet dwaru Gro Harlem Brundtland, Norveġiża u soċjalista demokratika li kienet Prim Ministru ta’ pajjiżha. Fir-rapport li hi ħejjiet għall-Ġnus Magħquda snin ilu dwar l-ambjent u l-iżvilupp, intitolat Our Common Future, emfasizzat li “Naġixxu b’dan il-mod għax nafu li mhu ser jiġri xejn: il-ġenerazzjonijiet futuri ma jivvutawx; m’għandhomx poter politiku jew finanzjarju; ma jistgħux jeħduha kontra d-deċiżjonijiet tagħna.”

Il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli mhix biss dwar l-ambjent: hi dwar kif inħarsu b’mod integrat lejn il-politika ambjentali, ekonomika, soċjali u kulturali. Tfisser li l-ħidma tagħna jeħtieġ li tħares fit-tul u li simultanjament trid tkun kompatibbli man-natura, l-ekonomija, l-iżvilupp uman u l-kultura tagħna.

L-iżvilupp sostenibbli hu dwar kif nistgħu f’kull ħin inkunu f’armonija ma’ dak li aħna mdawrin bih. Il-ħin kollu, u mhux biss meta jaqbel. Tirrikjedi s-sinkronizzazzjoni tal-politika kulturali, soċjali, ambjentali u ekonomika. Għax il-ħarsien tad-dinjità umana, l-apprezzament tal-wirt kulturali u l-ħarsien ambjentali huma essenzjali daqs l-iżvilupp ekonomiku.

Fil-qafas globali, kif ukoll Ewropew, il-politika dwar l-iżvilupp sostenibbli tfisser ukoll l-implimentazzjoni tal-miri dwar l-iżvilupp sostenibbli approvati mill-Ġnus Magħquda: 17-il mira imfissra f’169 oġġettiv. Din hi l-Aġenda Globali 2030 li dwarha l-Unjoni Ewropea ħadmet ħafna biex tkun maqbula mill-komunità internazzjonali. Filwaqt li l-Aġenda 2030 hi importanti kollha kemm hi, partijiet minnha għandhom importanza ikbar għalina f’Malta.

Ħu, per eżempju, l-immaniġjar tal-ilma. Hu essenzjali li nifhmu li huwa meħtieġ li r-riżorsa tal-ilma nieħdu ħsiebha sewwa u li l-użu li nagħmlu minnha jkun wieħed sostenibbli. Sfortunatament, sal-lum, l-immaniġjar tal-ilma f’Malta huwa kkaratterizzat minn doża mhux żgħira ta’ inkompetenza. Hemm aċċess kważi bla kontroll għall-ilma tal-pjan filwaqt li kwantità kbira ta’ ilma tax-xita jintrema l-baħar: kemm direttament permezz tal-mini li tħaffru għal dan l-iskop kif ukoll permezz tas-sistema tad-drenaġġ. Ir-regoli dwar il-ġbir u l-ħażna tal-ilma tax-xita applikati mill-awtoritajiet għal bini u żvilupp ġdid ħafna drabi mhumiex osservati. L-awtoritajiet ftit li xejn jagħtu kas.

Il-politika dwar it-transport hi qasam ieħor fejn l-ippjanar li ma jħarisx fit-tul jeħtieġ li jkun sostitwit billi tkun applikata l-politika ta’ żvilupp sostenibbli. Il-Pjan Nazzjonali tat-Trasport, li jibqa’ fis-seħħ sal-2025, jiġbdilna l-attenzjoni tagħna li nofs il-vjaġġi li nagħmlu bil-karozzi privati jdumu inqas minn kwarta. Dan jindika li inizjattivi biex ikun imrażżan it-traffiku fuq livell lokali u reġjonali jista’ jindirizza b’mod effettiv il-konġestjoni tat-traffiku fit-toroq tagħna bil-vantaġġ doppju ta’ titjib fil-kwalità tal-arja fejn din hi l-iktar meħtieġa.

Il-Pjan Nazzjonali tat-Transport jgħidilna li f’dan il-qasam, tul is-snin, ftit li xejn ħarisna fit-tul. Dan wassal, jgħidilna l-pjan, għal nuqqas ta’ direzzjoni strateġika u bħala riżultat ta’ dan żviluppajna l-inkapaċità li jkunu indirizzati materji diffiċli bħalma hi dik li tikkonċerna t-tnaqqis tal-karozzi privati. Min-naħa l-waħda għandna dan il-ħsieb sostenibbli dwar l-ippjanar tat-trasport, imma imbagħad min-naħa l-oħra l-Gvern ġie jaqa’ u jqum u għaddej bi programm ta’ nfieq sostanzjali fl-infrastruttura tat-toroq bl-iskop li tiżdied il-kapaċità tagħhom u bil-konsegwenza li d-dipendenza tagħna fuq il-karozzi tibqa’ tiżdied.

Dan kollu żejt fil-bażwa għax ġie ippruvat tul is-snin, bi studji li saru f’diversi pajjiżi, illi l-iżvilupp tas-sistema tat-toroq ma tnaqqasx il-konġestjoni tat-traffiku, imma isservi biss biex il-problema tkun posposta inkella tiċċaqlaq minn żona għall-oħra.

L-affarijiet huma agħar fil-qasam tal-ippjanar għall-użu tal-art. Gvernijiet suċċessivi wrew li ma kienux kapaċi jrażżnu l-iżvilupp esaġerat. B’wiċċ ta’ qdusija artifiċjali t-tmexxija politika tiddeskrivi lilha nnifisha bħal ħbieb tan-negozji (business friendly) inkella, kif smajna din il-ġimgħa ħbieb tas-suq (market friendly) u dan biex jippruvaw jiġġustifikaw in-nuqqas ta’ azzjoni adegwata. Qalulna li l-industrija tal-bini tant ħolqot impjiegi li qed tikkontribwixxi b’mod effettiv għal titjib fil-kwalità tal-ħajja.

Imma, kif bla dubju nafu lkoll, l-industrija tal-kostruzzjoni kienet fuq quddiem nett tkattar il-ħsara lill-pajjiż permezz ta’ żvilupp esaġerat bil-pretensjoni li l-ħsara ambjentali ikkawżata minnhom nagħmlu tajjeb għaliha aħna, l-bqija. Sfortunatament, ġew mgħejjuna minn gvernijiet suċċessivi li kontinwament fittxew kif jagħmluhielhom iktar faċli biex igawdu l-frott ta’ ħidmiethom. L-ippjanar tal-użu tal-art kif ipprattikat f’pajjiżna mhux sostenibbli u iktar ma jkun imrażżan malajr, ikun aħjar għal kulħadd.

In-nuqqas tal-politika għall-iżvilupp sostenibbli tinħass prattikament fl-oqsma kollha. Jeħtieġ li llum qabel għada nħarsu fit-tul f’kull deċiżjoni li tittieħed. Kien pass tajjeb, pass ‘l-quddiem li r-responsabbilta politika għall-iżvilupp sostenibbli marret lura f’Kastilja, fl-Uffiċċju tal-Prim Ministru. Imma dan għandu jkun biss l-ewwel pass. Il-bidu, segwit minn hafna iktar passi.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 19 ta’ Jannar 2020

The politics of sustainable development

The politics of sustainable development is a matter for the Prime Minister’s direct consideration as it is wide-ranging and concerns all areas of policy.

It is quite interesting that once more sustainable development has taken up residence at Castille, being the responsibility of Minister Carmelo Abela, who has been appointed as a Minister within the Office of the Prime Minister. This was very rarely the case to date except in the short period during which Mario de Marco was Parliamentary Secretary for Tourism and the Environment.

Robert Abela is not the first Prime Minister who has emphasised the need to give much more importance to sustainable development. To date, however, none of them has delivered.

Sustainable development is one of the most abused and mis-used terms in the political lexicon. Political discourse continuously fails to project the politics of sustainable development as having a long-term view and continuously factoring future generations in the decision-taking process.

Governments do not give sufficient importance to sustainable development as this is not just about today. It is rather about how today’s activity should not prejudice tomorrow and future generations. This is not sufficiently on the radar of today’s politicians. Their interest, generally, does not span more than five years: that is until the next general election.

This is a point underlined by former Norwegian social democrat Prime Minister Gro Harlem Brundtland in her seminal UN Report Our Common Future who emphasised that “We act as we do because we can get away with it: future generations do not vote; they have no political or financial power; they cannot challenge our decisions.

The politics of sustainable development is not just a matter of environmental concern: it involves a holistic consideration of environmental, economic, social and cultural policy. It signifies that our actions must have a long-term view and be simultaneously compatible with the forces of nature, the economy, human development and our culture.

Sustainable development is about living in harmony with all that surrounds us, at all times, not just when it suits us. It requires the synchronisation of cultural, social, environmental and economic policy. Shielding human dignity, appreciating our culture and environmental protection are as essential as economic development.

Within a global and EU framework the politics of sustainable development also involves following and implementing the UN Sustainable Development Goals: 17 goals and the associated 169 targets. This is the global 2030 Agenda to which the European Union contributed substantially. While the whole 2030 Agenda is important, some aspects of it are relatively more important on a local level.

Consider water management, for example. It is imperative that we realise that we need to manage our water resources in a sustainable manner. To date gross incompetence has characterised water management in Malta. Access to the water table is still substantially a free for all, while storm water is mostly dumped into the sea, either directly or through the public sewer system. Rules for rainwater harvesting within the framework of land use planning are more honoured in the breach, without the authorities taking the minimum of enforcement action.

Transport policy is another area where short-term planning needs to give way to the politics of sustainable development. The National Transport Master Plan which runs until 2025 draws our attention that 50 per cent of private car journeys involve trips that are shorter than 15 minutes. This indicates that taking initiatives to reduce vehicular traffic at a local and regional level would be of considerable help in addressing road congestion and improving air quality where it matters most.

The National Transport Master Plan emphasises that the approach to transport planning and policy in Malta has, to date, generally been short-term in nature. This “has resulted in the lack of strategic direction and the inherent inability to address difficult issues such as private vehicle restraint.” On the one hand we have this “written” sustainable approach to transport policy, yet on the other hand government has embarked on an unsustainable spending spree of infrastructural development to increase the capacity of our roads, as a result ensuring that car-dependency continues unabated.

Addressing traffic congestion through expanding the road network only results in shifting the problem: either physically to another area, or else moving it in time.

The cherry on the cake is land use planning. Successive governments have been unable to restrain overdevelopment.

Sanctimoniously they describe themselves as being business friendly or market friendly to try and justify their lack of adequate action. The building industry, we are repeatedly told, creates so much jobs that it “contributes to the quality of life”.

As we are all well aware the construction industry has been a major force in ruining this country through over-development and through expecting us to foot their environmental bills. Unfortunately, they have been aided by successive governments who continuously seek ways to make it easier for the industry to plunder their way through. Land use planning is clearly unsustainable and the sooner it is restrained the better for all.

Sustainable development is conspicuous by its absence in practically all areas of policy. The politics of sustainable development still needs to be ingrained in the day-to-day policy-making structures. Assigning political responsibility for sustainable development to a Minister in the Office of the Prime Minister could be a good first step forward. However, there is still a long way to go.

published in the Malta Independent on Sunday : 19 January 2020

Ħmar il-lejl: l-ippjanar għall-kosta u r-riżorsi marittimi

Nhar it-Tnejn il-Parlament beda d-diskussjoni dwar l-implimentazzjoni tal-leġislazzjoni tad-dimanju pubbliku u b’mod partikolari dwar rapport li ħejjiet l-Awtorità tal-Ippjanar fuq is-siti nominati. Ir-rapport jirreferi għal 24 sit nominati prinċipalment mill-għaqdiet ambjentali: 16-il sit kienu nominati minn Flimkien għal Ambjent Aħjar (FAA), seba’ siti minn Friends of the Earth u sit wieħed mill-Ministru għall-Ambjent Josè Herrera.

Id-diskussjoni għadha fl-istadji inizzjali u s’issa kienet limitata għal spjegazzjoni tal-liġi li l-Parlament approva lejn nofs l-2016.

Moħbi mill-attenzjoni pubblika hemm il-ħtieġa urġenti li tkun implimentata d-Direttiva tal-Unjoni Ewropeja dwar l-Ippjanar tal-Ispazju Marittimu. Din id-Direttiva kellha tkun addottata sa tmiem l-2014. Permezz tal-Avviż Legali 341 tal-2016 Malta nnominat lill-Awtorità tal-Ippjanar bħala l-awtorità kompetenti li ser tieħu ħsieb dak li għandu x’jaqsam mal-ippjanar tal-ispazju marittimu fil-gżejjer Maltin.

Wara li staqsejt inġibdet l-atttenzjoni tiegħi li l-Pjan dwar l-Ispazju Marittimu għal Malta diġà jifforma parti mill-Pjan Strateġiku dwar l-Ambjent u l-Iżvilupp (Strategic Plan for the Environment and Development – SPED). Ngħid il-verità ma kontx irrealizzajt dan. Ħsibt li kien hemm xi paġni f’dak id-dokument li kienu qabżuli u allura mort infittex mill-ġdid u sibt sezzjoni intitolata Coastal Zone and Marine Area u taħtha tlett oġġettivi għall ħarsien tal-kosta. Dawn l-oġġettivi jistgħu, u nittama li jkunu, sviluppati fi strateġija dettaljata dwar l-Ispazju Marittimu Malti.

Waqt li Malta jidher li llimitat ruħha għal tlett oġġettivi xotti, pajjiżi oħra għamlu ħidma kbira biex jippreparaw il-pjani tagħhom dwar l-Ispazju Marittimu. L-Irlanda, per eżempju, ippubblikat dokument ta’ 88 paġna intitolat Harnessing our Ocean Wealth. An Integrated Marine Plan for Ireland. Min-naħa l-oħra, ir-Renju Unit ippubblika dokument ta’ 55 paġna intitolat UK Marine Policy Statement.

Dawn iż-żewġ dokumenti jidħlu fid-dettall dwar l-Ippjanar għall-Ispazju Marittimu meħtieġ fl-Irlanda u r-Renju Unit. Bla dubju dawn id-dokumenti jeħtieġ li jkunu supplimentati bi pjani ħafna iktar dettaljati. Id-Direttiva tal-Unjoni Ewropeja fil-fatt tistabilixxi s-sena 2021 bħala d-data sa meta għandhom ikunu ffinalizzati l-Pjani għall-Ispazju Marittimu.

Malta hi gżira mdawra bil-baħar Mediterran. Fatt li għandu jkun rifless f’politika marittima serja u aġġornata. Sfortunatament dan mhux il-kaz għax jidher li għalina f’Malta it-tlett oġġettivi dwar il-kosta fil-Pjan Strateġiku dwar l-Ambjent u l-Iżvilupp (SPED) huma biżżejjed.

Id-Direttiva tal-Unjoni Ewropeja dwar l-Ippjanar tal-Ispazju Marittimu bla dubju hi intenzjonata biex iċċaqlaqna ħalli nimlew it-toqob fil-politika tagħna. L-ekonomija l-blu, jiġifieri l-ħidma ekonomika li tiddependi fuq l-użu tar-riżorsi marittimi, teħtieġ attenzjoni ħafna iktar dettaljata.

Il-Gvernijiet Maltin, wieħed wara l-ieħor, għamlu ħerba fuq l-art u ħsara bla qies fiż-żoni naturali. F’xi kazi l-ħsara li saret ftit tista’ tiġi rimedjata. L-ilma tal-pjan hu l-eżempju ewlieni.

L-ippjanar b’attenzjoni tal-Ispazju Marittimu jista’ jkun ta’ għajnuna biex din l-imġieba żbaljata tal-Gvernijiet ma tkunx esportata lil hinn mill-kosta ħalli wara li ħarbatna l-art ma nħarbtux il-baħar ukoll.

Snin ilu kien pass għaqli li kienet indirizzata l-kwalità tal-ilma baħar bl-introduzzjoni tal-impjanti għat-tisfija tad-drenaġġ. Għad baqa’ xi jsir biex l-ilma msoffi, flok jintrema, jibda jintuża. Kontinwament għadna niffaċċjaw it-tniġġiż mill-gaġeġ tal-ħut li għandna fl-ibħra u li qed ikollhom impatti kemm fuq iż-żoni residenzjali kif ukoll fuq il-faċilitajiet turistiċi. Imbagħad hemm ukoll is-sajd, it-tibdil fil-klima, l-bijodiversita, is-sigurtà marittima, il-fdalijiet arkeologiċi fil-baħar kif ukoll il-ħmar il-lejl li nassoċjaw mar-riklamazzjoni tal-baħar. Pjan għall-Ispazji marittimi fil-gżejjer Maltin irid jindirizza dawn l-oqsma u bosta oħra b’mod integrat.

Il-gżejjer Maltin fihom 316 kilometru kwadrat. L-ibħra Maltin sa 25 mil nawtiku mill-kosta fihom medda ferm ikbar b’kejl ta’ 11,480 kilometru kwadrat filwaqt li l-blata kontinentali taħt il-ġurisdizzjoni Maltija fiha 75,779 kilometru kwadrat.
Din hi l-isfida li għandna quddiemna biex inħarsu l-ibħra tagħna.

ippubblikat fuq Illum – 24 ta’ Diċembru 2017 

Planning nightmares: the coastline and marine resources

 

Last Monday, Parliament commenced a discussion on the implementation of the Public Domain legislation, in respect of which the Planning Authority has submitted a report entitled “Sites Nominated to be declared as Public Domain”. This report refers to 24 sites, nominated primarily by eNGOs: 16 sites were nominated by Flimkien għal Ambjent Aħjar (FAA), seven by Friends of the Earth and one by Minister for the Environment Josè Herrera.

The discussion is still in its initial stages and so far it has been limited to an explanation of the legislation enacted by Parliament in mid-2016.

Currently under the radar is the urgent need to implement the EU Directive on Maritime Spatial Planning, which had to be adopted by end of 2014. Malta has, in fact, adopted it and through Legal Notice 341 of 2016 it identified the Planning Authority as the competent authority which will deal with issues of maritime spatial planning in the Maltese Islands.

After submitting a query, it was pointed out to me that the Strategic Plan for the Environment and Development (SPED) shall constitute Malta’s Maritime Spatial Plan – something I had not realised. Thinking that I had missed something, I checked the SPED and found a text entitled Coastal Zone and Marine Area under which are listed three coastal objectives. These are clearly objectives that can (and hopefully will) be developed into a detailed Maritime Spatial Plan.

While Malta has apparently limited itself to three brief objectives, other countries have gone into considerable detail to prepare their Maritime Spatial Plans. Ireland, for example, has published an 88-page document entitled Harnessing our Ocean Wealth – an Integrated Marine Plan for Ireland and the United Kingdom has published a 55-page document entitled UK Marine Policy Statement.

Both documents go into some detail as to the Maritime Spatial Planning required in Ireland and the United Kingdom and they will undoubtedly have to be supplemented with more detailed plans. The EU Directive determines the year 2021 as the deadline for the establishment of Maritime Spatial Plans.

The fact that Malta is an island should be reflected in more importance being given to maritime policy. Unfortunately, this is clearly not the case as it seems that we have to manage with three coastal objectives in our Strategic Plan for Environment and Development (SPED).

The EU Directive on Maritime Spatial Planning is intended to nudge us to fill the gaps in our policies and plans. The blue economy, which is the economic activity dependent on the utilisation of marine resources, requires much careful planning.

Successive Maltese governments have ruined land-based resources and natural habitats. At times this has been done almost beyond repair. The water table is one such glaring example.

Careful maritime spatial planning could be of assistance in not exporting this erroneous behaviour beyond the coastline so that the environmental damage inflicted on the land is not repeated at sea.

Some years ago, addressing the quality of seawater by ensuring that urban wastewater dumped into the sea was adequately treated was a positive step. More still needs to be done to use the treated water. We repeatedly face issues of contamination arising out of fish-farms that has a negative impact on our residential and tourist facilities. What about fishing, energy, climate change, biodiversity, maritime safety, marine archaeological remains and land reclamation nightmares? A Maritime Spatial Plan for the Maltese Islands has to address all these issues and many more, in an holistic manner.

The Maltese Islands have a land area of 316 square kilometres. On the other hand, the area around the Maltese islands up to 25 nautical miles from the shoreline measures 11,480 square kilometres, while the area of the Continental Shelf under Malta’s jurisdiction in terms of the Continental Shelf Act measures approximately 75,779 square kilometres.

This is the physical extend of the challenge we face to protect our sea.

published in the Malta Independent on Sunday – 24th December 2017 

From the Farm to the Fork

 

 

The local vegetable and fruit supply chain was under the spotlight last month. On 12 October, environmental NGO Friends of the Earth Malta organised a round-table at Vincent’s Eco-Farm at Żebbiegħ and published Agro-Katina, the result of its research tracking the food we consume, from apricots to zucchini. The report can be downloaded at https://foemalta.org/wp-content/uploads/AgroKatina-Report.pdf .

Maltese agriculture is characterised by small farm holdings, with three quarters of registered farmers working an area less than one hectare. With a hectare covering ten thousand square metres, this means that most local agricultural holdings are slightly less than nine tumoli in size.

Agriculture contributes a miniscule amount to the GDP – less than two per cent – but it is, however, essential to ensure the preservation of the rural characteristics of the Maltese islands.

Even though we are far from self-sufficient, agriculture can increase our self-reliance, thereby reducing our vulnerability to outside shocks.

It has been observed in the report that specific localities are linked to specific products: Rabat and Dingli are linked with onions, pumpkin with the northern agricultural region – primarily Mosta, Mġarr and Mellieħa – with cauliflowers being linked to Siġġiewi and Żebbuġ.

The report refers to the introduction in the local market of long, dark-skinned zucchini contrasting with the local round (or long) varieties of a lighter shade. As consumers overcame their hesitancy to a new product introduced to the market, local farmers started experimenting with growing it locally and, to their surprise, discovered that this variety (commonly found in Sicily and Southern Italy) had the advantage of being well adapted to the local climate.

Seasonality is still an important factor in agricultural planning, even though this is gradually on the decline primarily as a result of the competition from imported products which are available throughout the year. This seasonality is rightfully observed in the various village celebrations focusing on the availability of specific products: Manikata (pumpkins) and Mgarr (strawberries) readily come to mind. They educate consumers and contribute to a better understanding and appreciation of agriculture’s contribution to the country.

The report briefly refers to the “local vs imported produce” issue. It is emphasised that it only takes around 24 hours for locally grown fruit and vegetables to travel from the farm to the fork, hence ensuring that they are fresh, ripe and in season. This is not only reflected in a fresh appearance but also in an unmistakable advantage in terms of natural flavour and nutritional value, compared to imported produce.

Agriculture is the main user of water in Malta. It is also the major polluter of our water table. A study carried out in 2008 by the British Geological Survey on the nitrate contamination in Malta’s groundwater, commissioned by the then Malta Resources Authority, concluded that groundwater nitrate had been stable for the last 30-40 years. Notwithstanding, this has resulted in the contraction of the agricultural sector in the same timeframe.

The challenges facing agriculture in the immediate future are various. Climate change and the water crisis top the list. The changes in weather patterns will undoubtedly be a major headache. This will necessarily impact the viability of some crops, maybe bringing about changes to the season/s during which these crops are available. It will also possibly create the conditions for new crops.

The average age of the farmer is now around 55 – and this is not just in Malta, but across the EU. There is a growing awareness that we may be close to losing our farming community, in fact the impact of this loss is already being felt as it is fairly obvious that there are substantially fewer people protecting our countryside on a day to day basis.

The distance between the farm and the fork is increasing.

This is not good news.

published in the Malta Independent on Sunday: 12 November 2017

Lumija magħsura

L-għasir tal-lumi hu sustanzjuż u jagħmel ħafna ġid għas-saħħa. Imma xi ngħidu għal lumija magħsura?

Iktar kmieni din il-ġimgħa awgurajt lit-Tabib Anthony Buttigieg wara li hu ħabbar d-deċiżjoni tiegħu li fi ħsiebu jikkontesta għat-tmexxija tal-Partit Demokratiku. Possibilment huwa jimla l-vakanza li nħolqot minn Marlene Farrugia wara li din iddeċidiet li ddabbar rasha wara biss ftit xhur fil-kariga.

It-Tabib Buttigieg hu persuna b’moħħu f’postu. L-għada tal-elezzjoni ġenerali, meta kellu ma wiċċu dikjarazzjoni ta’ Marlene Farrugia li hi ma kienitx teskludi li tikkontesta għall-kariga ta’ Kap tal-PN, wara li kien irriżenja Simon Busuttil, hu irriżenja mill-kariga ta’ deputat mexxej tal-PD. Bħala riżultat ta’ hekk ħa posizzjoni ċara li kienet tikkuntrasta mal-impulsivitá ta’ Marlene Farrugia. Dakinnhar Buttigieg kien iddikjara li dak li qalet Farrugia kien kontra dak li jemmen hu, għax fil-fehma tiegħu l-Partit Demokratiku kellu jkun separat u distint mill-Partit Nazzjonalista.

Bħala riżultat ta’ din il-posizzjoni huwa għamilha ċara illi d-disponibilitá tiegħu li jieħu sehem f’koalizzjoni ma kellha l-ebda impatt fuq id-determinazzjoni tiegħu li jħares l-identitá tal-partit tiegħu. Li tkun allejat kritiku abbażi ta’ programm politiku miftiehem bl-ebda mod mhu komparabbli ma min żviluppa attitudni li jilgħaq kontinwament.

Mid-dehra Marlene Farrugia taħsibha mod ieħor għax diġa għamlitha ċara illi għadha tal-ħsieb li fi żmien ħames snin mill-ġdid tikkunsidra li tikkontesta għat-tmexxija tal-PN. Għax skontha, l-ebda wieħed mill-erba’ kandidati għal Kap tal-PN mhu kapaċi. Dan kollu sfortunatament jibgħat messaġġ wieħed u ċar: li l-mexxejja attwali tal-Partit Demokratiku tara l-futur tagħha u tal-partit tagħha bħala parti integrali mill-Partit Nazzjonalista. Għal Marlene Farrugia il-Partit Demokratku qiesu lumija magħsura li tarmiha wara li tkun użajta.

Bħala riżultat tal-mauvri tagħha bl-iskop li tkun eletta, irrispettivament mill-prezz politiku, Marlene Farrugia ikkaġunat ħafna ħsara li teħtieġ li tkun rimedjata mingħajr iktar dewmien.

Alternattiva Demokratika ma jkollha l-ebda diffikulta li tesplora kif tista’ tikkoopera mal-Partit Demokratiku immexxi minn Anthony Buttigieg, liema eżerċizzju (fil-passat) kien abbandunat minħabba li l-impulsivitá kienet l-għodda ewlenija tat-tmexxija tal-PD sa mit-twaqqif tiegħu. Buttigieg hu persuna konsistenti u l-imġieba tiegħu tidher li taqbel ma dak li jgħid.

Hemm ħafna ħidma li teħtieġ li issir u ftit wisq nies biex jagħmluha.

Fost il-kollegi enerġiċi ta’ Anthony Buttigieg hemm Timothy Alden li hu l-moħħ wara l-inizzjattiva kurrenti tal-Partit Demokratiku biex jiżdied il-ħarsien tal-widien u tal-ilma tal-pjan billi possibilment ikunu nklużi fil-qafas legali li ġie żviluppat għad-dimanju pubbliku fil-Kodiċi Ċivili. Alternattiva Demokratika tappoġġa din l-inizzjattiva.

Hi inizjattiva li timmerita appoġġ wiesa’ avolja forsi strateġikament kien ikun aħjar li l-ewwel tkun implimentata sewwa l-politika u r-regolamenti eżistenti li diġa joffru protezzjoni sostanzjali kemm għall-widien kif ukoll għall-ilma tal-pjan.

Il-futur tal-partiti ż-żgħar hu dipendenti fuq il-kooperazzjoni u fuq kemm aħna kapaċi li ma nisparpaljawx r-riżorsi limitati li hawn. Dan ikun ferm aħjar mill-impulsivitá u n-narċissiżmu li għamel ħsara sostanzjali.

Il-lumi magħsur għandu użu. Imma m’għandux ħajja twila.

ipubblikat f’Illum : 20 t’Awwissu 2017

The environmental deficit

 

traffic jam Malta

 

Going by the information available on the increased incidence of various types of cancers, both common and rare types, it is evident that the accumulated environmental impacts originating from human action is exacting its toll. Few make the link between the increased incidence of rare diseases,  cancers and environmental neglect accumulated over the years.  

Over the Christmas period, as a result of the never-ending humanitarian operations of the Community Chest Fund, we hear of the ever-increasing demand on state resources by those struck by cancer. The demand is such that the resources of the state have to be supplemented by the annual telethon which this year raised a record €5.5 million.

The advertising blitz on the switching over of Malta’s power generation from one dependent on heavy fuel oil to natural gas informs us that air quality in Malta will improve substantially as a result. This statement is only partially correct as the major contributor to Malta’s poor air quality was not power generation but the ubiquitous and exponential increase of cars on our roads.

The cars on our roads are part of the real “cancer factory” in operation on Maltese territory.

As is evidenced by the substantial investments channeled towards the improvement of the road infrastructure, it is clear that the political will to address this issue is very weak. Improved road infrastructure, such as the construction of flyovers to ease traffic congestion, will only increase the dependence on cars. In the long term, this improvement to the road network will hamper the drive to shift custom to public transport. Consequently, it will serve to further increase cars on our roads and will hence contribute to an increase in the output of the “cancer factory”.

Public transport has been improved as is evidenced by a gradual increase in its use. Various initiatives to encourage the use of public transport have been introduced. However, the Maltese state is sending conflicting signals when it simultaneously speaks in favor of public transport yet invests heavily to facilitate the continued domination of our roads by private cars.

Lack of adequate environmental protection in the past has contributed to an ever-accumulating environmental deficit which in turn will lead to total and complete bankruptcy as no one is in a position to bale out Mother Earth.

Environment protection is multifaceted. Addressing the different waste streams and seriously plotting the path to the 2050 zero waste targets established by Malta’s Waste Management Strategy would definitely signify that we are in earnest. However, it is certainly not enough. What about the excessive use of pesticides which still end up contaminating our food chain? Or what about our water table, which in addition to being depleted is also contaminated with pesticides and fertilisers?   I could go on and on with a never-ending list of examples.

The environmental deficit is constantly on the increase. Each generation creates additional environmental impacts without in any way adequately addressing the accumulated impacts handed down by the previous generations. Governments are worried by economic deficits, yet few seem to be worried by the accumulating environmental deficit. We are using the earth’s resources as if tomorrow will never come.

No one will bail us out from the consequences of this deficit, yet nature has its own way of extracting its dues. Climate change, the collapse of agriculture in various countries and a higher incidence of common and rare forms of cancers are all different forms of payment which nature is extracting. These bills can only be avoided (in the long term) if we switch back to operating in a manner which is compatible with nature.

Otherwise the accumulating environmental deficit will bankrupt humanity.

published on The Independent on Sunday – 1 January 2017

L-iżbilanċ ambjentali

 

traffic.Marsa

 

Minn dak li hu magħruf dwar l-inċidenza dejjem tikber tal-cancer, jidher li l-impatti ambjentali tal-ħidma tal-bniedem qed ikollhom effett qawwi. Ftit huma dawk li huma konxji dwar ir-rabtiet li hemm bejn il-ħsara ambjentali u uħud mill-mard rari li s-soċjetá tagħna qegħda tiffaċċja.

Fil-ġranet tal-Milied, riżultat tal-ħidma bla heda tal-Community Chest Fund, nisimgħu dwar id-domanda ma tieqaf qatt għas-servizzi li jagħti l-istat lil dawk milquta minn kull forma ta’ cancer. Id-domanda hi tant kbira li riżorsi tal-istat huma mgħejjuna mill-ġbir li jsir waqt l-Istrina, li, din is-sena laħaq is-somma record ta’ €5.5 miljuni.

Il-Gvern qed ixandar riklami dwar il-qalba tal-ġenerazzjoni tal-elettriku minn waħda dipendenti fuq il-heavy fuel oil għal waħda dipendenti fuq il-gass naturali. F’dawn ir-riklami qed jgħidulna li ser ikollna titjib fil-kwalitá tal-arja bħala riżultat ta’ din il-qalba. Din id-dikjarazzjoni (tar-riklami) hi biss parzjalment korretta. Dan minħabba li l-kontributur ewlieni għall-kwalitá tal-arja f’Malta qatt ma kienet il-ġenerazzjoni tal-elettriku iżda n-numru ta’ karozzi fit-toroq li donnu ma jispiċċa qatt. Huma dawn il-karozzi fit-toroq li jiffurmaw parti mill-fabbrika reali tal-cancer f’Malta.

Kif anke jidher mill-investimenti sostanzjali dedikati għal titjib fl-infrastruttura tat-toroq huwa ċar li r-rieda politika biex dan ikun indirizzat hi dgħajfa. Għax iktar ma titjieb l-infrastruttura tat-toroq, iktar ikunu inkoraġġiti karozzi fit-toroq, għax it-triq għalihom tkun iffaċilitata. It-titjib fl-infrastruttura tat-toroq, iżżid id-dipendenza tagħna lkoll fuq il-karozzi u bħala riżultat ta’ dan, tostakola l-ħidma biex iktar nies tuża t-trasport pubbliku.

Sar titjib fit-trasport pubbliku, anke bħala riżultat ta’ diversi inizzjattivi li ttieħdu. Imma l-pajjiż qed jagħti sinjali konfliġġenti, għax filwaqt li qiegħed jinkoraġixxi l-użu tat-transport pubbliku, fl-istess ħin qed jinvesti flejjes sostanzjali biex jiffaċilita l-kontinwazzjoni tad-dominazzjoni tat-toroq tagħna mill-karozzi.

Il-ħarsien tal-ambjent jinvolvi ħafna ħidma diversa. Jinkludi ħidma biex ikunu indirizzati b’serjetá s-sorsi differenti ta’ ġenerazzjoni tal-iskart biex b’hekk infasslu t-triq li biha rridu naslu ħalli nilħqu l-mira ta’ “skart zero”. Din hi mira stabbilita mill-Istrateġija Nazzjonali tal-Iskart u trid tintlaħaq sal-2050. Dan ċertament li mhux biżżejjed. X’ngħidu għall-użu eċċessiv ta’ pestiċidi li mhux biss qed jikkontamina dak li jkun prodott fir-raba’ imma parti minnu jispiċċa ukoll f’dak li baqa’ mill-ilma tal-pjan?

L-iżbilanċ ambjentali qiegħed dejjem jiżdied. Kull ġenerazzjoni qed tispiċċa żżid l-impatti mingħajr ma tindirizza sewwa l-impatti akkumulati li tkun wirtet mill-ġenerazzjoni ta’ qabilha.

Il-Gvernijiet qed jinkwetaw fuq l-iżbilanċ finanzjarju imma ftit wisq minnhom jinkwetaw fuq l-iżbilanċ ambjentali li iktar ma jgħaddi żmien iktar qed imur għall-agħar. Ir-riżorsi tad-dinja qed jintużaw qieshom bir bla qiegħ.

In-natura għandha l-modi tagħha kif iġġiegħlna nħallsu għal dan l-iżbilanċ ambjentali. It-tibdil fil-klima, l-kollass tal-agrikultura f’diversi pajjiżi kif ukoll iż-żieda qawwija ta’ kull xorta ta’ cancer huma kollha tweġiba tan-natura li biha kull wieħed minnha qiegħed jerfa’ l-piz tal-ħsara li saret lin-natura. Dawn il-kontijiet li qed tibgħatina n-natura jistgħu jonqsu fil-futur jekk nibdew minn issa ngħixu b’mod li joħloq inqas ħsara ambjentali. Jekk dan ma jseħħx il-kontijiet tan-natura, bla ebda dubju, jwasslu għal kollass totali.

ippubblikat fuq Illum – Is-Sibt 31 ta’ Diċembru 2016

Cry of the Earth, Cry of the Poor

 laudato_si_    Cry of the Earth

 

This is the title of Leonardo Boff’s seminal work on the inextricable link between social justice and environmental degradation, originally published in 1995.  Earlier, during the 1972 UN Human Environment Conference in Stockholm, it was also the rallying cry of India’s Prime Minister  Indira Gandhi who, on behalf of the developing world, forcefully insisted that poverty was inextricably linked with environmental degradation.  In Stockholm Mrs Gandhi had emphasised that “the environment cannot be improved in conditions of poverty  –  how can we speak to those who live in villages and slums about keeping the oceans, the rivers and the air clean, when their own lives are contaminated at the source?”

This is also the underlying theme of the encyclical Laudato Sì published by Pope Francis last June. It is not just a seasonal Latin American flavour at Vatican City.  The earth’s tears are continuously manifested in different ways depending on the manner in which she is maltreated .

Environmental degradation has a considerable impact on the quality of life of  us all except, that is, for the quality of life of  the select few who pocket the profits by appropriating for themselves advantages (economic or otherwise) and lumping the negative impacts on the rest.

Environmental degradation is an instrument of social injustice. Consequently, enhancing the protection of the environment is also essential to restore social justice.

The water table is subject to continuous daylight robbery: over the years it has been depleted by both authorised and unauthorised water extraction.  What is left is contaminated as a result of the impact of fertilisers as well as surface water runoff from the animal husbandry industry. Theft and acute mismanagement  are the tools used in the creation of this injustice.

The Malta Freeport has been quite successful over the years in contributing to economic growth and job creation. The price for this has, however, been paid by Birżebbuġa residents – primarily through being subjected to continuous noise pollution on a 24/7 basis. Various residential units in the area closest to the Freeport Terminal are vacant and have been so for a considerable time. A noise report commissioned as a result of the conditions of the Terminal’s environmental permit will be concluded shortly. Hopefully, the implementation of its conclusions will start the reversal of the Freeport’s negative impacts on its neighbours.

The Freeport, together with various fuel storage outlets, the Delimara Power Station (including the floating gas storage facility which will soon be a permanent feature) as well as fish-farms have together definitely converted Marsaxlokk Bay into an industrial port. As a result of various incidents during 2015, spills in Marsaxlokk Bay signify that Pretty Bay risks losing its title permanently.   Fortunately, Birżebbuġa residents have been spared additional impact originating from minor ship and oil-rig repairs after they reacted vociferously to a decision by the MEPA Board to permit such work at the Freeport Terminal.

Public Transport has made minor improvements but nowhere near what is required. It is essential that Malta’s congested roads are mopped up of the excessive number of cars. Improving the road infrastructure will just make it easier for more cars to roam about in our roads, thereby increasing the scale of the problem.  The major consequences are a reduced ease of access and the deterioration air quality.

We will soon be in a position to assess the impact of two other major projects: a business hub at the Malta International Airport as well as a car-racing track with various ancillary facilities. The former will take up land at the airport carpark but will have considerable impact on the surrounding villages. The car-racing track may take up as much as 110 hectares of land outside the development zone and have a considerable impact on both nature and local residents in the areas close to where it will be developed.

The list of environmental impacts that we have to endure is endless.

I could also have included the impact of the Malta Drydocks and the consequent squeezing out of residents from the Three Cities as a result of its operations, primarily as a result of sandblasting, in the 1970s and 1980s. I could also have added the impact of the waste recycling plant at Marsaskala and the refusal of the authorities to finance studies on the impact of its operations on the health of residents, or else the impact of the operation of petrol stations close to and within various residential areas.

The size of the Maltese islands is limited. A number of the abovementioned  activities/developments  are essential, but others are not. However, it stands to reason that we should not bear the brunt of non-essential activities or developments. This should lead us to plan more carefully so that  the impacts of the activities that are essential are adequately addressed.

As evidenced by the above list, unfortunately over the years those taking decisions betrayed their responsibilities towards the common good, seeking, instead the interests of the select few thereby compounding social injustices.

This is Malta’s contribution to the accumulated tears of Mother Earth.

 

published in The Malta Independent on Sunday : 10 January 2016