Nitgħallmu min-natura

Aħna familjari ma kif taħdem l-ekonomija linejari. Nagħmlu użu mir-riżorsi li nsibu madwarna u wara li ma jkollniex iktar bżonnhom narmuhom.  

In-natura taħdem ferm differenti minn hekk u minn għandha nistgħu nitgħallmu ħafna. Fil-fatt jekk nippruvaw nimxu fuq il-passi tan-natura nistgħu nsolvu bosta mill-problemi li nħabbtu wiċċna magħhom.  

Teżisti linja ta’ studju speċjali imsejħa biomimicry (imitazzjoni tan-natura) li tfittex kif nistgħu nifhmu iktar lin-natura u nitgħallmu minn għandha. Li nibdlu l-mentalità tagħna li narmu kollox hi waħda mit-tagħlimiet bażiċi li għandna bżonn.

Ħarsu lejn siġra. Meta jasal il-waqt addattat għaliha twaqqa’ l-weraq li jitmermru fil-ħamrija madwar is-siġra.  Dawn, imbagħad isiru ħaġa waħda mal-ħamrija u jservu biex is-siġra terġa tassorbi n-nutrijenti akkumulati.

Hekk taħdem l-ekonomija naturali. In-natura ma timxix bħalna, ma tarmi xejn. Issib użu għal kollox. Għalhekk ngħidu li l-ekonomija tan-natura hi waħda ċirkulari għax ma tarmi xejn, u tirriċikla kollox.  Kull prodott naturali li jispiċċa ma jintremiex iżda jitmermer u jerġa’ jitwieled mill-ġdid f’xi forma jew oħra. Jidħol f’ċiklu naturali ġdid.

Fil-ktieb tagħhom Cradle to Cradle: Remaking the way we make things William McDonough and Michael Braungart jiffukaw fuq dan kollu. Jidentifikaw inizjattivi speċifiċi  industrijali u kummerċjali li bihom inaqqsu l-użu ta’ materjali fl-ekonomija, dik li nsejħula dematerialisation. Bħala riżultat ta’ dan jista’ jitwettaq ħafna iktar bl-użu ta’ inqas riżorsi.  Ikollna l-istess kwalità ta’ servizz (jew aħjar) b’inqas użu ta’materjal: effiċjenza prattika fl-użu tar-riżorsi.

Dan iwassal mhux biss biex jonqsu l-ispejjes tal-użu tal-materjal imma ukoll jitnaqqsu l-ispejjes konnessi mal-enerġija użata: dawn huma uħud mill-benefiċċji li ġġib bidla minn ekonomija linejari għal waħda cirkulari.  Twassal ukoll għal żieda fl-investiment kif ukoll għal żieda fl-impiegi li jistgħu jinħolqu. Il-kontribut finali jkun li ntejbu l-kwalità tal-ħajja ta’ kulħadd.

Din il-ġimgħa l-Ministru tal-Ambjent aġġornana dwar il-pjan nazzjonali ta’ azzjoni biex ikunu applikati f’pajjiżna l-prinċipji tal-ekonomija ċirkulari.  Dan hu tajjeb, avolja dan hu paroli li ilna ħafna nisimgħu dwaru tul is-snin: mingħajr ma jsir xejn.

Il-Ministru fisser il-pjani tal-Gvern fuq il-magni li ser ikunu stallati madwar Malta biex permezz tagħhom ikun iffaċilitat ir-riċiklaġġ tal-fliexken tal-plastik u skart ieħor konness mal-ippakkeġġjar. Riżultat ta’ din l-inizjattiva fliexken tal-plastik u kontenituri oħra (tal-birra u tal-inbid, per eżempju) jinġabru f’magni mxerrdin mal-pajjiż u minnhom tieħu lura d-depożitu li tkun ħallast meta tkun xtrajt l-ilma, birra, inbid jew inkella luminata.

Però jkun utili li niftakru li fl-2004, kien hemm proposta kważi simili li kienet ġiet ippreżentata lill-Gvern immexxi mill-Partit Nazzjonalista. Din il-proposta kienet bħala alternattiva għall-eko-kontribuzzjoni li kienet qed tkun introdotta dakinnhar.   Kienu Farsons li fl-2004 ipproponew skema ta’ depożitu fuq il-kontenituri, liema depożitu kien ikun jista’ jittieħed lura kif kien qed iseħħ fid-Danimarka. Sfortunatament kien hemm oġġezzjonijiet kbar għall-dik il-proposta u din għaldaqstant flok ma kienet diskussa u mtejba ġiet imwarrba u injorata. Il-Gvern dakinnhar qagħad fuq dak li qalu industrijalisti oħra tal-luminati li kellhom aċċess ikbar għall-widna tal-Prim Ministru Gonzi. Dan hu kollu dokumentat.

Wara sbatax-il sena, mela, erġajna wasalna fil-punt tat-tluq oriġinali. Imma sadanittant inħlew sbatax-il sena.  

Hu fl-interess ta’ kulħadd li din l-iskema titħaddem sewwa u li tirnexxi. L-iskop hu li jkun irkuprat 85 fil-mija tal-iskart tal-ippakkeġġjar li hu ġġenerat fil-gżejjer Maltin. Nemmen li hu possibli li din il-mira tintlaħaq, kif kien anke possibli li tintlaħaq sbatax-il sena ilu. Din l-iskema ddaħħal ftit sens fil-politika tal-immaniġjar tal-iskart f’Malta. Nittama li ma tkunx ostakolata bħal ta’ qabilha.

Nistennew li jasal il-jum li tkun implimentata.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 23 ta’ Mejju 2021

Lessons from nature

We are accustomed to the functioning of the linear economy. We extract the resources from the earth, we make use of them and subsequently when they are beyond their useful life, we throw them away.

Nature works quite differently. We can learn a lot from nature. As a matter of fact, if we try to imitate nature, we can solve many of the problems which we face.

Biomimicry is a relatively new branch of study which seeks ways in which we can learn from nature. Discarding our throwaway attitudes is one such basic lesson.

Take a look at any tree. At the appropriate time, it sheds its leaves, which disintegrate in the soil below. Nature does not waste the leaves shed by the tree, as they are reused and reabsorbed through the roots of the same tree as nutrients.

This is how nature’s economy works. Mother nature functions on the basis of a cradle-to-cradle philosophy in contrast to our cradle-to-grave attitude. The natural economy is a circular one which does not throw anything away: it recycles everything. At the end of the useful life of any natural product this does not end in a landfill but it gives birth to another product, a new fruit. It is reintroduced into the natural cycle.

In their book Cradle to Cradle: Remaking the way we make things William McDonough and Michael Braungart focus specifically on this matter. They identify specific industrial and commercial initiatives which seek to dematerialise the economy as a result of which we can end up doing much more with less use of resources. The same or better level of service is achieved but, in the process, there are substantially fewer material inputs: practical resource efficiency.

In addition to saving on material costs as well as energy used, the transition from a linear to a circular economy presents numerous potential benefits. In particular, it attracts additional investment and can create thousands of jobs that practically and realistically contribute to making the world a better place to live in.

This week the Minister for the Environment gave an update on a national action plan to intensify efforts to align Malta to circular economy principles. This is positive even though we have heard this a multitude of times over the years.

The Honourable Minister outlined government’s plans on plastic bottle return machines which will be available all over the islands to facilitate their recycling. As a result of this initiative plastic bottles will be returned at which point a deposit paid on their purchase will be refunded.

It would be pertinent to point out that way back in 2004, or thereabouts, a proposal essentially very similar to this had been submitted to the then PN led government as an alternative to the eco-contribution scheme.  In fact, Farsons had then proposed the setting up of a deposit refund scheme for packaging waste on the basis of the Danish model. It was however unfortunately shot down instead of being developed and adapted to the local circumstances. Government instead opted for an eco-tax as emphasised by another powerful lobby which had a much easier access to Prime Minister Gonzi and his entourage. This is all documented.

Seventeen years down the line we are back at the original point of departure. Seventeen years have in the meantime been wasted. It is in everybody’s interest that the proposed scheme functions successfully. The objective is to achieve an 85 per cent recycling of the packaging waste generated on these islands. I believe that it is achievable now just as it was seventeen years ago. It puts back some sense in Malta’s waste management policy! Hopefully it will not be sabotaged once more.

I look forward to the implementation date.

published in The Malta Independent on Sunday : 23 May 2021

Waste Management consultations

The Minister for the Environment has informed us that, tomorrow, Monday, he will be publishing a new Waste Management Strategy for public consultation.

The current waste management strategy is up for renewal as it was originally envisaged to cover between 2014 and 2020.

It is indeed unfortunate that the public consultation has been delayed this far. It has also once more been slotted in a festive period, thereby reducing its effectiveness.

One hopes that the strategy being submitted for public consultation, next Monday, will be accompanied by the studies which have been carried out in order to assist in its preparation. We need to understand the motivation for the proposals being made through studies, not through political soundbites. When proposals are buttressed by serious studies it is much easier for them to be accepted.

One such study commissioned some months ago is a waste characterisation study. This study which has presumably been carried out simultaneously in all the regions should identify the composition of our waste by region. There are known to be significant variations in waste generated in the different regions which variations are a reflection of a standard of living which inevitably varies. These variations need to be quantified as they have an important effect on the manner in which the waste management services are impacted.

We also need to be informed as to the results attained so far in the implementation of measures to organise and modernise waste management. I would expect that, for example, the documentation available in the public consultation should be accompanied by the reports drawn up to examine the uptake of organic waste collection from domestic households. 

In my opinion, the experience so far is generally positive. There is however a need for substantial improvement. This applies across the board, not just to the organic waste stream but also to general recycling which so far still lags far behind what is expected.  Recycling is officially at 12 per cent, but most probably, from what I have been informed, it is closer to 8 per cent of the municipal solid waste generated.

On Thursday an online public consultation is scheduled on the Environmental Impact Assessment relative to the proposed Magħtab incinerator, also referred to as the waste to energy facility. Some reports feeding this consultation are unfortunately tainted by conflicts of interest which may eventually result in the invalidation of the whole EIA consultation process.

This is unfortunate as waste management urgently requires more focused attention, not just to attain compliance with EU standards but more importantly because it may eventually translate into a better quality of life for all of us.

We need to minimise the waste that we generate. For example, our supermarkets need to be encouraged to use biodegradable packaging as this would ensure a further increase in the organic waste stream and consequently a further potential reduction in the mixed waste black bag. So far as a result of the introduction of the organic waste collection the black bag content should have reduced by about fifty per cent in content. This can be further reduced with suitable policy initiatives aimed at a reduction of the waste going to landfill.

Incinerating our waste, should not be an encouraged option. 

The shift to a circular economy is an opportunity which we should embrace. It is the time to shift seriously to a sustainable consumption mode. The personal choices we make accumulate in our waste bag which should be reducing gradually in both size of bag and volume of content.

There is still much to do. I sincerely hope that we can achieve much more. This will however only happen if we can tap the good faith of the environmentally conscious among us. It is only at that point that the moderate improvements achieved to date can be transformed into a definite success. We need it, and it can be done.

Published in The Malta Independent on Sunday: 13 December 2020

Il-governanza tajba u l-ħarsien tal-ambjent

Fl-assenza ta’ governanza tajba ma nistgħux inħarsu l-ambjent sewwa. Il-governanza tajba hi essenzjali għall-ħarsien ambjentali.  Huwa għalhekk li iktar kmieni din il-ġimgħa ssottomettejt oġġezzjonijiet dettaljati bħala parti mill-proċess ta’ konsultazzjoni pubblika mniedi mill-ERA fil-kaz tal-istudji dwar l-impatt ambjentali (EIA) dwar l-inċineratur propost għall-Magħtab.  

Li jkunu regolati l-kunflitti ta’ interess li b’mod inevitabbli jitfaċċaw f’kull proċess regolatorju huwa element essenzjali mill-proċess ta’ governanza tajba.

Ir-regolamenti f’Malta dwar l-istudju tal-impatt ambjentali, imsejsa fuq is-sens komun u fuq id-direttivi tal-Unjoni Ewropea jfittxu li jassiguraw illi dawk involuti fil-proċess tal-EIA ikunu ħielsa minn kull xorta ta’ konflitt ta’ interess. Kunflitt ta’ interess hi sitwazzjoni li tinħoloq meta persuna b’interessi varji jispiċċa  jaqdi interess u fl-istess ħin jikkonfliġġi ma ieħor.

Ħmistax ilu fl-artiklu intitolat Il-fiduċja: għal ġol-inċineratur emfasizzajt li dawk li jaħdmu fuq EIA għandhom ikunu professjonali, indipendenti u imparzjali. B’referenza partikolari għall-applikazzjoni dwar l-inċineratur għidt li m’huwiex aċċettabbli li dawk inkarigati biex jagħmlu EIA ikunu fl-istess ħin li qed jagħtu parir lill-iżviluppatur parti ukoll mill-awtorità regolatorja. Dawk li jixtiequ jagħmlu karriera fil-qasam tat-tħejjija ta’ rapporti tekniċi għall-EIA huma liberi li jagħmlu dan imma mbagħad m’għandhomx jitħallew jikkontaminaw il-proċess tal-EIA.

F’artiklu f’ġurnal ieħor bl-Ingliż il-ġimgħa l-oħra l-Professur Alan Deidun, is-suġġett ta’ din il-kitba, kien kritiku ta’ dan kollu. M’għandi l-ebda diffikulta dwar dan għax jagħtini opportunità li nispjega iktar.   

Il-Professur Deidun li hu membru tal-Bord tal-ERA ġibed l-attenzjoni tagħna li kieku hu ma jinvolvix ruħu darba kull tant f’rapporti tekniċi għall-EIA, bħalma għamel fil-kaz tal-inċineratur, ikun hemm il-periklu li nispiċċaw b’numru ta’ konsulenti mhux Maltin li jieħdu f’idejhom partijiet sħaħ tal-proċess tat-tfassil tal-EIA. Fil-fehma tal-Professur Deidun dan jiġġustifika li waqt li hu regolatur, fl-istess ħin jagħti parir lill-iżviluppatur!

Jiena konxju li għandna numru żgħir ta’ konsulenti, uħud minnhom professuri fl-Università tagħna li fil-passat mhux imbiegħed ġiebu ruħhom bl-istess mod tal-Professur Deidun: membri fuq il-Bord tar-regulatur u jagħtu l-pariri lil dawk regolati, imbagħad meta l-kaz jiġi quddiemhom jastjenu!  

Waqt li dan kien ħażin, fil-kaz tal-Professur Deidun l-affarijiet huma agħar. Deidun ġie maħtur biex ikun membru tal-Bord tal-ERA biex hemmhekk huwa jirrappreżenta lill-għaqdiet ambjentali. Jekk jastjeni mill-jieħu sehem fi kwalunkwe kaz li jiġi quddiemu fil-Bord ikun qed joħnoq il-vuċi tal-għaqdiet ambjentali. Għaldaqstant, b’żieda mal-kunflitt ta’ interess ikun qed imur ukoll kontra l-iskop li għalih inħatar fuq il-Bord tal-ERA.  Minħabba l-kunflitt ta’ interess tiegħu il-Professur Deidun ser joħnoq il-vuċi tal-għaqdiet ambjentali fl-iktar mument kritiku: meta jeħtieġilhom isemmgħu leħinhom.  

Apparti lill-Professur Deidun l-EIA tal- inċineratur jippreżentalna persuna oħra: il-koordinatur tal-EIA, l-Inġinier  Mario Schembri.

Is-Sur Schembri ilu żmien attiv fil-qasam tal-immaniġjar tal-iskart fejn kien ta kontribut pożittiv sostanzjali. Kien strumentali biex twaqqfet il-GreenPak li taħdem bħala kooperattiva: iġġib flimkien diversi negozji li jpoġġu fuq is-suq Malti diversi prodotti. Il-GreenPak taħdem biex f’isem il-membri tal-kooperattiva tirkupra l-iskart tal-ippakkeġġjar (packaging waste). Kienet fuq quddiem nett biex tinkoraġixxi ir-riċiklar fil-gżejjer Maltin, kontinwament tħeġġeġ lill-Kunsilli Lokali u lill-pubbliku biex jirriċiklaw.  

Is-Sur Schembri ilu CEO tal-GreenPak sa mill-2005. Għandu għarfien u esperjenza sostanzjali fl-immaniġjar tal-iskart. Huwa operatur fl-immaniġjar tal-iskart u għaldaqstant fil-proċess tal-EIA tal-inċineratur ma jistax ikun la imparzjali u l-anqas indipendenti huwa u janalizza d-dokumenti u r-rapporti li għandu quddiemu.  Anke hu għaldaqstant għandu kunflitt ta’ interess li jkompli jikkontamina l-process tal-EIA.

Ma nistax nifhem kif l-ERA ħalliet dan kollu għaddej u ma ħaditx passi, għax dak li qed ngħid m’huwiex xi sigriet, iżda huma fatti magħrufa minn kulħadd.  

F’soċjeta demokratika li tfittex li tapplika l-prinċipji ta’ governanza tajba huwa normali li jkunu identifikati każi ta’ kunflitt ta’ interess li dwarhom jittieħdu passi. Imma fejn ma jitieħdux passi jinħolqu bosta problemi. Fil-qasam ambjentali meta ma jittieħdux passi, dan jimmina l-isforzi li jkunu saru favur il-ħarsien ambjentali.  

Għax fil-qasam ambjentali, is-saltna tad-dritt (rule of law) hi importanti ukoll!

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 25 t’Ottubru 2020

Good governance and environment protection

We cannot adequately protect the environment in the absence of good governance. Good governance is an essential prerequisite for environment protection.

This is why, earlier this week, I submitted detailed objections to the incinerator EIA process in the ERA-driven public consultation process. Adequate regulation of the conflict of interests which inevitably present themselves in any regulatory process is an essential element of good governance.

Based on both common sense as well as the relative EU Directive, Malta’s EIA Regulations seek to ensure that those involved in the EIA process should be free from conflict of interests.  A conflict of interest being a situation in which a person is involved in multiple interests and serving one interest could involve working against another.

As emphasised in my article a fortnight ago (Incinerating fairness, trust and common sense: 11 October) those carrying out an EIA must be “professional, independent and impartial”. It is not acceptable for those carrying out an EIA to be part of the regulatory process and simultaneously advise those regulated. Those who wish to embark on a career carrying out EIA technical reports are free to do so but they should not be permitted to contaminate the EIA process.

In an article entitled ‘C’ is for Cacopardo, not for collegiality…………. In last week’s edition, Professor Alan Deidun took me to task for my views. I have no difficulty with that, on the contrary it gives me the opportunity to explain further.  

Professor Deidun drew our attention that if he did not involve himself in the “occasional” consultancy there was a risk that we would end up with non-Maltese consultants taking over parts of the EIA process. In Professor Deidun’s lexicon this justifies acting in this manner.

I am aware that we had quite a handful of other consultants, some of them professors from our University, who in the recent past acted in the same manner as Professor Deidun: sitting on regulatory boards and then advising those regulated, subsequently abstaining from the board’s sitting when their report turns up for consideration.

That was bad enough.  In Professor Deidun’s case it is even worse. He is appointed to sit on the ERA Board in representation of environmental NGOs. If he abstains from giving his input in any instance on the ERA Board, the voice of the eNGOs, as a result, cannot be heard. In addition to having a conflict of interest between his role as a regulator and being the advisor of the regulated, Professor Deidun is thus ignoring completely the purpose of his appointment to the ERA Board. Professor Deidun’s conflict of interest will be silencing eNGOs at a crucial point: when it is essential that their voice is heard.

In addition to Professor Deidun the incinerator EIA presents us with another character: the EIA coordinator, Engineer Mario Schembri.

Mr Schembri has been active in waste management in Malta for a very long time. Among his positive contributions he was instrumental in setting up GreenPak which operates as a cooperative, bringing together the business interests which place various products on the Maltese market. GreenPak seeks to recover packaging waste on behalf of the members of the cooperative. It has been a positive contribution in encouraging recycling in Malta, continuously encouraging Local Councils and the public to do their bit.

Mr Schembri has been CEO of GreenPak since 2005. He is definitely knowledgeable and experienced in waste management. He is however a waste management operator and cannot as a result of this fact be an impartial or independent contributor to the EIA process. He too, thus, has a conflict of interest and thus contaminates the EIA process too.

I fail to understand how ERA has allowed the incinerator EIA process to proceed this far without acting to address these cases of conflict of interest as the above are well known facts to all.

In a democratic society seeking to apply good governance rules it is normal to identify and act on a conflict of interest. Failure to act, however, is problematic. In environmental matters such failure undermines the whole effort of environment protection.

The rule of law matters, in environmental issues too! 

published on The Malta Independent on Sunday: 25 October 2020

Lil hinn mir-rapport tal-KPMG dwar l-industrija tal-kostruzzjoni

Kif mistenni, ir-rapport tal-KPMG dwar l-industrija tal-kostruzzjoni jpinġi stampa sabiħa tal-industrija. Dan minkejja li l-awturi tar-rapport jikkonċedu li l-informazzjoni fir-rapport faċli li tintuża biex biha tasal għal konklużjonijiet ferm differenti minn tagħhom.

Jiena eżaminajt ir-rapport biex nara kemm dan jitkellem dwar numru ta’ affarijiet importanti bħall-iżvilupp esaġerat (over-development), ir-riċiklaġġ tal-iskart tal-kostruzzjoni, l-ambjent u l-klima. Kien ikun importanti kieku konna infurmati dwar il-veduti tal-industrija tal-kostruzzjoni dwar dawn il-materji u oħrajn. Imma ftit li xejn hemm kummenti dwarhom, skond l-awturi tar-rapport.

Ma jiena bl-ebda mod sorpriż li l-KPMG ma qalulna xejn fir-rapport dwar l-iżvilupp esaġerat jew ir-riċiklaġġ tal-iskart tal-kostruzzjoni. Dan ovvjament juri, għal min għadu ma ndunax, li l-industrija la jidhrilha li hemm żvilupp esaġerat u l-anqas ma għandha ebda interess fir-riċiklaġġ tal-iskart tal-kostruzzjoni. Kif diġa spjegat f’artiklu riċenti tiegħi (Illum 22 ta’ Settembru 2019: Sħab ma min iħammeġ), l-industrija tal-kostruzzjoni ma għandha l-ebda interess li tirriċikla l-iskart li tiġġenera hi stess, meta dan ikun possibli: interessata biss li jkollha fejn tarmi l-iskart tagħha b’mod issussidjat.

Hi tħammeġ u int tħallas. KPMG jaqblu ma dan?

Fir-rapport tal-KPMG hemm żewġ referenzi ghall-ambjent. L-ewwel referenza hi dwar in-nuqqas ta’ użu ta’ materjal sensittiv ambjentalment fil-bini u jenfasizza li dan ma jsirx ħtija tal-konsumaturi li ma jinteressawhomx! It-tieni referenza hi dwar l-għaqdiet ambjentali u tisfidhom biex il-proposti li jagħmlu jkunu realistiċi!

L-awturi tar-rapport jinsistu li dawn is-suġġerimenti mhux biss għandhom ikunu realistiċi imma għandhom jirrikonoxxu li mhuwiex realistiku li twaqqaf il-kostruzzjoni u l-iżvilupp.

KPMG qed jgħixu fis-sħab għax kieku forsi kienu jirrealizzaw li l-ambjentalisti ilhom żmien twil iressqu proposti li l-gvernijiet kontinwament jinjoraw għax il-gvernijiet moħħhom biss f’kif jinkoraġixxu iktar bini a spejjes tal-kwalità tal-ħajja tagħna. Ikkunsidraw pereżempju l-eżerċizzju tar-razzjonalizzazzjoni, approvat fl-2006 imma li l-impatti tiegħu għadna inħossuhom kuljum f’kull rokna ta’ dawn il-gżejjer. Il-ħsara li saret, u li għadha qed issir, mill-Gvern id f’id mal-iżviluppaturi, hi waħda enormi. Imma, dwar dan, skiet komplet mingħand KPMG.

It-tibdil fil-klima, skont ir-rapport ta’ KPMG, qiesha ma teżistix, għax fir-rapport ma hemm l-ebda referenza għaliha. Dan ovvjament ifisser li l-industrija tal-kostruzzjoni mhiex interessata fil-materja.

M’aħniex qed nistennew lill-awturi tar-rapport ta’ KPMG jispjegawlna kif l-industrija tal-kostruzzjoni ħarbtet pajjiż bi żvilupp esaġerat u l-pretensjoni tagħhom li aħna, l-bqija, nħallsu d-djun ambjentali tagħhom. Il-ġungla tal-konkos li qed tiżviluppa madwarna qed tifgana. L-industrija tal-kostruzzjoni kontinwament trid iktar art għal żvilupp li donnu ma jintemm qatt.

L-industrija tal-kostruzzjoni hemm bżonn li tiġi f’sensiha. Ilkoll jeħtieġilna nifhmu, qabel ma jkun tard wisq, li dan il-bini li għaddej kullimkien mhux sostenibbli u li l-progress ma jitkejjilx bil-bini, bit-toroq jew bin-numru ta’ karozzi li ma jispiċċaw qatt.

Il-kwalità tal-ħajja tagħna għandha titkejjel bl-ispazji miftuħin li jipperpettulna li niskopru mill-ġdid l-egħruq naturali tagħna fil-ħajja naturali li l-urbanizzazzjoni bla limitu qed teqred ftit ftit.

L-industrija tal-kostruzzjoni hi determinata li tisfrutta dan il-mument fejn qed titħalla tagħmel prattikament dak li trid: tibqa’ għaddejja b’bini bla limitu sakemm timla kull ċentimetru possibli, inkluż il-baħar, fuq skala li jħabbatha ma Dubaj! Dik hi l-viżjoni.

Imma għada jasal għal kulħadd, mhux biss għal dawk li jridu jisfruttaw is-sitwazzjoni illum li tippermettilhom iħaxxnu bwiethom bi ħsara għall-komunità kollha. Nittama li meta jasal jibqalna l-enerġija u l-kapaċità li nsewwu l-ħsara enormi li qed issir lil kulħadd.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 6 t’Ottubru 2019

 

Beyond the KPMG construction industry report

As expected, KPMG’s report on the construction industry paints a very rosy picture of it, although its authors concede that “others may arrive at a different conclusion” on the basis of the information contained therein.

I have searched through the report to identify the incidence of a number of important expressions like “over-development”, “re-cycling” (of construction waste), “the environment”, and “the climate”. The views of the construction industry on these terms (and others) would have been quite interesting, had they been expressed. According to the authors of the report, however, practically none of them were.

I am not surprised that the terms “over-development” and “recycling” do not feature in the report. This obviously indicates that the industry does not consider there is any “over-development” and, in addition, that the industry is not bothered about recycling its construction waste. As explained in a recent article of mine (TMIS, 22 September 2019 entitled In cahoots with the polluter), the construction industry is not interested in recycling its waste, when this is possible; it is only interested in subsidised dumping sites. They pollute, you pay. Does KPMG endorse this?

There are two references to the environment in the KPMG report. The first points fingers at consumers and emphasises that there is a lack of environmentally-friendly materials in properties because there is no demand for them! The second focuses on environmental lobby groups and challenges them to come forward with realistic suggestions! The authors of the report, however, point out that “such suggestions should be grounded in reality, and recognise that halting all construction and development is not a realistic option.”

KPMG is apparently reporting from the moon as it would have otherwise realised long ago that the environmental lobby has brought forward a multitude of proposals which have been generally ignored by governments, which have continuously sought to ensure that development is facilitated at the expense of our quality of life. It would suffice for a moment if they were to consider, for example, the rationalisation exercise introduced way back in 2006 but the impacts of which are still being felt still being felt up to this very day all around our islands. The damage done by government in cahoots with the developers is enormous but KPMG is, however, completely silent on the matter.

Climate change does not feature at all in the report, meaning that the construction industry is generally not bothered.

We do not expect the authors of the KPMG report to explain how the construction industry has been a major force in ruining this country through over-development and through expecting us to foot their environmental bills.

The concrete jungle developing all around us is suffocating. It is fuelled by a construction industry which has no idea of where to stop and that continuously wants more land for development.

It is about time that the construction industry is cut down to size. We should all realise, before it is too late, that the ongoing building spree is unsustainable and that progress is not measured in terms of buildings, roads or the enormous number of cars on our roads.
Our quality of life is actually measured through the open spaces we can enjoy and through rediscovering our natural roots, which have been obliterated as a result of the ever-expanding urban boundaries.

The construction industry is bent on making even more hay while the sun shines: on building more and more for as long as their Dubaification vision remains in place.

The sun rises for everyone, not just for those seeking to make hay while it shines. When it sets, we rest – preparing for tomorrow and hoping that, when it comes, there will still be time to repair the extensive damage being done to us all.

published in The Malta Independent on Sunday : 6 October 2019

 

Sħab ma’ min iħammeġ

Il-pjan ta’ Malta dwar l-immaniġjar tal-iskart huwa intitolat “A Resource Management Approach.” Huwa titlu li għandu sinifikat u jwassal messaġġ li kull skart jeħtieġ li nħarsu lejh bħala riżorsa li għandna nagħmlu użu tajjeb minnha.

Bdejna nirriċiklaw l-iskart li niġġeneraw. F’kontenituri mxerrda mal-pajjiż jinġabar il-plastik, il-ħġieg, il-karta u l-metall. Nhar ta’ Tlieta l-ġbir tal-iskart minn wara l-bibien ta’ djarna jiffaċilita li nirriċiklaw fid-djar tagħna. Tliet darbiet fil-ġimgħa, bieb bieb, jinġabar l-iskart organiku.

Meta ser nirriċiklaw l-iskart tal-kostruzzjoni?

Meta tara r-rapporti dwar il-laqgħa li l-Assoċjazzjoni tal-Iżviluppaturi Maltin kellha f’Kastilja f’nofs il-ġimgħa tirrealizza li l-emfasi kontinwament kienet li hemm bżonn iktar postijiet fejn jintrema’ l-iskart. L-ebda vuċi ma lissnet imqar kelma waħda favur kemm hu meħtieġ ir-riċiklaġġ tal-iskart tal-kostruzzjoni kif ukoll dwar kemm dan jagħmel sens ekonomiku u ambjentali.

Hemm raġuni waħda sempliċi l-għala ħadd ma tniffes u lissen kelma favur ir-riċiklaġġ tal-iskart tal-kostruzzjoni: għax għalfejn tħabbel rasek fuq x’tista’ tagħmel ġaladarba għandek Gvern li jimmina kull inizjattiva dwar dan billi joffri is-soluzzjoni l-faċli permezz ta’ ħlas baxx biex tkun tista’ tarmi l-iskart tiegħek?

Iktar kmieni matul il-ġimgħa kien irrappurtat li s-sidien ta’ żewġ barrieri, waħda Għar Lapsi u l-oħra fl-Imqabba, ħadu l-inizjattiva u minn jeddhom għollew il-ħlas biex jintrema l-iskart tal-kostruzzjoni fil-barrieri tagħhom minn €8 għal €15 għal kull tunellata. Ir-reazzjoni għal dan kif irrappurtata fil-media hi tal-biki: il-Gvern jaqbel li joffri inċentivi biex is-sidien tal-barrieri jżommu l-prezzijiet stabbli bit-€8 kull tunellata għal tal-inqas tmintax-il xahar!

Jidher li l-Gvern għandu idea perversa tal-prinċipju ambjentali “min iħammeġ iħallas”. Flok ma jassigura li l-industrija tal-kostruzzjoni ddaħħal ftit ordni f’xogħolha u ssib soluzzjoni għall-iskart li tiġġenera, il-Gvern, b’mod irresponsabbli juża t-taxxi li jiġbor minn fuqna biex jissussidja t-tħarbit tagħhom. Huma jħammġu u aħna nħallsu.

Ir-riċiklar tal-iskart tal-kostruzzjoni jinvolvi li tissepara u ssib użu għall-ikbar ammont ta’ materjal li ma jkunx hemm użu għalih fis-sit tal-kostruzzjoni. Il-kwantità ta’ skart li tista’ tirkupra tvarja minn sit għall-ieħor imma tista’ tkun waħda sostanzjali. Tinkludi kull forma ta’ ġebel u metalli, inkluż rinforz tal-konkos minn strutturi li jkunu spiċċaw.

Uffiċjali tal-Assoċjazzjoni tal-Iżviluppaturi kontinwament jiftaħru dwar kemm jaqblu mal-iżvilupp sostenibbli. Tant jgħidu dwar dan l-iżvilupp sostenibbli li jġibulna qalbna ġunġliena, kienu ma nafuhomx biżżejjed! Mhux aħjar jippruvaw ipoġġu fil-prattika dak li jgħidu li jemmnu fih biex jippruvaw isolvu l-problemi bl-iskart li qed jiġġeneraw u b’hekk inaqqsu l-impatti ambjentali tal-industrija tal-kostruzzjoni?

Mhuma ser jagħmlu xejn qabel ma jispiċċaw daharhom mal-ħajt u jkollhom iħallsu minn imneħirhom tal-ħsara li qed jagħmlu. L-unika soluzzjoni possibbli hi t-tassazzjoni ambjentali. Jekk tkun applikata lill-industrija tal-kostruzzjoni din tkun tfisser il-ħlas ta’ taxxa fuq il-ġebla li toħroġ mill-barriera u fl-istess ħin żieda konsiderevoli fuq il-ħlas biex jintrema l-iskart sakemm l-Assoċjazzjoni tal-Iżviluppaturi tifhem li jagħmel anke sens ekonomiku u ambjentali li tirriċikla l-massimu li tista’ mill-iskart tal-kostruzzjoni.

Imma nafu li l-Gvern għandu allerġija għat-taxxi. Jippreferi jagħmel użu mis-sussidji u b’mod partikolari favur dawk li ma għandhom l-ebda dritt għalihom.

L-Assoċjazzjoni tal-Iżviluppaturi Maltin għandha linja ċara: huma impalaw il-profitti, u inti tħallas il-kont. Jistgħu jibqgħu għaddejjin biha sakemm nibqgħu b’Ministru tal-Ambjent li m’għandux idea x’laqtu.

Kulħadd hu konxju li l-Gvern hu ħaġa waħda mal-Assoċjazzjoni tal-Iżviluppaturi. Sakemm l-iżviluppaturi jibqgħu jiġu ssussidjati m’hemmx ċans li l-problema tal-iskart tal-kostruzzjoni tibda tissolva. .

 

ippubblikat fuq Illum 22 ta’ Settembru 2019

In cahoots with the polluter

Malta’s current Waste Management Plan is entitled “A Resource Management Approach.” This is not simple a fancy title – it encapsulates the underlying philosophy for the management of our waste which is that waste is a resource which can be put to good use.

We have started recycling our waste. Recycling bins around the islands cater for plastic, glass, paper and metal waste. Waste collection carried out on a Tuesday is an effort to facilitate recycling in our homes. Three times a week the door-to-door collection is aimed at our organic waste.

What about recycling construction waste?

Going through the reports on the Malta Developers’ Association Meeting at Castille in mid-week, the need for dumping sites for the construction waste being generated was emphasised by all those reporting: not one word was uttered in favour of the need to recycle construction waste. Neither was there any mention of the economic and environmental benefits derived from such an exercise. Who cares!

There is a very simple reason for this attitude: why rack your brains as to how to recycle when the government is continuously undermining all your efforts by offering the easy way out through cheap rates for the dumping of construction waste?

Earlier in the week, it was reported that the management of two quarries at Għar Lapsi and Mqabba had unilaterally decided to increase their dumping charges from €8 to €15 per tonne of construction waste. In reaction, it was reported in the local media that “government had agreed to provide incentives to the quarry owners to keep the price stable at €8 per tonne for at least another year and a half”.

It seems that the government has a perverted understanding of the polluter-pays environmental principle. Instead of ensuring that the construction industry cleans up its act and adequately addresses the question of how to deal with waste that it generates, the government is irresponsibly using taxpayers’ money to subsidise their mess.

Construction waste recycling is the separation and recycling of recoverable waste material generated during construction activity. The quantity of recoverable construction waste varies and includes masonry and metal items, including steel reinforcement used in discarded concrete structures.

The officials of the Malta Developers Association repeatedly claim that they are “in favour” of sustainable development. How about putting their beliefs into practice and applying them to resolving the issue of the construction waste which they generate, thereby contributing to a reduction in the environmental footprint of the construction industry?

They will not do it until such time that they are forced to pay up in full for the mess they are creating – in other words, without discounts or subsidies. Applying “the polluter-pays principle” through environmental taxation is the only possible solution. Applied to the construction industry, this would mean taxing the extraction of stone on the one hand and simultaneously increasing – many times over – the dumping charges until the Malta Developers Association realises that it makes economic sense to recycle all the recoverable construction waste.

But the government says that it is allergic to taxes. It has a distinct preference for dishing out subsidies, especially where these are not justified.

The Malta Developers Association clearly has one formula: they plough the profits and you pay their bills. They can only keep at it as long as the holder of the post of Minister of the Environment has no clue as to what his brief is all about.

It is common knowledge that the government is in cahoots with the Malta Developers Association and that as long as the polluter is not forced to pay up in full there is no end in sight to the mess developing around us.

 

published on the Malta Independent on Sunday : 22 September 2019

Il-plastik f’ħajjitna

L-Awtorità għall-Ambjent u r-Riżorsi (ERA) bħalissa qed tieħu ħsieb konsultazzjoni pubblika dwar il-plastik li jintrema wara li jkun intuża darba waħda biss. Dan jikkuntrasta mal-istrateġija tal-Unjoni Ewropea li tħares lejn il-plastik b’mod iktar wiesa’ u olistiku.

L-argument bażiku hu li t-tfassil tal-politika tagħna trid tħares fit-tul u tqis l-impatti f’kull stadju tal-implimentazzjoni. Dak li hu deskritt bħala life-cycle thinking. Dan ifisser, b’mod partikolari, li fil-proċess tal-manifattura u l-użu tal-materjali, l-impatti ambjentali f’kull stadju tal-użu ta’ prodott ikun ikkunsidrat u analizzat fl-istadju l-iktar bikri possibli. Dan jibda mill-għażla tal-materjal użat, inkluż il-mod kif dan hu prodott u jibqa’ sejjer sal-mument li l-ħajja tal-oġġett tiġi fi tmiemha u allura jintrema jew inkella jkun ipproċessat mill-ġdid għal użu ieħor.

Id-dibattitu tal-lum hu dwar ir-rimi ta’ plastik wara li dan ikun intuża’ darba waħda (single-use plastic). Dan hu s-sors tal-ġenerazzjoni ta’ ammont sostanzjali ta’ skart li jeħtieġ li jkun indirizzat b’mod urġenti minħabba li żdied b’mod astronomiku f’dawn l-aħħar snin. Id-dokument li l-ERA ħarġet għall konsultazzjoni pubblika hu intitolat : Single-Use plastic products Strategy for Malta. (Bl-Ingliż biss, għax għall-ERA l-Malti qiesu ma jeżistix.) Min-naħa l-oħra, id-dokument tal-istrateġija tal-Unjoni Ewropea hu intitolat : A European Strategy for Plastics in a Circular Economy.

Id-dibattitu lokali hu indirizzat lejn it-tnaqqis tal-iskart iġġenerat mill-plastik u dan f’kuntrast mad-dibattitu Ewropew li għandu ħarsa iktar wiesgħa u jiffoka fuq ir-rwol tal-ekonomija ċirkulari. Dan il-kuntrast hu wieħed sinifikanti u jixhed kemm it-tfassil tal-politika lokali hi limitata għall-ovvju u ma tħarisx biżżejjed fil-fond ta’ dak li qed niffaċċjaw.

L-iktar ħaġa ovvja dwar il-plastik hi l-ħtieġa li jonqos il-ġenerazzjoni tal-iskart tal-plastik. F’dan l-aspett id-dokument konsultattiv Malti jindirizza b’mod adegwat il-ħtieġa li jonqos il-konsum tal-plastik u li titjieb l-ekonomija u l-kwalità tar-riċiklaġġ. Din l-istrateġija tidentifika l-problema, konsistenti f’oġġetti li nużaw kontinwament. Din hi s-soċjetà li tinqeda u tarmi (the disposal society): tazzi, straws, frieket u skieken, fliexken u kontenituri tal-ikel . Hi l-imġiba tagħna li għandha tkun fil-mira biex ma nibqawx nużaw oġgetti għal darba u narmuhom. Mhiex triq faċli għax is-soċjetà konsumista mexxietna f’din it-triq.

Ironikament fost il-proposti li hemm fid-dokument konsultattiv Malti hemm indikat miżuri ta’ diżinċentiv ekonomiku kif ukoll miżuri fiskali. Dan forsi jfakkar lil uħud mill-qarrejja dwar l-eko-kontribuzzjoni li kienet introdotta (kważi) bl-addoċċ mill-amminsitrazzjoni mmexxija minn Lawrence Gonzi fl-2005. Din il-miżura fiskali kienet introdotta biex (fost affarijiet oħra) jkun indirizzat l-iskart iġġenerat mill-plastik li nużaw darba: ewlenija fosthom il-fliexken tal-plastik.

L-eko-kontribuzzjoni kienet tneħħiet mill-Gvern tal-lum. Ikun interessanti kieku jkollna iktar informazzjoni dwar x’inhuma dawn il-miżuri fiskali kkontemplati bħala parti mill-istrateġija lokali dwar il-plastik. Għax mill-qari tad-dokument konsultattiv ma naslu mkien.

Waħda mill-miżuri prattiċi u tajba li qed ikunu ikkunsidrati biex tkun indirizzata l-ħtieġa li ma jintremewx fliexken tal-plastik, u li iktar minnhom jinġabru għar-riċiklaġġ, hi skema ta’ depositu fuq il-fliexken tal-plastik, liema depożitu tieħdu lura meta tirritorna l-flixkun. Meta din l-iskema tkun implimentata bla dubju tista’ tagħti riżultati tajbin. Lura lejn is-snin 2004/5 l-istess proposta kienet saret minn produtturi tal-minerali f’Malta bħala alternattiva għall-introduzzjoni tal-eko-kontribuzzjoni. Sfortunatament il-proposta kienet skartata minn rappresentanti tal-ħwienet għax ma riedux ikollhom x’jaqsmu mal-iskart.

Kieku bħala pajjiż fettaqna inqas fil-passat, illum forsi qegħdin f’posizzjoni aħjar biex nindirizzaw l-iskart ġġenerat mill-plastik. Fil-fatt ħlejna ħmistax-il sena għax il-Gvern dakinnhar kien ċeda.

L-istrateġija tal-Unjoni Ewopea dwar il-plastik tmur lil hinn mill-iskart. Għandna bżonn viżjoni ċara dwar is-sehem tal-plastik fl-iżvilupp tal-ekonomija ċirkulari, punt li l-istrateġija lokali ma teżaminax. L-isfidi jeħtieġ li nittrasformawhom f’opportunitajiet b’mod li nagħmlu l-aħjar użu possibli mir-riżorsi li għandna għad-disposizzjoni tagħna.

Ħarsu lejn in-natura: din ma taħlix. Il-weraq li jaqgħu mis-siġra jkunu assorbiti mill-ħamrija bħala sors ta’ nutrijenti u b’hekk il-weraq ikunu rriċiklati. L-ekonomija ċirkulari hi imfassla fuq dak li tgħallimna n-natura li taħdem b’mod ċikliku.

Din hi t-triq ‘il-quddiem. Għandna bżonn ta’ viżjoni strateġika mhux biss dwar x’ser nagħmlu fuq l-iskart ġġenerat mill-plastik imma iktar dwar kif nistgħu u għandna nużaw il-plastik biex nibnu ekonomija ċirkulari.

 

Ippubblikat fuq Illum : Il-Ħadd 9 ta’ Ġunju 2019