Il-gwerra ċivili fil-Partit Nazzjonalista

Il-gwerra ċivili li bħalissa għaddejja fil-PN ma hi ser tagħmel ġid lil ħadd. La fil-PN u l-anqas barra minnu.

Kuntrarju għal dak li jingħad minn uħud f’mumenti ta’ saħna u rabja, l-qagħda attwali tal-PN la ħi ħtija ta’ Adrian Delia u l-anqas ma hi ħtija ta’ Simon Busuttil. Għalkemm it-tnejn li huma ikkontribwew għad-diżintegrazzjoni tal-partit, pass wara pass, fl-aħħar it-tnejn huma ukoll vittmi ta’ ċirkustanzi li ilhom jiżviluppaw sa minn l-aħħar leġislatura li fiha l-Partit Nazzjonalista kien fil-Gvern.

Kien żmien li l-PN fil-Parlament iffaċċa rewwixta fil-grupp parlamentari. Irribellaw mhux biss dawk li eventwalment ivvutaw kontra l-PN fil-Gvern, jiġifieri Franco Debono, Jeffrey Pullicino-Orlando u Jesmond Mugliett, imma bosta oħrajn fuq materji serji ħafna. Xi darba l-istorja reali tinkiteb.

Tiftakru, per eżempju lil Robert Arrigo, illum Viċi Kap, iqabbel lit-tmexxija tal-PN (ta’ Lawrence Gonzi) ma karozza miexja fuq 4 flat tyres?

Hu ċar ħafna li l-kriżi tal-lum fil-PN għandha egħruq fondi li jmorru lura s-snin. Kriżi li tħalliet tikber mingħajr ma tkun indirizzata sakemm issa tant kibret bil-konsegwenzi disastrużi li qed naraw jiżviluppaw.

Ir-riżenji u l-isfiduċja ma huma ser isolvu xejn. Il-PN għandu bżonn li jfittex il-kawża vera u jindirizzha. Sakemm jagħmel hekk ser ikompli jitmermer biċċa biċċa.

(żieda: qed inżid kumment li għamilt fuq facebook bħala parti minn diskussjoni għaddejja fuq dan il-blogpost)

Il-problema hi kbira għax ma ġietx indirizzata għal snin twal.

Kien hemm żmien meta setgħet tissolva bi ftit ħsara. Issa, naħseb li tkun xi tkun is-soluzzjoni, l-ħsara hi enormi. Dan jgħodd ukoll f’kaz li ma jsir xejn, f’liema każ il-ħsara hi ikbar.

Dawn tiegħi huma riflessjonijiet minn barra. Minn barra ma nippretendix li nista’ nidentifika l-aħjar soluzzjoni imma biss li niġbed l-attenzjoni li din is-soluzzjoni tista’ tkun identifikata biss bħala riżultat ta’ analiżi serja.

L-eserċizzju m’għandux ikun dwar min għandu t-tort jew ir-raġun iżda dwar soluzzjonijiet prattiċi.

Hu ovvju li kull min qed jitkellem għandu l-preġudizzji tiegħu jew tagħha. Imma hu importanti li fid-diskussjoni li qed tiżviluppa jonqos (preferibilment jieqaf) il-kliem ta’ disprezz u insult għax jekk dan ser jibqa’ jikkarga mhux diffiċli ħafna biex tifhem x’ser ikunu l-konklużjonijiet.

Għalkemm jiena llum qiegħed immexxi partit politiku ieħor huwa fatt li l-parti l-kbira tal-ħidma politika tiegħi għamiltha fil-PN, li kien sostanzjalment differenti mill-PN tal-lum. Jiena konxju li t-tluq tiegħi mill-PN ftit iktar minn ħdax-il sena ilu kienet r-reazzjoni tiegħi għall-fażi inizzjali ta’ din is-saga. Dakinnhar jiena għamilt ġudizzju li l-affarijiet probabbilment imorru għall-agħar. Sfortunatament hekk ġara.

 

Fil-PN: Lawrence Gonzi l-medjatur

 

Adrian Delia, Kap tal-Opposizzjoni, huwa u jistkenn bejn attakk u ieħor li huwa soġġett għalihom bħalissa, diversi drabi ġie rappurtat jgħid li ħadd mhu ikbar mill-partit. Naħseb li jemminha din id-dikjarazzjoni għax jidher li jgħidha b’ċerta konvinzjoni. Fir-realtá l-affarijiet huma ħafna differenti minn hekk. Għax ilu li spiċċa ż-żmien li l-mexxej jordna u l-bqija jimxu warajh b’għajnejhom magħluqa.

Partit politiku hu kbir jew żgħir skond kemm jirrispetta lil dawk fi ħdanu. Għax jekk ma jirrispettax lilhom, kif qatt jista’ jirrispetta lil dawk barra minnu?

Il-Partit Nazzjonalista jidher li għadu ma tgħallem xejn mill-esperjenzi tal-konfront li kellu ma’ Franco Debono li l-enerġija tiegħu, flok ma ġiet utilizzata favur inizjattivi kostruttivi spiċċat intużat biex toħloq ħerba. Kien hemm mumenti fis-saga Franco Debono li l-PN seta’ jevita din il-ħerba, jew tal-inqas inaqqas il-konsegwenzi negattivi, imma minflok, il-Kap tal-PN ta’ dakinnhar Lawrence Gonzi għamel żbalji wieħed wara l-ieħor: ipprova jpoġġi lil Franco Debono f’rokna u minflok spiċċa fir-rokna huwa.

Il-Parlament, dakinnhar, fl-2012, kellu quddiemu żewġ mozzjonijiet. Waħda kienet imressqa mill-membri parlamentari Josè Herrera u Michael Falzon għall-Opposizzjoni Laburista, liema mozzjoni kienet kritika tal-politika tal-Gvern immexxi mill-Partit Nazzjonalista fil-qasam tal-ġustizzja u l-intern u kienet tikkonkludi b’dikjarazzjoni ta’ sfiduċja f’Carm Mifsud Bonnici, dakinnhar Ministru. Il-mozzjoni l-oħra kienet imressqa minn Franco Debono u filwaqt li kienet ukoll kritika tal-politika tal-Gvern fil-qasam tal-ġustizzja u l-intern ma kienet titlob l-ebda sfiduċja iżda kienet titlob diskussjoni fuq numru ta’ inizjattivi f’dawn l-oqsma.

Is-sens komun iwasslek biex tikkonkludi li jekk kellek tagħżel bejn iż-żewġ mozzjonijiet kont tagħżel dik ta’ Franco Debono bl-intenzjoni li tnaqqas kemm tista’ l-konsegwenzi kif ukoll bit-tama li tiffoka fuq titjib fil-qasam taħt diskussjoni u forsi tikkontribwixxi biex tikkalma xi ftit is-sitwazzjoni. Nafu li Lawrence Gonzi poġġa fuq l-aġenda tal-Parlament il-mozzjoni ta’ sfiduċja mressqa mill-Opposizzjoni u dan, b’mod ċar, biex jisfida lil Debono. Iffaċċjat b’dan l-atteġġjament ta’ Lawrence Gonzi, Franco Debono ma kellux għażla, irvella u daħal għall-isfida bir-ras nhar it-30 ta’ Mejju 2012 meta ivvota favur il-mozzjoni mressqa mill-Opposizzjoni.

Dan l-iżball tattiku ta’ Lawrence Gonzi wassal għal konsegwenzi gravi fuq il-Partit Nazzjonalista fil-Gvern. Nafu kif is-seduti Parlamentari bejn Mejju 2012 u l-aħħar ta’ dik is-sena kienu battalja kontinwa li spiċċaw bin-nuqqas ta’ approvazzjoni tal-budget.

Jidher li l-PN ma tgħallem xejn minn dak l-iżball: forsi għalhekk Lawrence Gonzi jrid jagħmilha tal-medjatur biex jiggwida ftit lil Adrian Delia ‘l bogħod mill-periklu li jidher li daħal għalih meta stieden lil Simon Busuttil biex jissospendi ruħu mill-Grupp Parlamentari!

Lawrence Gonzi kellu Franco Debono wieħed. Wara żdiedlu Jeffrey Pullicino Orlando u mbagħad ingħaqad magħom ukoll Jesmond Mugliette. Kien hemm bosta oħrajn fil-grupp parlamentari li dakinnhar kienu kritiċi tat-tmexxija ta’ Lawrence Gonzi imma qatt, safejn naf jien, ma ippreżentaw front wieħed biex jikkontestaw l-arroganza fit-tmexxija tal-Partit. In parti dan kien minħabba li ma kellhomx uniformitá ta’ ħsieb u/jew viżjoni.

Jidher li l-affarijiet qed jinbidlu. Il-front komuni li qed jippreżenta parti mill-grupp parlamentari nazzjonalista, illum b’solidarjetá ma’ Simon Busuttil jista’ jwassal lill-PN biex jiġi f’sensieh u tal-inqas jibda jirrispetta lil dawk fi ħdanu.

Bla dubju hemm x’tgħid favur kif ukoll kontra dak li qed jinsisti dwaru Adrian Delia. Pero żgur li m’humiex deċiżjonijiet li l-ewwel tħabbarhom f’konferenza tal-aħbarijiet (ftit wara li jkun jħabbarhom Joseph Muscat) u mbagħad, iffaċċjat b’reazzjoni kuntrarja iddur fuq ta’ madwarek għall-appoġġ. Id-deċiżjonijiet li qiegħed jiffaċċja l-Partit Nazzjonalista jirrikjedu diskussjoni serja li minna ħadd ma għandu jkun eskluż. Forsi l-medjatur jgħallimhom, mill-esperjenza tal-iżbalji tiegħu.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 29 ta’ Lulju 2018

Lawrence Gonzi the PN mediator

 

Adrian Delia, Leader of the Opposition, has many a time been reported as stating that “no one is greater than the Party”. It seems a basic article of his political faith. Unfortunately for him, nowadays reality is quite different. Gone are the days when the leader issues orders and everyone follows blindly because the party has spoken.

The greatness of a political party is not measured in such terms but more in terms of to what extent it is capable of respecting its own. If it is not capable of doing this, how on earth can it ever respect diverging and contrasting opinions out there?

Six years down the line, the PN, apparently, has not yet drawn any lessons from the Franco Debono debacle, whose energy and enthusiasm – instead of being used positively –  ended up causing extreme havoc. There were specific instances when the PN could have avoided most of the damage caused, if the then PN party leader, Lawrence Gonzi, had not embarked on a series of tactical errors: he tried to corner Franco Debono into submission but instead triggered an over-reaction which he was not capable of handling.

Two specific motions were pending on Parliament’s agenda in 2012. One of these motions, submitted on behalf of the Opposition by its MPs Josè Herrera and Michael Falzon, was critical of government policy in the areas of justice and home affairs and ended by requesting a vote of no confidence in then Minister Carm Mifsud Bonnici. Another motion, presented by Franco Debono himself, while being equally critical of the same policy areas, was limited to requesting a detailed discussion of deficiencies in these policy areas.

Common sense would have led anyone in a position to choose which of the motions was to be discussed to opt for the Franco Debono motion, as it was clearly the one that could cause the least collateral damage. It was also possible that the Franco Debono motion could develop into a serious discussion and consequently the situation could calm down.

Lawrence Gonzi then proceeded to place on the Parliamentary agenda the no confidence motion presented by the Opposition, consequently calling Franco Debono’s perceived bluff. Faced with Gonzi’s challenge Franco Debono bit the bullet and, on the 30 May 2012, voted in favour of the no confidence motion moved by the Opposition.

It was a tactical error by Lawrence Gonzi and led to very serious consequences for the PN in government. We remember that parliamentary sittings between May and December 2012 were a continuous battle that led to the government being defeated when it presented its budgetary estimates.

Apparently, the PN has not learned anything from these blunders: maybe this is why Lawrence Gonzi is offering his “mediation skills” to guide Adrian Delia away from the dangers that he has created for the PN with his invitation to Simon Busuttil to auto-suspend himself from the PN Parlamentary Group!

Lawrence Gonzi had one Franco Debono, who was subsequently joined by Jeffrey Pullicino Orlando and Jesmond Mugliette and there were various other members of the then PN parliamentary group who were very critical of Lawrence Gonzi’s leadership. However, as far as I am aware, they never presented a coordinated front to stand up to the leadership’s arrogance. This, most probably, was the direct consequence of the fact that there was a lack of a uniform vision among those dissenting.

Well, times are changing. The common front of the PN parliamentary dissidents supporting Simon Busuttil may bring the PN to its senses in order that it may start respecting its own.

There is, without any doubt, much to say – both in favour and against Adrian Delia’s invitation to Simon Busuttil. These matters are, however, not normally announced in a PN press conference (after being prompted by Joseph Muscat) and then, faced with opposition, being rubber-stamped by a party structure. The decisions faced by the PN require a serious internal debate from which no-one should be excluded. The mediator may, as a result of his experience, guide the PN to avoid the pitfalls ahead. Otherwise, interesting times lie beyond the horizon.

published in The Malta Independent on Sunday – 29 July 2018

Illum : wara li l-Arċisqof beżaq mis-sunnara tal-PN

 

L-emendi Kostituzzjonali reġgħu fuq l-agenda.

Nafu li tul dawn l-aħħar snin il-possibilita li tiltaqa’ l-konvenzjoni kostituzzjoni kienet limitata minħabba li ġie mdeffes fin-nofs Franco Debono. Il-Partit Laburista ried lilu u l-Partit Nazzjonalista oppona. Nifhmu li għad qed isiru sforzi biex din il-problema tingħeleb.Imma qed jingħadu diversi affarijiet oħra li huma ta’ interess kbir.

Madwar tlett ġimgħat ilu, Mons Scicluna qal li l-Knisja ma jkollha l-ebda oġġezzjoni li titneħħa r-referenza għal Kattoliċiżku mill-Kostituzzjoni Maltija. Il-Knisja, qal Mons. Scicluna, ma tridx privileġġi imma trid il-libertà reliġjuża. Dikjarazzjoni makakka u f’waqtha ta’ Mons Scicluna li indirizzat waħda mill-issues jaħarqu quddiem il-Konvenzjoni Kostituzzjonali. Jaħarqu fis-sens li kien (u għadu) antiċipat li l-PN jopponi din il-bidla. Dan minkejja li din il-bidla kostituzzjonali ma għandhiex bżonn żewġ terzi tal-Parlament għall-approvazzjoni, iżda teħtieġ biss maġġoranza sempliċi. Bid-dikjarazzjoni ta’ Mons Scicluna l-Knisja beżqet mis-sunnara tal-P.N. u mhux ser tħalli lill-P.N. jinqeda biha!

Issa li l-Knisja beżqet mis-sunnara tar-Religio et Patria, illum ħarġet ir-reazzjoni ta’ Adrian Delia, mexxej tal-PN, u dan kif antiċipat. Ser jibda jbeżża’ bil-babaw ġaladarba l-Knisja mhux ser tħallieh jinqeda biha. Dalgħodu kien rappurtat li Adrian Delia qal li l-Prim Ministru jrid ineħħi l-kurċifissi mill-iskejjel! Daqt jibda jgħidilna li sejrin l-infern!

Ir-realta hi li Malta għandha bżonn Kostituzzjoni lajka, jiġifieri kostituzzjoni li filwaqt li tirrispetta l-liberta reliġjuża tkun waħda li ma tpoġġi l-ebda reliġjon fiċ-ċentru tagħha. Tkun kostituzzjoni sekulari. Il-pajjiż hekk hu fir-realtà, wieħed lajk, u l-kostituzzjoni tiegħu għandha tirrispetta dan il-fatt.

Hemm bżonn ftit iktar serjeta meta niddiskutu l-kostituzzjoni. B’mod partikolari mill-partit tal-avukati!

Sadanittant Alternattiva Demokratika qed tistenna li tibda l-konvenzjoni kostituzzjonali biex tkun tista’ tinvolvi ruħha fid-diskussjoni dwar it-tibdil meħtieġ fil-kostituzzjoni Maltija. S’issa, AD ma hiex involvuta f’xi diskussjjonijiet li jidher li għaddejjin.

The mess created by Franco Debono

The current controversy as to whether it is appropriate for the Electoral Commission to be the authority overseeing the implementation of the Financing of Political Parties Act was anticipated over three years ago.

As far back as February 2014, Alternattiva Demokratika -the Green Party – in reaction to the White Paper published by the government on the regulation of the financing of political parties, had welcomed the initiative but had also queried the choice of the Electoral Commission as the regulating authority. This position was reiterated by  Alternattiva Demokratika in July 2014 when Minister Owen Bonnici and his advisor Franco Debono presented the finalised Bill.

Alternattiva Demokratika has consistently insisted on the identification of an acceptable alternative to the Electoral Commission as the regulating authority. This alternative was identified when the Parliamentary Select Committee on Standards in Public Life agreed to the setting-up of the post of a Commissioner for Standards in Public Life and on the 24 March 2014 concluded its workings by finalising a Bill for the purpose. This Bill was approved by Parliament on 22 March 2017 and, hopefully, its implementation process will start soon. The Commissioner for Standards in Public Life is to be appointed by – and requires the consent of a two-thirds majority in Parliament. This ensures that the appointee will be acceptable to everyone.

Alternattiva Demokratika’s position was subsequently adopted by the Nationalist Party, which  presented various amendments to the proposed legislation on party financing at the Parliamentary Committee stage. On behalf of Alternattiva Demokratika, I participated actively in this debate, even in the Parliamentary Committee dealing with Bills, and can attest that Government and its advisors consistently opposed the replacement of the Electoral Commission as the regulatory authority of choice.

The author of the basic draft of the Financing of Political Parties Bill, former MP Franco Debono, emphasised that he had modelled his proposal on UK legislation. He refused to consider, at any time, that the basic mechanics that determine the composition of the Maltese Electoral Commission clearly show that his proposal was a non-starter. He even refused to consider that the situation in the UK is completely different, in view of the fact that there is a long-standing tradition of appointing a truly independent Electoral Commission, so much so that very recently the said Commission, after a thorough investigation, fined the Conservative Party the maximum fine permissible at law for proven irregularities in party financial reporting!

In a document published by Alternattiva Demokratika way back in July 2014 to explain its position on the Financing of Political Parties Bill, it was stated that:  “ ……. the manner in which the Electoral Commission is composed, half appointed by Government with the other half appointed by the Opposition (and a Government appointed chairman) places the two parliamentary parties in such a position that they directly control the whole proposed process.”

The fact that the Electoral Commission is a constitutional authority already entrusted with specific duties spelled out in the Constitution is not a valid argument which can in any way justify its selection as the regulatory authority for political party financing. It has to be borne in mind that the only reason why the Electoral Commission carries out its electoral duties adequately is due to the detailed and entrenched legislation which regulates the electoral process, which legislation is so tightly drawn up that it leaves very little, if any, space for political manoeuvring.

The Electoral Commission currently has three complaints on its agenda which point to three infringements of the political party financing legislation. The Labour Party, primarily on the basis of statements by the db Group as well as reports in the press, is insisting that it has proof that the Nationalist Party is circumventing the regulations on political donations by camouflaging them as payment for fake services. The way forward is to have the matter thoroughly investigated. Unfortunately, due to its composition, the Electoral Commission is not and cannot ever be a credible investigating authority.

The PN is thus right to oppose an investigation led by a politically-appointed Electoral Commission and to challenge the matter in Court. Obviously, this may be a convenient way out for the PN, handed to them on a platter by the Labour Government and its advisor Franco Debono.

Alternattiva Demokratika would have preferred it if the law were better drafted without leaving any room for the PN (and possibly Labour too, at a later stage) to wriggle out of its obligations.

This will, however now signify that in these crucial months leading to a general election, the rules regulating party financing will be largely ineffective while the validity of the law is dissected in our Courts of Law.

This is a mess created by Franco Debono who preferred his narcissistic posturing to the identification of reasonable proposals acceptable to all political parties. Whether the government will, at this late stage, seek a reasonable way out is anyone’s guess.

published in The Malta Independent on Sunday – 9 April 2017

Joseph Church : waħdu fin-nofs

 

 

Is-Sur Joseph Church hu l-Kummissarju Elettorali Ewlieni. Huwa uffiċjal pubbliku. Jmexxi l-Kummissjoni Elettorali magħmula minn 9 membri: 4 nominati mill-Prim Ministru, 4 oħra nominati mill-Kap tal-Opposizzjoni flimkien mas-Sur Joseph Church.

Meta l-Gvern ippreżenta l-abbozz ta liġi dwar il-finanzjament tal-partiti politiċi mill-ewwel insista li l-awtoritá li kellha tieħu ħsieb it-twettiq ta dawn l-obbligi kellha tkun il-Kummissjoni Elettorali. Il-Gvern insista dwar dan għax il-konsulent legali tiegħu Franco Debono repetutament insista dwar dan. Kienu jgħidu li hekk hi l-liġi Ingliża!

Alternattiva Demokratika dejjem insistiet li kien żball li din ir-responsabbiltá titqiegħed f’ħoġor il-Kummissjoni Elettorali għax din, minħabba l-komposizzjoni tagħha, fl-iktar mumenti kritiċi tieħu posizzjoni partiġġjana biċ-Chairman fin-nofs irid jiddeċiedi prattikament hu l-iktar kwistjonijiet jaħarqu.

Franco Debono u Owen Bonnici kienu jgħidu li l-Kummissjoni Elettorali dejjem mexxiet tajjeb l-elezzjonijiet kollha li kellha l-inkarigu li tmexxi. Dawn forsi qatt ma irrealizzaw li l-liġijiet elettorali tant huma dettaljati li l-Kummissjoni Elettorali ftit għandha fejn tiċċaqlaq u anke kieku riedet kważi qatt ma setgħet tagħti deċiżjonijiet differenti milli tat!

Fuq kollox il-Kummissjoni Elettorali Ingliża hi komposta bmod differenti u fiha persuni li huma verament indipendenti. Il-Kummissjoni Elettorali Maltija għandha tmienja minn disa membri li mhumiex u l-anqas qatt ma jistgħu jkunu indipendenti, avolja huma lkoll persuni serji. Hemm ta’ l-inqas tlieta minnhom li kienu kandidati felezzjonijiet ġenerali. Hemm min minnhom anke illum hu direttur ta Korpi Parastatali nnominat mill-Gvern!

Fdawn iċċirkustanzi Alternattiva Demokratika kienet ipproponiet li l-awtoritá dwar il-finanzjament tal-partiti għandha tkun fil-Kummissarju għall-Istandards fil-Ħajja Pubblika li l-Liġi dwaru ġiet approvata riċentement.

Wara xi żmien li Alternattiva Demokratika kienet ħarġet bdin il-proposta, il-Partit Nazzjonalista ukoll kien ħareġ idoqq l-istess diska. Imma l-Gvern webbes rasu.

Mela illum tiddeċiedi l-Kummissjoni Elettorali.

Immaġinaw ftit xinhi l-posizzjoni tal-Kummissjoni meta titalab tinvestiga liżżewġ partiti l-kbar. Diġa hawn l-ewwel każijiet u hemm d-diffikultajiet. It-Times qed tirrapporta li wara li ġie diskuss il-każ tal-invoices tal-PN/Silvio Debono hemm membri tal-Kummissjoni li qed joġġezzjonaw li l-Kummissjoni Elettorali tkun hi li tinvestiga u taqta l-każ.

Ovvja, 4 jaqblu u 4 ma jaqblux. U jispiċċa jiddeċiedi ċ-Chairman is-Sur Joseph Church, waħdu, wara li jkun qies il-parir legali li jirċievi.

Dan kollu seta jkun evitat kieku l-Gvern ta każ tal-fehma ta Alternattiva Demokratika li kienet ippreżentata bil-miktub kemm meta ħarġet il-White Paper kif ukoll iktar tard meta ħareġ l-abbozz ta liġi.

Simon Busuttil u l-kannibaliżmu politiku

salvu-times-230916

Simon irid koalizzjoni. Koalizzjoni kontra l-korruzzjoni. Imma l-koalizzjoni m’għandiex tkun biss kontra l-korruzzjoni, imma fuq kollox għandha tkun koalizzjoni favur it-tmexxija għaqlija (good governance).

Għal Simon Busuttil l-unika mod kif tieħu forma din il-koalizzjoni hi jekk tinġabar fi ħdan il-Partit Nazzjonalista. Fil-prattika dan ifisser li Simon Busuttil irid li jibla l-partiti ż-żgħar billi jipprova jikkondizzjonhom illi jekk huma kontra l-korruzzjoni (u favur it-tmexxija għaqlija) posthom hu mal-Partit Nazzjonalista. Dan qiegħed jingħad b’mod ċar ħafna bħal per eżempju fl-editorjal tat-Times ta’ nhar il-Ġimgħa 23 ta’ Settembru 2016 intitolat How many a Salvu is there?

It-Times bħal Simon tgħid li “Given our electoral system, to achieve that realistically would mean that people like Mr Mallia, Dr Farrugia and others who share the same ideals would have to stand on the PN ticket even if they might not feel totally at home with the party.”

Imma t-Times iżżid tgħid li dan kollu (li l-koalizzjoni isseħħ ġewwa l-PN) hi “an issue of concern”. Għax, ikompli jargumenta l-editorjal tat-Times, li tirbaħ elezzjoni mhux kollox. Għax wara irid ikollok il-kapaċità li tiggverna.

L-editorjal jirreferi għall-instabilità tal-Gvern ta’ Lawrence Gonzi b’referenzi speċifiċi għal Franco Debono u Jeffrey Pullicino Orlando u jagħti parir lill-Partit Nazzjonalista li jekk qed joħlom dwar l-allejanzi għandu jaħseb fit-tul, għax l-allejanzi għandhom ikunu ibbażati “on sound political principles and on a clear and agreed electoral programme”. Dan hu l-messaġġ rejali tat-Times u mhux il-lixka li bela sa grixmejh Salvu Mallia. Il-Times ġustament qed temfasizza li x-xogħol rejali tal-koalizzjoni li qed joħlom biha Simon jibda wara l-elezzjoni u allura huwa importanti ħafna li koalizzjoni tkun mibnija fuq programm politiku miftiehem u mhux li individwi jintelqu fi ħdan partit avolja jafu (kif iddikjara Salvu Mallia innnifsu) li hemm diversi affarijiet li dwarhom ma jaqblux mal-istess partit.

Il-proposta ta’ Simon Busuttil hi ibbażata fuq il-kannibaliżmu politiku. Koalizzjoni serja min-naħa l-oħra tkun ibbażata fuq programm politiku miftiehem u fuq ir-rispett sħiħ tal-elementi kollha li jiffurmawha. Ma hemmx lok għal fiduċja għamja. Il-fiduċja għamja fit-tmexxija politika, bħala pajjiż, wasslitna sal-punt diżastruż li qegħdin fih illum.

Is-soluzzjoni għall-kriżi etika fil-politika Maltija mhiex li tkun ikkonsolidata sistema ta’ Parlament b’żewġ partiti imma li jkollna Parlament b’iżjed minn żewġ partiti. Ma hemmx bżonn emendi fil-liġijiet tal-pajjiż biex dan ikun jista’ jsir. Isir meta jirnexxielna nfehmu lin-nies li din hi is-saħħa rejali tal-vot ta’ kull wieħed u waħda minna.

Għax filwaqt li hu importanti li min m’għandux idea ta’ tmexxija għaqlija (good governance) jaqla’ ċamata tajba fl-elezzjoni ġenerali li jmiss, huwa daqstant ieħor importanti li l-ebda partit politiku ma jkollu iktar il-kontroll assolut tal-makkinarju tal-istat.

Din hi l-ikbar u l-aħjar garanzja kontra l-korruzzjoni u favur it-tmexxija għaqlija.

Bejn Owen Bonnici u Franco Debono

owen bonnici + franco debono

Dawn l-aħħar ġranet, Franco Debono ta bosta pariri lil Owen Bonnici fuq il-medja soċjali. Ma nafx x’ma qallux.

Wara li Owen ħa żball madornali u ta parir lill-Kabinet dwar il-ħatra ta’ maġistrati li kull min jifhem qed jgħid li ma setgħux jinħatru, naħseb li Franco għandu biċċa xogħol mhux żgħira.

Għax Franco Debono dan l-aħħar kien qed iħambaq dwar il-ħtieġa li jkun hemm għarfien aħjar tal-Kostituzzjoni. Forsi jkun utli għal Franco li jfiehem ftit lil Owen dwar dawk il-partijiet tal-Kostituzzjoni li jitkellmu fuq il-ħatra tal-maġistrati, għax jidher li Owen fehmhom ħażin!

Trying to squeeze out the small political parties?

Financing of Political Parties ActStandards in Public Life Bill

 

Legislation regulating the financing of political parties in Malta is long overdue. Alternattiva Demokratika has been harping on about this subject since its foundation in 1989 and has referred  to it in all the general election campaigns since.

Former MP Franco Debono has been a driving force over the last few years in ensuring that the financing of political parties has been an item retained on the national agenda.

The Parliamentary Committee for the consideration of Bills is currently examining the Financing of Political Parties Bill in detail. On behalf of Alternattiva Demokratika, I had the opportunity to be present at a number of sittings and also participated in the ensuing discussion after being invited to do so by the Parliamentary Committee.

While the general thrust of the Bill is reasonable, it contains three basic mistakes which, if unchecked, will impact the whole regulatory process. The first is over-regulation. The second is the retention of absolute control directly in the hands of representatives of the Parliamentary political parties which, in turn, leads to the third fault- this being a one-size-fits-all template.

I will take each in turn.

The over-regulating aspect of the Bill has been watered down, as  Minister Owen Bonnici was very flexible when faced with this criticism. He accepted various amendments to the Bill, scaling down  various  provisions relating to the proposed regulation of political parties.

The government is proposing that the regulating authority on party political financing should be the Electoral Commission. It attempts to justify its stance by pointing out  that the General Elections Act already assigns responsibility to the Electoral Commission to receive, and where necessary vet, the expenses made and donations received by candidates in general, local and European elections in Malta. However, Minister Owen Bonnici, who is piloting the Bill,  was not in a position to explain why the Electoral Commission had never taken any action when faced with a blatant disregard for the rules by candidates in past elections.

The alternative proposal, initially piloted by Alternattiva Demokratika but subsequently also taken up by the PN Opposition, would see the regulatory authority on political party financing vested in the Commissioner for Standards in Public Life. This Commissioner would be a  Parliamentary Official, to be elected subject to the support of two-thirds of Members of Parliament when the Standards in Public Life Bill, currently pending on Parliament’s agenda, is approved. Enjoying the support of two-thirds of MPs would signify that the person selected would enjoy widespread support and consequently his or her moral authority would be substantial and effective.

During the discussion Minister Owen Bonnici declared that the Council of Europe’s GRECO (Group of States Against Corruption) was  breathing down his neck  and consequently the government could not afford to await alternative institution building.

A major stumbling block is the composition of the Electoral Commission itself. This is determined in the Constitution, with four of its members being nominated by the Prime Minister and  another four members  being nominated by the Leader of the Opposition. The chairman of the Electoral Commission is always a civil servant nominated by the Prime Minister. This signifies that the parliamentary political parties, through their absolute control of the Electoral Commission, end up regulating themselves through their nominees. But what is even worse is the fact that they also control the regulatory process for all other political parties which may consider registering.

It seems that this rigid control of the regulatory process by the parliamentary political parties is not enough.  To be sure of tightening even further the resulting control, the Financing of Political Parties Bill also adopts a one-size fits-all template. It does this by ignoring reality and makes no distinction between the political parties having seven-digit turnover and the rest. Nor does it distinguish between the political parties run by full-time professionals paid for their services, at least in part through funds arising from donations, and political parties run by volunteers with an annual turnover averaging €10,000. The one-size-fits-all approach is, however, not extended to state financing. For the past 20 years, both the Nationalist Party and the Labour Party parliamentary groups have been receiving €100,000 in public funds annually.

The proposed  rigid reporting and auditing requirements that may be reasonable for political parties with seven-digit budgets are certainly quite unreasonable for a political party such as Alternattiva Demokratika, run by volunteers on a shoestring budget which averages €10,000 annually.

The limited administrative capacity of small parties is not factored in the Bill under consideration.

The end result may well be that there will be considerable administrative difficulties for political parties not presently in parliament to register as political parties once the Bill under discussion becomes law. (It has to be borne in mind that only political parties registered in terms of an eventual   Financing of Political Parties Act will be able to present candidates in all elections in Malta. All other candidates will be considered as independent candidates and grouped together at the lower part of the ballot paper.)

Mixed messages have come through during the debate on this Bill. Unfortunately, however, the message at these final stages is that there is also a clear but undeclared objective of the Financing of Political Parties Bill– to squeeze out the small political parties.

In the coming months we will see whether this undeclared objective can be overcome.

published in The Malta Independent on Sunday, 5 July 2015

 

 

Il-finanzjament tal-partiti politiċi: Ħtieġa ta’ kunsens wiesa’

Hisilicon K3

L-editorjal tat-Times tal-lum jitkellem dwar is-sorveljanza tal-finanzjament tal-partiti politiċi. Suġġett traskurat għal snin twal u li llum dwaru fil-Parlament għaddejja diskussjoni dwar abbozz ta’ liġi. Dwar dan l-abbozz, u l-fatt li wasalna sa hawn, kif diġà għedt drabi oħra, għandu mertu kemm Franco Debono kif ukoll il-Gvern tal-lum.

Alternattiva Demokratika ilha ukoll is-snin titkellem dwar il-materja. Dan għamlitu sa mill-ewwel programm elettorali tagħha fl-elezzjoni ġenerali tal-1992, l-ewwel darba li kkontestat elezzjoni ġenerali. Bħala AD ppubblikajna żewġ dokumenti dwar il-proposti li għandu quddiemu llum il-Parlament. L-ewwel wieħed kien dokument bir-reazzjonijiet ta’ AD għall-White Paper. Sussegwentement ħejjejna u ppubblikajna wkoll dokument bi tweġiba għall-proposti kif dettaljati fl-abbozz ta’ liġi.

Fil-prinċipju l-abbozz ta’ liġi ppreżentat hu tajjeb imma jirrikjedi diversi emendi.

Preżentament, fil-fatt, l-abbozz qiegħed jiġi diskuss fil-Kumitat Parlamentari dwar il-Liġijiet. Jiena qed nieħu sehem f’din id-diskussjoni u dan għax intlaqgħet it-talba ta’ AD għal parteċipazzjoni f’din id-diskussjoni u ġejt mistieden biex inkun nista’ nieħu sehem fiha.

Id-diskussjoni fil-Kumitat Parlamentari issa waslet bejn wieħed u ieħor sa nofs l-abbozz tal-liġi u nista’ ngħid li f’ħafna każi l-abbozz ġie mtejjeb billi ġew ikkunsidrati bis-serjetà d-diversi proposti li saru. Dan iżda ma sarx għall-iktar punt importanti tal-liġi. Il-Gvern, permezz tal-Ministru Owen Bonnici, ma jridx jiċċaqlaq mill-proposta li l-awtorità li tirregola l-finanzjament tal-partiti politiċi tkun il-Kummissjoni Elettorali.

Alternattiva Demokratika ilha xhur twal issa li għamlet il-proposta li flok il-Kummissjoni Elettorali l-awtorità regolatorja għandha tkun f’idejn il-Kummissarju tal-Istandards fil-Ħajja Pubblika, uffiċjal parlamentari li dwaru hemm abbozz ta’ liġi pendenti fuq l-aġenda parlamentari. Hu propost f’dan l-abbozz li dan l-uffiċjal jinħatar bil-kunsens ta’ żewġ terzi tal-membri parlamentari. B’hekk ikun hemm kunsens wiesa’ fuq il-persuna li tinħatar li bla dubju taġixxi lil hinn mill-influwenza tal-partiti politiċi kollha.

Kien għalhekk ta’ sodisfazzjon li sussegwentment anke l-Partit Nazzjonalista adotta l-istess pożizzjoni u insista fuq dan waqt id-diskussjoni fil-Parlament.

Imma l-Gvern ma jaqbilx ma’ dan għal żewġ raġunijiet. L-ewwel qed jgħid li l-Kummissjoni Elettorali hi struttura eżistenti u għalhekk għax hu mgħaġġel biex iħaddem il-liġi l-ġdida [għax qed jiġri warajh il-GRECO mill-Kunsill tal-Ewropa: GRECO = Group of States Against Corruption] jippreferi jagħmel użu mill-Kummissjoni Elettorali. It-tieni, il-Gvern qed jgħid li l-Kummissjoni Elettorali hi korp kostituzzjonali li diġà in parti għandu responsabbiltajiet dwar il-finanzjament tal-politika u dan għax “suppost” li diġà jissorvelja l-infiq tal-kandidati fl-elezzjonijiet diversi.

Sfortunatement il-Gvern qed jinjora l-fatt li kif komposta l-Kummissjoni Elettorali, għal raġunijiet storiċi, hi dominata minn rappreżentanza tal-partiti politiċi fil-parlament [4 mill-PN, 4 mill-PL u Chairman miċ-Ċivil magħżul mill-Gvern tal-ġurnata]. Dan ifisser li l-partiti politiċi fil-parlament għandhom aċċess għall-informazzjoni fuq il-partiti l-oħra li mhumiex u per konsegwenza kontroll sħiħ fuq il-proċess kollu.

Jagħmel tajjeb il-Gvern kieku jfittex kunsens anke fuq dan il-punt, kif wara kollox għamel b’suċċess fuq partijiet oħra tal-liġi.

ippubblikat fuq iNews l-Erbgħa 1 ta’ Lulju 2015