Is-sovranità tagħna mhiex għall-bejgħ

Hawn sinjali u indikazzjonijiet konfliġġenti dwar x’inhu għaddej bejn Malta u l-Istati Uniti tal-Amerika fuq negozjati dwar kundizzjonijiet li jirregolaw il-presenza ta’ militari Amerikani fuq teritorju Malti. Dak li hu magħruf bħala  Status of Forces Agreement (SOFA). Il-presenza f’Malta tas-Segretarju tad-Difiża Amerikan  Mark Esper iktar kmieni din il-ġimgħa jindika mhux biss li t-taħdidiet huma għaddejjin, imma fuq kollox li huma fi stadju kritiku. Uffiċjalment ħadd ma jaf iktar minn hekk, ħlief dawk li għandhom idejhom fil-borma!

Billi hemm skiet kważi perfett – silenzju stampa – dwar il-materja, hu naturali li bħalissa għaddejja ħafna spekulazzjoni dwar dak li għaddej.

L-Istati Uniti ilha s-snin turi xewqa għal ftehim SOFA mal-Gvern Malti, imma kull Gvern repetutament qagħad lura. L-indikazzjonijiet illum huma  il-possibiltà ta’ insistenza Amerikana għal rabta  bejn ftehim u l-proċess tal- Moneyval dwar l-osservanza ta’ standards internazzjonali li jirregolaw il-ħasil tal-flus.

Kemm ir-rappreżentanti tal-Gvern Malti kif ukoll dawk tal-Gvern Amerikan jiċħdu li hemm din ir-rabta. Imma fin-nuqqas ta’ informazzjoni iktar konkreta nistgħu nkunu nafu biss matul il-ġimgħat u x-xhur li ġejjin. Jekk il-Gvernijiet humiex ser iħokku dahar xulxin ikun magħruf diplomatikament, kif jiġri ħafna drabi bejn l-istati  fil-maniġġi internazzjinali globali, kontinwament.

Fil-politika internazzjonali m’hemmx ħbieb, hemm biss interessi. Ir-relazzjonijiet diplomatiċi kontinwament ifittxu l-aħjar mod kif jaġevolaw dawn l-interessi. L-Istati Uniti tal-Amerika qed tfittex u tħares l-interessi tagħha meta tipprova issib mod kif tasal għal ftehim SOFA li jirregola l-presenza ta’ militari Amerikani fuq teritorju Malti. Din hi l-politika internazzjonali.  

Hu magħruf li Malta tablet l-assistenza tal-Istati Uniti biex tegħleb il-pressjoni internazzjonali dwar il-proċess tal-Moneyval li jirregola jekk il-pajjiż huwiex qiegħed miexi sewwa dwar il-ħasil tal-flus fuq territorju Malti.

Id-diċeriji jindikaw li l-Istati Uniti lesta tgħin, imma għal din l-għajnuna hemm prezz: il-ftehim li ilhom jixtiequ. Din hi opportunità li mhux la kemm terġa’ titfaċċa. Kif nafu: ħadd ma jagħmel xejn għal xejn.

Ftehim SOFA jistabilixxi l-qafas li fih il-militar Amerikan jopera f’pajjiżi barranin. Ftehim ta’ din ix-xorta jistabilixxi jekk u kif il-liġijiet ta’ Malta japplikawx għall-militar Amerikan u għall-ħidma tagħhom, inkluż kull apparat (inkluż il-flotta navali) li jistgħu jġibu magħhom. Ftehim ta’ din ix-xorta meta jkun negozjat – jista’ jwassal għal konċessjonijiet u eċċezzjonijiet b’mod li mhux il-liġi Maltija kollha tkun tapplika għall-mistednin tal-Gvern ta’ Robert Abela.

Dan kollu jwassal għal mistoqsija bażika: il-Gvern Malti qed jikkunsidra proposta tal-Istati Uniti li jkun hawn il-militar Amerikan jopera minn teritorju Malti?  Ma għandi l-ebda dubju li ftit huma l-Maltin li jaqblu ma proposta bħal din, jekk teżisti. 

Tul is-snin fil-pajjiż żviluppa kunsens nazzjonali li m’hawnx post għall-militar ta’ pajjiżi barranin fuq artna.  

Nistgħu allura naslu għall-konklużjoni li l-Gvern Malti qed ikun rikattat: Ftehim SOFA jekk trid l-għajnuna dwar il-proċess Moneyval? Sfortunatament ma tantx nistgħu naslu għal konklużjoni differenti.

Iktar kmieni din il-ġimgħa, Alternattiva Demokratika u l-Partit Demokratiku (li fi żmien qasir ser jingħaqdu f’partit wieħed) għamlu sejħa biex l-abbozz ta’ ftehim mal-Amerikani jkun ippubblikat immedjatament. Dan hu meħtieġ biex ikun jista’ jsir skrutinju pubbliku: dan hu obbligu demokratiku bażiku.

Nazzarda ngħid li l-idea innifisha tal-ftehim hi oggezzjonabbli fil-prinċipju u dan billi tmur kontra l-prinċipji bażiċi fil-Kostituzzjoni Maltija:  mhux aċċettabbli li jkollna l-miltar ta’ pajjiż ieħor f’artna. Anke d-dettalji tal-ftehim huma inkwetanti: dawn jistgħu jinkludu l-presenza ta’ elementi tas-Sitt Flotta Amerikana bl-elementi nuklejari tagħha, li jkun opposti bil-qawwa mis-soċjetà ċivili.

Jekk Malta, kif inhu xieraq, tirrifjuta ftehim mal-Amerikani, jibqa’ l-pendenza tal-Moneyval  li tista’ twassal għal miżuri li jkollhom impatt negattiv fuq is-settur finanzjarju f’Malta. Robert Abela xorta jibqgħalu l-obbligu li jħoll l-egħeqiedi li rabtu bihom il-predeċessur tiegħu u ta’ madwaru u dan mingħajr għajnuna Amerikana.  

L-għajnuna Amerikana għandha prezz għoli li Malta m’għandhiex tħallas. Is-sovranità tagħna mhiex għall-bejgħ.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 4 t’Ottubru 2020

Our sovereignty is not for sale

Conflicting signals are flying around as to whether, if at all, there is any sign yet of Malta and the US being close to concluding an agreement on a Status of Forces Agreement (SOFA).

The presence in Malta of US Defence Secretary Mark Esper is indicative that discussions are ongoing and moreover that they are at a very critical stage. Officially no one knows much more than that, except, that is, for those having a finger in the pie!

As a result of a news blackout on the matter, it is natural that a lot of ongoing speculation as to what is actually being discussed is developing.

A SOFA agreement with Malta has been on the US wish-list for ages: requests being repeatedly declined by successive Maltese governments. Indications point towards a linkage between the US insistence for a SOFA agreement and the developing Moneyval test on complying with money laundering standards. Both the US and the Maltese government representatives flatly deny such a linkage. In the absence of detailed information from both sides, whether such a linkage exists or not will only be clear as matters develop over the coming weeks and months. The possibility of a quid pro quo would only be evident on a diplomatic level, as happens continuously in the games states play globally.

In international politics, states do not have friends, they only have interests: diplomacy seeks to achieve and service these interests. In pursuing a SOFA agreement, the US is seeking its interests. This is the nature of international politics.

It is known that Malta has requested US assistance in the forthcoming Moneyval test. The rumour mill is of the opinion that such assistance will be forthcoming at a price: a SOFA agreement with Malta which has been yearned for by the US for a long time. It seems that this is an opportunity which is not to be missed by the US.

A SOFA is an agreement that generally establishes the framework under which U.S. military personnel operate in a foreign country and spells out how domestic laws of the foreign jurisdiction apply toward U.S. personnel in that country. Exceptions and concessions are normally sought and negotiated.

This begs a basic question: is the Maltese government considering a US proposal to have US military personnel operating on Maltese territory or in Maltese territorial waters? I would not hesitate to state that few Maltese would agree with such a proposal. It is reasonable to state that over the years a consensus has developed on these islands that there is no room for foreign troops on Maltese soil or in Maltese waters.

Should we then conclude that the Maltese government is being blackmailed: a SOFA in return for Moneyval support? Unfortunately, it is difficult to arrive at an alternative conclusion.

Earlier this week Alternattiva Demokratika and the Democratic Party (which will be shortly merging into one party) called for the draft of any Status of Forces Agreement (SOFA) with the USA to be made public immediately. This is necessary for public scrutiny. It is a basic democratic duty.

I would dare say that the very idea of a SOFA agreement is objectionable in principle as it goes flatly against the principles enshrined in Malta’s Constitution: no foreign troops on Maltese soil (or in Maltese waters). The possible details of a SOFA agreement are just as worrying: these could include the presence of elements of a nuclear powered Sixth Fleet which will be opposed tooth and nail by civil society.

Rejecting a SOFA agreement would potentially leave the Moneyval grey-listing possibilities unresolved. But then Robert Abela must seek to disentangle Malta from the suffocating problems created by his predecessor and his kitchen Cabinet without seeking US help!

US help comes at a hefty price which Malta should not pay. Our sovereignty is not for sale.

published in The Malta Independent on Sunday : 4 October 2020

Aldo Cutajar: suċċessur ta’ Sai Mizzi f’Shanghai

Illum sar magħruf li Aldo Cutajar li kien Konslu Onorarju ta’ Malta f’Shanghai tressaq b’arrest il-Qorti, akkużat b’ħasil ta’ flus. Tressaq flimkien ma martu. Mhux prudenti li nikkummenta fuq dan sakemm jistemgħu l-provi.

Imma hemm affarijiet oħra gravi konnessi ma dan il-kaz u dan billi b’sentenza oħra tal-Qorti fl-2005 Aldo Cutajar kien soġġett għal interdizzjoni u tkeċċa mis-servizz pubbliku.

Min reġa’ daħħlu lura fis-servizz pubbliku bl-ingaġġ tiegħu fis-servizz diplomatiku bħala person of trust? Min japprova l-ingaġġ ta’ person of trust?

Ħu Aldo Cutajar, Mario Cutajar, li hu s-Segretarju Permanenti Ewlieni u l-Kap taċ-Ċivil diġa qal li hu ma jaf b’xejn: ma ġie ikkonsultat minn ħadd, qal! Dikjarazzjoni li mhux la kemm titwemmen, għax hu impossibli li f’xi ħin ma kienx jaf b’dak li hu għaddej.

Jidher, minn dak li ntqal s’issa, li Aldo Cutajar kien impjegat f’position of trust mal-Ministeru tal-Affarijiet Barranin.  Il-mistoqsijiet li jeħtieġ li jiġu mwieġba huma: meta daħal fil-korp diplomatiku? Min kien il-Ministru tal-Affarijiet Barranin li approva l-ħatra tiegħu: Carmelo Abela jew George Vella? Min ser jerfa’ r-responsabbiltà politika talli ġiet sfidata l-Qorti u ġie ngaġġat fil-korp diplomatiku persuna li ġiet interdetta?

Bla dubju Mario Cutajar għandu jerfa’ l-piz u jwarrab. Imma mhux waħdu. Għandu jkun akkumpanjat mill-Ministru għall-Affarijiet Barranin li approva l-ħatra ta’ Aldo Cutajar fis-servizz diplomatiku bi sfida ta’ dak li ddeċidiet il-Qorti.

Probabbilment li għal darba oħra kulħadd ifarfar.

Xi ħadd semma’ r-rule of law?

It-Tibdil fil-Klima: wara t-twissja ta’ Covid-19

 

Il-virus Covid-19 beżbiżna waħda sew u ħarbat il-ħidma ta’ kulħadd. Imma ħdejn l-impatti antiċipati tat-tibdil tal-klima dan hu kollu logħob tat-tfal li dwaru Covid-19 jista’ jitqies bħala prova parzjali. Twissija li forsi tiftħilna ftit għajnejna.

F’Pariġi fis-7.25pm ta’ nhar it-12 ta’ Diċembru 2015, 5,000 delegat li kienu qed jirrappreżentaw 195 pajjiż, unanimament aċċettaw l-evidenza dwar l-impatti tal-klima. Huma għażlu t-triq għall-futur.

Nhar il-25 ta’ Frar 2020 Christiana Figueres u Tom Rivette-Carnac ippreżentawna b’publikazzjoni li għandha tkun ta’ interess kbir. Hi intitolata “The Future We Choose. Surviving the Climate Crisis.” Christiana Figueres, li magħha hu assoċjat il-ftehim ta’ Pariġi, kienet tmexxi l-Aġenzija tal-Ġnus Magħquda inkarigata mit-Tibdil fil-Klima (UNFCC) bħala Segretarju Eżekuttiv. Tom Rivette-Carnac kien l-istrateġista ewlieni tagħha inkarigat biex jaħdem dwar l-appoġġ minn utenti (mhux Gvernijiet) li kienu nteressati f’dan il-ftehim li kien ilu jinħema s-snin.

Wara l-qbil dwar it-triq li setgħet twassal għal bidla, biex il-kliem miktub ikun trasformat f’azzjoni konkreta hu dejjem sfida. L-għażliet quddiemna huma ċari.

L-attitudni li qiesu mhu jiġri xejn (business as usual) twassal biex it-temperatura medja globali, li diġa qabżet bi grad wieħed Celsius it-temperatura medja ta’ qabel żmien ir-rivoluzzjoni industrijali, tista’ tiżdied b’madwar 4 sa 5 gradi Celsius. L-impatti ta’ żieda bħal din ikunu katastrofiċi. Riżultat ta’ żieda fit-temperatura globali f’xi reġjuni jkun impossibli li persuna toqgħod barra fl-apert għal ħin twil. Ħtija ta’ hekk partijiet mid-dinja isiru mhux abitabbli. Iż-żieda fit-temperatura tkompli taċċellera id-dewbien tas-silġ fil-poli u ħtija t’hekk il-livell tal-ibħra jibqa’ jiżdied. Il-komunitajiet mal-kosta jkunu taħt theddida kontinwa. L-impatti fuq l-infrastruttura kostali kifukoll fuq kull attività mal-kosta jkunu sostanzjali.

It-tibdil fil-kundizzjonijiet atmosferiċi jżidu x-xita intensiva f’żoni u nixfa tqarqaċ f’żoni oħra. Il-maltemp iżid kemm fil-frekwenza kif ukoll fl-intensità u l-ħerba assoċjata miegħu tikber bil-bosta kif naraw spiss diġa f’diversi partijiet tad-dinja.

Il-konklużjonijiet ta’ Pariġi jfissru li l-komunità internazzjonali għarfet u àccettat l-evidenza xjentifika akkumulata dwar it-tibdil fil-klima. F’Pariġi kien hemm qbil li kull pajjiż kellu jidentifika sensiela ta’ wegħdiet li kellu jwettaq fl-isforz globali biex tkun indirizzata l-kawża tat-tibdil fil-klima. Wegħdiet li għandhom ikunu aġġornati kull ħames snin. Il-wegħdiet reġistrati s’issa, anke kieku kellhom jitwettqu kollha, m’humiex biżżejjed biex iż-żieda fit-temperatura globali ma taqbiżx iż-żewġ gradi Celsius, u preferibilment mhux iktar minn grad u nofs Celsius, kif insistew il-komunitajiet ta’ mal-kosta kif ukoll il-gżejjer li mhumiex wisq il-fuq mil-livell tal-baħar. Bejn il-kliem u l-fatti, hemm baħar jikkumbatti.

Sal-2030 l-emissjonijiet globali jeħtieġ li jonqsu b’mhux inqas min-nofs biex jintlaħqu l-miri stabiliti f’Pariġi. Sal-2050, min-naħa l-oħra jrid jintlaħaq l-istatus ta’ karbonju żero. Biex jintlaħqu dawn il-miri essenzjali Christiana Figueres u Tom Rivett-Carnac jagħmlu użu minn diversi proposti li saru tul is-snin. Il-bidla meħtieġa hi waħda enormi: hi bidla li tant hi kbira li taqleb ta’ taħt fuq kważi kull ħaġa li jmmissu jdejna.

Tirrikjedi bidliet radikali dwar kif ngħixu, kif naħdmu u kif niċċaqalqu minn post għall-ieħor. Tibdil f’dak li nikkunsmaw kif ukoll kemm dwar dak li nipproduċu kif ukoll dwar il-mod kif nipproduċuħ.

Il-wasla fuqna għall-għarrieda tal-kriżi Covid-19 tatna togħma żgħira ta’ xi tibdil essenzjali. Ix-xogħol b’mod virtwali għandu, bla dubju, jkun element permanenti dwar il-mod kif naħdmu. M’għandux ikun eċċezzjoni ta’ natura temporanja. L-edukazzjoni ukoll għandha tingrana iktar fid-direzzjoni tat-tagħlim virtwali b’mod permanenti.

L-ivvjaġġar mhux essenzjali għandu jkun skoraġġit fuq bażi permanenti. Fejn meħtieġ l-ivvjaġġar għandu jsir b’mezzi sostenibbli. Dan m’għandux ikun limitat għall-elettrifikazzjoni tal-karozzi, wara li jkunu tnaqqsu drastikament fin-numru, imma għandu jinkludi tnaqqis sostanzjali tal-ajruplani. Għax l-azzjoni dwar it-tibdil fil-klima jfisser li l-ivvjaġġar bl-ajru (inkluż it-turiżmu) kif nafuh sal-lum m’għandux futur. L-ivvjaġġar bl-ajru jiġi jiswa’ ferm iktar mil-lum kemm-il darba l-impatti ambjentali sostanzjali tiegħu ikunu riflessi fl-ispejjes reali.

Jekk inħarsu fit-tul l-iżvilupp intensiv tal-infrastruttura tat-toroq mhi ser isservi l-ebda skop. Inqas karozzi fit-toroq ikun ifisser ukoll impatti konsiderevoli fuq l-ippjanar għall-użu tal-art. Inqas karozzi jfisser inqas ħtieġa għal parkeġġ u garaxxijiet u iktar spazju għan-nies. Ikun wasal iż-żmien li fl-ibliet u l-irħula tagħna r-reżidenti jiġu mill-ġdid qabel il-karozzi. Dejjem, mhux kultant.

Jeħtieġ li napprezzaw u nagħmlu użu iktar minn prodotti agrikoli lokali. Imma anke l-prezz tal-prodotti agrikoli għandhom jirriflettu l-impatti ambjentali sostanzjali li jinħolqu biex il-biedja tagħti r-riżultati. L-ispiża tal-produzzjoni tal-laħam u tal-prodotti derivati mill-ħalib, per eżempju, ma tkunx waħda żgħira jekk din tinkludi l-impatti ambjentali tal-produzzjoni. Fil-fatt, Christiana u Tom, jistqarru li l-ikel fl-2050 hu għali minħabba li jeħtieġ riżorsi ta’ valur biex il-produzzjoni tiegħu tkun possibli. “L-ilma. Il-ħamrija. L-għaraq. Il-ħin.” Hu ċar li jekk irridu nimplimentaw bis-serjetà l-ftehim ta’ Pariġi l-Politika Komuni kurrenti dwar l-Agrikultura m’għandhiex futur.

L-impatti tal-Covid-19 huma logħob tat-tfal meta wieħed jara sewwa x’hemm lest għalina bħala riżultat tat-tibdil fil-klima. Fid-dawl tat-tibdil fil-klima hemm soluzzjoni prattika waħda: bidla radikali fil-mod kif ngħixu, naħdmu u nqattgħu l-ħin liberu. Permezz tal-Covid-19 in-natura tatna twissija ċara. Jekk dan ninjorawh m’hemm ħadd f’min nistgħu nwaħħlu.

Pubblikat fuq Illum: il-Ħadd 10 ta’ Mejju 2020

Climate Change: after the Covid-19 rehearsal

Covid-19 virus has rattled each one of us, throwing all into unprecedented turmoil. This is however child’s play when contrasted with the anticipated impacts of climate change in respect of which Covid-19 may be considered as a rehearsal or a minor drill!

In Paris, at 7.25pm on 12 December 2015, five thousand delegates representing 195 nations unanimously accepted irrefutable evidence on the impacts of climate change and selected a pathway for the future.

On 25 February 2020 Christiana Figueres and Tom Rivette-Carnac presented us with a riveting publication entitled “The Future We Choose. Surviving the Climate Crisis.” Christiana Figueres, public face of the Paris agreement, was the Executive Secretary of the United Nations Framework for Climate Change (UNFCC). Tom Rivette-Carnac was her Chief Political Strategist. He joined the effort to advance the Paris Agreement negotiations, mobilising support from a wide range of stakeholders outside national governments.

After selecting the pathway which could lead to change, transforming words into action can be quite a challenge. The options we face are unequivocal.

Business as usual would signify that the current mean global temperature, which is already around 1 degree Celsius above average temperatures before the industrial revolution, can warm up by 4 to 5 degrees Celsius. The impacts of such an increase in global temperature would be catastrophic.

Increasingly, in some regions, as a result of an increase in global temperature it would be impossible to stay outdoors for a length of time. Parts of the earth will, as a result, become uninhabitable. The increased temperatures at the poles will accelerate the melting of the polar ice-caps, as a result further increasing the rise in sea-level. Coastal communities will be under threat and all coastal activity and infrastructure will be severely impacted.

The change in atmospheric conditions will increase precipitation in areas and drought in others. The frequency and intensity of storms and the resulting havoc will multiply as is already evident in the various parts of the globe.

The Paris summit conclusions signified that the international community has recognised and accepted the accumulated scientific evidence on climate change. In Paris it was agreed that each individual country will identify and communicate its pledges through which they will participate in the global effort to address the causes of the change in climate. These pledges have to be updated every five years. The pledges registered so far, even if adhered to, are however insufficient to limit warming to well below two degrees Celsius, and preferably to not more than one and a half degrees Celsius, in line with the expectation of communities spread along coastal areas and low-lying islands. Much more is required to walk the talk.

To achieve the Paris targets global emissions must be reduced by not less than half not later than 2030. We must attain a carbon neutral status by not later than the year 2050.
In order to reach these essential targets Christiana Figueres and Tom Rivett-Carnac draw on the various proposals which have been made to date. They emphasise that the change required is significant: a change of this magnitude, they emphasise, would require major transformations in all that we do. It would require radical changes as to how we live, work and travel, along with changes to what we consume as well as to how and what to produce.

The sudden advent of the Covid-19 crisis has given a minor hint of some of the changes.
Telework must be a permanent component of our method of operation and not a temporary exception. Education can and should contain a more permanent online component.

Non-essential travel should be curtailed on a permanent basis. Where necessary, travelling should use sustainable means. This does not only include electrification of our cars, after drastically reducing their numbers, but also a substantial reduction of aeroplanes from our skies permanently. Acting on climate change means that tourism as currently practised has no future. Air travel will become quite costly if its considerable environmental impacts are internalised.

On a long-term basis the current intensive development of our road infrastructure also serves no purpose. Fewer cars on our roads will also signify extensive land use planning impacts. Local communities can then reclaim back our roads. With fewer cars there will be less need of parking space and/or garages. Our towns and villages may then be planned for residents, not for cars.

We need to appreciate and make full use of local agricultural products. However, agriculture must internalise its substantial environmental costs. The cost of production of meat and dairy products, for example, would be substantial if their environmental impacts are internalised. Christiana and Tom, comment that in 2050 food is expensive because it requires valuable resources to produce. “Water. Soil. Sweat. Time.” Clearly the current Common Agricultural Policy of the European Union has no future once we seriously start implementing the conclusions of the Paris agreement.

The impacts of Covid-19 are child’s play when considering the long-term impacts of climate change. Faced with climate change we have one practical option: a radical change in how we live, work and play. The Covid-19 rehearsal is nature’s clear warning. We ignore it at our peril.

published in The Malta Independent on Sunday : 10 May 2020

Is-Solidarjetà mhiex għażla, iżda obbligu

Iktar kmieni din il-ġimgħa, Evarist Bartolo, il-Ministru għall-Affarijiet Barranin, b’wiċċ ta’ qdusija artifiċjali, iddikjara fuq it-televiżjoni li kien iddiskuta fit-tul il-kriżi tal-immigrazzjoni li qed tiżviluppa fl-ibħra Maltin mal-Kummissjoni Ewropea, mal-Vatikan u ma uffiċjali mlaħħqin tal-aġenzija tal-Ġnus Magħquda dwar ir-Refuġjati (UNHCR). Ilkoll kienu tal-fehma, qal, li Malta għandha raġun.

Evarist Bartolo qed jipprova jagħti l-impressjoni falza li l-għeluq tal-portijiet Maltin għall-NGOs biex ikunu jistgħu jisbarkaw l-immigranti meħlusa mill-għarqa fl-ibħra ta’ madwarna li qed jiżviluppaw f’ċimiterju hi aċċettabbli u jew raġjonevoli għall-komunità internazzjonali. Il-verità hi ferm differenti minn hekk.

Il-Ħodor, kemm f’Malta kif ukoll fl-Unjoni Ewropea, repetutament emfasizzaw li Malta ma tistax titħalla terfa’ waħedha dawn l-obbligi ta’ salvataġġ. Dan ġie emfasizzat din il-ġimgħa stess fi stqarrija konġunta bejn il-Partit tal-Ħodor Ewropej (EGP) u Alternattiva Demokratika. Is-solidarjetà fjakka jew ineżistenti ma tħassarx l-obbligi ta’ Malta fiż-żona ta’ salvataġġ li hi responsabbli għaliha fil-Mediterran ċentrali.

Hi tabilħaqq sfortuna li tul is-snin, Malta, repetutament ippruvat taħrab mir-responsabbiltajiet tagħha. Ilkoll niftakru meta l-PN fil-Gvern wasal fi ftehim mal-Gvern immexxi minn Silvio Berlusconi fl-Italja biex il-qawwiet tal-baħar Taljani jimbuttaw lura d-dgħajjes mgħobbija bl-immigranti li jkunu telqu mill-kosta Libjana.

Iktar qrib fiż-żmien il-Gvern immexxi minn Joseph Muscat wasal f’xi forma ta’ ftehim sigriet imma mhux miktub (safejn hu magħruf) li permezz tiegħu il-Gvern Taljan immexxi minn Matteo Renzi b’mod li ma waslux iktar immigranti f’Malta għal perjodu twil.

Imbagħad hemm il-każ ta’ Neville Gafà, il-mibgħut speċjali tal-Prim Ministru Joseph Muscat u l-laqgħat li hu kellu ma’ Haithem Tajouri mexxej tal-brigati rivoluzzjonarji ta’ Tripli. Tajouri, mid-dehra viċin ħafna tal-Gvern ta’ Joseph Muscat jissemma f’rapport ta’ ‘l fuq minn 200 paġna tal-Ġnus Magħquda liema rapport hu dwar ksur ta’diversi drittijiet tal-bniedem. Skond l-istess rapport Tajouri hu responsabbli ukoll għal ċentru privat ta’ detenzjoni fejn jinżammu ħafna nies.

Fl-istampa lokali kien ġie rappurtat ukoll li kien hemm laqgħat fil-Libja bejn Neville Gafà, l-mibgħut speċjali tal-Prim Ministru, Joseph Muscat, u uffiċjali għoljin tal-Gvern Libjan. F’dawn il-laqgħat, li għalihom attenda Kurunell mill-Forzi Armati ta’ Malta ġew diskussi l-mezzi li kellhom jintużaw biex iwaqqfu l-immigrazzjoni. L-ismijiet u r-ritratti ta’ dawk presenti kienu ġew ippubblikati.

Dan m’għadux effettiv għax illum jidher li nbidlet l-istrateġija u jeħtieġilna li niffaċċjaw allegazzjonijiet serji fil-konfront tal-Forzi Armati ta’ Malta dwar sabutaġġ tal-opri tal-baħar użati minn dawk li qed ifittxu l-ażil. Qed ikun allegat li s-suldati/baħrin tal-patrol boat P52 qatgħu l-cable tal-mutur li bih kienet għaddejja l-opra tal-baħar b’mod li ħallihom bejn sema’ u ilma fiż-żona ta’ tiftix li hi responsabbiltà ta’ Malta.

Prosit lill-NGO Repubblika li qed tinsisti li issir investigazzjoni kriminali dwar dan l-inċident biex jiġi stabilit eżattament x’ġara u min huwa responsabbli għalih. Kont nistenna li kellu jkun il-Kmandant tal-Forzi Armati minn rajh li jagħti bidu għall-investigazzjoni hekk kif saru dawk li s’issa għadhom allegazzjonijiet. Ma kellux joqgħod jistenna li jkun ħaddieħor li jinsisti li dan isir.

Il-proposta riċenti tal-Ministru Bartolo biex l-Unjoni Ewropeja tgħin lil-Libja b’mod li ittaffilha l-piz umanitarju li qed iġġorr bħalissa kif ukoll biex ikun iffaċilitat li l-komunità internazzjonali tkun tista’ tipprovdi l-għajnuna tant meħtieġa kemm lir-refuġjati kif ukoll lil-Libjani infushom hi pass il-quddiem. Imma tajjeb li jkun ċar illi minkejja d-diffikultajiet kollha fil-Libja nnifisha dan diġa qed isir.

Fil-fatt mill-2014 sal-lum l-Unjoni Ewropeja diġa ħarget għajnuna umanitarja ta’ madwar €50 miljun indirizzata lejn il-Libja.

Sfortunatament la hemm rieda u l-anqas aptit għal soluzzjoni Ewropea fost il-Gvernijiet tal-Unjoni Ewropeja u dan minkejja li erbgħa fost l-ikbar pajjiżi tal-unjoni (il-Ġermanja, Franza, Spanja u l-Italja), xi ġranet ilu ħadu inizjattiva biex il-migrazzjoni tirritorna fuq l-aġenda.

Naħseb li lkoll napprezzaw li s-sitwazzjoni hi waħda diffiċli. Imma anke f’dawn iċ-ċirkustanzi kulħadd għandu jerfa’ r-responsabbiltajiet tiegħu.

Il-Gvern Malti għandu jibdel ir-rotta u flok ma jibqa’ kontinwament ifittex li jipprova jaħrab mir-responsabbiltajiet tiegħu ifittex li jaħdem id f’id mal-NGOs li qed isalvaw il-ħajjiet b’mod li qed jagħmlu ħidma li messha qed issir mill-Gvernijiet. Li jkun hemm min jipprova jimita lil mexxej lemini Matteo Salvini biex ikunu kkriminalizzati l-NGOs iservi biss biex tkompli tixtered il-mibgħeda imżejna b’lingwaġġ taparsi patrijottiku.

Hemm il-ħtieġa li l-Gvern Malti jifhem li s-solidarjetà mhiex għażla, imma dmir.

Ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 19 t’April 2020

 

 

 

Solidarity is not an option but a duty

Earlier this week, Foreign Minister Evarist Bartolo sanctimoniously declared on TV that he had discussed at length the immigration crisis in Maltese waters with the EU Commission, with the Vatican and with senior officers of UNHCR. All agreed, he said, that Malta was in the right.

Mr Bartolo is trying to create a false perception that the closure of Maltese ports to NGOs disembarking immigrants saved from being engulfed in the cemetery developing around us is reasonable and acceptable to the international community. He cannot be more distant from the truth.

Greens, both in Malta and in the EU, have repeatedly emphasised that Malta cannot shoulder its “save and rescue responsibilities” on its own. This was emphasised as recently as this week in a joint statement between the European Green Party and Alternattiva Demokratika. However, inadequate or at times inexistent solidarity from EU member states does not absolve Malta of its international responsibilities from coordinating safety and rescue operations within its area of responsibility in the central Mediterranean.

It is indeed unfortunate that over the years Malta has repeatedly tried to wriggle out of its responsibilities. We do remember when the PN led government arrived at an agreement with the Berlusconi administration in Italy in order that the Italian navy pushes back all departing boats carrying immigrants along the Libyan coast.

Closer in time the Joseph Muscat administration is known to have arrived at some sort of secret but unwritten agreement with the then Renzi led government in Italy such that the arrival of immigrants in Malta trickled down to zero.

What about Neville Gafà, then special envoy of Prime Minister Joseph Muscat and his meetings with Libyan militia leader Haithem Tajouri of the Tripoli Revolutionary brigades? Tajouri, apparently a close acquaintance of the Muscat led government was singled out in a United Nations report for a number of human rights breaches. He is also, according to the same report, responsible for the running of a private detention centre where many are held in captivity.

It was also reported in the press that at a point in time Neville Gafà, envoy of the Prime Minister had accompanied the Maltese Colonel in charge of AFM Operations at high level meetings in Libya to stem immigration. Photographs and names were published.

Apparently this is no longer effective as we now have to face serious allegations of AFM personnel sabotaging rubber boats carrying asylum seekers in Maltese waters. It is being alleged that the crew of patrol boat P52 cut the cable of the motor driving the rubber boat carrying the asylum seekers leaving them adrift in the Maltese search and rescue area. Hats off to NGO Repubblika for filing criminal complaints. I would have expected the Commander of the Armed Forces to initiate an investigation himself without the need for any prompting, as soon as the allegations surfaced.

The recent proposal of Minister Bartolo for the EU to engage with Libya in order to lessen its humanitarian burden and enable the international community to provide much-needed assistance to both refugees and the Libyan people is positive. It is however to be underlined that this is already being done notwithstanding the difficult circumstances within Libya itself.

The EU has in fact disbursed around €50 million in humanitarian aid utilised in Libya since 2014.

Unfortunately there is no will among EU governments for an EU solution even though the four largest EU countries (Germany, France, Spain and Italy), a couple of days ago, have taken steps to push the migration issue back onto the EU agenda.

Everyone recognises that the situation is very difficult. Everyone must however shoulder their responsibilities.

The Maltese government should change tack and instead of constantly seeking ways to wriggle out of its responsibilities actively develop a close collaboration with those NGOs who have volunteered to deploy their own rescue missions to save lives, thereby filling in the gaps left by the EU states. Aping Italian right-wing leader Matteo Salvini in criminalising NGOs only serves to further encourage pseudo-patriotic vitriol.

It is about time that the Maltese Government recognises that solidarity is not an option but a duty.

published in the Malta Independent on Sunday 19 April 2020

Owen’s latest gimmick

Earlier this week, Justice Minister Owen Bonnici explained to the press the measures proposed by the government in order that Parliament will be in a position to examine its political appointees nominated to head various state agencies or institutions as well as those appointed to ambassadorships from outside the civil service.

Naturally, the first reaction to Owen Bonnici’s declaration is that government’s proposal is a positive small first step. However, when the detailed proposal was published, it was clear that this was another gimmick. It is proposed that a Parliamentary Standing Committee will be able to examine potential political appointees through written questions. On the basis of the answers received, and supplementary (written) questions, the Parliamentary Standing Committee will be expected to advise the government on the appointments under consideration.

This is a far cry from what is expected in a modern democracy.

Parliament, either directly or through a standing committee, should not be expected to simply advise. It should decide on the suitability or otherwise of the government nominees. This should be done after the nominees have been examined in a public hearing in the same manner as that of the US Senate Committees or the Parliamentary Committees of various other countries. This can only be done if Parliament reclaims the powers it has ceded to the government over the years.

Parliamentary scrutiny means much more than answering a set of written questions. Examining the nominees to ascertain their suitability for the post they have been nominated goes much further than the superficial examination of their professional competence. It also entails the examination of their past performance in order to ascertain whether they are capable of withstanding political pressure which seeks to sway their judgement in favour of political expediency and consequently influence their behaviour.

Such an exercise cannot be done through written questions but through a viva voce examination where it is not only what is said that matters. Interpreting body language and reactions to unexpected questions or statements is generally more relevant than deciphering boring, long-winded answers that go around in circles and generally avoid providing an answer at all.

During the general election campaign a few months ago, we were told that we needed “Labour-proof institutions”. In reality, government institutions and agencies should be at arms length from the government of the day in all day to day matters. This is done by ensuring that the running of government institutions and agencies is not the prerogative of political cronies but of suitably qualified appointees.

The government proposal is one that ensures that Parliament, through it’s Standing Committees, will not be in a position to carry out any meaningful scrutiny.  Parliament needs to have the authority to block the appointments which it considers to be unsuitable and in order to be able to act in this manner, the government’s proposal needs to be heavily revisited.

It is for this reason that – in the recent general election manifesto (and even in that of the previous general election) – we Greens proposed a much more effective policy: that parliament (or its committees) should have the authority to decide, and not merely advise on, public appointments and that this should be done through a public hearing without limitations.

These are the essential building blocks of a healthy democracy.

published in The Malta Independent on Sunday – 1st October 2017

Il-ħatriet fil-pajjiż

coatofarms_malta

 

Il-PN qed jgħid li l-ħatriet importanti fil-pajjiż għandhom ikollhom l-approvazzjoni ta’ zewġ terzi tal-Parlament.

Issa din, meta tingħad, tinstema tajba. M’għandix dubju li l-iskop wara l-proposta hu wieħed tajjeb. Bħalissa kemm l-Ombudsman kif ukoll l-Awditur Ġenerali jinħatru b’dan il-mod u s’issa dejjem instabet soluzzjoni raġjonevoli għal dawn il-ħatriet. L-argument allura hu jekk dan il-metodu (taż-żewġ terzi) jagħmilx sens għal ħatriet oħra ukoll.

Issemmew żewġ karigi partikolari: dawk ta’ President tar-Repubblika u ta’ Kummissarju tal-Pulizija.

Ikun tajjeb, kif anke qalet diversi drabi Alternattiva Demokratika, li l-President tar-Repubblika ma jibqax jinħatar mill-Parlament waħdu. Minflok għandu jinħatar minn kulleġġ elettorali li jkun jinkludi ukoll (flimkien mal-Parlament)rappresentanza minn kull Kunsill Lokali.

Dwar il-Kummissarju tal-Pulizija l-problema rejali hi li jkun evitat li l-ħatra tiegħu (jew għaliex le, tagħha) tkun tali li titneħħa l-konsiderazzjoni ta’ politika partiġjana bħala kriterju fl-għażla. Tul is-snin, kellna persuni ta’ eċċellenza li okkupaw il-kariga u kellna oħrajn ta’ inkompetenza grassa. Naħseb li l-għażla issir minn żewġ terzi tal-Parlament ma issolvi xejn. Proposta ta’ din ix-xorta tissogra paraliżi amministrattiva. Forsi jkun iktar għaqli li għal karigi ta’ importanza nazzjonali jkun meħtieġ l-approvazzjoni tal-Parlament, b’maġġoranza sempliċi. Imma approvazzjoni bħal din tkun teħtieg public hearing. Jiġifieri li l-persuna nominat tkun mgħarbla fil-pubbliku minn kumitat parlamentari.

Proposta ta’ din ix-xorta ma għandiex tapplika biss għall-Kummissarju tal-Pulizija imma għandha tapplika ukoll għall-ħatriet kollha ta’ ambaxxaturi u għat-tmexxija ta’ awtoritajiet u Dipartimenti tal-Gvern.

L-emfasi tiegħi mhux daqstant fuq il-ħtieġa tal-approvazzjoni mill-Parlament imma fuq li l-persuna proposta tkun mgħarbla fil-pubbliku. B’hekk tonqos il-possibilità tal-ħatra ta’ persuni inkompetenti kif ukoll ta’ persuni li l-unika kwalifika tagħhom tkun it-tessera tal-partit.

Naħseb li sistema bħal din, għalkemm bla dubju kontroversjali, hi iktar prattika mill-proposta tal-approvazzjoni mill-parlament b’maġġoranza ta’ żewġ terzi.

X’qed jaħbu f’Dar Malta fi Brussels ?

National Representations in Brussels

 

Fi studju mħejji minn ALTER-EU (Alliance for Lobbying Transparency and Ethics Regulation – grupp ta’ NGOs li jaħdmu favur it-trasparenza) ippubblikat f’Marzu li għadda ma tantx jidher li r-rapprezentanti ta’ Malta fi Brussels jipprattikaw wisq it-trasparenza.

Matul l-2015 ALTER-EU talbet lil diversi rapprezentanti ta’ pajjiżi membri fl-Unjoni Ewropea biex jinfurmawhom permezz tal-proċeduri tal-Freedom of Information Act dwar il-lista ta’ laqgħat li r-rapprezentanti ta’ Malta fi Brussels kellhom ma dawk imsejħa lobbyists – jiġifieri dawk li jfittxu li jinfluwenzaw it-teħid ta’ deċiżjonijiet u l-formolazzjoni ta’ policy fl-istituzzjonijiet ewropej.

Ir-rapprezentanti ta’ Malta fi Brussels (skond ir-rapport) kienu ta’ wieħed minn żewġ pajjiżi li irrifjutaw li jagħtu din l-informazzjoni. L-oħrajn kienu r-rapprezentanti tar-Renju Unit.

X’qed jaħbu f’Dar Malta fi Brussels?