It-tibdil fil-klima hi kawża ta’ inġustizzji

Kulħadd hu konxju li f’partijiet differenti tad-dinja t-temp għaddej minn estrem għall-ieħor. In-National Geographic, riċentement, taħt it-titlu “It-tibdil fil-klima tisforza Gwatemali biex jemigraw” irrappurtat ukoll li “n-nixfa u t-tibdil fil-klima qed jagħmilha diffiċli għall-bdiewa ta’ mezzi żgħar biex jgħajxu lill-familji tagħhom. Dan qed iwassal għal kriżi umanitarja.”

L-Organizzazzjoni Dinjija tal-Ikel (FAO) u l-Programm Dinji tal-Ikel tal-Ġnus Magħquda huma kkonċernati li n-nixfa qed ikollha impatt sostanzjali fuq dawk l-iktar vulnerabbli fl-Amerika Ċentrali. Din diġa wasslet biex intilfu 280,000 ettaru ta’ raba’ fil-Gwatemala, l-El Salvador u l-Honduras, u bħala riżultat ta’ dan effettwat is-sigurta tal-ikel ta’ żewġ miljun ruħ.

Nafu anke minn esperjenza tagħna stess f’Malta kif in-nixfa u l-għargħar huma kawża ta’ ħsara kbira lill-uċuħ tar-raba’: ħsara li qed tkun iktar spissa.

Xi pajjiżi qed isofru min-nuqqas ta’ xita. Oħrajn għaddejjin minn esperjenza differenti: fi ftit ġranet ikollhom ix-xita kollha li normalment tagħmel f’sena u dan bil-konsegwenza ta’ għargħar kbar. Dan it-tibdil fil-klima qed iseħħ ħtija tal-ħidma u l-imġieba tal-bniedem, ħidma mifruxa fuq ħafna snin li wasslet għal żidiet sostanzjali ta’ emissjonijiet ta’ karbonju (carbon emissions).

Hu ċar li t-tibdil fil-klima hu theddida għar-riżorsi bażiċi tal-ikel u l-ilma li fuqhom jiddependu l-komunitajiet tal-ġnus: dan kollu hu ostaklu kbir għad-dritt għal ħajja li għandu kull wieħed u waħda minna.

Il-politika dwar il-bidla fil-klima, fuq inizjattiva u l-insistenza ta’ stati gżejjer, ewlenin fosthom il-gżejjer fil-Paċifiku, preżentement qed tiffoka fuq il-ħtieġa li ż-żieda fit-temperatura tad-dinja ma taqbiżx 1.5 grad Celsius fuq it-temperatura pre-industrijali. Hemm kunsens fost il-komunità xjentifika globali li jekk iż-żieda taqbeż din iċ-ċifra hemm possibilità kbira ta’ apokalissi klimatika. Dan ma jikkawżax biss estremitajiet ta’ nixfa u għargħar imma ukoll jogħla l-livell tal-baħar b’mod li jinqerdu z-zoni kostali kif ukoll gżejjer diversi jispiċċaw taħt wiċċ l-ilma.

Ir-rapport speċjali tal-lnter-governmental Panel on Climate Change (IPCC) ippubblikat f’Ottubru li għadda jispjega fid-dettall il-veduti tal-komunità xjentifika globali dwar x’inhu jiġri: jispjega x-xjenza tal-bidla fil-klima u l-effett ta’ dan fuq id-dinja. 224 xjenzjat ewlieni minn 40 pajjiż differenti eżaminaw 30,000 studju xjentifku: il-konklużjonijiet tagħhom ma jistgħux ikunu injorati.

Ir-rapport tal-IPPC iwissina li t-temperatura tad-dinja diġa għoliet bi grad Celsius fuq it-temperatura pre-industrijali. Jekk nibqgħu għaddejjin bl-istess livell ta’ attività, sa mhux iktar tard mis-sena 2050 din it-temperatura ser tiżdied b’nofs grad Celsius ieħor, ikompli jwissina r-rapport. Għal din ir-raġuni l-komunità xjentifika hi tal-fehma li l-emmissjonijiet tal-karbonju għandhom jonqsu tant li sa mhux iktar tard mis-sena 2050 l-emmissjonijiet netti jkunu zero.

Hemm resistenza għal dan l-oġġettiv f’numru ta’ pajjiżi. Erbgħa minnhom (ir-Russia, l-Istati Uniti tal-Amerika, l-Kuwajt u l-Arabja Sawdita) ippruvaw ixellfu l-kunsens globali dwar il-konklużjonijiet tar-rapport tal-IPPC waqt il-laqgħa f’Katowice dwar il-klima iktar kmieni dan ix-xahar.

Kull pajjiż għandu sehem x’jagħti biex it-tnaqqis fl-emmissjonijiet jintlaħaq, u dan soġġett għall-prinċipju ambjentali li jistabilixxi li r-responsabbilta għalkemm hi waħda komuni tintrefa b’mod differenti (principle of common but differentiated responsibility). Anke Malta teħtieġ li terfa’ is-sehem tagħha ta’ din ir-responsabbiltà b’mod li tikkontribwixxi biex jonqsu l-emissjonijiet tal-karbonju ħalli jkun assigurat li ż-żieda ta’ 1.5 gradi fit-temperatura tad-dinja ma tinqabizx.

Meta l-ġenerazzjoni tal-enerġija f’Malta ma baqgħitx issir bl-użu tal-HFO (heavy fuel oil), żejt maħmuġ, u minflok qlibna għall-gass sar pass importanti l-quddiem. Imma meta nħarsu fit-tul dan mhux biżżejjed għax il-gass hu fuel ta’ transizzjoni: transizzjoni fit-triq lejn enerġija li tkun iġġenerata kompletament minn sorsi renovabbli. Neħtieġu iktar enerġija ġġenerata mix-xemx u mir-riħ kif ukoll għandna bżonn nagħrfu nagħmlu użu tajjeb mill-enerġija ġġenerata mill-mewġ li hi abbundanti fl-ibħra madwarna.

L-applikazzjoni tat-teknologija f’dawn l-oqsma toħloq xogħol sostenibbli u fl-istess ħin ittejjeb il-kwalità tal-ħajja ta’ kulħadd.

F’dan is-sens il-qasam tat-trasport f’Malta għadu ta’ uġiegħ ta’ ras u dan minħabba l-emmissjonijiet tal-karbonju li jirriżultaw miż-żieda astronomika ta’ karozzi fit-toroq tagħna. Sfortunatament, flok ma jinvesti f’trasport sostenibbli, l-gvern għaddej bi programm intensiv ta’ żvilupp tal-infrastruttura tat-toroq li inevitabilment ser iwassal biex jinkoraġixxi użu ikbar tal-karozzi fit-toroq tagħna. Dan iwassal biex jikkanċella l-progress li sar biż-żieda reġistrat fl-użu tat-trasport pubbliku.

Biex tkompli tagħmel l-affarijiet agħar, il-mina bejn Malta u Għawdex hi essenzjalment mina għall-karozzi,mhux mina għan-nies. Hu stmat li bħala riżultat ta’ din il-mina proposta ċ-ċaqlieq ta’ karozzi bejn iż-żewġ gżejjer jiżdied minn medja ta’ 3,000 għal medja ta’ 9,000 kuljum, u dan fi żmien 15-il sena. Hu possibli li jkun provdut serviz alternattiv u sostenibbli, indirizzat biss lejn in-nies, permezz ta’ dak li nirreferu għalih bħala fast ferry. Dan jista’ jwassal lin-nies dritt minn Għawdex saċ-ċentri kummerċjali tal-pajjiż. Il-karozzi, imma, huma fattur ċentrali għall-mina proġettata u dan għax il-ħlas li jsir għall-użu tal-mina huwa dipendenti fuq in-numru ta’ karozzi li jagħmlu użu minnha!

Dan kollu jmur kontra l-ispirtu tal-Pjan Nazzjonali għat-Trasport-2025 li jistabilixxi l-oġġettiv ta’ tnaqqis ta’ karozzi mit-toroq tagħna bħala mira li tista’ tintlaħaq. It-tnaqqis tal-karozzi mit-toroq tagħna mhux biss itejjeb il-kwalità tal-arja li permezz tagħha nieħdu n-nifs: hu ukoll il-kontribut żgħir tagħna bħala pajjiż kontra l-inġustizzji maħluqa minn tibdil fil-klima għax inkun qed innaqqsu l-emissjonijiet tal-karbonju bil-konsegwenza ta’ tnaqqis fiż-żieda tat-temperatura tad-dinja.

Għax il-ġlieda kontra l-inġustizzji li qed jinħolqu bit-tibdil fil-klima hi responsabbiltà tagħna ukoll.

 

Ippubblikat fuq Illum : Il-Ħadd 30 ta’ Diċembru 2018

Climate justice is our responsibility too

Everyone is aware that different parts of the world are experiencing weather extremes.  Under the heading “Changing climate forces desperate Guatemalans to emigrate”, National Geographic recently reported that “Drought and shifting weather are making it difficult for many small-scale farmers to feed their families, fuelling a human crisis”.

The Food and Agriculture Organisation and the World Food Programme of the United Nations are concerned that drought is having a considerable impact on the most vulnerable in Central America. It has led to a loss of 280,000 hectares of agricultural land in Guatemala, El Salvador and Honduras, as a result affecting the food security of more than two million human persons.

We are aware, even as a result of local experience, that drought and floods cause considerable damage to agriculture and are occurring with increasing frequency. Some countries are experiencing an acute lack of rain while others are experiencing a concentration of a year’s rainfall in the space of a few days. These changing patterns of the weather are the result of human behaviour, accumulated over a large number of years through ever-increasing carbon emissions.

Clearly, climate change threatens essential resources – such as water and food – on which communities depend, putting in question their very right to life.

The politics of Climate Change, on the initiative and insistence of island states, in particular Pacific island micro-states, is currently focusing on the need to limit increases in global warming to not more than 1.5 degrees Celsius. There is a consensus among the global scientific community that, beyond such an increase, a climatic apocalypse would be more likely. This will be the cause of not just more drought and floods but also of unprecedented rise in sea level, as a result wiping out coastal areas, and low-lying islands all around the globe.

The special report issued by the lnter-governmental Panel on Climate Change (IPCC) in October explains in detail the views of the global scientific community on the current state of play: it explains the science of climate change and the future of the Earth. A total of 224 leading scientists from 40 countries have assessed 30,000 scientific papers and their conclusions cannot be ignored.

Its report warns that the earth has already warmed by one degree Celsius more than the pre-industrial age. If we retain the present level of activity, we are warned that the temperature will rise a further half of a degree before the year 2050.

This is the reason why the scientific community considers that carbon emissions must be reduced, achieving net zero emissions before the year 2050. However, there are various pockets of resistance to attaining such an objective in a number of countries. So much that four of them (Russia, the United States, Kuwait and Saudi Arabia) have sought to water down the global consensus on the IPPC report conclusions in Katowice, at the climate change summit held earlier this month.

Each and every country has a role in achieving this substantial reduction of carbon emissions, subject to the principle of common but differentiated responsibility. Malta also has such a responsibility to contribute to a reduction of carbon emissions in order to ensure that the 1.5 degree barrier is not breached.

In Malta, the switching of energy generation from one dependent on heavy fuel oil to gas was a positive step. However, in the long term, this is not enough as gas is considered a transition fuel: a step on the path to energy generation completely dependent on renewable sources. We require more energy generated from the sun and wind and we also need to ensure that good use is made of energy generated from waves – so abundant in the sea around us. The application of technology will lead to the creation of new, sustainable jobs and simultaneously contribute to an improvement in the quality of life for everyone.

Transport, however, is still a major problem considering Malta’s carbon emissions due the astronomic increase in the number of cars on our roads. Unfortunately, instead of investing in sustainable transport, the government has embarked on a massive programme of further development of the road infrastructure which will only result in encouraging more cars on our roads. Consequently, this will cancel out the progress being achieved with the registered increase in the use of public transport.

To add insult to injury, the proposed tunnel below the seabed between Malta and Gozo is essentially a tunnel for the use of cars. It is estimated that, as a result of this tunnel, the vehicle movement between the two islands will increase from 3000 to 9000 vehicle movements daily over a 15-year period. An alternative sustainable service providing for the movement of people would be a fast ferry service from Gozo to the commercial centres of Malta. However, the encouragement of the use of cars is central to the projected tunnel as tolls will be paid by car owners.

All this runs counter to the National Transport Master-Plan 2025 which establishes the reduction of cars from Maltese roads as an achievable target.

Reducing the number of cars on our roads will not only improve the quality of the air we breath but will also be a small but important contribution to global climate justice through a reduction in carbon emission levels.

Climate justice is our responsibility too.

published in The Malta Independent on Sunday : 30 December 2018