The recovery plan and Edward Scicluna’s prickly pears

Earlier this week, EU Commission President Ursula von der Leyen, presented for the consideration of the European Parliament a recovery plan worth €750 billion but which can unleash an investment estimated at €3.1 trillion in the EU economy. Through a combination of loans and grants the EU Commission seeks to integrate the reversal of the economic downturn resulting from the Covid-19 pandemic together with the action required to implement the Green Deal.

The road to recovery will be tough. It is not the case of going back to normal but of going forward to a new normal. Integrating the recovery from the pandemic impacts with climate change action will not be easy but it is essential and cannot be postponed. As emphasised by Euroactive on Wednesday, the road to recovery has plenty of green strings attached. 25 per cent of the funding proposed by the EU Commission is in fact earmarked for climate action.

Finance Minister Edward Scicluna, in his first reaction to the recovery plan, voiced concern on practical climate action measures. It hurts, he says, to address air traffic emissions or shipping pollution. As an island this would impact us substantially. The proposed recovery plan is comparable to prickly pears, he stated. He prefers the status quo: all talk and little walk. Edward Scicluna is not amused by rumblings heard on corporate taxation even though he is well aware that the days of attracting corporations seeking tax havens within the EU may well be numbered.

It is correct to state that we will be impacted substantially. We can however negotiate to reduce such impacts without diminishing our commitment to addressing climate change impacts of the airline and shipping industry. This would mean significant impacts on tourism and trade. These however cannot be avoided as climate change impacts have to be internalised: that is they have to be shouldered by the industries generating them. This is what we promised in the Paris Climate Summit. Promises that we must now honour.

Operation recovery must re-design the future. It must not be just an economic recovery or an environmental rebirth. It must also be a recovery of practical solidarity all over the Union. What Edward Scicluna views as prickly pears are in fact instruments of solidarity.

Solidarity is not just what we rightly cry for when immigrants crash through our borders. Solidarity is what we ignore when Malta insists on being attractive to tax evaders: those who pay peanuts to the Maltese exchequer in order to avoid paying billions elsewhere. The issue of tax harmonisation on an EU level is the sensible response to the tax haven fiscal policies of Malta, the Netherlands, Luxembourg, and Ireland.

Oxfam in its 2019 report entitled “Off the Hook. How the EU is about to whitewash the world’s worst tax havens” emphasises that “Ireland, Luxembourg, Malta and the Netherlands are among the most significant tax havens in the world, enabling some of the biggest corporations to pay minimal amounts of tax. For example, currently, international tax rules allow Vodafone Group Plc to allocate nearly 40% of its taxable profits to Malta and Luxembourg.” We have also seen reports on BASF clearly explaining how the German chemical giant avoids paying taxes due. The European Greens report “Toxic Tax Deals. When BASF’s Tax Structure is more about style than substance” published in 2016 had outlined how BASF had successfully avoided close to a billion euros in tax, paying just a small amount thanks to Maltese governments blue and red.

The recovery must be primarily ethical before being economic and environmental. Regenerating our values should be a priority higher on the list than the regeneration of our coffers, currently dishing out dirty money originating from the sale of citizenship schemes. Monies collected from the likes of Russian billionaire Boris Mints, Egyptian national Mustafa Abdel Wadood, Chinese billionaire Liu Zhongtian, Russian businessman Pavel Melenikov and Israeli Anatoly Hurgin, who slipped through what is described as a rigorous due diligence process and gain Maltese citizenship only to be prosecuted in different jurisdictions for various crimes primarily fraud and money laundering.

It is indeed telling that in time of need Finance Minister Edward Scicluna is dependent on monies originating from such dubious sources! It would not be an exaggeration to state that he is dependent on the proceeds of crime.

In her reaction to the EU Commission proposals Evelyne Huytebroech co-Chair of the European Greens emphasised that the EU Commission’s proposal together with the proposals of the EU Parliament and the Franco-German initiative all foresee a mutualised debt instrument: a major breakthrough for European solidarity. Solidarity is constructed slowly and painfully, while Edward Scicluna juggles with his prickly pears.

published in The Malta Independent on Sunday : 31 May 2020

Malta: b’politika diżonesta dwar il-klima

Stimi dwar kemm jista’ jogħla l-livell tal-baħar, b’mod globali kif ukoll fl-Ewropa, ivarjaw skond kif wieħed iqis ir-rata tad-dewbien tas-silġ akkumulat fil-poli kif ukoll fi Greenland. Il-mod kif nilqgħu għall-emissjonijiet tal-karbonju ukoll għandu impatt fuq dawn l-istimi. Dawn l-istimi fil-fatt ivarjaw minn żieda ta’ 34 ċentimetru sa żieda ta’ 172 ċentimetru sa tmiem dan is-seklu. Imma jekk l-emissjonijiet tal-karbonju jkunu indirizzati b’politika iffukata u effettiva, din iż-żieda tista’ tkun waħda iżgħar.

Minkejja dan, ħadd ma qiegħed f’posizzjoni li jantiċpa jekk din iż-żieda fil-livell tal-baħar tkunx waħda gradwali inkella jekk din isseħħx f’daqqa. Hemm iżda l-biża’ li l-gravità tas-sitwazzjoni tista’ taċċellera avolja il-jekk u l-meta ħadd ma jaf. Din hi xi ħaga ġdida għal kulħadd!

Kull żieda fil-livell tal-baħar, kemm jekk isseħħ b’mod gradwali kif ukoll jekk isseħħ f’daqqa, ikollha impatt fuq il-kosta u b’mod partikolari fuq l-infrastruttura żviluppata tul iż-żmien. Din l-infrastruttura hi primarjament waħda turistika imma tinkludi ukoll żvilupp residenzjali li xi drabi jasal sax-xifer, sal-baħar: kemm bl-approvazzjoni tal-awtoritajiet u anke xi minndaqqiet mingħajrha!

Il-ħsara potenzjali għall-infrastruttura kostali hi kwistjoni li għandha tħassibna. Din diġà sofriet ħsarat diversi minħabba il-maltemp qalil li żied fil-frekwenza u l-intensità tul dawn l-aħħar snin. L-impatt ta’ żieda fil-livell tal-baħar bla dubju ser joħloq tibdil kbir tul il-kosta kollha tal-gżejjer Maltin. L-istorja tgħallimna. Nhar it-Tnejn 28 ta’ Diċembru 1908 fil-5.20 ta’ fil-għodu Messina fi Sqallija ġarrbet wieħed mill-iktar terrimoti qliel li qatt kien hawn fl-Ewropa, b’qawwa mkejla ta’ 7.5 fuq l-iskala Richter. Immedjatament, inħoloq tsunami b’mewġ għoli sa 9 metri. Madwar sagħtejn wara, fit-7.45 ta’ fil-għodu dan it-tsunami, ftit immansat, wasal fil-gżejjer Maltin.

Diversi gazzetti Maltin ta’ dak iż-żmien irrappurtaw li l-lokalitajiet mal-kosta viċin il-livell tal-baħar kienu mgħarrqa fl-ilma mit-7.45 ta’ fil-għodu għax b’effett taz-tsunami l-baħar tela’ l-art. Dan baqa’ sal-4.00 ta’ waranofsinnhar meta l-baħar reġa’ ikkalma u rritorna lejn il-livelli normali tiegħu! Herbert Ganado, f’l-ewwel volum ta’ Rajt Malta Tinbidel jgħid li residenzi u ħwienet tul il-kosta ta’ tas-Sliema, l-iMsida u tal-Pietà kienu mgħarrqa f’tebqa’ t’għajn għax daħlilhom kwantità ta’ ilma fis-sular terran. Bħala medja l-baħar għola madwar erba’ piedi : 1.20 metri. Fil-Port il-Kbir, imma, ma ġara xejn għax kien imħares mill-breakwater, li l-bini tiegħu kien ġie ffinalizzat madwar sentejn qabel, fis-sena 1906.

Żieda fil-livell tal-baħar bħala riżultat tat-tibdil fil-klima tkun tfisser repetizzjoni tal-impatti taz-tsunami tal-1908 mifruxa iktar u fuq bażi permanenti. Il-lokalitajiet Maltin tul il-kosta li qegħdin viċin tal-livell tal-baħar jispiċċaw b’mod permanenti fl-ilma baħar. Dan ikun jinkludi r-ramliet kollha u żoni kummerċjali u residenzjali fl-Għadira, ix-Xemxija, is-Salini, l-Gzira, l-iMsida, tas-Sliema, Ta’ Xbiex, Tal-Pietà, il-Marsa, Marsaxlokk, Marsaskala, Birzebbuġa, ix-Xlendi, u Marsalforn. L-impatti jistgħu jinħassu iktar il-ġewwa mill-kosta ukoll, f’lokalitajiet li huma f’livell tal-baħar bħal Ħal-Qormi u allura jeffettwa l-inħawi kollha mix-xatt tal-Marsa sa Ħal-Qormi b’dik li hi magħrufa bħala l-Marsa tal-Inġliżi b’kollox. Dan jeffettwa ukoll l-investiment fl-infrastruttura sportiva.

Li jogħla l-livell tal-baħar issa hu inevitabbli. Imma b’ħidma bil-għaqal għad hemm ċans li nnaqqsu kemm dan jogħla. Dan jista’ jseħħ kemm-il darba nieħdu passi biex innaqqsu l-emmissjonijiet tal-karbonju u allura inkunu qed nagħtu kontribut biex iż-żieda fit-temperatura globali tkun l-inqas possibli.

Fis-summit ta’ Pariġi, Malta, flimkien mal-bqija tal-pajjiżi, wegħdet li tieħu azzjoni konkreta biex ikun possibli li jonqsu l-impatti fuq il-klima. Però anke jekk il-wegħdiet kollha li saru f’Pariġi jkunu onorati, hu ċar li għadna l-bogħod ħafna milli nilħqu l-mira miftehma li ma naqbżux iż-żieda ta’ żewġ gradi Celsius fit-temperatura. Hu meħtieġ ħafna iktar mingħand kulħadd. Hemm bżonn mhux biss iktar azzjoni konkreta imma ukoll politika koerenti u konsistenti.

Il-politika ta’ Malta dwar il-klima, imma, hi waħda diżonesta. Nuru wiċċ b’ieħor kontinwament. Min-naħa l-waħda l-Gvern Malti jwiegħed li jaġixxi biex ikun possibli li nindirizzaw il-klima. Imma fl-istess ħin jibqa’ għaddej bi proġetti infrastrutturali li jinkoraġixxu iktar karozzi fit-toroq u allura iktar emissjonijiet. L-emissjonijiet tal-karozzi jikkompetu ma dawk li joriġinaw mill-ġenerazzjoni tal-elettriku.

Hemm bżonn li ndaħħlu ftit sens u konsistenza fil-politika ta’ Malta dwar il-klima. Għax sakemm nibqgħu inkonsitenti kullma qed nagħmlu hu li qed ngħinu biex ikompli jitħaffar il-qabar tagħna.

 

ippubblikat fuq Illum : il-Ħadd 24 ta’ Mejju 2020

Malta: a double-faced climate change policy

Estimates for sea-level rise, both globally as well as in Europe, vary depending on the assumptions made as to the rate at which ice at the polar caps and Greenland is melting.

The carbon emission-mitigation policy scenario also has a direct bearing on these estimates. These estimates range between a 34- and 172-centimetres potential sea-level rise by the end of the current century. Lower emissions together with a focused mitigation policy may restrict sea-level rise towards the lower end of the range.

However, notwithstanding, no one is in a position to predict as to whether such a sea-level rise will be gradual or sudden. It is however feared that once a tipping point is reached changes may occur at a much faster pace than anticipated. We all are on a learning curve on this!

Any sea-level rise, gradual or sudden, will have an impact on our coastline and in particular on the infrastructure developed over the years along the coast. This infrastructure is primarily of a touristic nature but it also includes residential development at times built along the water’s edge with or without the acquiescence of the planning authorities.

There is nothing to worry about if the sea-level rise wipes out abusive development. When one considers the potential impact on coastal infrastructure that is, however, a different kettle of fish.

The coastal infrastructure is already battered by the ever-frequent storms. The impact of a sea-level rise will without any doubt redraw the coastal map of the Maltese islands.

Let us have a look at our history books. At 5.20am of Monday 28 December 1908, Messina in neighbouring Sicily experienced one of the most powerful earthquakes to ever hit Europe, measuring 7.5 on the Richter scale. Immediately, a tsunami generating waves as high as 9 metres was unleashed. Just over two hours later, at 7.45am, the tsunami, slightly tamed, reached the Maltese Islands.

Various local newspapers of the time reported that low-lying areas were flooded from 7.45am until around 4.00pm when the sea receded back to its “normal level”. Herbert Ganado, in his Rajt Malta Tinbidel (Volume 1, page 37) states that residences and shops along the coast in Sliema, Msida, and Pietà were suddenly flooded. The average sea-level rise was 1.20 metres. The Grand Harbour was spared as it was protected by the breakwater, whose construction had been finalised a couple of years earlier.

A sea-level rise as a result of climate change would repeat the Malta impacts of the 1908 tsunami on a permanent basis. The low-lying parts of the Maltese coastline would then be permanently underwater. This would include all sandy beaches and the residential/commercial areas at l-Għadira, Xemxija, Salini, Gzira, Msida, Sliema, Ta’ Xbiex, Pietà, Marsa, Marsaxlokk, Marsaskala, Birzebbuga, Xlendi, and Marsalforn. Impacts could also move towards the inland low-lying areas such as Qormi.

Sea-level rise is inevitable. It is only its extent which can be reduced. This can happen if we take appropriate action which reduces carbon emissions and hence contributes to nudging the temperature increase towards the least possible.

At the Paris Climate Summit, together with all other countries, Malta made pledges to take action to lay the foundations for reducing climate impacts. If all the pledges made at Paris are honoured, however, we will still be very far off from achieving the target of not exceeding a two-degree Celsius temperature rise. Much more is required.

Malta’s climate related policies are double faced. On one hand the Malta government pledges action to address climate change. Simultaneously it proceeds with road infrastructural projects which encourage cars on our roads. Car emissions compete with power generation emissions as Malta’s major contributor to climate change. Is it not about time that we bring our own house in order? We are digging our own grave with a double-faced climate policy.

published on The Malta Independent on Sunday : 24 May 2020

Mhux il-mument biex ikunu mnaqqsa r-restrizzjonijiet.

Il-konferenza stampa ta’ Julia Farrugia-Portelli, Ministru tat-Turiżmu, dalgħodu kienet interessanti. B’dak li ntqal, u in partikolari bil-kundizzjonijiet iebsa imħabbra biex jiftħu numru ta’ stabilimenti, deher ċar l-argumenti qawwija li kien hemm, u ser jibqa’ jkun hemm, li mhux il-mument addattat biex ikunu mnaqqsa r-restrizzjonijiet dwar l-imxija tal-Covid-19.

Probabbilment li ser jiġri bħalma ġara lil tal-ħwienet: dawk li jiftħu jikkonkludu li ma jaqblilhomx.

Ħadd ma jieħu pjaċir li jkun hawn min ibati. Nifhmu għaldaqstant il-pressjoni biex l-iktar kmieni possibli jinfetħu l-bibien biex bil-mod l-ekonomija terġa’ tibda tieħu r-ruħ.

Imma mhux il-mument: la għar-restoranti u l-anqas għall-hairdressers u oħrajn. In-numru ta’ dawk infettati għadhom hem kuljum: il-virus tal-bieraħ għadu hawn illum u għalissa jidher li ser jibqa’ hawn anke għada. Hemm bżonn noqgħodu iktar attenti. Għax qed nissograw li s-sagrifiċċji li għamilna lkoll jiġu ma jiswew xejn. It-twissija tat-tobba li s-sitwazzjoni mhiex stabbli daqs kemm tista’ tidher jeħtieġ li tingħata piz.

L-ekoterapja: in-natura tista’ tfejjaq

Il-bniedem hu parti integrali mill-eko-sistema. Li jkun f’kuntatt dirett mad-dinja naturali hi parti intrinsika mill-imġieba normali tiegħu. Hu għaldaqstant meħtieġ li nagħtu iktar attenzjoni lil kuntatti tagħna man-natura u dan, fost affarijiet oħra, biex nieħdu ħsieb saħħitna stess.

In-natura hi bosta drabi nieqsa minn ħajjitna. Richard Louv, awtur u ġurnalista Amerikan, fil-ktieb tiegħu The Last Child in the Woods jitkellem dwar diżordni kkawżat min-nuqqas ta’ kuntatt man-natura (Nature-Deficit Disorder) li fil-fehma tiegħu iwassal għal problema fl-imġieba ta’ tfal li tilfu jew qatt ma żviluppaw il-kuntatt tagħhom man-natura. Sfortunatament, mhux biss it-tfal qegħdin f’din is-sitwazzjoni. Hemm riskju kbir li aħna lkoll xi ftit jew wisq inkunu effettwati.

Riċentement bosta qed jitkellmu dwar l-importanza li niżviluppaw ġonna fuq il-bjut tagħna b’mod li noħolqu spazji żgħar naturali fiż-żoni urbani. Din hi idea tajba u tagħmel il-ġid, imma għandu jkun ċar li mhiex sostitut għal kuntatt dirett u reali man-natura.

Xi kultant din il-ħeġġa għal ġonna fuq il-bjut hi mod kif uħud jaħsbu li jistgħu jissodisfaw it-tniggiż tal-kuxjenza li żviluppat fil-konfront tal-ħerba fl-ambjent naturali u li qed tkompli tiżviluppa madwarna ħtija ta’ l-hekk imsejjaħ żvilupp bla rażan. Hi ukoll reazzjoni ta’ dawk li qed iħossu l-effett ta’ nuqqas ta’ kuntatt dirett mad-dinja naturali fuq tul ta’ żmien.

Il-kuntatt kontinwu tagħna man-natura hi ta’ għajnuna kbira biex inħarsu saħħitna. Dan ifisser ukoll li min hu marid, b’mod partikolari jekk soġġett għal mard mentali, jista’ jkun mgħejjun jikseb saħħtu lura permezz ta’ kuntatt dirett man-natura: f’numru ta’ każi jista’ jikseb fejqan b’mod naturali. Din hi l-ekoterapija.

Birdlife Malta u l-Fondazzjoni Richmond, flimkien, daħlu f’dan il-qasam madwar sentejn ilu. B’għotja ta’ €17,000 mingħand il-Malta Social Impact Awards fasslu programm ta’ ekoterapija li sejħulu Blooming Minds, intenzjonat biex itejjeb il-kwalità tal-ħajja ta’ persuni bi problema ta’ saħħa mentali. Żviluppaw programm impenjattiv li kien imsejjes fuq taħriġ fl-apert b’mod li jkun hemm użu tan-natura bħala għodda terrapewtika, kif ukoll bl-apprezzament tal-istess natura u tal-ġonna. Il-professjonisti inkarigati mill-programm identifikaw li dan wassal biex assista lil dawk li ipparteċipaw fi żvilupp ta’ fiduċja ikbar fihom infushom kif ukoll sensazzjoni ta’ kalma meta jkunu fil-kumpanija ta’ natura li ssaħħrek.

Waħda mill-professjonisti nkarigati mill-programm ikkummentat li dawk li ipparteċipaw fis-sessjonijiet ta’ ekoterapija ħadu pjaċir bil-parteċipazzjoni tagħhom. Irrilassaw permezz ta’ dan il-kuntatt tagħhom man-natura. L-ambjent naturali irnexxielu jħalli impatt pożittiv fuqhom.

Imma l-fondi spiċċaw u dan il-programm ta’ ekoterapija waqaf, għalissa.

Qabel din l-inizjattiva ta’ Birdlife u l-Fondazzjoni Richmond kien hemm inizjattivi simili kemm mill-għaqda ambjentali Friends of the Earth Malta f’Villa Chelsea kif ukoll minn oħrajn.

L-ekoterapija hi ta’ benefiċċju għal kulħadd imma l-iktar għal dawk bi problema ta’ mard mentali inkella li qegħdin f’riskju ta’ dan il-mard. L-ekoterapija toffri attenzjoni personalizzata, m’għandhiex impatti negattivi u tgħin lil dawk li jirċievuha jrabbu iktar fiduċja fihom infushom.

Mhux biss it-tfal jeħtieġu li jkunu mħarsa milli jiżviluppaw sintomi kkawżati min-nuqqas ta’ kuntatt man-natura. Ilkoll kemm aħna qed inqattgħu iktar ħin ġewwa! Għandna l-ħtieġa li nistabilixxu mill-ġdid il-kuntatti tagħna mal-egħruq tagħna: egħruq tagħna fin-natura, u mhux fuq il-bejt.

L-ekoterapija hi għodda li tagħtina n-natura biex nieħdu ħsieb is-saħħa mentali tagħna. In-natura tagħtina s-soluzzjonijiet għall-benefiċċju tagħna.

Il-Birdlife u l-Fondazzjoni Richmond ħadu inizjattiva tajba u li tagħmel il-ġid. Imma sfortunatament din l-inizjattiva waqfgħet għax spiċċaw il-fondi. Hu fl-interess ta’ kulħadd li nassiguraw li din l-inizjattiva terġa’ tibda mill-ġdid malajr kemm jista’ jkun u li din ma tibqax temporanja iżda issir inizjattiva permanenti. Dan ikun għall-benefiċċju ta’ kulħadd.

ippubblikat fuq Illum: il-Ħadd 17 ta’ Mejju 2020

Ecotherapy: nature can cure

Human beings are part of the eco-system. Being in direct contact with the natural world is an integral part of our normal basic behaviour. We need to pay more attention to our natural ties in order to maintain and reinvigorate our health.

Nature is many times absent in our daily lives. Richard Louv, an American journalist and author, in his publication The Last Child in the Woods coined the term Nature-Deficit Disorder through which he points at the consequences of alienating children from the natural world causing a wide range of behavioural problems. Unfortunately, it is not only children that are developing a Nature-Deficit Disorder. There is a serious risk that this can, and most probably is, infecting most of us.

Recently there is much talk going on relative to the importance of roof gardens, transforming our roofs into small gardens as a result creating small natural spots within our urban areas. This is an idea worth pursuing, but it is no substitute for the real thing: an interaction with an unspoilt countryside.

At times the clamouring for roof gardens is more the result of pangs of conscience seeking to somehow make good for the large-scale havoc on the natural environment resulting from unbridled development. It is also a call of those who feel the impact of being deprived of contacts with nature over a long time.

Our continuous contact with nature in its authentic unspoilt form helps us stay healthy. Conversely nature can help those of us who are sick, in particular the mentally sick, to regain their health, in a natural way. This is ecotherapy, a developing area of practice and study.

Birdlife Malta and the Richmond Foundation have together ventured into this area some two years ago. With a grant of €17,000 from the Malta Social Impact Awards they designed an ecotherapy programme called Blooming Minds aimed at improving the lives of persons with mental health problems. They developed an engaging and inclusive programme of outdoor sessions making use of nature as a therapeutic tool through nature art, gardening and a general appreciation of nature. This, as evidenced by the professionals guiding the programme, assisted confidence building, and the enjoyment of the calming effect of being in green spaces in the exclusive company of nature.

One of the programme managers commented thus: “Our clients have thoroughly enjoyed the ecotherapy sessions they have attended so far. They were relaxing and a really efficient way for them to get in touch with nature and wind down at the same time. It is clear that they were impacted by the environment in a positive way.”

The funds dried up and this particular ecotherapy programme was discontinued, for the time being.

Prior to this initiative by Birdlife and Richmond Foundation similar initiatives were taken by Friends of the Earth Malta at Villa Chelsea as well as by other environmental NGOs.

Ecotherapy is beneficial for everyone – but especially for those with a mental health problem or those at risk of developing one, offering focus and care that is person-centred, non-intrusive and empowering.

It is not only children that need to be saved from a nature-deficit disorder. All of us are spending less time outdoors. We need to re-establish contact with our roots, in the countryside not on our roofs!

Ecotherapy is a green tool to improve mental health. Nature offers solutions which we should tap and use for our benefit.

NGOs Birdlife and Richmond Foundation have taken a worthwhile initiative and have shown us the way forward. Due to a lack of funds this initiative is unfortunately not active anymore. It is in everyone’s interest to ensure that this initiative is reactivated the soonest and to lay the foundations to transform it into a permanent activity. Everyone stands to gain.

published in the Malta Independent on Sunday : 17 May 2020

Il-President George Vella u l-ittra ta’ riżenja ta’ Joseph Muscat

The Shift News qed jirrappurtaw li talbu r-rilaxx tal-ittra ta’ riżenja li Joseph Muscat, dakinnhar Prim Ministru, għadda lill-President tar-Repubblika. It-talba saret taħt il-Freedom of Information Act.

Il-President tar-Repubblika ċaħad it-talba u spjega għaliex kien qed jagħmel hekk. It-tweġiba tiegħu hi inkwetanti iktar miċ-ċaħda innifisha.

The Shift News qed jgħidu li t-tweġiba li waslet għandhom mingħand il-President tar-Repubblika kienet tgħid li mhux ġustifikat il-pubblikazzjoni tal-ittra ta’ riżenja għax kieku dan kellu jsir il-ħsara li issir tiżboq bil-bosta il-benefiċċju tal-pubblikazzjoni tal-informazzjoni.

Issa jiena naħseb li ħadd, għajr min kitibha u min irċieviha, ma jaf x’fiha l-ittra. Imma t-tweġiba tal-President tar-Repubblika tagħti lil wieħed x’jifhem li l-ittra fiha spjegazzjoni dettaljata dwar x’wassal għar-riżenja li tmur lil hinn minn dak li nafu diġa.

Jiena għandi kull rispett lejn il-President tar-Repubblika imma naħseb li hu żbaljat. Hu fl-interess pubbliku li l-ittra tkun ippubblikata bla dewmien. Mhux kompitu tal-President tar-Repubblika li jiċċensura informazzjoni ta’ importanza politika.

Estradizzjoni għal Konrad Mizzi?

L-istejjer dwar Konrad Mizzi huma bla limitu: sa mill-ewwel mument li daħal fil-Parliament u l-Kabinett. It-twaqqif tat-trust fi New Zealand u r-registrazzjoni ta’ kumpanija fil-Panama komplew jitfgħu ftit dawl fuq kif jaħdem dan il-bniedem.

Bil-pubblikazzjoni tal-Panama Papers għajnejn ħafna tbexxqu u bdew jistaqsu. Id-dubji għad mhumiex imwieġba anzi inħolqu dubji ġodda bi stejjer ġodda.

Hu fatt li Konrad Mizzi mhux Malta. Ilu nieqes minn Marzu u l-anqas Parlament ma mar. Iċ-ċertifikati mediċi f’dawn iċ-ċirkustanzi ftit li xejn jitwemmnu.

Jason Azzopardi qed jagħmel allegazzjonijiet serji ħafna. Qed jgħid li Mizzi hu maħrub għax jibża’ li jkun investigat mill-kummissarju l-ġdid. Din hi possibiltà realistika u tweġiba, fiċ-ċirkustanzi, ftit hemm min jista’ jagħtiha ħlief Konrad Mizzi nnifsu u possibilment Robert Abela.

Meta Konrad Mizzi tneħħa mill-Kabinett għax ġie mġiegħel jirriżenja kien pass tajjeb. Li ma ntagħżilx bħala Ministru minn Robert Abela meta dan għażel il-Kabinett ġdid tiegħu kien pass ieħor il-quddiem. Issa jonqos pass ieħor: li jwieġeb għal għemilu meta, possibilment, flimkien ma oħrajn jkun imsejjaħ jagħmel hekk.

Sakemm jibqa’ maħrub fir-Renju Unit dan mhux possibli li jsir. Ovvjament jekk il-Kummissarju l-ġdid jirriżultalu li hemm il-provi dejjem hemm il-possibilità ta’ talba ta’ estradizzjoni. Mir-Renju Unit s’intendi għax mill-Montenegro ma naħsibx li jkun possibli!

It-Tibdil fil-Klima: wara t-twissja ta’ Covid-19

 

Il-virus Covid-19 beżbiżna waħda sew u ħarbat il-ħidma ta’ kulħadd. Imma ħdejn l-impatti antiċipati tat-tibdil tal-klima dan hu kollu logħob tat-tfal li dwaru Covid-19 jista’ jitqies bħala prova parzjali. Twissija li forsi tiftħilna ftit għajnejna.

F’Pariġi fis-7.25pm ta’ nhar it-12 ta’ Diċembru 2015, 5,000 delegat li kienu qed jirrappreżentaw 195 pajjiż, unanimament aċċettaw l-evidenza dwar l-impatti tal-klima. Huma għażlu t-triq għall-futur.

Nhar il-25 ta’ Frar 2020 Christiana Figueres u Tom Rivette-Carnac ippreżentawna b’publikazzjoni li għandha tkun ta’ interess kbir. Hi intitolata “The Future We Choose. Surviving the Climate Crisis.” Christiana Figueres, li magħha hu assoċjat il-ftehim ta’ Pariġi, kienet tmexxi l-Aġenzija tal-Ġnus Magħquda inkarigata mit-Tibdil fil-Klima (UNFCC) bħala Segretarju Eżekuttiv. Tom Rivette-Carnac kien l-istrateġista ewlieni tagħha inkarigat biex jaħdem dwar l-appoġġ minn utenti (mhux Gvernijiet) li kienu nteressati f’dan il-ftehim li kien ilu jinħema s-snin.

Wara l-qbil dwar it-triq li setgħet twassal għal bidla, biex il-kliem miktub ikun trasformat f’azzjoni konkreta hu dejjem sfida. L-għażliet quddiemna huma ċari.

L-attitudni li qiesu mhu jiġri xejn (business as usual) twassal biex it-temperatura medja globali, li diġa qabżet bi grad wieħed Celsius it-temperatura medja ta’ qabel żmien ir-rivoluzzjoni industrijali, tista’ tiżdied b’madwar 4 sa 5 gradi Celsius. L-impatti ta’ żieda bħal din ikunu katastrofiċi. Riżultat ta’ żieda fit-temperatura globali f’xi reġjuni jkun impossibli li persuna toqgħod barra fl-apert għal ħin twil. Ħtija ta’ hekk partijiet mid-dinja isiru mhux abitabbli. Iż-żieda fit-temperatura tkompli taċċellera id-dewbien tas-silġ fil-poli u ħtija t’hekk il-livell tal-ibħra jibqa’ jiżdied. Il-komunitajiet mal-kosta jkunu taħt theddida kontinwa. L-impatti fuq l-infrastruttura kostali kifukoll fuq kull attività mal-kosta jkunu sostanzjali.

It-tibdil fil-kundizzjonijiet atmosferiċi jżidu x-xita intensiva f’żoni u nixfa tqarqaċ f’żoni oħra. Il-maltemp iżid kemm fil-frekwenza kif ukoll fl-intensità u l-ħerba assoċjata miegħu tikber bil-bosta kif naraw spiss diġa f’diversi partijiet tad-dinja.

Il-konklużjonijiet ta’ Pariġi jfissru li l-komunità internazzjonali għarfet u àccettat l-evidenza xjentifika akkumulata dwar it-tibdil fil-klima. F’Pariġi kien hemm qbil li kull pajjiż kellu jidentifika sensiela ta’ wegħdiet li kellu jwettaq fl-isforz globali biex tkun indirizzata l-kawża tat-tibdil fil-klima. Wegħdiet li għandhom ikunu aġġornati kull ħames snin. Il-wegħdiet reġistrati s’issa, anke kieku kellhom jitwettqu kollha, m’humiex biżżejjed biex iż-żieda fit-temperatura globali ma taqbiżx iż-żewġ gradi Celsius, u preferibilment mhux iktar minn grad u nofs Celsius, kif insistew il-komunitajiet ta’ mal-kosta kif ukoll il-gżejjer li mhumiex wisq il-fuq mil-livell tal-baħar. Bejn il-kliem u l-fatti, hemm baħar jikkumbatti.

Sal-2030 l-emissjonijiet globali jeħtieġ li jonqsu b’mhux inqas min-nofs biex jintlaħqu l-miri stabiliti f’Pariġi. Sal-2050, min-naħa l-oħra jrid jintlaħaq l-istatus ta’ karbonju żero. Biex jintlaħqu dawn il-miri essenzjali Christiana Figueres u Tom Rivett-Carnac jagħmlu użu minn diversi proposti li saru tul is-snin. Il-bidla meħtieġa hi waħda enormi: hi bidla li tant hi kbira li taqleb ta’ taħt fuq kważi kull ħaġa li jmmissu jdejna.

Tirrikjedi bidliet radikali dwar kif ngħixu, kif naħdmu u kif niċċaqalqu minn post għall-ieħor. Tibdil f’dak li nikkunsmaw kif ukoll kemm dwar dak li nipproduċu kif ukoll dwar il-mod kif nipproduċuħ.

Il-wasla fuqna għall-għarrieda tal-kriżi Covid-19 tatna togħma żgħira ta’ xi tibdil essenzjali. Ix-xogħol b’mod virtwali għandu, bla dubju, jkun element permanenti dwar il-mod kif naħdmu. M’għandux ikun eċċezzjoni ta’ natura temporanja. L-edukazzjoni ukoll għandha tingrana iktar fid-direzzjoni tat-tagħlim virtwali b’mod permanenti.

L-ivvjaġġar mhux essenzjali għandu jkun skoraġġit fuq bażi permanenti. Fejn meħtieġ l-ivvjaġġar għandu jsir b’mezzi sostenibbli. Dan m’għandux ikun limitat għall-elettrifikazzjoni tal-karozzi, wara li jkunu tnaqqsu drastikament fin-numru, imma għandu jinkludi tnaqqis sostanzjali tal-ajruplani. Għax l-azzjoni dwar it-tibdil fil-klima jfisser li l-ivvjaġġar bl-ajru (inkluż it-turiżmu) kif nafuh sal-lum m’għandux futur. L-ivvjaġġar bl-ajru jiġi jiswa’ ferm iktar mil-lum kemm-il darba l-impatti ambjentali sostanzjali tiegħu ikunu riflessi fl-ispejjes reali.

Jekk inħarsu fit-tul l-iżvilupp intensiv tal-infrastruttura tat-toroq mhi ser isservi l-ebda skop. Inqas karozzi fit-toroq ikun ifisser ukoll impatti konsiderevoli fuq l-ippjanar għall-użu tal-art. Inqas karozzi jfisser inqas ħtieġa għal parkeġġ u garaxxijiet u iktar spazju għan-nies. Ikun wasal iż-żmien li fl-ibliet u l-irħula tagħna r-reżidenti jiġu mill-ġdid qabel il-karozzi. Dejjem, mhux kultant.

Jeħtieġ li napprezzaw u nagħmlu użu iktar minn prodotti agrikoli lokali. Imma anke l-prezz tal-prodotti agrikoli għandhom jirriflettu l-impatti ambjentali sostanzjali li jinħolqu biex il-biedja tagħti r-riżultati. L-ispiża tal-produzzjoni tal-laħam u tal-prodotti derivati mill-ħalib, per eżempju, ma tkunx waħda żgħira jekk din tinkludi l-impatti ambjentali tal-produzzjoni. Fil-fatt, Christiana u Tom, jistqarru li l-ikel fl-2050 hu għali minħabba li jeħtieġ riżorsi ta’ valur biex il-produzzjoni tiegħu tkun possibli. “L-ilma. Il-ħamrija. L-għaraq. Il-ħin.” Hu ċar li jekk irridu nimplimentaw bis-serjetà l-ftehim ta’ Pariġi l-Politika Komuni kurrenti dwar l-Agrikultura m’għandhiex futur.

L-impatti tal-Covid-19 huma logħob tat-tfal meta wieħed jara sewwa x’hemm lest għalina bħala riżultat tat-tibdil fil-klima. Fid-dawl tat-tibdil fil-klima hemm soluzzjoni prattika waħda: bidla radikali fil-mod kif ngħixu, naħdmu u nqattgħu l-ħin liberu. Permezz tal-Covid-19 in-natura tatna twissija ċara. Jekk dan ninjorawh m’hemm ħadd f’min nistgħu nwaħħlu.

Pubblikat fuq Illum: il-Ħadd 10 ta’ Mejju 2020

Climate Change: after the Covid-19 rehearsal

Covid-19 virus has rattled each one of us, throwing all into unprecedented turmoil. This is however child’s play when contrasted with the anticipated impacts of climate change in respect of which Covid-19 may be considered as a rehearsal or a minor drill!

In Paris, at 7.25pm on 12 December 2015, five thousand delegates representing 195 nations unanimously accepted irrefutable evidence on the impacts of climate change and selected a pathway for the future.

On 25 February 2020 Christiana Figueres and Tom Rivette-Carnac presented us with a riveting publication entitled “The Future We Choose. Surviving the Climate Crisis.” Christiana Figueres, public face of the Paris agreement, was the Executive Secretary of the United Nations Framework for Climate Change (UNFCC). Tom Rivette-Carnac was her Chief Political Strategist. He joined the effort to advance the Paris Agreement negotiations, mobilising support from a wide range of stakeholders outside national governments.

After selecting the pathway which could lead to change, transforming words into action can be quite a challenge. The options we face are unequivocal.

Business as usual would signify that the current mean global temperature, which is already around 1 degree Celsius above average temperatures before the industrial revolution, can warm up by 4 to 5 degrees Celsius. The impacts of such an increase in global temperature would be catastrophic.

Increasingly, in some regions, as a result of an increase in global temperature it would be impossible to stay outdoors for a length of time. Parts of the earth will, as a result, become uninhabitable. The increased temperatures at the poles will accelerate the melting of the polar ice-caps, as a result further increasing the rise in sea-level. Coastal communities will be under threat and all coastal activity and infrastructure will be severely impacted.

The change in atmospheric conditions will increase precipitation in areas and drought in others. The frequency and intensity of storms and the resulting havoc will multiply as is already evident in the various parts of the globe.

The Paris summit conclusions signified that the international community has recognised and accepted the accumulated scientific evidence on climate change. In Paris it was agreed that each individual country will identify and communicate its pledges through which they will participate in the global effort to address the causes of the change in climate. These pledges have to be updated every five years. The pledges registered so far, even if adhered to, are however insufficient to limit warming to well below two degrees Celsius, and preferably to not more than one and a half degrees Celsius, in line with the expectation of communities spread along coastal areas and low-lying islands. Much more is required to walk the talk.

To achieve the Paris targets global emissions must be reduced by not less than half not later than 2030. We must attain a carbon neutral status by not later than the year 2050.
In order to reach these essential targets Christiana Figueres and Tom Rivett-Carnac draw on the various proposals which have been made to date. They emphasise that the change required is significant: a change of this magnitude, they emphasise, would require major transformations in all that we do. It would require radical changes as to how we live, work and travel, along with changes to what we consume as well as to how and what to produce.

The sudden advent of the Covid-19 crisis has given a minor hint of some of the changes.
Telework must be a permanent component of our method of operation and not a temporary exception. Education can and should contain a more permanent online component.

Non-essential travel should be curtailed on a permanent basis. Where necessary, travelling should use sustainable means. This does not only include electrification of our cars, after drastically reducing their numbers, but also a substantial reduction of aeroplanes from our skies permanently. Acting on climate change means that tourism as currently practised has no future. Air travel will become quite costly if its considerable environmental impacts are internalised.

On a long-term basis the current intensive development of our road infrastructure also serves no purpose. Fewer cars on our roads will also signify extensive land use planning impacts. Local communities can then reclaim back our roads. With fewer cars there will be less need of parking space and/or garages. Our towns and villages may then be planned for residents, not for cars.

We need to appreciate and make full use of local agricultural products. However, agriculture must internalise its substantial environmental costs. The cost of production of meat and dairy products, for example, would be substantial if their environmental impacts are internalised. Christiana and Tom, comment that in 2050 food is expensive because it requires valuable resources to produce. “Water. Soil. Sweat. Time.” Clearly the current Common Agricultural Policy of the European Union has no future once we seriously start implementing the conclusions of the Paris agreement.

The impacts of Covid-19 are child’s play when considering the long-term impacts of climate change. Faced with climate change we have one practical option: a radical change in how we live, work and play. The Covid-19 rehearsal is nature’s clear warning. We ignore it at our peril.

published in The Malta Independent on Sunday : 10 May 2020